Skazanie. Joanna Chyłka. Tom 15

To się czyta jednym tchem !!! Jak zwykle Remigiusz Mróz potrafi zaskoczyć rozwoje akcji...

Kocham cała serie Chylki i z niecierpliwością czekam na każda kolejna pozycje

IM WYŻSZY TOM TO CORAZ NUDNIEJSZY. NI EPOLECAM

Lubię całą serię, ale akurat ten tom na tle innych wypada według mnie trochę słabiej. Po pierwsze przygotowania do ślubu oraz relacja pomiędzy Chyłką i Kordianem są jak dla mnie zbyt przesłodzone. Po drugie, tym razem nasza para prawników wydaje się być niepokojąco nieprzygotowana do prowadzonej sprawy. Co i rusz zaskakiwani, wydaje się, że nie zgłębili elementarnych faktów z życia ofiary i nie dotarli samodzielnie do ważnych w jej życiu osób, takich jak były chłopak czy bliska przyjaciółka. Oczywiście, na sali sądowej Chyłka dokonuje cudów podczas przesłuchać tych niespodziewanych świadków... .Tylko czy naprawdę musieli być tak niespodziewani? Dlaczego nasza para bohaterów nie dotarła wcześniej na przykład do Sary? Nie jestem do końca przekonana do tej części, ale czekam z niecierpliwością na kolejne.

Są takie serie, z którymi trudno byłoby się rozstać, choć logika nakazywałaby to zrobić już dawno temu. Przy piętnastym tomie Chyłki poczułam, że jestem nią już trochę zmęczona, że to już kompletnie nie jest to, co kiedyś mnie porywało. A jednak gdyby jutro miał się ukazać szesnasty, rzuciłabym wszystko, żeby go przeczytać. Z Chyłką po prostu tak jest, ci, którzy pokochali ten cykl, nie są w stanie odpuścić na tym etapie wtajemniczenia.

Nie będę się silić na recenzję bez spojlerów, bo po piętnastu książkach zupełnie nie pamiętam, co było wiadome od początku, a co pojawiło się dopiero w tomie x, więc choć staram się pisać przede wszystkim o swoich odczuciach, to może mi się wymknąć przy tym coś związanego z fabułą.

To, w jaki sposób zmienia się ta seria, tak naprawdę mi się nie podoba. Nie cierpię wątków romantycznych, a ten w wydaniu Chyłki i Zordona długo mnie zachwycał. Jednak kiedyś był w nim jakiś ogień, zadziorność, Mróz stara się tego trzymać, gdzieś to jeszcze wplatać, ale z każdym kolejnym tomem staje się to coraz bardziej wymuszone i wyblakłe. Nawet gdy Chyłka beszta Zordona, pojawia się jakaś miękka nuta i mnie mdli od namiaru słodyczy.

Chwaliłam "Egzekucję", przemówiła do mnie ta zamiana ról, którą w nim zaserwował autor, ale byłam przekonana, że to był jednorazowy eksperyment. Rozumiem, że te wszystkie przejścia odciskają na Chyłce piętno, jednak jest subtelna różnica między zmianą charakteru a jego traceniem. Naprawdę tęsknię za tą niezłomną Joanną, która miała wszystko gdzieś i na pewno nie przejmowałaby się podczas kontroli drogowej czy aby przypadkiem nie przekroczyła już dopuszalnej ilości punktów karnych. Nie mówiąc już o samej końcówce, bo to, co wtedy oznajmia Zordonowi jest dla mnie większą abstrakcją niż jej wyprawa w Himalaje, biorąc pod uwagę to, co sama przeżyła i co spotkało ich przyjaciół.

Sam Zordon zdaje się za to przejmować część najlepszych cech Chyłki, ale nie czyni go to niestety bardziej męskim czy mniej miękkim. Fakt, jego obraz w moim oczach jest mocno wypaczony przez serial, bo w pierwszych książkowych tomach robił na mnie raczej pozytywne wrażenie, ale jednak pozostaje dość nijaki.

