Przeczucie

1. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 5/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Edyta L. w dniu 2017-09-13

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   1 z 1 osób uznało recenzję za przydatną

   Czasami w policji panuje tak zwana nienawiść do przełożonych, którzy pną się w górę i są naprawdę dobrzy w tym co robią.
   
   Jednak, kiedy kobieta, na dodatek zgrabna i o pięknej urodzie, staje się komisarzem pośród mężczyzn, to już nie pasuje niektórym pracującym w tym fachu. Najgorsze jeszcze jest to, że takie osobniki są starej daty i uważają, że kobieta powinna siedzieć w domu.
   
   W Japonii nie ma żartów, czasami trafiają się ciężkie sprawy, które trwają nawet cały miesiąc, a czasami jednodniówki, które są banalne do rozwiązania.
   
   Reiko, to kobieta mocno stąpająca po ziemi, pnie się do góry w swojej policyjnej karierze wprawiając tym samym w osłupienie nie tylko przełożonych, ale i swoich młodszych kolegów po fachu. W tak młodym wieku, ma już pod sobą zespół ds. zabójstw. To coś naprawdę wielkiego dla kobiety, gdzie w zawodzie taki jak ten jest to prawie niewykonalne. Swoje stanowisko zawdzięcza bystrości umysłu i jak ona mówi „przeczuciu”. Zaglądając w oczy trupa potrafi wniknąć w umysł zabójcy i szybko go zdemaskować, to jej tajna broń, która zawsze skutkuje, aż do tej pory.
   
   Kiedy na osiedlu w żywopłocie zostaje znaleziony trup, wyrzucony jak śmieć, zawinięty w czarny worek i obwiązany sznurkiem.
   
   Reiko jako komisarz wysokiej rangi zostaje ściągnięta do miejsca zbrodni, lecz zaglądanie w oczy pokryte bielmem śmierci, nic a nic nie mówią. Wtedy zaczyna się śledztwo ciągnące się miesiącami. Sprawca dalej jest na wolności, a pani komisarz w końcu budzi się z letargu i znajduje następne ciało wrzucone do wody, podobnie owinięte w worek na śmieci, jak pierwsze.
   
   Prowadząc przesłuchanie mieszkańców, policja dowiaduje się, że denat w każdą trzecią niedzielę miesiąca o tej samej godzinie wychodził z domu. Tylko ta informacja zdaje się łączyć ofiary, a reszta nic nie mówi.
   
   Reiko stara się wraz ze swoim szóstym zmysłem rozwiązać zagadkę, bo przecież musi być więcej trupów niż te dwa znalezione.
   
   Kryminał japońskiego pisarza stał się jednym z moich ulubionych. Fabuła okazała się jedną wielką zagadką, której zakończenie chciałam szybko poznać. Przyznaję bez bicia, że książka była wprost świetna i nie brakowało w niej wydarzeń i opisów, które aż zapierają dech w piersi. Na taką książkę czekałam bardzo długo. Z dumą mogę napisać, że jak najbardziej sprostała moim oczekiwaniom.
   
   Polecamy, zespół [Adres usunięty]

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
2. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 4/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Marta T. w dniu 2017-08-21

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   1 z 1 osób uznało recenzję za przydatną

   Czytywałam już kryminały polskie, amerykańskie, „liznęłam” nieco skandynawskich, ale po japońskie jeszcze nie miała okazji sięgnąć, kiedy więc pojawiła się możliwość, by zapoznać się z jednym z nich, nie wahałam się długo, tym bardziej gdy opis fabuły brzmiał tak obiecująco. Okładka książki tytułuje jej autora cesarzem japońskiego kryminału – kiedy widzi się takie określenie, oczekiwania wobec powieści stają się dosyć wysokie. Czy zatem „Przeczucie” sprostało tym oczekiwaniom?
   
   W Tokio zostają znalezione zwłoki mężczyzny. Ktoś owinął ciało niebieskim workiem i porzucił w krzakach na widoku. Wstępne oględziny ujawniają, że zamordowany był przed śmiercią torturowany. Do wyjaśnienia zagadki śmierci denata zostaje wyznaczony zespół komisarz Reiko Himekawy. Jej niezwykła intuicja przyczynia się do odkrycia kolejnych zwłok noszących takie same ślady zbrodni. Co łączyło zamordowanych? Sprawa wkrótce staje się priorytetem tokijskiej policji, a do jej rozwiązania zostaje włączony także zespół komisarza Katsumaty, który szczerze nienawidzi Himekawy. Choć oboje się nie znoszą, muszą współpracować dla dobra śledztwa. Kto stoi za brutalnymi morderstwami? Czas ucieka, a zwłok przybywa...
   
