Diabelski młyn. Nikita. Tom 3

“Robin zaryzykował życie, sięgając po ostatnie kostki czekolady należące do kobiety w piżamie, z twarzą spuchniętą od płaczu. Cóż, nie od dziś żył na krawędzi.”

Ponownie przychodzę do was z książką z serii o Nikicie Anity Jadowskiej – tym razem jej trzecim tomem, czyli “Diabelskim Młynem”. Cóż to była za przygoda! Czytając wcześniejsze tomy byłam zachwycona, ale nigdy nie pomyślałam, że może być jeszcze lepiej. A jednak! Trzeci tom był dla mnie najlepszym ze wszystkich. Jeśli nie czytaliście jeszcze tej serii to najwyższa pora to zmienić!

Tym razem miejsce akcji ponownie zupełnie się zmienia. Nikita wraz z Robinem trafiają na Bezdroża, by odkryć tajemnicę stojącą za przeszłością Robina, której ten nie pamięta. Pomaga im w tym Cygański Książę, który w zamian oczekuje od nich pomocy w uruchomieniu tajemniczego Lunaparku wraz z mrocznym Diabelskim Młynem. Klimat taboru, życia w drodze i magii Bezdroży oraz Rubieży sprawił, że nie mogłam bardziej pokochać tej książki i zwyczajnie nie byłam w stanie oderwać się od lektury. Przygody jakie zaserwowała bohaterom autorka są niesamowite i tak wciągające, iż mam wrażenie, że nie przeczytałam tej książki, lecz ją pochłonęłam.

W “Diabelskim Młynie” nie brakuje odkrywania tajemnic, zwrotów akcji i zaskoczeń fundowanych czytelnikowi. Bardzo cenne było dla mnie poznanie drugiej strony Nikity - tej strony, która pragnie spokoju i dobrego, szczęśliwego życia. Wielkim plusem było dopuszczenie do głosu Robina. W tym tomie wyjątkowo zdarzały się rozdziały opowiedziane właśnie przez niego. To sprawiło, że dokładniej zrozumiałam jego punkt widzenia oraz obdarzyłam go jeszcze większą sympatią (jeśli jest to w ogóle możliwe 😂). Nie mogę przy okazji tego tomu zapomnieć o genialnych ilustracjach Magdaleny Babińskiej. Za każdym razem zachwycają one równie mocno!

Książki o Nikicie to gwarancja niesamowitych wrażeń. Każda z części emanuje zupełnie inną wspaniałą magią. Czuć ją tak wyraziście, iż momentami miałam wrażenie, że uczestniczę w tej historii jako niemy obserwator gdzieś tuż obok Nikity. Każdy z tomów jest niesamowicie różnorodny, a mimo tego wspaniale ze sobą współgrają i się dopełniają. “Diabelski Młyn” zdecydowanie sprowadził na mnie ogromny kryzys czytelniczy. Zwyczajnie nie mogłam pogodzić się z tym, że jest to ostatni tom przygód Nikity. Mam ogromną nadzieję, że Anita Jadowska napisze ich nieco więcej! Uważam, że są to książki, które trzeba przeczytać. Będą one idealną propozycją dla fanów fantastyki, ale polecam ją także jako początek znajomości z tym gatunkiem. Dla mnie była to niezapomniana przygoda. Teraz przyszła pora na przeczytanie książek o Dorze Wilk tak często wspominanej przez Nikitę! :)

„Diabelski młyn” to trzeci tom wchodzący w skład niezwykłej serii o Nikicie. Dwie pierwsze części bardzo mi się podobały, dlatego ogromnie nie mogłem doczekać się kontynuacji.

Byłem bardzo ciekawy, jak potoczą się dalsze losy Nikity i Robina. Pokochałem tę dwójkę bohaterów od samego początku.

Nikita jest bardzo silna, lojalna, odważna i honorowa. To niesamowicie wierna przyjaciółka i dobra osoba, ale nie warto z nią zadzierać, bo w środku jest niebezpieczną i wielce tajemniczą kobietą o silnej osobowości.

Robin jest z pozoru spokojnym i neutralnym bohaterem. Wykazuje się wielką determinacją i niesamowicie silną wolą.

