Solo

Ten tekst będzie nieco inny niż zwykle. Jako, że Datka - główna bohaterka "Solo" lubi konkrety, to i tutaj się one pojawią. Żadnego owijania w bawełnę, same fakty! Zaczynamy!

Datka wierzy w linijki kodu, programy, informatykę. Nie wierzy za to w eksperymenty społeczne i ogólnie w wychodzenie do ludzi. Gdy jej przyjaciele wkręcają ją w uczestnictwo w takim eksperymencie, nie spodziewa się, że odmieni to jej życie. Pozna ludzi, którzy sporo w jej życiu namieszają i przywrócą wspomnienia o wydarzeniach, o których na zawsze chciałaby zapomnieć. Datka ma tajemnicę, która nęka ją w koszmarach - czy uda Ci się ją poznać?

Solo rozwiązuje swoje problemy pięściami. W jego życiu nie ma miejsca na dziewczynę, a jednak ten niesforny trznadel chyba zadomowił w jego otoczeniu i czyha na jego serce. Solo też ma tajemnicę i poranioną duszę. Czy z Datką pomogą sobie nawzajem?

Dlaczego mi się podobało i dlaczego tak bardzo?

* Kreacja bohaterów - masa ciekawych charakterów, warstw, które krok po kroku odkrywamy. Od naszej Datki, przez jej przyjaciół i nowe osoby w jej życiu - Adama i resztę chłopaków, pana i panią Hannę, aż po Solo. Każdy był zupełnie inny i wnosił coś indywidualnego do historii, dzięki czemu nie zdawała się zlepkiem fragmentów, a stanowiła zgrabną, umiejętnie ulepioną całość. W czasie lektury miało się także wrażenie, że to nie są jakieś odrealnione postacie, a ktoś, kogo dobrze znamy i jest z naszego otoczenia, a to ogromna zaleta!

* Naprawdę fajna, zdrowa przyjaźń między dziewczyną i chłopakami, bez romantycznych podtekstów (tak, wreszcie! Długo na coś takiego czekałam), za to z rycerskimi gestami i masą humoru.

* Klimat, który budują tajemnice bohaterów i cała gama emocji, jakie nimi targają.

* Fabuła - niby początkowo jest dosyć typowo, może nawet wydawać się nam, że coś idzie zbyt szybko, zbyt łatwo, jednak potem wszystko się rozkręca i czytelnik nie może się doczekać, aż poskłada wszystkie puzzle w całość. Co ważne - mamy pewien zwrot akcji, na który szczerze mówiąc po cichu liczyłam, więc ogromnie się cieszę, że autorka poszła tą drogą.

* Zwierzęce nawiązania - miłośnicy zwierząt, podnieście rękę do góry! Mamy pieski, groźne i te mniej, a także nawiązania do ornitologii. Wszystko super wplecione w fabułę, naprawdę miło się czytało.

* Przyjemny w odbiorze styl pisania autorki, który sprawia, że książki nie chce się odkładać na bok. Do tego umiejętnie poprowadzona pierwszoosobowa narracja, dzięki której poznajemy wydarzenia, myśli i odczucia Datki w odpowiednich dozach, by zbyt szybko nie odkryć wszystkich kart, a jednocześnie czerpać przyjemność z lektury.

"Solo" to fantastyczna historia o radzeniu sobie z przeszłością, z bólem i stratą, a także traumatycznymi przeżyciami. To także swego rodzaju pochwała dla prawdziwej przyjaźni, dzięki której wszystko w życiu wydaje się łatwiejsze, a także miłości, dla której wszystko, a bez której nic.

Poranione dusze i walki, których nie można stoczyć przy użyciu pięści. Ludzie, którzy odnaleźli się, chociaż nigdy się nie szukali. Zwroty akcji, na które podświadomie czekaliśmy. "Solo" ma w sobie coś, przez co ciężko oderwać się od lektury! Polecam!

Amanda Says

"Solo" to debiut, który musi znaleźć się na półce każdego książkoholika.

Datka jest twardą kobietą, której sens życia nadają wyczerpujące treningi oraz przekonanie, że nic jej nigdy nie zaskoczy.

Solo to nieufny, niebezpieczny i czujny mężczyzna, który nieustannie morduje spojrzeniem. Dziewczyna jest nim zainteresowana i przekonana tym, że wewnątrz jest zupełnie innym człowiekiem.

Brzmi jak zwykły romans, prawda? W sumie czego można się spodziewać, kiedy zapewne każdy kto przeczytał opis powyżej wie jak wszystko się potoczy i zakończy. Otóż tutaj was zaskoczę.. Autorka stworzyła historię, która się wyróżnia. Jest nie do przewidzenia i zaskakująca. Bohaterowie są świetnie wykreowani. Solo jak i Datka z pewnością znajdą wielu fanów. Solo natomiast jest postacią, która zapada głęboko w pamięci i z pewnością poruszy niejedno młodzieńcze serce.

"Solo" to historia, która ciągle pojawia się w mojej głowie, a fabuła wraca do mnie niczym bumerang. To mocna historia pokazująca silną wolę, walkę, odkupienie i miłość. Jest lekka, ale dająca do myślenia, słodka, ale czasami miałam ochotę rzucić tą książką o scianę. Jest po prostu cudowna i taka, jakiej potrzebowałam.

Zdecydowanie polecam po nią sięgnąć.

Takich debiutów potrzeba nam więcej!

“Pasowało mi żyć bez imion i nazwisk, i bez przeszłości, bo moja starannie wypracowana teraźniejszość mogłaby poważnie ucierpieć w momencie, gdy wszystko zostanie nazwane po imieniu”

Datka stara się zapomnieć o ciężkiej przeszłości. Jest krucha i wrażliwa, jednak wszyscy znają ją jako twardą i niezniszczalną. Jest informatykiem, specjalistą od baz danych. Pracuje z przyjaciółmi Freaxem i Gnomem. W wolnym czasie Datka trenuje sztuki walki.

Kiedy poznaje czujnego, niebezpiecznego i nieufnego Solo z jej życiem zaczyna się dziać coś, czego nie jest w stanie zrozumieć. Mężczyzna nosi w sobie gniew i nawet na chwile nie przestaje być zabijaką. Jednak Datka czuje, że to nie jest prawdziwy Solo. Wydaje się, że nic ich nie łączy ale oboje muszą dopaść demony przeszłości, zanim to one dopadną ich.

“Solo” to debiut Anny Dan, który dzięki uprzejmości autorki mogłam przeczytać przedpremierowo. Po książkę sięgnęłam już aż dwa razy. Nigdy nie powiedziałabym, że to debiut. “Solo” to mieszanka sensacji z romansem. Autorka połączyła świat informatyków ze światem (nie do końca legalnych) walk, do tego dorzuciła jeszcze trochę tajemnic, tęsknoty, emocji, uczuć i demonów przeszłości dzięki temu wszystkiemu “Solo” to książka od której nie da się oderwać. Nie potrafię wyrzucić jej z głowy i ciągle wracam do tego co tam się działo. Był nawet moment w którym płakałam, a piosenka Korteza "Stare drzewa" już nigdy nie będzie taka sama.

