Piękne złamane serca

1. 

   Recenzentus NotPospolitus

   Ocena: 5/5

   Dodana przez Dominika S. w dniu 2017-10-24

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   Pełna recenzja: [Adres usunięty]
   
   Zaczynając czytać tę książkę spodziewałam się historii smutnej przyjaźni - dwie przyjaciółki, pojawia się nowa dziewczyna, przyjaźń się rozpada. Nawet gdyby tak akcja potoczyła się byłabym zadowolona. Niezmiernie się cieszę, że autorka zdecydowała się na o wiele ciekawszą fabułę i dosyć trudny wątek poboczny - przemoc w rodzinie. Dzięki temu ta lektura nie była kolejną opowieścią o trudach kobiecej przyjaźni, ale także zawiera pewien ważny przekaz - bądź wrażliwy na czyjś ból i nie bój się reagować.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
2. 

   Recenzent Wybitny

   Ocena: 5/5

   Dodana przez Julia G. w dniu 2017-10-21

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   Na początku jak zawsze zaczniemy od okładki. Jest ona wykonana z miękkiej, ciemnozielonej tektury z błyszczącymi paskami koloru złotego i różowego złota. Na samym środku został umieszczony tytuł w tych samych barwach, a dookoła niego widnieje kilka latających ptaszków. Z tyłu znajdziemy oczywiście króciutki opis oraz takie same ozdoby jak z przodu. Niby na pierwszy rzut oka oprawa jest bardzo prosta, nie znajdziemy tam nic nadzwyczajnego, to jednak mega mi się podoba.
   
   Jako, że książki nigdy po okładce się nie ocenia, przejdźmy do tego co jest w środku. Główna bohaterka nazywa się Caddy. Chodzi do szkoły prywatnej dla dziewcząt, dlatego została wychowana bardzo dobrze, na odpowiedzialną osobę. Jej najlepszą przyjaciółką jest Rosie chodząca do zwykłej placówki. Mimo, iż postacie nie spędzają każdej przerwy razem, od kilkunastu lat się przyjaźnią, są nierozłączne. Pewnego dnia na lekcję do drugiej dziewczyny przychodzi nowa uczennica - Suzanne. Jako, iż kobiety mówią sobie wszystko, Caddy pewnego dnia dowiaduje się, iż Rosie i Suze bardzo się zakolegowały. Niedługo potem dziewczyny nawzajem się poznają, jednak Caddy jest negatywnie nastawiona do nowej znajomej. Uważa, że chce jej odebrać najlepszą przyjaciółkę, krótko mówiąc zżera ją zazdrość. Dodatkowo dziewczyna jest bardzo śliczną i przebojową osobą przez co główna bohaterka ma wrażenie, że nie pasuje do tej grupy. Pomału, z grzecznej nastolatki zmienia się w w problemową. Dostrzega także, że kłopoty mogą mnożyć się w niesłychanym tempie, jednak to jej nie przeszkadza. Czy Caddy chce zrobić wrażanie na Suzanne? Co takiego wyniknie z nowej znajomości?
   
   Z tego co widzicie powyżej, powieść zapowiada się całkiem ciekawie i tak też jest. Jak już wspominałam, przeczytałam ją w ciągu kilku dni, ponieważ fabuła niesamowicie mnie wciągnęła, a zakończenie wręcz przerosło moje oczekiwania. Spodziewałam się czegoś kompletnie innego, jednocześnie czując niedosyt. Mimo wszystko uważam, iż jest to jedna z najlepszych młodzieżówek jakie w życiu przeczytałam. Oceniam ją 10/10 ♥

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
3. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 3/5

   Dodana przez Magdalena S. w dniu 2017-09-08

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   „-Sądziłaś, że coś się może zmieniło? – spytałam ostrożnie.
   
   -Tak naprawdę nie, ale człowiek zawsze ma nadzieję, wiesz?”
   
