Psy Prewencji

Wreszcie Ktoś miał odwagę pokazać poprzez pryzmat służby z jakim społeczeństwem mamy na co dzień kontakt. Książka burzy mit pracy łatwej, nie wymagającej wielkiego intelektu. Pokazuje codzienność i zderzanie się z ludźmi durnymi " jak kupa gwożdżi", którzy rozumieją tylko prawo pięści, a nie subtelności i tłumaczenia. Relacja ze wszech miar trudna, pisana wulgaryzmami, ale jednocześnie, a może dzięki dosadności języka prawdziwa chociaż nie dla wszystkich zrozumiała. Gratuluję Autorowi.

Książka ciekawa, wcaigajacanod pierwszych stron. Pokazuje realia pracy policjantów. Dołączę do opinii pozostałych, że zbyt krótka. Polecam.

Książka przeczytana w ekspresowym tempie, niesamowicie wciąga i daje do myślenia

Książka napisana przez byłego funkcjonariusza Policji o realiach polskiej służby. Jeszcze przed jej przeczytaniem, zaciekawiła mnie informacja zamieszczona z tyłu na okładce książki, a brzmi ona tak:

"Nieoficjalnie wydano zakaz czytania tej książki przez funkcjonariuszy Policji. Zakaz wydany przez komendantów i przełożonych w kilku komendach powiatowych, miejskich i wojewódzkich." No i wiedziałam że muszę ją przeczytać.

Polecam tą książkę tym osobom co uważają, że praca policjanta jest łatwa i lekka ,a do tego zarobki są gigantyczne. No niestety wygląda to całkiem inaczej niż mogłoby się wydawać, momentami aż przeraża, że takie sytuacje mają miejsce. Przeczytajcie a się przekonacie jak rzeczywiście wygląda praca w Policji.

Jedyny minus, że szybko ją się czyta i chce się jej więcej. Lektura obowiązkowa!

Książka jest lepsza niż "Folwark komendanta". Autor opisuje wybrane sytuacje z życia policjantów dość finezyjnym językiem. Słowo na k, pada tak często że można je śmiało określić jako przecinek w zdaniach. Zakładam, że prosty język i bluzgi miały spotęgować wrażenie realności i odzwierciedlać codzienność pracy policjanta. Książkę czyta się szybko (stwierdzenie przyjemnie może budzić mieszane uczucia) ale ja po kilku bluzgach przywykłem i książka mnie wciągnęła na tyle skutecznie że wystarczył jeden dzień na jej przeczytanie. Muszę przyznać że czytając książkę cieszyłem się, że mając wybór 11 lat temu, zrezygnowałem z policji (1 września 2009 roku miałem się stawić w OPP w Piasecznie) na rzecz kariery w branży finansowej.

Książka pełna ciekawych wrażeń polecam ja przeczytałam jednym tchem .Bardzo poruszająca czytając ma się łzy w oczach a niekiedy czuje się wściekłość .super książka gratulacje

Książka nie dla osób wrażliwych. Opisuje prawdziwe akcje i interwencje oczami bohaterów pierwszej akcji. Życie i praca policjanta na co dzień. Wciągająca treść.

Książka warta uwagi! Wciągająca od samego początku, polecam gorąco.

Czytam książkę i jestem na 62 stronie. Nie umiem opisac tego co tam czytam. Pracuje w policji od 25 lat i rozne były sytuacje. Alkohol głupie teksty w robocie i pomysły przełożonych. Ale takich bzdur jak w tej książce nigdy nie słyszałem i nie widziałem. Nie dziwię się że autor o ile naprawdę robił w ...firmiee.. heheh skonczyl w pdoz. Tam kończą Ci co się nie chce im robić albo podpadziochy. Ale podpada też trzeba umieć. Nie dziwię się że facet pisze też bajki. Bo ta bajka jest jedno z jego lepszych heheh

Książka Norberta Kościeszy to obowiązkowa pozycja dla każdego kandydata na policjanta, stawiającego pierwsze kroki adepta trudnej policyjnej sztuki, otrzaskanego w boju, doświadczonego „Prewencjusza”a także pozostałych funkcjonariuszy...

