Outsider

Przeczytałam jednym tchem.

Mroczny, wciągający thriller, który prowadzi nas konsekwentnie po nici do samego kłębka.

Stopniowo budowane napięcie i elementy horroru dopełniają całość.

Polecam.

Stephen King w doskonałej formie. W książce tej znajdujemy rzeczywistość doskonale połączoną z fikcją. Brutalne traktowanie bohaterów, co fanom Kinga nie jest obce. Nawiązanie do postaci z poprzednich książek. Ale przede wszystkim wspaniale utkaną historię która ani na chwile nie nudzi aż do ostatnich stron.

Potwór z szafy...

Stephen King przyzwyczaił nas już całe lata temu do tego, że jest niekwestionowanym Królem Horroru. Królem wszystkiego, co związane z grozą. W ostatnich latach tego typu powieści pojawiało się jednak w Jego dorobku jakby mniej. Na ostatnią dekadę patrząc mieliśmy znakomite (ale dalekie od grozy) "Dallas'63", literacką próbę detektywistyczną w postaci trylogii o Billu Hodgesie ("Pan Mercedes", "Znalezione nie kradzione", Koniec warty"), nieco postapokaliptyczne "Śpiące królewny", a także kilka powrotów do Castle Rock w "Pudełku z guzikami Gwendy" oraz w "Uniesieniu". Z naprawdę pełnych grozy powieści dostaliśmy od Mistrza kontynuację "Lśnienia", a więc "Doktora Sen", a także mocno lovecraftowskie i mogące napędzić stracha "Przebudzenie". "Outsider" to już gruby kaliber jeśli chodzi o nawiązanie do straszącego nas Stephena Kinga z Jego najlepszych lat. To nawiązanie jest z całą pewnością UDANE.

W zasadzie początek książki może nieco mylić, dostajemy bowiem opowieść kryminalną - bardzo w stylu spraw Billa Hodgesa. Jest zamordowany w bestialski sposób chłopiec, jest mnóstwo krwi, są ślady ugryzień, pojawiają się podejrzenia o wykorzystanie na tle seksualnym przed dokonaniem morderstwa... Jednym słowem: obrzydliwość. O zamordowanie Franka Petersona podejrzewany jest miejscowy trener baseballa, Terry Maitland. Świadczy przeciwko niemu wszystko - próbki DNA, dowody, odciski palców, świadkowie... Co jednak ciekawe Maitland ma alibi, które jest w stanie potwierdzić. Czy zatem to rzeczywiście ON jest mordercą? Dylemat jest spory, jednak prokurator oraz dokonujący aresztowania Ralph Anderson nie mają większych wątpliwości - próbki DNA wykluczają pomyłkę. Anderson jednak zna Maitlanda od zawsze i w głębi duszy zaczyna się wahać... Sprawę pogarsza zaś to, że Maitland w drodze do sądu zostaje zastrzelony przez brata ofiary...

Wybaczcie powyższy spoiler, ale był ON konieczny. Od momentu śmierci Maitlanda cała historia rusza bowiem z kopyta i wkracza na tereny, które z pozoru do tej opowieści nie pasują, jednak są bardzo, ale to bardzo w stylu Stephena Kinga :)

Tutaj mam dopiero problem - jak bowiem zasugerować, w którą stronę poszła ta opowieść, bez jednoczesnego zdradzania fabuły?... Oto jest pytanie. No cóż - spróbujmy! (kolejne spoilery będą chyba nieuniknione...).

Wraz ze śmiercią Maitlanda coraz głośniejsze stają się głosy mówiące o tym, że miał ON potwierdzone alibi. Wdowa po trenerze i jej adwokat postanawiają wynająć detektywa, który będzie w stanie oczyścić zastrzelonego z zarzutów. Wybór pada na znaną z trylogii o Billu Hodgesie... Holly Gibney :) Nasza dobrze znajoma neurotyczka o niepospolitym umyśle (i intelekcie!) wkracza do akcji. Zabiera się do pracy ochoczo, jednak wnioski do jakich dojdzie... Te będą przerażające. Dość powiedzieć, że Holly trafia na ślady podobnych morderstw popełnionych w różnych częściach Stanów Zjednoczonych, a zbrodnie te są do siebie zaskakująco podobne. Za każdym razem organy ścigania mają ewidentną dokumentację dowodową, a oskarżeni z kolei mają niepodważalne alibi. Co jest grane?... Racjonalne i logiczne wyjaśnienie sprawy Maitlanda i jemu podobnych okazuje się niemożliwe, a jeśli tak, to... czas zwrócić się ku temu co nielogiczne i z pozoru nieracjonalne. Ku temu, czego istnienie usilnie negujemy, choć dobrze pamiętamy z dzieciństwa czyhającego w szafie potwora. I jego oczy... Wpatrzone w nas diabelskie, nierzeczywiste oczy.

Takie same jak oczy, które widziały po zmroku dzieci Terry'ego Maitlanda (!). Te dzieciaki wciąż je widzą - zaczęły się pojawiać w ich szafie i przy ich łóżkach wraz ze śmiercią ich ojca...

Nie mam zamiaru odsłaniać wszystkich kart i wszystkiego Wam zdradzać, ale powiem tyle, że rozwiązanie mrocznej zagadki kryć się będzie... w Meksyku. A także we wszystkich nienazwanych lękach, które mieszkańcy Kraju Azteków znają od pokoleń i które przywędrowały wraz z nimi do Stanów Zjednoczonych. Okazuje się, że nie tylko lęki przybyły wraz z nimi do kraju nad Missisipi. Przybyło wraz z nimi coś dużo gorszego, co będzie trzeba powstrzymać...

Dość spoilerów :) Krótko i na temat: Stephen King jest po prostu w znakomitej formie! :) Szalenie się z tego cieszę - i zapewne nie ja jedyny. Być może nie wszystkim przypadnie do gustu połączenie kryminału z typową dla Kinga grozą i horrorem, ale nie wszystkim da się zawsze dogodzić. Mi to co przeczytałem jak najbardziej w każdym razie odpowiada. Dla mnie to wciąż prawdziwy Stephen King, który robi to, o czym zawsze mówił: opowiada o własnych lękach i tworzy na tej bazie książki. Oby robił to zawsze i jeszcze przez długie lata :)

Bardzo wysoko cenię sobie "Outsidera". Może nie jest to mój kingowy "top of the top", ale blisko czołówki Jego dzieł ta powieść jak najbardziej się plasuje :)

Z mniejszych spostrzeżeń - King to w dalszym ciągu znakomity obserwator rzeczywistości. W tym tak naprawdę tkwi siła 90% napisanych przezeń powieści: oddają one realia swoich epok i są opowieściami o zwykłych ludziach, których codziennie spotyka się na ulicy. To zbliża do prozy Kinga i sprawia, że bardzo łatwo zaczynamy lubić kingowych bohaterów, że zaczynamy się z nimi utożsamiać, kibicować im. Tak właśnie wygląda to w "Outsiderze" - czujemy się jakbyśmy byli wśród swoich i szalenie łatwo nam to przychodzi. Stąd też siła tego potężnego "BUM!", które przychodzi wraz z eskalacją przemocy i grozy. To także wielka siła książek Kinga i Jego bodaj czy nie największy talent.

