Wiek XXV. Tajemniczy władcy Galaktycznego Imperium Sh’daar uznali, że gwałtowny rozwój genetyki, robotyki, infotechnologii oraz nanotechnologii (GRIN) doprowadzi gatunek ludzki do punktu „osobliwości technologicznej”, w którym ludzkość osiągnie transcendencję. Sh’daar uważają, że jest to zagrożenie dla całego Wszechświata – dlatego gatunek ludzki musi zostać powstrzymany, nawet jeśli miałoby to oznaczać jego całkowitą eksterminację. Lecz ludzie nie byliby sobą, gdyby podporządkowali się bez szemrania naciskom obcych, choćby i najpotężniejszych...
Siedziałeś kiedyś za sterami gwiezdnego myśliwca? Czułeś strzał adrenaliny, kiedy jednostka wroga pojawiła się w celowniku? Mrużyłeś oczy, oślepiony słońcami nuklearnych eksplozji, rozdzierających głuchą ciszę przestrzeni? Miałeś okazję stanąć w obronie swojego świata, być jednym z tych, o których Churchill powiedział: „Jeszcze nigdy tak wielu nie zawdzięczało tak wiele tak nielicznym?”. Wiesz, jak to jest, kiedy trzeba awaryjnie wylądować i radzić sobie w obcym, skrajnie wrogim środowisku? Teraz masz niepowtarzalną okazję przeżyć to na własnej skórze. Zobaczysz, jak postrzega krwawe starcie nie tylko zwykły żołnierz, ale także jak wygląda ono z perspektywy dowódcy.
Ian Douglas prowadzi czytelnika przez meandry wojny z takim znawstwem, że będziesz miał wrażenie, jakbyś uczestniczył w wydarzeniach całym sobą, sercem, duszą i ciałem.
- Tytuł: Star Carrier Tom 1 Pierwsze uderzenie
- Autor: Ian Douglas
- Wydawnictwo Drageus Publishing House
- Seria Star Carrier
- Oprawa: Miękka
- Rok wydania: 2013
- Ilość stron: 430
- Format: 12.5x19.5cm
- Stan: nowy, pełnowartościowy produkt
- Model: 61554502968KS
- Język: polski
- Oryginalny tytuł: Star Carrier: Earth Strike
- Tłumacz: Justyn Łyżwa
- ISBN: 9788364030024
- EAN: 9788364030024
- Wymiary: 12.5x19.5 cm
- Powiązane tematy: Czarny Piątek
Recenzje książki Pierwsze uderzenie. Star Carrier. Tom 1 (1)
-
Recenzenckie Mistrzostwo ŚwiataOcena: 5/5Dodana przez Sebastian J. w dniu 2014-03-03Opinia użytkownika sklepuRecenzja dotyczy produktu typu: książka
8 z 12 osób uznało recenzję za przydatnąAkcja powieści rozpoczyna się w odległym systemie Eta Boötis, gdzie istnieje zasiedlona przez ludzi planeta Harris (Eta Boötis IV). Autor rzuca czytelnika od razu w wir zmagań wojennych pomiędzy obcą flotą atakującą osaczonych Marines, a niewielkim ziemskim kontyngentem dowodzonym przez Admirała Koeniga. Ekspedycja pod wodzą Koeniga atakuje wrogą flotę z zaskoczenia, a w wyniku długiego starcia udaje się zadać znaczne straty oraz przepędzić wroga. Długa i krwawa bitwa zajmuje dokładnie połowę powieści. Autor napisał ją w formie raportów, każdy z nich zaczyna się od przedstawienia miejsca akcji, położenia oraz czasu, w którym się rozgrywa. Dlatego mamy rzadką okazję śledzić losy bitew z dokładnym oznaczeniem czasowym, co pozwala zobrazować sobie działanie jednostek na mapie taktycznej. Prawdopodobnie taki był zamiar autora, aby opisując kolejne podrozdziały stworzyć wizję mapy taktycznej obszaru z zaznaczonymi na nich punkcikami świetlnymi – tak, jak zresztą opisuje to w kilku miejscach.
