Nie bój się życia

Chyba nie ma człowieka, który się czegoś nie boi. I to jest normalne. Lęk to normalna reakcja ludzkiego organizmu. Jest zdrowy lęk, który hamuje ludzi prze robieniem czegoś, co może zagrozić jego zdrowi a nawet życiu. Jednak jest też lęk, który zabiera całą radość z życia. Lęki należy je szanować, ale im nie ulegać. Należy się z nimi liczyć, ale nie być ich ofiarami.

Lęk jest nieodłączną częścią naszej egzystencji. Czasami jest potrzebny by nie paść ofiarą własnej lekkomyślności. Jednak najczęściej lęki i niepokoje mają negatywny wpływ na nasze zdrowie psychiczne. Są dla nas niczym kule u nogi. Trudno się ich wyzbyć, ale warto postarać się je oswoić. By to zrobić trzeba stanąć z nimi ,,twarzą w twarz’’. W Nie bój się życia autorka opowiada jak ujarzmić niektóre lęki by zyskać szczęśliwsze życie. W każdym z krótkich , ale bogatych w treść rozdziałów daje prostą receptę jak dać sobie z nimi radę. Cieszę się, że mogłam zapoznać się z tym poradnikiem. Pozwolił mi poznacz przyczynę i zrozumieć lęki, które towarzyszą wielu osobom. I mi niektóre z wymienionych w środku lęki nie są obce, ale teraz, po lekturze tej książki boję się ich mniej. Okazało się, że nie taki straszny diabeł jak go malują..

Nie bój się życia nie jest pozycją obszerną, ale jest ważnym głosem mogącym poprawić jakość naszego życia. Serdecznie polecam tę książkę. Zapewniam, że stanie się początkiem uporania się z lękami.

Życiu ludzkiemu na każdym jego etapie towarzyszy strach. Nawet jeśli już coś mamy to boimy się utraty tego. Boi się dziecko i boi się osoba u kresu swojej egzystencji. Czego tak bardzo się boimy i czy można opanować strach i nauczyć się z nim żyć? Katarzyna Miller – psycholog, a także filozof z wykształcenia, zaprasza na swój zbiór felietonów.

.

Autorka przypomina nam, że warto zwolnić w codziennej pogoni za pieniędzmi czy sukcesem i poświęcić chwilę na relaks i celebrowanie chwili. Zachęca do traktowania samego siebie z dystansem i do odkrywania przyjemności z małych sukcesów. Powiem szczerze, że książkę pochłonęłam w jeden dzień i w zasadzie miło spędziłam z nią czas.

.

Nie wiem, jak jest u was, ale ja jestem bardzo oporna na psychologiczne porady. Dlatego lubię poradniki, bo za niewielką cenę dostaję sporą dawkę wiedzy. Tak było i w tym przypadku. Część rad była mi już znana, część potraktowałam jako przypomnienie, tego, co już gdzieś kiedyś usłyszałam.

.

Jeśli macie wolny wieczór bądź dwa i ochotę na niezobowiązujące, momentami zabawne pogadanki o życiu to zapraszam. Książka nie jest zbyt obszerna, zdobią ją rysunki, a każdy z rozdziałów poświęcony jest innemu tematowi, przez co możemy czytać ją, zaczynając od dowolnego rozdziału. Porady zawarte w książce może nie są zbyt odkrywcze, ale chyba takie miały być. Zdecydowanie więcej wyniosłam z felietonów Stuhra (Tata 3d) niżeli z poradnika pani Miller, który poradnikiem jest tak nie do końca.

.

Dodam, że to wydanie poprawione i uzupełnione. Zmieniła się [Adres usunięty]. okładka, moim zdaniem zdecydowanie na plus. Podsumowując- to książka z rodzaju tych, które można przeczytać, ale jeśli tego nie zrobimy to niewiele stracimy.

.

Za możliwość przeczytania i zrecenzowania książki dziękuję @wydawnictwo_zwierciadlo

Jak powiedział francuski filozof Jean-Paul Sartre „ważne jest nie to, co ze mną zrobiono, lecz to,

co ja sam zrobiłem z tym, co ze mną zrobiono”. Nasze dzieciństwo, rodzina, w której się

wychowywaliśmy, słowa, które słyszeliśmy w domu i na podwórku, w szkole, nasze nasze otoczenie determinują to, jacy jesteśmy w przyszłości. Aż w pewnym momencie w życiu dorosłym kreuje się w nas niezgoda na coś wdrukowane w podświadomości i... zaczynamy się bać. Swoich myśli, emocji i uczuć. To normalne. Myślę jednak, że bardziej boimy się wziąć ODPOWIEDZIALNOŚCI za swoje życie. To jest naprawdę trudne i wymaga wielu miesięcy ciężkiej pracy nad sobą.

