Pomocna łapa

Przyznam się szczerze, że pierwszym kryterium wyboru powieści była przesłodka mordka pieska, a dopiero później jej opis. To spowodowało, że postanowiłam zapoznać się z powieścią. Miałam wobec niej duże oczekiwania, niestety bardzo się rozczarowałam.

Najbardziej zawiódł mnie psi wątek. Miał być dużym elementem tworzącym oś fabuły, a dostałam kilka napomknięć o zwierzakach, czytając, miałam wrażenie jakby ON był tam dodany na siłę i zamiast zachęcić do poznawania dalszych losów, ON mnie po prostu odstraszał. Kreacja pobocznych postaci również nie nakłoniła do tego, by bardziej zżyć się z historią. Niby są, niby coś wnoszą do opowieści, jednak nie poświęca się im należytej uwagi. Za to główna postać i jej praca dodała nieco światełka w tunelu. Poszukiwanie poszlak, rozwiązywanie zagadek, ślepe zaułki, szukanie igły w stogu siana. Ten wątek najbardziej mnie zaciekawił, niestety cała reszta sprawiła, że przy czytaniu po prostu się męczyłam. Zabrakło wartkiej akcji, sarkazm nie śmieszył. Co do sarkazmu, innym może spodobać się to poczucie humoru. Ja niestety sarkazmu nie potrafię wyłapać, mam zupełnie inne poczucie humoru, z innych rzeczy potrafię się śmiać, a z innych nie, dlatego wypowiedzi bohaterów nie doprowadzały mnie do wybuchów śmiechu.

Powieść innym może się spodobać, bo ma mocne momenty. Szczegółowa praca adwokata, poszukiwanie poszlak, by udowodnić czyjąś niewinność. Mnie głównie lektura wynudziła, gdy powieść nie wciągnie od razu, ciężko mi się później wgryźć w czytaną historię. Czuje taką niechęć i blokadę i czytanie, zamiast przynosić czystą frajdę, daje ogrom złości, a wszystko inne staje się bardziej ciekawsze od toczącej się fabuły. Mogę jedynie zachęcić was do przeczytania, byście sami mogli wyrobić sobie zdanie o tej powieści. Ja jednak po książce sensacyjnej spodziewałam się czegoś więcej. Ani nie polecam, ani nie odradzam.

O twórczości Davida Rosenfelta nie słyszałam za wiele - przyznaję się do tego. Kilka razy gdzieś przed oczami mignęła mi okładka jego świątecznej powieści, ale to by było na tyle. Jednak, gdy zobaczyłam w zapowiedziach, że ukaże się kolejna jego książka, postanowiłam ją przeczytać. Jestem prostym człowiekiem - widzę psa na okładce oraz obietnicę psiego wątku, to sięgam po dany tytuł. Czy Pomocna łapa okazała się dobrą lekturą? O tym opowiem w tej recenzji.

Kiedy na jednym z parkingów niedaleko autostrady zostaje znaleziona ciężarówka z naczepą pełną psów, na miejsce zostaje wezwany Andy Carpenter. W końcu nie od dziś wiadomo, że mężczyzna uwielbia te zwierzęta i jest gotów zrobić wszystko, by zapewnić im bezpieczeństwo. Sprawa jednak nie jest tak łatwa, jak się wydaje. W pojeździe znajdują się również zwłoki kierowcy, który został zastrzelony. Wkrótce potem okazuje się, że do winy przyznaje się były chłopak żony Andy’ego - Dave. Ponadto chce on, by to właśnie Carpenter reprezentował go w sądzie. Czy Andy zgodzi się na taki układ? Czy ta zagadka kryminalna odnajdzie swoje rozwiązanie w krótkim czasie?

Pozwólcie, że przeanalizuję trochę tę powieść według schematu plusy-minusy. Zacznę od tych dobrych i bardzo dobrych stron tej książki, do jakich po pierwsze należy styl pisania autora. David Rosenfelt ma bardzo dobre pióro, dzięki któremu powieść tę czyta się lekko, szybko i całkiem przyjemnie. Oczywiście, nie mówię o tym w kontekście dość krwawych wydarzeń, bo to raczej nie należy do najprzyjemniejszych, a chodzi mi tutaj bardziej o sam fakt czytania tej pozycji. Lubię, gdy dana książka niemalże czyta się sama i tutaj doświadczyłam tego właśnie zjawiska.