Anna Dan pokazuje, że żeby ruszyć dalej trzeba uporać się z przeszłością.

Jestem pewna, że “Solo” skradnie wasze serca !

Wszyscy mówili, że „Solo” to historia emocjonująca, chwytająca za serce oraz do bólu poruszająca. Niestety ja jej tak nie odebrałam. Ani nie wciągnęła mnie szczególnie fabuła (choć nie wiem dlaczego, bo teoretycznie ma zadatki na bycie ciekawą), ani nie kupiłam relacji między bohaterami, które wydawały mi się mocno naciągane.

Z drugiej zaś strony bohaterowie to najmocniejsza strona książki. Są różnorodni oraz intrygujący. Mają swoje historie, cechy charakterystyczne, marzenia oraz obawy. Pani Hanna podbiła moje serce, natomiast i inni bohaterowie mocno przypadli mi do gustu. Czy to jednak wystarczająco, abym oceniła tę powieść pozytywnie? Niestety nie…

ak Wam kochani mija niedzielka? Dla mnie za krótka i ewidentnie za mało odpoczynku. Nadrabiałam zaległe recenzje i zdjęcia, szykuje także kolejne rozdanie📚

Ale mam do Was pytanie, czy czytając jakąkolwiek książkę, mieliście tak, że chociaż na chwilę chcielibyście zamienić się rolami z głównym bohaterem/ką? Ja miałam tak w tym przypadku, fantazjowałam o Solo, takim niegrzecznym chłopaku, który bije się za pieniądze, do tego przystojnym, dobrze zbudowanym i znającym sztuki walki😍

🐤

Datka silna kobieta, która przeszła jako nastolatka traumatyczne przeżycia, które odcisnęły piętno na jej życiu. Zdeterminowana do tego stopnia, żeby zacząć ćwiczyć sztuki walki i w przyszłości odnaleźć człowieka, który odmienił jej życie na zawsze. Solo swój gniew i złość kumulowaną przez lata dzieciństwa próbuje rozładować poprzez ustawiane walki. Dwoje tych ludzi po pierwszym spotkaniu połączy pewna więź, która pomimo ciągłych przeszkód będzie ich do siebie przyciągać.

🐤

Nie jest to ckliwa i romantyczna historia o wielkiej miłości, ale pełna emocji i tajemniczości opowieść o brutalnej i smutnej rzeczywistości, w której przyszło się żyć głównym bohaterom. Oprócz tego to również obraz prawdziwej i lojalnej przyjaźni, takiej, za którą druga osoba pójdzie w ogień.

🐤

Książka wciągająca, do tego z fajnymi bohaterami pierwszo, jak i drugoplanowymi. Najbardziej zapadł mi w pamięci Lala, ksywka całkowicie nieodzwierciedlająca barczystego koksa, który wyglądem przypomina bandziora. Przesympatyczny i zabawny facet, którego jednym z marzeń było pójście do wesołego miasteczka. I ciągle mam przed oczami obraz jego postaci stojącej z różową watą cukrową.

🐤

Od samego początku zastanawiająca była dla mnie okładka, dlaczego akurat taka i co ma na rzeczy ten żółty ptaszek, ale wszystko się wyjaśniło na ostatnich stronach książki. Jeśli jesteście ciekawi, co oznacza, to już musicie sami przeczytać i się przekonać. Rewelacyjny debiut autorki, która jeszcze nie powiedziała ostatniego słowa, bo szykuje kolejną część z losami bohaterów. Czekam z niecierpliwością.

Czytając „Solo” Anny Dan czułam powiew świeżości. Widząc na okładce porównanie do Colleen Hoover miałam odrobinę mieszane uczucia (mam z książkami Pani Hoover bardzo zmienne relacje :D) i nie byłam do końca pewna, czego mam się spodziewać. Miłości od pierwszych stron czy może raczej przebrnięcia przez nią tylko, dlatego, że naprawdę nie lubię zostawiać nieprzeczytanych książek.

Na całe szczęście, historia mnie wciągnęła i bardzo szybko ją przeczytałam. Jaka była moja radość, jak w między czasie zobaczyłam na instagramie Pani Anny, że szykuje się kolejna część. Przeczytam ją z ogromną ciekawością i ochotą, bo losy Datki i Solo bardzo mnie intrygują.

Ponad trzysta stron wielu sytuacji. Co prawda były momenty, w których Datka odrobinę mnie irytowała, a ja zastanawiałam się, co nią kieruje. Naprawdę! Zwłaszcza, kiedy Adam zawiózł ją na chatę po raz pierwszy… Ale z drugiej strony, później nie wydarzyłoby się to wszystko, co się wydarzyło, a historia potoczyłaby się zupełnie inaczej.

Bohaterowie zostali ciekawie przedstawieni, tajemnica, która początkowo okrywa traumatyczne wydarzenia, jakie przeżyła Datka sprawia, że chce się czytać dalej i dalej, bo zwyczajnie chce się wiedzieć, co się stało, jaki będzie to miało wpływ na przyszłość. Początkowo miałam oczywiście milion wersji, co to takiego mogło być, ale w życiu bym nie wpadła na to, co się wydarzyło! Bardzo miłe (chociaż głupio to brzmi w tej sytuacji) zaskoczenie!

Emocje bohaterów zostały oddane naprawdę dobrze. Był nawet moment wzruszenia! Było też jednak smutno i poważnie, ale zawitało również szczęście i momenty takiego hm… Wyciszenia. Lubię, kiedy książka jest tak napisana, że sami w jakimś stopniu też czujemy emocje towarzyszące bohaterom. Dzięki temu łatwiej jest nam zrozumieć niektóre ich wybory, chociaż to też nie jest reguła.

Podsumowując, książka jest przyjemna. Nie wiem dlaczego, ale idealnie pasuje mi właśnie do takich wiosenno-letnich wieczorów.

Datka to twarda, cyniczna realistka, która nie da sobie wejść na głowę. Treningi i praca to całe jej życie. Zatraca się w nich, aby nie pozwolić wyjść na światło dzienne demonom przeszłości. Gdy pewnego dnia przyjaciele wkręcają ją w udział w badaniu, eksperymencie psychologicznym, Datka poznaje Adama, a później jego przyjaciela - Solo. Koszmary Datki przybierają na sile. Co wspólnego ma z tym Solo - chłopak po przejściach, którego codzienność to walki, treningi, sekrety? Jakie tajemnice skrywa? Co wyniknie z relacji między Datką a Solo?

