Ostatnie dziecko

1. 

   Początkujący Recenzent

   Ocena: 5/5

   Dodana przez Marta K. w dniu 2017-06-09

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   1 z 1 osób uznało recenzję za przydatną

   Ostatnie dziecko to wznowienie powieści Sebastiana Fitzka, która w Polsce została pierwotnie opublikowana w 2008 roku pod tytułem Śmierć ma 143 cm wzrostu. Teraz mamy więc nowe wydawnictwo, nową, zdecydowanie bardziej klimatyczną okładkę, nowe opracowanie redaktorskie, a w środku tego samego, jak zwykle trzymającego czytelnika w napięciu do ostatniej strony, Sebastiana Fitzka, niemieckiego mistrza thrillerów.
   
   Berliński adwokat Robert Stern dostaje nietypowe zlecenie. W dość dramatycznych okolicznościach zgłasza się do niego dziesięcioletni, śmiertelnie chory Simon, który twierdzi, że jest mordercą. A swoje ofiary zabijał jakieś piętnaście lat temu, grubo przed swoim urodzeniem.
   
   Stern początkowo jest przekonany, że ma do czynienia z jakimś niesmacznym żartem. Kiedy jednak we wskazanym przez Simona miejscu znajduje zwłoki, zaczyna się wahać. Lecz do zajęcia się sprawą dziecka – zabójcy ostatecznie przekonuje go tajemniczy głos. Głos kogoś, kto nagrał na kasecie wiadomość dla adwokata. Jest na niej obraz synka Sterna, który zmarł dziesięć lat temu w drugim dniu życia, oraz filmik przedstawiający kilkuletniego chłopca, w pewien sposób przypominającego małego Feliksa. Głos nakazuje Sternowi przyjąć sprawę Simona i dowiedzieć się, kto tak naprawdę zabijał przed laty. A wtedy Robert być może otrzyma odpowiedź na pytanie, co stało się z jego synem.
   
   Czy chłopczyk rzeczywiście umarł? Czy to Simon zabijał, mimo że nie było go jeszcze na świecie? Czy możliwa jest reinkarnacja? Wątpliwości mnożą się na potęgę. Akcja gna w zawrotnym tempie, co rusz zwracając w nieoczekiwanym kierunku. W śmiertelnie niebezpieczną grę zostaje wciągnięty tak Robert Stern, jak i zafascynowany czytelnik, który koniecznie chce się przekonać, jak ta opowieść się kończy.
   
   Sebastian Fitzek wie, jak stopniować napięcie. Pisze krótkimi zdaniami, tekst dzieli na niewielkie rozdziały, zachowuje dynamizm. Jego twórczość to takie kryminalne staccato. W tym rozpędzonym rollercoasterze nie ma chwili na przestój czy nudę. Natłok wydarzeń czasami może się wydawać zbyt duży, także dla głównego bohatera, który coraz bardziej zaczyna się gubić w fabularnej plątaninie, w jakiej osadził go autor.
   
   Tematyka powieści jest z tych o ciężkim kalibrze, chwilami dość szokująca (pedofilia, handel dziećmi). Choć początek książki (kwestia reinkarnacji) mógłby sugerować, że jest to opowieść z gatunku mistycznych, na szczęście zmierzając ku końcowi, autor porzuca wszelką abstrakcję, udowadniając, że jego pole działania to mocne thrillery psychologiczne.
   
   Mam też dobrą wiadomość dla wielbicieli X Muzy. Na podstawie Ostatniego dziecka w 2012 roku został nakręcony film The Child, można więc sprawdzić, jak w porównaniu do książkowego pierwowzoru wypadła adaptacja.
   
   Na koniec chciałam jeszcze raz przestrzec wszystkich czytelników o słabszych nerwach. Ostatnie dziecko to powieść pod wysokim napięciem! Czytacie ją więc na własną odpowiedzialność.
   
   Recenzja ukazała się na portalu Kawiarenka Kryminalna

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
2. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 4/5

   Dodana przez Barbara Z. w dniu 2020-05-13

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   Dużo dobrego słyszałam o autorze, ale ta książka mnie nie zauroczyła. Owszem, działo się, akcja toczy się wartko, są emocje, bo muszą być gdy dziesięcioletni chłopiec opowiada, że w poprzednim życiu był seryjnym mordercą. Wskazuje miejsca ukrycia zwłok i okazuje się, że mówi prawdę. Skąd zna te fakty? Kim był morderca? Czyżby reinkarnacja? Jakie fakty ujawni śledztwo prowadzone przez Roberta Sterna?

