Audiobook Piąta ofiara mp3

„Piąta ofiara” to powieść zaskakująca, nieodkładalna, ale przede wszystkim genialna!

Fabuła została przez Autora poprowadzona w taki sposób, aby zaciekawić Czytelnika, dostarczyć mocnych wrażeń i zaszokować. Podobnie jak w przypadku pierwszego tomu cyklu nie ma tutaj miejsca na przypadkowe wydarzenia, a intryga jest przemyślana w najmniejszym szczególe. Przyglądamy się makabrycznym epizodom, czy ludzkiemu cierpieniu. Znów zaglądamy w ciemność ludzkiej duszy i spaczonej psychiki, a wszystko to w bajkowej zimowej scenerii, która pobudza wyobraźnię, otula niepewnością i szokującymi obrazami.

Z ogromnym zaangażowaniem towarzyszyłam Porterowi w jego śledztwie i uwierz, że trzeba się w nim wykazać niezwykłą czujnością. Autor bowiem pod kurtyną błahych mogłoby się wydawać wydarzeń czy wspomnień ukrywa ważne dla śledztwa niuanse.

O ile postacią samego zabójcy zachwycałam się już przy okazji recenzji „Czwartej małpy” tak teraz znacznie mocniej doceniłam postać Portera. Bije od niego chorobliwa fascynacja i niezwykła determinacja, aby schwytać mordercę. Jego zaangażowanie jest niesamowite.

Na koniec jeszcze wspomnę, że pomimo, że jest to już zupełnie nowa sprawa kryminalna to jednak podsycona została o prywatne zaangażowanie Sama Portera w pościgu za Zabójcą Czwartej Małpy. Dlatego można ją czytać jako osobną część, jednak znacznie lepszy będzie odbiór czytając ją w całości z całym cyklem.

„Piąta ofiara” to powieść mroczna, tajemnica i niepokojąca, a przy tym tak… pociągająca. Barker sprawił, że jego „Piąta ofiara” oplata Czytelnika mackami i nie wypuści go ze swoich objęć póki nie pozna zakończenia historii. Idealna książka na obecną aurę! P O L E C A M !

„Piąta ofiara” J. D. Barkera to kontynuacja „Czwartej małpy” #4MK i trzeba przeczytać pierwszą część, żeby zacząć kolejną.

Uwielbiam takie kryminały. Są emocje, jest napięcie, są makabryczne zbrodnie, są inteligentni śledczy i jest ON – sprytny i nieuchwytny seryjny morderca. Książkę wręcz pochłaniałam, czyta się ją rewelacyjnie i z zapartym tchem. Autor tak umiejętnie oddaje klimat i buduje napięcie, że ciężko jest się oderwać od lektury choćby na chwilę. Gdy wydaje się, że rozwiązanie zagadki jest na wyciągnięcie ręki, wraz z kolejnymi wydarzeniami wszystko się zmienia i trzeba główkować na nowo. W tej książce jest sporo bohaterów, jednak krótkie rozdziały napisane z perspektywy różnych postaci znacznie ułatwiają zapamiętanie wszystkich. Końcowe rozdziały mnie zaskoczyły i sprawiły, że chcę jak najszybciej zacząć czytać trzecią część, chociażby z tego powodu, że nie otrzymujemy rozwiązania sprawy seryjnego mordercy.

„Piąta ofiara” to jedna z najlepszych i emocjonujących książek kryminalnych, jakie miałam przyjemność czytać. Zachęcam Was do sięgnięcia po ten tytuł.

"Piąta ofiara" jest poprostu rewelacyjna. Zdecydowanie dużo lepsza od pierwszej części. Fabuła jest wielowątkowa, bardziej złożona i dużo ciekawsza. Zakończenie fenomenalne, przez chwilę czułem się jakbym czytał Deavera, w sensie , że już niby wydaje się człowiekowi, że wie co i jak, a potem przychodzi taka końcówka!!!!!!!!! Która tylko pokazuje, że nic się nie wiedziało. Nie zliczę ile razy mnie Deaver już tak zaskoczył i duży plus dla Barkera, że osiągnął taki sam efekt. Nie zostaje nic innego jak zabrać się za czytanie ostatniej części!!!!!