Gorąco polecam! :)

Książka zrecenzowana dzięki uprzejmości Księgarni [Adres usunięty]

[Adres usunięty]

• Stephen King po raz kolejny przygląda się społeczności małego miasteczka, pokazując, jak szybko jeden z szanowanych obywateli może się przemienić w winnego straszliwej zbrodni. Jest to zarazem fascynujące, jak i przerażające.

• "Outsider" to połączenie kryminału i powieści grozy uzupełnione wątkiem nadprzyrodzonym.

• W miarę czytania bohaterowie nabierają realizmu, są bardzo zręcznie wykreowani. Ci, którzy znają już inne książki tego autora, będą mieli okazję odkryć dalsze losy kilku postaci z kryminalnej trylogii o Billu Hodgesie.

• Najlepiej najpierw zapoznać się z Panem Mercedesem, a dopiero później czytać Outsidera, chociaż ten drugi jest pełnoprawną, oddzielną powieścią.

• Wydanie jest estetyczne, szczególnie podoba mi się tył książki!

• Mam mieszane uczucia co do tytułu, jednak po przeczytaniu powstrzymam się od narzekania - widzę uzasadnienie decyzji wydawcy, a także jego konsekwentność.

• "Outsider" przypomniał mi pierwsze książki Stephena Kinga, ale ma w sobie też dużo dojrzałości. Skupia się również na idei zła i seryjnych morderców. Nie mogłam się od niego oderwać, więc jestem przekonana, że będziecie zadowoleni. Polecam!

Więcej: [Adres usunięty]

Jak przetrwać dzień, kiedy gardło odmawia współpracy; na dworze parno i nieznośnie, a ty musisz leżeć w łóżku? Odpowiedzią na wszystko jest książka. A jeśli to najnowsza powieść Stephena Kinga, to jeszcze lepiej!

Zdradzę Wam sekret - już od bardzo dawna nie czytam opisów powieści mistrza grozy. Po prostu za każdym razem, kiedy pojawia się coś nowego, sięgam po to w ciemno, gotowa na niespodziankę. Outsider zaskoczył mnie zaś niepomiernie, bo - szczerze mówiąc - oczekiwałam po nim raczej horroru na styl Śpiących królewien niż kryminału zmieszanego z nutką powieści detektywistycznej i thrillera, czyli czegoś podobnego do trylogii Pana Mercedesa. Kolejna niespodzianka czekała mnie już po kilku pierwszych rozdziałach, przez które przeleciałam z szybkością błyskawicy, nawet nie zauważając, że zbliżam się do połowy powieści. Jeszcze nigdy, ale to nigdy!, nie przydarzyło mi się nic takiego, czytając książkę Stephena Kinga. Choć uwielbiam twórczość tego bestsellerowego autora, to zawsze przez pierwsze sto, a nawet dwieście stron (zależy od grubości samej książki) przedzieram się jak przez chaszcze, szukam punktu zaczepienia, żeby nie zaginąć przy tym powolnym i odrobinę nudnym początku. Outsider już od pierwszych stron zaczyna z przytupem, a później robi się tylko ciekawiej i ciekawiej...

Tym razem Stephen King serwuje swoim czytelnikom bestialską zbrodnię, mnóstwo wskazówek, które wskazują na najbardziej lubianego obywatela miasta oraz mroczną, nie dającą się odpędzić myśl z tyłu głowy, że być może wszystkie fragmenty układanki pasują do siebie znakomicie, ale co jeżeli przedstawiany obraz powinien być większy niż to, co już mamy?

Będąc świeżo po pierwszym sezonie American Crime Story przedstawiającym proces O.J. Simpsona trudno mi było opędzić się od porównań. Tym bardziej, że King w Outsiderze niejednokrotnie przykład tych wydarzeń przywołuje w dialogach swoich postaci, zastanawiających się czy Terry'emu Mitlandowi, ulubieńcowi całego miasteczka, jednak zbrodnia może ujść na sucho. Pisarz w posłowiu do powieści przyznaje, że chciał zobaczyć co się stanie, jeśli podejrzanym zostanie najbardziej popularna osoba w sąsiedztwie. Jak zareagują ludzie? Czy uwierzą w rzucane na niego podejrzenia? Jak szybko dobra passa zniknie, a na jej miejscu pojawi się ostracyzm i samosąd? Horror, kryminał czy thiller, żadna z powieści Stephena Kinga nie rozczarowuje, kiedy idzie o przedstawienie natury ludzkiej oraz prawdziwych z krwi i kości bohaterów, a Outsider nie jest wyjątkiem od tej reguły. Pisarzowi bardzo celnie udaje się złapać i opisać rozterki detektywa Ralpha Andersona, który - dostając wszystkie możliwe dowody jak na tacy - nie przestaje szukać odpowiedzi na niezadane pytania, nie wie, komu powinien uwierzyć czy zaufać, a w końcu popełnia błędy, jakie będą jeszcze później długo nawiedzać go w koszmarach.

Pierwsza połowa powieści to dobrze napisany kryminał, który pomału, lecz z każdym rozdziałem coraz bardziej, zaczyna przeobrażać się w mrożący krew żyłach thiller oraz horror. I chociaż niektóre rozwiązania proponowane przez autora są bardzo łatwe do przewidzenia, a samo zakończenie historii nie stanowi takiej niespodzianki, jakiej można by było się spodziewać, to duży plus dla Kinga za pewną postać, znaną czytelnikowi z innych jego książek, której się tutaj wcale nie spodziewałam. Jeżeli bowiem jeszcze nie czytaliście trylogii Pana Mercedesa, a bardzo chcielibyście to w przyszłości zrobić, polecam Wam poczekać z lekturą Outsidera, aż to nadrobicie. W najnowszej książce Kinga pojawia się bowiem Holly - jedna z trzech najważniejszych dla trylogii Pana Mercedesa postaci. A wraz z nią niestety pojawiają się również spoilery do tej detektywistycznej historii.