   Początek książki jest mocny. Autor postanowił w jej prologu ukazać niewielki fragment życia mordercy, czym od razu rozbudził moją ciekawość. Kiedy rozpoczęło się śledztwo, a do sprawy zostały przydzielone zespoły śledcze, zaczęły się pewne schody. Ich członkowie, przez podobnie brzmiące nazwiska, mocno mi się mylili, ale umieszczony na początku książki spis postaci okazał się bardzo pomocny i dzięki niemu powoli zaczęłam orientować się w tym, kto jest kim.
   
   Narracja w książce prowadzona jest w trzeciej osobie, wyjątek stanowią fragmenty ukazujące działania mordercy – te są napisane w narracji pierwszoosobowej. Główną bohaterką książki jest Reiko Himekawa, ale czytelnik ma możliwość śledzenia poczynań także i innych policjantów, niemało miejsca poświęcone zostało postaci znienawidzonego przez Reiko komisarza Katsumaty. Tych dwoje to postacie o najlepiej nakreślonych osobowościach, a każda z nich wzbudza inne, zupełnie skrajne emocje. Reiko szybko zyskała moją sympatię. To zdolna, uparta i pracowita kobieta, która własną wytrwałością i ciężką pracą wywalczyła sobie miejsce w zdominowanym przez mężczyzn zawodzie. Ma za sobą niełatwą przeszłość, która jednak ukształtowała ją jako człowieka i miała niemały wpływ na jej życiowe wybory. Katsumta to z kolei facet, który na każdym kroku musi pokazywać swoją wyższość, gardzi kobietami i prze do przodu jak taran, nie zawsze grając czysto. Jest skutecznym policjantem, ale charakter ma toporny. Oboje stanowią ciekawy kontrast.
   
   Kontrastów w książce zauważyłam więcej i choć czasami są one subtelne, nadają jej pewien smaczek. Z jednej strony mamy poważny zawód, poważne śledztwo w sprawie o morderstwo, a z drugiej niepoważne miłostki niektórych z policjantów i niepoważne zachowania czy reakcje na nie, rodem jak z japońskich kreskówek. Z jednej strony mamy ogromną kulturę osobistą Japończyków, ich honor i szacunek do drugiej osoby, a z drugiej osobę komisarza Katsumaty, który pogardliwie odnosi się do kobiet i kiedy tylko ma okazję, dowala Reiko, by pokazać, gdzie jej miejsce.
   
   Sięgając po „Przeczucie”, nie oczekujcie trzymającej w napięciu powieści pełnej szalonych zwrotów akcji, bo raczej się rozczarujecie. Akcja książki w ogromnej mierze nie jest zbyt dynamiczna, co nie oznacza jednak, że wieje nudą. Początkowo policjanci poruszają się po omacku, ale dzięki komisarz Reiko i jej intuicji, która pozwala jej znaleźć połączenie między pozornie niezwiązanymi ze sobą faktami, śledztwo powoli posuwa się do przodu. Dowody i informacje, jakie odkrywane są w jego toku, są naprawdę intrygujące. Co jakiś czas pojawiają się zwroty w dochodzeniu, które powoli zawężają obszar poszukiwań sprawcy i przybliżają śledczych do rozwiązania zagadki odnalezionych zwłok oraz odkrycia motywów i tożsamości sprawcy. Na jaw wychodzą szokujące fakty. Tatsuya Honda utkał bardzo interesującą intrygę i mimo dość wolnej akcji, ani przez chwilę się nie nudziłam. Dopiero bliżej końca akcja nabiera porządnego tempa i zaczyna budować się prawdziwe napięcie. Zakończenie totalnie mnie zaskoczyło, nie wpadłabym na to, że tak właśnie potoczą się losy śledztwa.
   
   „Przeczucie” to naprawdę dobry kryminał, nieco brutalny, ale niewątpliwie interesujący. Tetsuya Honda szybko kupił moją uwagę i utrzymywał moją ciekawość przez całą książkę. Czuć, że przemyślał każdy element opisanej w niej sprawy. Mam nadzieję, że zostaną w Polsce wydane kolejne tomy serii o Reiko Himekawie, bo tą powieścią autor zdecydowanie rozbudził we mnie apetyt na więcej. Polecam!

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
3. 

