Przyczyna zgonu

Znacie książki Robina Cooka? Wcześniej nie miałam jeszcze okazji ich poznać, ale czytałam wiele dobrego o twórczości autora. „Przyczyna zgonu” to 14 tom serii, więc byłam ciekawa co to może być?

Para patologów. Już to wydało mi się ciekawe. Nigdy wcześniej nie miałam okazji czytać takiej książki. Zwykle ci patolodzy to był dodatek do śledztwa, a tutaj autor zabiera nas na sekcję zwłok. Laurie próbuje przekonać Ryana, starszego rezydenta, żeby był jej asystentem. Jest jeden problem… Mężczyzna tego nie czuje i nie chce tego robić. Wszystko zmienia się podczas sekcji zwłok. Laurie sprawiła, że mężczyzna poczuł się zaintrygowany, a ja z nim. Razem z tą parą badamy przypadki samobójstw. Ale czy to faktycznie były samobójstwa? A może to wszystko było upozorowane?

Ta lektura była ciekawa. Bawiłam się przy niej wyśmienicie. Szukałam rozwiązań zagadki. Mamy tu sporo opisów, co może nie spodobać się każdemu, w końcu nie każdy lubi takie zabiegi, ale dzięki temu możemy wczuć się w klimat tej pozycji.

Robin Cook mnie zainteresował. Polubiłam jego pióro, a przede wszystkim jego pomysły. Jestem mocno zaintrygowana tą serią i chętnie zacznę czytać ją od początku. Spokojnie, pomimo, że jest to już 14 tom, można sięgnąć po inne dzieła bez znajomości poprzednich części.

Na ogromną pochwałę zasługuje to, że ta pozycja ma tak wiele medycznych smaczków. Widać, że autor przygotował się do pisania, nie spłycał wątków medycznych, co rzadko się zdarza. Ostatnio trafiłam na książkę medyczną, która okazała się zwykłym romansem, który z medycyny miał tylko lekarzy, jako głównych bohaterów i praktycznie nic więcej. Tutaj tego nie ma i to kupiło mnie najbardziej.

Czy polecam? Oczywiście! Sama bawiłam się świetnie przy tej pozycji, uważam że jest to genialny thriller.

Najnowsza książka tego autora, „Przyczyna zgonu”, to kolejny thriller, który wciąga fabułą, jednak nie starczył mi on tylu wrażeń co poprzednie książki Robina. Nie uważam jednak, że jest to kiepska książka. Oj nie! Po prostu jest nieco „delikatniejsza” niż poprzednie thrillery autora.

Jack i Laurie to para patologów, których czytelnik miał już okazję poznać. Tym razem wciągnięci są w wir niebezpiecznych zdarzeń związanych z serią sprytnie upozorowanych samobójstw. Laurie jest szefową Inspektoratu Medycyny Sądowej i ma ona nadzieję przekonać Ryana, by asystował jej podczas sekcji zwłok samobójcy. Mężczyzna jest starszym rezydentem i nie za bardzo podoba mu się praca z zwłokami. Jednak badanie przyczyny zgonu samobójców coraz bardziej go pochłania.

Książka posiada zaskakujące zwroty akcji. Nagle okazuje się, że rezydent staje się zagrożeniem dla firmy, który wykrywa raka w szokujący i nieuczciwy sposób.

Książkę czytało mi bardzo przyjemnie i płynnie. Bardzo lubię styl pisania autora oraz tę ilość medycznych „ciekawostek”. Autor w swoich powieściach zawsze przekazuje sporą dawkę wiedzy medycznej, którą łączy z ciekawą fabułą.

Para patologów, jak również nowy rezydent to postacie, które mocno zapadają w pamięci. Zwłaszcza Laurie jest ciekawą kobietą, która kocha swoją pracę i z niezwykłą dokładnością bada przyczynę zgonów.

Jeśli lubicie ciekawe thrillery to bardzo polecam „Przyczynę zgonów”.

Tym razem to właśnie kolejny tom serii z Laurie i Jack'iem wpadł w moje ręce. Jest to już część czternasta, a od poprzedniej na szczęście nie musieliśmy zbyt długo czekać, bo już tradycyjnie mniej więcej rok.

Seria samobójstw i wątpliwości patolog Laurie Montgomery co do faktycznej przyczyny zgonu poszczególnych osób. Kobieta wciąga w zagmatwaną sytuację starszego rezydenta i niestety, przez to zaczyna mu grozić niebezpieczeństwo. Ryan prowadzi swego rodzaju śledztwo, które doprowadza go do firmy pałającej się niekoniecznie uczciwymi praktykami. Laurie także staje się ich celem, bo wie, że samobójstwa zostały upozorowane...

