Dwujęzyczny katalog do wystawy Wojciecha Wilczyka "(nie)widzialne / (in)visible", która miała miejsce w Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN od 22. października 2016 roku do 4 stycznia 2016 roku.
Na wystawę składają się dwa cykle fotograficzne Wojciecha Wilczyka, laureata tegorocznej Grand Press Photo. Projekt Niewinne oko nie istnieje (2006?2008) zawiera ponad 300 zdjęć przedstawiających zachowane do dziś na terenie dzisiejszej Polski budynki dawnych synagog, bejt ha-midraszów i domów modlitwy, zamienione po 1945 roku na sklepy, remizy strażackie, magazyny, a w najlepszym wypadku ? na muzea czy biblioteki. Projekt Święta Wojna (2009?2014) powstał na terenie Krakowa, Łodzi oraz na Górnym Śląsku. Artysta sfotografował murale autorstwa kibiców piłkarskich, toczących na murach lokalne wojny na inwektywy i obrazy, nierzadko zawierające rasistowskie, niekiedy antysemickie hasła i symbole.
Oba pokazywane na wystawie cykle Wilczyka dotyczą podobnego zagadnienia i stawiają widza przed podobnymi pytaniami: o obojętność wobec pustki i o niewinność oka wobec murów. Stanowią próbę uchwycenia polskiej rzeczywistości, wciąż przechodzącej głęboką transformację społeczną, ekonomiczną i kulturową. Wystawa Wojciech Wilczyk: (nie)widzialne / (in)visible w istotny sposób dopełnia obraz obecności/nieobecności Żydów w świadomości współczesnych Polaków zarysowany w ostatniej części wystawy stałej Muzeum POLIN.
Na wystawę składają się dwa cykle fotograficzne Wojciecha Wilczyka, laureata tegorocznej Grand Press Photo. Projekt Niewinne oko nie istnieje (2006?2008) zawiera ponad 300 zdjęć przedstawiających zachowane do dziś na terenie dzisiejszej Polski budynki dawnych synagog, bejt ha-midraszów i domów modlitwy, zamienione po 1945 roku na sklepy, remizy strażackie, magazyny, a w najlepszym wypadku ? na muzea czy biblioteki. Projekt Święta Wojna (2009?2014) powstał na terenie Krakowa, Łodzi oraz na Górnym Śląsku. Artysta sfotografował murale autorstwa kibiców piłkarskich, toczących na murach lokalne wojny na inwektywy i obrazy, nierzadko zawierające rasistowskie, niekiedy antysemickie hasła i symbole.
Oba pokazywane na wystawie cykle Wilczyka dotyczą podobnego zagadnienia i stawiają widza przed podobnymi pytaniami: o obojętność wobec pustki i o niewinność oka wobec murów. Stanowią próbę uchwycenia polskiej rzeczywistości, wciąż przechodzącej głęboką transformację społeczną, ekonomiczną i kulturową. Wystawa Wojciech Wilczyk: (nie)widzialne / (in)visible w istotny sposób dopełnia obraz obecności/nieobecności Żydów w świadomości współczesnych Polaków zarysowany w ostatniej części wystawy stałej Muzeum POLIN.
