Przysięga. Grzechy mafii. Tom 3

Muszę przyznać Magdalena Winnicka jestem pod ogromnym wrażeniem.

Po bardzo przeciętnej pierwszej części, bardzo dobrej drugiej, wchodzi część trzecia – wybitna.

Druga część zapowiedziała, że historia Aleksandra i Felicji jeszcze się nie skończyła, natomiast to co w trzeciej części autorka zgotowała głównym bohaterom, to istny rollercoaster.

Najpierw to Felicja i Aleks grają ze sobą w kotka i myszkę, tyle niedopowiedzeń, nieporozumień, złej interpretacji zachowania ukochanej, miałam wrażenie, że to się nie może dobrze skończyć, a historia tych dwojga nie będzie miała happy endu.

Potem zaczyna się gra w kotka i myszkę z organami ścigania i wymiarem sprawiedliwości i choć wydaje się że Alex jest na straconej pozycji, to jego spryt, znajomość ludzkich przywar i słabości, ale też nieograniczony dostęp do pieniędzy sprawiają, że szykuje zemstę dzięki, której życie jej i Felicji będzie mogło toczyć się tak jak na samym początku ich znajomości.

Choć każda normalna kobieta zeszłaby na zawał przy takim facecie jak Alex to każda czytelniczka pokocha go, bo to 100% faceta w faciecie, dla swojej rodziny zrobi wszystko.

Świetnie się bawiłam czytając tą część, tu nie ma ani chwili na nudę, napięcie i zwroty akcji non stop i tak na serio do samego końca nie wiadomo czy będzie happy end czy nie. A kto chce wiedzieć musi przeczytać.

Felicja w końcu odzyskuje pamięć i zaczyna walkę o męża. Alex nie jest w stanie tak szybko jej wybaczyć. Do tego Felicja jest w ciąży. I tym argumentem pragnie przekonać męża do siebie.

Kolejna świetna książka która dała mi wiele emocji. Autorka nie dała odpocząć myślom nawet na moment. Już samym prologiem wbija w fotel i nieźle nam miesza w głowie. Ja tej parze kibicowałam od początku ale jak to zazwyczaj jest zawsze wszystko się miesza, miesza i jeszcze raz miesza. Bez komplikacji się nie obyło. Były momenty grozy i niebezpieczeństwa ale również mamy momenty szczęścia i gdy myślimy ze wszystko się ułoży jest bum. Od początku ucieczka. Mamy niepowtarzalną historie bo to główna bohaterka namieszała i pragnie zdobyć od nowa naszego mafiozo. Tak jak ciąży nie lubię w książkach tutaj mi nie przeszkadzała. Co do samego zakończenia jestem w szoku. Gdy już myślimy ze to koniec.. Mamy dalszą część całkiem inną . No zdecydowanie książka zbudziła we mnie czytając wiele uczuć i wrażeń. Jak dla mnie trylogia warta uwagi i spędzenia z nią czasu.

Pierwsza część była tajemnicza z zaskakującym zakończeniem, druga podobała mi się najmniej bo miałam wrażenie, że wszystko dzieje się na raz i było tego za dużo, z kolei trzecia część...

Podobała mi się najbardziej. Było trochę Mafii, trochę grozy, trochę tajemnicy i miłości. Wszystko składało się na bardzo Wciągająca historię, którą czytałam z zapartym tchem i wielkim zaciekawieniem.

Kibicowałam głównym bohaterom, mocno trzymałam za nich kciuki I miałam ochotę się z nimi zaprzyjaźnić.

Podobało mi się, że autorka poruszyła parę trudnych spraw w drugoplanowych wątkach.

Nie zabrakło również napięcie, które rzecz jasna osiągnęło zenit w zakończeniu, ale...

Nie, nie zdradzę Ci jak to się skończyło, bo warto abyś sama się przekonała jakie przygody spotkały bohaterów.

Patrząc znów na całokształt trylogii polecam. Ostrzegam przed drugą częścią, ale jeśli masz ochotę się rozerwać. Wejść na trochę w specyficzny świat Mafii, rozmarzyć się i przeżyć z bohaterami trochę przygód to te książki są dla Ciebie. Dobra lektura na wakacje 😁

Przysięga to trzeci to serii Grzechy mafii, Felicja odzyskuje pamięć, teraz musi odzyskać także męża. Alex trafia do więzienia, kobieta, którą kochał nad życie wsypała go i zdradziła. W szale dopuszcza się zbrodni, Felicja jest załamana, mężczyzna nie chce mieć z nią kontaktu. Postanawia zrobić wszystko, aby go wyciągnąć, udaje więzienną panią psycholog albo być blisko niego i w odpowiednim momencie pomóc w ucieczce.

Alex jej nie ufa myśli, że kobieta chce się go pozbyć by być ze swoim kochankiem. Mężczyzna uważa, że to Michael pomógł mu w ucieczce, dlatego znika bez śladu. Felicja jest zrozpaczona, nie wyobraża sobie życia bez niego tym bardziej, że zostaną rodzicami. Zdesperowana kobieta jest zdolna do wszystkiego, nie daje za wygraną, musi odnaleźć męża.

Kiedy wydaje się, że wszystko zaczyna się układać i para w końcu będzie szczęśliwa ich życie znów zamienia się w koszmar.

Czy Alex uwierzy Felicji? Czy będą razem? Czy stworzą rodzinę?

Byłam bardzo ciekawa jak potoczą się dalej losy bohaterów, dlatego z przyjemnością sięgnęłam po tę książkę. Nie zawiodłam się autorka tak pokierowała akcją i zagrała na emocjach, że nie mogłam się od niej oderwać. Alex w tym tomie wyjątkowo działam mi na nerwy, na miejscu Felicji dawno kopnęłabym go w dupę. Jednak zakochana kobieta zdolna jest do wszystkiego, pokazała, że potrafi walczyć i dążyć do celu. Choć nie raz było trudno ona się nie poddała, pokazała siłę prawdziwej miłości i to było piękne. Autorka do samego końca trzymała nas w napięciu, ale było warto 😁

Felicja odzyskuje pamięć i chce wrócić do męża, który ląduje w więzieniu. Jednak sprawy zaczynają się komplikować, bo Alexowi zostanie postawiony nie tylko zarzut jazdy pod wpływem alkoholu, ale również zabójstwa dwóch osób. Główna bohaterka ze wszystkich sił stara się uwolnić męża, zwłaszcza że chce się z nim podzielić nowiną, iż zostaną rodzicami. Jednak Alexander nie chce jej pomocy bo jest przekonany, że to ona go wystawiła policji i za wszelką cenę chce jej unikać.

Czy ta dwójka dojdzie jeszcze do porozumienia? Czy dziecko Felicji będzie miało szanse na wychowanie się w pełnej i szczęśliwej rodzinie? I czy Alex opuści szybko więzienie?

To już ostatni tom z serii. Pierwsza część bardzo mi się podobała, druga już znacznie mniej a ta jest tak pośrodku. Książkę czyta się szybko bo jest lekko napisana, jednak nie wciągnęła mnie za bardzo. Co do akcji tej historii to cały czas coś się dzieje i to w takim tempie, że momentami nawet się gubiłam.

Co do bohaterów, może zacznę od Felicji. Kobieta wie, że jest w ciąży jednak na pierwszą wizytę do lekarza idzie dopiero w połowie ciąży. Ja rozumiem, że to książka i dla bohaterki najważniejsze jest wyciągnięcie męża z więzienia, ale taka postawa mnie szalenie drażni. Nie wyobrażam sobie jak kobieta może tak lekceważyć to, że nosi pod sercem nowe życie i narażać się na niebezpieczeństwo, i nie tylko siebie. Alexander to natomiast facet, który ma klapki na oczach i nie widzi co go otacza, ba nawet nie dociera do niego co kto mówi. Jest tak przekonany, że tylko ON ma racje, że nie zdaje sobie sprawy iż może się mylić. W ten sposób nawet nie chce wysłuchać tego co ma mu do powiedzenia jego żona tylko od razu zakłada, że ona jest wszystkiemu winna.