Wspólnie tworzą bardzo zgrany i silny duet przyjaciół.

Razem stali się partnerami, którzy nawzajem wspierają się i pomagają sobie w osiągnięciu wyznaczonego celu.

Fabuła książki skupia się głównie na wspólnej podróży bohaterów przez groźne Bezdroża, aby dotrzeć do Archiwum. Miejsce to pozwoli Robinowi poznać całą prawdę o sobie. Ostatecznie, każde z nich musi samodzielnie zmierzyć się z własnymi lękami, przeszkodami i demonami.

"Podszedłem bliżej. Uklęknąłem na jedno kolano i czekałem.

Wyłonił się zza pnia drzewa. Cudaczek. Nie pamiętam, bym widział kiedykolwiek coś tak pociesznego.

Stwór był rozmiarów dużego szczeniaka, labradora, czy wilczarza. Miał krępe, pokryte złotawą łuską ciało, długie masywne łapy - znak, że jeszcze sporo urośnie - i wężowy ogon, którym uderzał nerwowo o ziemię. Pyszczek z wielkimi uszami przywodził na myśl nietoperza - podobnie jak błoniaste skrzydła. Wielkie szczenięce ślepka, które patrzyły na mnie smutno. Wypełniłyby się łzami, gdyby stworzenie umiało płakać.

- Co się stało, głuptasie? - zapytałem.

Ta część pokazuje dodatkową perspektywę Robina. W końcu możemy poznać jego skrywane myśli, przeczucia i dotrzeć do głęboko skrywanych tajemnic.

Jego niesamowita droga, która ostatecznie pozwoli mu poznać swoją przeszłość. Musi ON przekroczyć ścieżkę, by w pełni poznać siebie i odważyć się na zmiany w swoim życiu."

Bardzo mnie urzekło nawiązanie do mitologii skandynawskiej.

Autorka pod wieloma względami wykazała się ogromną pomysłowością, a świat, który nam przedstawiła, tworzy spójną, sensowną całość. Kraina ta jest pełna pozytywnej energii i zabawy.

Bohaterowie perfekcyjnie pasują do tej niezwykłej historii.

Ten tom jest bardzo spokojny i stonowany, w porównaniu z poprzednimi częściami.

Długie i szczegółowe opisy pozwalają bliżej poznać nam Nikitę i Robina, a zarazem kreują magiczne tło fabuły.

„Diabelski młyn” to niezwykła książka z perfekcyjnie rozbudowaną historia. Wartka akcja, doskonałe, nowatorskie pomysły i wielka przyjemność płynąca z czytania.

Odważni bohaterowie, szczypta mitologii skandynawskiej, ogromna ilość magii i nieprzeciętnej fantastyki.

Autorka utrzymała poziom dwóch wcześniejszych odsłon i stworzyła jeszcze bardziej intrygująca historię.

Bez żadnych wątpliwości mogę wam polecić tę książkę.

Ocena: 🌟🌟🌟🌟🌟/6

W pierwszym tomie trylogii o Nikicie Aneta Jadowska pokazała nam magiczną alternatywną Warszawę. W drugim tomie zabrała bohaterów do równie magicznej Norwegii. W trzecim tomie rzuciła bohaterów na pastwę Bezdroży.

Cieszę się, że autorka nie boi się zabrać bohaterów w nowy świat, budując go od podstaw. Miejsce akcji w każdym tomie trylogii było najlepszą częścią całej historii.

Nikita i Robin mają cel. Chcą się dowiedzieć, kim tak naprawdę jest Robin i dlaczego wymazano z jego pamięci wspomnienia i tożsamość. Jedynym miejscem, gdzie mogą znaleźć te informacje, jest Archiwum. Szkopuł w tym, że można się do niego dostać tylko przez Bezdroża. A Bezdroża są niezwykle niebezpiecznym miejscem.

Bohaterowie dołączają więc do taboru Cygańskiego Księcia, który okazuje się bardzo barwną postacią. Magia taboru ma ochronić Nikitę i Robina przed złą magią Rubieży i Bezdroży. Droga do celu nie jest jednak całkiem prosta. Bohaterów czeka bowiem zadanie, które wiąże się z Lunaparkiem i Diabelskim Młynem.