"Solo" to jedna z lepszych książek w moim życiu. Historia jest autentyczna, nic nie jest napisane na odwal się. Każdy element historii trafia do czytelnika. Dialogi nie są wymuszone. Bohaterowie to postaci wyraziste, zapadające w pamięć. Lala sprawił, że wymiękłam. Postać, która zaskakuje wrażliwością, mimo wyglądu, jakby uciekł z więzienia. Do tego pani Hanna - postać poboczna, ale tak dobrze wpleciona jest jej rola, że można bić brawo autorce.

Gdy dowiedziałam się, co przytrafiło się Datce w przeszłości, odłożyłam książkę. Odłożyłam i musiałam ochłonąć. Doba minęła, a ja dopiero czytałam dalej. Samo wyobrażenie sytuacji mnie pokonało, a co dopiero jakbym miała to przeżyć. Nie będę spojlerować, ale mną to wstrząsnęło. Jestem zbyt wrażliwa na takie rzeczy, od razu wiem, że sama nie mogłabym się po tym pozbierać. Mimo moich słabości, wątek jest świetny. Każdy rozdział buduje napięcie, a demony Datki zaskakują.

Bardzo podoba mi się styl pisania autorki. Jeśli miałabym stworzyć toplistę pod tym względem, autorka znalazłaby się na pewno w pierwszej trójce.

Ogromnym plusem jest to, że każda postać postępuje logicznie, zachowuje się w porządku, nie irytuje czytelnika. Dojrzałość emocjonalna jest widoczna na pierwszy rzut oka, a ja uwielbiam takich bohaterów. Wydaje mi się, że ta dojrzałość związana jest też ze sportem, z walkami, bo jednak żeby dobrze walczyć, nie tylko trzeba mieć siłę, ale i rozum, panować nad emocjami. To kształtuje i umacnia charakter.

Za egzemplarz dziękuję Wydawnictwu Jaguar.

Wiecie, że ostatnio udało mi się ogarnąć na tyle, że jestem na bieżąco z recenzjami? Dzisiaj skończyłam książkę "Solo" i już dzisiaj wrzucam recenzję. Bardzo mnie to cieszy 😁 mam nadzieję, że to się już utrzyma i będzie tak zawsze 😉

Są takie książki, które potrafią skraść serce czytelnika od pierwszej strony, ale są też takie, które pomimo ogromnych chęci nie wzbudzają w czytelniku emocji. Niestety książka "Solo" bardziej pasowała mi do tej drugiej kategorii 😪 może za bardzo się nastawiłam na świetna lekturę? W końcu @[Adres usunięty] i @karkareads tak bardzo polecały? Nie wiem co poszło nie tak, ale niestety nie było między nami chemii 😪

Czytając te książkę czytałam ją kompletnie bez emocji. Pomysł na fabułę ciekawy i oryginalny, natomiast ja nie potrafiłam poczuć tej relacji między bohaterami. Nie potrafiłam się także wczuć w sytuację bohaterów, a bez tego ciężko było mi się wczuć w całą historie 😪 ale wiecie Kochani co? To jest debiut, a jak wiecie dla mnie debiuty są łagodniej oceniane. Widzę, że autorka ma potencjał więc jestem ogromnie ciekawa kolejnej powieści, która wyjdzie spod pióra Pani Anny Dan. Jestem mega ciekawa w jakim kierunku autorka pójdzie ze swoją twórczością i czy kolejna powieść bardziej mnie do siebie przekona.

Mimo iż mi ta książka średnio się podobała to polecam Wam abyście przeczytali i sami się przekonali. Może Wam się ta historia bardzo spodoba. Kto wie 😉

Kolejna książka, którą kocha prawie cały Instagram. Czy mi się spodoba? Tak! Nie zawiodłam się na niej i czytałam z wielką chęcią.

Liczne świetne recenzje, piękne zdjęcia. Ta książka z pewnością zawładnęła całym bookstagramem, a osoby pokochały historie Datki i Solo. Teraz kolej na mnie, na mój zachwyt i opinie.

Podoba mi się charakter Datki, jest nieśmiała, ale kiedy trzeba jest waleczna. Ma dwójkę przyjaciół, którzy się o nią troszczą. Wydarzenia z przeszłości, a dokładnie z przed czterech lat nie dają jej normalnie funkcjonować, ale ona się nie poddaje. Ćwiczy sztuki walki, aby umieć się obronić.

Z kolei Solo jest na początku tajemniczy, jednak z czasem okazuje się, że to Datka jest bardziej tajemnicza. Bije się i sprawia kłopoty, można, więc powiedzieć, że taki typowy z niego zły chłopak, ale tak nie jest. Ćwiczy walki, ponieważ jemu pomagają. Do czasu, aż poznaje Datkę.

Podoba mi się pomysł na książkę. Nie jest ON oklepany, a wątek miłosny jest bardzo ładnie przedstawiony, nie na siłę. Jest delikatny.

Historia mówi, aby przełamywać swoje lęki, nie oceniać ludzi po wyglądzie oraz, że czasami trzeba odpuścić.

Jest to zdecydowanie piękna historia, która daje dużo do myślenia i zachwyci na pewno nie jedną osobę. Nie jest to również książka na jeden dzień. Musimy dobrze poznać historie, czasem się zastanowić, pomyśleć i dopiero czytać dalej.

Autorka zrobiła kawał świetnej roboty pisząc książkę. Każda rzecz jest starannie opisana, a każda postać jest ciekawa. Nawet nie wiem, którego bohatera najbardziej polubiłam. Każdy ma coś w sobie, co wzbudza sympatię.

Datka to silna, młoda kobieta. Nie czuje lęku... Bo potrafi się obronić. Jej codzienność to mordercze treningi i praca. A jedyną jej rodzinę tworzy dwoje przyjaciół - Freax i Gnom.

Jednak dziewczyna skrywa coś bolesnego. Jest to wydarzenie z przeszłości, które niespodziewanie powraca... Cóż też się wydarzyło przed laty?

Jednak życie Datki obraca się o 360 stopni w momencie, gdy poznaje Solo. Chłopak jest niezwykle cichy, czujny i zdecydowanie nieufny... Dźwiga na swoich barkach ogromne pokłady gniewu. Choć, mogłoby się wydawać niebezpieczny, Solo jest także nieziemsko przystojny... Datka zachowa zdrowy rozsądek? Otóż nie, sama wkroczy na mroczną ścieżkę Solo.

Czy dziewczyna będzie w stanie odkryć, kim tak naprawdę jest Solo? Czy sama się otworzy?

"Solo" to według mnie bardzo udany debiut! Sama fabuła niezwykle wciągająca i pochłonęła mnie od samego początku. Bohaterów, których stworzyła autorka po prostu nie da się nie lubić. Freax, Gnom i Darka to super ekipa. Na mojej twarzy pojawiał się uśmiech za każdym razem, gdy chłopcy oznajmiali przyjaciółce, że wydadzą ją za mąż.