Tak więc wobec tego, że Chyłka konsekwentnie przestaje być Chyłką, na moją ulubioną postać tej serii, już bez żadnych wątpliwości, awansował Langer. On przynajmniej pozostaje wciąż tym samym miłym panem z "Kasacji", a jeśli w jakikolwiek sposób ewoluuje, to tylko w kierunku bycia jeszcze bardziej popapranym psychopatą i za to właśnie go tak kocham.

"Skazanie" to tom, w którym sprawa kryminalna ma tak marginalne znaczenie, że trudno nazwać go thrillerem prawniczym. Wszystko zmierza do przełomowego wydarzenia w życiu głównych bohaterów, pozostałe wątki zostały potraktowane po macoszemu, czego nie mogę zrozumieć zwłaszcza w przypadku jednego, najbardziej bolesnego i okrutnego w tej części. Skoro już się pojawił, to zasłużył na zdecydowanie więcej niż suche wzmianki i popchnięcie akcji dalej. Mam nadzieję, że to była pechowa piętnastka i od teraz będą powstawać już tylko lepsze powieści.

Moje 6/10.

Nie mam pojęcia, jak można tworzyć serię książek, która ma już piętnaście tomów, a jej poziom nadal jest bardzo wysoki! Takie rzeczy tylko u Remigiusza Mroza ;) Szczerze uwielbiam Chyłkę i Zordona. Kocham ich dialogi, powiedzonka. Cięty język Joanny i jej zdecydowany charakter chyba nigdy mnie nie znudzi. Wykreowanie tak wyrazistych postaci to prawdziwy majstersztyk. Chyłka kolejny raz nie zawodzi, akcja niezmiennie pędzi do przodu i zaskakuje. Od tej książki nie da się oderwać aż do ostatniej strony :)

Joanna Chyłka odzyskała prawo do wykonywania zawodu i wróciła do kancelarii Żelazny&Mcvay. Chce, żeby pierwsza sprawa, której się podejmie, była spektakularna i przyniosła rozgłos jej i kancelarii.

Trafia jej się zupełnie inna sprawa. Matka dziewczyny, która podobno popełniła samobójstwo, prosi Joannę o pomoc. Nie wierzy, że córka sama się zabiła, a prokuratura nie chce podjąć śledztwa. Tym razem to Chyłka ma wystąpić z oskarżeniem. Co ją przekonało do pojęcia tego kroku?

Poza sprawą karną Chyłka i Kordian muszą zmierzyć się z przygotowaniami to ich wielkiego dnia. Ślub zbliża się wielkimi krokami.

I kolejna część Chyłki za mną. Chyłka w roli oskarżyciela to ciekawy pomysł i całkiem nowe wyzwanie dla tej postaci. Podobnie jak przygotowania do ślubu. Joanna przymierzająca suknie ślubne czy wybierającą obrusy i zaproszenia. To było ciekawe zjawisko 😁

Relacja między nią a Zordonem wkracza na kolejny poziom. Ich przekomarzania są cudowne. W "Skazaniu" przed Chyłką jeszcze jedno wyzwanie. Do jej życia ponownie wkracza matka. Ich relacja, a raczej jej brak nie należy do najłatwiejszych. Były więc iskry.

Oczywiście nie mogło zabraknąć mojego ulubionego bohatera cyklu, czyli Piotra Langera. Co prawda tym razem był trochę na uboczu, ale i tak dał radę namieszać. Z chęcią bym przeczytała książkę, gdzie to on byłby centralną postacią.

Raz na pewien czas pojawia się w literaturze taka postać, która trwale zapisuje się w naszej świadomości, która jest na tyle charakterystyczna, że zaczyna żyć swoim życiem. To wokół niej koncentruje się historia, to ona jest jej motorem napędowym. Może być słodka niczym anioła albo ostra niczym brzytwa, a może raczej, jak … Joanna Chyłka.

