Miłosny układ. Dance, sing, love. Tom 1

[Adres usunięty]

"Dance, sing,love. Miłosny układ" jest drugą książką, którą miałam przyjemność przeczytać od autorki Layli Wheldon i po raz drugi się nie zawiodłam.

Livia Innocenti jest tancerką. Tanie to jej żywioł. Kocha go od dziecka. Należy ona do grupy tanecznej, która ma wziąć udział w tournée znanego piosenkarza.

James Sheridan jest ulubieńcem portali plotkarskich. Mimo, że większość kobiet za nim szaleje, Livia trzyma go na dystans. Podczas tournée ma okazję przekonać się, że miała rację co do artysty, gdyż jest typowym egoistą. Livia jest zmuszona przez swoją szefową do zatańczenia w duecie z Sheridanem. Dziewczyna przy bliższym poznaniu gwiazdora bije się ze swoimi uczuciami do niego. Czy tancerka zdoła nad tym zapanować?

Serdecznie zachęcam do zapoznania się z tą historią 😘😈❤️

WOW, po prostu WOW.

Ta książka jest świetnym debiutem, wspaniale zaczyna serię (mam nadzieję, że wielu) książek i jest niebiańsko napisana :D

Od czego zacząć? Od tego, że główna bohaterka jest dziewczyną, taką jak my? Nie jest wyidealizowana, jest z krwi i kości. Ma swoje dobre pomysły, ale i także te głupie... Tak, wiele razy miałam ochotę nią potrząsnąć z krzykiem "weć się w garść, dziewczyno!". Jednak nie wiem jak ja bym zrobiła na jej miejscu, pewnie to samo, albo coś gorszego :D

Kolejną rzeczą jest tematyka i klimat. Jest to genialny romans z tańcem i muzyką w tle. Nie sposób się nudzić podczas czytania. Podczas lektury wspominane piosenki odbijały się echem w mojej głowie. Jestem wybredna, jeśli chodzi o romanse. Nie czytam erotyków. Ta książka jest dla mnie idealna. Sceny seksu są nieliczne, a jak już są, to są cudownie opisane, w ogóle nie wulgarnie. To jest naprawdę sztuka, żeby tak je napisać.

James, główny bohater, no kurde, ile razy miałam ochotę go zabić, a na końcu i tak go pokochałam :D Polecam każdemu, naprawdę. Z czystym sumieniem.

Czasem czytamy coś, co przypadkiem trafi nam w ręce. Początkowo jest niechęć do tego czegoś (bo nie mamy tego z własnej woli ale np. jest to prezent) i z grzeczności należy przeczytać i dać opinię temu, kto na to podarował.

Tak miałam z tą książką. Miałam urodziny 20 sierpnia i dostałam tę książkę od młodszej siostry, która była nią zachwycona. Ja nie czytuję takich książek, wolę fantasy i sci-fi, no ale jak już dostałam, to zabrałam się za czytanie. Siostra męczyła mnie cały czas , jak tam książka i w ogóle... W końcu, 5 września zabrałam się za lekturę... I skończyłam czytać książkę 7 września.

Książka ma swoje wady, ale jest to debiut i przymknęłam na to oko. Niektóre sceny mogłyby być lepiej napisane, ale jest ich niewiele. Natomiast jakie plusy? Powiem, że cała masa. Przede wszystkim klimat oraz kreacja postaci. Naprawdę każdy bohater ma swój własny, indywidualny sposób bycia i każdy jest "dopieszczony" przez autorkę. Dodatkowo książka jest boleśnie prawdziwa, jeśli chodzi o miłość... Sama byłam nieszczęśliwie zakochana i niestety ale popełniałam te same błędy co Livia. Faceci to debile, niestety. Ślepi. Robiłam głupie rzeczy i tak samo jak ona topiłam swoje złamane serce w alkoholu. I w lodach.