Największą sympatią zapałałam do Pani Hanny, ale nie będę zdradzać kim jest w książce. Powiem tylko tyle, że gdy czytałam jej wypowiedzi od razu robiło mi się cieplej na sercu. A to mądra i kochana kobieta!

Tytułowy Solo to dopiero zagadkowy bohater. Oj nie potrafiłam go rozgryźć i do samego końca nie byłam zbyt pewna, jakież to ON plany ma względem naszej Datki.

Akcja w książce jest dynamiczna, tak więc czyta się ją bardzo szybko. Jest to niezwykle przyjemna lektura, która wzruszy, rozbawi i podniesie poziom adrenaliny, a to ostatnie za sprawą walk (szczególnie tych nie do końca "legalnych" 😉).

Autorka zapowiada, że to nie koniec, a ja niecierpliwie czekam na kontynuację!

Zdecydowanie polecam! 🥰

Za egzemplarz dziękuję Wydawnictwu Jaguar

Już dawno nie zaliczam się do młodzieży, ale od czasu do czasu zdarzy mi się przeczytać jakąś książkę przeznaczoną dla tej kategorii wiekowej. Kilka dni temu sięgnęłam po książkę pt. "Solo", która przypadła mi do gustu. Jestem zaskoczona, że można napisać tak dobrą, tak spójną i kompletną powieść, której zwyczajnie nie da się zapomnieć. Fabuła w książce jest przemyślana i bardzo oryginalna. Powieść czyta się szybko i bardzo przyjemnie. Idealnie pasuje na długie zimowe wieczory, żeby odciąć się trochę od codzienności. Jeśli macie ochotę przeczytać coś młodzieżowego, to ta lektura sprawdzi się tutaj idealnie.

Pewne momenty na zawsze pozostają w naszej pamięci. Nie ważne, jak wiele czasu od nich minęło, ile innych, codziennych spraw przysłoniło ich obraz. Datka pamięta bardzo dokładnie, klatka po klatce wydarzenia sprzed czterech lat. Pewne spotkanie sprawia, że koszmary na nowo zaczynają ją dręczyć, kładąc się cieniem na jej jakże kruchym spokoju.

Ciekawą grupę stanowią jej przyjaciele, ponieważ są całkowitym zaprzeczeniem "normalności". Są bardzo barwni, charakterystyczni, są swoimi naturalnymi przeciwieństwami, które wbrew pozorom idealnie się dopełniają. Datka, główna bohaterka również jest bardzo charakterystyczną oraz charakterną postacią. W równym stopniu zaprzecza, jak i potwierdza stereotyp chłopczycy, informatyka, a jednocześnie bardzo silnej osobowości. Chłopcy robią wszystko, aby przekonać dziewczynę do większej otwartości na otaczający ją świat. Pod wpływem zakładu, który stanowił również pewien podstęp, trafia na eksperyment społeczny. Poznany tam chłopak stanowi dla niej zagadkę, ale też stwarza dla niej strefę komfortu, mimo iż pełna jest niedopowiedzeń, nieszczerości, przemilczanych kwestii.

Tytułowy Solo jest bohaterem bardzo tajemniczym, który mimo wyjawienia faktów ze swojego życia, wciąż pozostaje pewnego rodzaju zagadką dla Czytelnika. Mimo wszystko nie skradł ON mojego serca. Znacznie ciekawsi dla mnie byli jego przyjaciele - Pętla i Lala. Są oni tak bardzo charakterystyczni, ujmujący, lojalni, waleczni, a jednocześnie tak sympatyczni, że nie da się ich nie lubić.

"Solo" jest ciekawą książką, młodzieżową, poruszającą ważne dla młodzieży tematy. Relacje łączące bohaterów są nieoczywiste, a tym samym jeszcze ciekawsze. Przedstawiona historia jest zajmująca, interesująca dla Czytelnika. Pozostaje w pewnym stopniu tajemnicą dla odbiorcy, nie tracąc swojego klimatu ani charakteru. Czyta się ją bardzo szybko, z dobrym ładunkiem energetycznym. Książka ma lekką formę, bardzo przyjemną w odbiorze. Serdecznie polecam!

Moi drodzy, jeśli macie jakiekolwiek wątpliwości czy warto swój czas poświęcić tej książce , to radzę Wam o nich zapomnieć. Ten debiut jest rewelacyjny, wyjątkowy i zatracicie się w nim zdecydowanie. Ja połknęłam te książkę w jeden dzień. Nie da się jej od tak odłożyć.

Historia Datki i Solo jest wciągająca i nie jest to tylko ich historia. Czytając poznacie wiele innych osób, które bezapelacyjnie pozostaną na długo w Waszym serduchu , które nie raz doprowadzą Was do śmiechu. Bo ja wręcz tym śmiechem wybuchałam, łezka się w oku nawet zakręciła od tych tekstów Freaxa czy Lali. Pani Hanna i jej słowotok na długo zostaną w Waszej pamięci. Sama książka to stopniowe wyjawianie tajemnic Datki i Solo, odsłanianie ich przeszłości, ran , traum, przeżyć. Powolutku, ale zdecydowanie się nie nudząc, dowiecie się co oboje skrywają i czemu są tacy a nie inni . Mnie zakończenie zaskoczyło , choć chwilę wcześniej zaświtało mi o co w tym wszystkim chodzi ale element zaskoczenia był i to nie mały.

Autorka spisała się świetnie , nie pomyślałabym w życiu , że to jej pierwsza książka gdybym o tym nie wiedziała. Widać tu talent i to nie mały i z wielką przyjemnością sięgnę po kolejne jej książki . Polecam !!!

Hejo! 😁

Lubicie w książkach jak jest tematyka walk, albo jakichś sportów?

Ja tak! To jest dla mnie odskocznia i odkąd pamiętam podobały mi się takie lektury!

⭐RECENZJA⭐

Datka jest kobietą, która nie da sobie w kaszę dmuchać, ale czy aby na pewno? Na wierzchu twarda, a w środku krucha. Codziennie walczy z przeszłością, ale siłę daje jej praca i treningi oraz przyjaciele. Pewnego dnia na jej drodze staje tajemniczy Solo, który nosi maskę. Czy dziewczynie uda się ją zdjąć i poznać prawdziwego mężczyznę, którym jest Solo?

