Pogranicznik

"POGRANICZNIK" JOANNA BAGRIJ Wydawnictwo Kobiece

Granica po między Polską i Czechami, a w środku tajemnicze ciało i pozostawiona moneta. Czyżby ktoś celowo znaczył swoje terytorium? Czy to już seryny morderca? Czy w sprawę jest zamieszany ktoś z celników, albo wysoko postawionych policjantów?

Do orlickiej komendy zostaje przeniesiona nowa policjanta Lena Dobrowicz, która mogła osiągnąć bardzo wiele i piąć się po szczeblach kariery zawodowej. Kobieta jest spostrzegawcza, odważna, inteligentna, wysportowana, odporna na ból, swoim zachowaniem i wyglądem wzbudza ogólne zainteresowanie i kontrowersje. Ma nie wyparzony język i śmiałe podejście do życia, jest na językach całej społeczności miasteczka. Wraz z nią pojawiają się niewyjaśnione morderstwa i monety na miejscu zbrodni. Ludzie zaczynają plotkować, że to ona jest przyczyną całego zamieszania.

Z błahego śledztwa zostają wyciągnięte na wierzch informacje, które swój początek mają w odległej przeszłości, gdzie ciała zostawały porzucane na granicy Czech i zamiast monety pojawia się cukierek "Krówka" czyżby ktoś odwzorowywał dawną sprawę, albo mścił się za stare grzechy? Dziwny jest fakt, że komendant policji zamyka usta i nic nie pamięta, że nagle do śledztwa dołączony jest profiler, który ma pomóc w ustaleniu kto jest mordercą i czym się kieruje. Również zadziwiające jest to, że celnicy są skorumpowani, uzależnieni od narkotyków i mocnych wrażeń - czy zatem są wiarygodnymi świadkami?

Coraz więcej pytań, akcja nabiera tempa, jest więcej krwi i niedomówień, każdy podejrzewa każdego, są wspomnienia i żale, bo ktoś zaniedbał śledztwo. Czy zatem dotrzemy do prawdy? Pewne ślady doprowadziły mnie do rozwiązania zagadki, ale nie do końca, miałam też miłe zaskoczenie więc dlatego uznaję książkę za udaną i pełną zwrotów akcji. Polecam :)

“Ciepła krew, którą tak kochasz będzie Twoim ostatnim towarzyszem. Czas nie zawsze leczy rany, czasem je rozjątrza”

Pewnej październikowej nocy, na szczycie Orlicy zostaje znalezione ciało. Zwłoki mężczyzny są w stanie zaawansowanego rozkładu. Na miejscu policjanci znajdują czeską monetę z 1900 roku. W śledztwie bierze udział starsza aspirant Lena Dobrowicz, która jest nowa w orlickiej komendzie policji. Kiedy ginie kolejna osoba, do sprawy zostaje włączony Oktawian Szakalik, kryminalny psycholog. Śledczy muszą zacząć działać zanim zginie kolejna osoba.

“Pogranicznik” to świetny kryminał, pełen nagłych zwrotów akcji i tajemnic, skrywanych przez bohaterów. Fabuła chwilami była do przewidzenia, jednak rozwiązanie sprawy mnie zaskoczyło. Książka jest cegiełką, jednak wcale tego nie odczułam. Akcja nie tylko nabierała tempa, ale również mnie zaskakiwała. Bardzo szybko polubiłam Lenę, która jest charakterną i umiejącą postawić na swoim kobietą.

Świetnie bawiłam się odkrywając zagadkę morderstw z przygranicznej miejscowości.

Gdzieś tam mi się o uszy obiło, że to niezły kryminał. Skoro mroczne pióro jest mi bliskie to stwierdziłam, że warto się samej przekonać.

W okolicach pewnej przygranicznej miejscowości zaczynają się pojawiać zwłoki a nawet nie tylko one. Jedno ze znalezisk to ciało w zaawansowanym rozkładzie, w sumie to już nawet nie ciało 🙈 Wszystkie te sytuacje łączy pewna przedziurawiona czeska moneta.