Drugim plusem książki jest dogłębne i dokładnie ukazanie pracy adwokata oraz przebiegu rozprawy sądowej. Model ten zdecydowanie różni się od tego, który obowiązuje w Polsce, więc i ciekawie było czytać, jak to wygląda za oceanem. Przedstawiana argumentacja strony oskarżającej oraz strony broniącej, a także sam proces przesłuchiwania świadków - to po prostu kawał dobrej roboty autora.

Psi wątek, jaki został tutaj przemycony, mogę przypisać jednocześnie do plusów i do minusów. Do dobrych stron, ponieważ był i obecność słodkich czworonogów zawsze stanowi dla mnie ogromną zaletę danej pozycji. Do słabych stron, ponieważ było tego wątku tutaj zdecydowanie za mało. Wiecie, sam tytuł sugerował mi, że w książce psy będą stanowiły solidny fundament całej historii, a okazało się zupełnie inaczej. Tak naprawdę było ich tutaj, jak na lekarstwo, nad czym ubolewam.

Kolejną słabą stroną tej pozycji jest fakt, iż rozprawy sądowe stanowią 85% całej tej historii. Zostały one opisane bardzo dobrze i rzetelnie, jednak nie zmienia to w moich oczach faktu, że po prostu było ich za dużo. Śledztwo, na które też tak bardzo liczyłam, zostało zepchnięte na boczny tor, a na pierwszy plan wysunięto Dave’a, którego obrona należy do głównego bohatera tej książki. Dla innych może być to ogromny plus – i to jest super! Dla mnie jednak okazało się rozczarowaniem.

Pomocna łapa to książka dobra, poprawna. Nie zachwyciła mnie niestety tak mocno, jak tego oczekiwałam. Nie chcę też jednak jej skreślać. Pióro autora i jego umiejętności w kreacji postaci czy sytuacji zasługują na uwagę i aprobatę. Może pozycja ta nie znajdzie się w gronie moich ulubieńców, ale i tak mogę ją polecić - zwłaszcza tym, którzy lubią wątki sądowe w książkach, a opisy rozpraw stanowią dla nich dużą radość.

Nie ma chyba osoby, która nie potwierdziłaby słuszności powiedzenia, że pies jest najlepszym przyjacielem człowieka. I to niekoniecznie musimy mieć w domu czworonoga, żeby o tym wiedzieć – wystarczy posłuchać historii o wiernych psach, które czekały na właścicieli mimo ich śmierci czy też o zwierzętach, które ryzykując własnym życiem ratowały ukochane osoby w różnych sytuacjach.

Zwierzęta kocha również Andy Carpenter, adwokat, który dla ocalenia zwierzaków jest w stanie wiele poświecić. Często współpracuje z Ralphem Brandenbergerem, dyrektorem schroniska dla zwierząt oraz z fundacją Tara, zajmującą się ratowaniem psów. Przygarnia nawet pod swój dach zwierzęta w sytuacji, kiedy schronisko jest przepełnione, ale takiego obrotu sprawy, jak obecnie, się nie spodziewał. Otóż na parkingu przy autostradzie zostaje porzucony tir wypełniony … psami. Na naczepie ciężarówki, według dokumentacji, jest ponad sześćdziesiąt psów, które ponoć zostały uratowane przed eutanazją.

Nawet fakt porzucenia psów nie byłby tak bulwersujący – to zdarza się często, choć nie w takich ilościach – co okoliczności temu towarzyszące. Otóż w ciężarówce znajdują się również zwłoki, a zamordowany delikwent ma dość bogatą kartotekę. Co to ma wspólnego z Andy`m? Otóż na progu jego domu staje niejaki Dave Kramer, który twierdzi, że to ON zastrzelił Kenny`ego Zimmera, kierowcę, choć ponoć w obronie własnej. Mimo faktu, iż Andy prowadzi już coraz mniej spraw, próbując w końcu przejść na emeryturę i zająć się zwierzakami, zapewne podjąłby się z chęcią obrony mężczyzny, gdyby nie pewien fakt. Otóż Kramer jest byłym chłopakiem jego żony, mężczyzną, z którym myślała o stałym związku, a do tego wciąż przystojnym reprezentantem płci męskiej, prywatnym detektywem. Ponoć tropił Zimmera w związku z prowadzoną sprawą, ale czy tak rzeczywiście jest?