🥊

Jest to historia codziennej walki, walki z przeszłością oraz teraźniejszością, walki z samym sobą. Fabuła książki jest bardzo życiowa. Nie ma tutaj zbędnych dialogów, opisów bez sensu, tu jest samo życie! Bohaterowie mierzą się ze swoimi demonami. Codziennie stawiają im czoła. Nie znajdziecie tutaj czułości, młodzieżowego seksu, czy słodkich dialogów. I właśnie dzięki temu wszystkiemu ta lektura porywa i człowiek się w niej zatraca. Autorka dzięki lekkiemu stylowi porwała mnie od pierwszych stron, ale również szokuje całą historią i tym, co się tutaj dzieje. Zakończenie mnie zaskoczyło, gdzieś mi przemknęło przez myśl, że tak to może się potoczyć wszystko, lecz zaraz stwierdziłam, że to by było za proste, a tu proszę. Zdziwiłam się 😅 Jestem absolutnie na tak! I jeśli to debiut, to nie czuć tego w ogóle. Jest to niesamowicie dojrzała książka, z dojrzałą fabułą, opisami, bohaterami - wszystkim. Muszę powiedzieć tylko, że przeszkadzały mi troszkę zbyt przydługawe rozdziały. Lepiej czyta mi się książkę, która ma krótsze części, lecz to w ogóle nie umniejsza tej powieści! Polecam, polecam, polecam!

Dzięki dziewczyny @czytelnia_magdaleny @agakruczek1985 za kolejne wspólne czytanie! 😁 Czekam z niecierpliwością na kolejne 😁

🥊

Za egzemplarz książki do recenzji dziękuję @wydawnictwojaguar 🖤

🥊

Freax i Gnom to jedyni bliscy Datki. Wspólnie pracują, prowadząc swoją małą firmę. Datki życie opiera się na pracy przy komputerze oraz treningach, które od 4 lat są dla niej bardzo ważne. Trenuje by nigdy więcej nie czuć się bezbronna. Gdy przyjaciele wysyłają ją na projekt psychologiczny na którym poznaje Adama, jej życie powoli zaczyna się odmieniać. Dzięki nowo poznanemu chłopakowi trafia na walkę tajemniczego Solo. Nigdy jednak nie przypuszczałby, jak wiele łączy tego człowieka z jej przeszłością.

Z jakiegoś powodu podchodziłam do tej książki dość ostrożnie. Obawiałam się, że mogę nie znaleźć w niej tego, czego szukałam. Jak bardzo się myliłam. Ta książka była dla mnie prosta, niby lekka, jednak budziła w moim sercu ogrom różnych emocji. Co więcej, przez większość powieści odczuwałam niepewność i kierowałam się ciągłymi domysłami. Już z początkiem książki możemy snuć domysły co takiego spotkało główną bohaterkę w przeszłości, zastanawiamy się czego szuka, a przed czym się broni. Zastanawiałam się co miało tak ogromny wpływ na życie młodej dziewczyny. W rezultacie prawda wcale nie jest taka oczywista. Dotyczy to również związku pomiędzy tytułowym Solo, a Datką. Bardzo podobało mi się to, jak autorka poprowadziła fabułę, jak subtelnie manipulowała czytelnikiem. Inaczej tego nazwać nie umiem.

Jeśli chodzi o samą postać Datki to bardzo polubiłam tą dziewczynę. Poniekąd przypominała mi mnie samą, z czasów gdzie lepiej czułam się w towarzystwie chłopaków, a tym samym najlepiej dogadywałam się z płcią przeciwną. Taka właśnie jest Datka. Jej przyjaciele są dla niej wszystkim, a jak poznaje Adama i Solo, znów trafia do ekipy składającej się z samych facetów nad którymi opiekę sprawuje jedna starsza Pani. Swoją drogą, ta postać była prze urocza. Jej długie monologi sprawiały, że chichotałam pod nosem.

Jedyne co w książce mogłabym uznać za minus to postać Adama, a właściwie to jak pojawia się, po czym na długi czas znika i mamy na jego temat bardzo mało informacji. Już na początku mnie zaintrygował i smutno mi było, że został gdzieś schowany za pozostałymi bohaterami.

Podsumowując, pomimo, że z początku zakochałam się w okładce, po książkę sięgnęłam nie wiedząc nawet o czym ona jest to jestem nią zachwycona. Takiej historii było mu aktualnie potrzeba i z wielką chęcią sięgnę po kolejną książkę wychodzącą spod przyjemnego pióra jakim może pochwalić się autorka.

,,Solo" Anny Dan to pseudonim debiutującej autorki książki dla młodzieży.

Datka, główna bohaterka powieści borykała się z problemami z przeszłości, o których czytelnik ma dowiadywać się stopniowo. Poznała Solo, chłopaka, który także zajmował się różnymi rzeczami. Czy między tą dwójką miało dojść do czegoś więcej?

Książki młodzieżowe charakteryzują się tym, że jest dwójka bohaterów, która zakochuje się w sobie bez pamięci, czasami po drodze pokonując różne przeszkody. Tak jest też w tym przypadku. Na uwagę zasługują jednak nietuzinkowe nazwania wszystkich bohaterów.

Niewątpliwym atutem tej powieści jest to, że czyta się ją naprawdę sprawnie. Nawet się nie spostrzegłam, a już zapoznawałam się z ostatnim zdaniem. Nie wszystkie wątki zostały za bardzo rozwinięte, jednak autorka ma pomysł na kontynuację, która być może ukaże się w przyszłości.

,,Solo" Anny Dan to debiut autorki z gatunku Young Adult, który może przypaść do gustu młodzieży, która lubi czytać o bohaterach z przeszłością.

Traumy i demony z przeszłości potrafią siedzieć w nas przez całe życie. Mimo że czas mija, a my staramy się żyć normalnie, to jednak już nigdy nic nie będzie takie samo, dopóki nie będziemy gotowi, aby wyrwać się z macek koszmarnych przeżyć i skonfrontować się z nimi. Wszyscy zapewne zgodzimy się z tym, że przed tym, co nas niszczy i boli, nie da się uciec. Jedyne, co możemy zrobić to starać się jak najlepiej przygotować się na to, co nieuniknione i nie pozwolić się zaskoczyć. Świadoma tej bezkompromisowej prawdy jest główna bohaterka debiutanckiej książki Anny Dan "Solo", której recenzję dziś dla Was przygotowałam.