Pierwsze rozczarowanie książkowe w tym roku to właśnie "Piąta ofiara", która w moim odczuciu nie powtórzyła sukcesu "Czwartej małpy". Nie było tu nic za co tak pokochałam pierwszą część. Ani bohaterów, którzy trzymają poziom ani napięcia ani zagadki, która wywala z butów... Jestem załamana bo liczyłam na mega dobrą ucztę a dostałam...

Słuchałam tej książki w Audiobooku na @czytamzlegimi mimo papierowej wersji i to też był najlepszy z możliwych wyborów bo pewnie czytając ją zasypiałabym po kilku zdaniach... Co się będę rozpisywać... Jestem na nie...

Kontynuacja "Czwartej Małpy", równie dobra lub nawet lepsza niż część pierwsza. Ależ tutaj się dzieje, napięcie rośnie i rośnie. Giną nastolatki, ich zwłoki odnajdują się w nietypowych okolicznościach. Grasuje seryjny morderca, ale to chyba nie Bishop, a może jednak... może teraz morduje inaczej ? Trudno będzie się doczekać następnej części, tyle pytań pozostało bez odpowiedzi. Polecam!

Piąta ofiara to książka idealna na długie, jesienne wieczory. Chociaż czyta się ją naprawdę bardzo szybko, a to wszystko za sprawą wciągającej fabuły i przyjemnego stylu autora, to jest mocnym i obszernym thrillerem, który potrafi dać czytelnikom coś nowego, coś od siebie. Świetny klimat i wspaniała kreacja bohaterów to kolejne pozytywne aspekty tej historii, więc łatwo wnioskować, że jest to naprawdę jedna z tych powieści, którym warto poświęcić swój czas.

Cała recenzja: [Adres usunięty]

"Nie można bawić się w Boga, nie zadając się przy tym z szatanem."

Pod zamarzniętą taflą jeziora zostaje znalezione ciało zaginionej przed trzema tygodniami nastolatki - Elli Reynolds. Co dziwne, dziewczyna ma na sobie ubrania kolejnej poszukiwanej przez policję nastolatki, która zaginęła... dwa dni temu. Organy ścigania muszą działać niezwykle szybko, nim kolejne ofiary wpadną w sidła psychopatycznego mordercy. Detektyw Sam Porter jest zaangażowany w sprawę zaginięć, a jednocześnie, wbrew słowu przełożonych, postanawia na własną rękę odszukać Zabójcę Czwartej Małpy. Do czego go to doprowadzi? Czy Bishop i Porter spotkają się po raz kolejny?

Od czego by tu zacząć... Ach tak, ta seria jest REWELACYJNA! Do pierwszego tomu miałam pewne "ale", jednak tutaj... Barker pozamiatał. Pewne niewiadome z pierwszego tomu zostają w niesamowity sposób wyjaśnione, wszystko tak naprawdę się zazębia w jedną spójną całość. Żaden z wątków nie jest naciągany, nie zakrawa o science-fiction, co jest ostatnimi czasy dosyć częstą przypadłością ;). Zarówno Porter jak i Bishop są intrygującymi postaciami, nie jestem nawet w stanie wybrać, który z nich bardziej. Wątek kryminalny również został przedstawiony na najwyższym poziomie. Będę okropnie nudna, ale nie jestem w stanie nic na to poradzić, że "Piąta ofiara" bije pozostałe thrillery (które miałam okazję czytać) na głowę. A wiecie, co jest taką wisienką na torcie? Humor, tak humor! No pierwsza klasa. Uśmiałam się i to konkretnie, momentami parskałam śmiechem. Dodatkowym smaczkiem są oczywiście wpisy z pamiętnika słynnego Bishopa. Jedno słowo opisujące tę część? NIEPRZEWIDYWALNA! A zakończenie? Wgniata w fotel, chcę kolejny tom "na cito". Mam nadzieję, że nie będzie trzeba zbyt długo czekać na kontynuację :). Fanom thrillerów polecam tę serię z czystym sumieniem. Jest świetna.

