Próba życia. Tom 3

“ Spoglądając na swoje odbicie w lustrze, zastanawiałam się, jak to się stało, że Alex potrafi przebijać się przez mur, który sama wokół siebie zbudowałam po wyjeździe z Polski. Kruszył lód przy każdym naszym spotkaniu. “

Łucja po odtrąceniu przez Dymitra rozpoczyna nowe życie. Z pomocą jej najbliższych, podejmuje się najcięższego zadania w swoim życiu, samotnego wychowania swojej córeczki. Jestem pod wielkim wrażeniem przemiany Łucji. W dwóch poprzednich tomach bohaterka działała mi trochę na nerwy lecz tutaj, mam takie odczucia, że dopiero w tej części tak naprawdę poznaliśmy prawdziwą Łucję. Po pewnym czasie, kiedy rany z przeszłości się goją, na jej drodze staje nowy mężczyzna. Alex stał się automatycznie moim ulubionym bohaterem trzeciego tomu, mam wielką nadzieję, że Łucja pojmie kto tak naprawdę na nią zasługuje. I że na pewno nie jest to Dymitr.

No właśnie, a co do niego? Myślałam, że nie da się już bardziej znienawidzić postaci, która już od samego początku mi podpadła. Ale jednak! Dymitr stacza się z dnia na dzień coraz bardziej. Lecz najbardziej irytujące w jego zachowaniu jest to, że nie widzi tego, jak bardzo zniszczył już Łucję, i pomimo wpierania sobie, że jej nienawidzi, wynajmuje detektywa aby ją odnalazł, żeby mógł zemścić się za prawdopodobne kłamstwo ze strony Łucji, którego jak wiemy nie było.

Jak dla mnie, trzecia część jest najlepsza, pomimo wielkiej niechęci do jednego z głównych bohaterów. Wywoływał we mnie same negatywne emocje, ale jak dla mnie o to właśnie chodzi w książkach, ma wywoływać emocje, nie ważne jakie. No i w końcu główny bohater to nie książe na białym koni z sercem na tacy. Fajnie czasem spotkać się z czymś nowym. Czytajcie kochani, “Próba życia” to zdecydowanie coś, czego dawno nie było w wielu książkach, a przynajmniej ja się z tym nie spotkałam.

Niektórych błędów nie da się naprawić, zdobyć zaufanie oraz miłość zranionego serca, jest bardzo trudno, czy bohaterom książki "Próba Życia" będzie to pisane?

Nowy etap w życiu Łucji, bez Dymitra bez przeszłości, ale z największym cudem z dzieckiem, które pokochała, mimo iż przypominało jej codziennie o nieszczęśliwej miłości, o tym, jak mężczyzna wyparł się jej i ich wspólnego dziecka.

Zraniona kobieta podjęła najtrudniejszą decyzję w życiu, postanowiła wychować dziecko sama, z nową tożsamością, osobami, które ją w tym wspierali byli jej rodzice, kuzynka i zaskoczenie dla wszystkich, Sebastian ojciec Dymitra oraz Dziadek dla Ani.

Jak u Łucji zaczęło powoli się układać, tak mężczyzna, który je odtrącił, zaczął się staczać, porzucił dotychczasowe życie, nie chce wsparcia od ojca, obrał za cel odnaleźć kobietę, która go zdradziła, wmawiała mu miłość i dziecko, chce ją odnaleźć tylko po to, aby jej ubliżyć, tylko czy aby na pewno to nim kieruje?

Mężczyzna nie chce słuchać, że mógłby być ojcem, nie docierają do niego słowa innych osób, oraz znaki, że ktoś specjalnie wprowadził go w błąd.

Czy Łucja znajdzie szczęście u boku Alexa, mężczyzny po przejściach tak jak ona?

Czy w życiu kobiety będzie jeszcze miejsce dla Dymitra i czy ON będzie chciał je zająć?

Kochani w tej części, widzimy osobno Łucję oraz Dymitra, nie mają ze sobą kontaktu, dziewczyna stara się jak może, zapewnić córce wszystko, jednak obawia się pytań o ojca, jak ma przekazać córce, że ojciec jej się wyrzekł, nie dziwię się jej decyzji, pokazała, że jest silna i potrafi poradzić sobie w najgorszych momentach.