Niesamowicie podoba mi się rola, którą Holly dostaje tutaj do odegrania. Jeszcze bardziej podobają mi się zmiany, jakie w niej zaszły od Pana Mercedesa. Holly jest bohaterką bardzo dynamiczną. Przechodzi długą drogę od zahukanej, znerwicowanej i cierpiącej na depresję kobiety. Niezwykle przyjemnie było mi ją obserwować w duecie z twardo stąpającym po ziemi Ralphem, dla którego wszystko miało jakieś logiczne wytłumaczenie.

Z jednej strony Outsider bawi się wieloma znanymi czytelnikowi rozwiązaniami, od których Stephen King nie stroni, a z drugiej naprawdę szybko i przyjemnie się go czyta - jak nie Kinga. :) Książka szczególnie powinna spodobać się osobom, które polubiły trylogię Pana Mercedesa, ponieważ gatunkowo właśnie tutaj bym tę najnowszą powieść przypisała. I trzymam kciuki, żeby na Outsiderze niespodzianki od pisarza się nie skończyły... a Holly jeszcze dostała szansę na pojawienie się w jakiejś historii. Może swojej własnej?

Stephen King nie potrzebuje reklamy, jego nazwisko jest marką samo w sobie, marką która gwarantuje, że Twoje pieniądze zostały dobrze wydane. Ja z mojej strony pragnę jedynie dołożyć cegiełkę do muru pozytywnych opinii na temat najnowszej książki autora. Całe szczęście, że w dniu w którym "Outsider" trafił w moje ręce byłam na urlopie albowiem największą wadą tej książki jest niemożność odłożenia jej na bok, a jak wiadomo ciężko prowadzić samochód mając zajęte ręce. Stephen King kolejny raz zabrał mnie do świata swojego niezwykłego umysłu i kolejny raz była to podróż, którą będę długo wspominać. A teraz nie pozostało mi nic innego tylko uzbroić się w cierpliwość i odliczać dni do premiery następnej kolejnego dzieła amerykańskiego autora.

W parku miejskim Flint City znalezione zostają zwłoki jedenastoletniego chłopca. Z zeznań naocznych świadków wynika, że mordercą jest trener lokalnej drużyny i nauczyciel angielskiego Terence Maitland. Potwierdzają to badania DNA pobranego na miejscu zbrodni. Detektyw Ralph Anderson, za zgodą prokuratora Samuelsa, dokonuje pokazowego aresztowania podejrzanego. Na oczach tysięcy ludzi wyprowadzają Maitlanda z boiska, na którym rozgrywany jest mecz. Mężczyzna ma alibi jednak dla organów ścigania zebrany materiał dowodowy przesądza o wyniku śledztwa. Trener T jest winny.

Jeśli zadacie sobie trud i przeczytacie moją recenzję książki "Pan Mercedes" to dowiecie się, że okrzyknęłam ją najgorszą powieścią Stephena Kinga. Byłam tak rozczarowana "kryminalną" odsłoną autora, że postanowiłam nie sięgać po kolejne tomy cyklu o detektywie Hodgesie. Choć "Outsider" również można zaliczyć do kryminałów to śmiało mogę powiedzieć, że Król Horroru wrócił do

korzeni i nadal jest w świetnej formie. Powieść, która trafiła w moje ręce to połączenie starego dobrego Kinga, w którym się zaczytywałam za małolata, z Kingiem nowym, który próbuje swoich sił w innych gatunkach. Każdy szanujący się autor czuje potrzebę rozwoju i ciągłego doskonalenia swojego warsztatu. Stephen King wykroczył poza ramy horroru w poszukiwaniu czegoś nowego. Jednym się podobało drugim nie. Ja osobiście się cieszę, że kolejny raz było mi dane przeczytać powieść, dzięki której poczułam dreszczyk na plecach, a droga do łazienki była dłuższa, bardziej mroczna i pełna wychodzących z kątów rozmytych cieni. King jest jednym z nielicznych autorów, którzy potrafią mnie nastraszyć nawet w biały dzień. I powodem tego strachu wcale nie jest natłok krwawych opisów, przerażające potwory czy potworni ludzie, lęk który czuję jest lękiem przed złem pierwotnym, złem powstałym w trzewiach ziemi, znanym ludziom z legend. Jedynie ten autor w fenomenalny sposób potrafi wykorzystać podania ludowe i na ich podstawie napisać książkę, która sprawi, że będziemy się bali spać przy zgaszonym świetle.

Jednak czy to fabuła czy styl autora sprawia, że podczas czytania buzują w nas emocje? Książkę, można podzielić na dwie stylowo odmienne części. Część pierwsza, trwająca do mniej więcej połowy książki, opisuje nam zbrodnię i następujące po niej policyjne śledztwo. To właśnie tutaj poznajemy naszych głównych bohaterów. Jedną z największych umiejętności autora jest umiejętność tworzenia postaci w taki sposób by nie były dla czytelnika obojętne. Są to osoby, które dzięki włożonej w nie pracy są prawdziwe, a zachodzące między nimi interakcji jak najbardziej naturalne. Wydawać by się mogło, że opis codziennych czynności jak pogawędka przy porannej kawie powinien nie dość, że znużyć czytelnika to jeszcze nie mieć większego wpływu na rozwój fabuły. "Outsider" w większości zbudowany jest właśnie na obrazach drobnych czynności i dialogach między bohaterami. Jednak są to dialogi treściwe i zamiast opisywać to opowiadają historię. Jestem skłonna stwierdzić, że nawet najbardziej "nijaka" historia jeśli byłaby napisana przez Stephena Kinga stałaby się interesująca. Autor nie musi ciągle budować suspensu czy w kółko napędzać czytelnikowi stracha by utrzymać naszą uwagę. Na te spokojniejsze momenty czekam z równą niecierpliwością jak i na te bardziej niepokojące czy ekscytujące. To właśnie one dają czytelnikowi odetchnąć bo przecież nie można czytać będąc w ciągłym napięciu prawda?

Druga część książki, od momentu pojawienia się Holly Gibney, znanej z serii o Billu Hodgesie, stylowo zwalnia choć wzrasta w niej napięcie. Ta część wywarła na mnie nieco mniejsze wrażenie, choć nadal cała historia była frapująca. Wpływ na to miał fakt, że akcja zwolniła, a czyny naszych bohaterów były z góry przewidziane. Dodatkowo nie mogłam się doczekać rozwiązania zagadki, a w takim wypadku podążanie krok w krok za bohaterami było nieco nużące. Również sam punkt kulminacyjny nie pozostawił mnie z otwartymi ustami, wszystko poszło zbyt łatwo, za gładko, nie było efektu "wow".