Datka jest młodą dziewczyną, której jak mówi, ktoś odebrał radość życia. Wydarzenia, które do tego doprowadziły, mimo upływu czasu nadal nie pozwalają o sobie zapomnieć. Koszmary nawiedzające ją każdej nocy oraz bezsilność, jaką wówczas czuła niszczą jej wewnętrzny spokój. W momencie kiedy my czytelnicy wkraczamy w jej życie, poznajemy młodą kobietę, która stara się żyć tak, aby już zawsze mieć wszystko pod kontrolą i nigdy więcej nie być bezbronną. Poczucie bezpieczeństwa i uporządkowania daje jej praca w firmie informatycznej, którą prowadzi wspólnie z dwoma swoimi przyjaciółmi oraz treningi sztuki walki. Informatyka, to dziedzina, w której wszystko oparte jest na dużej ilości danych. Tu wszystko jest jasne i nie ma żadnych tajemnic. Trzeba tylko umieć te dane odczytać i odpowiednio wykorzystać. Walka natomiast, to gwarancja bezpieczeństwa i umiejętności obrony, kiedy stanie się to konieczne. Nasza bohaterka nie pozwala na to, by to emocje nią rządziły. Choć w środku jest krucha jak szkło, to na co dzień twarda jak stal. Można by przypuszczać, że jej życie wyglądałoby tak jeszcze długo, gdyby nie pewien zakład dzięki, któremu dziewczyna staje się uczestniczką pewnego ciekawego projektu. To, już tam zaczyna zaglądać w głąb siebie, choć broni się przed tym, aby nie odsłonić się zbyt mocno ze swoimi prawdziwymi emocjami. Nie przypuszcza nawet, że to dopiero początek jej drogi.

Dzięki jednemu ze współuczestników projektu, którego tam poznaje, trafia do miejsca, które wydaje się oderwanym od reszty świata azylem. Tutaj czuje się bezpiecznie, ale jak się przekonacie, niebawem uświadomi sobie, że mogła dać się zwieść pozorom. A wszystko za sprawą Solo, tajemniczego, niebezpiecznego mężczyzny, do którego wyrywa się jej serce. Ten zniewalający, przystojny chłopak może być dla niej ratunkiem, bądź wręcz przeciwnie nie tylko ją zrani, ale, co więcej, może wciągnąć ją do świata pełnego niebezpieczeństw, w którym będzie zmuszona zawalczyć o to, co dla niej najważniejsze.

Tytułowy bohater to postać niezwykle tajemnicza. Wiemy o tym, że jego również życie nie rozpieszczało. Pozwoliło mu zaznać bólu i sięgnąć dna. Ma w sobie gniew, który zaprowadził go do świata pełnego przemocy, gdzie jedna chwila nieuwagi i braku czujności może kosztować go życie. Nie mówi o sobie zbyt wiele, jednak Datka czuje, że za maską, którą pokazuje wszystkim wokół, kryje się ktoś zupełnie inny. Przekonajcie się sami, czy jest gotowa poznać prawdziwą jego twarz.

Ta książka to opowieść o miłości dwojga młodych ludzi, która rodzi się w atmosferze niepokoju i lęku o siebie i osobę, którą kochamy. Miłości, która nie może trwać do momentu, kiedy oboje nie zamkną trudnych etapów tego, przez co przeszli i nie patrząc za siebie, dadzą sobie szansę na nową lepszą przyszłość. By mogło się to stać, potrzebna jest szczerość i otwartość, bez względu na to, jak trudną prawdę usłyszymy. I tu rodzi się pytanie, czy Solo i Datka będą w stanie udźwignąć ciężar tej prawdy? O tym już musicie przekonać się sami, sięgając po książkę. Nie zabraknie tu również bardzo wartościowej przyjaźni, która często zastępuje i wynagradza nie najlepsze relacje rodzinne.

Jednak to nie wszystko, o czym przeczytamy na kartach tego tytułu. Nie mogłabym nie wspomnieć o gospodarzach chaty, której gościem staje się Datka. Dzięki Pani Hani i jej mężowi to miejsce jest bezpieczną przystanią dla każdego, kto się tam znajdzie. Zarówno dla Solo, jak i dla jego przyjaciół czas, który tam spędzają, jest tym kiedy mogą odetchnąć i przestać być czujni. Wspaniała Pani Hania o nic nie pyta. Akceptuje chłopaków takimi, jakimi są. Ona jedna widzi w nich o wiele więcej, niż oni sami chcieliby, aby ktokolwiek dostrzegł. Bardzo polubiłam tę kobietę i przyznam szczerze, że jej ciepło i serdeczność podbiła moje serce.

Jak wspomniałam na początku mojej recenzji, jest to debiut Anny Dan i już teraz z pełnym przekonaniem mogę przyznać, że okazuje się bardzo udany. Fabuła książki została skonstruowana tak, aby do końca trzymać jej czytelnika w niepewności tego, co wydarzy się za chwilę, jak również przede wszystkim, jak stopniowo odkrywane tajemnice wpłyną na jej bohaterów. To w połączeniu z bardzo dopracowaną kreacją głównych bohaterów, a także ich portretów psychologicznych sprawia, że w ręce czytelnika trafia naprawdę godna uwagi książka, którą oczywiście polecam. Uważam jednak, że bardziej usatysfakcjonowani jej lekturą będą młodsi czytelnicy, aniżeli ci starsi. Mamy tu bowiem przykład młodzieżówki, którą czyta się szybko i przyjemnie. Zapewne dopatrzymy się w niej charakterystycznych dla tego typu książek schematów. Mnie one jednak zupełnie nie przeszkadzały, Cieszę się, że miałam możliwość jej przeczytania. Nie sięgam zbyt często po tego rodzaju książki, ale była to dla mnie miła odmiana i odskocznie od bardziej wymagających pozycji, po które sięgam najczęściej.

Autorce gratuluję serdecznie ciekawego debiutu. Z przyjemnością sięgnę po kolejne Jej książki, które mam nadzieję, już niedługo się pojawią.

O tej książce w pewnym momencie zrobiło się bardzo głośno na Instagramie, i to długo przed premierą. Spora część blogerów miała okazję przeczytać ją wcześniej i wszyscy szczerze ją polecali. Jeśli mam być szczera, to starałam się nie czytać recenzji innych, tylko dlatego, żebym mogła podejść do tej książki na czysto. No i z powodu tego szumu nie mogłam przejść koło niej obojętnie.

W prologu mamy przytoczoną anegdotę o mistrzu Yang, który uwięził jaskółkę na otwartej dłoni. Nie trzymał jej, a jednak nie mogła odlecieć. I tak sobie pomyślałam, że dokładnie tak samo uwięziła mnie ta książka. Pochłonęła mnie i nie mogłam się od niej oderwać. I choć skończyłam ją czytać, to myślę, że jakaś cząstka mojego czytelniczego serca już zawsze będzie przez nią uwięziona.

Piękna historia młodych ludzi z przeszłością. Wiem. Coraz więcej jest książek z takim motywem. Jednak uważam, że powodzenie historii zależy od autora. A tu autorka dała z siebie wszystko. Stworzyła cudownych bohaterów, z wadami jak i zaletami, którzy skradają serce. Nie są idealni i właśnie tym zaskarbiają sobie sympatię czytelników. Relacje między nimi nie zawsze są łatwe i oczywiste. Ale co w życiu takie jest? Świetne dialogi z humorem, który ewidentnie do mnie trafia. I choć sporo tu zabawnych sytuacji czy rozmów, to tak samo dużo jest smutku i złości. A wyważone są idealnie. Historia bohaterów pochłania bez reszty i zdecydowanie jest warta poznania. A no i Pani Hanna jest warta poznania jak nikt inny.

