Pokot

"Urodziłem się z tkwiącym wewnątrz mnie diabłem. Nie mogłem nic poradzić na fakt, że jestem mordercą. Tak jak poeta nie może nic poradzić na nachodzącą go inspirację." ~ H.H. Holmes

We Wrocławiu ktoś zaczyna zabijać dzieci. Seryjny morderca krzywdzi z zimną krwią niewinne istoty. Śledczy robią co mogą by go złapać jednak nie jest to takie proste. Mordercą jest osobą, której w ogóle by się o to nie podejrzewało. Sprawę prowadzi duet znany z innych książek autora, czyli Sikora-Bielecki. Ten pierwszy dość mocno przeżywa tę sprawę bo w pewnym sensie ma związek z jego życiem prywatnym. Rozpoczyna się walka z czasem by dorwać zwyrodnialca zanim zabije ponownie...

✨✨✨

Przysięgam, nie wiem jak to się stało, że nigdy nie czytałam żadnej książki autora. Ta historia choć brutalna i wyzwala w człowieku całą gamę różnych emocji to jest jedną z lepszych książek tego gatunku, jakie dane mi było czytać. Thriller ma w sobie wszystko. Dla mnie jako dla rodzica, ta historia była dodatkowo trudna. Czytanie o zbrodniach dokonywanych na niewinnych dzieciach, opisy ich zwłok... Coś okropnego. Autor wspaniale potrafił opisać reakcje rodziców na wieść o śmierci dziecka. Te wszystkie opisy ich zachowań sprawiały, że autentycznie wczułam się i stawiałam na ich miejscu. Płakałam, wierzcie mi, że płakałam. Nie wiem jak, ale Pan Piotr ma dar wyzwalania wszelkich możliwych emocji. Spodziewałam się, że będę czuła złość, obrzydzenie nawet, zaciekawienie. No wiecie, jak to przy thrillerach bywa. Jednak nie spodziewałam się łez i jakiegoś takiego... Człowieczeństwa? Sama nie wiem. Akcja generalnie jest dość dynamiczna, każdy wątek wydaje się być doprowadzony do końca. W tej książce mamy to co uwielbiam, czyli jakby dwie perspektywy. Jedna to osoby, które chcą dorwać mordercę. Druga to sam morderca. Czemu to uwielbiam? Bo wówczas można wejść do głowy zwyrodnialca i zrozumieć jego tok rozumowania.

Pomiędzy śledczymi są często zabawne oraz ironiczne rozmowy co rozluźniło nieco tę całą ponurą atmosferę. Poznajemy też prywatne problemy śledczych. To sprawia, że patrzymy na nich jak na ludzi, widzimy ich wady i codzienność z jaką się zmagają. Momentami drżałam z emocji. Mój mąż nie lubi takich książek, ale uwierzcie mi że słuchał z zaciekawieniem jak opowiadałam mu i przeżywałam niektóre fragmenty. Ta historia wciąga od pierwszych stron. Nie można jej odłożyć tak po prostu. No nie da się. Wiecie co? Jest coś jeszcze. Ta książka wyczula na zło, które czai się wszędzie. Człowiek po przeczytaniu jej robi się jeszcze bardziej czujny na punkcie własnego dziecka. Zastanawia się, czy wystarczająco uważa i chroni je. Za chwilę jednak nachodzi taka myśl, że przecież choćbyśmy chcieli to nie ochronimy naszych dzieci przed całym złem tego świata. To przytłacza. Mimo wszystko uważam, że ta historia sprawia, że czytelnik bardziej zwraca uwagę na ludzi wokół swoich dzieci. No i siebie też. Ja z natury jestem nieufna i podejrzliwa a takie książki dodatkowo wzmacniają we mnie te cechy. Polecam naprawdę tę książkę. Skłania do poważnych refleksji.

„Jakaś siła go do tego zmusiła. Nie potrafił się jej oprzeć. To było silniejsze od niego. Nie był w stanie pohamować morderczych żądzy”.

We Wrocławiu grasuje seryjny morderca, jego celem są dzieci. Zostają znalezione zwłoki siedmioletniego chłopca, a za chwilę w zupełnie innej części miasta brutalnie potraktowane ciałko innego dziecka. Śledztwem zajmuje się zgrany zespół detektywistyczny, Sikora i Bielecki. Mierzą się z czasem, za chwilę w mieście może wybuchnąć panika, a media skorzystają z okazji i szybko podchwycą temat. Dla Sikory jest to trudne, wymagające śledztwo, pewien wpływ mają na nie, jego prywatne sprawy. Niestety, morderca nie odpuszcza, atakuje kolejny raz...