Jestem tak szczęśliwa, że Stephen King nadal pisze i wydaje swoje książki. Za każdym razem ma inny pomysł, za każdym razem gdzie indziej znajduje inspiracje jednak w jego książkach możemy znaleźć parę cech wspólnych : humor, odnośniki do legend i rdzennej amerykańskiej kultury oraz stopniowe budowanie napięcia wywołujące w czytelniku gamę różnorodnych emocji począwszy od niedowierzania a na zaskoczeniu skończywszy. Stephen King się zmienia. Jego styl ewoluuje. Nie spoczywa na laurach i ciągle stawia przed sobą nowe wyzwania. I właśnie za to muszę mu serdecznie podziękować. Thank You.

"Gdy zanika filtr umysłu, razem z nim przepada zdolność postrzegania szerszego obrazu. Nie ma lasu, tylko drzewa. W skrajnym przypadku nie ma drzew. Jest tylko kora."

Powieść zapewniła mi dwa dni dobrego zaczytania. Jedna z tych książek, które w miarę poznawania kolejnych rozdziałów coraz bardziej wciągają czytelnika w przygodę z dreszczykiem. Zaczyna się kryminalnymi nutami, aby stopniowo rozwijać intensywność elementów thrillera i horroru. Zgrabnie poprowadzone wątki, wiele aspektów jesteśmy w stanie przewidzieć, jednak sporo też potrafi nas zaskoczyć, zwłaszcza kiedy przypatrujemy się losom postaci. Do końca nie jesteśmy pewni jak w szczegółach potoczy się scenariusz zdarzeń, oczywiście zakładamy, że dojdzie do efektownej konfrontacji dobra i zła, lecz nie wiemy, jaki przybierze ona bieg spraw. Frapująco oddany klimat grozy, pozornie zwyczajnie i typowo, lecz pod powierzchnią czyhają zatrważające tajemnice i trudne do przewidzenia niebezpieczeństwa. A kiedy w życie bohaterów wkradają się niemożliwe do zinterpretowania incydenty, akcja jeszcze przyspiesza, wciąga w otchłań niepokoju i niepewności.

Ciało bestialsko zabitego jedenastolatka zostaje przypadkowo odnalezione przez spacerowicza z psem. Widok chłopca jest makabryczny, zbrodnia natychmiast wstrząsa lokalną społecznością, zaś wytypowana tożsamość mordercy wszystkich niemile zadziwia. Jest nim bowiem lubiany nauczyciel angielskiego, szanowany organizator zbiórek funduszy, zasłużony trener szkolnego baseballu, Terry Maitland. Zostaje aresztowany w spektakularny sposób, na stadionie, na oczach tysięcy osób, własnej żony i córek. Wszystkie dowody wydają się wskazywać na tego właśnie mężczyznę jako okrutnego kata, jednakże w miarę przyglądaniu się sprawie wiele elementów detektywistycznej układanki przestaje do siebie pasować, a pozyskiwane informacje zamiast potwierdzać postawioną tezę, wnoszą wiele zamieszania, niejasności i nieprawdopodobieństwa. Śmierć chłopca ma ogromną siłę rażenia, rodziny ofiary i oprawcy wpadają w tryby potężnej machiny, której nic nie jest już w stanie zatrzymać.

Poznawanie przybliżanej historii wystawia czytelnika na sporą dawkę emocji, tak jak lubię, często sprzecznych i kontrastowych, w jednym momencie w przyjemnych barwach wskazujących na szczęśliwy obrót spraw, aby za chwilę pogrążyć się w mrokach natury człowieka. Oczekiwałam mocniejszych uderzeń bicia serca, ale ogólny odbiór powieści pozytywny, zwłaszcza pierwszej połowy, kiedy to pierwszorzędnie zaangażowałam się w rozszyfrowywanie skomplikowanej kryminalnej zagadki. Natomiast druga część bardziej podkręcała wyobraźnię, lecz w znanych schematach, kombinacjach i sztuczkach. I jeszcze pojawiające się w fabule nawiązania do autorów kryminałów i thrillerów, a także własnej twórczości Kinga, dające urozmaicający urok.

[Adres usunięty]

Za takie książki go pokochałam. Chyba to nowość bo rzecz się dzieje w latach dwutysięcznych ale kocham Stephena Kinga właśnie za taki klimat. Za małe, zamknięte społeczności gdzies na obrzeżach stanów. Gdzie wszyscy o wszystkich wiedzą, że jak to powtarzam kichnę to wszyscy sąsiedzi nazajutrz życzą mi na zdrowie. Małe, zamknięte ale czujne. Nie za czujne bo nagle zdarza się morderstwo. Morderstwo nie do przyjęcia, morderstwo ze szczególnym okrucieństwem. I zdarza się morderca. Poważany i szanowany człowiek. Trener, społecznik, dobry mąż I ojciec. Ale grupka obywateli musi sprawdzić czy rzeczywiście ON był tym złym, czy jednak zło rozpanoszyło się na dobrych ludzi. Absolutnie polecam „Outsidera” Stephena Kinga i powtarzam że mistrz jest tylko jeden.

To już trzeci książka Stephana Kinga w mojej bibloteczce i według mnie najcenniejsza, książkę tę należy oceniać pod względem kilku kryteriów wartości literackiej, wartości etycznej oraz opisanej w niej rzeczywistości m.in. mediów społecznościowych, poglądów politycznych oraz kontaktów interpersonalnych.

Książka rozpoczyna się od brutalnego zamordowania 11-letniego chłopca Franka Petersona, zarówno zebrane dowody jak i przesłuchanie świadków wskazuje że tego okrutnego czynu dokonał szanowany mieszkaniec Flint City, trener drużyny młodzieżowej Terry Maitland, śledztwo prowadzi Ralph Anderson, poneważ Maitlandowie są jego dobrymi znajomymi, a jedyny syn Andersonów był trenowany przez Maitlanda, Ralph chętnie by się wyłączył, lecz ze względów kdrowych nie może tego uczynić.

Po rozmowie z prokuratorem Samuelsem, uznają że bardzo ważne aby jak najszybciej zatrzymać sprawcę ze względu iż zdaniem koronerki okręgu takiego czynu mógł dokonać tylko psychopata, Anderson podejmuje decyzję by Terrego zakłuć w kajdanki z przodu ciała, choć wie że jest to niezgodne z przepisami.