Mocny, „niepoprawny” język – ukazujący prawdziwe, wzięte z życia interwencje, prawdziwe postaci, sytuacje, zależności, zachowania...

Książka przez duże „K”...

Mam tylko jedną uwagę do Autora – ta książka jest za krótka !!!

Kupiłam, przeczytałam i polecam. Książka wciąga strasznie. Ciekawy opis sytuacji i zdarzeń pisany prostym językiem. Dużo rzeczy o których wiemy ( zdrady, mobbing przez przełożonych itd.), ale głośno się tego nie mówi. Gratuluję odwagi dla autora. Ogólnie polecam.

Książka wciąga od pierwszej strony. Czyta się jednym tchem. Napisana tak obrazowo, że czytelnik aż odczuwa na sobie emocje bohaterów. Ukazuje pracę policji taką jaką jest w rzeczywistości. Pozwala spojrzeć na wszystko z innej perspektywy... Polecam wszystkim dorosłym.

Książkę czyta się jednym tchem. Opisuje smutną prawdę pracy, a raczej służby w policji, pokazuje jak traktowany jest zwykły policjant, jak ciężka i niebezpieczna jest to praca fizycznie a szczególnie psychicznie. Warto przeczytać. Polecam.

Brawo! Norbert- gratulacje! Popełniłeś kawał dobrej literatury. To świetny przekaz dla młodych o realiach tej roboty. Jest niemalże 1 do 1. Osoby spoza firmy mogą się po tej książce dowiedzieć w jakim syfie codziennie tkwimy. Pozdrawiam i czekam na kolejne pozycje! Trzymamy linię!

Rewelacyjna książka która dla cywila będzie wielkim zaskoczeniem i najprawdopodobniej ciężko będzie mu uwierzyć że w XXI wieku w instytucji publicznej tak się dzieje. Dlatego właśnie dla takich ludzi to całkowicie potwierdzam.

Rewelacyjna książka i namawiam do lektury.

Pozdrawiam DonGekon

Mega! Czyta się fajnie, zdarzenia opisujące w książce trzymają w napięciu. Osoby z tego otoczenia, jak i sami policjanci wiedzą, że to prawdziwe realia w tej i nie tylko opisanej fabryce.

Książka znakomita nie tylko dla „psów”, ale przede wszystkim powinien przeczytać ją zwykły obywatel, który dzięki niej dowie się jak wygląda nasza robota od wewnątrz. Napisana fajnym językiem. Bardzo się cieszę że Norbert Grzegorz Kościesza stworzył coś, czego nie było do tej pory na rynku. Obu tak dalej Robert. Czekam na następne wydanie.

Książka bardzo dobrze napisana. Polecam wszystkim, zwłaszcza osobom zastanawiającym się nad wstąpieniem do służby w Policji.

Recenzja Anny Ruszczyk z Gazety Śledczej

Mówi się o nich „gliny”, „policjanci”, „funkcjonariusze”, „pały”, ale przede wszystkim „psy”. Oczywiście nie jest to cały wachlarz nazw i wyzwisk, możliwości jest znacznie więcej. Mało kto ich kocha, choć na dobrą sprawę, niemal każdy ich potrzebuje. Poddani wiecznemu mobbingowi, kierowani przez bufonów wiedzą jedno: mają robotę do wykonania. Tacy właśnie są ludzie z Prewencji. To gliniarze z krwi i kości – wróć, to zbyt miałkie i oklepane sformułowanie. A zatem, to psy, które wykonują jedną z najbrudniejszych robót w tym kraju za marne pieniądze przy użyciu beznadziejnego sprzętu. To herosi, którzy stawiają czoła hordom naszpikowanych dopalaczami kiboli, biorą udział w wielu „dziwnych” akcjach po to, aby na koniec dowiedzieć się, że są zerem, że już po nich. Nadstawiają karku, poświęcają życie rodzinne dla dobra… No właśnie czego? Kraju? Społeczeństwa? Czy sytuacja materialna, egzystencjalna funkcjonariuszy Policji kogokolwiek dziś interesuje? Czy niedostateczne siły i środki przeznaczane na zapewnienie bezpieczeństwa spędzają komukolwiek sen z powiek? „Psy Prewencji” to jedna z najmocniejszych i zarazem najprawdziwszych opowieści o losach polskiej Policji.