Odnosząc się do całej serii pomysł był świetny, jednak już w drugim tomie odniosłam wrażenie, że tych pomysłów było jeszcze więcej, a połączenie tego wszystkiego moim zdaniem spowodowało, że nie wypadło to najlepiej. Jak już wyżej pisałam najbardziej podobał mi się tom pierwszy. Jednak to późniejsze mieszanie z imionami kompletnie mnie zdezorientowało. Ale zachęcam Was do przekonania się na własnej skórze, może właśnie Wam przypadnie do gustu cała seria.

Na pewno znacie książki, po których nie możecie nic powiedzieć, bo musicie ochłonąć.

"Przysięga" to ostatnia część o Kostandinie i Alicji, która zamyka wszystkie wątki, łącząc wszystko w jedną całość.

Ta książka wycisnęła ze mnie chyba wszystkie emocje. Śmiałam się i płakałam, aż żałowałam, że cała trylogia już się kończy. Bardzo podobało mi się to, że Kostandin potrafił jeszcze zachowywać się jak egoista bez uczuć, a nie stał się "pantoflem" przez co historia wciąż była ciekawa i wzruszająca oraz szokująca. Alicja choć dojrzała, wciąż była momentami irytująca, ale kochana i bardzo dobrze ją wspominam. Bohaterowie stają się bardzo bliscy dla czytelnika. Cała seria jest nieodkładalna. Po prostu każdy chce wiedzieć, co jeszcze może się wydarzyć!

Uważam, że pomysł jak i wykonanie były bardzo dobre. Seria zakończyła się niesamowicie ciekawie. Nie potrafię się pozbierać, kiedy myślę, że to już koniec, choć mam cichą nadzieję, że spotkamy się jeszcze z Kostą i Alicją.

Ta książka jak i cała seria to romanse z najwyższej półki!

"Zapomniałam o najważniejszej zasadzie. To będzie zasada numer zero dla ciebie. Kwestie mafii to moje kwestie i nigdy nie sprzeciwiasz się moim rozkazom, a nie będziesz musiała korzystać z pozostałych zasad."

Postanowiłam skończyć tę serię i w sumie nie żałuję, ponieważ ta część podobała mi się najbardziej. Tak jak w poprzednich tomach, akcja goni tutaj akcję, mój ulubiony wątek to ten, który toczy się w więzieniu, a życie głównych bohaterów, gmatwa się jeszcze bardziej. Alex i Felicja, to dwójka ludzi, którzy najpierw robią, a potem myślą, pełno jest między nimi niedomówień i żalu, ale tym razem to Felicja będzie musiała zawalczyć o ich związek. Wciąż brak tu logiki i choćby odrobiny realizmu, ale tym razem nie zwracałam na to uwagi i po prostu starałam się dobrze bawić. Bez zachwytu, ale można przeczytać.

"Przysięga. Grzechy mafii"

@winnickamagdalena_autor

@wydawnictwomuza

#

Kontynuacja losów Alexandra i Felicji, hmm a może jednak Konstandina i Alicji 🤔

Uff kochani, co to była za książka! Ba! Co do byle za seria. Grzechy mafii to istny rollercoaster! Tak świetnie zbudowanej serii nie czułam już dawno i jestem nią wprost zachwycona. Przede wszystkim dzięki jej oryginalności. Bo wiecie ta seria jest mega zakręcona. Książka w której jest książka, to pierwszy tom, drugi to teraźniejszość a jednocześnie wielkie tragedię i trzecia część, która układa nam cała serię w jedno. Ahh to nawet ciężko odpowiedzieć to trzeba przeczytać!

W tej części gdy Felicja odzyskuje pamięć i próbuje naprawić rzeczy które zrobiła nieświadomie podczas gdy straciła pamięć. Jest historia która nie raz roztrzaskała moje serce. Tak jak w drugim tomie, gdzie Alexander walczył o odzyskanie pamięci ukochanej i okazywał jej miłość na każdym kroku, starał się z całych sił a ona go odrzucała jakby byl nikim. Tam również moje serce krwawiło. Jednak w tej części autorka poleciała o to grubo. A zakończenie? Jejuu ja do końca nie byłam pewna co się wydarzy i jak to się zakończy. Nie raz w trakcie czytania miałam łzy w oczach. Tak wiele skrajnych emocji sprawiło że ta historia zostanie ze mną na długo. Grzechy mafii zostały odpuszczone i bohaterzy może w końcu znajdą spokój? Chociaż żyjąc w świecie mafii raczej nie jest to możliwe.

Mega polecam ❤️

"Przysięga" Magdaleny Winnickiej to naprawdę dobra kontynuacja serii "Grzechy mafii". Tu nie brakuje akcji, namiętności, pikanterii, niebezpieczeństwa i walki o siebie i swoją miłość. Taki miks emocji, który sprawia, że z przyjemnością czyta się stronę po stronie. Autorka potrafi zaciekawić czytelnika i wciągnąć go bez reszty budując napięcie i dramaturgię. Książka tak, mnie wciągnęła, że przeczytałem ją w jeden wieczór. Bohaterowie są świetnie wykreowani, a sceny tak opisane, że nie raz miałem wypieki na twarzy. Tu dodam tylko, że choć jest pikantnie, to jednak autorka opisuje wszystko ze smakiem. Zdecydowanie polecam każdemu książkę Magdaleny Winnickiej. Umili na pewno nie jeden wieczór i pobudzi wyobraźnię.

,, Przysięga" Magdaleny Winnickiej to wisienka na torcie!! Książka mną zawładnęła, sponiewierała moją duszę, by na samym jej końcu oddać celny strzał prosto w serce.

Felicja jest postacią, którą obdarzyłam największą sympatią i podziwem!!! Bywały momenty w całej trylogii, gdzie miałam mieszane uczucie co do tej postaci, ale w tym tomie szokuje, swą wytrwałością i zaparciem.

Alex tu trochę sam sobie namieszał w życiu. Jego postawa napawała mnie złością, doprowadzał mnie ze skrajności w skrajność, dokładnie typowy facet, który zrodzi sobie w głowie scenariusz i się będzie go trzymać.

Losy Felicji i Alexa nie są łatwe, ich droga do szczęścia usłana jest kamieniami i nie ma tu drogi na skróty. Czy będzie im dane tworzyć szczęśliwą rodzinę? Czy kraty będą przeszkodą w drodze do szczęścia? Tego wszystkiego dowiecie się z książki.

Jestem w szoku. Nie dowierzam. Miałam łzy w oczach, czułam złość na głównego bohatera i jakbym go spotkała na ulicy sama dałabym mu w pysk. Autorka wykreowała perfekcyjnie kreacje bohaterów oraz to jakie emocje mają wywołać u czytelnika.

Książka sprawiała, że zatraciła się granica między fikcja literacką a rzeczywistością, coś pięknego. Akcja w ogóle nie zwalnia tempa, a osadzenie jej w dobie pandemii powoduje, że wszystko, odczuwa się bardziej realnie. Jak dla mnie najlepszy tom z całej serii!!! Polecam

Przeczytałam ostatni tom serii „Grzechy mafii” i jestem rozbita, że tak szybko skończyłam tę przygodę z bohaterami, którzy skradli moje serce. Cała trylogia jest fantastyczna, gra na uczuciach czytelnika, wzrusza i dostarcza ogrom emocji. W trzeciej części ogromnie przeżywałam problemy jakie mieli Aleks i Felicja, ich brak porozumienia, oddalenie się od siebie, piętrzące się problemy, ucieczka przed wymiarem sprawiedliwości. Tu nie ma czasu na nudę, akcja jest tak wartka i ciekawa, że pochłaniamy kolejne strony nie dostrzegając nic dookoła. Przy tej lekturze zjadłam tyle nerwów, co się naklęłam na durną dumę, ślepotę i głupotę Aleksandra, irytowała mnie jego zdrada i nieczułość dla żony. Prawie do samego końca nie byłam pewna jak potoczą się losy tej dwójki. Czy sobie wybaczą, czy dojdą do porozumienia, czy jeszcze się kochają?