Najbardziej zaangażowana w śledztwo jest policjantka Lena Dobrowicz, która dopiero co przeniosła się w ten rejon. Wspiera ją Michał Koszycki, tym razem miejscowy policjant oraz uwaga @asiaqwert , Oktawian Szakalik. Jest ON kryminalnym psychologiem i profilerem.

Mamy mnogość wątków, tajemnice z przeszłości i intrygująco ciekawych bohaterów. Niezwykle naturalne dialogi i świetny styl pisania dawały mi ogromną przyjemność z lektury.

Historia dość szybko wciągnęła mnie w swoje sidła i nie chciała wypuścić.

Autorka zgrabnie wodziła mnie za nos i podrzucała fałszywe tropy lub nowe zwłoki. Tym samym nie miałam pojęcia kto może być tym złym.

Podsumowując mi się po prostu bardzo podobało! To było moje pierwsze spotkanie z tą Autorką i na pewno nie ostatni.

Żyję już trochę i mogę śmiało powiedzieć, że ciężko o dobry psychologiczny kryminał. Zazwyczaj jest albo za dużo kryminału, albo za dużo psychologii, przez co granica jest zbyt wyraźnie naznaczona. Tutaj jest to balans idealny, sprawiający, że całość jest bardzo przystępna i czytelnik ma chwilę na refleksję przy każdym nowym rozdziale, co dodaje tytułowi uroku. Jest to grubsze tomiszcze, liczące około 600 stron, co dla wielu może być przerażającą liczbą. Jednak z czystym sercem mogę powiedzieć, że czyta się to bardzo przyjemnie, nie czuć tego ciężaru, jaki zazwyczaj towarzyszy "cegłom". Polecam jednak nie próbować połknąć tego na raz w ciągu weekendu, bo można przegapić wiele dobrych momentów, gdzie autor oczekuje, że czytelnik zagłębi się w historię bardziej, analizując ją krok po kroku, chcąc poznać bardziej każdą z postaci. Nie ma co się rozpisywać, więc dodam tylko, że mocno polecam, a czytanie podczas deszczowej pogody tylko wzmaga doznania ;)

To nie jest książka, w której akcja mknie na złamanie karku. Owszem, są momenty, w których przyspiesza, i wtedy się dzieje, ale jej siła tkwi raczej w tym spokoju. Czuć narastające napięcie. Czego jak czego, ale klimatu tej powieści odmówić się nie da. Mistrzowskie było dla mnie to, że akcja powieści dzieje się jesienią, Idealna pora roku dla tej historii.

W pewnym momencie zaczęłam mieć podejrzenia, kto może za tym wszystkim stać. Nie od razu trafiłam. Za pierwszym razem się pomyliłam. Kiedy już pewne fragmenty układanki zaczęły się układać w odpowiednim miejscu, zaczęłam zastanawiać się nad motywem. Rozwiązanie tej zagadki wcale nie było takie proste.

Lena jako bohaterka może nieco irytować, ale na swój sposób mnie do siebie przyciągała. Zdecydowanie nie chciałabym jej podpaść. Pozostali bohaterowie są równie dobrze wykreowani, miałam wrażenie, że uczestniczę w prawdziwym śledztwie, także za to autorka ma u mnie duży plus.

Książka liczy sobie prawie 600 stron, ale za nic nie czuć jej objętości. Pochłonęłam ją w dwa wieczory, dziś mam oczy na zapałki, ale warto było. Najbardziej przemawiały do mnie fragmenty, które pojawiały się na końcu każdego rozdziału. O czym mówię? O tym musicie już przekonać się sami, sięgając po książkę.

Polecam fanom powieści, w których akcja toczy się dość wolno, ale kiedy już przyspiesza, to wciska w fotel.

"Zachowujemy większość myśli tylko dla siebie, ponieważ boimy się, jak ocenią nas inni. Nie ujawniamy swojego prawdziwego oblicza, chroniąc je pod maską noszoną przez lata..."