Całość recenzji na stronie Gazety Śledczej.

Gratuluję sąsiad odwagi, książka pokazuje realia służby, nie jeden niewyobrazal sobie nawet jak wygląda praca w policji. CZYTA SIĘ JEDNYM Tchem, szkoda że taka krótka czekam na więcej i raz jeszcze gratulacje. Polecam wszystkim przeczytać

Każda służba ludziom niesie ze sobą bagaż wszelkich emocji. Służąc społeczenstwu i borykać się z układami jest bardzo trudno. Książkę czyta się jednym tchem, czuje się wszystko jakby się było uczestnikiem opisywanych wydarzeń. Zdecydowanie za krótka! Czekam na więcej. Polecam!

Chciałem rozłożyć czytanie na kilka dni, ale się nie udało. Ciężko się było oderwać. Emocje level hard. Prawdziwe do bólu. Z czystym sumieniem mogę polecić każdemu. Autorowi gratuluję, i jak zapewne wszyscy, którzy już przeczytali, czekam na następne wydanie.

Książka rewelacja jej się nie czyta ją się pochłania jednym tchem. Uśmiałam się, popłakałam się i czekam na kolejną dawkę emocji.

Książka dobrze napisana, czyta się lekko, przeczytana jednym tchem. Cała prawda o polskiej policji. Pracowałem w tej firmie to wiem... i cieszę się ze już mnie tam nie ma. Z niecierpliwością czekam na następną część.

Świetna książka. Czekam na dalszy ciąg. Bardzo wciągająca.

Książka świetna! Czyta się bardzo dobrze .Po przeczytaniu niedosyt, że to już koniec. Temat bardzo trudny, niby miałam świadomość że w policji nie dzieje się najlepiej, ale nie sądziłam że jest aż tak źle.

Zdecydowanie polecam

Wciągająca książka. Ralistyczne opisy i szybki rozwój akcji. Szacun autorowi. Polecam jak najbardziej!!!

Jestem pewna, że jeśli Patryk Vega przeczyta tą książkę, to będzie chciał nakręcić o niej film. Styl przekazu jest bardzo podobny, wciągający, prosty, szokujący i za razem okraszony dużą dawką humoru. Jednocześnie przedstawione obrazy są tak realistyczne, że czytelnik niemalże czuje się jak uczestnik wydarzeń. Książka skłania do przemyśleń i uświadamia ludziom jak ciężka i niewdzieczna potrafi być praca policjanta. Czekam na kolejną część i mocno trzymam kciuki, kupuje w ciemno! Pozdrawiam. Joanna Z.

Polecam książkę która opisuje prawdziwe oblicze polskiej Policji, kolesiowstwo, nepotyzm, idiotòw i psychopatòw w mundurze na kierowniczych stanowiskach, brak kompetencji w zarządzaniu i dowodzeniu ludźmi, traktowanie instytucji publicznej jak prywatną firmę. Bardzo dokładnie opisane są prawdziwe interwencje, codzienność służby która nie jest wcale taka piękna łatwa i przyjemna, ukazany jest brak jakiegokolwiek wsparcia ze strony przełożonych wręcz ich działania wszelkie nakierowane przeciwko funkcjonariuszom-podwladnym, dyscyplinarki za posiadanie własnego zdania, zniewolenie przez statystykę i wiele innych zjawisk patologicznych o jakich obywatele spoza środowiska policyjnego nie mają bladego pojęcia. Sam jestem policjantem a czytając tę książkę odnalazłem wiele zdarzeń podobnych do tych z którymi miałem do czynienia w służbie. Z niecierpliwością czekam na kolejną książkę tego autora. Polecam.