Ta prawniczka z ciętym językiem i wyjątkową zdolnością do zrażania do siebie ludzi, dysponująca ponadprzeciętną inteligencją i taką samą skłonnością do autodestrukcji, podbiła serca tysięcy kobiet. Wiele osób pod jej wpływem wybrało studia prawnicze, wiele też wybrało drogę bezkompromisowej walki o to, co dla nich ważne. Julka Byszkiewicz, dziewczyna z małej miejscowości, także pragnęła kariery takiej, jaką zrobiła Chyłka. Pragnęła wyrwać się z ciasnego światka, by w Warszawie rozwinąć skrzydła, stając się ekspertem w tym, co robi. Co zatem poszło nie tak, że popełniła samobójstwo?

Dziewczynę znaleziono powieszoną nagą, a przed śmiercią, zamiast listu pożegnalnego, pozostawiła tajemniczą wiadomość zapisaną szminką na ścianie. A choć jej matka twierdziła, że Julka nie mogła popełnić samobójstwa, to bardzo szybko zamknięto sprawę, nie podejmując nawet żadnych czynności. Co jest dość zastanawiające, biorąc pod uwagę, że samobójca raczej nie rozbiera się przed śmiercią i nie pozostawia wiadomości szybko namazanych na ścianie. Wątpliwości budziły również plamy opadowe, a także fakt, że dziewczyna mieszkała ze swoim chłopakiem, który nagle zniknął…

Po kilku miesiącach, kiedy matka dziewczyny wyczerpała już wszystkie drogi, walcząc o prawdę o śmierci swojej córki, przychodzi do Chyłki. Ta dopiero odzyskała prawo do wykonywania zawodu i wraz z Zordonem poszukuje intratnej i dochodowej sprawy, która sprawi, że kancelaria znów będzie na szczycie. Równocześnie planuje największą farsę na ziemi, którą może być jej ślub. Przynajmniej wówczas, kiedy to Chyłce pozostawi się prawo do decydowania o szczegółach, na przykład takich, jak kolor sukni ślubnej. Mimo początkowych wątpliwości Joanna decyduje się zaangażować w sprawę choć występować ma w niecodziennej roli, jako pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego subsydiarnego. Przekonał ją jednak pewien drobny szczegół, a mianowicie tatuaż dziewczyny. Taki sam, jaki Piotr Langer kazał wykonać Zordonowi…

Czy to oznacza, że Chyłka dostaje szansę rozprawić się z Langerem? A może to kolejna jego prowokacja, może znów planuje wodzić Chyłkę za nos? Jedno jest pewne, komuś bardzo zależało na uznaniu śmierci dziewczyny za samobójstwo, a wszyscy zamieszani w tę sprawę nabierają wody w ustach. Tymczasem znaleziono ciało kolejnej dziewczyny, a choć ta śmierć jest pozornie nie powiązana z prowadzoną przez Chyłkę sprawą, to tatuaż z mandalą wskazuje na coś zupełnie innego…

Jak zakończy się ta historia? Czy Chyłka i tym razem doprowadzi sprawę do końca? Czy wreszcie dopadnie Langera? Przekonamy się o tym dzięki lekturze powieści pt. „Skazanie”, kolejnej już z serii o Joannie Chyłce, autorstwa Remigiusza Mroza. Opublikowana nakładem Wydawnictwa Czwarta Strona książka to jedna z tych pozycji, po którą można sięgnąć bez wahania. I to nie tylko będąc miłośnikiem Remigiusza Mroza (a właściwie Chyłki), ale i poszukując powieści angażującej, budzącej emocje, ale jednocześnie takiej, która nie epatuje opisami aktów przemocy czy krwawych scen.

Pomijając fabułę opartą na powielanym w każdej książce o Chyłce schemacie, możemy tu liczyć na skomplikowaną zagadkę kryminalną w stylu tych, które bardzo trudno jest odgadnąć, bowiem nie posiadamy żadnych tropów, żadnych wskazówek, zaś osoby uczestniczące w wydarzeniach, bardziej je komplikują niż pomagają. Już sam zresztą wątek przygotowań do wesela ekscytuje, a jeśli dodamy do tego prowadzoną sprawę, a także fakt, iż Chyłka decyduje się na kontakt z matką, zmienia ten tom w prawdziwą bombę, która może wybuchnąć w każdej chwili.