   Super Recenzent

   Ocena: 5/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Daria Ż. w dniu 2017-08-12

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   1 z 1 osób uznało recenzję za przydatną

   Bycie komisarzem to nie lada wyzwanie. Zwłaszcza w tak ogromnym mieście jak Tokio. Jest wiele trudnych spraw do rozwiązania gdy pracuje się w Wydziale Zabójstw. Jednakże gdy jest się kobietą w świecie, gdzie mężczyźni mają zawsze głos, praca marzeń staje się pracą o przetrwanie. Czemu więc to Reiko Himekawa rozwiązuje zagadki w sposób niekonwencjonalny i radzi sobie lepiej niż nie jeden karierowicz? Wszystko staje się jasne, gdy odkrywamy co kieruje młodą panią komisarz. Jest nim Przeczucie.
   
   Wartka akcja oraz myślenie analityczne idzie w parze z niesamowitymi przeżyciami jakie otrzymałam w trakcie czytania japońskiego kryminału. Wiedziałam, że ze względu na kraj pochodzenia autora, książka będzie inna niż te dotychczas mi znane. W końcu to Japonia, a oni kompletnie inaczej niż my patrzą na literaturę. Jest wiele zdań, które nie pojawiłyby się w zachodnich i europejskich powieściach kryminalnych. Jednakże właśnie to sprawia, że mam do czynienia z czymś wyjątkowym. Owszem, to książka jak każda inna. Jest sprawca, są ofiary oraz strażnicy prawa. Każda grupa operacyjna myśli na swój sposób. Osoby zasiadające najwyżej nie są zadowolone z postępów przez co jeszcze bardziej przyciskają swoich kolegów po fachu. Presja jest ogromna. Wszystko wydaje się podobne i liniowe. Wszystko prócz jednej rzeczy: Przeczucia Reiko.
   
   Aby bohater był wyjątkowy musi potrafić więcej i inaczej. Znani mi detektywi, książkowi jak i serialowi, kojarzą mi się z unikatowością. Pomimo nie łamania prawa (zbyt często) wiedzą co zrobić, kiedy zrobić i do kogo się zgłosić. Łączą fragmenty, kompletnie od siebie różne, w jedno. Taka sama jest Reiko. Chociaż nie zna powodu, nie wie dlaczego, to zawsze kieruje się Przeczuciem. To dzięki niemu zna odpowiedzi na pytania, które spędzają sen z powiek nie jednemu policjantowi. Nawet temu z wieloletnim doświadczeniem. Jakiś sygnał wewnątrz niej mówi: tam, szukaj w tym miejscu. Wszyscy wiedzą, że to miejsce jest absolutnie nie związane ze sprawą i pomimo tego godzą się by rozpocząć akcję. Jak się okazuje jest to punkt w dziesiątkę. Dlaczego? Nie wiadomo. Jak to odkryła? Nie wiadomo. Logiczne? Nie. Paranormalne? Więc czym jest Przeczucie?
   
   Po więcej zapraszam na:
   
   [Adres usunięty]

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
4. 

   Super Recenzent

   Ocena: 4/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Wiktoria P. w dniu 2017-08-02

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   1 z 1 osób uznało recenzję za przydatną

   W Japonii seria, ktorej Przeczucie" stanowi pierwszą część cyklu, sprzedało się w ponad 4 milionach egzemplarzy. Stała się ona podstawą dwóch seriali, filmu telewizyjnego i kinowego hitu. A jak książka sprawdza się w rzeczywistości?
   
   Nasza główna bohaterka to niespełna trzydziestoletnia komisarz i dowódca zespołu Wydziału Zabójstw w Tokijskiej Policji znana jako Reiko Himekawa. Twarda, inteligentna babka z głową na karku. Z drugiej strony muszę wspomnieć, że odnalazłam tutaj postać, którą znienawidziłam po całości, a która równocześnie sama w sobie jest na tyle tajemnicza i wielowymiarowa, że chętnie dowiedziałabym się na jej temat nieco więcej. Co do pozostałych osób występujących w historii: gdy na pierwszej stronie zobaczyłam ich spis wraz dokładnymi stopniami policyjnymi, pomyślałam sobie: ''Oho, idę o zakład, że zaraz pogubię się wśród tych wszystkich dziwnych imion, szczególnie że nawet nie wiem, czy to kobieta, czy mężczyzna''. I naprawdę było mi ciężko nie tylko z rozeznaniem się pomiędzy japońskimi nazwiskami, ale z wciągnięciem się w fabułę. Na pewno nie można książce zarzucić, że jest źle napisana, a wręcz przeciwnie; wszystko zostało tutaj szczegółowo opisane, byśmy nie pogubili się w przedstawianych faktach. Tempo akcji jest umiarkowane, dawkując nam napływ informacji rzucających nowe światło na prowadzone dochodzenie. Co więcej, być może wyda się to dziwne, ale dzięki tej książce zaczęłam nieco bardziej interesować się kulturą Japonii lub raczej ogólnie Azji.
   
