"Wyruszając 10 listopada 1941 roku ze Stanów Zjednoczonych do Afryki na pokładzie wodnopłatowca PanAm „Capetown Clipper” (Boeing 314, dla którego był to pierwszy, eksperymentalny, a przez to utrzymywany w tajemnicy lot), będzie przez pięć miesięcy „podążać tak szybko, jak pozwolą na to samoloty, statki, samochody i pociągi w kierunku pól bitewnych świata, do krajów walczących przeciwko państwom Osi na wszystkich kontynentach”. Nie mogła wtedy przypuszczać, że miesiąc później dojdzie do ataku na Pearl Harbour (7 grudnia 1941) i dotychczasowe słabe zaangażowanie Amerykanów w II wojnę światową zostanie zastąpione oficjalną deklaracją przystąpienia do wojny przeciwko Japonii, a w konsekwencji przeciwko III Rzeszy i Włochom. Zapotrzebowanie na wieści z frontów oraz zainteresowanie nimi w Stanach Zjednoczonych gwałtownie wzrosło. W ciągu ponad pięciu miesięcy podróży Ewa regularnie wysyłała reportaże do swojej drugiej ojczyzny. Przemierzyła blisko sześćdziesiąt tysięcy kilometrów, odwiedzając kilka kontynentów i spotykając się z wieloma najważniejszymi ówcześnie postaciami, decydującymi o losach wojny, a później – całego świata. Jej opisom działań wojennych towarzyszą drobiazgowe relacje ze spotkań i rozmów także ze zwykłymi ludźmi, „kobietami brodzącymi boso w śniegu”, „wychudzonymi uciekinierami” z sowieckich łagrów, „hałaśliwymi żołnierzami amerykańskimi”, niosącymi nadzieję na rychły koniec wojny, ludnością cywilną. Receptą na to, by do nich dotrzeć, było „zachowywać się jak kameleon”, nie sprawiać dodatkowych kłopotów tym, którzy walczą o przetrwanie bądź odzyskanie swoich ziem z rąk Niemców: „Nie prosisz o nic. Po prostu siedzisz i obserwujesz. Ewentualnie ktoś przyniesie ci odrobinę wody czy jedzenia”. - Fragment książki.
?ve Curie – pisarka, dziennikarka i pianistka, która zyskała światową sławę i szacunek nie tylko za sprawą przynależności do słynnej rodziny Curie, ale przede wszystkim ze względu na własne dokonania. Kobieta niezwykła, która żyjąc w przełomowych dla historii świata czasach była nie tylko utalentowaną i przenikliwą ich kronikarką, ale też uczestniczką wielkiej polityki jako specjalny doradca sekretarza generalnego NATO czy ambasadorka UNICEF-u. Jej relacje z frontów II wojny światowej, składające się na niniejszy tom (nominowany do Nagrody Pulitzera w 1944 roku) były czytane zarówno przez najważniejszych polityków tamtych czasów, jak i rzesze zwykłych czytelników, którzy dzięki niej poznawali wojenny koszmar życia ludności cywilnej i szeregowych żołnierzy, ale też sylwetki najważniejszych dowódców i pierwszoplanowych postaci światowej polityki, takich jak F.D. Roosevelt, W. Churchill, W. Sikorski, W. Anders, A. Własow, Czang Kaj-szek, Czou En-laj, Mahatma Gandhi i Indira Gandhi, Mohammad Reza Pahlawi i wielu innych. O silnym związku emocjonalnym z Polską świadczą przeprowadzone przez ?ve Curie wywiady z wybitnymi Polakami, uczestnikami II wojny światowej, polskimi patriotami, generałami, ambasadorami, politykami oraz z żołnierzami polskimi, ofiarami sowieckich deportacji, którym wydostanie się z nieludzkiej ziemi umożliwiło wstąpienie do armii generała Władysława Andersa.
?ve Curie – pisarka, dziennikarka i pianistka, która zyskała światową sławę i szacunek nie tylko za sprawą przynależności do słynnej rodziny Curie, ale przede wszystkim ze względu na własne dokonania. Kobieta niezwykła, która żyjąc w przełomowych dla historii świata czasach była nie tylko utalentowaną i przenikliwą ich kronikarką, ale też uczestniczką wielkiej polityki jako specjalny doradca sekretarza generalnego NATO czy ambasadorka UNICEF-u. Jej relacje z frontów II wojny światowej, składające się na niniejszy tom (nominowany do Nagrody Pulitzera w 1944 roku) były czytane zarówno przez najważniejszych polityków tamtych czasów, jak i rzesze zwykłych czytelników, którzy dzięki niej poznawali wojenny koszmar życia ludności cywilnej i szeregowych żołnierzy, ale też sylwetki najważniejszych dowódców i pierwszoplanowych postaci światowej polityki, takich jak F.D. Roosevelt, W. Churchill, W. Sikorski, W. Anders, A. Własow, Czang Kaj-szek, Czou En-laj, Mahatma Gandhi i Indira Gandhi, Mohammad Reza Pahlawi i wielu innych. O silnym związku emocjonalnym z Polską świadczą przeprowadzone przez ?ve Curie wywiady z wybitnymi Polakami, uczestnikami II wojny światowej, polskimi patriotami, generałami, ambasadorami, politykami oraz z żołnierzami polskimi, ofiarami sowieckich deportacji, którym wydostanie się z nieludzkiej ziemi umożliwiło wstąpienie do armii generała Władysława Andersa.
