Morderstwo na Wyspie Szczęścia

„Morderstwo na wyspie szczęścia” to skandynawski kryminał dziejący się na wyspie Lautatasaari, osnutej mgłą i tajemnicą jej mieszkańców. Ronja jest bohaterką o skomplikowanych relacjach z rodzicami, które rzutują na jej postępowanie w późniejszym życiu, ma trudności w budowaniu trwałych relacji miłosnych oraz przyjacielskich. Mimo iż nie miała bliskich relacji z ojcem, postanawia wziąć sprawy w swoje ręce i odkryć kto stoi za jego morderstwem. Wydaje jej się, że policjant prowadzący śledztwo nie przykłada się do tego należycie. W śledztwie pomagają jej przyjaciółki z dzieciństwa oraz dawna miłość.

Akcja powieści dzieje się w dwóch liniach czasowych oraz tajemniczymi rozdziałami zatytułowanymi dziennik pokładowy. Zagadka kryminalna jest angażująca i co rusz wyskakują nowe sekrety i tajemnice z przeszłości jej ojca oraz lojalnych wobec siebie mieszkańców wyspy. Śledztwo w niewiadomy sposób prowadzi do zaginięcia dwójki dzieci sprzed lat. Zagłębiamy się w tematykę straty i bólu, kiedy najbliższa osoba przepada bez wieści, a bohater nie tracąc nadziei traci siebie.

Zagadkowe morderstwo, zaginięcie, małomiasteczkowy klimat, zamknięta społeczność i ich sekrety, uczucie nie pokoju. W jaki sposób obie sprawy mogą się łączyć? Musicie sami sięgnąć po książkę i odkryć zaskakujący finał tej historii, polecam!🤍

„Morderstwo na wyspie szczęścia” to pierwszy tom kryminalnej serii z Ronja Vaara. Serii, której muszę przyznać zapowiada się całkiem ciekawie. Należy ona do skandynawskich kryminałów, ale tym razem mam wrażenie, że ma trochę lżejszy klimat. Czy to źle? Nie. Skandynawskie kryminały maja to do siebie, że czasami potrafią swoim klimatem przytłoczyć. Tutaj czuć gęsty, mroczny i tajemniczy klimat, ale nie powoduje on, że czytelnik czuje się zmęczony taką atmosferą.

EEva Louko świetnie wykreowała tutaj bohaterów. Główna bohaterka Ronja Vaara po wielu latach mieszkania w Londynie musi wrócić do rodzinnej miejscowości. Ciało jej ojca znaleziono na plaży. Od razu wiadomo, że nie był to wypadek, a zabójstwo. Kobieta nie miała dobrej relacji z ojcem, ale postanawia wziąć sprawy w swoje ręce. Podczas swojego śledztwa odkrywa wiele tajemnic ojca jak również lokalnej miejscowości. W swoich działaniach jest skuteczna, uparta i odważna. A żeby dowiedzieć się co odkryła musicie sami przeczytać.

Akcja książki nie jest ani sza szybka, a ni za wolna. Idealna by lepiej poznać bohaterów i ich przeszłość, a przy tym nie jest nudno. Cały czas na jaw wychodzą nowe sprawy. Znajdziemy tutaj zaskakujące zwroty akcji i zakończenie, którego nie jest tak łatwo domyśleć się. Autorka potrafi wodzić za nos, co bardzo lubię w kryminałach.

“Morderstwo na Wyspie Szczęścia” to debiutancka powieść fińskiej autorki Eevy Louko, która wprowadza czytelników w świat kryminału, rozgrywającego się w urokliwej, choć mrocznej scenerii fińskich wysp.

Louko zręcznie przedstawia zamkniętą społeczność, gdzie wszyscy zdają się coś ukrywać, a ja nie da się ukryć, bardzo lubię motywy zamkniętych społeczności, czy nawet kast. Matylda, choć początkowo bierna i właśnie ta jej bierność mnie początkowo mocno irytowała, zaczyna odkrywać mroczne tajemnice, które na zawsze zmienią to jak postrzegała zarówno własne otoczenie, jak i przeszłość. Autorka umiejętnie miesza motywy osobistych dramatów z klasyczną zagadką kryminalną, co sprawia, że fabuła staje się coraz bardziej intrygująca, chociaż nie da się ukryć, że wolałabym, żeby to wszystko się działo z dobre dwa tempa szybciej. Co do pozostałych postaci, to nie są one mocno rozwinięte, a tylko delikatnie zarysowane, a mam wrażenie, że ich obecność ma służyć wyłącznie do budowania napięcia i tajemniczości.

Język Louko jest prosty i wyważony. Autorka unika zbędnych ozdobników, ponieważ koncentruje się na przedstawianiu faktów i akcji, co czyni powieść przystępną i łatwą w odbiorze. “Morderstwo na Wyspie Szczęścia” łączy elementy skandynawskiego kryminału – z jego surową atmosferą i naciskiem na psychologiczny aspekt postaci – z klasycznym kryminałem detektywistycznym.

“Morderstwo na Wyspie Szczęścia” to solidny debiut kryminalny, który zadowoli miłośników zagadek osadzonych w klimatycznych, izolowanych miejscach. Eeva Louko z powodzeniem tworzy intrygę pełną tajemnic i niedopowiedzeń, w której bohaterowie stopniowo odkrywają mroczne sekrety. Chociaż powieść nie unika pewnych schematów gatunkowych, ciekawa główna bohaterka oraz dobrze skonstruowana fabuła sprawiają, że jest to książka godna polecenia fanom kryminałów.

Recenzja powstała w ramach współpracy barterowej z wydawnictwem Czwarta Strona Kryminału

"Ab alio exspec­tes, al­te­ri quod fe­ce­ris – Ocze­kuj tego, co uczy­ni­łeś dru­gie­mu".

Ronja Vaara po latach wraca w rodzinne strony, na wyspę Laut­ta­sa­ari, gdzie na plaży odnaleziono zwłoki jej ojca. Mimo że ojciec nie był jej szczególnie bliski, na skutek opieszałości miejscowej policji Ronja sama postanawia odkryć, dlaczego go zabito. Prawda jest skomplikowana, zakotwiczona głęboko w przeszłości, a jej motywem przewodnim jest zemsta.

Ta powieść to prawdziwe jajko-niespodzianka. Początek w ogóle nie wskazywał, że historia ma taki power. Cały potencjał fabuły był ukryty, zaczął się ujawniać powoli, przybierał na sile, aż wreszcie wybuchł pełnią intrygi.

To bardzo udany debiut Eevy Louko. Autorka stworzyła rasowy, skandynawski kryminał społeczno-obyczajowy, który mimo chłodnego, oszczędnego stylu emanuje wieloma emocjami. Dostajemy przemyślaną i logicznie zbudowaną intrygę, wyrazistych bohaterów i niepokojącą atmosferę. Ma się wrażenie, że zło czai się na każdym kroku, a sprawcą może być każdy. Eeva Louko pięknie i wymownie oddała klimat małej, hermetycznej społeczności, gdzie wszyscy się znają, a prywatne tajemnice są publiczną własnością.

Za to właśnie kocham skandynawskie kryminały. Są wyjątkowe przede wszystkim pod względem panującego w nich klimatu i niespiesznej narracji, i Eeva Louko idealnie wpisała się w ten trend.

Super to było. Cieszę się, że to pierwszy tom cyklu, bo to znaczy, że wiele dobrego jeszcze przede mną.