Dziś w klimacie górskim, ponieważ książka Joanny Bagrij "Pogranicznik" związana jest z górami, a dokładnie z Orlicą. Zdobył ktoś już ten szczyt? Ja tam jeszcze nie zawędrowałam, ale wszystko przede mną💪

Otóż...

pewnej nocy na szczycie Orlica zostaje znalezione ciało, które zostało porzucone na granicy polsko-czeskiej.

Tak swoją drogą nie chciałabym chyba w nocy znaleźć się sam na sam ze zwłokami na szczycie jakiejkolwiek góry🙈 to brzmi bardzo źle...:P

Jedno ciało, później drugie...kolejne i kolejne...

Seryjny morderca czerpał z tego ogromną radość. Zabijanie ludzi sprawiało mu przyjemność. Zapach krwi zaspokajał go...

Na swój osób morderca został tutaj wykreowany na bardzo inteligentną osobę, która po prostu lubiła patrzeć na śmierć innych ludzi. W pewnym momencie było nawet napisane, że ON czerpał radość z myśli o tym, że rodziny i przyjaciele ofiary będą po niej rozpaczać...

Jest to przerażające i okrutne...

Aby złapać sprawcę, w śledztwo angażuje się aspirant Lena Dobrowicz, a następnie psycholog kryminalny Oktawian Szakalik. Oboje próbują rozwikłać wskazówki, które za każdym razem zostawia im morderca...

A muszą się spieszyć...

Bo kolejna ofiara jest na celowniku...

Czy zdążą?

Sprawdźcie sami!

Muszę przyznać ogromny plus za to, że w tym kryminale jedna z bohaterek nazywała się Aneta🙈😁 Mam wrażenie, że to imię jest już na wyginięciu :P

Kolejny plus jest za to w jaki sposób autorka rozpoczynała i kończyła każdy rozdział. Bardzo mi się to podobało!

A trzeci plus jest za to, że akcja rozgrywa się w górach, bo kocham książki z klimatem górskim w tle!

Nie pozostaje mi nic innego jak zachęcić Was do przeczytania tej lektury :)

W Górach Orlickich dochodzi do morderstw. Lena Dobrowicz, twarda i bezpośrednia kobieta z dużego miasta, pracuje przy sprawie zaginięć i morderstw. Jedynym tropem do mordercy jest przedziurawiona czeska moneta. Oktawian Szakalik, psycholog kryminalny z Wrocławia, przyjeżdża do górskiego miasteczka, by pomóc śledczym w sprawie. Morderca wydaje się być nieuchwytny, za to ofiary łączy jedno - przeszłość.

Świetnie napisany kryminał, który wciągnie czytelnika w tajniki pracy policji podczas czynności dotyczących schwytania seryjnego mordercy. Mimo iż nie jest to jednostka specjalna, to naprawdę robią kawał dobrej roboty. Fabuła owiana jest tajemnicą, a wszystko sprowadza się na polsko-czeskie pogranicze. Autorka dość szczegółowo opisała miejsca zbrodni, pracę funkcjonariuszy oraz krajobraz Gór Orlickich, więc można było poczuć się jak turysta i świadek miejsca zbrodni jednocześnie 😉 Dłuższe opisy dla niektórych mogą być wadą, bo książka ma niecałe 600 stron i faktycznie miejscami bywają zbyt długie. Jednak dla koneserów takiej formy będzie to gratka. Autorka zastosowała ciekawy zabieg na początku i na końcu każdego rozdziału. Nie zdradzę zbyt wiele, tyle tylko, iż jest to zagłębienie się w czyjąś psychikę. Każdy z bohaterów ma bagaż doświadczeń i przeszłość czyha z tyłu głowy, a wydarzenia, które następują przywracają im wspomnienia. Z przyjemnością mogę polecić tę książkę 😉

💭"Życie to hazard. Czasami najwięksi skurwiele dostają najlepsze nagrody, a uczciwi rzucają się na ochłapy."💭

Czytaliście ostatnio jakiś dobry kryminał, który trzymał Was w napięciu do końca? A może trafiliście na jakiś wydawniczy bubel?