Katarzyna Miller w poradniku „Przestań się bać” prowadzi nas za rękę w naszych lękach. Lęk jest

dobry, bo działa wtedy nasz instynkt samozachowawczy, żebyśmy chronili siebie, swoje zdrowie i życie. Jest też lęk, który nieoswojony komplikuje nasze codzienne funkcjonowanie. Niemożliwe jest życie bez lęku. Pani Katarzyna pokazuje jak go oswoić: „NIE BAĆ SIĘ to znaczy móc przeżyć lęk i nie stać się jego ofiarą. Spotkałam cudowny tekst o lęku w Diunie Herberta. Pomaga mi zawsze: „Nie wolno się bać. Strach zabija duszę. To mała śmierć, a wielkie umieranie. Stawię mu czoła. Niechaj przejdzie po mnie i przeze mnie. A kiedy przejdzie, obrócę oko mojej jaźni na jego drogę. Którędy strach przeszedł, niczego już nie będzie. Tylko ja pozostanę””.

Krótkie felietony utkane na ogromie wiedzy i doświadczeń psycholożki i psychoterapeutki

Katarzyny Miller dają MOC i NADZIEJĘ. Dotyka tematów trudnych jak choroba, starzenie się, śmierć ale też „nie bój się sikania” (śmieszne? A bardzo, bardzo ważne!),„nie bój się śmiechu”, „nie bój się wdzięczności”, „nie bój się być egoistką”. Pani Katarzyna opisała wszystkie lęki, z jakimi możemy spotkać się w naszym życiu na różnym jego etapie. Niektórym coś zakiełkuje i mam nadzieję, że zaczną szukać w sobie odpowiedzi. Uwierzcie mi tak zwykłe rzeczy jak sikanie czy wypróżnianie generują w nas największe lęki a z poradnika dowiecie się dlaczego. Podobnie jak dla Pani Katarzyny i ja mam takie doświadczenia, że: „Choroba może być ratunkiem, istotnym sygnałem. Mogę jednocześnie cieszyć się, że coś minęło i że było. (...) Odkryłam, jak nierozerwalnie wszystko się ze sobą w życiu łączy. Jak nie ma lewej strony bez prawej, jasnej bez ciemnej. I, co istotne, że ciemna nie jest właściwie ciemna. Że tyle przynosi darów”. Praca z lękami to długi proces w dodatku bez gwarancji, że pozbędziemy się ich wszystkich. Na swoim przykładzie mogę Was zapewnić, że warto podjąć tę walkę, bo komfort życia znacznie się poprawi. Ale najpierw trzeba znaleźć w sobie „czego się boję”, później to nazwać i podjąć decyzję, czy chcę się bać, czy nie. Ja oswoiłam swoje lęki i dziś je lubię, bo są częścią mnie.

Bardzo lubię i szanuję Panią Katarzynę Miller. Mądrego to aż miło posłuchać. Identyfikuję się ze

światopoglądem Pani Katarzyny a od kilku lat nie boję się go wyrażać. Bardzo wartościowe felietony, które spowodują u niektórych chęć procesu zmiany i zdrowienia. Wskazówki po przebytej psychoterapii, by nie zapomnieć o swoich lękach i przypomnieć jak daleką drogę przeszliśmy. Z drugiej strony być może błysk, chwila refleksji dla innych, że nie warto się bać i zgłosić się po pomoc do specjalisty. Od CIEBIE zależy, czy Twoje życie będzie piękne i „NIE BÓJ SIĘ ŻYCIA”!

Bardzo dziękuję Pani Katarzynie Miller za kolejne wydanie tego tytułu. Dziękuję Wydawnictwu

Zwierciadło za egzemplarz do recenzji (#reklama).

Pamiętacie książkę "Pieprz i sol"

Tutaj mamy kontynuację losów Gai. Pamiętam, że po skończeniu książki szukałam dalszych stron. I jak książka do mnie dotarła, szybko wzięłam się za czytanie. W tym tomie więcej jest Mikołaja niż Kostka, bo bohaterka przez nim ucieka, lecz on nie daje za wygraną. W jej ramiona próbuje wciąż się wkraść Mikołaj lekarz. Dziewczyna nie chce związku, a jedyne co od siebie może dać to układ erotyczny.

Zdecydowanie pieprz i sól chyba bardziej mi się podobał, ponieważ byłam za Kostkiem. Mikołaj zdecydowanie nie był dla mnie. On od początku pokazuje miłość do bohaterki bez żadnej gry wstępnej. A scen erotycznych jest wiele, są one pobudzające, napisane ze smakiem i się nie nudzą. Historia fajna bez większego kombinowania. Lecz zdecydowanie emocji mniej niż w pierwszym tomie. Ja bardzo czekałam na kontynuację losów bohaterów i bardzo się cieszę, że miałam okazję ją poznać.