Po mimo, że Felicja odzyskała pamięć, to nie może połączyć się z ukochanym. Aresztowany gangster odcięty od żony, uważa, że został przez nią zdradzony. Gdy ucieka z więzienia, myśli, że wolność zawdzięcza Michaelowi. Nie wie, że wszystko zorganizowała Felicja. Kobieta jest jednak zdeterminowana i nie poddaje się. Jest w ciąży i chce resztę życia spędzić ze swoim mafiozą. Jednak przewrotny los i mściwy Artur tak namieszali, że małżonkowie zamiast być ze sobą szczęśliwi, niestety oddalaną się od siebie coraz bardziej.

Autorka wykreowała fantastyczne postacie, którym od początku do końca kibicowałam. Historia bardzo wciąga, intryguje i bardzo zaskakuje. Z całego serca polecam wam tę powieść, jak i całą serię. Zapewniam, że polubicie bohaterów i cudownie spędzicie czas na dobrej lekturze.

„PRZYSIĘGA. GRZECHY MAFII.”

Magdalena Winnicka Wydawnictwo AKURAT Wydawnictwo MUZA

„Przysięga” to trzeci i prawdopodobnie ostatni tom niesamowitej serii „Grzechy mafii”. Tutaj wszystko morze się wydarzyć. Autorka bardzo dobrze o to zadbała. Nie ma czasu na nudę. Przynajmniej ja się nie nudziłam. Chciałam się dowiedzieć, jak potoczą się dalsze losy głównych bohaterów Felicji i Alexandra. Możecie wylać morze łez. Szalona akcja, która zapiera dech. Namiętność, która nie daje o sobie zapomnieć. Zakończenie, przez które będziecie w głębokim szoku. Znakomici bohaterowie. To wszystko sprawia, że nie można od „Przysięgi” przejść obojętnie. Co za historia.

Są tutaj sceny nie przeznaczone dla młodych czytelników, dlatego polecam powieść tylko dorosłym. Uwielbiacie gangsterskie porachunki, powieści o mafii i o nieobliczalnych ludziach, którzy za wszelką cenę dążą do wyznaczonego celu to zapraszam do przeczytania tej powieści.

Podobają mi się dzieła, które wychodzą spod pióra Magdaleny Winnickiej. Jest moc, jest namiętność i adrenalina, która nie opada po przeczytaniu ostatniej strony.

Chcesz poznać dalsze losy niezapomnianego i niebezpiecznego małżeństwa? Zachęcam do przeczytania.

Felicja odzyskuje pamięć. Dzięki temu stoczy najtrudniejszą walkę swojego życia. Musi uratować i odzyskać męża. Czy jej się to uda? Czy obydwoje sobie wybaczą? Czy zaczną wszystko od nowa?

Główna bohaterka będzie miała ciężkie zadanie. Alex siedzi w więzieniu. Czy uda jej się jego wyciągnąć? Czy wszystko przepadnie?

Oczywiście na drodze do szczęścia stanie im nie jedna osoba. Jakie problemy czekają naszych bohaterów – musicie przeczytać sami.

Ja jestem zachwycona powieścią „Przysięga. Grzechy mafii.”.

Seria książek „Grzechy mafii” Magdaleny Widnickiej, a mianowicie „Przysięga”, która jest jednocześnie ostatnim tomem.

Felicja odzyskuje pamięć, a wraz z nią chce odzyskać męża. Okazuje się jednak, że współorganizacja jego ucieczki z więzienia to za mało; Alex jest przekonany, że wolność zawdzięcza Michaelowi. Znika bez śladu, ale Felicja nie daje za wygraną. Wie, że nosi jego dziecko, wie, że pragnie tylko jego, że nie chce spędzić życia z nikim innym. Przez chwilę wydaje się, że już wszystko będzie dobrze, że wiadomość o ciąży Felicjii da Alexowi szczęście i spokój, którego w głębi duszy pragnie, ale do głosu dochodzą demony przeszłości i to, co mogło być cudowną rodzinną sielanką zamienia się w koszmar przepełniony pożądaniem, niezrealizowanymi pragnieniami i zdruzgotanymi nadziejami.

Książkę czytało mi się szybko. Felicja jak i Alexander skradli moje serce jeszcze bardziej w tej części. Przez cała książkę trzymałam kciuki za tę dwójkę bo tak praktycznie do samego końca nie było wiadomo co z nimi będzie i w jaki sposób rozwikłają się ich problemy. Felicja w tej części bardzo się zmieniła stała się bardziej wrażliwa, stara się uratować swoje małżeństwo nie tylko dla siebie ale też dla ich nienarodzonego dziecka. Aleks został nadal twardym, mocno stąpającym po ziemi gangsterem często dającym się ponieść emocjom. Fabuła książki szybka, sporo zwrotów akcji, jest to jedna z lepszych książek mafijnych jakie czytałam.

Bardzo polecam tę serię na ciepłe letnie wieczory.

czytam_book

„Przysięga” to dobrze napisana kontynuacja serii „Grzechy mafii” i z pewnością zadowoli miłośników tego gatunku. Jest brawurowo, pikantnie, niebezpiecznie, namiętnie i gorąco od uczuć, wzajemnego przyciągania, walki o siebie i swoją miłość wbrew wszelkim przeciwnościom, które niesie los. Pani Magdalena Winnicka potrafi posługiwać się słowem pisanym, oddając wszelkie nastroje danej chwili, budując odpowiednie napięcie i dramaturgię. Bardzo dobrym zabiegiem było zastosowanie naprzemiennej relacji Felicji i Alexa w osobnych rozdziałach, jako ON i ONA. Osobiście bardzo lubię ten sposób prowadzenia narracji, gdyż daje to możliwość spojrzenia na tę samą sytuację z dwóch różnych perspektyw. Wówczas lepiej możemy zrozumieć motywy działania każdej z osób, a także poznać ich myśli i dylematy, jakie toczą w swoim wnętrzu.

Mimo, że nie czytałam pierwszej i drugiej części „Grzechów mafii”, to nie pogubiłam się w tej historii i nie miałam problemów z odnalezieniem się w kolejnych wydarzeniach. To opowieść o sile miłości, która jest w stanie przemierzyć tysiące kilometrów i pokonać każdą przeszkodę, by odnaleźć drogę do serca ukochanej osoby.

Co ja mam napisać? Zwłaszcza, że streścić nie mogę, bo zaspojleruję. No tak, bardzo fajna książka 👍 tych którzy znają "Grzechy mafii" zachęcać nie muszę, bo czekaliśmy na zakończenie, tupaliśmy stópkami ze zniecierpliwienia, jak Magdalena Winnicka rozwiąże wątki, które zawikłała w poprzednim tomie. A dla niewtajemniczonych, to historia Polki Felicji i mafioza Alexa. W tej części ich związek przeżywa kryzys, choć bohaterka wydostała męża z więzienia. Jednak Alex jest przekonany, że kobieta go zdradziła i dziecko, którego się spodziewa nie jest jego. Fakt, w poprzednim tomie Fela przez chwilę myślała o kimś innym. I teraz mamy bardziej obyczajową historię. O kobiecie, która próbuje uratować swoje małżeństwo. Stoi przed perspektywą samotnego macierzyństwa. I to niełatwego, bo ciągną się za nią sprawy, w które zamieszany był jej mąż. A policja chciałaby ją wykorzystać przeciwko niemu. O mężczyźnie, którego duma została zraniona przez ukochaną. Ale który nie umie się z nią rozstać, wciąż jest blisko. Fabuła bardzo wciąga, od książki trudno się oderwać. Coraz bardziej podobała mi się Felicja, która okazała się bardzo empatyczna. I w ogóle zmieniła się na plus. Gangus jak gangus 😉 Ja polecam bardzo, tym którzy zastanawiają się czy dokończyć tę historię i tym którzy jeszcze serii nie znają, tylko czytajcie od pierwszego tomu.