Czytałam inne recenzje tej książki, z czystej ciekwości i takie wtf? Znalazłam kilka kwiatków:

"Alkoholizm"

To, że ktoś pije to nie znaczy, że jest alkoholikiem. Livia pije, bo ma złamane serce. I nie pije przed okresem występów. Dodatkowo jej przyjaciele o tym wiedzą i ją hamują. James w pewnej chwili też.

"Pornograficzna książka"

Że co? Kilka scen seksu na krzyż i od razu porno? Toż to przegięcie. W Greyu jest więcej tych scen, znacznie gorzej napisanych i jakoś nie spotkałam się z określeniem "porno".

Albo najlepsze, "narkotyki"

Jedna scena z paleniem jointa.

Komedia. Ludzie, przestańcie żyć w szklanym kloszu.

Ludzie PIJĄ ALKOHOL, gdy są smutni. Ludzie UPRAWIAJĄ SEKS. I wcale nie muszą być do tego w związku, to nie średniowiecze. I LUDZIE PALĄ TRAWKĘ.

Przez całą książkę czułam napięcie, co będzie dalej. Towarzyszyło mi ono aż do epilogu... I cholera teraz mam ochotę zabić autorkę za takie zakończenie.

Podziękowałam już siostrze, bo dzięki niej przeczytałam książkę, którą w efekcie końcowym pokochałam. I teraz czekam na 2 tom, który podobno ma się ukazać jakoś w 2018.

"Odkąd pamiętam, taniec był dla mnie wszystkim, stanowił nieodłączny element mojego życia. Nigdy nie zapomnę swojej pierwszej lekcji baletu z moim ojcem."

Livia Innocenti jest znaną, profesjonalną tancerką. Trenuje już od najmłodszych lat i szczerze kocha to, co robi. Jej zespół zostaje wynajęty na całą trasę koncertową popularnego piosenkarza Jamesa Sheridana.

Gdy wokalista pojawia się na próbach, szybko wychodzi na jaw, że jest osobą arogancką, zapatrzoną w siebie, po prostu niegrzeczną. Liv bardzo irytuje się jego zachowaniem, zwłaszcza, że traktuje tancerzy jak kogoś gorszego, a sam przychodzi na próby na kacu.

Nie rozumie zachowania koleżanek, które po prostu szaleją na jego widok.

Niestety po pewnym czasie chłopak również i jej zaczyna się podobać i wygląda na to, że z wzajemnością.

Nadal jest wredny i ośmiesza ją, jednak najwyraźniej pragnie spędzać z tancerką jak najwięcej czasu. Dziewczyna jest zagubiona, nie rozumie co się z nią dzieje, ale nie potrafi w tej sytuacji kierować się rozsądkiem.

"Niedługo potem wszystko wywróciło się do góry nogami, cały mój świat. Nie miałam na to dużego wpływu. Próbowałam się opierać, walczyć z uczuciami, jakie we mnie narastały z dnia na dzień, z tygodnia na tydzień. Miesiąc po miesiącu. Bezskutecznie. I w końcu przepadłam. Taniec był dla mnie wszystkim... Dopóki James nie wkroczył do mojego życia."

Z czasem ich schadzki są coraz częstsze. Livia nie chce być jego nową zabawką, jednak nie umie się mu oprzeć, stają się kochankami. James niestety dalej romansuje z innymi kobietami, podkreśla że nie tkwi w żadnym stałym związku, sam natomiast jest bardzo zazdrosny i zaborczy. Traktuje ją jak swoją własność.

Na horyzoncie pojawia się również była dziewczyna piosenkarza, z którą stale się rozstają i schodzą.

W momencie, gdy tancerka uświadamia sobie, że obdarzyła Jamesa prawdziwym uczuciem, ON wyznaje, że wciąż kocha dawną sympatię i ciągle za nią tęskni.

Czy Liv zazna w końcu szczęśliwej miłości?

Czy dalej będzie tkwić w tym chorym, wyniszczającym ją układzie?

