Sezon na cuda

Majka i jej zwariowane losy powracają w wielkim stylu. Kto z nas nie chciałby przenieść się do równoległego świata i poznać swoje życie z perspektywy innych osób? Sezon na cuda jest kontynuacją losów bohaterki z cyklu Uroczysko. Znając już styl pisania Magdaleny Kordel wiem, że książka trafi w gusta wielu kobiet. Spodobał się Wam Anioł do wynajęcia? Gwarantuję, że ta seria sprawi, że jeszcze bardziej polubicie autorkę. Jeśli szukacie bohaterów z mocnym charakterem, planem na życie oraz wesołymi perypetiami, to ta pozycja jest idealna dla Was. Autorka wie jak problemy świata realnego przenieść na karty książki i wprowadzić w zachwyt nie jednego czytelnika. Jeśli zaś szukasz literackiej fikcji, która odciągnie Cię od problemów dnia codziennego, musisz poszukać innej książki. Sezon na cuda, to nie tylko codzienne sytuacje, które przeżywamy z bohaterami, ale również ich życiowe dylematy. Zatem po raz kolejny udajmy się do pensjonatu Uroczysko w urokliwej miejscowości w Sudetach.

Jest grudzień. Gdzieś u podnóża Sudetów, w Malowniczem, poznajemy Majkę. Właścicielkę pensjonatu Uroczysko, nauczycielkę języka polskiego, która walczy z uciążliwą zimą, panią dyrektor i brakiem gości w pensjonacie. Okazuje się że pani Leontyna właścicielka sklepu z antykami, producentka i promotorka „konfliktu pokoleń” prosi Majkę o kilka przysług. Jedną z nich jest zorganizowanie w pensjonacie wigilii dla starszego pokolenia. Majka nie spodziewa się nawet, jakie przeszkody przyjdzie jej pokonać, gdy ukradnie księdzu wigilię. Ponadto w szkole organizowany jest rok rocznie konkurs na szopkę bożonarodzeniową. Niepokorna klasa 3b bierze sobie do serca zagadnienie i wykonuje własną niestandardową szopkę, która sprowadza gniew dyrektorki na Majkę. Współczesna szopka staje się głosem młodego pokolenia w szkolnym sporze, ale czy będzie to kubeł zimnej wody dla pań, czy iskra dla wielkiej katastrofy?

W międzyczasie Leontyna robi listę gości na wigilię, a ksiądz proboszcz zaoferował jej pomoc w przetransportowaniu gości i obiecuje spotkanie z Mikołajem. Przy planowaniu wigilijnego stolu jest wiele problemów, kłótni i przekomarzań. Czaruś, ksiądz, Kazimierz każdy dolewa oliwy do ognia. Ogólnym planem gastronomicznym zajmuje się Pani Ewa - odzyskana przyjaciółka Leontyny. Pomysł na zaangażowanie każdego uczestnika w gotowanie przerósł organizatorkę i aż strach się bać, co tak naprawdę znajdzie się na tym stole. Chęć podania bobrzego ogona przez jednego z panów przerasta wyobrażenie o tradycyjnej potrawie wigilijnej. Czy w tym tłoku i zamieszaniu zdarzą się cuda i wszystko się poukłada? Czy komplikacje się rozwiążą? Czy szopka zostanie pokazana w konkursie? Czy dyrektorka nie wytrzyma i zwolni Majkę? Czy Majka utrzyma swój pensjonat? Jaką rolę odegra weterynarz Czaruś, a jaką Jeremi Krawiec – ojciec „różowego” Filipa? – tego musicie dowiedzieć się sami.