W drugim tomie brakowało mi Robina. W Diabelskim Młynie nareszcie autorka pozwoliła poznać go trochę lepiej, pozwalając mu nawet dominować w narracji. Jego punkt widzenia okazał się doskonale uzupełniać fabułę historii, szczególnie, że Nikita przez część podróży znajdowała się w całkiem innym miejscu.

Samo dążenie do celu, podróż bohaterów przyniosła im mnóstwo możliwości do rozwoju charakteru. Nic tak nie kształtuje nas, jak trudne sytuacje i bycie narażonym na różne niecodzienne czynniki. Aneta Jadowska wykorzystała każdą sposobność, by popchnąć postaci do przodu.

Mimo, że zakończenie pozostawia wiele do życzenia, uważam Diabelski Młyn za doskonałe zakończenie trylogii.

Trzeci tom to książka o akceptacji siebie, ale też o przyjaźni i poznaniu swojej prawdziwej tożsamości. Myślę, że ten tom mogę położyć na równi z drugim.

---

Książkę przeczytałam dzięki portalowi [Adres usunięty]

Niezwykle klimatyczna okładka, świat magii, po którym dumnie kroczy wytrawna zabójczyni ze swoim partnerem jest mi dobrze znany, a dzięki uprzejmości Wydawnictwa SQN miałam okazję zakończyć trylogię z niezwykłym żalem, znanym każdemu czytelnikowi, kiedy zdaje sobie sprawę z tego, że to koniec przygód bohaterów, których tak bardzo pokochał. Z jednej strony radość, że poznam więcej szczegółów dotyczących Robina, a z drugiej, eh, no właśnie, smutek, że ta seria dobiega końca. Nie pozostaje mi, więc nic innego, jak podzielić się z Wami moją opinią i sięgnąć po inne dzieła Pani Jadowskiej, które tak ochoczo polecacie.

„Podszedłem bliżej. Uklęknąłem na jedno kolano i czekałem.

Wyłonił się zza pnia drzewa. Cudaczek. Nie pamiętam, bym widział kiedykolwiek coś tak pociesznego.

Stwór był rozmiarów dużego szczeniaka, labradora, czy wilczarza. Miał krępe, pokryte złotawą łuską ciało, długie masywne łapy - znak, że jeszcze sporo urośnie - i wężowy ogon, którym uderzał nerwowo o ziemię. Pyszczek z wielkimi uszami przywodził na myśl nietoperza - podobnie jak błoniaste skrzydła. Wielkie szczenięce ślepka, które patrzyły na mnie smutno. Wypełniłyby się łzami, gdyby stworzenie umiało płakać.

- Co się stało, głuptasie? - zapytałem.”

W poprzednim tomie poznaliśmy przeszłość Nikity, tak, więc tym razem nadszedł czas, aby poświęcić więcej uwagi Robinowi, rozwiać wszelkie wątpliwości, potwierdzić lub rozwiać domysły czytelników. Nikita postanawia pomóc swojemu partnerowi odnaleźć przeszłość, odzyskać wspomnienia i poznać sekrety Zakonu Cienia. Wyruszają razem w niebezpieczną podróż na tereny Bezdroży i Rubieży, aby dostać się do Archiwum Zakonu Cieni, gdzie znajdują się odpowiedzi na pytania, które kłębią się w ich umysłach. Droga, jak to zazwyczaj bywa nie należy do prostych, dlatego potrzebna im pomoc Cygańskiego Księcia i jego taboru, tylko magia Niespokojnych pozwoli im przeżyć. W przyrodzie nic nie ginie, nie ma niczego za darmo zwłaszcza w świecie Nikity. W zamian za przysługę bohaterowie będą musieli pomóc uruchomić Lunapark i ożywić Diabelski Młyn, zastanawiacie się, czy im się to uda? Zwłaszcza, że nordyccy bogowie nie zapomnieli o Nikicie, szykuje się kolejne spotkanie, ale nie tylko z nimi, poznamy berserka oraz młodego smoka, czy to nie brzmi ekscytująco?