Maitland ujawnia że tego dnia nie było go w mieście, był bowiem na spotkaniu z innymi anglistami ze słynnym pisarzem, co więcej został nagrany nawet jego pytania i to o tej samej godzinie gdy chłopiec został zamordowany.

Gdy Maitland zostaje prowadzony na rozprawę starszy brat Petterson zabija strzałem z pistolotu Terrego, to jedno z dwóch kluczowych wydarzeń fabuły opisanych w sposób jak byś w tym wydarzeniu uczestniczył. Jest jeszcze jedna rzecz która została zarejestrowana przez kamerę był tam facet który wiwatował koszulką którą w czasie morderstwa miał na sobie Terry. Nie będę zdradzał wam tej tajemnicy by nie odebrać przyjemności czytania, pragnę jedynie i to bez komentarza przytoczyć dwa cytaty osoby która rozwikłala tę niezwykłą zagadkę.

Ralph, tyle razy widziałeś jak ludzie okazują się potworami, uwierz w potwora choćby tylko na te 24 godzin

Ten potwór nie tylko zabija brutalnie niewinne osoby ale żywi się ludzkim smutkiem i rozpaczą.

http://kawusia.5[Adres usunięty]

Stephen King ma wiele twarzy, a każda z nich mnie fascynuje. Uwielbiam jego powieści, tak różnorodne i tak doskonale napisane. Jego styl jest unikatowy i zdecydowanie dołączył już za życia do grona klasyków. Każdy, kto czyta, zna Stephena Kinga.

Outsider to jego najnowsza powieść - mroczny thriller, który sprawia, że ciarki chodzą po plecach. W amerykańskim miasteczku Flint City, w miejskim parku zostają znalezione zwłoki jedenastoletniego chłopca, który został brutalnie zamordowany. Sprawę prowadzi detektyw Ralph Anderson, który wydaje się mieć winnego i dowody na wyciągnięcie ręki. Wszystko jest tak jasne i oczywiste, że aż nieprawdopodobne. Zeznania świadków i znalezione mikroślady wskazują jednoznacznie na sprawcę. Jest nim szkolny trener sportowy, nauczyciel języka angielskiego, Terry Maitland, który zostaje aresztowany przez detektywa Andersona, którego również kiedyś trenował. Aż trudno uwierzyć, że to ON jest sprawcą - to osoba powszechnie szanowana i bardzo lubiana, mąż i ojciec. Jednak ślady DNA jednoznacznie wskazują na jego udział w zbrodni, choć Terry ma na czas morderstwa alibi. Czy powszechnie lubiany i szanowany nauczyciel ma drugą bestialską twarz, czy też ktoś usiłuje go wrobić w koncertowy sposób? To musi wyjaśnić detektyw Anderson... Tylko, czy będzie chciał szukać nowych dowodów, skoro ma wyraźne dowody winy Maitlanda? Przeczytajcie, a przekonacie się sami!

Stephen King to pisarz powszechnie szanowany, choć i ON ma na swoim koncie słabsze powieści. Ja jestem jego wierną fanką i zawsze z niecierpliwością wypatruję nowych powieści, ale również wracam do starszych. Zawsze znajduję w nich coś nowego, coś co mi wcześniej umknęło. Powieści Kinga są bowiem wielopłaszczyznowe i trzeba się wczytać, aby dostrzec to drugie dno.

Outsider to mroczna i ciężka powieść, gdzie atmosfera tajemnicy i niedopowiedzenia emanuje z każdej strony. Niby zupełnie oczywista i jasna, a jednak zupełnie nieoczywista i skomplikowana. King miesza w głowach czytelników, aby zaskoczyć i zadziwić. To jego standardowe zagranie. Jeśli coś idzie za gładko, to w mojej głowie dźwięczy dzwoneczek - coś jest nie tak... I dokładnie to dzieje się podczas lektury Outsidera.

Przeczytałam z ciekawością i dałam się wciągnąć Autorowi w jego grę na słowa - polecam!

[Adres usunięty]

Kinga kocham za klimat grozy, jaki panuje w jego książkach i niebanalne pomysły na książki, z których potrafi wyciągać ponad 110%, dodatkowo inspirowane legendami i opowieściami, co jest totalnym hitem wg mnie.

„Outsider " niestety posiada tylko dwie z tych rzeczy: inspiracje w legendzie i niebanalny pomysł, który jednak nie został wykorzystany w oczekiwany przeze mnie sposób. Jednak nie można o nim powiedzieć, że jest złą książką czy kiepską, bo jest ciekawa i wciągająca. Ma intrygującą fabułę, mimo, że akcja trochę kuleje.

Czy można być w dwóch miejscach jednocześnie? A jeśli dowody nie budzą wątpliwości? Ślady krwi, nagrania z monitoringu, świadkowie gotowi przysiąc, że widzieli cię na miejscu zbrodni. A jednocześnie niepodważalne alibi, które powinno wykluczać twoją winę. Jak udowodnić coś, czego nie sposób udowodnić?

Czytając „Outsidera” Stephena Kinga, czułam się jak ktoś, kto wchodzi do dobrze znanego domu, tylko po to, by zorientować się, że wszystkie drzwi prowadzą donikąd, a okna wychodzą na miejsca, które nie istnieją. Ta powieść zaczyna się jak solidny kryminał. Mamy brutalną zbrodnię, pewność winy, medialną wrzawę. Ale King jest mistrzem iluzji. Nic nie jest oczywiste, a im głębiej zagłębiałam się w tę historię, tym bardziej czułam, jak grunt osuwa mi się spod stóp.

Terry Maitland jest winny. Przynajmniej tak mówią dowody. A jednak coś tu nie pasuje. Coś wręcz niemożliwego. Nie mogłam oderwać się od tej sprawy, śledząc desperację tych, którzy starają się rozwikłać zagadkę, i złość tych, którzy nie dopuszczają myśli, że świat może być inny, niż nam się wydaje. Ta historia przesiąka umysł, wgryza się w myśli i pozostawia niepokój, który czai się na krawędzi świadomości.

Kiedy w połowie powieści pojawia się Holly Gibney, czuję ulgę, bo może ona coś wyjaśni, może wniesie powiew otwartości w ten koszmar. Bo racjonalność to absolutnie nie jest właściwa broń w starciu z czymś, co wymyka się logice. Holly podąża za śladem, który inni ignorują, rozciąga rzeczywistość, aż pęka i odsłania to, czego nikt nie chce widzieć. King doskonale rozgrywa ten moment nie pytając, czy wierzysz w potwory, tylko czy jesteś gotów przyjąć ich istnienie do wiadomości.