Muszę przyznać, że jest to pierwsza powieść o tańcu, jaką czytałam. Nie mam pojęcia dlaczego, gdyż uwielbiam filmy o tej tematyce. Być może obawiałam się, że książka nie jest w stanie w całości oddać tego gorącego, namiętnego klimatu, jaki wytwarza się na parkiecie miedzy dwójką tancerzy. Autorka udowodniła mi jednak, jak bardzo się myliłam.

"Miłosny układ" działa na wszystkie zmysły czytelnika. Przenosi go w świat pasji i namiętności. To bez wątpienia niesamowita opowieść, która nie tylko wzrusza ale i rozpala od środka.

To płomienna historia o różnych obliczach miłości. Pokazuje jak bardzo skomplikowanym i burzliwym jest uczuciem. Może być najpiękniejszą z emocji, która nas uszczęśliwia jak nic innego, ale zarazem może dawać nam największy, niewyobrażalny wręcz ból. Podobno znienawidzić można tylko tę osobę, którą się kiedyś kochało. Są to dwa najsilniejsze doznania, niestety bardzo ze sobą powiązane.

Życie z kimś w związku nigdy nie jest tak kolorowe, jak sobie to początkowo wyobrażamy, daleko mu do naszych marzeń. W miłości nic nie jest łatwe. Nie da się jej nieraz zrozumieć, nie rządzi się ona żadnymi zasadami. Człowiek często sam, nie jest do końca pewny, co właściwie czuje i jak ma postąpić.

Książka pokazuje również, że nawet jeśli ktoś nas bardzo zrani, nasze uczucia nie wygasną.

Czy jednak można partnerowi wszystko wybaczyć?

Czy jest sens ciągnąć związek, który nas niszczy?

Opowieść ta w doskonały sposób uświadamia także, jak wieczne awantury i wzajemne ranienie się, brutalnie zabija to uczucie. W takim wypadku nie można mówić o szczęśliwej relacji, a raczej o przyzwyczajeniu do czyjejś obecności. Niestety daje to więcej smutku niż radości.

Pamiętajmy jednak, że mimo wielu krzywd, nie można zamykać serca, trzeba wierzyć, że najpiękniejsze jest nadal przed nami.

"Warto ryzykować. Na tym właśnie polega życie. Na ciągłym ryzykowaniu i graniu va banque. O wszystko. Nie zamykaj swojego serca, ponieważ zostało zranione i złamane. Może ktoś w przyszłości wejdzie z butami do twojego życia z taśma klejącą zrobioną z miłości i wszystko poskleja w całość."

Bardzo polubiłam Liv. Autorka bez skrępowania ujawnia najskrytsze emocje głównej bohaterki, dzięki czemu czytelnik ma możliwość naprawdę dokładnie ją poznać.

Dla niektórych jej zachowanie może okazać się dziecinne i naiwne.

Czy jednak można się śmiać z tego że nie wie, czy podążać za sercem, czy za rozumem?

Czy głupotą jest to, że cierpiała dla uczucia?

Każdy kto kochał, wie że miłość nieraz odbiera logiczne myślenie. Osobiście nie mam pojęcia, jakbym postąpiła na jej miejscu. Bardzo przeżywałam rozterki tancerki, chciałam, by zaznała prawdziwej bliskości, która da jej wreszcie szczęście, a nie tylko ból i żal.

Muszę przyznać, że podziwiam jej siłę i to, że przetrwała te trudne chwile. Zachwyciła mnie również tym, że mimo, iż jest osobą znaną, ma kompleksy i słabości tak jak każdy z nas.

Niewątpliwie jest to również przepiękna historia o prawdziwej przyjaźni. To ona daje nam energię do życia i pomaga stanąć na nogi po traumatycznych przeżyciach związanych z nieszczęśliwą miłością. Znajomi Livii byli naprawdę fantastyczni, wspierali ją z całego serca i bronili. Nie da się ich nie pokochać. Chyba każdy marzy o takich osobach w swoim życiu.