Książkę czyta się jednym tchem... Język jest prosty więc szybko wciąga...pozwala zobaczyć policjanta z 2 strony, raz, że osobę narażającą się za nas a dwa człowieka takiego jak my pełnego lęków,uczuć i bólu..

Książka przy okazji przedstawia kilka problemów ,o których zwykły szary obywatel nie ma w cale pojęcia...a szkoda...polecam

Książkę super lekko się czyta. Czytając można wczuć się w role policjanta. Przedstawia ona realia jakie panują w policji: kolesiostwo, nepotyzm oraz podpierdalanie. Całkowicie zgadzam się z autorem, że książka nie jest dla osób wrażliwych. Autor przedstawił nam chorą sytuację tejże ,,instytucji" oraz jak przełożeni traktują funkcjonariuszy niższych stopni. Jak dla mnie to trochę za mało stron, bo jak się rozpędziłam to już patrzę a tu koniec.

Książka super. Do przeczytania jednym tchem, choć nie jest to laurka służby w policji. Polecam, choć zgodnie z sugestią samego autora nie jest to książka dla osób wrażliwych, i dla młodzieży.

Książkę dosłownie wchłonąłem;) zaraz po tym jak dotarła do mnie zabrałem się za czytanie nie zauważając nawet kiedy się skończyła. Wszystko jest idealnie zobrazowane, napisane prostym łatwo przyswajalnym językiem. Jest to obowiązkowa pozycja dla tych, którzy chcą iść do Policji, książka idealnie obrazuje zasady i sytuacje panującą w tej instytucji.

Norbert dzięki za wspaniałą lekturę. Książka...no cóż, z życia wzięte dosłownie, powodzenia

Tak było i tak nadal jest, autor doskonale to opisuje. wiem bo sam byłem psem, a teraz emeryturka po 25 latach służby

Polecam każdemu kto chce wstąpić w niebieskie szeregi, ale nie tylko. Świetnie się czyta, po przeczytaniu pozostaje tylko niedosyt że chciałoby się więcej.

Każdy powyżej 16 r. ż. powinien przeczytać. Czy to jest za czy przeciw Policji. Inteligenty wyciągnie słuszne wnioski, głupi... "rzuci kostką brukowa"...

Witam.. Książka jest Super. Napisana prostym i zrozumiałym językiem. Czytający odczuwa że jest wspólnie na patrolu czy w PdOZ.. Polecam i czekam na następne wydanie. Pozdrawiam..

Książka głęboko szokuje. Autor przedstawia jak wygląda praca policjanta od środka. Komendanci myślą, że mogą poniewierać swoimi podwładnymi, którzy codziennie narażają swoje życie. Strasząc ich utratą pracy lub innymi gorszymi rzeczami.

Książka, jak sam autor wskazuje nie nadaje się dla osób wrażliwych i poniżej 16 roku życia. Jest tutaj bardzo ostre, wulgarne słownictwo. Powieść „Psy prewencji” w 80% oparta jest na faktach. To może przerażać, ale nie martwcie się. Znajdziecie tutaj również dużo zabawnych tekstów. Uśmiałam się do łez. Dziękuję za te momenty. W książce są również momenty do płaczu. I to nie są fajne momenty. Moim zdaniem, ten kto gnębi swoich podwładnych nie zasługuje na to stanowisko. I powinien być zdegradowany, ale nie oszukujmy się rączka rączkę myje. Zwykły policjant bez „silnych pleców” nie ma szans na awans, a czasami nawet i protekcja nie pomoże. Znam to niestety z autopsji.

Jestem zachwycona tą książką. Przy niej można się pośmiać i popłakać. Głęboko szokuje. Brawo dla autora. Z całego serca polecam „Psy prewencji”.

