Wyprawa. Summoner Zaklinacz. Tom 2

Przeszło rok temu odbył się turniej, a Fletcher został oskarżony o próbę zabójstwa Didrica, jednego z mieszkańców Skór. Od tego czasu młodzieniec przebywa zamknięty w lochu, w oczekiwaniu na proces, którego wyrok będzie decydował o jego dalszych losach. Podczas rozprawy chłopak poznaje samego króla, a na jaw wychodzi wiele nieoczekiwanych faktów, które dotyczą jego przeszłości i do tej pory zagadkowego pochodzenia. Władca zleca absolwentom Akademii Vocanów niebezpieczną misję, od której zależy bezpieczeństwo królestwa. Wyprawa prowadzi przez terytorium bezwzględnych i nieprzewidywalnych Orków.

Taran Matharu stworzył naprawdę fajny cykl. Może i fabuła nie jest niesamowicie oryginalna i nie wiadomo jak nieprzewidywalna, ale autentycznie zaciekawia. Autor świetnie sobie radził z realistycznym przedstawianiem świata, w którym się to wszystko odbywało. Opisy nie przytłaczały ani nie zanudzały, podobała mi się ich wyraźna plastyczność. Samo pióro autora jest lekkie i przystępne w odbiorze, przyjemnie pochłaniało się stronę za stroną. Trzeci tom zdaje się być zrobiony trochę na takiego szybcika. Brakuje w nim takiego stopniowego budowania napięcia i rozwijania akcji, wszystko zdaje się być ograniczone i szybkie. Wyraźnie brakuje rozwinięcia sytuacji, które w poprzednich tomach były zadowalające. Cała historia w większości trzyma w napięciu i pochłania czytelnika. To za sprawą dobrze zarysowanych nieznanych terytoriów i przemyślanych ryzykownych przygód. Na plus jest również delikatny i subtelny wątek romantyczny, który nie zdominował tego co najważniejsze w tego typu literaturze. Również główny bohater robi swoje, po prostu go uwielbiam. Jedynie jego relacja z rodzicielką, była dla mnie trochę niezrozumiała. Jednak nie zepsuło mi to wizerunku Fletchera i mojego uwielbienia do jego postaci. Seria idealna dla fanów młodzieżowego fantasy.

Po zapoznaniu się z pierwszym tomem, który nie za bardzo przypadł mi do gustu, zbyt wolną akcją, postanowiłam skusić się na jego kontynuację. W tym przypadku było już nieco lepiej.

Fletcher przebywa w więzieniu oskarżony o napaść na swojego wioskowego wroga. Jednak, jak się niebawem miało okazać, nie to miało być jego największym problemem. Czy bohaterowi uda się dowiedzieć, kim byli jego rodzice? Czy możliwe jest pojednanie ludzi, elfów i krasnoludów?

W tym tomie jest nieco szybsza akcja, ale z biegiem stron na nowo zwalnia. Co prawda, jest dość długi przekrój wydarzeń, ale wszystko jest bardzo rozwleczone w czasie. Ten tom przeczytałam nieco szybciej niż pierwszy, ale i tak nie był to jakiś rekord czasowy.

Teraz, gdy akcja już się rozwinęła, z mniejszą lub większą chęcią zapoznałabym się z trzecim tomem, który niestety nie jest dostępny w Polsce... Zakończenie jest dość zaskakujące i wywołuje kilka pytań, o co w tym wszystkim chodzi.

,,Summoner Zaklinacz. Wyprawa" to dość ciekawa kontynuacja, w której dzieje się całkiem dużo. Gdyby nie zwalniająca z biegiem stron akcja byłaby to ciekawsza lektura.