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
3. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 4/5

   Dodana przez Martyna K. w dniu 2017-09-09

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   Twórczość Sebastiana Fitzka poznaję od kilku lat. W ostatnim czasie postanowiłam skusić się na jedną z jego nowszych pozycji, czyli ,,Ostatnie dziecko".
   
   Robert Stein 10 lat wcześniej przeżył niewiarygodną tragedię. Po 2 dniach jego synek zmarł. Tak naprawdę nie wiadomo co tak naprawdę było przyczyną, dbali o niego, ale czasem takie rzeczy się zdarzają. Teraz Robert wybrał się na tajemnicze spotkanie ze swoją znajomą pielęgniarką. Na miejscu zastała 10-letniego chłopca, który twierdzi, że w poprzednim życiu zamordował kilka osób...
   
   Książki niemieckiego autora zawsze poruszają jakiś ciekawy temat. Tym razem padło na reinkarnację. Sebastian Fitzek nie narzuca czytelnikowi swojego zdania. Tak naprawdę bohaterowie mają podzielone poglądy na ten temat. Osobiście, choć nie przepadam za takimi zjawiskami, skłaniam się ku opcji, że reinkarnacja może mieć miejsce naprawdę.
   
   Pozycja, tak, jak cała twórczość pisarza, ma wiele nieoczekiwanych zwrotów akcji. Gdy myślimy, że autor już niczym nas nie zaskoczy, czeka na nas wbijające w fotel i nie wyjaśniające wszystkiego zakończenie. W powieściach autora podoba mi się to, że tak naprawdę część zdarzeń czytelnik zawsze musi sobie dopowiedzieć samodzielnie.
   
   ,,Ostatnie dziecko" to jedna z ciekawszych pozycji niemieckiego autora. Napisana została w 2007 roku, jednak w niczym nie umniejsza to jej świetności. Odznaczająca się lekkim piórem sprawia, że nie sposób się od niej oderwać.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
4. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 5/5

   Dodana przez Barbara J. w dniu 2017-06-16

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   Gdy przeczytałam pierwszą książkę tego autora, byłam zachwycona. Jego Odcięci, było dla mnie nie tyle zaskoczeniem, co dreszczowym deserem. Wstęp, który był fenomenalny i rozpoczynał książkę w wielkim stylu. Dziś zaś premiera jego kolejnego działa, które wciąga od pierwszych stron. Niezwykle trzymająca w napięciu powieść kryminalna. Gwarantuję, że nie odłożycie książki! Będziecie chwieli więcej i więcej. Jedno zdanie, które intryguje i zachęca do czytania jest na okładce.
   
   Jak to? - pomyślałam... Jak dziesięciolatek, mógł piętnaście lat wcześniej zamordować człowieka? No jak? Jeśli też Was to intryguje to zapraszam po więcej ciekawych informacji...
   
   "Dziesięcioletni chłopiec wzywa adwokata, by wyznać mu, że piętnaście lat temu zamordował człowieka. I potrafi to udowodnić… Kiedy adwokat Robert Stern zgadzał się na to niezwykłe spotkanie, nie wiedział, że umawia się ze śmiercią. A tym bardziej nie miał pojęcia, że śmierć, która wkroczy w jego życie, będzie miała 143 centymetry wzrostu, na nogach trampki, a na buzi uśmiech...”
   
   Wzięty adwokat, po rozwodzie, zajmujący się różnymi sprawami, zostaje poproszony przez swoją byłą kochanką oto, aby spotkać się z nią w bardzo podejrzanej dzielnicy. Gdy przybywa na miejsce, okazuje się że była przyjaciółka przyprowadza na spotkanie 10 letniego, chorego chłopca, który chce wynająć adwokata. Chłopak prosi, aby ten reprezentował go, ponieważ chcę się zgłosić na policję, aby przyznać się do popełnionego 15 lat temu przestępstwa. Stern nie chce wierzyć że Simon, który ma 10 lat mógłby popełnić przestępstwo 15 lat temu. Okazuje się jednak, że pielęgniarka, która opiekuje się chłopcem w szpitalu, żeby mu sprawić przyjemność zabrała go na terapię reinkarnacyjne, aby poprawić mu nastrój, ponieważ chłopak ma guza i w niedługim czasie może umrzeć. Jednak terapia ta zamiast poprawić chłopców nastrój powoduje, że w jakiś dziwny sposób chłopak przypominam sobie, że w swoim poprzednim życiu był seryjnym mordercą. Chłopczyk jest przekonany że zamordował człowieka i wie gdzie są zwłoki. Kiedy w opisanej piwnicy rzeczywiście znajdują się szczątki Stern, czuje się jakby grał w naprawdę dobrym horrorze. Jednak te sceny to dopiero początek. To co było w przeszłości zadziwia, lecz intryguje to co będzie w przyszłości. Simon bowiem opowiada również o tych ofiarach z najbliższej przyszłości.
   