Jak dla mnie kolejna osłona przygód Chyłki i Zordona jest bardzo dobra Nie ma tu może akcji,która by gnała na łeb,na szyję ,bo przygotowania ślubne troszkę przytrzymały w ryzach bohaterów, ale intryga całkiem była fajna .Ogólnie wielki plus za to,że tych dwoje w końcu powiedziało sobie Tak,bo jak długo można było na to czekać :-)I powiem szczerze,że chyba najwyższy czas powiedzieć stop i dać Młodym ,by żyli szczęśliwie

W twórczości Remigiusza Mroza zakochałem się od pierwszej strony. Niedawno zakupiłem tytuł "Skazanie", z genialnej serii o Joannie Chyłce, którą wprost uwielbiam. Nie zawiodłem się. Doskonała fabuła, genialne wątki kryminalne, wspaniale wykreowane postacie i potężna dawka tajemnicy i adrenaliny. Całość wciąga od samego początku, trzymając odbiorcę w napięciu i niepewności, aż do ostatniej kartki. Śmiało polecam tę książkę, jak i inne wszystkim czytelnikom i czytelniczkom. Nie zawiedziecie się. Gwarantuje.

Twórczość Remigiusza Mroza, uwielbiam od wielu lat. Pisarz, jak mało kto w Polsce, potrafi stworzyć wyjątkowy klimat i nastrój grozy oraz tajemnicy. Jedną z moich ulubionych książek autora jest piętnasta cześć przygód Joanny Chyłki pt. "Skazanie". Doskonała fabuła, rewelacyjne opisy zbrodni i niesamowicie charakterna postać, głównej bohaterki. Całość wciąga czytelnika od samego początku i trzyma w napięciu do ostatniej strony. Dla mnie osobiście to jedna z lepszych serii, z jaką miałem styczność.

Powieści Remigiusza Mroza często szybko stają się źródłem wielu memów, ale ja pozostaję w klubie fanów jego twórczości. Czytanie przygód Chyłki sprawia mi ogromną przyjemność, głównie dlatego, że jest to dokładnie ten typ bohaterki, który lubię najbardziej: zdecydowana, zadziorna, a jednocześnie doskonale władająca językiem i potrafiąca zarazić swoim niezwykłym poczuciem humoru. Tym razem, zaskakująco, Chyłka stanęła w roli oskarżyciela i to był ciekawy zabieg - nie mogłam przejść wobec niego obojętnie, chcąc zobaczyć, jak podoła temu zadaniu. W rezultacie otrzymałam bardzo dobrą powieść, pełną wszystkiego, co u Mroza najlepsze. Polecam każdemu!

Z niecierpliwością czekałam na kolejny tom Chyłki i w końcu jest! Tak samo ciekawy jak każdy poprzedni! Wciągająca historia i nieoczekiwane zwroty akcji, właśnie za to uwielbiam historię Chyłki. Każdy kolejny tom połykam w jeden weekend, nie można się oderwać od tej historii. "Skazanie" to część, w której naprawdę dużo dzieje się zarówno w życiu prywatnym, jak i zawodowym. "Po raz pierwszy to Chyłka musi oskarżać" - kolejny bestseller, który mocno trzyma w napięciu. Bardzo polecam wszystkim fanom ;)

Uwielbiam cykl "Joanna Chyłka", którego twórcą jest chyba jeden z najbardziej znanych polskich pisarzy, czyli Remigiusz Mróz. Najnowsza książka z tej serii, pomimo iż jest już piętnastym tomem, to wciąż trzyma poziom, a nawet ośmielę się stwierdzić, że go podnosi. Autor w tej powieści oczarował mnie genialnie napisanymi dialogami i świetnie wykreowanymi bohaterami. Jeśli jest się fanem twórczości Remigiusza Mroza, to książka ta to pozycja obowiązkowa, jeśli natomiast nie czytaliście jeszcze żadnej z jego powieści, to warto zacząć od właśnie tego tytułu.

