Audiobook Stan nieważności mp3

Kochani, po mojej niedyspozycji, wracam do Was z moimi recenzjami. Książka, którą miałam okazję przeczytać w ramach współpracy bardzo mnie wciągnęła. Choć jest ona dosyć krótka, to cała ta historia jest cudownie rozpracowana, idealnie stworzona i wydana. Pokazane mamy kilka postaci, kilka osób które zmagają się z daną sytuacją. Rodzice, czyli matka Iwona - strasznie nadopiekuńcza kobieta - oraz ojciec Tomasz - mającego wiele ambicji. Ich synowie: najstarszy Filip i młodszy Janek, pokazują nam różne sytuacje w radzeniu sobie w rodzinie, w której każdy z osobna zmaga się z własnymi demonami. Gdyby na tym poprzestać, książka już po pierwszych stronach stałaby się nudna, jednakże... podczas wypadku Julity, wszystko obraca się o sto osiemdziesiąt stopni - takie mam odczucia. Zostałam wciągnięta w cudowny wir emocji, refleksji każdego z nich nad tym co było. Wartości takie jak prawda i miłość w tym wypadku są tu w cudowny sposób opisane.

Książka postawiła przede mną masę pytań, głównie o to, co w dzisiejszych czasach oznacza być częścią rodziny. Jakie są ku temu zalety, a jakie wady. Czy są konsekwencje danych czynów, które powinniśmy zrobić, a które mogliśmy a nie chcieliśmy. Do tego mam sporo pytań, na które będę musiała sobie po krótce sama odpowiedzieć.

Książka jest mega mocna, temat przewodni to rodzina, coś co w życiu każdego człowieka w jakiś sposób się przewija, ale nie koniecznie ma czas, aby robić takie przemyślenia na jakikolwiek jej temat.

Polecam każdemu, z początku obawiałam się nieco książki, ale stwierdzam że to był strzał w dziesiątkę!

„Stan nieważności” to psychologiczno-obyczajowa powieść Katarzyny Kołczewskiej.

Fabuła oscyluje wokół osiemnastoletniej Julity, która tkwi między niebem a piekłem w pustostanie zwanym śpiączką.

„Nie umierałam, bo po drugiej stronie chyba nikt mnie nie chciał, ani nie żyłam, bo nie chciałam”.

Bałam się tej historii, jej ciężaru emocjonalnego, zastanawiałam się, czy dźwignię... Skomplikowane relacje rodzinne poznajemy dzięki perspektywie pierwszoosobowej głównej bohaterki, bo, mimo że nie może reagować, Julita jest wszystkiego świadoma. Jej stan pozwala na przywołanie wielu wspomnień, co prowadzi do gorzkich przemyśleń i refleksji. Problem w tym, że dziewczyna nie chce się obudzić i wracać do życia, które wiodła.

Powyższa perspektywa pojawia się naprzemiennie ze zwykłą trzecioosobową narracją dotyczącą funkcjonowania reszty rodziny. Ich zdawać by się mogło zwyczajne życie, zmienia się diametralnie, również i w nich samych powoli i nieubłaganie pojawią się zmiany.

Spodziewałam się większego dramatyzmu i poruszenia, ale była to po prostu na wskroś smutna, przesiąknięta współczesnymi problemami opowieść, nad którą warto się pochylić i wyciągnąć z niej lekcję.

Co się stanie, gdy nagle będziesz mógł się poruszać? Mówić? Co będzie gdy nie będziesz mógł podjąć samodzielnie żadnej decyzji?

Jak zareaguje Twoja rodzina? Czy Twoja nieobecność rozdzieli jej członków czy wprost przeciwnie, scali?

Julita jest osiemnastolatką i nic nie wskazuje na to by miała jakiekolwiek poważne problemy.

Jej rodzice należą do tych zamożnych- mama , Iwona jest aktorką, której sława powoli gaśnie , do tego do Zagórzanskiej przylgnęła łatka seksbomby. Wszystko z powodu pierwszej roli jaka przepadła jej w udziale.