Czy Andy ostatecznie zaangażuje się w sprawę? Czy to możliwe, że ktoś chce wrobić Kramera w morderstwo? Czy ktoś jeszcze był w ciężarówce pełnej psów? To tylko kilka pytań, na które będziemy poszukiwać odpowiedzi w trakcie lektury książki pt. „Pomocna łapa”, kolejnej już z serii o zaangażowanym w walkę o prawa zwierząt i rozwiązywanie kryminalnych zagadek adwokacie. Opublikowana nakładem Wydawnictwa Kobiecego powieść, to lekka propozycja na lato (i nie tylko), daleka od banału, stanowiąca swego rodzaju połączenie kryminału i powieści obyczajowej. To propozycja dla wielbicieli obu tych gatunków, ale przede wszystkim, dla miłośników czworonogów.

David Rosenfelt w wyjątkowo dosadny sposób opowiada o losach zwierząt, pokazuje, jak bestialsko niekiedy są traktowane, a na dodatek wplata to wszystko w różnego rodzaju kryminalne historie, które jeszcze mocniej obnażają perfidie ludzi. Prosta fabuła nie jest tu wadą, wręcz przeciwnie – mimo tego akcja toczy się lawinowo, nie pozwalając nawet na chwilę wytchnienia. Mimo iż lektura nie wymaga koncentracji, to od książki trudno się oderwać, bowiem na równi interesuje nas to, w jakim stopniu Kramer mija się z prawdą, a także kto mógł ukraść rzekomy nóż. I oczywiście to, czy Laurie, żona Andye`go, wciąż cokolwiek czuje do Kramera i czy istnieje jakiekolwiek ryzyko, że dawna miłość odżyje. Tym samym to połączenie kryminalnej zagadki z romantyczną przeszłością, okraszone sporą ilością odcisków psich łap, to naprawdę dobry wybór, jeśli chcemy naprawdę oderwać się choć na kilka godzin od rzeczywistości.

Miłośnicy psów, a dokładniej rzecz biorąc literackich opowieści o tych wspaniałych czworonogach, mogą zacierać ręce z radości. Oto bowiem ukazała się w naszym kraju kolejna odsłona uwielbianego cyklu o przygodach adwokata Andy'ego Carpentera, w którego życiu jest zawsze pełno psów właśnie. Powieść ta nosi tytuł „Pomocna łapa”, zaś miałam przyjemność poznać ją za sprawą Księgarni TaniaK[Adres usunięty].

Jak nie trudno się domyślić, Andy Carpenter staje przed kolejną skomplikowaną, zawodową sprawą w swej adwokackiej karierze. Oto bowiem na przy autostradowym parkingu zostaje znaleziona ciężarówka ze zwłokami mężczyzny, w której znajduje się również cało stado przerażonych psów. Co więcej, sprawca owej zbrodni pojawia się sam w domu Andy'ego, prosząc go o pomoc i wyznając, że działał w samoobronie. By było jeszcze ciekawiej, okazuje się być ON byłym partnerem obecnej żony Andy'ego...

David Rosenfeld - autor niniejszej książki i całego cyklu, zaprosił nas kolejny raz do spotkania z perfekcyjnym, literackim połączeniem klimatycznego thrillera z obyczajową historią o ludzkich relacjach, w której nie zabrakło także wątku o przesympatycznych psach. I kolejny też raz udało się zachować tu autorowi idealne proporcje pomiędzy tymi dwoma oblicza tej opowieści, tak by byli usatysfakcjonowani nią w równym stopniu sympatycy inteligentnego kryminału, jak i też miłośnicy ciepłych historii o miłości do psów.