Magdalena Kordel lubi komplikować życie czytelnikowi jak i swoim bohaterom. Waleria leczy w pensjonacie ziołami, ale czy zdolna kobieta wyleczy też pecha i psychiczne problemy bohaterów? Tego dowiecie się z lektury. Zapewniam Was jednak, że bohaterowie żyją własnym życiem jednak każdy z nich ma swój udział w całej sprawie. Jedni pomagają w danej sytuacji inni zaś w codziennych problemach. Majka ma ich tyle, że każdy bohater znajdzie pracę dla siebie. Ile można mieć problemów i pechowych dni w roku? Główna bohaterka wpada z deszczu pod rynnę, a pech nie opuszcza jej na krok.

Moc przyjaźni oraz dobro, które ponoć zawsze wraca ze zdwojoną siłą widać w relacji Majki i Kaśki. Przyjaciółka, która dostaje szansę zajmuje się sprawami organizacyjnymi zaniedbanego pensjonatu. Majka jest zdecydowanie nieogarnięta, a jej lekkomyślność działa na jej niekorzyść. Jednak przy pomocy Kasi okazuje się, że pensjonat to nie tylko budynek, ale tętniące życiem miejsce.

Majka została przedstawiona jako zapracowana mama, rozczepana polonistka, czasami lekkomyślna i pechowa osoba z dobrym sercem. Przyjaciółka i szefowa o której każdy marzy. Autorka doskonale bawi się bohaterami i pokazuje ich przeróżne problemy. Szczególny nacisk kładzie na pomoc bliźniemu, która w dzisiejszych czasach zanika. W tej książce widzimy jak pęd pracy i nawał obowiązków może przytłoczyć człowieka. W ten przedświąteczny czas, jak i w codziennym życiu, czasem trzeba poprosić o pomoc. Nie da się samemu zrobić dosłownie wszystkiego. Nikt z nas nie jest robotem, bez uczyć. Sezon na cuda podkreśla to na każdym kroku. Przyjaźń i miłość - ta prawdziwa - idą zawsze w parze.

Wielowątkowość jaką tworzy autorka poprzez ciekawe perypetie bohaterów oraz okres świąteczny pobudza zmysły czytelnika. Czy taka kumulacja będzie wybuchowa? Będzie to zależało od Ciebie Drogi Czytelniku. Jeśli podobają Ci się wątki, z których nie wiadomo do końca, czy zakończą się wielką katastrofą, czy niezwykłym cudem musisz przeczytać tom drugi Uroczyska.

Na zakończenie dodam, że jest to lekka, dobra książka do przeczytania w jeden wieczór. Przystępny język tylko ułatwia czytanie całości. Dobry humor i zabawny opis sytuacji rozbawi cię do rozpuku. Nie zastanawiając się szczególnie, możemy przeżyć historię, którą nie tylko ukazuje współpracę pokoleń, sprzedaż i promocję „konfliktu pokoleń”, kradzież wigilii, ale również cuda jakich możemy doznać przy odrobinie dobroci. Sezon na cuda możecie czytać jako kontynuację losów Majki z pierwszego tomu, ale również jako osobną książkę o przyjaźni i zagubionych wartościach.

"Sezon na cuda" rozpoczął się, kiedy wzięłam do ręki książkę. Po pierwsze urzekła mnie okładka. Piękna kolorowa, czapka i rękawiczki zrobione na drutach ooo to coś dla mnie maniaczki robótek na drutach. Uwielbiam robić i nosić takie czapki, rękawiczki i szaliki. Z książki dowiedziała się, że nosi to piękną nazwę "konflikt pokoleń", bardzo mi się to spodobało. Moje serce skradła oczywiście pani Leontyna, właścicielka sklepu ze starociami i własnoręcznie robionymi czapkami i szalikami.

Leontyna to przemiła starsza pni, która myśli ciepło o innych mieszkańcach Malowniczego.

Postanawia zrobić w pensjonacie Uroczysko prowadzonym przez główna bohaterkę Majkę, wigilię dla samotnych i starszych mieszkańców miasteczka.

Podczas przygotowań do Wigilii, Majka odkrywa jak wiele problemów łączy i dzieli mieszkańców. Niektóre z nich udaje się na szczęście rozwiązać.