Przerażające w tej powieści jest to, jak łatwo można kogoś skazać nie tylko na więzienie, ale na śmierć, na społeczny ostracyzm, na rozpad wszystkiego, co znał i kochał. Wystarczy kilka dowodów, parę zdjęć, nagranie. Prawda przestaje mieć znaczenie, kiedy strach przejmuje kontrolę. Autor bawi się naszymi lękami, pokazuje, że to, co uważamy za bajki, może czaić się tuż obok, skryte w cieniu, żywiące się naszym zwątpieniem.

Czy to horror? Tak, ale nie tylko. To historia o tym, jak niewiele potrzeba, by nasze poczucie bezpieczeństwa rozpadło się jak domek z kart. I o tym, jak trudno zmierzyć się z tym, co niewidzialne zarówno w dosłownym, jak i metaforycznym sensie.

Czy polecam? Zdecydowanie. Ta powieść wgryza się w umysł jak trucizna i pozostawia po sobie echo, którego nie sposób się pozbyć. I pamiętaj, nie wszystko, co niemożliwe, jest nieprawdziwe.

Świetna książka wciągająca z każdym kolejnym zdaniem.

"Outsider" wciągnął mnie od pierwszych stron. Brutalne morderstwo na tle seksualnym 11-sto letniego chłopca sprawiło, że jak najszybciej chciałam wiedzieć kto dopuścił się tak masakrycznego czynu. Jednakże zabójca w tym samym czasie przebywał w dwóch, sporo oddalonych od siebie miejscach- co oczywiście potwierdzają świadkowie, odciski palców oraz DNA. Byłam naprawdę przekonana o winie Terr'ego Maitlanda- jednakże w fabule znajdziemy dowody na jego winę jak i niewinność. Dosyć szybko pojawiają się wątpliwości u bohaterów co do winy Terr'ego. Jednakże detektyw policyjny Ralph Anderson nie ma wątpliwości, uważa, że zebrane dowody niepodważalnie świadczą o winie trenera. Lecz z czasem i ON zaczyna powątpiewać widząc, że sprawa wcale nie jest taka oczywista...

"Outsider" to moim zdaniem połączenie thrillera z fantastyką. W fabule pojawiają się: mała dziewczynka, której jako pierwszej pokazuje się potwór- na początku nikt jej w to nie wierzy, sceptyczny niemal do samego końca gliniarz, świetna pani detektyw, która wierzy w istnienie istot nadprzyrodzonych oraz mroczna, zła istota wywodzącą się z legend meksykańskich. Stanowczo nie jest to najlepsza powieść mistrza grozy, ale jako odskocznia pomiędzy tytułami bardziej wymagającymi- świetna alternatywa. Biorąc pod uwagę całość muszę przyznać, że się zawiodłam- spodziewałam się czegoś z efektem WOW.

Benjamin Franklin powiedział kiedyś, że na tym świecie pewne są tylko śmierć i podatki. Ja do tej listy dorzuciłbym jeszcze to, że Stephen King wyda, co najmniej jedną książkę w roku. „Outsider”, to najnowsze dzieło mojego ulubionego pisarza i jak się zapewne domyślacie, gdy tylko ta powieść wpadła w moje ręce, to od razu zabrałem się do jej czytania.

Stephen King (pisze także pod pseudonimem Richard Bachman) urodził się 21 września 1947 w Portland. Jako dziecko był świadkiem nieszczęśliwego wypadku – jeden z jego przyjaciół został potrącony przez pociąg i zmarł. King zanim odniósł sukces, jako pisarz pracował, jako nauczyciel języka angielskiego w szkole. W 1973 roku ogromny sukces literacki odniosła jego pierwsza powieść „Carrie”. Od tamtej pory jego książki rozeszły się w nakładzie przekraczającym 350 milionów egzemplarzy, co czyni go jednym z najbardziej poczytnych pisarzy na świecie. Jest wielokrotnym zdobywcą Nagród Brama Stokera i British Fantasy Award. W 1999 roku został potrącony przez samochód. Jego obrażenia – wielokrotne złamanie biodra, połamane żebra i uszkodzone płuco – unieruchomiły go w szpitalu na prawie trzy tygodnie. King przez ponad dziesięć lat miał problemy z alkoholem i narkotykami. Jego dwaj synowie – Owen King oraz Joe Hill – są również pisarzami.

W parku miejskim znalezione zostaje zmasakrowane ciało jedenastoletniego chłopca. Naoczni świadkowie i odciski palców nie pozostawiają wątpliwości: sprawcą zbrodni jest jeden z najbardziej lubianych obywateli Flint City. To Terry Maitland, trener drużyn młodzieżowych, nauczyciel angielskiego, mąż i ojciec dwóch córek. Detektyw Ralph Anderson, którego syna Maitland kiedyś trenował, nakazuje przeprowadzić natychmiastowe aresztowanie w świetle jupiterów. Maitland ma wprawdzie alibi, ale Anderson i prokurator okręgowy wkrótce zdobywają kolejny niezbity dowód: ślady DNA. Sprawa wydaje się oczywista.

Zawsze niecierpliwie czekam na premierę najnowszej książki Kinga. Jednak tym razem wyjątkowo mocno zachęcił mnie opis tej powieści (w odróżnieniu od okładki, którą uznaję za jedną z najbrzydszych w dorobku tego autora) i nie ukrywam, że miałem spore oczekiwania, co do „Outsidera”. I nie zawiodłem się! Lektura zaczyna się od bardzo mocnego uderzenia. Pierwsze dwieście stron, to kawał rewelacyjnego kryminału, od którego nie byłem w stanie się oderwać. Jeżeli ktoś myśli, że Król nie radzi sobie z tym gatunkiem, to jest w ogromnym błędzie. Ten początek, to jedna z najlepszych rzeczy, jakie wyszły spod pióra Mistrza grozy i zaryzykuję stwierdzenie, że jeżeli Stephen poszedłby w tym kierunku do samego końca, to mielibyśmy jedną z najlepszych książek tego pisarza. Jednak King nie byłby sobą, gdyby do historii nie wplótł wątku paranormalnego. Od mniej więcej połowy, „Outsider” przekształca się w kryminał ze sporą dawką horroru. I to jest niestety nie do końca dobry kierunek, ponieważ lektura traci swoją wyjątkowość i robi się mocno kingowa. W dodatku na scenę wkracza Holly Gibney czyli jedna z głównych bohaterek trylogii Pan Mercedes. Wraz z nią, pojawia się mnóstwo spoilerów, dlatego jeżeli ktoś jeszcze nie zapoznał się historią Billa Hodgesa to może dowiedzieć się sporo rzeczy, które popsują mu przyjemność czytania tych trzech książek. Jeżeli chodzi o zakończenie, to jest mocno przewidywalne, chociaż jak na Stephena całkiem niezłe. Zabrakło mi jednak tego, czym zachwycałem się ostatnio czytając Ketchuma, czyli mocnego uderzenia na koniec, po którym mógłbym powiedzieć: wow.

