Strażnik kruków. Moje życie wśród kruków w Tower

Christopher Skaife przedstawia nam londyńską Tower, do świata pełnego ptaków obdarzonych nadzwyczajną inteligencją, a także złożonymi charakterami. Czy tak bardzo więc różnią się od nas ludzi? Kim jest mężczyzna, który zdecydował się na tak ciekawe zajęcie? Jak wyglądała jego ścieżka kariery? Czy kruki z Tower są takie tajemnicze?

,,Legenda głosi, że jeśli kruki opuszczą londyńską Tower, to twierdza i królestwo upadną’’.

Christopher Skaife był zawodowym żołnierzem w służbie Jej Królewskiej Mości, po jej zakończeniu potrzebował innego zajęcia, udało mu się dostać w poczet strażników w Tower. Tam spędził kilka lat służby w reprezentacyjnej formacji, gdzie został dostrzeżony przez Strażnika Kruków. Skaife został doceniony i z biegiem czasu został pomocnikiem Strażnika Kruków. Kiedy ten udał się na zasłużoną emeryturę Skaife awansował, stając się Strażnikiem Kruków z Tower.

W ten właśnie sposób rozpoczęła się jego przygoda z krukami, zaczął poznawać ich zwyczaje, dietę, którą miały, a nawet za poszukiwaniami uciekinierów. W przypadku, kiedy któreś ptaki wymkną się z Tower Skaife musi sprowadzić je z powrotem do domu, czyli Tower.

Christopher Skaife opowiada o krukach wiele ciekawostek, przedstawia związaną z nimi legendę, ich umiejscowienie w mitach, czy literaturze. Tak, jak wcześniej wspomniałam kruki są bardzo podobne do ludzi, w swojej własnej ptasiej społeczności potrafią być zarówno straszne, jak i bardzo miłosierne. Autorowi bardzo zależy na swoich podopiecznych, skrupulatnie zbadał temat nie tylko ze względu na swoje własne doświadczenia. Wiecie, że karmi się je psimi ciasteczkami maczanymi w krwi? Może wydawać się straszne, ale to zwierzęta, które zawsze mnie fascynowały.

W Tower musi przebywać, co najmniej sześć kruków, zgodnie z dawną legendą takie właśnie życzenie wyraził Karol II. Obecnie mamy w niej siedem ptaków o różnych osobowościach, zamiłowaniach, mają swoje humorki, zwyczaje i preferencje. Christopher Skaife stara się zaszczepić w ludziach zrozumienie do ich gatunku, a także akceptację ludzi, co umożliwia ptakom przetrwanie i być może łatwiejsze gniazdowanie.

„Strażnik kruków. Moje życie wśród kruków w Tower” jest pozycją, którą czytało mi się szybko, jest pisana przez człowieka, który opowiada niezwykła historię, chociaż najprawdopodobniej wcześniej nie miał napisać, jakąś książkę. Jest poprawnie, prosto i interesująco. Dla Christophera Skaife’a Tower musi być całym życiem, wraz z jego podopiecznymi.

„Strażnik kruków. Moje życie wśród kruków w Tower” to ciekawa opowieść, która sprawi wiele radości zarówno miłośnikom kruków, jak i anglofilom. Christopher Skaife przejmuje tutaj postawę gawędziarza, który potrafi wysnuć ciekawe teorie, które zabarwia swoim ironicznym poczuciem humoru. To nie tylko historia o krukach, o Tower i Londynie, to także opowieść o człowieku, który czerpie ze swojej pracy satysfakcję.

Co za wspaniała książka! Nigdy nie myślałam o tym, że w Londynie, a dokładnie w zamku Tower mieszka siedem kruków, które są pilnie strzeżone przez strażników.

Każdy z kruków jest inny i wyjątkowy, co także odzwierciedla się w ich imionach. W skład grona kruków wchodzą: Munin, Merlin/Merlina, Erin, Rocky, Jubileusz II, Grip II oraz ostatnim jest Harris( moje pierwsze skojarzenie to autor mojej ulubionej serii o Hannibalu Lecterze - Thomas Harris).

Obecnie pieczę nad nimi sprawuje Christopher Skaife, Strażnik Pałacu i Twierdzy Jej Królewskiej Mości, członek Przybocznej Straży Królewskiej z oddziału Gwardii Yeomenów.