Nim wyrusza po wspomnienia zabójczyni trafi pod sąd Norn, zostanie oskarżona o zupełny brak empatii i wychowania swojego berserka, który czuje coś znacznie więcej niż agresję i mord, może da się go ucywilizować? Mimo Stachu nasza bohaterka podejmuje się tej próbu, pan B. doczekał się swojego imienia -Brynjar, musi współpracować z Nikitą, a co z tego wyjdzie?

Dzięki rozdziałom pisanym z perspektywy Robina mogliśmy go poznać lepiej, rozterki, z którymi się mierzył, czy jakie odczuwał emocje. Postacie poboczne wprowadziły do powieści powiew świeżości, Cygański Książę, czy siostry Verde, czy nowe zwierzątko Robina, które jest urocze.

Książkę czyta się bardzo dobrze, co nie jest niczym zaskakującym, dla tych, którzy zdołali się już spotkać z twórczością Jadowskiej. Obrazowo opowiada o zasadach panujących na Bezdroży wplatając w to żywiołową akcję. Jeśli chodzi o finał i poznanie historii Robina, ma swój satysfakcjonujący i ciekawy koniec, nie mam mu niczego do zarzucenia, poza tym, że pożegnanie przyszło tak szybko. Jak w poprzednich tomach „Diabelski Młyn” został wzbogacony o ilustracje Magdaleny Babińskiej, nie wyobrażam sobie, aby tym razem miało być inaczej, pozwalają lepiej się wczuć w świat, jaki wykreowała Jadowska.

Tak, jak pisałam w recenzji poprzedniego tomu nie zawiodłam się na zwieńczeniu serii o Nikicie, mogę polecić ją i podpisać się pod tym rękami i nogami. Seria o Nikicie nie jest analizą mitologii, jest fantastyką, która ma charakter rozrywkowy. „Diabelski Młyn” jest zwieńczeniem przygód Nikity i Robina, chociaż nie wiadomo, czy Jadowska czymś nas nie zaskoczy, czego Wam życzę i sobie.

"Diabelski Młyn" Aneta Jadowska, ostatnia część trylogii o Nikicie czy wato było na nią tyle czekać?

Nikita postanawia pomóc Robinowi który nie pamięta swojej przeszłości, znalazła sposób jak poznać jego dawne życie oraz sekret Zakonu Cieni. "Robin to rozumiał, ale został opętany pragnieniem odpowiedzi. I rozumiałam to. Przez większość życia nie znałam prawdy o sobie, o swojej rodzinie, i nic mnie nie uwierało w duszy, nie czułam niepokoju. Aż spotkałam ducha z przeszłości". Razem wyruszają na bardzo niebezpieczną podróż do Archiwum, jedyna droga to ta przez Bezdroża i Rubieże w innej, magicznej części świata. Proszą o pomoc w wyprawie Cygańskiego Księcia i jego tabor ponieważ bez ich magicznych mocy nigdy nie dostaną się do Zakonu Cieni. Niestety nic za darmo oni również muszą pomóc uruchomić Lunapark oraz Diabelski Młyn. Po drodze wmieszają się w niejedną przeszkodę a przygoda którą przeżyją będzie niezapomniana. "Siniaki były warte tego entuzjazmu i spojrzenia wyłupiastych ślepek przesyconego czystą miłością".

Nie wiem czy to dlatego że trzeci tom jest tym ostatnim czy dlatego że jest najlepszy ale przeczytałam go dość szybko, wszystko było tak spójne że przechodziłam z rozdziału do rozdziału. Nikita bardzo się zmieniła i to widać, bardzo mi się to podoba bo jednak jako kobieta powinna mieć trochę ogłady. Skończyło się moim zdaniem fajnie, wszystko zostało wyjaśnione, wątki się podomykały chociaż polubiłam te postacie i chętnie bym jeszcze o nich poczytała.

Ostatni tom na pewno Was zaskoczy a jeśli nie czytaliście poprzednich części to szybko to nadróbcie.

