Pułapka diabła. Uwikłana. Tom 2

Życie Anny po raz kolejny się sypie. Zakochała się, zaufała mu, opowiedziała o koszmarze, jaki przeżyła przez Chariego, a ON ją zdradził. Okazało się, że są braćmi, a Rick oddaje ją pod opiekę tego psychopaty. Na dodatek ON niebawem ma wyjść za mąż, a ona chociaż wściekła, nie potrafi przestać coś do niego czuć. Jednak to nie koniec jej kłopotów, tajemnice wychodzą na jaw, a pewien mafioza chce, ją dostać w swoje ręce myśląc, że jest jej córką. Kobieta czuje się nieszczęśliwa, nie widzi wyjścia z sytuacji, w jakiej się znalazła, nie ma pomysłu co dalej. Czy wybrnie z tarapatów? Kim naprawdę jest?

Agenci ROCA wracają do przeszłości, aby rozwiązać zagadkę zabójstwa sprzed wielu lat, w którym zginęła cała rodzina Madenów.

Rick niebawem ma wyjść za mąż, coś jednak ciągnie go do Anny, nie potrafi o niej zapomnieć, a każde kolejne zbliżenie do kobiety miesza mu w głowie. Musi jednak zająć się czymś ważniejszym, musi przyszykować się na wojnę, która raczej jest nieunikniona. Czy da racy?

Dochodzenie nie jest łatwe, tym bardziej że mają wśród siebie kreta i tak naprawdę nie wiadomo, komu można ufać. Czy im się uda? Dlaczego to śledztwo jest tak ważne? Kim byli Maderowie?

Akcja w pierwszym tomie była szybka, jednak tu jest jeszcze szybsza, bardziej zaskakująca, z wieloma zwrotami. Historia ciekawa i wciągająca, a przy tym nieprzewidywalna. W książce bardzo dużo się dzieje, czytamy ją z perspektywy wielu osób, w czasie obecnym i w przeszłości. Czasem można się w tym wszystkim pogubić (mnie się raz zdarzyło), jednak osobiście uważam to za zaletę. Wolę jak się dzieje „za dużo” niż jak wszystko dzieje się wolno.

Bohaterów jest sporo i każdy jest w książce niezbędny. Moim zdaniem są doskonale wykreowani. Jeśli miałabym wybrać swojego ulubionego, nie potrafiłaby. Polubiłam niejednego i wielu mocno kibicowałam.

Książka pt.: „Pułapka diabła” oceniam odrobinę niżej niż tom pierwszy z serii, jednak nadal bardzo wysoko. Historia zdecydowanie mi się podoba i już nie mogę się doczekać jej zakończenia i poznania wszystkich sekretów. Z przyjemnością polecam.

Recenzja pojawiła się również na moim blogu - Mama, żona - KOBIETA

Anna zaufała Freakyemu myślała, że to, co dzieje się po między nimi jest prawdziwe i ON czuje to samo. Po raz kolejny zaufała i po raz kolejny została zdradzona, teraz jest więźniem, Charlie okazała się młodszym bratem Ricka. Mężczyzna dobrze wiedział, co zrobił jej ten psychopata, jak musiała przed nim uciekać, mimo to zostawił ją w jego rękach. Nie może się z tym pogodzić, wszystkie kłamstwa powoli wychodzą na jaw, tożsamość, którą tak ukrywała zostaje ujawniona Anna Rodan to Alicja Maden. Szef mafii z Los Angeles postanawia ją odbić z rąk braci, uważa, że kobieta to jego zaginiona córka.

Aby zlikwidować wroga ściąga swojego najlepszego człowieka. Ten ma się pozbyć Ricka, mężczyzna jest zdeterminowany, aby za wszelką cenę wykonać zadanie. Freaky jest sprytniejszy niż im się wydaje, ma kilka asów w rękawie. Agenci ROCA próbują rozwiązać zagadkę zabójstwa rodziny Madenów, wszystko bardzo się komplikuje, dodatkowo ktoś cały czas przeszkadza w śledztwie.

Rick niedługo bierze ślub ze swoją przyjaciółką z dzieciństwa Laurą, której Anna nienawidzi. Kobieta ma nadzieje, że mężczyzna zmieni zdanie i przypomni sobie chwile, kiedy był z nią. Najgorsze tym wszystkim jest to, że ona ma się pojawić na jego ślubie wraz z Charliem. Czy będzie na tyle silna? Czy tak łatwo się pogodzi z tą stratą?

Debiut autorki pochłonęłam jednym tchem, z niecierpliwością czekałam na kolejny, akcja skończyła się w takim momencie, że wgniotło mnie w fotel a kopara opadła do samej ziemi. Muszę przyznać, że autorka fenomenalnie poprowadziła fabułę, chwilami musiałam zatrzymać się i zastanowić, o co chodzi i kto, z kim jest powiązany. Mimo, że Rick ożenił się z Laurą, której nie lubię tak samo jak Sztuczka, pałam do niego sympatią. Mam nadzieję, że wszystko dobrze się skończy a skrywane tajemnice ujrzą światło dzienne. Natomiast Sztuczka jest moja ulubioną bohaterką tej książki, dziewczyna wiele przeszła jednak podniosła się i pokazała jak jest silna.