Większość społeczeństwa narzeka na Polską Policję, ale co by bez niej zrobili? Gdy ktoś kogoś bije po kogo dzwonią pierwsi? Kiedy mąż maltretuje żonę – do kogo się zwracają o pomoc? Gdy ktoś znajdzie zwłoki, to po kogo dzwoni?

Chcielibyście rozdzielać kiboli? Policjanci nie mają wyboru. Muszą iść i rozdzielać bijących się ludzi. Często dzieje się to z narażeniem życia.

Jest Wigilia, wy sobie smacznie zjadacie świąteczną kolację, a rodziny policjantów martwią się czy ich dziecko, mąż, żona, matka, ojciec wrócą z pracy w całości czy w kawałkach. Myślicie, że ich Święta są takie same jak wasze?

Bardzo poruszająca książka. Warto ją przeczytać. Innym okiem wtedy będziecie patrzyli na pracę policjanta. Nie piszę tu o komendantach, bo oni wysługują się policjantami niższego szczebla. I w razie niepowodzenia to nie oni odpowiedzą. Piszę tutaj o policjantach, których możecie spotkać na ulicach. Oni są najbardziej narażeni na śmierć.

Zamiast obrażać policjanta postawcie się w jego sytuacji. Czy chcielibyście, żeby i was obrażano tylko przez to jaki zawód wykonujecie? Raczej nie, więc nie czyń drugiemu co tobie nie miłe.

Z mojej strony mocna ocena 10/10. Z przyjemnością po nią sięgnę jeszcze raz. Przekonajcie się jak to jest być w skórze policjanta. Zachęcam do przeczytania. Nie zawiedziecie się. Książka „Psy prewencji” doskonale nadaje się na długie zimowe wieczory. Ma 210 stro, także można ją przeczytać w jedno popołudnie lub jeden wieczór.

Polecam, polecam i jeszcze raz polecam.

Ufff. Książka jest rewelacyjna. Ta książka pochłania czytającego, targa jego emocjami. Realnie przedstawia obrazy, które większości są obce. Liczę na kontynuacje. Gratulacje dla Autora. Polecam!!!

książka Psy Prewencji jest to książka jedna z lepszych jakie kiedykolwiek czytałam. Czyta się lekko i przyjemnie . Czytając książkę wczuwałam się w role bohatera i przeżywałam razem z nim wszystko. Bardzo serdecznie polecam .Czekam na dalsze książki autora

„Psy prewencji” to 15 historii wziętych prosto z życia polskich policjantów. Przed czytelnikiem odkrywane są tajemnice służby. Pokazane jest, na czym tak naprawdę polega służba i wszelkie jej ciemne strony. Już od pierwszego rozdziału wiadomo, że nie będzie to wesoła historyjka o policjantach łapiących drobnych złodziejaszków. To pełna krwi, smutku, niesprawiedliwości i zła, książka podejmująca bardzo ciężkie tematy. Jak bardzo człowiek da się poniżać by dalej móc pomagać cywilom. Ile razy funkcjonariusz będzie świadkiem okropnych sytuacji, by albo uodpornić się lub dać się złamać. To historie, których prędko nie zapomnicie. Jeden z niewielu razy, kiedy czytałam książkę z zaciśniętym gardłem. Byłam w szoku czytając tę książkę. Momentami byłam tak oszołomiona, że na chwile przerywałam lekturę. Brutalna, wulgarna i co najważniejsze prawdziwa. Jak sam autor podkreśla ta książka w 80% to prawda. I to czuć. Naprawdę mocna historia. Można się z niej dowiedzieć sporo o pracy policjantów oraz o ciemnych tajemnicach pracy w tym zawodzie. Książka jest warta przeczytania. Na pewno zostanie na długo w waszych głowach. To jest jedna z tych książek, które trzeba przeczytać. Aktualnie mamy takie czasy, jakie mamy. Ta historia przypomina nam, iż policjanci to również ludzie i na służbie robią to, co im każą przełożeni nie zawsze zgadzając się z rozkazami. Ja ją wam serdecznie polecam jednak weźcie sobie do serca ostrzeżenia, bo wiem, że dla wielu lektura może być traumatyczna. To z całą pewnością nie jest książka dla każdego. Jeżeli macie poniżej szesnastu lat, to lepiej poczekajcie trochę. Książka nie ucieknie a na pewno lepiej, jeśli poczekacie. Również nie nadaje się dla osób o słabych nerwach. Myślę, że nawet osoby mocne psychicznie mogą ją bardzo odczuć. Uważajcie jednak, bo to nie jest książka, której możecie się spodziewać. Bardzo ciężko jest dać ocenę takiej książce i najchętniej bym tego nie robiła, gdyż nie uważam by było to słuszne. Jednak na tym to polega, by oceniać książki. Jednak jest to bardzo ciężkie zadanie. Mam ocenić czy dobrze się przy niej bawiłam się otóż nie byłam zdruzgotana tym, co czytałam, ale właśnie o to chodziło w tej książce. Miała pokazać prawdę, która wręcz przeraża. Jak takie rzeczy mogą się dziać w „CYWILIZOWANYM” XXI wieku? 4/5 jednak jest to jedynie ocena poglądowa, bo naprawdę uważam, że niektórych książek po prostu nie powinno się oceniać tylko przeczytać i przemyśleć napisane tam słowa.