🔪

Za mną świeżutka i pachnąca jak bułeczki prosto z pieca nowość @wydawnictwomova "Pogranicznik". Książka dość obszerna, bo liczy prawie 600 stron, ale czytając ją nawet, nie odczujecie tego, bo sama historia tak pochłania, że w pewnym stopniu sam przenikasz w nią i stajesz się jednym z jej bohaterów i zaczynasz rozwiązywać zagadkę tajemniczych morderstw.

🔪

Ani przez moment nie znudziła mnie, ani znużyła, byłam nią pochłonięta do reszty. A co do zakończenia i rozwiązania zagadki tajemniczego zabójcy, to do samego końca nie byłam pewna, jak zostanie rozwikłana ta sprawa. Ale co mnie ucieszyło najbardziej, że autorka nie zakończyła tej historii i pozostawiła otwarty wątek. Z pewnością czekają nas kolejne przygody bohaterów, tylko teraz pytanie, czy pojawi się w nich aspirant Doborowicz.

🔪

Stworzenie tak charakterystycznych bohaterów, każdego na swój sposób innego było świetnym posunięciem, dlatego też tak przyjemnie mi się ją czytało. Osobiście najbardziej przypadła mi do gustu postać starszej aspirant Leny. Zadziorna i pyskata kobieta, twardo stąpająca po ziemi, niedająca sobie w kaszę dmuchać. Ciągle przeklina, zdania zazwyczaj nie zaczyna od słowa ku...🙊, słynie z niewyparzonego język, taka harda suka, której życie dało wielkiego kopa w dupsko.

🔪

Autorka już jeden debiut ma za sobą, to jest jej druga powieść i wielkie brawa za nią, bo jak dla mnie jest bardzo dobra i został przy niej wykonany kawał dobrej roboty👏

🔪 🔪 🔪 🔪 🔪 🔪

Pewnej chłodnej październikowej nocy na szczycie Orlicy, zostają znalezione zwłoki mężczyzny. Ciało, a właściwie szkielet zostało porzucone na granicy polsko-czeskiej. Policjanci nie znajdują żadnych śladów oprócz czeskiej monety z 1900 roku. Do sprawy zostają przydzieleni policjanci z Orlickiej komendy, starsza aspirant Lena Dobrowicz wraz z Michałem Koszyckim. Policjantka bardzo charakterna, zbuntowana, trudna w obyciu, zostaje przeniesiona z wielkiego Wrocławia na wieś. Jest skuteczna, ale ciężko się z nią pracuje. Morderca zabija kolejne osoby, staje się nie uchwytny, więc do sprawy zostaje przydzielony psycholog kryminalny Oktawian Szakalik. Czy uda mu się zagłębić w umysł mordercy i schwytać go, przed popełnieniem kolejnej zbrodni? Co wspólnego ze zbrodniami ma Lena?

To jeden z najlepszych kryminałów, jakie udało mi się przeczytać w ostatnim czasie. Autorka ma świetne pióro, od którego ciężko się oderwać. W tej zbrodni, która nawiedziła mieszkańców Orlic, nic nie jest czarno-białe. Wszyscy mają coś do ukrycia. Każdy kolejny trup wprowadza coraz większe zamieszanie w umysłach śledczych. W moim również. Joanna Bagrij znakomicie wykreowała z punktu psychologicznego samą postać Leny. Jej zachowanie pełne pogardy, niechęć do budowania związków, walka z męskim patriarchatem, mają swoją przyczynę. Przyczynę, której pełny kontekst wybrzmiewa na końcu. Była to postać z jednej strony negatywna, a z drugiej, nie dało się jej nie lubić, choć i takie momenty mnie dopadały. Za to bardzo nie podobał mi się sam Oktawian, który jak na biegłego psychologa, zachowywał się momentami wręcz infantylnie.