Christoper opisuje nam w książce niełatwą pracę strażnika kruków oraz swoją drogę jak to się stało, że ma teraz taką pracę. Płynnie przechodzimy z szybkiej bibliografii Autora do naszych ukochanych kruków.

Zawsze fascynowały mnie kruki, a dzięki tej książce mogłam się bardziej wgłębić w ich naturę.

Nie każdemu jest dane pracować z krukami, a co dopiero być ich strażnikiem oraz towarzyszem w trudach życia.

Czytając książkę czujemy bardzo bliską więź Christopha z krukami. Najbliższą więź posiada z Merliną, którą sama osobiście bardzo polubiłam.

Ukazane zostały także relacje poszczególnych kruków pomiędzy sobą nawzajem, bo jak wiadomo ogólnie nie każdy przepada za kimś innym. Z krukami jest identycznie, nie muszą tolerować innego kruka jeżeli im ON nie odpowiada. Życie kruków można przyrównać do naszego człowieczego życia na świecie. One tak samo okazują na swój sposób swoje potrzeby, swoje wymagania oraz miłość do drugiej osoby. Inną stroną jest to, że w przypływie nienawiści do drugiego kruka może go zadziobać na śmierć co nie jest zbyt miłym widokiem. Człowiek postępuje podobnie w takiej sytuacji, gdy nie potrafi poradzić sobie z drugą osobą, która go nęka i nie chce zostawić.

Kruki także odczuwają utratę kogoś bliskiego, bycia samotnym oraz depresję. Kilkuletnie doświadczenie autora pozwoliło mu w odpowiednim momencie zareagować na zmiany w zachowaniu poszczególnych kruków, które potrzebowały więcej uwagi.

Książka jest idealna dla osoby, która chciałaby poznać bliżej codzienne życie naszych ptaków z rodziny krukowatych. Poznać ich zachowania, przyzwyczajenia, etapy rozwoju.

Treść dała mi dużo do myślenia na temat tego, że nie do końca jesteśmy w stanie pojąć wszystkiego co nas otacza, więc dobrze, że są osoby, które posiadają wiedzę na dany temat i się nią dzielą z innymi osobami.

Nie jest to kryminał ani romans, które bardzo lubię, jedna książka bardzo mnie zaciekawiła. Autor opisuje nam nie tylko swoją pracę strażnika, ale również poprzez swoją opowieść pokazuje nam jakimi niesamowitymi istotami są kruki. Z książki można dowiedzieć się, że kruki to bardzo mądre stworzenia, których nie powinno się lekceważyć. Książka jest napisana bardzo prostym stylem, podczas czytania z łatwością można sobie wyobrazić wszystkie miejsca i poczuć się jak na wycieczce po Tower. Jak dowiadujemy się z przedstawionej historii strażnik kruków to niełatwe stanowisko pracy. Jest ono pełne wezwanie, obowiązków jak również potrzeba do tego dużo cierpliwości. Autor przedstawia nam swoją historię i różne czasami śmieszne a czasami smutne doświadczenia z krukami. Podobały mi się opisy przygód z krukami Mumin i Merlina, które jak się okazuje są czasem nie łatwe we współpracy i potrafią spłatać figla. Strażnik nie jeden raz musiał wspinać się na dach, wdrapywać na rusztowanie, czy szukać w ciemnych zakamarkach tych, którzy postanowili się ukryć. Autor świetnie oddaje w książce charakter kruków, dzięki temu możemy poznać ich przyzwyczajenia i zachowanie. Dowiadujemy się, że jeden Kruk lubi kraść turystom przekąski, drugi z kruków jest zaprzyjaźniony ze strażnikiem, a kolejny za nim nie przepada. Autor opowiada nie tylko o krukach, lecz również o sobie, jak otrzymał pracę strażnika i kto może się ubiegać o to stanowisko bo jest ono nie dla wszystkich. Książka łączy ze sobą humor, rozrywkę i daje nam wiedzę oraz chęć dokładnego poznania historii kruków. Cała książka jest niezwykle bardzo ciekawa, do tego napisana bardzo lekko i z humorem. Autor potrafi zainteresować i rozbawić czytelnika anegdotami odnośnie kruków. Mogłoby się wydawać, że to niepozorny zawód lecz jest to coś więcej. Na jednym człowieku spoczywa duża odpowiedzialność za losy niemal całego kraju.