Serdecznie gratuluję autorce z niecierpliwością czekam na trzeci tom.

Anna jest więźniem. A ten kto ją pilnuje wyrządził jej największą krzywdę. Jej tożsamość wychodzi na jaw a do okola sami niebezpieczni ludzie. Szef mafii postanawia odbić kobietę.

Zacznijmy od tego za Autorka na dzień dobry przedstawia nam bohaterów, lista jest spora ale z dokładnym wyjaśnieniem. Czytając na początku trochę się gubiłam bo pierwszy tom czytałam już dawny czas temu. No i ściągawka z pierwszych stron mi pomagała.

Rozdziały mamy długie, ale historie poznajemy z każdej perspektywy. Dobrze rozbudowane opisy oraz dialogi. Nie czułam tu niepotrzebnych przedłużających fragmentów. Kolejny plus wielu bohaterów to jest to że na pewno któryś przypadnie nam do gustu. Ja uwielbiałam historie z perspektyw dziewczyn. Książka pomimo swojej grubości czyta die fajnie. Mamy kryminał, mamy mafię oraz romanse i uczucia. Emocji nie zabraknie ale również znajdziemy humor Autorka w dialogach wcisnęła dawkę humoru :) No ja Diabełka uwielbiam. A w tych okładkach jestem zauroczona. Dla osób które nie wiedzą na jaki gatunek mają ochotę to ta książka jest istna rozkoszą znajdziemy w niej wszystkiego po trochu.

Ależ ja czekałam na premierę tej powieści, jak dawno na żadną książkę! Sylwia Brataniec bardzo pozytywnie zaskoczyła mnie pierwszą częścią swojej serii, zupełnie nie spodziewałam się, że będzie ona tak dynamiczna, intrygująca i zaskakująca niemalże na każdym kroku. Innymi słowy - to była piekielnie mocna, dobrze napisana historia, więc obok kontynuacji nie mogła przejść obojętnie.

Plusem twórczości Brataniec jest jej styl. Pisze lekko, ale dosadnie. Bawi się w szczegóły, ale mają one konkretne uzasadnienie w fabule. Nie ma więc przegadanych stron, nie ma nic nie znaczących faktów, ponieważ wszystko w tej książce ma swoje miejsce i nawet jeśli na początku czytelnikowi wydaje się, że jest inaczej, to im dalej w fabułę, tym wszystko mocniej się ze sobą łączy.

Druga część jest ścisłą kontynuacją wydarzeń z poprzedniego tomu, więc między innymi dlatego tak bardzo wypatrywałam kontynuacji. Musiałam dowiedzieć się co dalej dzieje się z Anną i jak poradzi sobie ze wszystkim jej złamane serce. Mafia, mordercy, brudne porachunki i liczne sekrety to chleb powszedni w jej życiu, ale w tak niebezpiecznej sytuacji znalazła się pierwszy raz. Czy uda się jej wyjść z tego cało? Napięcie sięga zenitu, czytelnik z fascynacją śledzi losy bohaterki, którą uwielbia się od pierwszych stron a całość aż pęka od nagromadzonych emocji.

Skoro Anna trafiła w sam środek tej trudnej sytuacji przez źle ulokowane uczucia możemy mówić o powieści romantycznej? Nie do końca. Motyw romantyczny jest tutaj kluczowy i bez niego nie moglibyśmy iść dalej, ale na pierwszym planie przede wszystkim stoi świetnie skonstruowany thriller z odpowiednią atmosferą i dynamiką godną występujących tu pościgów czy prawdziwych niebezpieczeństw. Nie będę jednak opisywać Wam fabuły, nie zdradzę co wydarzyło się dalej. Dodam jedynie, że Rick z Danem porządnie namieszają a zagadka morderstwa stanie się dla wszystkich punktem przełomowym.

Drugi tom trzyma poziom a nawet podnosi poprzeczkę znacznie wyżej. "Pułapka diabła" wciąga w wir niebezpiecznych sytuacji, miłosnych uniesień oraz morza kłamstw, które są motorem napędowym dla całej tej historii. Czekałam z wielkimi nadziejami a Sylwia Brataniec wszystkie je wypełniła emocjami, wspaniałymi bohaterami oraz pędzącą na złamanie karku akcją od której nie sposób się oderwać. Jestem pod ogromnym wrażeniem po raz drugi!