Chyłka jest obowiązkowym elementem każdego roku czytelniczego. Jak tylko pojawia się premiera, jest pierwszą książką, po którą sięgam. Czy w tym przypadku również było warto?

'-Pani mecenas, dziękuję, że zdecydowała się pani...

- Wystarczy Chyłka. Przez 'panią' czuję się, jakbym miała zacząć walić biovital prosto z gwinta.'

Chyłka i Zordon muszą odnaleźć się w nietypowej dla siebie roli. Mianowicie, stają po stronie przeciwnej i są oskarżycielami. Muszą udowodnić, że młoda dziewczyna nie popełniła samobójstwa, a ktoś ją zamordował. Czy im się to uda? Czy sprawiedliwość stanie po właściwej stronie?

Tradycyjnie już sprawa wydaje się być niemożliwa do rozwiązania. Ale przecież dla tej pary nic nie jest niemożliwe! Jesteśmy więc świadkami powolnego dochodzenia do celu i udowadniania swoich racji przy jednoczesnych docinkach i humorystycznych dialogach. To właśnie są części wspólne każdego tomu serii. Nie ma możliwości, aby sam proces sądowy nas wynudził, ponieważ Chyłka już o to zadba. Dodatkowo, życie prywatne bohaterów zmierza w jedną wspólną stronę. W końcu! Czego chcieć więcej?

'- Piękna historia.

- Nie. Piękna robi się dopiero wtedy, kiedy wchodzę ja, cała na czarno. Na imię mam Światowa, a na nazwisko Dominacja.'

Czytanie tej serii to już swego rodzaju tradycja. Wiem zawsze, że otrzymam dawkę dobrej rozrywki i dialogi, które często rozbawiają do łez. Sama historia zawsze ma swoje zwrotu akcji oraz lepsze i gorsze momenty. Ale są książki, które czyta się dla bohaterów i ta seria jest tego najlepszym przykładem. Bo bardziej od zagadki i jej rozwiązania wciągamy się w dalsze losy Chyłki i Zordona.

'- Czasem tak robię, wyobrażam sobie twoje odpowiedzi. I z jakiegoś powodu zawsze są mądrzejsze niż w rzeczywistości.'

Chyłka zaskakuje, szokuje, ale niezmiennie zyskuje sympatię czytelników. Każdy tom tego cyklu jest inny, każdy ciekawy, a sama Chyłka zmienia się i ewaluuje. Tom piętnasty to, w mojej ocenie, zupełnie inna Chyłka - dojrzalsza, o czym świadczy próba spotkania i pogodzenia się z matką, czy decyzja o zamążpójściu. Nadal skrywa uczucia pod płaszczykiem drwin, powiedzonek i przekleństw, ale widać że pod tą skorupą jest kobieta pełna uczuć i emocji. Katalizatorem wyzwalającym tę dobrą, nieznaną stronę zimnej Chyłki jest oczywiście Zordon, czyli Krystian Oryński, jej narzeczony i współpracownik.

Chyłka odzyskała prawo wykonywania zawodu, wróciła do kancelarii Żelaznego, ale niespecjalnie jest tam mile widziana przez pozostałych wspólników. Szuka spektakularnej sprawy, która wyniosłaby ją ponownie na szczyt. Zgłasza się do niej dawna sąsiadka, matka zmarłej dziewczyny, której śmierć została uznana za samobójstwo. Jednak Chyłka dostrzega w nim drugie dno, a w dodatku Dzięczyna miała wytatuowaną mandalę, jak Zordon i pozostałe ofiary jej wroga Langera, który jest ochraniany przez prokuraturę. Chyłka widzi w tej sprawie jego powiązania i postanawia to udowodnić, tym razem nie jako obrońca, ale jako oskarżyciel. Sprawa plącze się, a Chyłka i Zordon mają problem z dowodami, co nieomal nie doprowadza do usunięcia ich z kancelarii. Jak skończy się ta sprawa? Czy ślub Chyłki dojdzie do skutku? przeczytajcie koniecznie!