Podczas przygotowań Majce dane, jest poznać, co znaczy samotność, rozczarowanie, ale również przyjaźń, chęć pomocy bliźniemu... miłość.

Fabuła książki, nie jest może bardzo wyszukana, ale wierzcie mi, że książka wciąga bez reszty jak, tylko zaczyna się ją czytać.

Przesympatyczni bohaterowie, mający codzienne problemy, codzienne radości są dla nas znajomymi z sąsiedztwa.

Bohaterowie książki to według mnie jej największy atut. Magia książki to właśnie oni ciepli, życzliwi, mili i dobrzy. Dzięki nim autorka podkreśla jak ważna, jest w naszym życiu przyjaźń i miłość, wzajemne miłe relacje z innymi ludźmi są dla nas bardzo cenne.

Książka jest też magiczna ze względu na czas, w który rozgrywa się akcja czas około Bożego Narodzenia. To czas magii i wyciszenia. Myślę, jednak że można ją spokojnie czytać o każdej innej porze roku.

Jest to idealna książka na prezent.

Polecam.

Majka, właścicielka pensjonatu Uroczysko, na dobre zadomowiła się w Malowniczem, miasteczku u podnóża Sudetów. To tutaj poczuła, że może w końcu odciąć się od przeszłości i rozwinąć skrzydła, układając swoje życie od nowa.

Kobieta szybko dostrzega, że przed problemami nie da się uciec. Nigdzie. Dostrzega, że jej sąsiedzi i przyjaciele borykają się z różnymi sprawami, a o niektórych czasem boją się mówić. Majka czuje, że powinna ruszyć im z pomocą, jednak nie wszystko da się rozwiązać od ręki. Czasem pomoc wymaga pomysłowości i sprytu. A z czym przyjdzie się zmierzyć Majce i czy uda jej się pokonać ów przeszkody? I czy będzie mogła liczyć na pomoc tajemniczego anioła, który ponoć czuwa nad Malowniczem?

Po lekturze Anioła do wynajęcia, który z jednej strony bardzo mi się podobał pod względem fabuły, z drugiej książka wydała mi się ciężkawa w odbiorze… momentami… I z takim nie do końca pozytywnym nastawieniem zabrałam się za Sezon na cuda… i… przepadłam. Dosłownie. Na długie godziny… choć z żalem musiałam rozstawać się z książką co jakiś czas (w końcu trzylatek nie będzie głodował tylko dlatego, że jego mama nie może przestać pochłaniać książki), nadrabiając to wieczorem…

Szczerze? Jedna z najszybciej przeczytanych przeze mnie książek! A przy tym tak miło spędzonych nad nią chwil.

W Sezonie na cuda urzekła mnie nie tylko piękna świąteczna oprawa, ten zimowy, a i świąteczny powiew, lecz zabawne dialogi i sympatyczni (w większości) bohaterowie. I nieco odrealniona fabuła, którą z pełną świadomością mogłabym nazwać bajką dla dojrzałych czytelniczek… Bo to taka „babska” książka. Do pośmiania i do zachwycania się…

Książkę czyta się niezmiernie szybko. Za szybko. Do tego ma się wrażenie, że czytane słowa zamieniają się w obrazy… w bardzo przyjemne obrazy… i niemal można poczuć się uczestnikiem opisywanych wydarzeń. Lektura Sezonu na cuda relaksuje i pozwala oderwać się od szarej rzeczywistości… Szkoda tylko, że tak niespodziewanie dociera się do końca…I pozostaje z apetytem na więcej… więcej…

Postaci wykreowane przez Magdalenę Kordel są nieziemsko sympatyczni… choć znalazłoby się i kilka wyjątków. Szczególnie zapadła mi w pamięć pani Leontyna, a i pan Jeremi – piękne, rzadko spotykane imiona… a i osobowości spod pióra autorki bardzo ciekawe…

Nie ukrywam jednak, że ta sympatyczność i uczynność każdego na dłuższą metę nieco przesłodziła książkę. Z drugiej strony… to historia w klimacie świątecznym, a czy święta nie są takie? Słodkie, że czasami mdli, a mimo to dalej je kochamy?...