Lubię zagłębić się w nowe cykle, a o tym słyszałam sporo pozytywnych opinii, więc tym bardziej byłam go ciekawa. Główną bohaterką jest Ewa, Polka, pracująca w hotelu za granicą, z długami, problemami, którą zaczyna interesować się jeden z mężczyzn o nieciekawej reputacji. Poznajemy także innych bohaterów, którzy mają różną przeszłość. Sprawę do przodu ciągną także wspomnienia z dzieciństwa, które mają wpływ na to, co się obecnie dzieje. W pierwszym tomie ilość wątków może nieco przytłaczać, w kolejnym to jakoś się normuje, ale i tak jest niezwykle dużo. Sytuację ratuje fakt, że książki są obszerne, więc to się jakoś rozkłada na ponad 800 stron w obu częściach. Seria jest debiutem autorki, udanym. Przyjemnie spędziłam czas z dwoma pierwszymi tomami i czekam na zwieńczenie trylogii. Książka jest napisana płynnie, nie ma nużących fragmentów. Sylwia Brataniec umiejętnie żongluje faktami, zaskakując czytelnika przeszłością bohaterów.

Bywa z cyklami, że nie zawsze kontynuacja jest tak samo dobra, jak tom poprzedni. Byłam ciekawa, jak Sylwia Brataniec po oszałamiającym debiucie da radę z Uwikłaną #2. Poprzeczkę ustawiła sobie bardzo wysoko, a kilka wątków naprawdę ciekawiło i kuło jak drzazga pod paznokciem, bo wariantów rozwiązań mogło być kilka.

Ponownie spotykamy zadziorną, krnąbrną i pyskatą Annę Rodan. Jak zwykle ma kłopoty, ale te sercowe okazują się najmniejszym problemem, gdy oddech śmierci czuje na karku. Kto jest przynętą, kto ofiarą a kto prawdziwym celem? Kto łaknie największej zemsty? Najważniejsze pytanie, które stoi przed wszystkimi bohaterami książki to: Komu można zaufać? Znalezienie na nie odpowiedzi to dla nich kwestia życia lub śmierci. Rozgrywki gangsterskie i policyjne przypominają trochę grę w szachy. Wszyscy muszą przewidzieć kilka ruchów do przodu i jak na nie może odpowiedzieć przeciwnik. A tymczasem Diabeł zastawia pułapkę… A może to jakaś inna gra, której zasad jeszcze nikt nie rozwikłał?

Ponownie zagłębiamy się w specyficzny, złożony świat wykreowany przez Autorkę. Świat pełen kłamstw, mrocznych sekretów, fałszywych tożsamości, mniej lub bardziej oczywistych powiązań. Czułam się, jakbym weszła do labiryntu i nie mogła odnaleźć wyjścia. Czy mi się podobało? Bardzo! Pasuje mi takie żywiołowe powiązanie kryminału, sensacji i mafijnego romansu. Dynamiczna akcja nie pozwala się oderwać od książki nawet na minutę, a manipulacyjna gra głównych bohaterów sprawia wrażenie poplątania z pomieszaniem. Czytając, niczego nie jest się pewnym. Intryga wielowymiarowa i zawiła. Jestem pełna podziwu, że Autorka sama się nie zagubiła w tym kłębowisku, jaki zaserwowała czytelnikom. O ile pierwszy tom zrobił na mnie spore wrażenie, o tyle drugi jest według mojej oceny znacznie lepszy. Może dlatego, że mniej w nim romansu a więcej sensacji i porachunków mafijnych (zawsze miałam słabość do „Chłopców z ferajny”). Może, dlatego, że policyjne śledztwo nabrało w końcu kolorów, a może dlatego, że każdy z wielu bohaterów był wyrazisty, bezwzględny, groźny, ale co do niektórych można było poczuć nić sympatii. Sylwia Brataniec miała świetny pomysł rozsupłania kilku dręczących wątków z poprzedniego tomu i jednoczesne wycyzelowane wprowadzenie paru nowych równie tajemniczych i mrocznych. Byłam pod wrażeniem bardzo dobrego wykonania.

Ostrzeżenie dla osób, które ostrzą sobie zęby na ten tytuł.

Uważam, że akurat w tym cyklu najpierw bezwzględnie trzeba uważnie przeczytać poprzednią część tj. „Diabeł tylko się uśmiechnął”. Inaczej można nie tylko się pogubić w skomplikowanych kreacjach i relacjach dużej ilości bohaterów, co nie odnaleźć się w kontekście, w intrydze i tym samym zepsuć sobie czytelniczą zabawę. A naprawdę jest co czytać i nad czym wysilać szare komórki. Zakończenie zostawia niedosyt i będę niecierpliwie czekać na kontynuację.

Za możliwość zapoznania się z treścią książki dziękuję Wydawnictwu NieZwykłe.

Pierwsza część trylogii „Uwikłana” wywarła na mnie duże wrażenie, jednak „Pułapka diabła” jest w moim odczuciu jeszcze lepsza. Nazwa cyklu idealnie oddaje fabułę powieści, w której losy głównej bohaterki gmatwają się czasami wręcz nieprawdopodobnie, a akcja gna do przodu nie pozwalając na chwilę nudy.

