Obietnica Klary

Na początku książka trochę mnie nudziła, jednak już po kilkunastu stronach wciągnęłam się w historię Klary. Książka opowiada historię przypadkowego spotkania Klary i małego chłopca Mikołaja. Z pozoru niewinne spotkanie odmienia życie kobiety. Mikołaj po ucieczce od cioci znajduje schronienie na strychu Klary, gdy kobieta odkrywa intruza jest zdenerwowana lecz po pewnym czasie zaprzyjaźnia się z chłopcem. Razem z przyjaciółką odnajdują jego ojca i wtedy kobieta odkrywa że jednak nie jest jedynaczką. Historia jaką przedstawia nam pani Krystyna jest bardzo ciekawa i wspaniale opisana. Niektóre zabawne dialogi nadają książce troszkę humoru. Klara odziedziczyła dom po babci, która bardzo lubiła zagadki i teraz jedną najważniejszą kobieta musi rozwiązać, aby poznać nie tylko kto był jej ojcem lecz również odkryć że nie została sama. Autorka bardzo dobrze przedstawia realia życia na wsi, gdzie wszyscy wszystko wiedzą na temat każdego mieszkańca. Jednak mimo tych niedogodności mamy opisaną piękną i urokliwą miejscowość. Niesamowicie klimatyczne Zacisze jest spokojnym miejscem gdzie każdy by chciał zamieszkać. Bohaterowie powieści wykreowani bardzo dobrze, niezwykle charyzmatyczni i realistycznie przedstawieni. Książka jest bardzo ciekawie napisana, bez zbędnych opisów gdzie każde wydarzenie pasuje do danego miejsca. Autorka przedstawia nam przemianę jaka zachodzi w Klarze, która odkrywa że jej marzenia i priorytety z każdym kolejnym dniem ulegają zmianie. Gdy nadchodzi dzień oddania Mikołaja już sobie nie wyobraża dalszego życia bez niego. Akcja powieści nie ma może zawrotnego tempa, jednak jest napisana tak aby czytelnik jeśli się dokładnie zagłębi w historię nie mógł jej odłożyć dopóki nie dokończy. Pani Krystyna operuje bardzo lekkim i prostym językiem, dzięki temu książkę czyta się bardzo szybko. "Obietnica Klary" to idealna powieść na letni wieczór. Chwilami zabawna, momentami wzruszająca i skłaniająca czytelnika do przemyśleń na temat swojego życia. Każdy z nas ma jakieś marzenia i chcę coś osiągnąć w życiu. Jednak zanim zaczniemy spełniać owe marzenia trzeba się kilka razy zastanowić czy tego właśnie pragniemy. Autorka wywołuje swoją historią wiele różnorakich emocji, i to jest najlepsze, że niby z pozoru lekka powieść a potrafi trafić do serca. Jeśli lubicie tajemnice, poplątane losy rodzinne, cięte riposty oraz humorystyczne dialogi polecam wam tą powieść. Bardzo piękna okładka przyciągająca wzrok i oddająca cały charakter opisanej urokliwej wsi i jej skarby natury. Zabrakło mi zakończenia wątku miłosnego między Klarą a Julianem jej kolegą z dzieciństwa, bardzo ciekawie rozkręcał się ten wątek. Jest to moja pierwsza książka pani Krystyny i z przyjemnością sięgnę po inne jej powieści.

Zaciszny zakątek…

Czasami bywa tak, że jedna decyzja pociąga za sobą tak dalece idące konsekwencje, że determinują one całe późniejsze życie. Ta jedna decyzja, szczególnie dotycząca ważkich kwestii, takich jak miejsce zamieszkania czy też pracy, a także wyboru mężczyzny, może nas uszczęśliwić, nadać naszemu życiu sens, lub też przeciwnie – pozbawić nas siły i życiowej energii.

