Poradnik zabójców wampirów klubu książki z południa

Sięgając po "Poradnik zabójców wampirów" spodziewałem się lekkiej książki o modnej obecnie tematyce. Bardzo się zdziwiłem odkrywszy w niej drugie dno.

Typowe amerykańskie kury domowe dbające o dzieci i dom, zakładają klub książki. Czytają głównie horrory i kryminały dziwiąc się, że bohaterowie powieści nie potrafią zauważyć zagrożenia. Gdy jednak przychodzi prawdziwe zagrożenie, to same okazują się ślepe.

Akcja jest szybka, krwawa i szalenie interesująca.

Gdzie jest drugie dno? Autor opisuje relacje panujące do dzisiaj wśród tzw. klasy średniej. Opisuje jak mężowie traktują żony, jakie stosunki panują między rodzicami i dziećmi. Aż dziw, że książkę napisał mężczyzna.

Polecam, powieść na prawdę warta przeczytania.

Małe amerykańskie miasteczko na Południu, w którym wszyscy się znają i o siebie troszczą. Zasłony muszą być odkurzone, porcelana po prababci regularnie myta, dzieci przyszykowane do szkoły, a wszystkie pozory utrzymane. Obserwowanie dyskryminacji i psychicznego znęcania się w "idealnych" rodzinach podnosiło mi ciśnienie mocniej niż jakakolwiek kawa. Aha, no i w okolicy grasuje seryjny morderca, niby wszyscy o tym wiedzą, ale kto by się przejmował.

"Poradnik…" to sprawiedliwość oddana "kurom domowym", kobietom lekceważonym i niejednokrotnie poniżanym, tym wolącym czytać romanse i true crime od literatury pięknej albo wojennej. Tak jak autor napisał we wstępie, chciał pokazać, jakby to wyglądało, gdyby jego mama spotkała Draculę - moim zdaniem wyszło znakomicie. Ta książka, podobnie jak "Moja przyjaciółka opętana", przenosi nas w czasie, tym razem trochę bliżej, do przełomu lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych.

Przed lekturą trochę mnie przerażała objętość powieści, ale szybko wciągnęłam się w tę historię i ostatecznie nie czuję, żeby to było aż tak dużo stron. Polecam fanom horrorów i wszystkiego co mroczne, mam nadzieję, że to będzie dla was coś nowego i świeżego, i że tak jak ja zakochacie się w luzackim podejściu do grozy w wykonaniu Hendrixa.

Dziś będzie o książce, której tytuł oraz okładka przyciągnęły mnie do niej jak magnes. 🖤

"Poradnik zabójców wampirów Klubu Książki z Południa" autorstwa Grady'ego Hendrixa, to horror z lekką dozą humoru. Opowiada o grupce amerykańskich "kur domowych", które zakładają Klub Książki. 📚 W repertuarze czytelniczym pań dominują horror i kryminał, jednak ich zdanie na temat głównych bohaterów tych opowiadań jest niezbyt pochlebne. Jak można nie wyczuć zagrożenia, które ma się przed nosem? Jak można tak łatwo dać się podejść złoczyńcy i wpaść w jego paskudne łapska? Kobietki, w ten sposób krytykując postacie z książek, same nie dostrzegają czającego się tuż koło nich zła. 😉 A jest to zło niebagatelne, bo krwiopijcze, nieludzkie i do granic przepełnione żądzą mordu. 🧛‍♂️ Gdy jednak w tej spokojnej, sielankowej wręcz okolicy zaczynają ginąc dzieci, panie postanawiają wziąć sprawy w swoje ręce.

Książka jest rewelacyjna! 🤩 Na początku czas płynie wolno, a akcja jest spokojna, wprowadzając czytelnika w rajską atmosferę miasteczka. Później wszystko nieco przyspiesza, aby na koniec pędzić na łeb na szyję. Fabuła jest prosta, ale niesamowicie ciekawa, przepełniona bardzo realistycznymi opisami krwawych scen, 🩸które wywołują ciarki. Główne bohaterki są wykreowane przez autora w sposób genialny. Każda z kobiet jest inna, każda ma swój charakter i każda zapada czytelnikowi w pamięć. Jeśli zaś chodzi o zło, które burzy sielską atmosferę małego miasteczka, to przedstawione jest ono w bardzo oryginalny sposób. I chociaż posiada kły, mroczną duszę i makabryczne plany co do mieszkańców, to autor podszedł do niego z humorem. 🙂