Kolejny strony powieści wypełnia pierwszoosobowa narracja głównego bohatera - Andy'ego. To właśnie za sprawą tej relacji poznajmy okoliczności podjęcia się obrony oskarżonego mężczyzny, odkrywamy tajemnicę ciężarówki pełnej psów, jak i też śledzimy postępy samej sprawy, prowadzonego swoistego śledztwa i losy biednych psiaków, które znalazły się w niezwykle przykrym położeniu. Co więcej, znalazło się tu także miejsce na wątki natury obyczajowej - z zaufaniem, zazdrością i wystawioną na próbę miłością, w tle. I jest to bardzo intrygująca, inteligentna i trzymająca w napięciu historia, w której jest tyleż dramatycznych emocji, co i ciepłego humoru.

Mamy tu barwnych bohaterów - na czele z dobrodusznym, niezwykle życzliwym, inteligentnym i przede wszystkim kochającym zwierzęta, Andym, który ma jednak również wiele wad, które to uwidaczniają się szczególnie w tej specyficznej sytuacji. Mamy realny obraz współczesnej Ameryki - w tym ciekawe spojrzenie na prawniczy zawód i policyjną pracę. Wreszcie nie zabrakło tu życiowego realizmu, który objawia się chociażby na polu trudnych relacji obecnego partnera kobiety względem jej dawnego obiektu westchnień, co mimo najlepszych chęci zawsze budzi uczucie zazdrości i niepewności. Wszystko to składa się na kompletną, dobrze napisaną i mającą wiele do zaoferowania, opowieść.

Wiem, wiem... - dla wielu z nas i tak najważniejsze są psy. I mogę was uspokoić w tym względzie, iż poświęcono im tutaj naprawdę wiele miejsca i uwagi, gdyż ich losy łączą się z losami podejrzanego o morderstwo mężczyzny. Oczywiście to nie tylko dramatyczne i poważne wątki, ale też i moc przezabawnych i rozczulających scen, które ukazują los tych biednych psów. Zresztą, wystarczy spojrzeć na okładkę tej pozycji, by od razu zdać sobie sprawę z tego, jak ważną i wielką rolę odegrają w niej urocze psiaki.

Spotkanie z tą powieścią wypełnia znakomita rozrywka, udana zabawa i wielkie emocje – od tych najbardziej dramatycznych począwszy, a skończywszy na ciepłym humorze i śmiechu. Tym samym też sama lektura upływa nam w iście błyskawicznym tempie, gdyż tak naprawdę nie ma tu żadnych mniej ważnych scen i wątków, a wszystkie są niezwykle istotne dla całości fabuły. Warto docenić tu również pisarski warsztat autora, który potrafi prowadzić swoją relację w taki sposób, by nigdy nie było nazbyt poważnie, czy też odwrotnie – zbyt słodko i cukierkowo. Jest „w sam raz”.

Słowem podsumowania – książka Davida Rosenfelda pt. „Pomocna łapa”, to kolejna udana odsłona tego popularnego cyklu. Udana za sprawą barwnej fabuły, ciekawej kreacji bohaterów i miejsca akcji oraz już tradycyjnie pięknego spojrzenia na psi los i to, jak wiele może dać człowiekowi czworonożny przyjaciel. To dobra i udana powieść, do której to poznania gorąco was zachęcam!

Książka pt. Pomocna łapa autorstwa Davida Rosenfelta jest bardzo fajnym kryminałem. Przede wszystkim bardzo wzruszający i skłaniający do refleksji motyw z ciężarówką pełną psiaków. Mimo iż nie to było najważniejszym problem książki wywołało u mnie ogrom emocji. Nie można być obojętnym na cierpienie zwierząt. Ponadto książkę bardzo przyjemnie i lekko się czyta. Jest zaskakująca i nie wiadomo czego się spodziewać za parę stron. Pełno w niej zwrotów akcji. Uwielbiam kryminały, a ten nie był taki jak wszystkie prawdopodobnie dlatego tak bardzo przypadł mi do gustu. Jest to książka z typu tych, do których z chęcią się powraca. Szczerze polecam!