Dymitr ma swój świat, swoje uzależnienia i chore układy, w żaden sposób nie mogę wytłumaczyć jego sposobu bycia oraz zachowania, może gdyby faktycznie ojciec odciął go od pieniędzy, coś by zmieniło. Czytając trzecią część, czekałam na spotkanie tych dwojga, czekałam na krok z czyjejś strony, o dziwo nie dostałam go, ale dalej mi się podoba, nawet jeszcze bardziej, teraz jest jedna wielka niewiadoma, nie da się przewidzieć, co będzie dalej, zakończenie mnie zaskoczyło i narobiło smaku na więcej, ja tylko proszę, niech Alex nie okaże się drugim Igorem (czarnym charakterem w tej książce), nie chciałabym, aby Łucja go zraniła, naprawdę polubiłam faceta.

Dymitr ma w zasadzie to, na co zasłużył, czy mi go szkoda? Może troszeczkę, ale w obecnej chwili nie wiem, czy widzę go u boku Łucji, chyba że wydorośleje, potrzeba mu zmiany, i mam nadzieję, że autorka da mu porządną nauczkę.Ja jestem bardzo, bardzo zadowolona z tej serii i już wyczekuję wieści o kolejnej części.

Życie bardzo doświadczyło Łucję i Dymitra. Oboje muszą się teraz zmagać z konsekwencjami swoich wyborów. I choć czas przyzwyczaja do bólu, tęsknota pozostaje niezmienna. Każde z nich idzie swoją drogą. Jedno ku zatraceniu, drugie ku nowemu, lepszemu życiu. Nadal pełni bólu starają się o sobie zapomnieć. Jednak czy tak się da? Czy istnieje jeszcze choćby cień szansy, aby wyjaśnić sobie wszystko i spróbować od nowa? Czy lepiej zapomnieć i definitywnie odciąć się od przeszłości?

To już trzeci tom serii "Rozchwiani" i jak na razie najbardziej mi się podobał. Książka zawiera ogrom najróżniejszych emocji. Nie da się jej odłożyć dopóki nie pozna się zakończenia. Historia podzielona jest na części, z perspektywy Łucji oraz z perspektywy Dymitra. I to jest genialne posunięcie ze strony autorki, ponieważ wiemy jakie uczucia kierują obojgiem, jak się odnajdują w obecnej sytuacji i co się dzieje w ich życiu. W tej części poznajemy również lepiej samego Dymitra i jego przeszłość, co pozwala nam zrozumieć dlaczego jest taki, a nie inny. Chociaż nadal uważam, że jest dupkiem :) Łucja zapadła się pod ziemię i prawie nikt nie wie gdzie przebywa i co się z nią dzieje. Powoli dochodzi do siebie po tym co się wydarzyło i stara się być jak najlepszą mamą dla swojego dziecka. Otwierają się przed nią nowe szanse, nie tylko zawodowe. Z miłości jednak nie tak łatwo się wyleczyć. Dymitr po odejściu Łucji coraz bardziej zmierza ku destrukcji. Nikt nie jest w stanie przemówić mu do rozsądku. Strasznie się miota, bo z jednaj strony nienawidzi Łucji, a z drugiej chce ją odnaleźć. Zaczyna staczać się na samo dno. I nie wiadomo tylko czy będzie miał jeszcze szansę się od niego odbić. Zakończenie jakoś bardzo mnie nie zaskoczyło, bo spodziewałam się, że tak może się stać. Pochłonęłam książkę w jeden wieczór. Każdą część czyta się bardzo szybko, więc jeśli ktoś jeszcze nie czytał, a lubi tego typu tematykę, to polecam. Bardzo jestem ciekawa czym jeszcze zaskoczy mnie autorka i jak dalej potoczą się losy bohaterów.

Dzień dobry❤ Rozpoczynamy nowy tydzień, z wielką radością chciałabym ogłosić wam mój kolejny patronat 😘❤ Jak widzicie już na załączonym zdjęciu, mam przyjemność patronować kolejnej części - Prostego układu.

Jeśli obserwujecie mnie od dłuższego czasu, zapewne wiecie iż seria autorstwa @ifaro, naprawdę przypadła mi do gustu i dałam się ponieść całkowicie historii Łucji odraz Dymitra.