Początkowo taki sposób prezentacji danych przytłacza, zwłaszcza, że w większości powieści sposób prezentacji miejsca i akcji są raczej uproszczone i, w przypadku scifi, ograniczone do orbity planety. Tutaj akcja rozgrywa się wszędzie. Może dziać się na orbicie planety, w pasie Kuipera, w systemie wewnętrznym, zewnętrznym, na obrzeżach tegoż systemu, a wróg może poruszać swoją flotę nie tylko w dwóch wymiarach, ale również atakuje z zenitu lub nadiru.
Autor poradził sobie z tym zadaniem wyśmienicie. Przede wszystkim przeniósł akcję do myśliwców, które wykonują lwią część zadania i mogą przemierzać przestrzeń szybciej niż potężne fortece. Na dodatek przenoszą z sobą niezwykle niszczycielski arsenał. Większe jednostki wkraczają do akcji tylko w ostateczności. Choć dysponują potężnymi działami, rolę głównej broni we wszechświecie „Star Carriera” odgrywają rakiety z głowicami nuklearnymi. Już od pierwszego rozdziału obserwujemy potężną bitwę na orbicie mało znaczącej planety, ale obraz tej bitwy został nakreślony tak idealnie, że trudno odmówić jej uroku. Osadzona na wielu płaszczyznach akcja wielowątkowej misji trwającej godziny czyta się jednym tchem. Co ciekawe, autor podkreśla dysproporcje pomiędzy obiema flotami tak donośnie, że nie trudno wyłonić na pierwszy rzut oka zwycięzcy, tym bardziej, że w opisach sytuacji geopolitycznej daje do zrozumienia, kto rządzi w galaktyce. Niemniej, szybko daje znać czytelnikowi, że odmienne od siebie armie, wyposażenie i w końcu filozofia wojenna potrafią zmienić obraz nawet najbardziej beznadziejnej sytuacji.
Military science-fiction to gatunek, który nie każdemu może pasować. Utwory takie wymuszają całkowite skupienie, ponieważ pomięcie nawet najdrobniejszego szczegółu może ukazać się katastrofalne w skutkach dla zrozumienia fabuły. Autor przedstawia w powieści bardzo dokładnie zabawki, jakimi zamierza się bawić. Mamy tutaj nie tylko obraz floty i konkretnych jednostek, ale także opis technologii i urządzeń zainstalowanych na statkach. Na porządku dziennym jest dokładne opisanie budowy i działania wyrzutni rakiet, zanim te zostaną wystrzelone w stronę wroga. To samo tyczy się technologii podróży, czyli napędów zainstalowanych na statkach. Wiemy dokładnie jak działają, mimo, że do pełnego zrozumienia przyda się wiedza z zakresu fizyki. To z kolei kolejny ciekawy atrybut powieści – hard science fiction, jakie Keith nam zaserwował, czyli wielki nacisk na to, aby prawa fizyki zostały zastosowane w należyty sposób. Żadna ze stron nie otrzyma niespodziewanie bliżej niewytłumaczonej przewagi pomijającej podstawowe mechanizmy fizyki. To właśnie sprawia, że powieść jest o wiele bardziej realistyczna od typowych historii znanych choćby ze „Star Treka” czy „Gwiezdnych Wojen”. Nie wspominając już oczywiście o wędrujących wszędzie wszędobylskich humanoidalnych rasach. Dodatkowo autor posługuje się terminologią znaną z lekcji fizyki, zatem nie trzeba być wielkim orłem, aby zrozumieć wielokrotnie przytaczane pojęcia prędkości światła (c), jednostki astronomicznej (AU – w książce JA), czy przyśpieszenia ziemskiego (g).
„Star Carrier” to ciekawie zapowiadający się cykl military SF. Pomimo, że powieść nie jest wolna od wad, idealnie wpisuje się w pustkę, jaką zostawił po obie Lem, Dick czy Asimow. Jako pozycja z gatunku hard science fiction nie przytłacza skomplikowaną terminologią, dlatego z pewnością zadowoli każdego fana. Autor może nie ma daru do pisania postaci, za to zdecydowanie dobrze wypada mu kreowanie dystopijnego świata przyszłości. Świetne opisy historii gatunku ludzkiego przeplatane z epickimi bitwami sprawiły, że stałem się zagorzałym fanem tego cyklu już po pierwszym tomie.