Mężem gwiazdy srebrnego ekranu jest Tomasz, szeregowy poseł z wielkimi ambcjami, których jednak nigdy nie zdołał zrealizować .

Para doczekała się trójki dzieci, jednak pomimo dostatku zapewnianego przez rodziców pierworodny syn pary Filip zmaga się z uzależnieniem od narkotyków, zaś jedyne na czym się koncentruje to bycie sławnym i bogatym.

Najmłodsza pociecha Iwony i Tomka zaś wydaje się być najbardziej "ogarnięty " życiowo i samodzielny..

Dla świata zewnętrznego i osób trzecich familia wydaje się niemal idealna, bez skazy..

Niestety są to wyłącznie pozory , co udowadniają reakcje na stan wegetatywny w jakim znalazła się córka i siostra po wypadku motocyklowym..

Wszystko nagle wywraca się do góry nogami, a gdy stan pacjentki ulega pogorszeniu do sprawy włącza się warszawska policja w osobie Stefana Jaśkiewicza..

Czy mundorowemu uda się ustalić co wydarzyło się przed feralnym wieczorem? Czy młoda Zagórzańska wróci do zdrowia?

Czy małżeństwo jej rodziców przetrwa tę próbę?

Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością Pani Kasi , ale na pewno nie było ono ostatnie.

Jej powieść pokazuje jak bardzo destrukcyjne dla naszej psychiki są presja i wygórowane ambicje najbliższych osób.

Między Zagórzańskimi nie sposób dostrzec głębsze więzi, a emocje nie są w ich domu mile widziane.

Szczerze mówiąc im dłużej czytałam tę książkę tym mniej lubiłam jej bohaterów.

Tomkiem i Filipem miałam ochotę potrząsnąć..

Iwonie i Jankowi współczułam z całego serca.

Było jednak głęboko, refleksyjnie i boleśnie, a lektura z pewnością pozostaje w pamięci na dłużej.

" [...] Kiedyś nie miałam kontroli nad swoim życiem, a teraz nie mam kontroli nad niczym. [...]"

Katarzyna Kołczewska stworzyła piękną i bolesną powieść pod tytułem "Stan nieważności". Fabuła, to istny wyciskacz łez. Akcja jest prowadzona spokojnie, powoli. Znajdziecie tutaj jej kilka zwrotów i szokujących informacji

Poznajemy tutaj na pozór idealną rodzinę:

Iwona jest aktorką, której sława nieco schodzi na plan dalszy. Gdy trzeba, poddaje się operacjom plastycznym, które mają poprawić jej urodę i opóźnić starzenie. Jest mocno poddenerwowana. Niestety jej zachowanie mnie mocno irytowało. Nie polubiłam tej postaci.

Tomasz jest politykiem, który zapatrzony jest w swoją karierę. Cały czas sprawdza, co o nim piszą w internecie i mówią w telewizji. Jest zdenerwowany, ponieważ zbliżają się wybory. Jego zachowanie mnie również przerażało. Na początku czułam, że praca jest dla niego ważniejsza niż jego własna córka, która walczyła o życie. Czy później coś się zmieniło?

Iwona i Tomasz są małżeństwem ze sporym stażem. Mają trójkę dzieci, które niestety nie robią tego, czego oczekują od nich rodzice. Mają problemy z najstarszym synem Filipem, który kocha używki i osiemnastoletnią córką Julitą, która nie chce zdawać matury. Najmłodszy syn Janek, jest jeszcze za mały na poważne problemy. Jest oczkiem w głowie swoich rodziców.

Julita w dużej mierze przez swoich rodziców doprowadziła się do tragicznego stanu. Czuła się przez nich niezauważona. A do czego to może doprowadzić? Dziękuję autorce, że mogliśmy posłuchać tego, co ona ma do powiedzenia, nawet wtedy, kiedy nikt nie mógł jej usłyszeć.