"Czasem dobrze jest przypomnieć sobie ciężkie czasy. Dzięki temu inne problemy nie wydają się takie straszne."

"Nie czynię nic złego"

"Piąta ofiara" była jedną z najbardziej wyczekiwanych przeze mnie tegorocznych premier. Jest to kontynuacja rewelacyjnej "Czwartej Małpy", którą zaliczam do najlepszych jakie przeczytałam w zeszłym roku.

J.D. Barker miał bardzo wysoko postawioną poprzeczkę i przyznaję, że bałam się rozczarowania. Niepotrzebnie, bo już pierwsze strony książki to istna petarda!

Chicago. Pod powierzchnią zamarzniętego jeziora odnalezione zostają zwłoki zaginionej przed trzema tygodniami Elli Reynolds. Dziewczyna ma na sobie ubrania innej poszukiwanej nastolatki. Wkrótce giną kolejne ofiary, a śledztwo prowadzi Sam Porter. Próbuje ON rozwikłać zagadkę, a jednocześnie na własną rękę kontynuuje pościg za Zabójcą Czwartej Małpy. Nie potrafi pogodzić się z ucieczką Bishopa i za plecami przełożonych stara się go odnaleźć.

"Piąta ofiara" spełniła wszystkie moje oczekiwania, a napisana przez Barkera historia wciągnęła mnie jak spacer po bagnach.

Cóż to była za książka! Majstersztyk, wszystko jest w niej idelanie dopracowane. Mamy tu niezwykle inteligentnego seryjnego mordercę, skomplikowane śledztwo i bardzo ciekawych bohaterów. Bishop i Porter, jak dla mnie, są jednymi z bardziej intrygujących postaci.

A zakończenie? Nie do opisania! Dawno żaden autor aż tak bardzo mnie nie zaskoczył! Po czymś takimś chce się więcej, więcej i więcej!

Mam tylko nadzieję, że nie będę musiała zbyt długo czekać na kolejny tom.

"Piąta ofiara" to ponad 500 stron czytelniczej uczty. Mroczny i świetnie skonstruowany thriller, który polecam każdemu. Będziecie zachwyceni, gwarantuję!

Kiedy w moje ręce trafiła pierwsza książka Barkera pt. "Czwarta małpa" byłam pewna, że dostałam coś genialnego, coś idealnego dla mnie. Oczywiście nie byłam tego taka pewna jak zaczynałam czytać, ale z każdą stroną w głąb treści wiedziałam, że to właśnie to, czego szukam w książkach tego typu. Czułam, że czekanie na każdą kolejną powieść tego autora będzie dla mnie nielada wyzwaniem. Mogę powiedzieć jedno - myślałam, że mam tylko jednego autora w typie "naj", ale teraz to zaszczytne miejsce będą dzielić we dwóch.

Detektyw Sam Porter w dalszym ciągu nie potrafi sobie poradzić ze stratą żony. Ma problemy ze spaniem i znalezieniem swojego miejsca. Choć nie powinien to pracuje choćby po to by zająć czymś myśli.

W Chicago jest jedna z najsurowszych zim od wielu lat. Najnowsza sprawa, jaką dostaje Sam i jego załoga nie zapowiada się zbyt dobrze. W zamarzniętym jeziorze zostają znalezione zwłoki nastolatki, która zaginęła około 3 tygodni temu. Problem w tym, że jezioro zamarzło kilka miesięcy temu, więc śledczy zadają sobie pytanie, jak ona się tam znalazła. Media dość szybko dochodzą do wniosku, że za morderstwem stoi seryjny morderca, a jakby tego było mało uważają, że to sprawka 4MK! Giną kolejne osoby, a policja nie ma niczego co przybliżyłoby ich do celu. Niezawodny instynkt Portera podpowiada mu, że to początek koszmaru, jakiego wszyscy woleliby uniknąć. Ponieważ sprawa faktycznie zaczyna łączyć się z Ansonem Bishopem to detektyw zostaje odsunięty od śledztwa. Jednak Sam się nie poddaje i na własną rękę wyrusza szukać prawdy co okazuje się być niebezpieczną misją nie tylko dla niego.