Felicja odzyskuje pamięć i zrobi wszystko, aby odzyskać także swojego męża. Wiadomość o ciąży kobiety ma przynieść Alexowi szczęście oraz spokój. Jednak czy tak się dzieje? Czy demony przeszłości przeszkodzą sielance i zamienią ich życie w koszmar?

„Przysięga” to już trzeci tom z cyklu Grzechy Mafii i co tu dużo mówić… Jest po prostu genialny. Tak samo świetnie napisany jak dwie poprzednie części. Akcja toczy się dynamicznie i przesycona jest ona seksem, namiętnością i ogromną dawką przeróżnych emocji. Tak naprawdę nigdy nie wiecie co za chwilę może się wydarzyć, a to tylko powoduje, że „Przysięga” pochłania czytelnika. Książka tak mnie wciągnęła, że odłożyłam ją dopiero po przeczytaniu ostatniego słowa. Dopełnieniem całej historii są bohaterowie, który zostali świetnie wykreowani. Nie stracili oni swojego realizmu i umiejętności doprowadzania czytelnika do granic wytrzymałości z powodu zarówno głupich, jak i baaardzo namiętnych zachowań. Nie raz złapiecie się na tym, że macie ogromne wypieki na twarzy czytając niektóre sceny. Jeżeli już o nich mowa to pomimo, że są odważne i przesycone pożądanie to napisane zostały ze smakiem co bardzo cenię w książkach tego gatunku.

Zdecydowanie polecam Wam „Przysięgę” jak i całą serię książek z cyklu Grzechy mafii. Umilą Wam nie jeden wieczór i zdecydowanie poruszą Wasze myśli.

„Wyrzuty sumienia, żal, wściekłość, smutek. To wszystko towarzyszyło mi nieustannie. Gotowa byłam na każde poświęcenie. Zabiłabym dla niego bez mrugnięcia okiem.”

Felicja w końcu odzyskuje pamięć, dociera do niej, co zrobiła i że być może straciła męża. Zrobi wszystko, aby go odzyskać. Jest bardzo uparta i zdeterminowana. Noszone pod sercem jego dziecko dodaje jej pewności, że dobrze postępuje. Jest pewna, że Alex jest mężczyzną, z którym chce spędzić resztę życia. A ten jest przekonany, że Felicja jest jego wrogiem. Zrobi wszystko, aby uniknąć skazującego wyroku. Próbuje wydostać się z więzienia. Każdy z nich ma swoją wizję przyszłości. Czy ty dwoje będzie w końcu razem?

Przeciwności się piętrzą, niedopowiedzenia dodają niepewności i robią swoje. Felicja jest zdesperowana. Stała się rozważniejsza, mądrzejsza, pewna siebie i konsekwentna w swych poczynaniach. Idealnie nadaje się na żonę mafiosa. Moja początkowa niechęć do niej całkowicie się ulotniła. Alex to nieobliczalny despota i zazdrośnik. Szef mafii, dla którego życie ludzkie nie ma większego znaczenia.

Intrygi, gra pozorów i liczne zawirowania towarzyszą nam przez całą opowieść. Nasi bohaterowie i ich pokomplikowana relacja. Są pełni sprzeczności, kochają się, pożądanie między nimi aż iskrzy i nie potrafią się porozumieć. Fundują sobie mało przewidywalną huśtawkę emocji, a niedopowiedzenia przytłaczają. Walka o dominację, intrygująca rozgrywka uczuć w cieniu groźnej mafii. Ból, cierpienie, niemoc, bezradność. Nieustająca walka o przetrwanie. Bezlitosny wróg tylko czeka na potknięcie, aby je wykorzystać. Zazdrość, zawiść, zawziętość, niepewność. Jak w tym wszystkim rozróżnić, kto jest wrogiem, a kto przyjacielem?

Historia wciąga, zaskakuje i przykuwa uwagę. Gwarantuje przyjemną chwilę oderwania od codzienności. Wzbudza przeróżne emocje. Trzeci, finalny tom jest idealnym zwieńczeniem całości, polecam. Tatiasza i jej książki :)

Ostatni tom trylogii zatytułowanej "Grzechy mafii". Felicja po wydarzeniach jakie kończyły tom 2 odzyskuje pamięć. Kobieta zdaje sobie sprawę jak bardzo narozrabiała. Podjęte przez nią decyzje pod wpływem impulsu mogą być tragiczne w skutkach. Postanawia odzyskać męża za wszelką cenę. Alex jest natomiast zupełnie innego zdania. Przekonany o zdradzie ukochanej nie chce mieć z nią kompletnie nic wspólnego. Czy uda im się dojść do porozumienia? Czy może w końcu ich drogi się definitywnie rozejdą?

Ta część była zdecydowanie o niebo lepsza od poprzedniczki chociażby ze względu na to, że Felicja nie była tak piekielnie irytująca i nie zachowywała się w niej niczym rozkapryszone dziecko podejmujące pochopne decyzje, a jak kobieta myśląca z głową na karku. W tej części to ona musi zawalczyć o wspólną przyszłość swoją i Alexa ale przede wszystkim... o jego serce. Bawiłam się przy niej naprawdę wybornie - świadczy o tym chociażby fakt, że mając przeczytać 1 rozdział przeczytałam z marszu 10 i nikt oraz nic nie było mnie w stanie odciągnąć od książki poza snem 😃 a niestety jestem strasznym śpiochem 😃 autorka ma świetne pióro i umie bardzo dobrze poprowadzić historię aby czytelnik pragnął więcej i więcej - swoją drogą widać jak bardzo rozwinęła swój talent pisarski czego szczerze gratuluję ❤️😊 - jednak dla mnie osobiście Alex mógłby się poopierać trochę bardziej a motyw Liv mógłby zostać trochę bardziej pociągnięty dla dodania książce pikanterii podobnie jak w tomie 2 motyw Artura. Nie mniej jednak całokształt twórczości ogólnie super i dla każdego coś się znajdzie 😃 - mamy ciągłość akcji, chemię i dla spragnionych bliskości pikantne sceny również 😈 Uważamy, że pozycja jest naprawdę udana chociaż zakończenie pozostawia lekki niedosyt 😃 jeżeli jednak macie znajomość poprzednich 2 tomów to z czystym sumieniem zapraszamy Was do zapoznania się również z tomem trzecim 🙂

🖤❤️🖤❤️💔/5

Felicja, której wróciła pamięć, z całych sił walczy o odzyskanie Alexa. Chce go uwolnić z więziennych murów i stworzyć szczęśliwą rodzinę, w której oboje, wspólnymi siłami wychowają dziecko, które nosi w sobie Felicja. Niestety, wizja rodzinnej sielanki oddala się z każdym mijającym dniem, ponieważ demony przeszłości i świat nie dają o sobie zapomnieć...