Myślę, że śmiało mogłabym pisać epopeję na temat tej książki. Jednak tego nie zrobię. Dlaczego? Bo myślę, że większa korzyść przyniesie Wam przeczytanie Solo niż mojej dalszej recenzji.

Powołując się na życiowe podejście Datki, mogę śmiało powiedzieć, że po lekturze tej książki mam wystarczająco dużo danych, żeby z czystym sercem, kosmicznie Wam ją polecić! Gratuluję świetnego debiutu.

Życie Datki pomału się ustabilizowało. Prowadzi firmę informatyczną wraz z dwójką przyjaciół, którzy są dla niej jak rodzina. Chłopaki są dość specyficznymi ludźmi, jednak mimo wszystko tworzą zgraną paczkę, w której każdy może liczyć na wsparcie. To właśnie oni postanawiają „wrobić” kobietę w udział w eksperymencie społecznym, w którym uczestnicy mają otworzyć się przed nieznajomym. Choć nie za bardzo chętnie Datka się zgadza wziąć udział, wtedy jeszcze nie wiedząc, jak ta decyzja wpłynie na jej dalsze życie.

Jej partnerem podczas eksperymentu zostaje Adam, z którym dość szybko zaczyna się przyjaźnić. To ON zabiera ją na walki i wprowadza w świat tych nie do końca legalnych. To ON zabiera ją do domu, gdzie poznaje Solo, mężczyznę tajemniczego, do którego od początku zaczyna ją coś ciągnąć i to z wzajemnością. Jednak nic nie jest takie proste, zarówno ona, jak i Solo skrywają sekrety, o których nie chcą mówić nikomu, które mają na nich wielki wpływ. Na dodatek przeszłość wraca w najmniej oczekiwanym momencie, zmuszając ich do trudnych wyborów. Czy poradzą sobie z przeszłością? Co takiego się stało? Dlaczego Datce tak zależy, aby moc być obserwatorką podczas walk? Czy Datka i Solo mają szansę być razem? Jakie tajemnice ujrzą światło dzienne? Jak wpłyną na bohaterów?....

Cała recenzja na moim blogu - [Adres usunięty]

Nawet nie wiecie ile czekałam na tę chwilę.. Móc przeczytać książkę, która wyjdzie dopiero za jakiś czas. Mało tego, moje polecenie znalazło się w książce. To wspaniałe uczucie. Trafił w moje łapki debiut Anny Dan "Solo". Premiera już 13 stycznia! I jak to bywa w pierwszej książce autora, nie obyło się bez wad. Jednak książka jest tak inna od tego co teraz króluje na rynku, że warto się przekonać, czy trafia w nasze gusta.

Datka jest z pozoru twardą dziewczyną. Razem z Gnomem i Feraxem prowadzą usługi informatyczne. Nasza bohaterka spełnia się w tym, ale ma również inne zainteresowania. Mianowicie od kilku lat ćwiczy sztuki walki. Zdarzenia z przeszłości sprawiły, że Datka chciała umieć się bronić. W dziwnym eksperymencie psychologicznym poznaje ona Adama, który zapoznaje ją z Solo.. To ktoś z kim połączy ją nie tylko zamiłowanie do walk. I wcale nie mam na myśli tu miłości.

Na okładce mamy obietnicę, że książka spodoba się miłośnikom książek Colleen Hoover. To po części prawda, gdyż autorka zastosowała tutaj podobny manewr w fabule, który stosuje Hoover. I może szczęka nie opadła mi do ziemi, ale wszystkie elementy układanki wskoczyły na swoje miejsce i rzeczywiście zaczęło mieć sens. Jednak nie polubiłam żadnego z głównych bohaterów 😅 Datka wkurzała mnie swoim zachowaniem a la android by w pewnych momentach się po prostu rozklejać, a Solo z tą swoją tajemniczością i komplikowaniem sobie życia nie był lepszy. Ale to wszystko było po coś. Prowadziło do tego kulminacyjnego momentu. Co prawda zakończenie też mi się nie podobało, bo było jakieś takie nijakie. Liczyłam na lepsze rozwiązanie tej historii. Najbardziej polubiłam Lalę, zwłaszcza za jego akcje w wesołym miasteczku. Tak jak wspomniałam, książka ma swoje wady, chwilami było za sztywno. Brak u autorki tego polotu, emocjonalności, jeśli mamy ją porównywać z Hoover, ale jest na dobrej drodze ku temu. Jeśli będzie kontynuacja chętnie za nią chwycę. A wy musicie się sami przekonać czy ta historia i styl autorki przypadł wam do gustu.

Datka podchodzi do życia z dystansem, a u jej boku kroczą wierni przyjaciele — Freax i Gnom. Do poprawnego funkcjonowania potrzebuje ogromnej ilości danych, ukochanej pracy i treningów, które dają jej poczucie bezpieczeństwa. Na jej drodze stanie ktoś, kogo kompletnie się nie spodziewa. Solo to twardziel, ale Datka czuje, że pod tą maską skrywa się o wiele więcej. Czy dziewczyna zdąży pokonać własne demony, nim dopadnie ją miłość?

“Solo” miałam przyjemność czytać już w październiku, ale ta historia siedzi we mnie do dzisiaj! Do sięgnięcia po nią dodatkowo zachęcił mnie fakt, że główna bohaterka, a także jej nieodłączni przyjaciele zajmują się informatyką. Naprawdę bardzo lubię, gdy ten motyw pojawia się w książkach. Zaskoczeniem było dla mnie zestawienie pasji do komputerów z pasją do sztuk walki, bo to sprawiło, że “Solo” zamienił się w historię nieoczywistą, którą nie sposób przewidzieć. Fabuła zrobiła na mnie bardzo dobre wrażenie, zaimponowała mi oryginalnością! Do tej pory nie trafiło w moje ręce nic, co byłoby choćby minimalnie zbliżone do tego, co zaproponowała mi Anna Dan. Choć początkowo nie czułam sympatii do bohaterów, a czasami nawet nie rozumiałam decyzji, które podejmują, im dalej brnęłam w tę opowieść, tym bardziej się do nich przywiązywałam. Datka to kobieta, która skrywa w sobie wiele bólu, a mimo to podejmuje naprawdę odważne decyzje. Solo to facet pełen tajemnic, a jego sposób bycia sprawił, że nie raz miałam na rękach gęsią skórkę. Cała historia to mix wszelakich emocji. Było poważnie, zabawnie, wzruszająco, pojawiły się zaskakujące zwroty akcji. Niczego mi w tej książce nie brakowało. Z pełnym przekonaniem polecam Wam sięgnąć po powieść Anny Dan. Jestem pewna, że czegoś takiego jeszcze nie czytaliście!