Z Cook'iem jest tak, że jak się czyta tom za tomem, to sprzyja temu uczucie, że już się to kiedyś czytało, że jest schematycznie, że autor lubi przesadzać. Natomiast, gdy raz na rok sięgnie się po nowy tom lub gdy ktoś w ogóle nie zna twórczości autora, to można wpaść i nie wyjść do końca powieści. Jest to jednocześnie wada i zaleta. Na plus to, że dostajemy zawsze to, co już dobrze znamy. Są to powieści wciągające, wypełnione medycznymi ciekawostkami. No ale, gdy dostrzega się schemat, to czytanie serii ciągiem nie jest wcale przyjemnością. Cook nie jest jedynym autorem, który wpadł w taki rytm, dla przykładu Charlotte Link robi dokładnie to samo choć jej powieści to z reguły są pojedyncze, zakończone historie, a nie serie.

Wracając jednak do fabuły, to tym razem także spotykamy dobrze znanych bohaterów z poprzednich tomów, nadal są w formie i czuje się do nich tę samą sympatię. Jednak cały początek, a nawet niemal połowa książki skupiona jest nie na nich, a na Sullivanie, a także na tym, co dzieje się wokół niego i inspektoratu medycyny sądowej. Dopiero mniej więcej za połową, może nawet nieco dalej, wracam do Laurie i Jack'a i już zostajemy z nimi do samego końca. Czy to wada? Dla mnie tak, chciałabym jednak żeby przewijali się przez większość powieści, są przecież głównymi bohaterami serii.

Niezmiennie natomiast mamy tutaj tempo akcji dość wartkie, nie ma czasu na choćby odrobinę nudy. Każdemu, kto zna twórczość autora będzie niezwykle komfortowo do niej wrócić, choć przecież są to dreszczowce pełną parą. Nie da się ukryć, że czuje się ten niepokój, tę dziwną atmosferę, a dla mnie także istotne są medyczne ciekawostki, które uwielbiam.

A jako wisienka na torcie zakończenie zaskakujące, zostawiające nadzieję na kolejne tomy. Zagadka była specyficzna i mimo szablonowej fabuły, nie udało mi się wcześniej wymyślić w którą stronę to wszystko pójdzie!

Recenzja powstała we współpracy z Domem Wydawniczym Rebis.

Tym razem to właśnie kolejny tom serii z Laurie i Jack'iem wpadł w moje ręce. Jest to już część czternasta, a od poprzedniej na szczęście nie musieliśmy zbyt długo czekać, bo już tradycyjnie mniej więcej rok.

Seria samobójstw i wątpliwości patolog Laurie Montgomery co do faktycznej przyczyny zgonu poszczególnych osób. Kobieta wciąga w zagmatwaną sytuację starszego rezydenta i niestety, przez to zaczyna mu grozić niebezpieczeństwo. Ryan prowadzi swego rodzaju śledztwo, które doprowadza go do firmy pałającej się niekoniecznie uczciwymi praktykami. Laurie także staje się ich celem, bo wie, że samobójstwa zostały upozorowane...

Z Cook'iem jest tak, że jak się czyta tom za tomem, to sprzyja temu uczucie, że już się to kiedyś czytało, że jest schematycznie, że autor lubi przesadzać. Natomiast, gdy raz na rok sięgnie się po nowy tom lub gdy ktoś w ogóle nie zna twórczości autora, to można wpaść i nie wyjść do końca powieści. Jest to jednocześnie wada i zaleta. Na plus to, że dostajemy zawsze to, co już dobrze znamy. Są to powieści wciągające, wypełnione medycznymi ciekawostkami. No ale, gdy dostrzega się schemat, to czytanie serii ciągiem nie jest wcale przyjemnością. Cook nie jest jedynym autorem, który wpadł w taki rytm, dla przykładu Charlotte Link robi dokładnie to samo choć jej powieści to z reguły są pojedyncze, zakończone historie, a nie serie.

Wracając jednak do fabuły, to tym razem także spotykamy dobrze znanych bohaterów z poprzednich tomów, nadal są w formie i czuje się do nich tę samą sympatię. Jednak cały początek, a nawet niemal połowa książki skupiona jest nie na nich, a na Sullivanie, a także na tym, co dzieje się wokół niego i inspektoratu medycyny sądowej. Dopiero mniej więcej za połową, może nawet nieco dalej, wracam do Laurie i Jack'a i już zostajemy z nimi do samego końca. Czy to wada? Dla mnie tak, chciałabym jednak żeby przewijali się przez większość powieści, są przecież głównymi bohaterami serii.

Niezmiennie natomiast mamy tutaj tempo akcji dość wartkie, nie ma czasu na choćby odrobinę nudy. Każdemu, kto zna twórczość autora będzie niezwykle komfortowo do niej wrócić, choć przecież są to dreszczowce pełną parą. Nie da się ukryć, że czuje się ten niepokój, tę dziwną atmosferę, a dla mnie także istotne są medyczne ciekawostki, które uwielbiam.

A jako wisienka na torcie zakończenie zaskakujące, zostawiające nadzieję na kolejne tomy. Zagadka była specyficzna i mimo szablonowej fabuły, nie udało mi się wcześniej wymyślić w którą stronę to wszystko pójdzie!

Recenzja powstała we współpracy z Domem Wydawniczym Rebis.