Czytałam tom pierwszy serii, czyli ,,Konstandin" i uważam, że pod względem fabuły i pędzącej akcji Autorka weszła na zupełnie inny level. Co tu się działo... Momentami przerywałam czytanie i wracałam do poprzednich scen, by w pełni zrozumieć to, co chciała przekazać Autorka. I szczerze Wam powiem, że akcja, która rozgrywa się w tej książce zaskakuje, szokuje i można ją porównać do przejażdżki kolejką górską🔥

Duet Felicja i Aleks to nieźle wybuchowy zestaw. On bardzo uparty, zawzięty i dumny- ona zupełnie nie ustępuje mu w tym pola. Taka para, która powoduje wyładowania atmosferyczne- tak, jak się kochają to równie namiętnie nienawidzą 😉

Ogień 🔥

Jedyny element całej historii, który mi przeszkadzał to ,,super moce" Felicji, będącej w ciąży. Przeszła bardzo wiele fizycznych wypadków, ale nie zagrażało to ani jej, ani dziecku. Cały czas miałam wrażenie, że jest to tak bardzo nie rzeczywiste, abstrakcyjne, że niekiedy mnie to irytowało.

Ogółem książkę oceniam bardzo pozytywnie, ale pamiętajcie, żeby przed jej lekturą zapoznać się z poprzednimi tomami serii, czyli ,,Konstandin" i ,,Porachunki", ponieważ są ze sobą ściśle powiązane.

Bez zbędnego cackania się powiem, że to najlepsza część całej trylogii! To co tutaj się dzieję ciężko mi opisać słowami. Książkę skończyłam czytać bardzo późno w nocy, a właściwie nad ranem - tak, zgadza się, nie mogłam się od niej oderwać.

Postać Aleksandra to zdecydowanie moja ulubiona postać. I tak jak kochałam go przez pół części tak i nienawidziłam przez drugie pół. Przy nim tak szybko o sprzeczne emocje. Jest impulsywny co czasem prowadzi go w ślepy zaułek, gdyż nie myśli racjonalnie. Natomiast Felicja to postać przy której nie mogę wyjść z podziwu. Autorka stworzyła ją po mistrzowsku. Z małej bezbronnej dziewczyny stała się odważną kobietą, która nie boi się postawić groźnemu mafiosie. To jaką drogę przeszła ta postać, a szczególnie w ostatniej części zasługuje na wielkie uznanie. Ja jestem ogromną fanką silnych kobiet w książkach i za to bardzo dziękuję autorce, gdyż z przyjemnością czytałam każdą stronę. Chciałam więcej. Myślę, że wątek Felicji i walki o męża jest najlepszym wątkiem całej serii. Płakałam z główną bohaterką, a przede wszystkim miałam ciary podczas czytania.

Ten tom to już finał historii Alicji i Kosty, lub raczej Felicji oraz Alexa. Jednak zapewniam, że finalny tom jest gwarancją wartkiej akcji oraz niezliczonej ilości zdarzeń.

Alex opuszcza więzienie pewnien, że wolność zapewnia swojej prawej ręce - Michaelowi. Ma również świadomość, że żona stoi za próbą zamordowania go. Przepełniony nienawiścią oraz chęcią odbudowy swojego imperium, już bez ukochanej, znika. Jednak żona zna go lepiej niż wszyscy i wie gdzie szukać. Rozpoczyna drogę nie tylko do niego, ale również do jego serca... Czy uda się jej pokonać wszelkie przeciwności losu i dotrzeć do serca ukochanego mężczyzny? Bijące pod jej sercem życie nie ułatwi tej drogi...

Fabuła tej części w żadnym momencie nie pozwala się nudzić. Zwroty akcji są niezwykle zaskakujące. W jednym momencie wszystko zaczyna układać się i zapewniać szczęśliwe zakończenie, by w kolejnym walić się z kretesem i bez żadnej nadziei na przyszłość gwarantować jedynie porażkę. Niejednokrotnie można odnieść wrażenie, że Felicja i Alex w końcu odnaleźli siebie, by za chwilę przekonać się, że kolejny raz los stawia na ich drodze przeszkody. W tej części zdecydowanie wiedzie prym Felicja. To ona swoją determinacją, chęcią walki oraz bezgraniczną miłością próbuje naprawić błędy przeszłości. Niestety Alex nie jest skóry do współpracy... Tym razem to ON stawia wokół siebie mur.

Z każdym kolejnym tomem tej serii można odnieść wrażenie, że napiecie rośnie, i w tym tomie osiąga swoją pełnię, by ostatecznie dać swój upust. Tutaj otrzymamy odpowiedzi na wszystkie pytania, a historia Felicji i Alexa dobiega końca. Jednak gwarantuję, że jeszcze koniec książki zaskakuje i trzyma w napięciu do ostatnich słów tej historii...

"Przysięga. Grzechy mafii" to trzeci tom serii "Grzechy mafii" @winnickamagdalena_autor 😍

Po przeczytaniu pierwszej części - "Konstandin", która w ogóle mnie nie porwała, nie sądziłam, że sięgnę po kolejny tom - "Porachunki". Jednak ON sprawił, że zobaczyłam światełko w tunelu i trzecią część - "Przysięga", czytałam z wielkim zaciekawieniem😁

Felicja po tragicznym wypadku, odzyskuje pamięć i za wszelką cenę chce uratować swoje małżeństwo. Niestety Aleks przebywa w więzieniu i, jak się później okazuje, szybko go nie opuści. Felicja bierze udział w zorganizowniu ucieczki męża zza krat, jednak ten jest przekonany, że wolność zawdzięcza Michaelowi. Znika więc i rozpoczyna nowe życie w Norwegii.

Felicja tak łatwo nie daje za wygraną. Mimo tego, iż jest w ciąży, robi wszystko by nie tylko odzyskać męża, ale także jego zaufanie. Z niezdecydowanej i uległej dziewczyny, staje się zdeterminowaną i pewną siebie kobietą.

Jej upór i odwaga naprawdę mi imponują. I tak, jak na początku nie polubiłam tej bohaterki, tak "Przysięga" sprawiła, że byłam z niej naprawdę dumna.

Ostatnia część serii "Grzechy mafii" jest zdecydowanie tą najlepszą. Autorka zafundowała nam emocjonalny rollercoster emocji. Czytając ją, na pewno nie można narzekać na nudę 🥰

Polecam!

Po przeczytaniu trzeciej części tej serii mam mieszane uczucia. Z jednej strony nie mogłam doczekać się kontynuacji i tego jak autorka dalej pokieruje losem bohaterów. Jakbym miała określić książkę- to stwierdzam, że pierwsza połowa podobała mi się bardzo- natomiast druga niekoniecznie.

Felicja-Alicja w końcu odzyskuje pamięć po wypadku. Niestety można powiedzieć, że jest już za późno. Jej mąż przez ten cały czas trwał przy niej, nie odstępował na krok i starał się, aby sobie wszystko przypomniała. Niestety życie nie jest bajką, i nie wystarczy pocałunek, żeby odzyskać pamięć i wrócić do tego co było kiedyś. Konstantdinowi nie udało się na nowo rozkochać w sobie żony, Alicja umarła podczas postrzału, a ta która wybudziła się ze śpiączki już nią nie była. Jego żona umarła, tak wolał sobie to tłumaczyć i żyć dalej- bez niej. Konstandin trafia do więzienia i jego wizja na przyszłość nie wygląda kolorowo. Felicja postanawia za wszelką cenę wyciągnąć go i odbudować miłość jaką dalej do darzy. Nie bez znaczenia jest tutaj fakt, że nosi pod sercem jego dziecko- ale mąż traktuje ją teraz jak swojego wroga i za wszelką cenę próbuje się odciąć od tej kobiety.