Solo to w końcu coś innego na rynku wydawniczym. Nie powiem, niektóre motywy nie są tutaj odkryciem, ale miło było dla odmiany przeczytać coś innego niż o mafii.

„Solo” to pozytywnie wyróżniająca się historia na tle innych nowości. Pełna tajemnic, które niejednokrotnie zaskakują. Gorąco polecam!

Podobno przeciwieństwa się przyciągają. Podobno podobieństwa się przyciągają. Podobno … Prawdziwe życie nie lubi tego, co mogłoby być, lecz nie jest, za to kocha wprost zaskakiwać, popychać do zrobienia pierwszych kroków i karać za przegapienie szans. Czasem również tak splata przeszłość i teraźniejszość, dając niepowtarzalną okazję by zdobyć przyszłość o jakiej nawet nie marzyło się. Pozostaje jedno małe „ale” trzeba postawić wszystko na jedną kartę …

Dziewczyna po przejściach, chłopak z przeszłością albo raczej młodzi ludzie, którzy mają wiele za sobą, lecz kiedy spotykają się ani Datka, ani Solo nie wiedzą tego. Każde z nich jest mistrzem w ukrywaniu tego, co ich boli oraz pokazywaniu światu twarzy takiej jakiej się po nich większość spodziewa. Wojowniczka i wojownik, skoncentrowani by nie pokazać swojej słabości, która wcale nią jest. Czy tych dwoje ma przyszłość przed sobą? Do tej pory jedynie ufali przyjaciołom, lecz to, co pomiędzy nimi zaczyna się dziać przekraczać ramy przyjaźni. Nie tak łatwo odsłonić się przed drugim człowiekiem, zwłaszcza gdy włożyło się sporo wysiłku by mrok, który rzuca wciąż na nich swój cień, był niezauważalny dla innych. Problem, w tym, iż ON wciąż jest i zaczyna przypominać o sobie gdy Datka i Solo zbliżają się do siebie. Sekrety czasem są niczym kłamstwa, bo tam gdzie prawda jest ukrywana dochodzą do głosu lęki budzą się demony. Czy dadzą sobie szansę? A może zrobią krok w tył i uciekną przed tą drugą osobą i samym sobą?

To, co dzieje się pomiędzy dwojgiem ludzi wcale nie tak łatwo opisać gdy chce się pokazać coś więcej niż tylko, co jest widoczne na pierwszy rzut oka. Anna Dan postawiła na przedstawienie czytelnikom swoich bohaterów, nie odkrywa od razu kim są, co czują, czego nie mówią. Krok po kroku odsłania fragmenty, z których wyłania się prawdziwy do szpiku kości człowiek, a to, co zauważyliśmy na początku nabiera całkiem nowych barw. W „Solo” ważne są emocje, od nich wszystko się zaczyna, one nadają tempa temu co dzieje się pomiędzy postaciami i w końcu są kluczem do wszystkiego co ma miejsce. Ta książka jest czymś więcej niż historią dwojga ludzi, jej oraz jego, i miłości, to opowieść o ludziach, jacy wydają się silni, odporni na ból i ciosy, doskonale radzącymi sobie z problemami. Tak naprawdę prawda o nich kryje się pod maskami, pozami, jakich nie zawsze do końca są nawet świadomi. Wielkie brawa należą się autorce za połączenie w całość urywków życiorysów bohaterów w niesztampowy sposób czyli tak jak jest w rzeczywistości, gdzie rzadko co jest oczywiste, a życie pisze scenariusze, w których przeszłość, teraźniejszość i przyszłość bywają gordyjskim węzłem. "Solo" nie jest prostą opowieścią jakich wiele, to wielowarstwowa historia o dwojgu ludzi, z przeszłością i po przejściach, różnych od siebie i jednocześnie niezwykle do siebie podobnych. Wchodząc w świat bohaterów przygotujcie się na emocjonalną huśtawkę, która nie pozwoli na odłożenie książki dopóki nie poznacie jej zakończenia. Nie ma w tej historii nic oczywistego, szablonowego, za to jest lektura, długo pozostająca w waszej pamięci. "Solo" to czytelnicza petarda, jaką po prostu trzeba odpalić i dać się jej porwać.

Nie żyję długo na świecie. Nadal mam wiele do przeżycia, zobaczenia, do zrobienia. Mam też nadzieję, że będzie mi dane mieć tego czasu jak najwięcej. Mimo to, trochę w tym moim krótkim życiu przeszłam i odkryłam dwie ważne rzeczy. Po pierwsze, zawsze "dostajemy" tyle ile możemy udźwignąć. Po drugie, ludzie, którzy stają na naszej drodze, pojawiają się z jakiegoś powodu. Albo z nami zostają na dłużej, jedni znikają, pozostawiając po sobie wydarzenia, czy sytuacje, które wzbogacają nas o kolejne doświadczenia życiu.

Podobnie jest z naszą główną bohaterką, Datką. Jest młoda dziewczyną, rozkręcającą biznes informatyczny z dwoma przyjaciółmi. Nikt nie zna jej tak dobrze jak oni. Ale nawet Freax i Gnom, najbliższe jej osoby w Warszawie, nie wiedzą o niej wszystkiego.

Datka nie jest zbyt przyjaźnie nastawiona do otoczenia, a specyficzne poczucie humoru i przebywanie niemalże ciągle w towarzystwie mężczyzn zdecydowanie jej tego nie ułatwia.

Datka, prócz tajemnicy z którą żyje i próbuje się pogodzić każdego dnia, ma też wielką pasję. Są nią sztuki walki, które pojawiły się w jej życiu kilka lat wcześniej i są jednocześnie terapią, która ma pomóc w odnalezieniu przez dziewczynę równowagi w życiu, które w przeszłości pokazało, że nie należy do sielanki i jest bardziej brutalne niż myślimy. Niestety, zazwyczaj jest tak, że ze swoimi problemami zostajemy sami i szukamy alternatywnych sposobów, by cale napięcie z nas uszło. Dla jednych będzie to szydełkowanie, dla innych wysiłek fizyczny.

więcej na: [Adres usunięty]

Bardzo przyjemna książka, napisana lekką ręką, szybko się czyta. Historia kobiety uwiązanej w szarej, nudnej codzienności, otoczona nieciekawymi facetami. Potrzebującej prawdziwego mężczyzny, pewnego siebie, odważnego, intrygującego. Tytułowy Solo to nie taka łatwa sztuka, niesie ze sobą gniew i niezrozumienie. Z każdą stroną staje się groźniejszy, ale i ciekawszy. Jest hipnotyzujący i przykuwa uwagę. Jak wiele z kobiet tego potrzebuje. Trochę akcji w życiu, zalotnego spojrzenia, gry słów, poczucia prawdziwej rządzy. Choć to fikcja, książka pozwala ponieść się fantazji i pomarzyć o swoim własnym Solo.