"Psy prewencji" jest to książka oparta na faktach z elementami fabularyzacji. Przedstawione w niej są realia służby w Policji. Autorem jest Norbert Grzegorz Kościesza - były policjant z dziesięcioletnim stażem.

Skoro książka powstała bez zgody Komendy Głównej Policji i MSWiA oraz bez ich patronatu, to znaczy, że znajduje się tu wiele wydarzeń nieprzychylnie opisujących działalność Policji.

🚔🚔🚔🚔🚔🚔🚔

Czyta się błyskawicznie, ponieważ równie błyskawiczne są akcje, które są w niej przedstawione. Nie ma tematów tabu, dlatego jest mocno, brutalnie, niekiedy obrzydliwie i odrzucająco.

Już od pierwszych stron autor wgniata w fotel opisując wyjazd prewencyjny dotyczący przemocy w rodzinie. Płakałam razem z policjantami.

Książka warta przeczytania. Zmusza do refleksji i spojrzenia na pracownikow Policji z innej strony; z tej, której nie widzimy.

Polecam!

🚔🚔🚔🚔🚔🚔🚔

Za możliwość przeczytania dziękuję autorowi @norbertkosciesza

#psyprewencji

#norbertgrzegorzkosciesza #norbertkosciesza #policja #prewencja #kgp #ksiazka #book

Psy Prewencji składają się z XV rozdziałów. Każdy rozdział dotyczy innej historii. Warto zauważyć, że autor podkreśla, iż historie te w 80% oparte są na wydarzeniach autentycznych.

Czytając poszczególne opowieści autora możemy spotkać się z różnymi patologiami występującymi w środowisku policji, ale nie tylko… nie zapominajmy o tym, że za pewne zachowania, które odbijają się na zdrowiu psychicznym policjantów, odpowiedzialni są wszyscy ludzie.

Omawiając sytuacje problemowe występujące w policji, szczególnie w oddziałach prewencji, należy wyróżnić: niedocenianie pracowników po ciężkiej pracy, donoszenie na swoich kolegów by zyskać większą premię, większe przywileje na wyższych stanowiskach i brak empatii w stosunku do osób rozpoczynających swoją karierę w tejże pracy.

Podążając śladem autora, również chciałam zwrócić uwagę, że pracownicy tej szczególnej jednostki państwowej są też tylko ludźmi, którzy muszą mieć niewyobrażalną dla nas odporność psychiczną, aby radzić sobie z ciężkimi sytuacjami ([Adres usunięty]. takimi jak zamordowanie własnego dziecka, bądź ratowaniem ludzi po wypadkach samochodowych). Pamiętajcie proszę, że te osoby również posiadają pewne bariery psychiczne, które mogą pęknąć.