Część druga jest kontynuacją wątków rozpoczętych w pierwszym tomie, i ze względu na to, ale również gąszcz bohaterów, koniecznie trzeba rozpocząć lekturę od początku, by nic nie stracić w jej odbiorze. Tym razem fabuła dostarcza niesłabnącego napięcia, skoków ciśnienia, ale również chwil wzruszenia. Momenty niosące niebezpieczeństwo przeplatają się z pełnymi emocji relacjami bohaterów i chwilami erotycznych uniesień. To co bohaterowie, ale i czytelnik, brał za pewnik po lekturze części pierwszej, nagle okazuje się jedynie świetnym kamuflażem i sprytnym oszustwem, a nie każdy okazuje się tym za kogo się podaje.

Pytania, których ogrom nasuwał się po lekturze części pierwszej, zaczynają stopniowo zyskiwać odpowiedzi. Aż byłam zdziwiona jak wiele wątków zostało wyjaśnionych, ile tajemnic, również tych z przeszłości wypłynęło na powierzchnię. Autorka odsłania wiele kart, dzięki czemu zaczynamy rozumieć złożoność intrygi, jednak niektóre z nich pozostają ukryte, a dobranie kilku nowych sugeruje, że w kolejnej części również możemy spodziewać się wielu niespodziewanych zwrotów akcji.

Autorka znakomicie łączy wątki kryminalne z obyczajowymi, doprawiając je atmosferą mafijnych porachunków i walki o władzę. Nie każdy z bohaterów budzi sympatię, niektóre ich decyzje mogą szokować, czy irytować, jednak przekonująca kreacja sprawia, że angażujemy się w ich losy całym sercem. Jeśli lubicie powieści, których akcja trzyma w napięciu i powoduje szybsze bicie serca, to koniecznie sięgnijcie po cykl „Uwikłana”. A ja już wyczekuję części trzeciej, kończącej trylogię, życząc autorce niesłabnącej weny twórczej.

Powiedzieć, że to bardzo dobra książka to w zasadzie jakby nic nie powiedzieć. To jest rewelacja!! Z propozycji patronatu cieszyłam się jak modelka jedząca ptasie mleczko. A teraz myślę, że Sylwia miała chytry plan. Ona chyba chce mnie wpędzić do szpitala psychiatrycznego, i jak Boga kocham przy trzeciej części będzie wysyłać mi tam paczki z majtkowymi romansami, żeby uspokoić moje skołatane nerwy. Bo wcześniej czy później tam trafię. Ta książka to jedna wielka akcja, wielkie wow ! Czy druga część może być lepsza od pierwszej? Matko może, może i właśnie jest !! No mistrzostwo, jestem totalnie kupiona, zachwycona i zakochana. Sylwia fenomenalnie pisze, doskonałe są dialogi, czysta perfekcja. To kawał książki, a mi mało, i mało. Bardzo dużo się dzieje, nie sposób odłożyć książkę. Czytasz z otwartą buzią i nie wierzysz. Myślisz, co? jak? Moja wewnętrzna psychopatka rzuca książką i tańczy taniec deszczu. A ja czytam i czytam, a dzieciory głodne. Taka to właśnie bomba emocji i adrenaliny. Postacie, a jest ich naprawdę sporo są świetnie wykreowane, wszystko dopracowane, charakterne, pełne energii. Freaky, no wiadomo kapcie spadają razem z ...... nie będę kończyć, ale tak znalazłam książkowego męża. Choć czasem miałam ochotę go zabić, to jednak drań mnie kupił. Anna kobieta pełna emocji, bardzo mocna postać, takie bohaterki lubię. To nie jest prosta książka, tego co się będzie działo na dalszych stronach nie sposób się domyśleć, fabuła jest skomplikowana, zagmatwana. Umysł pracuje na najwyższych obrotach. I to jest świetne. A ja uwielbiam książki gdzie mój mózg szaleje. Polecam, polecam i jeszcze raz polecam. W tej lekturze znajdziecie wszystko, co powinna mieć genialna książka. A zakończenie ? No ja się pytam grzecznie i bez wulgaryzmów, jak mogłaś Sylwia ? Oczywiście od razu nasuwa się pytanie - trzecia część? To będzie, nawet boję się pomyśleć, a jednocześnie marzę żeby zacząć czytać. Oczywiście żeby zabrać się za ''Pułapkę diabła'' trzeba przeczytać ''Diabeł tylko się uśmiechnął''

.