   Zainteresowani? Ja nie mogłam się oderwać. Kartki przelatywały przez palce niczym piasek na plaży. Nie czułam upływu czasu. Musiałam poznać koniec. Musiałam wiedzieć jak zakończy się ta historia. Bardzo lubię dreszczowce, czy to filmy, czy książki. Lubię się bać, poczuć jak adrenalina buzuje w moim ciele. Zastanawiało mnie, czy sprezentowana chłopcu na urodziny terapia przyniesie więcej korzyści, czy wręcz przeciwnie. Do tego dochodzi jeszcze wątek z tajemniczą przesyłką. Adwokat miał duży dylemat i wcale się mu nie dziwiłam. Sama zastanawiałam się co bym zrobiła na jego miejscu.
   
   W książce mamy też motyw tajemniczego, wiele wiedzącego głosu, który nie powiem, dolewał oliwy do ognia. Wiele się działo w życiu Sterna, ale mało kto potrafił wyjasnić śmierć jego dziecka. Zaskoczenie jakie ON poczuł, poczułam i ja czytając. Pamiętacie jak w niekończącej się opowieści chłopiec, czuł to co czytał? Ja właśnie podobnie miałam. Im bardziej był zaskakiwany adwotak, tym ja szybciej czytałam.
   
   Nie mamy tu opisanego jednego zabójstwa, lecz kilka. Jednym z ciekawszych przypadków będą zwłoki znalezione w lodówce na wysypisku śmieri.
   
   Wciągająca historia z dreszczykiem, która początkowo jest bardzo smutna. Choroba, osierocenie, smierć i złoczyńcy to tylko niektóre zagadnienia kryjące się na stronach książki. Jednak ktoś sprawia, że nic nie jest pewne i wiadome. Sebastian Fitzek bardzo dobrze radzi sobie w pisaniu psychothrillerów, a przez to nie jeden bloger może napisać o nim same pozytywne rzeczy. Cieszę się, że dzięki uprzejmości wydawnictwa mogłam przejść przez kolejną niezwykłą historię. Dobrze, że autor nadal pisze i ma na koncie już kilka książek, bo wiem, że po co nie sięgnę będzie to wyjątkowe i zdecydowanie w moim guście. Zresztą mądrzejsi ode mnie już napisali o umiejętnościach autora, a co ja Wam będę pisała, sami przeczytajcie:
   
   „Popularność Fitzka wynika z jego niepowtarzalności i wyjątkowości. Znakomita literacko narracja, umiejętność budowania napięcia, dojrzałość i obrazowość języka, panowanie nad całością materii (wszystko się zgadza, wszystkie wątki zbiegają się logicznie) to jego stałe zalety”. „DER SPIEGEL”
   
   Pytasz Drogi Czytelniku: Czy warto przeczytać książkę Ostatnie dziecko? Dlaczego masz ją kupić? Tylko dlatego, że ma dobre recenzje? Odpowiem ci tak: Jeżeli ktoś napisał, że ta książka jest dobra, to popełnił błąd. Autor trzyma w napięciu od pierwszej do ostatniej strony. Nie jesteś pewny co się wydarzy, dreszczyk emocji towarzyszy przez całą książkę. Cały czas zastanawiasz się czy słusznie postępują bohaterowie i jaki los ich czeka. Jeżeli ktoś uważa że ta książka jest dobra to się myli. Ta książka jest fenomenalna!
   
   Blog: [Adres usunięty]

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
5. 

   Recenzent Wybitny

   Ocena: 5/5

   Dodana przez Monika Z. w dniu 2017-06-09

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   Akcja jest zręcznie poprowadzona i co chwila zaskakuje zwrotami, nie miałam wrażenia, że Fitzek sięga po tani sentymentalizm. I chwała mu za to.
   
   Świetna powieść, trzymająca w napięciu do ostatniej strony. Szkoda, że tak szybko się kończy!
   
   Fragment recenzji z portalu Zbrodnicze Siostrzyczki

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz

Pokaż pozostałe 2 recenzje

Komentarz

Twoja ocena:

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Dodaj recenzję