Tak jak napisałam na początku, pierwsza połowa pochłonęła mnie totalnie. Czytałam jednym tchem i nie mogłam doczekać się rozwoju sytuacji. Ta niepewność, nienawiść ale i smutek które towarzyszyły Alicji i Konstandiinowi były bardzo widoczne. Od początku serii kibicowałam twej dwójce, i wierzyłam, że ta historia musi zakończyć się dobrze. Liczne wzloty i upadki, niedopowiedzenia ale i kłamstwa powodowały, że napięcie sięgało zenitu. Ale ! Koniec książki mnie zawiódł, dla mnie za dużo zwrotów akcji, udziwnień i zmyślonych wątków. Ja wiem, że to romans mafijny, fikcja literacka i wena twórcza. Tylko po prostu pewne sytuacje aż raziły w oczy… Dla kogoś kto przeczytał już setki tego typu historii po prostu czuć, że coś jest na siłę, tak jakby chciało się za wszelką cenę do koloryzować wszystko maksymalnie. Ja jestem prosta i skromna- wole jak czegoś jest mniej a ma to sens. Nie musi być w książce aut za kilkanaście milionów złotych, a wystarczy jedna sensowna fabuła która pociągnie wszystko i wciągnie czytelnika.

Aleksander siedzi w więzieniu, jednak nie to go najbardziej boli, a to, że zdradziła go Felicja, a przynajmniej tego jest pewien. Zatrzymany za jazdę po pijaku i posiadanie broni, zapewne szybko by opuścił więzienne mury. Jednak wizyta Artura wyprowadza go z równowagi, a napaść na niego spacerniku kończy się tym, że zabija. Teraz jego szanse na wolność są dość marne, jednak wie, że ma na kogo liczyć i go wyciągną z więziennej celi.

Felicja odzyskuje pamięć i przypomina sobie wielką miłość do męża. Jednak to nie wystarcza, również to jak zachowywała się w stosunku do Aleksa. Chce, aby do niej wrócił, aby jej wybaczył, chociaż wie, że to wcale nie będzie takie proste. Od Artura trzyma się, jak najdalej się da. Ma plan i zamierza zrobić wszystko, aby wyciągnąć męża z więzienia.

Niedopowiedzenia, tajemnice i przeszłość rozdzielają ich i chociaż kobieta walczy o niego, Aleks nie zamierza po raz kolejny dać się wodzić za nos. Dla niego Felicja umarła, a kiedy udaje mu się odzyskać wolność (z pomocą Felicji jednak ON o tym nie wiem, jest pewny, że to dzięki komuś innemu udaje mu się uciec) znika i zamierza zacząć wszystko od nowa. Czy Felicja będzie, dalej walczy o miłość? Czy odnajdzie Aleksandra? Czy mężczyzna dowie się, jaka jest prawda? Czy przebaczy żonie? Czy ich miłość będzie na tyle silna, aby przezwyciężyć przeciwności?

Tom pierwszy bardzo mi się podobał, tom drugi troszkę mniej. Jak wrażenia po przeczytaniu trzeciego? Był rewelacyjny, śmiało mogę napisać, że najlepszy z serii, a nawet odważę się stwierdzić, że jest to jedna z najlepszych książek, jakie ostatnio czytała (a wiecie, że czytam bardzo dużo). Historia ciekawa, wciągająca, a przy tym niebanalna (tak mamy mafię itp., jednak według mnie pokazaną zupełnie inaczej niż zazwyczaj, a to zdecydowany plus). Akcja dość szybka, nieprzewidywana, z ciekawymi zwrotami. To książka, z którą nie dało się nudzić, od której nie było szans, abym się oderwała (nie ważne, która była godzina, musiałam poznać zakończenie i tak bym nie zasnęła, zastanawiając się, co będzie dalej). Podczas czytania towarzyszyło mi wiele emocji, od złości, przez smutek, po radość.

Bohaterowie nadal ciekawi i dobrze wykreowani.

Felicja ponownie się zmieniła. Miałam wrażenie, że wróciła ta silna, odważna, waleczna kobieta z tomu pierwszego. Nie będę ukrywać, że taką bardziej ją lubię.

Aleksander również się zmienił, jednak ta zmiana mi nie do końca pasowała. Wcześniej walczył o miłość, o kobietę swojego życia i nie zamierzał się poddawać. Teraz nie tylko odpuścił, ale również nie chciał słuchać innych, którzy próbowali mu przedstawić fakty świadczące na korzyść kobiety. Rozumiem, że czuł się zdradzony i oszukany, jednak wydawało mi się, że akurat ON będzie drążył i szukał prawdy, a nie uciekał i zamykał się w sobie.

„Przysięga. Grzechy mafii” to książka, która jest doskonałym zakończeniem niebanalnej trylogii. Mnie zdecydowanie podobała się historia Felicji i Aleksandra. Z przyjemnością polecam.

Recenzja pojawiła się również na moim blogu - [Adres usunięty]

W końcu nadszedł czas na finałową część trylogii autorstwa Magdaleny Winnickiej! „Przysięga” miała premierę kilka dni temu, dokładnie 2 czerwca. Jest to ostatni tom serii „Grzechy mafii”. Z niecierpliwością czekałam na tę część, byłam niesamowicie ciekawa jak to wszystko się skończy. I wiecie co? Jestem zachwycona! Uwielbiam tę trylogię i wpisuje się ona do moich ulubieńców.

Jeśli czytaliście poprzednią część, to doskonale wiecie jak się ona skończyła. Nie będę pisała jak, bo nie chciałabym nikomu odebrać radości z czytania i niepotrzebnie spojlerować fabułę. Tutaj mamy dalsze losy kochanej dwójki i jest to naprawdę zacięta walka!

Naprawdę dzieje się tutaj ogromnie dużo akcji, która praktycznie w ogóle nie zwalnia tempa. Dzięki temu historię się połyka i chce się cały czas więcej. Żal jest przerywać! Dlatego też dzisiejszą nockę zaliczam do tych zarwanych przez książkę, ale warto było! Chociaż w pewnych momentach miałam ochotę rzucić Aleksandrem o ścianę. Szczerze gratuluję Felicji takiej determinacji, wytrzymałości i cierpliwości. Jej postawa zasługuje na ogromny podziw, bo naprawdę ciężko było się nie poddać, ale ona dzielnie walczyła!

Autorka potrafi zbudować tak genialną akcję, że nie przewidzimy co się stanie! Za to właśnie podziwiam panią Magdalenę, że umie tak dobrze trzymać czytelnika w napięciu. Multum emocji, które rozkładają nerwy na czynniki pierwsze – to największy plus. Świetnie wykreowani bohaterowie, dzięki temu można wczuć się doskonale w ich życie. Cudowny finał trylogii, nie mam żadnych zastrzeżeń. Lubię takie książki, które trzymają w napięciu do ostatniej strony, a „Przysięga” właśnie taka jest. Serdecznie polecam!

Ode mnie 10/10 ⭐️

Uwielbiam tę serię. Tom pierwszy to była petarda, dójka trochę spuściła z tonu ale za to trzeci to była przyjemność czytania.

Felicja odzyskuje pamięć, ale teraz to ona musi odzyskać zaufanie męża. Jest twarda i walczy o swoje szczęście. Ale czy da się naprawić tę relację? Czy Felicja i Alexander mają jeszcze szansę? Książka jest tak napisana, że do końca nie mamy pewności co będzie dalej. Czasami są momenty, gdzie możemy się pogubić. Fabuła początkowo trochę toczy się powolnie, ale jak już rusza to tak, że zanim się obejrzymy mamy już koniec książki.

Historia od samego początku wciąga nas do reszty. Mamy tu niezły galimatias, nie tylko ze zmianą nazwy samych bohaterów, ale także z ich przeobrażeniem się. Kosta/Alex nadal jest twardy i nawet na moment nie mamy odczucia się poddaje. No może pozornie ale zawsze wychodzi z tego cało. Alicja/Felicja początkowo była taką słabą kobietką, w części drugiej nawet irytował swoim zachodnie, w trzeciej się stała twardą, wredna i taka idealnie pasująca do swojego męża.