Trzeba przyznać Kingowi, że stworzył świetnych bohaterów. Nie często mi się zdarza tak emocjonalnie związać się z tak dużą ilością postaci. Ze wszystkich sił ściskałem kciuki za powodzenie rozwiązania zagadki morderstwa i muszę przyznać w momencie śmierci niektórych bohaterów czułem ogromny smutek. Jedynie osoba Holly bardzo mocno mnie irytowała, ale do jej dziwnych zachowań zdążyłem już się przyzwyczaić czytając trylogię Pana Mercedesa.

Z przyjemnością stwierdzam, że „Outsider” to najlepsza książka Stephena Kinga od czasu mojego ukochanego „Dallas’63”. Czytanie tej powieści sprawiło mi bardzo dużą przyjemność. Ocierająca się o doskonałość pierwsza część lektury, wyraziste postacie oraz akcja, która jeżeli już zwalnia, to tylko na chwilę. Wszystko to sprawia, że ta książka to najlepszy dowód na to, że Mistrz grozy ma się nadal dobrze. Szczerze polecam tę powieść wszystkim czytelnikom, chociaż tak jak wspominałem, warto wcześniej poznać przygody Billa Hodgesa. Ach gdyby King, nie poszedł w tą paranormalność…

Opinia pochodzi z mojego bloga: [Adres usunięty]

ZBRODNIARZ DOSKONAŁY?

Stephen King, przynajmniej raz w roku serwuje nam nową książkę i za każdym razem jest to literackie wydarzenie, a sama publikacja z miejsca zyskuje status bestsellera. Nawet jeśli Król Horrorów ma słabszy czas, jego powieści schodzą niczym przysłowiowe ciepłe bułeczki. Nie inaczej będzie z „Outsiderem”, który na półki polskich księgarń trafi już piątego czerwca i chociaż jest to w pewnym stopniu powtórka z rozrywki, a sama fabuła da się łatwo przewidzieć, całość i tak czyta się absolutnie znakomicie i trudno jest się od niej oderwać choćby na chwilę.

Hitchcockowskim wzorem, „Outsider” zaczyna się od trzęsienia ziemi, a potem King tylko podkręca wrażenia. Przynajmniej do pewnego momentu, jak to u niego bywa, ale nie uprzedzajmy faktów. Wszystko zaczyna się od zbrodni. Mężczyzna wychodzi z psem na spacer, zwierzę coś wyczuwa, ciągnie go w krzaki i… Tego widoku mężczyzna nigdy już nie zapomnie. Jedenastoletni chłopiec, z gardłem zmienionym w krwawą miazgę i patykiem wystającym z odbytu, zgwałcony i zamordowany. Policja podejmuje śledztwo i od razu znajduje winnego. Dowody są tak czyste i wyraźne, że nie da się ich podważyć – odciski palców, DNA, a nawet naoczni świadkowie potwierdzają winę trenera małej ligi baseballowej, a zarazem szanowanego i lubianego obywatela Flint City, Terry’ego Maintlanda. Sprawą zajmuje się detektyw Ralph Anderson, który wraz z prokuratorem chce obalić jego wszelkie alibi i doprowadzić do skazania. W końcu ten uczył też jego własnego syna. Jednak w trakcie odkrywa dowody, że w chwili popełnienia zbrodni trenera nie było nawet w mieście. Czy Maintland rzeczywiście jest winny, czy może ktoś go wrabia? A co jeśli dzieje się tu coś o wiele dziwniejszego? Ralph, łącząc siły z prywatną detektyw Holly Gibney, zaczyna zbliżać się do odkrycia szokującej prawdy, która może sprowadzić na niego zagrożenie, jakiego by się nie spodziewał.

Jeszcze zanim na scenie pojawiła się Holly Gibney, bohaterka znana każdemu czytelnikowi trylogii „Pan Marcedes”, „Outsider” najbardziej spośród wszystkich książek Kinga, skojarzył mi się właśnie z tą opowieścią. Może dlatego, że oba dzieła zajmują się policyjną tematyką? Nie bez znaczenia jest także podobne wykonanie, choć to akurat cecha wspólna dla większości powieści Króla. Poza tym „Outsider”, podobnie, jak poszczególne tomy „Pana Mercedesa” jest historią przewidywalną, ale nie zmienia to faktu, że czyta się go wprost rewelacyjnie.

King, jak zwykle, serwuje nam pełną napięcia opowieść, która zabiera nas w szaloną jazdę bez trzymanki po najmroczniejszych zakamarkach zarówno Ameryki, jak i ludzkiego umysłu. Świetnie napisaną z charakterystycznym dla niego, gawędziarskim zacięciem, mocną, brutalną, ale zarazem lekką, czasem wręcz liryczną i czasem uroczo leniwą. Klimatem „Outsider” przypomina nie tylko „Pana Mercedesa” (zresztą im bliżej finału, tym bardzie porzuca jego nastrój na rzecz horroru jakby żywcem zaczerpniętego z klasyki gatunku – w szczególności tej filmowej), ale też i serial „Z archiwum X” , (którego jeden z odcinków był zresztą oparty na scenariuszu Króla). Miłośnicy nietypowych thrillerów i dobrych horrorów będą więc z całości bardzo, bardzo zadowoleni. I cóż z tego, że przewidzą zakończenie – zabawa z „Outsiderem”, jak z każdym dziełem grozy, które nie stawia na szczególne zaskoczenie nas, i tak jest przednia.

Tradycyjnie chciałbym zacząć od krótkiej notki o Stephenie Kingu. To pisarz, którego powieści rozchodzą się w wielomilionowych nakładach, a każda kolejna, jest wyczekiwana z niecierpliwością, nie tylko przez wielkich fanów. Jego książki są chętnie ekranizowane, jak choćby „Lśnienie”, czy „Zielona mila”. W jego powieściach najczęstszym miejscem, w którym dzieje się coś niesamowitego jest jakieś małe, senne miasteczko, które nagle staje się świadkiem makabrycznych i tajemniczych wydarzeń. Castle Rock czy Haven, doświadczyły tyle, co inne miasta przez setki lat… Ale taka jest cena sławy… Nie zmienia nic fakt, że są to fikcyjne miasta.