"Poradnik zabójców wampirów Klubu Książki z Południa" to horror pełną gęba. Jest to świetna, wciągająca i emocjonująca historia, która bardzo przypadła mi do gustu i od której nie mogłam się oderwać. Wydawnictwo @wydawnictwo_vesper znów zrobiło dobrą robotę, a swoją cegiełkę w postaci cudnej okładki dołożył jakże utalentowany @maciejkamuda_art Love it! 🖤

Czasami sięgając po książkę nie oczekujemy niczego więcej poza czystą rozrywką. Właśnie do takich celów idealnie sprawdzi się "Poradnik zabójców wampirów klubu książki z południa". Świetna zabawa, przez duże "Z". Pan Hendrix po prostu wie jak to się robi. Wszystkie książki autora mają w sobie to coś, co sprawia, że chcesz przewracać kolejne strony. A gdy ich zabraknie, to żałujesz, że ta przygoda dobiegła już końca. I chcesz więcej.

Przełom lat 80. i 90. Patricia Campbell jest zwyczajną gospodynią domową z małego miasteczka na południu Stanów Zjednoczonych. Pewnego dnia decyduje się dołączyć do miejscowego klubu książki. Tam poznaje przyjaciółki, które odtąd staną się nieodłączną częścią jej życia. Kobiety dzielą pasję do mrocznych lektur, zwłaszcza z rodzaju true crime i właśnie wokół takich pozycji będą koncentrowały się ich czytelnicze wybory.

Gdy w sąsiedztwie zamieszkuje niejaki James Harris, spokój niewielkiej społeczności zaczyna się burzyć. Patricia nie ufa nieznajomemu, twierdząc, że jest w nim coś dziwnego i może okazać niebezpieczny. Nikt inny zdaje się tego nie zauważać i obawy bohaterki są bagatelizowane, co doprowadza do tarć. Tymczasem w okolicy zaczynają ginąć dzieci...

Grady Hendrix każdy temat potrafi zamienić w złoto. Serio. Kury domowe z południa? Nuda. Wampiry? Banał. Kury domowe z południa walczące z wampirami? Intrygujące... Kury domowe z południa walczące z wampirami w interpretacji Grady'ego Hendrixa? Jazda bez trzymanki.

Bohaterki totalnie dźwigają tę historię. Paradoksalnie zwyczajność jest ich największym atutem. Nasze gospodynie muszą ugotować obiad, posprzątać dom, ogarnąć dzieci i w tym całym rozgardiaszu znaleźć jeszcze czas na walkę z mitycznym złem, które akurat zalęgło się w okolicy. Będą walczyć jak lwice by ochronić swoje rodziny.

Z kolei nasz antagonista jest ciekawie irytujący. Kulturalny, przystojny, czarujący amant, który do perfekcji opanował sztukę manipulacji. Słowem niezły skurczybyk. Każdy uznałby go za bardziej wiarygodnego od zabieganej kury domowej. Fajnie wypada w zestawieniu z naszym klubem gospodyń.

Obecność motywu wampirycznego nie jest chyba żadną tajemnicą, bo zdradza go już sam tytuł. Jednak uwagę zwraca jego nowoczesne ujęcie. Nie mamy tutaj do czynienia z wampirem znanym z klasycznych powieści grozy, a raczej jego uwspółcześnioną wersją. Krwiopijca do pewnego stopnia opanował przemieszczanie się w świetle dziennym i przystosował się do życia według aktualnych standardów. Angażuje się w interesy i inwestuje w lokalne biznesy. Również jego sposób działania w celu zaspokojenia głodu uległ pewnym modyfikacjom.

W czasie lektury uśmiejemy się nieraz. Jest komicznie, absurdalnie, nie brakuje też czarnego humoru. Kto zna autora, ten wie, że właśnie to specyficzne poczucie humoru i odwołania do popkultury są jego znakami rozpoznawczymi.

Podsumowując, "Poradnik..." w pełni spełnił moje oczekiwania. Świetni się przy nim bawiłam i mogę śmiało polecić każdemu, kto lubi horrory komediowe i szuka niezobowiązującej rozrywki.