   Piękne złamane serca to książka, która zbiera różnorakie opinie. Jedni są nią zachwyceni, inni tylko zadowoleni, a inni uznają, że to nic specjalnego. A ja nie jestem pewna, w której grupie się znalazłam. Książka nie jest zła, ale nie jest też idealna. Do perfekcji wiele jej brakuje, ale z pewnością nie jest to kolejna ckliwa opowiastka o nieszczęśliwej miłości, czy problemach dojrzewania. Jednakże ta nowość wydawnicza jest książką bardzo życiową, a gdy podda się ją dokładnej analizie, to naprawdę można tutaj zobaczyć coś mocnego, coś smutnego, coś przygnębiającego.
   
   Szesnastoletnie Caddy i Rosie są przyjaciółkami od lat. Idealnie się uzupełniają, są jak yin i yang. Caddy to prymuska, dobra dziewczyna, przestrzegająca reguł, pełna współczucia i zrozumienia. Rosie to dziewczyna zabawna, przebojowa, pewna siebie. Stanowią dla siebie przeciwległe bieguny i dlatego ich przyjaźń tak wspaniale funkcjonuje. Dzielą się sekretami, wspierają w najgorszych chwilach, doskonale się razem bawią, tolerują swoje wady. Jednak gdy w ich życie wkracza Suzanne, nowa dziewczyna ze szkoły Rosie, wszystko staje się dużo bardziej skomplikowane. Początkowo to Rosie jest zachwycona nową koleżanką, ale Suze skrywa w sobie mroczne tajemnice, które zaczynają pociągać Caddy. Okazuje się jednak, że Suze to tylko kłopoty.
   
   Wiele osób uznało to za historię idealnej przyjaźni. Czy aby na pewno? Dla mnie jest to powieść o degeneracyjnej, wręcz toksycznej relacji. Owszem, jeżeli mówimy o Rosie i Caddy to jest to przepiękna przyjaźń, której życzę każdemu. Szczera, otwarta, piękna. Na pewno kojarzycie te realia z innych książek czy filmów: nocowanie u siebie nawzajem, potajemne smsy i telefony, wspólne wypady na miasto, pieczenie ciastek, bitwy na poduszki… A do tego wszystkiego umiejętność wspierania się nawzajem, pocieszania i wypłakiwania podczas jedzenia lodów czekoladowych. Ale Suze? Suze jest bardzo toksyczną osobą, która w bardzo umiejętny sposób manipuluje innymi. I o ile Rosie jako istota przebojowa potrafi to zauważyć i postawić pewną barierę, tak ufna Caddy podąża za Suze, starając się jej pomóc. I sama kończy przy tym tragicznie, z dnia na dzień coraz gorzej.
   
   Nie przepadam za ludźmi pokroju Suze, ani Caddy. Trzeba przyznać, że Sara Barnard świetnie wykreowała swoje postaci, nawet te drugoplanowe. Skupmy się jednak na sednie sprawy. Suze to dziewczyna o trudnej przeszłości, z ciężkimi przeżyciami, dlatego jestem w stanie zrozumieć jej postępowanie, ale nie ukrywam, że zupełnie mi się ono nie podobało. Jednak wierzę, że chwilami nawet nie zdawała sobie ona sprawy z tego, co robi. Okres dzieciństwa był dla niej koszmarem, a trauma potrafi wypalić w nas swoje piętno. U Suze jest to doskonale widoczne, szuka ona poparcia, akceptacji, pewności siebie. Tak naprawdę jest bardzo zagubioną i smutną dziewczyną, która potrzebuje pomocy. Chwyta się wszystkiego, co najgorsze, a to tylko pogłębia jej stany. I niestety, zatruwa tym życie innych osób. A przede wszystkim życie Caddy. To piękne, że Caddy stara się być tak pomocna, to taka dobra dziewczyna, która jednak nie wierzy w to, że ludzie mogą być źli. Że mogą mieszać w życiu innych, że mogą wykorzystywać każdego, kto się nawinie. Jasne, dziewczyna pragnie być fajna, zabawna… Ale znajomość z Suze sprowadza ją na złą drogę „fajności”. Rosie jest w tym wszystkim najbardziej rozsądna i to ją polubiłam najbardziej. Myślę, że mamy sporo wspólnego.
   