Cykl z Chyłką jest naprawdę świetny, ma wielkie grono wielbicieli i doczekał się już ekranizacji. Skazanie zaskakuje czytelnika po raz kolejny i odkrywa zupełnie inną twarz Chyłki, która okazuje się kobietą z krwi i kości, która ma marzenia, o które walczy, czym zaskakuje nawet swego narzeczonego. Przyznam, że to była świetna lektura - polecam!

[Adres usunięty]

Uwielbiam serię z Joanną. Zawsze się niecierpliwię w oczekiwaniu na kolejną część. Niesamowicie wciąga. Istna perełka. Rzadko czytam książki, ale zawsze znajdę czas dla mojego ulubionego autora. Mróz w formie. Zarówno nowi jak i starzy czytelnicy będą zaskoczeni jak sprawnie operuje słowem. Spójność z całą serią. Chyba mogę być z siebie dumna, bo zarwałam noc i przeczytałam całość na raz. Nie mam nawet wyrzutów sumienia z tego powodu, choć mój szef narzekał, że spadła moja produktywność po zarwanej oczy. Cóż, są rzeczy ważne i ważniejsze.

Uwielbiam twórczość Remigiusza Mroza i zawsze chętnie sięgam po jego książki. Szczególnie cenię serię o Joannie Chyłce. Było już naprawdę wiele tomów, jeśli chodzi o ten cykl, ale każdą część czytałam z wielkim zainteresowaniem. Kilka dni temu skończyłam czytać ten najnowszy tom i mam wrażenie, że był on jednym z ciekawszych w ostatnim czasie. Fabuła była świeża, wciągała od pierwszej strony i do samego końca trzymała w napięciu. Jeśli macie chęć na niezły kryminał to dajcie szansę tej pozycji. Nie pożałujecie.

Ponieważ moja dziewczyna fascynuje się wszelkiego rodzaju kryminałami, czy to w wersji filmowej, czy też książkowej, na jej ostatnie urodziny podarowałem jej książkę autorstwa Remigiusza Mroza pt." Skazanie". Była wniebowzięta. Sprawy prowadzone przez panią adwokat Joanne Chyłkę dosłownie zwalają czytelnika z nóg. Doskonała fabuła, zawiłe zwroty akcji oraz niezwykła dawka adrenaliny. Całość uzupełniają wyjątkowy nastrój tajemniczości i grozy. Zdecydowanie polecam wszystkim czytelnikom. Rewelacja.

Kolejne spotkanie z Chyłką i równie udane jak poprzednie. Już od pierwszych stron nie brakuje emocji ale to było dokładnie to, czego się spodziewałam po tym jak Joanna odzyskała prawo do wykonywania zawodu. Intryga jest tutaj naprawdę świetnie skonstruowana, choć muszę przyznać, że momentami niektóre szczegóły mogą wydawać się niezbyt realistyczne. W żadnym stopniu mi to jednak nie przeszkadzało. Czytając bawiłam się znakomicie, a zakończenie wprawiło mnie w osłupienie. Mam nadzieję, że powstanie następna część!

Mój chłopak jest wiernym fanem kryminałów, wiec na każde urodziny kupuje mu jakiś ciekawy tytuł. Ponieważ uwielbia twórczość Remigiusza Mroza, systematycznie dostaje ode mnie powieści o Joannie Chyłce. Niedawno otrzymał tytuł "Skazanie" i był nim zachwycony. Ogromna dawka adrenaliny, niesamowitych zwrotów akcji i rewelacyjnych wątków śledczych, które zapierają dech w piersiach, Autor bez wątpienia należy do najpoczytniejszych współcześnie pisarzy. Jego książki zdecydowanie polecam wszystkim czytelnikom.