Dla Klary takim kamieniem milowym, zwrotem w jej życiu, stała się obietnica złożona babci, dotycząca rezygnacji życia w mieście i przeprowadzki na wieś. Nie sądziła zapewne, że kiedyś rzeczywiście przyjdzie jej obietnicę tę zrealizować, dlatego też podjęła to zobowiązanie. Teraz, w odziedziczonym przez babcię domu powoli oswaja się z otoczeniem, a także ze współpracownikami – Klara pracuje bowiem w szkole w charakterze nauczyciela.

Czy miastowa dziewczyna łatwo odnajdzie się na wsi? Czy odnajdzie w szkolnych murach przyjaciół czy raczej praca stanie się powodem do frustracji? Czy to możliwe, żeby w tak małej mieścinie szybko pozyskać wroga i to na dodatek szalenie przystojnego, i to takiego, który – dziwnym zrządzeniem losu – jest świadkiem wielu kompromitujących sytuacji z udziałem Klary? Czy to możliwe, żeby w starym domu, zwanym Zaciszem, pojawił się wyjątkowo psotny … duch?

Na te pytania szukać będziemy odpowiedzi w najnowszej powieści autorstwa Krystyny Bartłomiejczyk, pt. „Obietnica Klary”. Opublikowana nakładem Wydawnictwa Prozami książka, to prawdziwa podróż do urokliwego zakątka, który kusi obietnicą sielskiego życia. Tyle tylko, że – jak wszędzie – boryka się z wieloma problemami, zaś jego mieszkańców nękają takie same problemy, jak mieszkańców innych zakątków Polski. Po książkę sięgnąć mogą nie tylko miłośnicy pióra autorki, ale również osoby, którzy poszukują w lekturze odskoczni, wskazówek, nadziei. To również książka dla czytelników ceniących sobie powieści obyczajowe za emocje, które niosą, za obraz świata pozwalający uwierzyć, że bohaterowie równie dobrze mogą być naszymi sąsiadami lub … nami.

Klara, po bolesnym zawodzie miłosnym, nie wydaje się zainteresowana mężczyznami. Kiedy jednak na jej drodze staje Julian Lubiecki, sytuacja może się zmienić. Mimo iż na razie ta dwójka to mieszanka wybuchowa, to – dla dobra pewnego chłopca, decydują się zjednoczyć swoje siły. Kobiecie takie wsparcie będzie bardzo potrzebne, bowiem można odnieść wrażenie, że los Mikołaja tak naprawdę interesuje niewielu ludzi. Rozwiązując problemy związane z trudną sytuacją chłopca, Klara będzie musiała uporać się z jeszcze jednym problemem. Otóż od pewnego czasu wydaje jej się, że nie jest sama w domu, zaś z lodówki znikają produkty. Czyżby dom był nawiedzony przez wyjątkowo łakomą zjawę? A może na strychu Zacisza rozgościł się „mieszkaniec na gapę”?.

W ten świat pełen problemów, bolączek naszego kraju, ale i radości, zagłębiamy się dzięki Krystynie Bartłomiejczyk, która dała się już poznać jako doskonała obserwatorka rzeczywistości. Nie tylko z pietyzmem odtworzyła ona specyficzną atmosferę wsi, ale również doskonale oddała wąskie horyzonty myślowe pewnych grup społecznych, panującą znieczulicę oraz karygodne postawy niektórych nauczycieli. Niestety książka jest dość trudna w odbiorze, trudno jest skoncentrować się na jej sednie, zbyt wiele jest tam wydarzeń, osób i dialogów zbędnych, nie posuwających akcji do przodu, brakuje również wyraźnego portretu Klary, co dziwi wobec mnogości szczegółów zauważonych przez autorkę. Co nie znaczy, że zagłębienie się w powieść nie dostarcza nam pozytywnych emocji – „Obietnica Klary” przyciąga bowiem realizmem sytuacyjnym, zaciekawia czytelnika owym tajemniczym gościem w domu Klary czy problemem Mikołaja i sposobem jego rozwiązania. Szkoda, że tego samego nie można powiedzieć o samej Klarze i jej historii…

Justyna Gul

Qultura słowa