   W późniejszym etapie książka nabrała w moich oczach innego wyrazu i szczerze mówiąc spojrzałam na nią o wiele przychylniej. Spójność wydarzeń, wiele elementów zaskoczenia oraz dobrze wykreowany świat to z pewnością największe plusy tej lektury, aczkolwiek nie jedyne. Dość długo zastanawiałam się, co jeszcze mogłabym napisać na jej temat i doszłam do wniosku, że nie mam się do czego przyczepić.
   
   Jako kryminał ,,Przeczucie" prezentuje się naprawdę bardzo dobrze, szczególnie że pozwala nam zżyć się z tutejszymi bohaterami i poznać psychologiczny portret ich osobowości. Niektórych szczegółów się domyśliłam, ale na ogół fabuła zaskoczyła mnie dość oryginalnym pomysłem i brutalnością morderstw, jakich dopuszczano się tutaj na ludziach. Zdarzyły się także momenty, przez które książkę czytałam z napływającymi do oczu łzami, bo świadomość tego, co się stało lub przez co musiała przejść dana postać, potrafiła mocno dotknąć.
   
   Także w mojej opinii Wydawnictwo Znak podjęło się wydania naprawdę interesującej serii, po którą polecam Wam sięgnąć, jeśli jesteście fanami kryminałów (i z resztą nie tylko).

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
5. 

   Recenzent Wybitny

   Ocena: 5/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Marta K. w dniu 2018-01-25

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   „PRZECZUCIE” – miałam przeczucie, że to będzie dobra książka!
   
   Nigdy wcześniej nie przepadałam za kryminałami, najpierw przeczytałam „Infekcję” Tess Gerritsen, później „Kasację” Remigiusza Mroza i dotarła do mnie książka „Przeczucie” Hondy…pomyślałam wtedy, że ma strasznie trudne zadanie, by po takich lekturach utrzymać mnie w przekonaniu, że ten rodzaj literatury czyta się w pełnym skupieniu i napięciu. Gdzieś jednak w głębi wierzyłam i miałam „przeczucie”, że się nie zawiodę. Nie zawiodłam się !!!
   
   Nigdy wcześniej nie słyszałam ani nie wpadła mi w ręce powieść żadnego japońskiego pisarza. Nigdy też nie przepadałam za japońskimi filmami ani nawet w ogóle za Japonią. Aż tu nagle pojawił się Tetsuya Honda nazywany „cesarzem japońskiego kryminału” i co … i przyznam, że mnie urzekł, czekam na jego kolejną część w Polsce.
   
   Tytuł powieści jest za sprawą pięknej i młodej pani komisarz Reiko Himekawa, która to właśnie posiada doskonałą intuicję. Wszystko zaczęło się od śledztwa, które prowadzi komisarz Reiko, w sprawie śmierci mężczyzny, którego zwłoki podrzucono pod żywopłotem w spokojnej, mieszkalnej części Tokio. Niewinny pakunek śmieci skrywał zmasakrowane ciało, noszące wyraźne ślady tortur z tajemniczą raną zadaną ewidentnie już po śmierci. Intuicja pani komisarz nie zawodzi i policjancie odnajdują w stawie kolejną makabryczną paczkę, a to dopiero początek. Priorytetem Reiko jest powstrzymać kolejne morderstwa, tylko że to nie jest takie proste, morderca to artysta, który dokonuje egzekucji w bardzo wyszukany i idealny sposób. Na domiar złego do śledztwa dołącza Kensaku Katsumata, z który w arogancki sposób obchodzi się z Himekawą. Ta z kolei coraz częściej miewa napady strachu związane z przeszłością, wydarzeniami, które stały się powodem jej pracy w policji.
   
   Gorąco polecam japoński kryminał każdemu, a szczególnie miłośnikom kryminałów – tylko pamiętajcie, że tu nie jest tak lekko jak w kryminałach europejskich ;-) Szykujcie się na dużą dawkę emocji !!!

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz

Pokaż pozostałe 3 recenzje

Komentarz

Twoja ocena:

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Jestem użytkownikiem produktu i opinia jest moim własnym zdaniem. Potwierdzam zapoznanie z zasadami dodawania i pisania recenzji

Dodaj recenzję