Eklektyczny styl fantastyczny ;)

"Diabelski młyn" jest właśnie niczym innym, jak takim trochę "pomieszaniem z poplątaniem", tyle że... sensownym :) I to na gruncie literackim. Z domieszką sporego talentu ze strony autorki, bez talentu bowiem stworzenie sensownej całości ze świata magii, skandynawskiej mitologii i małej domieszki cygańskiej pomocy nie miałoby zdecydowanie miejsca ;)

Pewne jest jedno - "Diabelskiego młyna" nie ma sensu czytać bez mglistej choćby znajomości dwóch poprzednich części "Cyklu o Nikicie"... Niniejsza książka to zwieńczenie pewnej trylogii - bez znajomości poprzednich tomów lektura naprawdę nie ma większego sensu... Jeśli jednak poprzednie tomy znacie... :)

Główni bohaterowie to Robin i agentka Nikita. Duet ciekawy, aczkolwiek wcale nie miłosny ;) Jadowska trochę być może zaskakuje, utarło się chyba bowiem, że jeśli bohaterowie to facet i dziewczyna, to raczej iskrzy... Tutaj bynajmniej nie iskrzy, mamy za to partnerstwo, współpracę i pewnego rodzaju przyjaźń. Do tego na tapecie jest samobójcza wręcz misja wspomnianej dwójki na Bezdrożach, utrata pamięci Robina, konieczność uruchomienia pewnego Lunaparku i stojącego w nim, tytułowego, Diabelskiego młyna... We wszystko zaś wmieszany jest tajemniczy Zakon Cieni i pewien cygański tabor, na czele w pewnym Cygańskim Księciem... :)

Brzmi zawile, ale to naprawdę dobra fabuła. Tak jak i cały zresztą cykl. Fantastyka w rodzimym wydaniu, nawet jeśli czerpiąca z inspiracji innymi np. mitologiami, czy czymkolwiek niezwiązanym z rodzimym nurtem kulturowym - to jest naprawdę cenna rzecz! Im więcej tego rodzaju publikacji i książek powstaje - tym lepiej! :)

Co tu dużo mówić - polecam! Z małym jednak zastrzeżeniem - polecam jako cały cykl, włącznie z poprzednimi częściami ;)

Dziękuję Wydawnictwu SQN za egzemplarz recenzencki.

Recenzja także na:

[Adres usunięty]

Tęskniliście za Nikitą? Aneta Jadowska i jej bohaterowie powracają w zaskakującym finale trylogii Nikity! Będzie magia, walka z wrogami i własnymi słabościami oraz poszukiwanie odpowiedzi na męczące pytania. Emocjonujące przygody, zabawne dialogi oraz poruszanie zupełnie innych, głębszych problemów - to się nazywa godne zwieńczenie trylogii! książka dostępna w portalu [Adres usunięty]

"Nie da się zmienić przeszłości. Po prostu postarajmy się, by przyszłość nie była całkiem do niczego."

Premiera "Diabelskiego młyna" to wydarzenia na, które czekałam z niecierpliwością! Druga część pozostawiła w mojej głowie wiele pytań, co sprawiało, że wręcz kipiałam z ciekawości.

Na samym początku opowieści zapoznajemy się z planami bohaterów odnośnie wyjazdu do Archiwum, gdzie znajdują się wszystkie sekrety Zakonu Cieni. Podobno jest to jedyne miejsce gdzie zachowały się nietknięte dokumenty Robina, co da możliwość rozwikłania jego przyszłości. Niestety droga do tego miejsca prowadzi przez Bezdroża przepełnione magią. Po pomoc w przeprawie Nikita udaje się do Cygańskiego Księcia i jego taboru, w zamian bohaterowie muszą pomóc uruchomić Lunapark oraz ożywić Diabelski Młyn. W międzyczasie Nikita zmierza się z berserkiem pod własną skóra oraz młodocianym smokiem, przygarniętym przez Robina.