Dziękuję za NieZwykłą przygodę

"Pułapka diabła" autorstwa @[Adres usunięty] wczoraj miała swoją premierę. Jest to drugi tom trylogii kryminalnej "Uwikłana". Jak dziś pamiętam, że pierwszy tom "Diabeł tylko się uśmiechnął" kupiłam bez zastanowienia. Powiem Wam, że to była jedna z najlepszych książek, które przeczytałam. Emocje, które towarzyszyły mi podczas czytania, pamiętam do dziś. Zakończenie wprawiło mnie w takie osłupienie, że nie mogłam zasnąć, ale nie o pierwszym tomie dziś chcę Wam napisać. Pamiętajcie, aby przed przeczytaniem "Pułapki diabła" koniecznie zapoznajcie się z pierwszym tomem.

Na wstępie muszę Wam powiedzieć, że kiedy będziecie siadali do lektury, to zarezerwujcie sobie dużo czasu, zróbcie dużo kawy albo herbaty, bo to jest jedna z tych nieodkładanych książek. To niezły grubasek, ale uwierzcie mi na słowo, że gdyby było więcej stron, to wcale bym się nie obraziła. Nie będę Wam zdradzać fabuły, bo nie chcę spojlerować tym osobom, które dopiero będą poznawać tę historię.

Autorka świetnie połączyła kilka gatunków, bo poza kryminałem, mamy domieszkę sensacji, ale i również romansu. Jest go zdecydowanie mniej niż w jedynce, ale to w niczym nie przeszkadza.

Ja uwielbiam pióro autorki i to, w jaki sposób potrafiła stworzyć historię, która wciąga nas od pierwszych stron i intryguje do samego końca. Tę powieść czyta się tak, jak gdyby oglądało się jakiś bardzo dobry film. Akcja goni akcję i naprawdę nie sposób się nudzić. Mam wrażenie, że tutaj jeszcze więcej się dzieje niż w pierwszym tomie. Niejednokrotnie czytałam z niedowierzaniem i zapartym tchem. Momentami może się nam wydawać, że coś nam umknęło, ale później wszystkie puzzle idealnie łączą się w całość. Jestem pod ogromnym wrażeniem tego, w jaki sposób autorka połączyła wszystkie wątki, jak również tego jak umiejętnie wodziła mnie za nos, że nie byłam w stanie przewidzieć niczego, co się wydarzyło. Bohaterowie zostali perfekcyjnie wykreowani pod każdym względem, a jest ich tutaj niemało. Każdego z nich jesteśmy w stanie poznać i go sobie zobrazować. Podoba mi się to, że na samym początku, mamy listę bohaterów, dzięki czemu się nie pogubimy, ale również, możemy sobie przypomnieć, kto kim jest.

Cała powieść jest świetnie dopracowana, wszystko idealnie łączy się w jedną całość. W trakcie czytania poznajemy również odpowiedzi na wszystkie nurtujące nas pytania, które zostały nam w pamięci po przeczytaniu pierwszego tomu. Nie myślcie sobie, że po przeczytaniu "Pułapki diabła" ich nie będzie 🤭

Każdy szczegół został perfekcyjnie dopracowany, a zakończenie spowodowało, że kolejny raz mój mózg eksplodował, a ilość emocji sięgnęła zenitu 🤯🤯 Ta książka na długo zostanie w mojej pamięci.

Kolejny raz się powtórzę, to samo, co mówiłam po przeczytaniu pierwszego tomu. Zazdroszczę tym, którzy tę historię mają dopiero przed sobą. Nie spodziewałam się, że dwójka będzie lepsza od jedynki. Pierwszy tom to była petarda, ale kolejny to jest MISTRZOSTWO. Ja na pewno jeszcze do niej wrócę. Polecam każdemu! Przy tej lekturze nie będziecie się nudzić, a i emocji nie zabraknie. Gratuluję autorce kolejnej tak genialnej książki. Stworzyć to wszystko to naprawdę majstersztyk 🔥Już z niecierpliwością czekam na zakończenie tej trylogii ❤️

Pamiętam jak dziś, jak pod koniec października pisałam recenzję pierwszej części „Uwikłanej”. Moje zachwyty nie miały końca i z czystym sumieniem dałam jej wtedy 10, przez co książka „Diabeł tylko się uśmiechnął” trafiła od razu na moją półeczkę ulubionych książek. To co wtedy czułam pod sam koniec czytania, to szok, niedowierzanie i niesamowita irytacja, tym, że autorka w takim momencie zakończyła historię!! Z niecierpliwością wyczekiwałam kontynuacji, a gdy tylko autorka zaproponowała mi patronat nad „Pułapką diabła”, nawet się nie zastanawiałam! Wręcz skakałam z radości! Za co oczywiście Sylwii bardzo dziękuje! Czy kontynuacja trzyma poziom jedynki? Jak myślicie?