Podsumowując: Sezon na cuda to niewątpliwie szybka i przyjemna lektura… Spowita śniegiem i świąteczną magią… Historia, w której o cud nie jest tak trudno, jeśli się w niego wierzy… Historia pełna miłości i uśmiechu, która bawi i sprawia, że świat staje się troszkę mniej szary. Jeśli macie ochotę odkryć tajemnice i cuda w Malowniczem… a przy tym bliżej poznać Majkę i jej perypetie – koniecznie sięgnijcie po książkę. Nie poczujecie się zawiedzeni.

Gorąco polecam!

Cudowna okładka i świetna akcja promocyjna z rękawiczkami - teraz zima jest naprawdę przyjemna :) Uwielbiam książki Magdy Kordel, a Malownicze kocham całym sercem za klimat i za anioły.

Autorka stworzyła magiczne miejsce, gdzie aż chce się bywać, bohaterów, których kocha się jak najlepszych przyjaciół i magię, która otula nas podczas lektury jej książek. Opowieści o Malowniczym mają szczególne miejsce w moim sercu i na mojej półce - często do nich powracam. Dodają mi siły i optymizmu, a to bardzo ważne.

W okresie Świąt sięgnęłam po Sezon na cuda i ponownie zawitałam w Uroczysku, które stworzyła Majka. Uroczysko to pensjonat w małej górskiej miejscowości, w Malowniczem. To miejsce niezwykłe,tak jak jego właścicielka - kobieta z sercem na dłoni. Majka jest właścicielką pensjonatu, który prowadzi z córką i przyjaciółką, wspierają ją rodzice. Nieodłącznie towarzyszą jej również przystojny weterynarz Czarek, zakochany w Majce, i Florian, pszczelarz. Majka jest również nauczycielką, uwielbianą przez uczniów i niespecjalnie lubiana przez konserwatywną dyrektorkę. Niestety, konflikt pogłębi się i Majka straci pracę. Ma jednak pensjonat i ludzi z wielkim sercem wokół. Dla tych własnie ludzi, Majka z pomocą nieocenionej pani Leontyny, zorganizują Wigilię w Uroczysku. To nie lada wyzwanie i Majka jest trochę przerażona, ale danego słowa nie chce złamać, choćby miała dokładać do interesu. To inni muszą dbać, aby ta szczodra kobieta wyszła "na swoje".

Majka zaprzyjaźnia się z Jeremim, ojcem jednego z uczniów, ku wielkiej zazdrości Czarka - dochodzi między nimi do spięć, ale wszystko dobrze się ułoży - bo w Malowniczym jest magia i odwiedza je prawdziwy anioł. Nie wierzycie? Przeczytajcie i przekonajcie się sami :)

"Sezon na cuda" to opowieść o życiu i o ludziach, o ich perypetiach, troskach radościach. To cudowna opowieść o przyjaźni i miłości w klimacie świąt i Wigilii, pełna śniegu i górskich krajobrazów. Bohaterowie, których stworzyła Magdalena Kordel są niesamowici, zwyczajni, a jednak niezwyczajni. Chwytają czytelnika za serce i sprawiają, że traktujemy ich jak swoich bliskich przyjaciół. Chciałabym trafić do takiego Uroczyska - trudno byłoby mi jednak je opuścić...

Muszą mi wystarczyć powroty na karty powieści Magdy Kordel.

Jeśli kochacie ciepłe, wzruszające i niezwykle klimatyczne powieści, to cykl Uroczysko zdobędzie wasze serca - serdecznie polecam :)

[Adres usunięty]