Powieść ta pochłonęła mnie już od pierwszych stron. Losy bohaterów śledziłam z zapartym tchem a emocje, które nimi targały udzielały się również i mi. Podczas tej lektury niejednokrotnie odczuwałam złość, rozczarowanie i współczucie, ale nie zabrakło również pięknych momentów, pełnych wzruszeń.

"Miłosny układ" odrywa od rzeczywistości, przenosi czytelnika w świat tańca, pasji i namiętności. Wywołuje wiele silnych emocji a niespodziewane zwroty akcji sprawiają, że nie można się od niej oderwać. To fascynująca powieść o uczuciach, pragnieniach i przyjaźni, która zawładnęła moim sercem. Sądzę, że zawiera wszystko, czego oczekujemy od dobrej, przyjemnej lektury.

Książka na długo zostanie w mojej pamięci a zaskakujące zakończenie przyprawiło mnie o zawrót głowy. Niecierpliwie czekam na ciąg dalszy, a was gorąco zachęcam do sięgnięcia po tę niesamowitą pozycję.

Zapewniam, ze czeka was fantastyczna, porywająca przygoda, z której nie będziecie chcieli wrócić do rzeczywistości!

Livia to zawodowa tancerka, występuje z zespołem podczas koncertów i teledysków największych gwiazd muzyki. James Sheridan to piosenkarz za którym szaleją fanki, uwielbiają go także portale plotkarskie które na bieżąco informują o nowościach z jego życia. Livia i James spotykają się w Rzymie podczas trasy po Europie. Dziewczyna zauważa, że James jest arogancki i egoistyczny, że sława uderzyła mu do głowy, współpraca z nim jest przez to trochę uciążliwa. Na dodatek kilka utworów muszą wykonać w duecie i mimo problemów z dogadaniem się i znalezieniem wspólnego języka wkrótce zaczyna między nimi iskrzyć.

Bohaterowie nie są wyidealizowani, poznajemy ich wady i zalety, a także zmiany jakie stopniowo w nich zachodzą. To ludzie, którzy popełniają błędy, mają problemy i uciekają do alkoholu. To chyba kwestia, która irytowała mnie w tej książce... wydawało mi się że dla bohaterów główną ucieczką od problemów był właśnie alkohol, coś złego się stało, to sięgali po butelkę, jakby było to ich najlepszym rozwiązaniem. Oczywiście nie muszę wspominać że postępowanie jak i charakter Jamesa również nie raz mnie zdenerwował. To arogancki typ, który nie należy do osób rozsądnych, postać, którą ciężko obdarzyć sympatią. Ale jak dobrze wiemy, w każdej książce musi się znaleźć taka osoba, która jest ciężka do zniesienia, przez to nie jest nudno, zbyt cukierkowo. No właśnie, w tej książce nie ma przesłodzenia, dzieją się dobre, ale także złe rzeczy, a zakończenie sprawia, że nie możemy się doczekać kontynuacji.

Miłosny układ to debiut Layli Wheldon, a właściwie Sandry Sotomskiej, bo to polska autorka, która zaczęła publikować swoje teksty pod pseudonimem na portalu [Adres usunięty]. Styl pisania autorki bardzo przypadł mi do gustu, to w jaki sposób opisuje emocje, sposób w jaki wplotła taniec i muzykę w tą powieść, wszystko było dopracowane i stworzyło rewelacyjną całość. To historia o miłości, o tym, że potrafi nas uszczęśliwić i sprawić, że staniemy się lepszymi ludźmi, ale także nas przytłoczyć, odebrać nam to, co dobre. W Dance, sing love ukazane są jej barwy i uważam tą książkę za naprawdę dobry debiut.