Relacja między tą dwójką była ostra. Od niedomówień, po zwykłą namiętność. Jedynie mnie trochę męczyło to, iż Felicja wyczyniała takie rzeczy będąc w 7-8 miesiącu ciąży. I nie dlatego iż miała leżeć czy cos ale aż trochę nierealne np. biegnie z takim brzuchem. Sama fabuła świetnie dopracowana, Miejscami zabawna. Małym minusem było także wplecenie początków pandemii do książki. Ale tylko dlatego, iż mam dość wzmianek o wirusie.

Najlepsze autorka zostawiła na koniec. Oj to była czysta przyjemność czytana. I zaskoczenie. Niby sie takiego spodziewałam ale forma zaskoczyła. Polecam cała trylogie.

💔 RECENZJA💔

"Miał swoje własne zasady, które były ponad jakimikolwiek innymi regułami. Był mężczyzną, który robił wszystko z rozmachem."

@winnickamagdalena_autor

Felicja po odzyskaniu pamięci pragnie, by jej życie wróciło na właściwe tory. Niestety komplikacji jest wiele. Począwszy od uwolnienia Alexa z więzienia, po udowodnienie swojej miłości, siły i determinacji w odzyskaniu utraconego szczęścia. Alex nie chce jej widzieć, znać i wierzyć w żadne słowo. Czuje się urażony i zdradzony, nie chce otworzyć oczu i uszu na prawdę. Oboje umarli i powrócili z zaświatów, teraz muszą ponownie zebrać wszystkie siły i naprawić wyrządzone szkody. Zadanie to będzie skomplikowane i ogromnie trudne, ale nie niemożliwe.

Cóż, to już ostatni tom tych skomplikowanych podróży Felicjii/Alicji i Alexa/Konstandina. Poznaliśmy już tak wiele, a najlepsze autorka dla nas zostawiła na sam koniec. Kiedy wydawało by się, że bohaterowie w końcu będą mogli odetchnąć, ich życie po raz enty się komplikuje. Nie mogą wieść spokojnego życia, bowiem się nie da. W ich życiu wciąż musi gościć adrenalina, strach i przeszkody, których przejście, będzie dla nas czytelników nie lada gratką. Alex to typ, który w nosie ma wszystko, ON jest prawem, ON rozdaje zasady, a jeśli ktoś raz go skrzywdzi lub stanie na drodze, nie ma zmiłuj. On nie wybacza. Myślał, że Alicja go zdradziła i nie chciał jej znać. Trafił jednak na godną przeciwniczkę, bowiem i ona się nie podda. Ma dla kogo, i o kogo walczyć. Silna kobieta musi dać z siebie 100%. Szczęście już jest prawie na wyciągnięcie ręki, ale przejdą niejedną drogę, przemierzą tysiące kilometrów, wydadzą mnóstwo pieniędzy i chwycą się każdej możliwości, byle by w końcu móc być wolnymi ludźmi. Nie jedną chwilę spędzimy na bezdechu. Emocjonalny i porywający wir przygód bohaterów. Zawziętość, determinacja i wielka miłość przechodząca, nie jedną trudną próbę. Mafia, korupcja i oszustwa na międzykrajową skalę. Polecam i żałuję, że to już koniec.

Trzecia część serii "Grzechów Mafii". Jak zwykle mamy głównych bohaterów Aleksandra i Felicje, którzy muszą zmagać się z miłością, zaufaniem, rozczarowaniem i niedopowiedzeniami, które wyniknęły z ich związku i utarty pamięci przez Felicje w poprzedniej części, a które dają o sobie znać. Szczególnie gdy Aleksander zwątpił w Felicje. Na szczęście nastąpiła jego rehabilitacja, a niedopowiedzenia zostały wyjaśnione. A zakończenie naprawdę zaskakuje, i cieszę się, że autorka połączyła Aleksa z Kostandinem a Felicje z Alicją. Dodatkowo momenty z Jesperem i jego kotem, których Felicja uratowała, były świetne. A moment przeprosin Aleksandra Felicji słodki i inny niż zazwyczaj się pojawia w książkach. Co do zakończenia rzeczywiście wbija w fotel i jest nieoczywiste ale jak najbardziej pasuje do książki i całej serii.

Lubicie happy endy? A może jesteście fanami oryginalnych zakończeń książki, serii?

Skończyłam czytać "Przysięgę. Grzechy mafii". Została przeczytana dzisiaj praktycznie cała, nie licząc kilkudziesięciu stron wczoraj. Książka czyta się sama. Musiałam przypomnieć sobie, na czym stanęła poprzednia część i leciałam przez historię Alexandra i Felicji jak Stoch podczas skoków narciarskich.

Felicja po odzyskaniu pamięci, chce również odzyskać Alexandra. Chce pomóc mu w ucieczce. Gdy z powodzeniem udaje mu się uciec, przepada bez śladu, zostawiając Felicję. Kobieta chce uświadomić ukochanemu, że nosi jego dziecko, jednak nie ma sposobności, żeby mu to wyznać. W końcu dociera do niego informacja o stanie Felicji i mimo, iż chciałby stworzyć prawdziwą rodzinę, to przeszłość nie daje mu spokoju. Czuje się zdradzony i robi wszystko, by ich życie nie było przepełnione sielanką.

Nawiązując do całej serii... "Porachunki " podobały mi się najmniej. Prawdopodobnie dlatego, że bohaterzy mieli pogmatwane przejścia. Nie przemówiły do mnie, ale widocznie były potrzebne na rzecz finału. "Kostandin" natomiast podobał mi się najbardziej, ale "Przysięga" w mojej ocenie dorównuje pierwszej części. Jest mniej brutalnie, za to samych emocji, jeśli chodzi o głównych bohaterów, mnóstwo. "W gorącej wodzie kąpani", tak bym określiła tę dwójkę kochających się na zabój ludzi 😃 Jednak jak każdy człowiek, czasami robi się coś szybciej niż pomyśli. Nie wysłuchuje się drugiej osoby, tylko stawia się na znane twarde fakty. I tak było tutaj.

Pożądanie miesza się z nienawiścią. Mieszanka wybuchowa? Zapewne. Te dwa pragnienia czuć przez całą historię Felicji i Alexa. Gdy było widać światełko w tunelu, musiało pójść coś nie tak. Zachowanie Alexandra czasami mnie irytowało, mimo całej sympatii do niego, ale na szczęście miał kogoś, kto potrafił mu przemówić do rozumu.

Tak jak wspomniałam wyżej, "Przysięga" czyta się sama. Rozdziały mają odpowiednią długość i są napisane z perspektywy Felicji oraz Alexandra. Nie zmęczyła mnie historia, wręcz przeciwnie, spędziłam z nią mile czas. Polecam nadrobić pozostałe części przed przystąpieniem do finału, jeśli ktoś nie miał jeszcze okazji ich czytać. A jak finał? Mnie usatysfakcjonował, a czy Wam przypadnie do gustu? Radzę się przekonać 😃

„Przysięga. Grzechy mafii” – Magdalena Winnicka

Jutrzejsza premiera :)

Jest to już trzeci tom z cyklu: „Grzechy mafii”, dlatego też nie będę się rozpisywać co do fabuły aby nikomu nie popsuć zabawy. Szczerze mówiąc pierwszy tom nie przypadł mi za bardzo do gustu, wszystko wydało mi się zbyt schematyczne, sama główna bohaterka wręcz irytująca. Pomimo powyższego postanowiłam jednak sięgnąć po drugi tom. Wtedy dopiero „na maksa” wkręciłam się w fabułę. wow Sprawą oczywistą stał się fakt, że muszą przeczytać trzeci tom.

Jest to już ostatnia książka z cyklu. Gratuluję Pani Magdalenie, że nie próbuje przysłowiowo ciągnąć historii na siłę. Powieść jest konkretna, dobrze się ją czyta i zaskakuje na każdym kroku. Jeżeli miałeś/łaś problem z ogarnięciem kto jest kim w drugiej części (kto czytał ten wie) to teraz raczej nie powinieneś/naś mieć takiego kłopotu. Do tego zakończenie, które jest idealnym zwieńczeniem całej historii. Ciągła zabawa w kotka i myszkę z czytelnikiem. Gdy już wydawało Ci się, że wiesz w jakim kierunku zmierza fabuła, to autorka sprytnie wszystko odwracała o sto osiemdziesiąt stopni.

