Pamiętnik z przyszłości

"A jeśli, jeśli, jeśli... Jeśli wiedzielibyśmy, jakie będzie nasze jutro, czy naprawilibyśmy je? Czy potrafilibyśmy to zrobić?"

Tamara to szesnastoletnia dziewczyna; rozpuszczona, mająca od dziecka życie bez granic - przepych, bogactwo, spełnione wszelkie zachcianki. Kochający rodzice, będący na każde jej zawołanie, ulubione koleżanki, imprezy, brak rozwagi - któż nie chciałby żyć na podobnej stopie, gdzie największym problemem jest wybór miejsca na wakacje? No właśnie. Ale jak to w takich przekolorowanych bajkach bywa: ojciec Tamary z powodu niemocy poradzenia sobie z zaciągniętymi długami popełnia samobójstwo, a mama wpada w depresyjną otchłań. Tamara traci dosłownie wszystko, co zmusza ją i jej rodzicielkę do przeprowadzki. Wuj Arthur i ciocia Rosaleen przyjmują pod swój dach obie kobiety; dla każdego z bohaterów sytuacja jest niesamowicie trudna, nowa, wnosząca wiele zmian w dotychczasowe życie. Pewnego dnia do miasta przyjeżdża objazdowa biblioteka; jedyna rozrywka dla nastoletniej dziewczyny. Tamara znajduje tajemniczą książkę, które okazuje się... Jej własnym pamiętnikiem, tylko, że z przyszłości. Dziewczyna ma możliwość zapoznania się z jutrem; dowiaduje się, co się wydarzy, co zrobi, jak postąpi w danej sytuacji, co budzi w niej chęć zmienienia kilku przyszłościowych kwestii. Przy okazji na jaw zaczynają wychodzić coraz mroczniejsze rodzinne tajemnice, co nie ułatwia dostosowania się do nowej życiowej sytuacji Tamary. Podążając za zgłębianiem pamiętnika i odkrywaniem sekretów, dziewczyna pakuje się w niemałe tarapaty...

"Nie powinno się dążyć do stworzenia idealnej przeszłości. Czasem człowiek powinien poczuć się dziwnie, obnażyć duszę przed drugim człowiekiem. To wszystko droga do poznania siebie. Droga do następnego dnia".

Moja druga styczność z panią Ahern wypadła bardzo pozytywnie. Mimo, że przez książkę najpierw brnie się ciężko, z każdą kolejną stroną akcja nabiera tempa. Jest intrygująco, tajemniczo, ciekawie. Czytelnik nie może się doczekać ciągu dalszego; smaku dodaje tytułowy pamiętnik z przyszłości, który niejako weryfikuje zachowanie głównej bohaterki. Te fantastyczne elementy w twórczości Ahern mają swój nieodzowny klimat; jest momentami mrocznie, kolejne fragmenty układanki zaczynają składać się w całość, Tamara zaczyna rozumieć, że w życiu nie liczą się tylko pieniądze, ale inne wartości mają sens, że nie zawsze każdy jest tym, za kogo się podaje, oraz, że czasem nasi najwięksi wrogowie, w obliczu niebezpieczeństwa, wyciągną do nas pomocną dłoń. Ta zmiana dziewczyny jest mocą napędową powieści; to książka o niełatwych wyborach, o poszukiwaniu samego siebie, o sile charakteru, który tworzymy tylko my sami, o stłamszonych uczuciach, które uaktywniają się po latach... To opowieść o cienkim pograniczu baśni, bajki, a realnego życia, o magii życia codziennego, która bywa tak często niedoceniana; o emocjach, które zbyt długo skrywane w końcu znaleźć muszą ujście, o tym, że koniec nierzadko bywa początkiem. Autorka po raz kolejny pokazała klasę; wciąż jestem pod jej niebywałym urokiem i nie mogę się doczekać sięgnięcia po następną jej książkę. Trzyma w napięciu, buduje wrażenia, otula swoją cudownością. Polecam, polecam serdecznie każdemu!