Jonathan to niezwykle przebiegły pisarz, który ze swoimi czytelnikami wyprawia co chce, a my grzecznie dajemy sobą pomiatać. Dlaczego? Bo nie odłożymy jego powieści ot tak na bok co to, to nie. Będziemy zachłannie podążać strona za stroną, wyznanie za wyznaniem i ofiara za ofiarą. Zrobimy wszystko by odkryć co się stało, co sie dzieje i co ma się stać. Barker robi z nas marionetki uzależnione od tego co napisał. I chwała mu za to, bo tego pragnę w książkach - być od nich zależna aż do ostatniej strony. To, co mnie martwi to fakt, że wszystko wskazuje, iż długo będę czekać na kolejną pozycję, która da mi efekt takiego "wow". A najgorsze to czekanie na ciąg dalszy przygód Portera oraz Bishopa. Kontynuacja w dalszej części, a nie wiadomo kiedy ona będzie. Polecam z całego serca tę genialną nowość na rynku. Pamiętajcie - czytajcie chronologicznie, bo to ważne!

W krótkim odstępie czasu dochodzi do zaginięcia dwóch młodych dziewczyn. Jedna zostaje odnaleziona pod grubą warstwą lodu. Szybko okazuje się, że na swoim ciele ma cudze ubrania... Trwają poszukiwania, a nad całą ekipą pracującą wisi jak chmura widmo #4MK. Czy to jego sprawka? Czy powrócił, by dokończyć dzieła w zupełnie inny sposób? A może nowe morderstwa to sprawka nowego szaleńca?

*

Kto poznał geniusz "Czwartej małpy", koniecznie niech sięga po drugą część. Od razu, na wstępie zaznaczę, że tomy są ze sobą ściśle powiązane. Lepiej więc nie czytać osobno, a jednym ciągiem, by nie umknął żaden szczegół.

Detektyw Porter nie ma łatwo, odsunięty od śledztwa, poraniony psychicznie, musi na własną rękę spróbować dowiedzieć się, o co chodzi, kto znów sobie z nimi wszystkimi pogrywa. Książka liczy sobie sporo stron, ale to tylko dodaje uroku. Barker odszedł tutaj od przesadnego okrucieństwa, za to skupił się na dobrze skonstruowanej fabule. Co nie znaczy, że czyta się ją gorzej. Chyba już nie muszę wspominać o tym, co autor zrobił na końcu? Cały świat książkowy szumi o tym już dłuższy czas, ale zareczam, że i wam wstrzyma oddech to zawieszenie akcji. Byłam zła, byłam ciekawa i sama nie wiedziałam co o tym myśleć. Ale wiem jedno - szykuje się kolejny tom i będę go niecierpliwie wypatrywać. Dawno nie trafiłam na nic, co tak bardzo by mnie sobą pochłonęło. Gdzie każda postać ma swoje znaczenie, każde zdarzenie niesie za sobą konsekwencje. Wielkie brawa dla autora, którego szczegółowe podejście do tematu sprawia, że w jego książkach nie ma czasu na znużenie. Obydwie książki są dobre i uważam, że każdy miłośnik gatunku powinien na nie zwrócić uwagę i wzbogacić swoją kolekcję o Czwartą małpę i Piątą Ofiarę.

W drodze do parku detektyw Porter miał koszmar, w którym został ofiarą Bishop'a - zabójcy czwartej małpy. W stawie została znaleziona martwa dziewczyna poszukiwana od tygodni - Ella Reynolds. Detektywi podejrzewają o zabójstwo Bishop'a, ale Porter uważa inaczej, gdyż seryjni mordercy przeważnie nie zmieniają planu zabijania swoich ofiar. "To jest dla nich jak podpis" jak to określił Porter. Nie wiele później zostaje zgłoszone zaginięcie Lilli Davies. Jej mama mówiła, gdy wychodziła z domu miała na sobie czerwoną kurtkę, białą czapkę i rękawiczki do pary. Porter nic nie odpowiedział, bo wtym została znaleziona Ella Reynolds.

