"Realna, a więc emancypująca, transformująca i modernizująca obecność psychoanalizy na polskich ziemiach wydaje się trudna do zauważenia". Sformułowanie tak mocnego wniosku wymaga bardzo rzetelnego udokumentowania. Z tego obowiązku autor i autorka wywiązali się z nawiązką - książka jest świadectwem głębokiej i rzetelnej pracy na materiałach źródłowych, świetnie odzwierciedlonej w treści, przypisach i bibliografii. W naturalny też sposób podzielili między siebie pracę: Bartłomiej Dobroczyński (...) konstruuje swój wywód na zasadzie zderzenia tez i anty-tez; teza pierwsza powtarza, że "psychoanaliza odegrała wielką rolę w polskim ruchu umysłowym", anty-teza przyjmuje: "freudyzm nigdy nie miał w Polsce zbyt wielu zwolenników" (...), by doprowadzić do dwóch syntez (...) dla których najbardziej znaczący jest tytuł Interludium II: Zdemaskowany "Żydowin Freud". Mira Marcinów, autorka drugiej części dyptyku, wychodzi od historii Barbary Ubryk, kobiety więzionej latami w klasztorze z powodu problemów o tle seksualnym, by w Foucaultowskim geście zarysować "genealogię" polskiej psychiatrii (...), zamykając cały wywód codą, czerpiącą tytuł ze znanego wystąpienia Marii Janion: "Naród, który nie umie istnieć bez cierpienia, musi sam sobie je zadawać".
Z recenzji prof. Andrzeja Ledera
Z recenzji prof. Andrzeja Ledera