[Adres usunięty]

Mroki przeszłości

„(…) Tata zaprzepaścił przyszłość, ja zaś moje jutra z nim. Teraz nauczyłam się doceniać każdy nowy dzień i robię wszystko, żeby uczynić go możliwie najlepszym” - te słowa mogłoby wypowiedzieć wiele osób, które dotknięte tragedią zmieniły swój sposób postrzegania świata. Wiedzą już, że pewnych rzeczy z przeszłości nie da się zmienić, niektórych błędów nie da się naprawić, robią jednak wszystko, by teraźniejszość i przyszłość były jak najlepsze, nadają im nową jakość. Czy jednak, gdyby znały przyszłość, gdyby przewidziały nadchodzące problemy, coś by to zmieniło? A może trwanie w poprzednim stanie, koncentracja na sobie i na rzeczach trywialnych, ulotnych i tak nie pozwoliłaby im dostrzec znaków ostrzegawczych? Może niekiedy potrzebny jest wstrząs, nawet bolesny, byśmy dojrzeli, rozwinęli się jako ludzie? Byśmy przewartościowali swoje życie i wyznaczyli priorytety?

Taki wstrząs, przynoszący cierpienie, ale też szanse na nowe życie, przeżyła szesnastoletnia Tamara Goodwin, urodzona w bogatej irlandzkiej rodzinie i od małego pławiąca się w luksusach. Jej codzienność stanowiła prywatna plaża i kort tenisowy, podróże pomiędzy rezydencją w Killiney w hrabstwie Dublin, letnią willą w Marbelli, zimowym domkiem w Verbier i szaleństwem zakupów, którym wraz z matką oddawała się na Wielkanoc w Nowym Jorku. Pełne przepychu życie, równie majętni przyjaciele, dla których idealny sposób spędzania wolnego czasu oznaczał picie do nieprzytomności i seks – to wszystko Tamara traci wraz ze śmiercią ojca. Śmiercią samobójczą należy dodać, zaś ciało mężczyzny leżącego pośród tabletek i alkoholu znajduje właśnie córka. To nie jedyny wstrząs dla dziewczyny, bowiem okazuje się, że ojciec targnął się na swoje życie nie mogąc pogodzić się z bankructwem. Jedynym sposobem na spłacenie wierzycieli, jest wyprzedaż majątku, a z każdym kolejnym przedmiotem czy domem oddala się wystawne życie Tamary, zmniejsza się też liczba jej przyjaciół. Ostatecznie, wraz z matką, przeprowadza się na wieś, do wujostwa, rozpaczliwie próbując odnaleźć się w nowym otoczeniu. Czy będzie to próba udana? Czy dziewczyna z wielkiego miasta, wychowana w luksusowych warunkach, zdoła wytrzymać w stróżówce na wsi, gdzie do najbliższego miasta, pozbawionego nawet popularnej na całym świecie kawy, jest piętnaście minut samochodem? czy wytrwa otoczona tajemnicami z przeszłości?

Na te pytania odpowiedzi szukać będziemy w znakomitej, pełnej tajemnic i zagadek powieści „Pamiętnik z przyszłości”, autorstwa Cecelii Ahern. Znana z takich bestsellerów, jak „Love, Rosie” czy „PS Kocham Cię” pisarka, po raz kolejny udowadnia nam, iż jest mistrzynią w konstruowaniu fabuły, w budowaniu napięcia i kreacji bohaterów. Mimo iż spodziewamy się książki obyczajowej, być może z wątkiem miłosnym, to rzeczywistość przerasta nasze oczekiwania. Jesteśmy zmuszeni otworzyć się na nowe doznania, na niepokojące wydarzenia, zaś rozwijająca się akcja zmierza ku zaskakującemu zakończeniu, którego nie jesteśmy w stanie przewidzieć.

Tamara nie znajduje wsparcia w pogrążonej w depresji matce, osobliwej ciotce, która unika każdego tematu poza kulinariami czy w mrukliwym wuju. Jedynymi rozrywkami, jakie dziewczyna odkrywa we wsi są spacery w pobliżu ruin zamku, do którego przynależy stróżówka oraz … wizyta w obwoźnej bibliotece. To właśnie tam, wśród dziesiątek innych książek znajduje osobliwą publikację pozbawioną tytułu i autora, a na dodatek zamkniętą na kluczyk. Nawet przystojny bibliotekarz, Marcus, nie potrafi wytłumaczyć źródła pochodzenia tej książki, a dopiero pomoc mieszkającej w pobliżu zakonnicy, siostry Ignacjusz sprawia, że księgę udaje się otworzyć. Tyle tylko, że zagadkowa pozycja okazuje się być pamiętnikiem. Tym bardziej zdumiewającym, że pisanym ręką … samej Tamary i zawierającym informację o wydarzeniach, które dopiero mają nadejść.