Porter został oddalony od sprawy, ze względu iż, ukradł dkokumenty FBI na temat piątej ofiary Bishop'a, ponieważ jest jedyną blondynką i Porter miał przeczucie, że musi się coś za tym kryć. Inni uważali, że to jest głupota, gdyż każdy w rodzinie ofiary był blondynem, ale Poole zaryzykuje i postanawia bliżej przyjżeć się sprawie zabójstwa dziewczyny. Tego samego dnia, w którym Porterowi zabroniono robić cokolwiek w sprawie Elli i Lilli, wyjeżdża do Nowego Orleanu, aby spotkać się z matką Bishop'a, która jest w więzieniu. Dowiaduje się od niej zaskakujących rzeczy.

„Seryjni mordercy nie zmieniają sposobu działania [...]. To dla nich jak podpis.”, czyli wyrafinowany plan zemsty czy psychopatyczne zachcianki?

Piąta Ofiara to kontynuacja bestsellerowej Czwartej Małpy. Podczas czytania Piątej Ofiary nie znałam jeszcze treści jej poprzedniczki. Po skończeniu Piątej Ofiary zarwałam noc i przeczytałam Czwartą Małpę. Uwaga, recenzja będzie zawierała wiele ochów i achów, gdyż obie książki wciągnęły mnie do tego stopnia, że porzuciłam wszystkie inne i kontynuowałam tylko trylogię J. D. Barkera.

Sam próbuje poradzić sobie ze stratą ukochanej żony, a Zabójca Czwartej Małpy pozostaje nadal na wolności. W Chicago trwa jedna z najsurowszych zim od wielu lat. Pod powierzchnią zamarzniętego jeziora zostaje odkryte ciało nastolatki Elli Reynolds. Dziewczyna zaginęła trzy tygodnie temu, tylko że jezioro jest zamarznięte od kilku miesięcy... Media uważają, że za porwaniem stoi seryjny morderca. Co więcej Ella ma sobie ubrania, w których ostatnio widziano inną nastolatkę. Sam Porter próbuje rozwiązać, czując, że sprawa może być początkiem czegoś większego. Jednocześnie wbrew poleceniom przełożonych kontynuuje pościg za 4MK.

J. D. Barker w Piątej Ofierze serwuje czytelnikowi istny rollercoaster. Nie brak tutaj dynamicznych zwrotów akcji czy też oryginalnych morderstw. Bohaterowie są świetnie wykreowani: każdy ma swoją historię i poglądy. Autor szczegółowo opisuje śledztwo, dzięki czemu możemy prowadzić je razem z bohaterami. Poznajemy wydarzenia z wielu perspektyw – ofiary, zabójcy czy też policji i agentów FBI. Fantastycznie napisana, pełna mrocznych momentów historia sprawia, że czytelnik nie spocznie, póki nie jej nie skończy. Autor ma lekkie pióro, dzięki czemu książkę czyta się błyskawicznie. Historia wciąga od pierwszej strony.

Fascynuje mnie postać Ansona Bishopa: jego umysł i jego historia. Jest jedną z najciekawszych postaci tych książek. Nieobliczalną i gotową zmanipulować każdego. Typowy psychopata, a jednak niezwykle intrygujący charakter.

Piąta ofiara to także niebywałe, przemyślane morderstwa, które robią wielkie wrażenie. Książka spodoba się miłośnikom thrillerów. Polecam jednak rozpocząć swoją przygodę z 4MK od pierwszej części. Ja czytając Piątą Ofiarę wiele rzeczy sobie zaspoilerowałam i podczas lektury Czwartej Małpy wiedziałam już o niektórych wątkach, ale mimo to nie odebrało mi to przyjemności z czytania.

Genialna, świetna, niesamowita, niezwykła... mogę użyć jeszcze więcej synonimów, aby opisać, jak dobra jest Piąta Ofiara. To po prostu trzeba przeczytać!

Piąta Ofiara na pewno znajdzie się w moim zestawieniu najlepszych książek 2019 roku. Dawno żadna książka tak mnie nie wciągnęła. Finał zrobił piorunujące wrażenie i już nie mogę się doczekać ostatniej części, która zapewne w przyszłym roku. Jak zakończy się historia Zabójcy Czwartej Małpy? Jestem szalenie ciekawa.