W większości przypadków, każdy czytelnik ma jakieś swoje oczekiwania co do książki, w momencie gdy zaczyna ją czytać, prawda? „Diabeł tylko się uśmiechnął” postawił dość wysoko poprzeczkę, przez co już od samego początku moje wymagania co do „Pułapki diabła” były dość wysokie. I wiecie co? Autorką przeszła samą siebie! To co dostałam w tej części, przeszło wszystkie moje oczekiwania! Zostałam zmiażdżona! Cała ta historia jest tak zawiła i tak idealnie skonstruowana, że mój mózg momentami mocno się przegrzewał. Wydarzenia, które miały swój początek w jedynce, po części zostaną tu wyjaśnione, a to czego się dowiemy – wprawi Was w niemałe osłupienie ! Dlatego niemożliwym jest przeczytanie „Pułapki” bez znajomości jej poprzedniczki!!

Już od samego początku zostajemy wciągnięci w grę, w której nie wiadomo kto jest tym dobrym, a kto złym. Jeśli myślicie, że akcja w tej książce, będzie rozwijać się stopniowo i powoli, to nic bardziej mylnego. Tu co chwilę, autorka bombarduje nas takimi rewelacjami, że ja osobiście, musiałam czasem coś dwa razy przeczytać, bo nie dowierzałam! Czytałam to z otwartą buzią, nieraz na wdechu, po czym łapałam się na tym, że nie oddycham. Nieraz też zaklęłam i miałam ochotę coś rozwalić… więc jeśli o mnie chodzi, ta książka dostarczyła mi tylu wrażeń i emocji, że długo o niej nie zapomnę… co więcej, nie pamiętam kiedy miałam tak ostatnio, że zaraz po przeczytaniu, chciałam zacząć książkę od nowa! I ta chęć mnie nie opuszcza do dziś :D – Sylwia coś Ty ze mną zrobiła ;)

Na uznanie zasługuje tutaj również kreacja bohaterów. Jest ich tutaj od groma. Pamiętam, że w jedynce trochę się w nich gubiłam, ale tutaj już na samym początku mamy rozpiskę, kto jest kim, co jest niezwykle przydatne ( widać, że autorka wzięła sobie do serca nasze spostrzeżenia po poprzedniej części ). Każdy z bohaterów, czy to agent ROCA, czy ktoś z mafii, czy nawet sama Anna i Rick, są tak świetnie stworzeni, tacy charakterni, pewni siebie, że nie sposób ich nie polubić. I choć Rick doprowadzał mnie do szału – delikatnie mówiąc, to naprawdę nie wyobrażam go sobie w innej roli niż w tej co jest :P Najlepsze w tym wszystkim jest to, że każdy z nich skrywa tajemnice, ma swój określny cel do osiągniecia i jest takim cholernym manipulantem, że ja naprawdę nie wiedziała kto mówi prawdę, a kto udaje dla osiągnięcia zamierzonego celu. Autorka zdecydowanie osiągnęła mistrzostwo, jeśli chodzi o samo wymyślenie tak zawiłej historii i wykreowanie tak świetnych bohaterów.

I na sam koniec, jeśli zastanawiacie się czy „Pułapka diabła” trzyma poziom poprzedniczki, to powiem, że NIE. Jest jeszcze lepsza! Dlatego muszę złożyć gdzieś wniosek o stworzenie 11 gwiazdki na lubimy czytać ( choć może lepiej poproszę o 12cie, bo obawiam się, że finał tej serii, doprowadzi mnie do zawału… ;) ) Zakończenie tej historii pozostawiło w mojej głowie spustoszenie i oczywiście (czego się spodziewałam) kaca książkowego. Wypatruje już trzeciej części, choć nie wiem jak przeżyje moment oczekiwania na nią… Premiera „Pułapki Diabła” już jutro, a ja Wam gorąco ją polecam! To zdecydowanie pozycja, której nie może zabraknąć w Waszej biblioteczce! #musthave #mustread obowiązkowo! ;)

"Pułapka diabła" to drugi tom z trylogii Uwikłani, autorstwa Sylwii Brataniec.

Freaky oddaje Annę w ręce swojego psychopatycznego brata, Charliego. Dziewczyna nie zamierza siedzieć z założonymi rękoma, więc próbuje zwiać przy każdej nadarzającej się okazji. Na dodatek uważana jest za szpiega, więc nie tylko podziemie Revengel na nią poluje, również głowa mafijnej rodziny, don Lorenzo Moretti ma ją na oku. Anna jest wielkich tarapatach, więc musi uważać z kim trzymać, ale to nie koniec niespodzianek! Dziewczyna dowiaduje się, że jej ukochany żyje...