Cała fabuła napisana jest z kilku perspektyw, a wiem, że bardzo to lubicie. Bohaterowie są wyraziści, a sama fabuła intrygująca. Mimo, że jest to typowy "grubasek", nie odczułam żadnego znudzenia. Bardzo przyjemna w czytaniu, z ogromem niedomówień i poszlak, które pozwalały mi jeszcze bardziej wczuć się w tą historię i wyciągać własne wnioski. Jak najbardziej polecam miłośnikom kryminałów i tu szczególnie uczulam na gatunek. Szybkość i złożoność akcji mogę porównać do trylogii Roberta Małeckiego. Jeśli się wam podobała, to z tej książki także będziecie zadowoleni.

"Mordercy to ludzie o żyznym umyśle, sprzyjającym rozwojowi chwastów. Im więcej ich urośnie, tym bardziej odjechane zbrodnie będą w stanie popełnić."

.

Na Orlicy, u zbiegu granic polskiej i czeskiej znalezione zostają nagie zwłoki mężczyzny. Jak się później okaże to nie będzie ostatni trup w tej okolicy. W sprawę mocno angażuje się starsza aspirant Lena Dobrowicz. I tu nasuwa się bardzo istotne pytanie. Dlaczego kobieta jest tak zdeterminowana, by odnaleźć sprawcę?

.

Struktura książki jest bardzo przejrzysta. Rozdziały mają tytuły w postaci anglojęzycznych hashtagów oraz pewnego rodzaju wstęp, który nawiązuje do danego tytułu. Te początki rozdziałów przypominały mi trochę kartki z kalendarza zawierające dobre rady na każdy dzień. Takie troche złote myśli, z którymi nie do końca można się zgodzić. Są one napisane bezpośrednio do odbiorcy więc dają do myślenia.

Dalej toczy się właściwa akcja i główne śledztwo. Na końcu poszczególnych fragmentów czytelnik dostaje swego rodzaju wgląd w psychikę mordercy. Poznaje jego przemyślenia, odczucia. Sprawca w miarę rozwoju akcji i po kolejnych zbrodniach odkrywa się coraz bardziej i zdradza więcej szczegółów. Ma ON niejaką świadomość tego, że jego psychika jest dość mocno spaczona jednak opatrznie interpretuje uleczenie jej. To kolejne ofiary traktuje jako lekarstwo, a odbieranie im życia według niego jest przeżyciem metafizycznym przywracającym wewnętrzny spokój.

Jak zapatrujecie się na taką negatywną postać? Zaintrygowani?

Ogólnie bohaterowie są bardzo różnorodni pod względem psychologicznym. Usilnie starają się skrywać swoje tajemnice.

Dzięki sprytnemu zabiegowi wmieszania opisów głównych postaci w część fabuły zostali oni bardzo dobrze scharakteryzowani. Czytelnik dostaje ich praktycznie podanych na tacy. Jedynie dodatkowych szczegółów może wyszukiwać między wierszami, a całą uwagę skupić na prowadzeniu śledztwa razem z Leną i Michałem.

Mniej więcej w połowie książki atmosfera zaczyna się zagęszczać, a akcja znacznie przyspiesza. Autorka przez cały czas umiejętnie podrzuca fałszywe tropy. Wprawiony czytelnik może domyślić się pewnych faktów, ale myślę, że z pewnością nie ułoży wszystkiego w taką całość jaka została ostatecznie zaserwowana. Zakończenie ma w sobie również nutkę niedopowiedzenia.

Mam jednak niewielki problem z objętością tej książki. Przez to, że liczy ona prawie 600 stron to w pewnym momencie poczułam lekkie znużenie. Historia sama w sobie jest bardzo ciekawa, ale mam wrażenie, że spokojnie udałoby się ją skrócić o przynajmniej sto stron i nie straciłaby na swojej wartości. Byłaby za to bardziej przystępna w odbiorze.

Podsumowując to bardzo dobra powieść kryminalna.