Podsumowując nie zrażajcie się jeżeli pierwsza część cyklu nie do końca przypadnie Wam do gustu. Osobiście bardzo się cieszę, że dałam Konstandinowi i Alicji drugą, a potem trzecią szansę ;) Jednakże z każdym kolejnym tomem czytelnik wchodzi coraz bardziej w historię, a gdy pojawiają się jakieś niedociągnięcia, nie są już tak istotne. Nie jest to literatura dla każdego. Jednakże uważam, że jeżeli lubisz romanse z nutką niebezpieczeństwa to zarówno #przysiegagrzechymafii jaki i dwie pozostałe części przypadną Ci do gustu.

No i oto ON , trzeci tom Grzechów mafii. Czekaliście?

Aby sięgnąć po tę książkę, koniecznie musicie znać dwie poprzednie. A one zostały dość konkretnie przeze mnie skrytykowane. Stawiam na szczerość ale oczywiście z zachowaniem kultury, może nam się książka nie podobać ale nie mamy prawa nikogo obrażać mimo to. Z tym, że dwie poprzednie części są na tyle specyficzne, że mimo , iż miałam do chaosu i nieścisłości ,a nawet momentami absurdów , w nich zawartych tyle zarzutów, to nie potrafiłam porzucić tej historii, machnąć ręką z przekonaniem, że już i tak lepiej nie będzie. A czemu ? Bo mimo wszystko ta historia miała w sobie coś takiego ,że nie można było odpuścić i styl autorki w drugim tomie uległ poprawie . A w trzecim ?

No właśnie, rozwlekam się nad poprzednimi a o ten trzeci tu chodzi. I ON w porównaniu z poprzednimi jest REWELACYJNY ! Ja czytając , zastanawiałam się o co tu chodzi. I nie w kwestii, że nie rozumiałam książki, tylko byłam w szoku jaki postęp zrobiła autorka, jak jej styl się zmienił , jakiej uległ poprawie. Chaosu, który dotychczas tak mnie raził, już nie ma. Wszystko spójne i klarowne. Mimo, że zaskakujące i nieprzewidywalne.

W poprzednich tomach działo się wiele i tu też nie mało. Choć akcji jako takiej nie ma tyle co wcześniej, za to między naszymi bohaterami cały czas napięcie, dramat, emocje. Przeszli już tak wiele , a nadal nie potrafią dojść do ładu, próbują się tu ewidentnie wykończyć psychicznie i nerwowo. I nas tak przy okazji też.

Nasza Felicjo-Alicja, jest w ciąży i ma za zadanie wyciągnąć męża z więzienia, uświadomić, że odzyskała pamięć , kocha go i jest z nim w ciąży. Niby wydaje się, że wyciągnięcie go z więzienia będzie największym problemem a to nie do końca takie oczywiste. Alex/Kostandin , jest wściekły, zawiedziony i nie chce już mieć do czynienia ze swoją żoną. Tak, że przed nią nie lada wyzwanie.

Są momenty, że książka szokuje i przeraża, chwile w których już nie wiadomo co myśleć. Szczególnie zakończenie wywołuje palpitacje i jak już wszystko staje się oczywiste , dobrze ,że autorki nie ma w zasięgu ręki... Pewnie zdrowa i cała by z tego nie wyszła...Niezaprzeczalnie poprawił jej się styl i wzniosła na wyżyny umiejętność wodzenia czytelnika za nos. Tak sobie wyobrażam jaką minę miała , jak się śmiała wyobrażając sobie naszą reakcję na zakończenie jakie zafundowała. Pewnie jest z siebie niesamowicie zadowolona i mimo, że mam chęć ją za to delikatnie i subtelnie udusić, to gratuluję postępu i chętnie sięgnę po więcej książek, będąc już przygotowaną na jej zagrywki.

Polecam !!!!

Felicja odzyskuje pamięć. Alex siedzi w więzieniu i próbuje zapomnieć o żonie.

Ona zaś planuje wydostanie męża z więzienia. Jednak Alex zaraz po ucieczce znika bez śladu. Nie wie, że to żonie zawdzięcza wolność.

Felicja jest jednak uparta i za wszelką cenę chce oszukać męża. Czy uda jej się odzyskać męża i jego zaufanie?

"Przysięga" to finał trylogii "Grzechy mafii", czyli historii Felicji i Alexandera.

Muszę przyznać, że książkę czyta się lekko i szybko. Dzieje się w niej bardzo dużo. Momentami miałam wrażenie, że za dużo. Autorka nie oszczędzała swoich bohaterów, zasypując ich kolejnymi kłopotami i problemami.

Losy tej pary są tak pogmatwane, że czasami się w tym gubiłam. Denerwował mnie brak komunikacji między tym dwojgiem. Co chwila wątpią w siebie nawzajem i zamiast rozmowy wybierają ucieczkę.

Chociaż pewnie gdyby ze sobą rozmawiali, książka szybko by się skończyła.

Lubię, jak w książkach jest dużo akcji, a w tej jej nie brakuje. Potrzebowałam odmiany po ostatnio czytanych kryminałach i thrillerach, i ta książka mi ją zapewniła.

Jestem ciekawa kolejnych książek autorki.

Dziś przyszła pora na trzeci tom serii autorstwa @winnickamagdalena_autor od @wydawnictwomuza. Wciąż pamiętam ten niedosyt który towarzyszył mi przy lekturze "Porachunków" i to moje przeczucie graniczące z pewnością że to jeszcze nie koniec, że będzie coś jeszcze. I wreszcie jest kontynuacja losów Felicji i Alexa. Jak głosi napis na okładce mamy tu do czynienia z szaloną akcją, dziką namiętnością i wybijającym w fotel zakończeniem. I pod tym krótkim streszczeniem mogę się podpisać obiema rękami i nogami. Akcji tutaj nie brakuje tak jak w poprzednich tomach, dzika namiętność miesza się z rozczarowaniem, odrzuceniem i niedopowiedzeniami. Takie historie aż chce się czytać. Takich bohaterów darzy się sympatią choć przyznam że zagrywki Alexa wobec Felicji były według mnie poniżej pasa. I troszkę stracił w moich oczach. Na szczęście nastąpiła jego rehabilitacja za co jestem wdzięczna autorce że się chłopak opamiętał. Wiadomość o ciąży go tak chyba otrzeźwiła. Za to momenty z Jesperem wręcz mnie rozczulały. Dzieciak i jego kot chyba najbardziej utkwili mi w pamięci.

Autorka utrzymała poziom i nie zawiodła moim skromnym zdaniem. Z przyjemnością wróciłam do tego przestępczego świata który pokochałam w dwóch poprzednich tomach. Zakończenie faktycznie zaskakuje i wbija w fotel ale jeśli o mnie chodzi to całkiem dobrze . Szczęśliwa rodzinka ? Happy end? A może wieczne życie na walizkach i ciągłe ucieczki ? Co czeka naszych bohaterów w Przysiędze? Przekonajcie się sami, bo będzie się działo i nie jeden raz będziecie zbici z pantałyku podczas lektury ale myślę że tak jak mnie wam też się spodoba to co się tutaj wydarzyło.

Jak już wspominałam po raz kolejny to powiem @winnickamagdalena_autor jest w formie i zrobiła świetną robotę przy trzecim tomie serii. Trzymała do końca w napięciu, dawkowała emocje i tym razem na końcu już niczego mi nie brakowało. Było w punkt. Jestem bardzo wdzięczna @wydawnictwomuza za egzemplarz do recenzji.