Czy znając przyszłość Tamara będzie w stanie ją zmienić? Czy możliwe jest kierowanie swoim losem? Jakie jest źródło choroby matki oraz dziwnego zachowania ciotki Rosaleen? Kto tak naprawdę mieszka w domu naprzeciwko stróżówki? Jaka tragedia wydarzyła się w zamku i jakie tajemnice skrywają wszyscy, z siostrą Ignacjusz włącznie? Te wszystkie pytania pojawiają się podczas lektury tej niezwykle wciągającej, przepełnionej atmosferą grozy powieści „Pamiętnik z przyszłości”, w której znajdziemy zarówno klimat rodem z popularnego serialu fantastycznego „Strefa Mroku”, jak i historie napisaną przez życie. Brak tu bowiem nadprzyrodzonych wydarzeń, są natomiast ludzkie występki, ułomności, które niosą ze sobą poważne konsekwencje. Ahern z mistrzowską precyzją pilnuje fabuły, wzbogacając ją pozornie tylko nieistotnymi zdarzeniami i obrazami, by ostatecznie połączyć je wszystkie w całość zaskakując nas i zachwycając swoim talentem. Gubimy się w domysłach, niepokoimy o bezpieczeństwo Tamary i jej matki, z coraz większym dystansem podchodzimy do zachowania wujostwa dziewczyny, ale nawet pełne zaangażowanie w lekturę nie jest w stanie przygotować nas na prawdę. Wraz z wizytą na wsi Meath przekraczamy bowiem niewidzialną granice pomiędzy tym, co zwyczajne, a tym, co budzi podejrzliwość, a nawet przerażenie. Czy Tamarze uda się odkryć tajemnicę skrywaną przez zaborczą ciotkę i wuja? Czy pamiętnik pomoże jej w poznaniu prawdy i … czy jest na nią gotowa? Czy my jesteśmy gotowi na powieść?

Justyna Gul

Qulturasłowa

Cecelia Ahern podbiła wiele serc na całym świecie. Ja do tej pory miałam okazję przeczytać tylko jedna jej książkę, a mianowicie „Miłość i kłamstwa” o dość specyficznym temacie. Jednak powieść przypadła mi do gustu. Dziś chce przedstawić wam książkę „Pamiętnik z przyszłości”, która została wydana po raz drugi do tego w zmienionej okładce.

Tamara to młoda i rozpieszczona dziewczyna. Ma swoje humory i najczęściej jest na wszystko zła. Jej całe życie się zmienia, gdy znajduję swojego ojca, który popełnił samobójstwo. Odkrywa wraz z matką, że straciły wszystkie pieniądze i są zmuszone sprzedać dom. Dziewczynie jest ciężko, tym bardziej że jej rodzicielka przeżywa śmierć męża i odcina się zupełnie od świata. Przeprowadzka na wieś do wujostwa to dla Tamary koszmar, ale dopiero tam uświadamia sobie jaka okrutna była dla ludzi.

Pewnego dnia do drzwi dzwoni młody chłopak, który prowadzi objazdową bibliotekę. Dla Tamary to jedyne źródło rozrywki więc spędza z nim czas. Znajduję w autobusie pamiętnik, który zmieni jej życie nie do poznania. Do tego dziwne zachowanie ciotki zwraca jej uwagę na matkę, która zupełnie straciła kontakt z otoczeniem.

„Dawno temu ktoś potasował i rozdał karty naszego życia. Teraz usiłujemy je uporządkować, nadać sens ich układowi”.

Genialne! Tylko tyle powinnam powiedzieć o „Pamiętniku”. Książka wciągnęła mnie od samego początku i nie byłam w stanie się od niej oderwać. Coraz więcej tajemnic i sekretów odkrywała bohaterka, a napięcie rosło z każdą kolejną stroną. Tamara mimo swojego nagannego zachowania okazała się dobrą osobą i bardzo ją polubiłam, chociaż czasami jej nie rozumiałam.

