Młodzi pisarze - i co istotne liczne pisarki - zmagają się w tym tomie z pytaniem o Polskę. Ryzykowny to pomysł bo młode pokolenie od lat wzywane jest do wypisania się poza narodową klamrę. A jednak rzecz jest udana i to bardzo. Powstały opowiadania czasem zabawne często ironiczne podszyte sarkazmem ale często też poważne liryczne poruszające. To nie jest żadna powtórka z koturnowego patriotyzmu. Nie ma tu zadęcia bohaterszczyzny cierpiętnictwa ani egzaltacji. Ale nie ma też taniej satyry na patriotyzm głupiej kpiny. To meta-Polak zostaje tu wyśmiany bo przed uwikłaniem nie ma ucieczki. Każde opowiadanie po swojemu proponuje namysł nad tym co to właściwie znaczy być stąd. Co to znaczy wyjechać i tęsknić. Albo nie tęsknić. Nienawidzić tego co tutaj a jednak nie móc wyjechać. Powraca też pytanie o polską normę. Co to znaczy być innym lub inną - odmieńcem - w kraju który tak ceni normalność i tak jej pilnuje. Pytanie o Polskę to także pytanie o płeć - o nasze narodowe style odgrywania męskości i kobiecości. I jeszcze jeden ważny wątek kwestia ciągłości a może i nieciągłości pokoleń czyli pytanie o starość i młodość po polsku. Z pytania o patriotyzm powstał zaskakująco mocny zbiór współczesnej realistycznej prozy. Agnieszka Graff
AMEA 2009, ISBN: 978-83-924658-9-8, 120x190, 340 s., oprawa miękka
Nie pytaj o Polskę