Wielowątkowy, mroczny, zaskakujący thriller, którego akcja toczy się dynamicznie, wciąga i intryguje. Fabuła to istny majstersztyk, dopracowana w każdym szczególe, niesie ogromne, sprzeczne emocje, wzbudza niepokój. Rewelacyjny styl Autora robi pozytywne wrażenie, prosty, naturalny, obrazowy, bez zbędnego owijania w bawełnę, a przy tym okraszony sporą dawką ironicznego humoru. Bohaterowie wyraziście ukazani, to ludzie po przejściach, zahartowani, charakterni, skomplikowane osobowości. Sikora i Bielecki są zawodowymi partnerami, dobrze się dogadują, wspierają, rozumieją, a przy tym nie szczędzą sobie uszczypliwości. Sikora jest w szczęśliwy związku, właśnie spodziewa się przyjścia na świat drugiego dziecka. Jego sposób bycia, cięty język, śledcze zacięcie i ciepły stosunek do bliskich powodują, że czujemy do niego sympatię. Bielecki to facet po przejściach, samotny, porzucony przez partnera. Czy osobiste problemy będą miały wpływ na śledztwo? I morderca, którego poznajemy już na początku książki, to człowiek, którego możemy spotkać w naszej codzienności, uprzejmy, pomocny, budzący zaufanie. Pod tym wszystkim umiejętnie ukrywa swoją prawdziwą twarz, twarz zwyrodniałego mordercy, jego myśli, wynaturzona natura, planowanie budzą wewnętrzny sprzeciw i grozę. Zabijanie niewinnych dzieci przychodzi mu tak łatwo... Bestia w ludzkiej skórze, z piętnem przeszłości.

Pan Piotr porusza trudne, wręcz kontrowersyjne tematy. Zagmatwane śledztwo, ofiary to niewinne dzieci. Brutalne, krwawe sceny, szczegółowe opisy, wulgaryzmy, polityczny żargon. Niewyobrażalne okrucieństwa, dramat rodziców. Mroczne tajemnice, Autor umiejętnie wodzi nas za nos, trzyma w napięciu i niepewności.

Niebanalna, nietuzinkowa, mocna powieść. Zakończenie całkowicie mnie zaskoczyło, nie tego się spodziewałam... Natłok myśli, co dalej... Z niecierpliwością czekam na kolejną część. Bardzo polecam! Tatiasza i jej książki :)

Piotr Kościelny powrócił do nas z kolejną mocną i bardzo brutalną historią, w której po raz kolejny porusza bardzo kontrowersyjny temat dotyczący ludzi kościoła. Fani autora doskonale wiedzą, że nie boi się on poruszać takich tematów, co sama sobie chwalę i po każdą książkę autora sięgam z nieukrywaną satysfakcją i przyjemnością. Choć historie, które pisze autor, są fikcją, to każdy z nas odnajdzie w nich ziarno prawdy, które swoje odzwierciedlenie ma w rzeczywistości.

„Pokot” to trzeci tom przygód bezkompromisowego komisarza i jego partnera. Jak i w poprzednich częściach, tak i tym razem muszą zmierzyć się z bezwzględnym, wręcz sadystycznym mordercą, który poluje na dzieci. Śledczy chcą jak najszybciej złapać sprawcę, by uniknąć niepotrzebnej paniki. Kiedy w końcu Sikora wraz z zespołem poznają tożsamość mordercy, osoby wysoko postawione robią wszystko, by zamieść sprawę pod dywan. Dla Sikory to jedno z najtrudniejszych śledztw, bowiem bardzo mocno rzutuje ono na jego prywatne problemy, ale zrobi wszystko, by winny został ukarany.

Kolejne spotkanie z Sikorą i Bieleckim, a co za tym idzie — kolejna mocna historia, która dosłownie mną wstrząsnęła. Jak to bywa u Kościelnego, już na dzień dobry dostajemy brutalne morderstwo i mnóstwo niewiadomych. Śledztwo, z którym musiał zmierzyć się komisarz wraz ze swoimi towarzyszami, wciągnęło mnie od pierwszych stron i wspólnie z nimi starałam się wytropić mordercę, którego de facto, poznajemy już niemal na samym początku. Historia, choć przeraża, a emocje podczas czytania sięgają zenitu, to na swój sposób intryguje i czytelnik jedyne, o czym myśli, to, czy winny dokonanych zbrodni poniesie zasłużoną karę. Historie, które pisze autor to nie zwykłe opowiastki, w których policja ściga sobie mordercę, to kryminały z krwi i kości, w których wszystko opisane jest dobitnie i bez żadnego koloryzowania, a w świetle dzisiejszych wydarzeń wygląda bardzo realnie.

.

Po raz kolejny Piotr Kościelny zaskoczył mnie pomysłowością, niezwykłą dbałością o szczegóły i kreacją bohaterów. W tej części oczywiście znowu wygrywa Sikora — twardy i bezkompromisowy, a zarazem bezsilny w sytuacji, z jaką przyszło mu się zmierzyć na sam koniec. Serce mi pękło, panie Kościelny. 🥺 Mam nadzieję, że na kontynuację nie będę musiała długo czekać, bo nie wiem, jak to przeżyje.

.

Jeżeli jesteście fanami historii mocnych, pełnych brutalności budzących wiele emocji i przede wszystkim trzymających w napięciu po ostatnią stronę, to jak najszybciej sięgnijcie po „Pokot”. Gwarantuję, że nie będziecie zawiedzeni!