"Pułapka diabła" to kontynuacja znakomitego kryminału "Diabeł tylko się uśmiechnął". Od razu przejdę do rzeczy! Podtrzymuję to wszystko, co napisałam przy pierwszym tomie, więc nie będę się powtarzać, tylko odsyłam Was do recenzji. Autorka nadal utrzymuje wysoki poziom. Fabuła dopracowana, w której nic w nie dzieje się bez przyczyny, a wiele wątków ma drugie dno, o czym nieraz się przekonamy. W tej części niektóre sekrety w końcu ujrzą światło dzienne, ale nie zabraknie również wielu znaków zapytania. Pokusiłabym się o stwierdzenie, że to taka kryminalna wersja mody na sukces, ale w dobrym słowa tego znaczeniu, kto przeczyta będzie wiedział o co mi chodzi - wiecie... tu tyle się dzieje i jest "od groma" wątków, że nie sposób się nudzić, zwłaszcza, że co chwilę napotykamy się na kolejne sensacje! Warto zwrócić uwagę, że na początku drugiego tomu mamy legendę postaci, która z pewnością odświeży nam pamięć. Zwłaszcza, że mamy sporo bohaterów, gdzie niekiedy jedna postać ma dwie tożsamości plus ksywę, więc można się pogubić, a legenda w tym przypadku zdecydowanie pomoże nam to ogarnąć. Chciałam też zaznaczyć, że jeśli chcecie zapoznać się z tą trylogią to koniecznie trzeba czytać ją w kolejności chronologicznej. Tak więc od razu uprzedzam, nie czytajcie 2. tomu, bez znajomości pierwszego. Serio, tu za dużo się dzieje, fabuła jest bardzo rozbudowana, więc nie znając dobrze faktów możecie się tylko zniechęci do dalszego czytania, a byłoby szkoda, bo książka jest naprawdę niezła. No cóż, ja czekam za ostatnią częścią, a Was zachęcam do czytania.😁

Muszę przyznać, że nie mogłam się doczekać kontynuacji. Tak wiele wątków z poprzedniej części nie zostało rozwiązanych, tyle pytań bez odpowiedzi. Autorka ponownie zabiera nas do świata pełnego mafijnych porachunków, tajnej jednostki i policyjnych dochodzeń. Każda z wykreowanych postaci ma swoje tajemnice, nie wiadomo komu można zaufać. Z każdej strony grozi niebezpieczeństwo, nic nie jest takie, jak wydaje się na początku. Fabuła jest mocno zawiła i skomplikowana, wymaga skupienia, by się nie pogubić. Ale ile się dzieje! Sylwia Brataniec nie pozwala czytelnikowi na nudę, umiejętnie wodzi za nos i nie pozwala się oderwać.

Pułapka diabła to bardzo dobre połączenie kryminału z mafijnym romansem. Zdecydowanie polecam zacząć przygodę z twórczością Sylwii Brataniec od książki Diabeł tylko się uśmiechnął. Bez znajomości pierwszego tomu będzie trudno zrozumieć tę skomplikowaną, ale niezwykle wciągającą i emocjonującą historię. Odpowiadając na pytanie ze wstępu mogę śmiało napisać, że autorka spełniła moje oczekiwania, gdyż kontynuacja okazała się równie dobra. Zdecydowanie polecam!

W pierwszej części „Diabeł tylko się uśmiechnął”, w drugiej zdecydowanie pokazał kły!

Zabierając się za kontynuację serii Uwikłana, myślałam, że będzie mi łatwiej się w niej odnaleźć, znałam już przecież imiona bohaterów, świat, w którym żyją i ogólnie zarysowaną akcję… Ależ wielki to był błąd.

Ilekroć polecam serię @[Adres usunięty]ka zawsze ostrzegam, że wymaga ona ogromnego skupienia i myślenia w trakcie czytania, ponieważ wielość wątków, postaci i ich powiązań nie jest łatwa, ale to, co się tutaj podziało to kosmos, mózg wysiadł jeszcze przed połową, a potem tylko buchał jakimiś nędznymi oparami, chcąc zebrać wszystko w całość. Pierwsza część przy tej wydaje się zapowiedzią, mrugnięciem oka przez Diabła na zasadzie „Patrz, to dopiero początek, a Ciebie już boli głowa…”.

Jeśli myślicie, że to książka do spokojnego czytania gdzieś w parku na kocyku przy mrożonej kawie, to dalej się łudźcie, bo kawa z zimnej stanie się niesamowicie gorąca, a park wyda Wam się miejscem zatłoczonym jak galerie w niedzielę handlową. Polecam czytać ją gdzieś w zimnej, zatęchłej piwnicy, która odda klimat piekielnej otchłani, jeśli oczywiście nie boicie się ciemności i tajemniczego oddechu na karku.

Nie będę Wam określać zarysu tego, co się dzieje, gdyż jakakolwiek próba ogarnięcia słowami wydarzeń wydaje się bezsensowna, tutaj z każdą stroną wpadamy na nowy wątek, nowe powiązanie i zaskakujący zwrot akcji!