„Próba życia” to trzecia cześć niełatwej relacji która połączyła tych dwoje bohaterów. Wielu miłośników serii, zgodzi się z moją opinią iż w takich romansach, historiach obyczajowych zawsze kieruje nami ciekawość jak dalej potoczy się życie bohaterów. Jak właśnie toczy się ich nowa - próba życia. Dlatego to, co zaprezentowała tam tym razem @fiagaro zrobiło na mnie duże wrażenie. Jeśli czytaliście poprzednią cześć, zapewne wiecie iż układ który łączył tych dwoje okazał się prawdziwą katastrofom a jego konsekwencją było ich całkowite odseparowanie. Łucja, tym razem pokazała ogrom sił które drzemią w sercach kobiet, kiedy swoją miłość kierują w stronę najcenniejszego daru - dziecka. Kiedy potrafią kierować się ich dobrem i przyszłością , jednocześnie zmieniając swoją priorytety. Z drugiej strony los postanowił, podarować jej ten promyczek nadziei na normalne życie, ale niech to zostanie mała tajemnicą o której sami powiecie się podczas lektury.

Zachęcam was serdecznie do zapoznania się z cała serią, mam nadzieje że wielu z was również odnajdzie w niej małe lekcje życia, które w sposób nie tak oczywisty a jednak dobitny prezentuje nam autorka. Zastanówcie się chodź chwile, czy sami nie byliście świadkiem nielojalności przyjaciół, niewierności partnerów, czy manipulacji ? ....

Łucje i Dymitra połączył niezobowiązujący układ. Jednak wiadomo, że kiedy zaczynają wkradać się uczucia wszystko zaczyna się komplikować. Łucja pragnęła stabilizacji, bliskości i miłości od mężczyzny, który ją od siebie uzależnił. Dymitr natomiast nie dorósł do tego, aby związać się tylko z jedną kobietą, której miałby być wierny. Oboje pragnęli czegoś innego, czego nie mogli otrzymać od drugiej osoby. Ich życie się skomplikowało i sprawiło, że już nic nie będzie takie jak wcześniej. Łucja wyjeżdża, gdyż wie, że musi stanąć na nogi z dala od mężczyzny, który wyrządził jej tak wiele krzywdy. Dymitr mimo zapewnień, że wszystko u niego w porządku i wiary w to, że nie potrzebuje tej jednej, wyjątkowej kobiety, coraz bardziej się stacza. Oboje próbują odnaleźć się w nowej rzeczywistości bez drugiej osoby. Czy osobne życie, które teraz wiodą da im szczęście?

"Próba życia" to trzecia część przygód Łucji i Dymitra. Pierwsza część mnie zawiodła, druga była już znacznie lepsza i ta również jest dobra. Historia, w której bohaterowie muszą zmierzyć się z konsekwencjami niezobowiązującego układu, który ich połączył. Łucja wyjeżdża i wie, że musi stanąć na nogi, gdyż ma dla kogo walczyć i być dzielną. Kobieta próbuje zacząć na nowo żyć, cieszyć się drobnymi przyjemnościami i zapomnieć o krzywdzie jaka ją spotkała. Dymitr natomiast rzuca się w wir imprez, picia, seksu. Mężczyzna doskonale sam przed sobą udaje, że zniknięcie Łucji wogóle na niego nie wpłynęło, chodź z każdym dniem jest z nim coraz gorzej. Ta część to dwie zupełnie inne perspektywy, dwójki bohaterów, którzy próbują zapomnieć i ruszyć dalej, mimo, że przeszłość wciąż daje o sobie znać. Książka, która pokazuje jak wiele czasu potrzeba, aby zacząć normalnie funkcjonować, bez ciągłego przygnębienia i smutku. Mimo, że bohaterowie wciąż podświadomie myślą o drugiej osobie, starają się to wyprzeć i żyć dalej. Lektura, którą dobrze się czytało i która wywołuje mnóstwo skrajnych emocji. Kolejny raz zakończenie pozostawia wiele pytań, także nie pozostaje nic innego jak oczekiwać kontynuacji. Dobra książka, z którą miło spędziłam czas.