Powieść jest napisana lekkim językiem i szybko się ją czyta. Historia jest dobrze przemyślana i długo jeszcze nie będę mogła o niej zapomnieć. Serdecznie was zachęcam do przeczytania „Pamiętnika z przyszłości”, jest to książka, która zasługuję na uwagę czytelników. Sama mam zamiar przeczytać wszystkie pozostałe dzieła Pani Ahern.

Życie 16-letniej Tamary Goodwin legło w gruzach. Po samobójczej śmierci ojca i rodzinnym bankructwie dziewczyna musi porzucić codzienność spędzaną w murach luksusowej willi i przenieść się na drugi koniec świata, do zabitej dechami dziury, w której wszystko wydaje się jej obce. U boku nieobecnej duchem matki, pod opieką wujostwa, Tamara przechodzi kryzys dając się we znaki wszystkim domownikom. Jednak w rzeczywistość niezadowolonej, dokuczliwej i krnąbrnej nastolatki wkrada się kolejne wyzwanie. Kiedy w jej ręce trafia tajemniczy pamiętnik przeżywa szok. Bo po pierwsze – dotyczy ON przyszłości, a po drugie – wydaje się, że został spisany jej własną ręką. Czy tytułowy przedmiot okaże się wskazówką, a może przestrogą? Czy pomoże dziewczynie uporządkować własne życie?

Rozpuszczona, niewdzięczna, nieznośna i zwyczajnie wredna. Takie skojarzenia przywołuje początkowo postać głównej bohaterki, bo dorastanie pod kloszem rodzinnego majątku nie zdążyło uodpornić ją na zło tego świata. A przecież takowo istnieje. Kształtna i wyrazista osobowość dziewczyny zostaje jednak wepchnięta w środowisko tak dalekie od jej przekonań i upodobań. I już z góry wiadomo, że łatwo nie będzie. Chociaż pozornie może się wydawać, że Tamara wzbudzi w czytelniku wyłącznie czystą niechęć i nie pozwoli na jakąkolwiek nić sympatii, bez obaw. Bohaterka dostrzega własne błędy, ale to, czy ostatecznie się zmieni – pozostawiam do odkrycia Wam.

Wiarygodna kreacja czołowej postaci to jednak nie jedyny walor tej powieści. Na słowa uznania zasługują także bohaterowie drugoplanowi, ozdobieni cechami uzupełniającymi całą treść, której pełen obraz tworzy klimat tak realny, jak gdyby autorka opisywała autentyczne postaci, śledząc uprzednio ich każdy ruch, gest czy myśl. Życzliwi, ignorujący nieznośne zachowanie Tamary wujkowie, nie do końca zrównoważona matka i całkiem sympatyczny chłopak Wesley.„Pamiętnik z przyszłości” to książka z doświadczeniem i warsztatem Cecelii Ahern maszerującymi na przedzie, bo to, co od razu rzuca się w oczy, to przekonujący ton treści i magia szczegółów nadających wszystkiemu naturalności, sensu i smaku.

Tajemnicza, chwytliwa, prawdziwa, a jednak skontrastowana z niecodzienną sytuacją, bo przecież odnalezienie pamiętnika przepowiadającego kolejne dni wydaje się czymś wręcz magicznym. W ten czar tworzony na łamach stron powieści pani Ahern nietrudno uwierzyć i kiedy przebrnie się przez nieco nudnawy wstęp, za cierpliwość można otrzymać nagrodę. Jest nieprzewidywalny bieg wydarzeń, zagadka, której rozwiązanie usilnie chce się poznać i jest zaskakujący finał – z wielkim, „a to ci heca”, jak na książki tej autorki przystało.

Przyjemna odskocznia od utartych schematów, romansideł, rutynowych treści i przewidywalnych lektur. Bez emocjonalnej głębi, za to z dopracowaną fabułą, oryginalnym pomysłem i przekonującymi bohaterami. Dekorowana ładnie brzmiącymi myślami, pisana stylem na poziomie godnym znanej autorki. „Pamiętnik z przyszłości” to jedna z lepszych książek pani Ahern, jakie miałam okazję ostatnio przeczytać. Przywróciła mi wiarę w jej twórczość, a treść okazała się nie lada zagwozdką, której finału oczekiwałam z autentycznym zainteresowaniem. Polecam.