Ogromnym plusem tej części jest rozbudowanie postaci, między innymi Dana, Charliego czy Merdena i oczywiście delikatne wkroczenie na arenę Ducha, którego już nie mogę się doczekać w kontynuacji, bo czuję, że to będzie starcie gigantów swojej „dziedziny”, przy którym nędzne wojny gangów z mafią wydadzą się zabawą w kotka i myszkę. Anna stała się tutaj takim lisem złapanym w pułapkę, która z dnia na dzień się zacieśnia, nie dając chwili wytchnienia, jest delikatniejsza i wrażliwsza, choć nadal posiada pazury, o których raz na jakiś czas nam przypomina. Podoba mi się to, w jaki sposób autorka poprowadziła jej charakter, tym samym pokazując nam dlaczego jest jaka jest. Dokładnie takie samo odczucie towarzyszy mi, jeśli chodzi o postać samego Ricka, to nadal skurczybyk z rogami, kameleon, manipulant rozdający karty, ale wszyscy mają jakieś słabości, nawet sam Diabeł. Choć wydaje mi się, że diabłów tutaj coraz więcej…

Wreszcie sam tytuł! Pułapka Diabła to nie tylko pułapka Anny i innych bohaterów próbujących się wygrzebać ze stosu wspomnień, poszlak i kłamstw. Odnoszę wrażenie, że Diabeł zastawił sidła również na czytelnika i wciąga nas skrupulatnie strona po stronie, rzucając jakieś strzępy informacji dla niepoznaki, bo kiedy już myślicie, że rozwiązaliście zagadkę, Diabeł się odwraca i mówi „Nie tym razem.”, a potem odchodzi, pozostawiając nas w swojej jamie, uparcie błagających go o jak najszybszy powrót.

Mogłabym długo rozwodzić się nad cudownym piórem autorki, jej świetnym i ewidentnie dobrze zaplanowanym pomysłem na fabułę, ale LIMIT znaków mi nie pozwala. Szczerze gratuluję i życzę sukcesu, bo zwyczajnie Twoja twórczość na to zasługuje. Dziękuję również za zaufanie i możliwość poznania dalszych losów bohaterów, za ból głowy od prób zrozumienia, o co chodzi, kto jest kim i dlaczego, za zdarcie gardła podczas reakcji na to, co się dzieje i przede wszystkim pozostawienie tej ogromnej pustki wypalającej wnętrzności po przeczytaniu całości.

Jeśli jeszcze nie poznałeś Diabła, to uważaj, bo czai się tuż za rogiem i już obmyśla jak Cię zaciągnąć do swojej pułapki bez wyjścia.

Piekło jeszcze nigdy nie wydawało się tak kuszące...

,,Pułapka diabła. Tom 2" Sylwii Brataniec to kontynuacja ,,Diabeł się tylko uśmiechnął", po którą sięgnęłam zaraz po zakończeniu pierwszego tomu.

Lubię udane debiuty, tak samo jak przepadam za wciągającymi lekturami, pierwszymi tomami serii, zwłaszcza wtedy, gdy dostępna jest już ich kontynuacja. O tym cyklu słyszałam już od jakiegoś czasu, dlatego sama postanowiłam się z nim zapoznać w wolnej chwili. Obie pozycje są niezwykle obszerne z dość drobną czcionką, więc zapowiadała się naprawdę obszerna lektura i taką też otrzymałam. Jak już pisałam w pierwszej części, nieco przytłoczyła mnie mnogość wątków, spraw, jednak ze względu na obszerność publikacji jakoś rozbiło się to w czasie i nie było dla mnie jako czytelnika aż tak rozbite na różne sceny.

Po zakończeniu wydarzeń z pierwszego tomu byłam ciekawa kontynuacji losów Anny, dlatego z przyjemnością postanowiłam skusić się na drugą część cyklu. Styl Sylwii Brataniec nie uległ zmianie, więc bardzo sprawnie zapoznałam się także z tym tomem. W ,,Pułapce diabła" na jaw wychodzą tajemnice z przeszłości, dochodzi do przetrzymywania kobiety, zemsty za to, co zdarzyło się w przeszłości. Jest chyba jeszcze bardziej mroczna niż tom pierwszy. Nie brakuje także gangsterskich porachunków, czy miłości, bo taka w tym świecie także istnieje. ,,Pułapka diabła" ujawnia jeszcze więcej niż robiła to ,,Diabeł się tylko uśmiechnął". Autorka sprawnie myli tropy z przeszłości, więc sądzę, że to jeszcze nie koniec niespodzianek, jakie przygotowała dla swoich czytelników.

Trylogia Sylwii Brataniec nie jest szczególnie nowatorska fabularnie, jednak na pewno niecodzienne są te wspomnienia z przeszłości, które rzucają nowe światło na pewne sprawy. Już od samego początku niektóre relacje można przewidzieć, jednak nie umniejsza to radości z przewracania kolejnych stron. Autorka pisze bardzo plastycznie, nie ma nużących fragmentów. Odnoszę także wrażenie, że mnogość wątków nieco się unormowała, choć nadal tych linii fabularnych jest niezwykle dużo. Na początku został także podany wykaz osób, co ułatwia lekturę. Mi z kolei nie pozostaje nic innego niż oczekiwanie na premierę zwieńczenia tej trylogii.