“Muzyka dla Ilse” autorstwa Ewy Formelli jest wzruszającą opowieścią inspirowaną autentycznymi zdarzeniami.
W “Muzyce dla Ilse” fikcja miesza się z rzeczywistością, przeszłość z teraźniejszością, a to wszystko sprawia, że książkę czyta się bardzo łatwo i trudno się od niej oderwać. Okładka daje do zrozumienia, że mierzyć się będziemy z historią, która chwyta za serce. Trudna tematyka opisana została we wzruszający oraz bardzo subtelny sposób.
Powieść jest wielopłaszczyznową historią o miłości oraz prawdziwej bliskiej relacji, która przetrwała II wojnę światową. Podczas burzliwych wydarzeń poznajemy oblicze najprawdziwszej przyjaźni. Akcja toczy się w czasach, w których narodowość i religia odgrywały ważną rolę i miały wpływ na to, jakie losy mogą spotkać ludzi. Powieść w doskonały sposób ukazuje, że wiara i nadzieja umierają ostatnie i należy walczyć o wymarzony cel. Opowiada ona o losach dwóch dziewczynek - Ilse oraz Sabine. Nie są to rzeczywiste imiona bohaterek, lecz nadane im przez pisarkę. Historia w większości jest prawdziwa, jednak pojawiają się w niej elementy fikcji literackiej. Książka powstała na podstawie wspomnień jednej z podopiecznych autorki, które bardzo ją wzruszyły. Ma na celu ukazanie, że nie wszyscy Niemcy w czasie wojny byli źli i zajmowali się likwidacją Żydów.
Czasem mogą być one także jedyną deską ratunku. Autorka wplotła w treść ciekawe informacje o różnicach w obchodzeniu świąt przez Polaków, Żydów i Niemców. Chciała przekazać, że po obu stronach barykady żyły osoby, które potrafiły czynić dobro. Książka jest ciepła i trafi do każdego czytelnika. W porównaniu do innych lektur o tej tematyce tu nie znajdziemy krwawych opisów przemocy i życia w obozach koncentracyjnych.
O książce
Wiara, nadzieja, miłość... Trzy tematy opisane w tej niezwykłej powieści. Przy czym nadzieja stanowi podstawę historii. Autorka sprawnie przeprowadza nas pomiędzy niekiedy bardzo trudnymi tematami. Polecam.
Anita Scharmach, pisarka
O autorce
Autorka “Muzyki dla Ilse” Ewa Formella zadebiutowała w roku 2010 książką pod tytułem “Leśniczówka”. Pierwsze napisane przez siebie dzieła wydawała w formie self-publishingu. Do jej najbardziej znanych utworów należą: “Pamiątka z Paryża”, “Jutra nie będzie”, “Listy do Duszki” oraz “Płacz wilka”.