Ta rodzina ukrywa mnóstwo sekretów, które warto poznać. Ich na pozór idealny świat przewróci się do góry nogami, a wszystko to za sprawą poważnego wypadku Julity. Szczerze to tutaj uroniłam kilka łez. Nie mogłam zrozumieć, jak mogło do tego dojść. Czułam ból rodziny Julity, jak i samej poszkodowanej.

Autorka Katarzyna Kołczewska pokazuje nam zakłamany świat, w którym rodzice, pokazują przed światem, jaką na pozór tworzą idealną rodzinę.

Uważam, że nie powinno naciskać się na dzieci w kwestii wyboru np. studiów, pracy, a nawet tego czy podejdą do matury, czy nie. Bez matury też można godnie żyć. Wybranie kierunku studiów dzieciom przez własnych rodziców, to totalna paranoja. W tym przypadku rodzice powinni wspierać swoje dzieci, a nie je krytykować i naciskać, na to, żeby studiowali kierunek taki, jaki oni sobie tego życzą. Dzieci nie powinni spełniać ambicji swoich rodziców. To jest ich czas i ich życie.

Ta książka idealnie pokazuje, co się może zdarzyć, gdy tak naprawdę nie słucha się tego, co mówią własne dzieci. Uważam, że gdyby państwo Zagórzańscy wsłuchali się w swoje potomstwo, do koszmarnej tragedii mogłoby nigdy nie dojść.

Warto rozmawiać ze swoimi dziećmi i wspierać ich w sytuacjach dobrych, a zwłaszcza tych złych.

Może dzięki historii ukrytej na kartkach powieści "Stan nieważności" Katarzyny Kołczewskiej rodzice przejrzą na oczy i zauważą swoje dzieci. Rodzicielstwo nie jest proste. Im starsze dzieci, tym problemów jest niestety więcej i trzeba się z nimi zmierzyć, a nie zamiatać pod dywan i udawać, że ich nie ma.

Rodzina opisana w tej książce jest bogata. Dzieci mogą mieć wszystko, co chcą oprócz niestety uwagi rodziców. Czy wypadek Julity zmieni coś w myśleniu jej rodziców? Czy będzie gwoździem do trumny tej rodziny?

Tę książkę polecam wszystkim rodzicom, którzy często zapominają poświęcić trochę swojego czasu ukochanym dzieciom.

Okładka tej powieści idealnie pokazuje stan, w którym znajduje się Julita.

Ps.

Chętnie poznałabym dalsze losy Iwony, Tomasza, Julity, Filipa i Janka.

Ps. 2

Poruszane są tutaj bardzo trudne tematy, między innymi takie jak: samookaleczanie, uzależnienie od narkotyków, opioidów i leków, brak poświęcania swojego czasu własnym dzieciom, zamiatanie problemów pod dywan, życie na pozór i brak komunikacji między rodzicami a dziećmi i na odwrót.

Jeżeli tak jak ja uwielbiacie bardzo emocjonujące książki, które zmuszają czytelnika do refleksji nad własnym życiem i postępowaniem, to koniecznie przeczytajcie "Stan nieważności" Katarzyny Kołczewskiej.

Nigdy bym się nie spodziewała, że tak ogromną ilość bólu można opisać w tak piękny sposób.

Stan nieważności to bardzo trudna i przejmująca książka. Napisana przez Katarzynę Kołczewską ukazuje to z czym mierzą się osoby pogrążone w śpiączce i ich bliscy. Nie jest to łatwa lektura, a jednak czasem wywołuje uśmiech na twarzy czytelnika.

Autorka porusza również nagminną w obecnych czasach pogoń za sławą i to jak bardzo odbiega nasze prawdziwe życie od tego co upubliczniamy w internecie.

Brutalnie prawdziwa i zatrważająca, a jednak piękna!

Polecam pomimo tego, ze wywołała również dużo smutku...