   Nie wiem, czy jednoznacznie można opisać tę historię jako siłę przyjaźni. Na pewno jest w niej taki element, ale tak naprawdę jest w tym coś więcej. Z jednej strony jest to opowieść o nastolatkach, a z drugiej porusza naprawdę trudne tematy, choć oczywiście nie brakuje tutaj takich typowych problemów związanych z tym wiekiem. Pierwsze miłości, problemy w szkole, imprezy, alkohol, chłopaki. Książka jest napisana bardzo przyjemnym językiem, choć nie jest to do końca ten typ literatury, który czyta się lekko i szybko. Tak właściwie można naprawdę zżyć się z tą historią, choć zachowanie głównych bohaterek potrafi zirytować.
   
   Piękne złamane serca to książka dobra, ciekawa i na swój sposób potrzebna. Myślę, że idealnie sprawdzi się dla nastolatków, bowiem ukazuje pewną problematykę, z którą każdy może się w życiu zetknąć. Sara Barnard odpowiednio ją zaprezentowała, dlatego z ogólnym rozrachunku uznaję, że nie jest to powieść najgorsza, choć sięgając po nią miałam pewne obawy. Wbrew pozorom zaciekawiła mnie, może nawet wciągnęła, ale raczej nie jest to historia, która zostanie ze mną na dłużej.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
4. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 5/5

   Dodana przez Zakładka . w dniu 2017-07-26

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   Czy ta książka nie jest cudowna? Mówię oczywiście o okładce. A i wnętrze jest niczego sobie, jak się później okazało. Po tak zachwalających recenzjach, wprost nie mogłam się powstrzymać by jej nie przeczytać.
   
   Otóż, sama fabuła może wydawać się bardzo sztampowa. I w ogólnym zarysie tak jest. Dwie przyjaciółki od lat, są wręcz bratnimi duszami. Pojawia się nagle ta trzecia. Wiadomym jest, że nagle równowaga w przyjaźni zostanie zachwiana. I w zasadzie można powiedzieć że tak się działo. Jednak zaskakującym jest to iż dokładnie wbrew moim przewidywaniom. Sądziłam że wydarzenia potoczą się zupełnie inaczej. Przynajmniej wszystko ku temu się skłaniało. Cóż, autorka potrafi zaskoczyć!
   
   Przyznać muszę, iż książka zawierała sporo emocji. Poruszała istotne problemy z jakimi zmagają się nastolatkowie i pokazywała ich naturalne reakcje na nie. Życie Caddy całkowicie zmieniło się od kiedy pojawiła się Suzanne. Czy na lepsze? Cóż, ma to swoje plusy i minusy. Ja wszystko. Jednak ogólny rozrachunek pojawia się dopiero na końcu.
   
   Książka dogłębnie porusza tematykę przyjaźni. Wystawiona na wielka próbę relacja Caddy i Rosie Jak to przetrwały? O ile? Dziewczyny przeżyły prawdziwie skomplikowany etap w życiu. Wiązało się z tym sporo zmian i wyrzeczeń. Kłótnie z bliskimi, kłopoty w szkole, nocne eskapady, liczne wątpliwości.
   
   Tym co podobało mi się najbardziej to ogromny realizm powieści. Nie było bowiem momentów, które wydawałyby się lekko naciągane, czy też mało prawdopodobne. I choć wiele razy próbowałam przewidzieć kolejne zdarzenia, natomiast autorka zawsze potrafiła tak zwodzić bym nie domyśliła się tego co zaraz nastąpi. Oczywiście były też momenty które z łatwością dało się przewidzieć.
   
   Mówiąc o bohaterkach, mam bardzo mieszane uczucia. Początkowo Caddy uważałam za dość rozsądną i poukładaną dziewczynę, potem po kilkunastu rozdziałach, stwierdziłam że jest zwyczajnie głupiutka. Po zakończeniu wiem że to bardzo zagubiona dziewczyna, podatna na zdanie i decyzje innych, która ma problemy z odnalezieniem się w społeczeństwie. Z kolei Rosie to silna i energiczna dziewczyna, nie bojąca się otwarcie mówić swojego zdania. A Suzanne? NIe powiem wam o niej wiele. To dziewczyna zagadka. W zasadzie już teraz znając zakończenie, nie mam ojęcia czy wiemy o niej wszystko.
   