Czytając początek nie byłam przekonana co do lektury. Zwłaszcza gdy tyle rzeczy kłębiło mi się z tyłu głowy odnośnie przygód Nikity i Robina. Bałam się klapy, pisania na siłę i wszystkich objawów pojawiających się gdy czytamy ostatnie części serii. Na moje szczęście sprawy potoczyły się inaczej! W końcu dostałam mojego ukochanego mężczyznę, a nawet rozdziały z jego perspektywy! Moim zdaniem ta "nowość" jak najbardziej jest w tej książce potrzebna, ponieważ Robin doświadcza różnych wizji o których niekoniecznie musi się dowiadywać główna bohaterka.

Na losy Robina i rozwikłanie jego problemów z pamięcią czekałam dwie części. Czytając o nich w "Diabelskim młynie" byłam w końcu usatysfakcjonowana! Autorka jak zawsze przedstawiła mi historię w sposób, którego się nie spodziewałam. Przeszłość Robina okazuje się jednak bardziej zaskakująca, co potęgowało moją ciekawość, a następnie smutek po skończonej lekturze.

Następna sprawa, która przypadła do mojego gustu to podróż, Bezdroża, cyrk. Dzięki nim akcja toczyła się nieprzerwanie oraz co róż poznawałam nowe barwne postacie. Jeśli chodzi o umiar, także tu występuje. Nie zostajemy zasypani imionami, nazwami czy sytuacjami. Jak najbardziej jesteśmy w stanie się połapać w książce bez żadnej pomocy. Szczerze mówiąc, lektura jak najbardziej nadaje się na lekturę w pociągu/autobusie gdzie jesteśmy lekko rozkojarzeni.

Jedyne przed czym muszę ostrzec to brak mordobicia, rozlewającej się posoki i wielkich bitew. W tej części jesteśmy świadkami zachodzących zmian w światopoglądzie bohaterów oraz szukania rozwiązań zagadek. Co nie oznacza, że spory zostały w tej opowieści skasowane. Co to, to nie!

Reasumując, książce mówię zdecydowane tak! Oczywiście polecam i zachęcam do lektury, osobą, które tak jak ja łakną odpowiedzi na nurtujące pytania odnośnie poprzedniej części, uwielbiają fantasy oraz cudne grafiki!

"-Nie wszystkie odpowiedzi dają radość.

-Ani żadne pytanie bez odpowiedzi.-odparłem filozoficznie"

[Adres usunięty]

Niestety, wszystko, co dobre kiedyś się kończy. Z jednej strony czekałam z utęsknieniem aż na półki księgarń trafi „Diabelski Młyn”, z drugiej zaś świadomość, iż to ostatnia część cyklu napełniała mnie smutkiem. Tym razem, powieść zabiera Czytelnika na Bezdroża, które mają zaprowadzić Robina do odkrycia prawdy o jego tożsamości i pochodzeniu. Prawdy ukrytej w tajemniczym Archiwum. Oczywiście w wyprawie towarzyszy mu Nikita, która bez wahania skoczyłaby za swoim przyjacielem prosto w ogień. Aneta Jadowska zdążyła już przyzwyczaić fanów swej twórczości do tego, iż w książkach jej autorstwa nie brakuje wartkiej akcji i trzymających w napięciu zwrotów akcji. „Diabelski Młyn” wpisuje się w ten „szablon”, co w połączeniu z lekkim stylem autorki sprawia, że powieść kończy się o wiele za szybko niż byśmy tego chcieli. Jadowska ma również talent do kreowania nieszablonowych bohaterów, a w jej najnowszej powieści, prócz tych już znanych z wcześniejszych odsłon cyklu, pojawia się cała gromadka intrygujących indywiduów. Autorka cyklu o Nikicie znana jest z tego, iż szczodrymi garściami sięga do pochodzących z różnych części świata mitologii i nie waha się przed wykorzystaniem tych elementów w swoich dziełach. W trzeciej części cyklu prócz nordyckich czy celtyckich bóstw motywem przewodnim został cygański tabor oraz jego nietuzinkowy Książę.

„Diabelski Młyn” to satysfakcjonujące zamknięcie tego etapu z życia Nikity i Robina. Na szczęście dla wielbicieli tych bohaterów Aneta Jadowska zapowiada, iż nie jest to ostatnie spotkanie Czytelników z tymi postaciami. Co prawda na kolejne przygody przyjdzie nam trochę poczekać, ale z pewnością będzie warto.