Papież sztuk. Kłamca. Tom 2.8

Kolejna część "Kłamcy" dzieje się pomiędzy opowiadaniami z drugiego tomu. Loki ponownie zaskakuje tworząc... samozwańczego boga popkultury! A wiecie jak to z popkulturą bywa - rządzi się ona swoimi prawami...

Co tu się działo?! Było mnóstwo akcji, mnóstwo żartów, dużo chaosu! Pomysł na fabułę jest znakomity, a autor łamie wszelkie konwencje. Czytając tę książkę na pewno nie będziecie się nudzić. Po części dlatego, że wasze decyzje wpływają na przebieg wydarzeń. Książka kryje kilka tajemnic, posiada ilustracje i znacznie więcej. Pomysł na nią był odważny i piekielnie udany. Końcówka to mistrzostwo. Po pierwsze ze względu na rysunki, po drugie ze względu na to co tam się dzieje. Po prostu przez ostatnie kilkadziesiąt stron nie da się odłożyć tej książki.

A na końcu znajduje się jeszcze parę słów od autora. Opowiada tam jak właściwie powstał Kłamca, rzuca zabawnymi anegdotami i naprawdę fajnie pisze od początku do końca. Dowiedziałam się wiele ciekawych rzeczy, a także co jeszcze wypadałoby przeczytać.

Kolejna super książka o Lokim. Pan Ćwiek pokazuje po raz kolejny jaką ma dużą wyobraźnię oraz poczucie humoru. Ciekawa fabuła przyodziana jest w świetne rysunki i komiks. Narracja też dość specyficznie skonstruowana, bo oprócz narratora 3-os jest jeszcze narracja wykreowana w głowie boga pop-kultury, tj. tytułowego Papieża sztuk, stworzonego nieświadomie przez Lokiego. Właśnie z tym bogiem Kłamca ma problem w tej części. Musi go znaleźć i zlikwidować, zanim namiesza ON jeszcze bardziej w umysłach ludzi. Na uwagę zasługuje również sam sposób dotarcia Lokiego do swojego "boskiego" celu- nie chcę spojlerować, więc wspomnę tylko, że poznajemy Bachusa troszkę z innej strony :)

Ciekawe jest również zakończenie- taki ukłon w stronę czytelników, gdzie autor opowiada różne anegdoty związane z powstawaniem wszystkich części „Kłamcy”, jak wyglądało jego pierwsze spotkanie autorskie, czy kiedy i w jaki sposób nawiązał współpracę z wydawnictwem SQN. Zdecydowanie polecam.

Kiedy myślisz, że Kłamca niczym nowym cię nie zaskoczy pojawia się Papież Sztuk, czyli 2.8 część cyklu. Zdecydowanie różni się od innych książek w serii, ponieważ w całości poświęcona jest jednej historii, a w poprzednich tomach było kilka opowiadań. Niech Was to nie zmyli - ta powieść jest pełna niespodzianek i nie mówię tu tylko o nagłych zwrotach akcji.

W tym tomie obserwujemy narodziny nowego boga, do którego powstania - trochę niechcący, ale za to w jakim stylu (oraz z poczuciem humoru) - przyczynił się nie kto inny jak Loki. Jak teraz odkręcić ten wariacki, nowy kult i powstrzymać zwariowane bóstwo, rosnące w siłę z dnia na dzień. Wszystko to za sprawą pewnego serialu, który ma tak wielu zwolenników, a wręcz wyznawców, którzy uwielbiają Dezyderiusza Crane'a. Co za zakręcona historia! Kłamca musi się nieźle nagimnastykować, aby posprzątać ten bajzel i nie podpaść skrzydlatym.

Jeśli chodzi o Dezyderiusza czyli wspomnianego neoboga - co za irytująca postać! Te jego wewnętrzne narracje i rozmowy ze samym sobą - koleś ma naprawdę nierówno pod sufitem. Człowiek ma ochotę go zatłuc od pierwszych stron. ;) Na szczęście Loki i jego świta w postaci Erosa i Bachusa są jak zwykle w świetnej formie, nie dadzą czytelnikowi się nudzić.

Powieść ta zmusi was trochę do kartkowania, taka interaktywna zabawa. Kolejna rzecz - to co widać na pierwszy rzut oka, to świetny komiks z wydarzeniami z książki. Poza tym wspaniałe ilustracje do bajki opowiadanej przez Bachusa wykonane przez moją ulubioną Magdalenę Babińską!

Książkę odebrałam za punkty w portalu Czytam Pierwszy.

Na dziesięciolecie istnienia Kłamcy wydawca przygotował całkiem nowy, świeżutki tom o przygodach Lokiego-cyngla zastępów niebieskich.

Główny bohater to Markus Lester grający główną rolę w bijącym rekordy popularności serialu o aniołach i zapomnianych bogach.

Kiedy jednak fan dopuszcza się zbrodni na naszym Markusie, ten nie umiera ale zamienia się w boga popkultury Dezyderiusza Craine'a.

Oczywiście jego boskość jak i działania nie są w smak zastępom niebieskim, które jakżeby inaczej stawiają go w szranki z Lokim, który pośrednio jest odpowiedzialny za powiedzmy stan Markusa

Tyle fabuła.

Największym plusem całego, dosyć cienkiego w formie tomu jest zabawa autora różnymi formami przekazu.

Głównym przekaźnikiem jest oczywiście powieść, która bez słowa wyjaśnienia zmienia się w około 20-stronnicowy komiks.

Czytelnik ma także możliwość wybrania drogi którą podążą nasi bohaterowie.

Jednocześnie rysunki, swoją drogą świetnej jakości, nie są tylko ozdobnikiem, ale integralną częścią fabuły.

Podsumowując książka lekka, łatwa i przyjemna, ale nic ponad to.

Kto szukałby głębszego sensu w tej opowieści lekko się zawiedzie, jednak na letnie popołudnia, na dzień na plaży ta książka jest znakomitym wyborem.

Wydawnictwu SQN dziekuję za udostępnienie mi tej pozycji.