   Całość prezentuje się naprawdę dobrze. Książka porusza i wciąga, potrafi zainteresować tematem i pozostać w głowie na dłuższy czas. Polecam ją wszystkim lubiącym typowe młodzieżówki.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
5. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 5/5

   Dodana przez Aga D. w dniu 2017-07-24

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   Muszę przyznać, że nie od początku poczułam miętę do tej książki. Przerobiłam wiele tego typu powieści i pomyślałam sobie, że ta niczym nie będzie się wyróżniać - poza okładką rzecz jasna, bo ta jest śliczna! Autorka jednak całkiem szybko naprowadziła mnie swoją powieścią na dobre tory... Po kilkudziesięciu stronach, zaiskrzyło. Wciągnęłam się na amen i może książka nie jest jakimś "wow" i czymś nowym w literaturze dla nastolatek, to jednak jest warta uwagi. Nawet bardzo.
   
   Jak to zazwyczaj bywa w tego typu literaturze, jest szkoła, są najlepsze przyjaciółki, perypetie miłosne, mniejsze i większe problemy. To wszystko już przerabiane było, ale nie przeszkadzało mi to kompletnie, nie liczyłam na coś z efektem powalenia na kolana. Liczyłam na fajną, lekką, ale i przejmującą książkę... Taka właśnie jest powieść Sary Barnard - lekka, dzięki fajnemu stylowi językowemu autorki, fajna, ponieważ świetnie się ją czytało oraz przejmująca. A dlaczego przejmująca? Wiecie Piękne złamane serca, jest historią, która jest potrzebna nastoletnim (jednak nie tylko) odbiorcom. Niesie ze sobą pewne mądrości z których możemy wyciągnąć wnioski. A właśnie takie historie bardzo lubię - z życiowym przekazem.
   
   Caddy i Rosie, to najlepsze przyjaciółki. Znają się od lat, wszystko o sobie wiedzą, wspierają się i, kiedy trzeba, jedna drugiej daje porządnego kopa, bo nie zawsze można być tylko dobrym. Kto ma przyjaciół, ten wie, jak takie relacje wyglądają. I przyznam, że ta przyjaźń była przedstawiona tak realnie, tak... Namacalnie i nieprzerysowanie, że czułam, jak gdyby one naprawdę istniały, a ja stałam obok i obserwowałam ich relację. Bardzo polubiłam obie dziewczyny, ale nie wszystkie zachowania popierałam... Piękna przyjaźń i wtedy pojawia się ona... Suzanne. Tajemnicza dziewczyna z przeszłością, która pragnie od niej uciec i o niej zapomnieć. Jednak wcale nie jest to takie proste....
   
   Książka Sary Barnard opowiada o sile przyjaźni, o relacjach i trudach, jakie łączą przyjaciół. Przyjaźń jest tutaj kluczowa, to na niej opiera się całość Pięknych złamanych serc, a autorka świetnie przedstawiła relacje międzyludzkie. Fajnie to wszystko połączyła w całość, dramaty, odtrącenia, nowe początki, miłość, zaufanie...
   
   Myślę, że każda nastolatka powinna zapoznać się z niniejszą książką. Jeśli lubicie mądre powieści, nieco dramatyczne, ale dające do myślenia, to Piękne złamane serca będzie idealnym przykładem takiej właśnie historii. Wspomniałam o nastolatkach, ale uważam, że wiek nie ogranicza, sama nie jestem nastolatką, a bardzo wczułam się w tę książkę, więc polecam ją każdej z Was, moje drogie czytelniczki.
   
   [Adres usunięty]

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz

Pokaż pozostałe 4 recenzje

Komentarz

Twoja ocena:

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Dodaj recenzję