Sam jestem wielbicielem jego twórczości i z niecierpliwością zawsze, czekam na jego kolejną powieść. Tym razem przyszła pora na „Outsidera”.

W pewnym uroczym i idyllicznym miasteczku dochodzi do odrażającej zbrodni. Zostaje zamordowany pewien chłopiec, a okoliczności jego śmierci wywołują szok wśród mieszkańców. Szok tym większy, kiedy okazuje się, że główny oskarżony to trener miejscowej drużyny baseballowej. Uwielbiany przez dzieci, szanowany przez wszystkich. Sam mężczyzna twierdzi, że jest niewinny, przedstawia również niepodważalne alibi, jednak dowody wskazują bezdyskusyjnie na jego winę. Jednak, kiedy główny oskarżony ginie, pojawiają się nowe okoliczności. Jak to możliwe, że jeden człowiek przebywał w dwóch miejscach jednocześnie? Może to tylko sztuczka, próbująca zmylić śledczych? Przekonajcie się sami.

To co najbardziej lubię w powieściach Kinga, jest to, że poznajemy jego bohaterów w codziennych sytuacjach. Wiemy z kim się przyjaźnią, co jedzą, jaki jest ich ulubiony program w telewizji, czy mają przyjaciół, czy są dobrzy, a może źli. Powoli dowiadujemy się czegoś, co zmienia ich życia całkowicie. U żadnego autora nie zauważyłem, tak ciekawego przedstawienia bohaterów. Pozwala się to wczuć w ich przeżycia, martwimy się o naszych przyjaciół z kart powieści i kibicujemy im w ich dokonaniach. Naprawdę ważny szczegół w jego książkach.

Co do samej historii. Jest małe ale. Maleńkie, ale jest. Owszem czyta się tą powieść, z przysłowiowymi wypiekami na twarzy, jednak w pewnym momencie doszedłem do tego jak autor rozwiąże tajemnicę dwóch takich samych osób, w dwóch różnych miejscach. Albo ja za dużo czytam, albo King staje się lekko przewidywalny. Jednak jest to drobny mankament, przynajmniej dla mnie, bo oczekiwałbym jakiegoś zaskoczenia, a nawet podziwu, który by świadczył o tym, że wykonano dobrą robotę, a tu tego brakuje. Wszystko inne jest naprawdę znakomite i szczerze polecam tą powieść. Tak na zakończenie, autor zrobił mi psikus i zaspojlerował mi jedną ze swoich publikacji, której jeszcze nie czytałem. Mówi się trudno, zamierzam i tak zapoznać się z tym dziełem.

Premiera już 5 czerwca.

"Wszechświat nie ma końca"

Sięgam po wielu autorów, których zaliczam do ulubionych, i do ich książek w ogóle nie trzeba mnie zachęcać. Jednak tylko jeden człowiek sprawia, że zawsze z ekscytacją czytam jego książki i zabieram się niemal z marszu za coś nowego, a już czytając jestem autentycznie szczęśliwy. Co by się nie działo, Stephen King zawsze jest dla mnie numerem jeden i receptą na złe, nudne i ciężkie dni. Nie wiem dokładnie, która to już jego książka, chociaż pewne jest że sześćdziesiąta-któraś, ale za każdym razem sięgam z uwielbieniem i czytam też z uwielbieniem. Na koniec może oceniam lepiej lub gorzej, wytykam więcej lub mniej, adekwatnie do całości, ale i tak zawsze jestem szczęśliwy i wdzięczny, że mogłem znowu coś nowego od mistrzunia przeczytać. Zwłaszcza kiedy to kolejna słusznej grubości kniga zajmująca więcej czasu, czyli dokładnie jak lubię. I tak też jest tym razem w przypadku "Outsidera", który to pokaźnej treści miał premierę na początku tego miesiąca i kilka dni temu trafił do moich rąk.

W parku miejskim w niewielkim miasteczku Flint City zostaje odnalezione bestialsko zmasakrowane ciało nastoletniego chłopca. Dowody i świadkowie jasno wskazują, że sprawcą tej okrutnej zbrodni jest Terry Maitland, trener drużyn młodzieżowych bejsbola, nauczyciel angielskiego, przykładny mąż i ojciec oraz jeden z najbardziej lubianych i szanowanych obywateli miasta. Detektyw Ralph Anderson szybko, zdecydowanie i widowiskowo podejmuje czynności ujęcia mordercy. Trener T uczył i ćwiczył także jego syna, dlatego detektyw bardzo osobiście podchodzi do sprawy i specjalnie ujmuje sprawcę w świetle jupiterów podczas jednego z meczów, żeby dać wyraźny sygnał, że oskarżony o morderstwo jest ze stuprocentową pewnością winny. Niebawem okazuje się, że Maitland ma żelazne alibi jakoby w momencie przestępstwa był w zupełnie innym miejscu, co potwierdza kilka osób i nagranie z kamery. Anderson i prokurator okręgowy zdobywają jednak kolejny i niezbity dowód w postaci DNA, więc sprawa wydaje się być oczywista. Ale czy na pewno wszystko jest takie jasne i oczywiste?

„Kiedy wyeliminujesz niemożliwe, cała reszta, jakkolwiek nieprawdopodobna, musi być prawdą". Te słynne słowa wypowiedziane przez Sherlocka Holmesa świetnie pasują do tej książki. Bardzo zgrabna i logiczna sentencja, którą można wręcz idealnie przypisać do sprawy kryminalnej prowadzonej od początku przez detektywa Ralpha Andersona, który ma nie lada orzech do zgryzienia. Bo jak wyjaśnić sytuację, kiedy wytypował i ujął sprawcę morderstwa ze stuprocentową pewnością i jasnymi dowodami, a mimo to ten ma żelazne alibi i świadków, że był w zupełnie w innym daleko oddalonym miejscu, w tym samym czasie, gdy dokonano tej okrutnej zbrodni? Jak jednocześnie mógł ON popełnić morderstwo i być w inny miejscu? Detektyw Anderson zaczyna prowadzić śledztwo. Jednocześnie przybywa mu niemal tyle samo dowodów na to, że oskarżony jest winny, jak i tych, że jest niewinny. Przyjdzie moment, że będzie musiał niczym słynny Holmes pewne rzeczy odrzucić, a w pozostałe uwierzyć, że są prawdą, i przyjąć je za pewne.

(...)

Całość na: [Adres usunięty]