Pan @norbertkosciesza w bardzo przystępny sposób przedstawił historię, o których nie słyszymy w codziennym świecie, a warto zapoznać się z nimi, by móc zrozumieć jak ciężka jest praca w policji.

Czasami obserwując sobie patrol policji, myślałam, że to całkiem spoko robota.

Jakże mylna była moja ocena...a po przeczytaniu "Psów prewencji" zdecydowanie zmieniam zdanie o tej służbie, tylko sama jeszcze nie wiem, czy na lepsze, czy na gorsze.

Autor doskonale opisuje życie przysłowiowego "krawężnika", i innych, którzy jeżdżą do wypadków, morderstw i samobójstw. Nie owija w bawełnę, wali prawdę prosto w oczy. Nie zastanawia się nad doborem słów, nie martwi się, czy kogoś urazi, obrazi czy zniesmaczy. Opowiada o reakcjach i emocjach towarzyszącym interwencjom. Nie wstydzi się pisać o łzach, pisze, jak jest. A lekko nie jest...

Autor dokładnie opisuje także mechanizmy działające w policji, pokazuje schematy i układy, które żądzą policją. Momentami naprawdę szczerze podziwiałam Go za odwagę, bo wiele z tych rzeczy nigdy nie miało zobaczyć świata zewnętrznego.

Autor zaznacza, że książka w 80% jest oparta na autentycznych wydarzeniach i osobach. Wiele wydarzeń, które opisuje, możemy pamiętać z medialnych przekazów. Nie wszyscy przedstawieni policjanci z tej historii są autentyczni, kilku z nich to "zlepek" cech i charakterów kilkunastu innych.

"Psy prewencji" to książka brutalna, wulgarna, mrożąca momentami krew w żyłach. Porażająca swą dosadnością, zaskakująca... i momentami niezwykle wzruszająca, otwierająca oczy na wiele spraw.

Naładowana emocjami od początku do końca. Autentyczna, choć momentami może wydawać się wręcz absurdalna.

(Serio trzeba podpisać "wydawkę" zwykłego długopisu?).

Jeśli szukacie książki o grzecznych policjantach wyjętych wprost ze srebrnego ekranu, to od razu mówię, zawiedziecie się i to bardzo. To nie ta historia, tutaj się pije, bije i "sprzedaje swoich" by ugrać tylko coś dla siebie, ale ma się też uczucia, rodzinę i życie poza firmą.

Ja jestem zachwycona tą pozycją, ale UWAGA!! Jeśli nie lubicie w książkach dużej ilości przekleństw i rynsztokowego języka, nie sięgajcie po nią, i z uwagi na charakter opisanych wydarzeń nie pozwólcie jej czytać swoim dzieciom poniżej pewnego wieku.

Autor pisze o szesnastolatkach, ja zdecydowanie pozwoliłabym przeczytać dopiero osiemnastolatkowi.

Czyta się dobrze i bardzo szybko. Czcionka jest duża- nie męczy oczu. Krótkie rozdziały, szybka akcja, zaskakujące zwroty. Wszystko to, co lubię najbardziej.

Z wielką przyjemnością sięgnę również po "Folwark komendanta".

Czy polecam?

Zdecydowanie tak. Pod warunkiem, że masz mocne nerwy i nie jesteś wyjątkowo wrażliwy.

POLECAM...

Książka jest zdecydowanie fantastyczna i bardzo polecam. Po jej przeczytaniu sięgnęłam po kolejne tytuły Pana Norberta Kościeszy, który lekko uchylił drzwi fascynującego mnie świata. Dzięki niemu mogłam zobaczyć nieco więcej od innej strony. Myślę, ze książka będzie ciekawa dla tych, którzy kochają naszą Policję oraz dla tych co JP i .... A niezdecydowanym polecam aby sami wyrobili sobie zdanie na ten temat. Naprawdę polecam.

Książka super choć te 208 stron to za mało czekam na więcej