,,Miłosny Układ'' był początkowo opowiadaniem wattpadowym i choć nie powinniśmy mieć względem niego bardzo wysokich oczekiwań, to jako książka spisał się należycie.

Ale po kolei.

Bałam się, że jak to przeważnie bywa, motyw tytułowego tańca i śpiewu zginie gdzieś w tłumie wraz z kolejnymi stronami powieści, co na szczęście nie nastąpiło. Muzyka oraz taniec przewijają nam się przez całą objętość tekstu w najróżniejszych postaciach (szczególnie podobało mi się zamiłowanie głównej bohaterki do zespołu Bon Jovi, którego sama jestem fanką, a przyznam, że nigdy wcześniej nie natknęłam się w książce na jakąkolwiek wzmiankę o nich). Wątek miłosny został poprowadzony tak, by móc czytelnika zaciekawić, zaskoczyć, a przy okazji pozostawić coś na dokładkę, abyśmy nie zdołali zbyt łatwo domyślić się dalszych wydarzeń. Jednak żeby nie było zbyt kolorowo, mnie osobiście męczyły chwilami przydługie opisy prostych, codziennych czynności czy przemyśleń/opisów uczuć Livii, które można byłoby spokojnie skrócić podobnie jak liczne przekleństwa będące wręcz nie na miejscu w tak dużych ilościach, a tekst wcale by na tym nie ucierpiał. Nie rozumiem również jej niepohamowanego przymusu sięgania po alkohol, skoro na pierwszych stronach książki wyraźnie zaznaczono, iż dziewczyna nie pije zbyt dużo. Mniej lub bardziej absurdalnych sytuacji występuje tu sporo, ale co zabawniejsze i tak dajemy się wciągnąć w płynącą do przodu akcję na tyle, by dość szybko kartkować kolejne rozdziały.

W pewnym sensie jest to książka pełna sprzeczności. Z jednej strony bohaterowie często zachowują się bardzo infantylnie, na co otwieramy szeroko oczy, myśląc: ,,To tak na poważnie? Ale przecież to głupie, nielogiczne...'', po czym z drugiej przymykamy na to oko i skupiamy się na dalszych wydarzeniach, jak gdyby po prostu przyjmując wcześniejsze do wiadomości. Osobiście byłam w niewytłumaczalny sposób zainteresowana tą pozycją odkąd pojawiła się jej zapowiedź, choć nie nastawiałam się na nic wybitnego. I o dziwo dostałam dokładnie to, czego się po niej spodziewałam. Pomimo kilku wad i niekiedy nonsensownych scen mamy ochotę na więcej, o czym świadczy zakończenie pierwszego tomu, którego kompletnie się nie spodziewałam. Autorka zostawiła sobie spore pole do popisu, więc tym bardziej ciekawi mnie, na co powinniśmy się przygotować w następnej części.

Dość spora objętość książki umyka nam podczas czytania, a więc płynie się przez nią całkiem szybko i przyjemnie, co było raczej jej głównym zamiarem. Także jeśli szukacie interesującego, niewymagającego wielkich rzeczy romansu to jak najbardziej możecie brać się za ,,Dance, Sing, Love'' i czekać razem ze mną na jej kontynuację!

Na początku wspomnę, że książka jest debiutancką powieścią młodej Polki, która zaczęła swoją przygodę z pisaniem na Wattpadzie. Ponieważ utożsamiam się z nią, do książki podeszłam bardziej przychylnie, niż do innego, lecz moja ocena pozostanie obiektywna. Obiecuję.

Opis zapowiada historię, przypominające fanfiction i w zasadzie nią jest, tego nie można ukryć. Przez cały czas miałam wrażenie, że czytam opowiadanie o Justinie Bieberze i Zaynie Maliku. James naprawdę bardzo przypominał pierwszego z piosenkarzu, natomiast Zafir Maluf był chyba nim, bo nawet zgadzał się fakt, że odszedł z brytyjskiego zespołu. To nie był żaden minus, po prostu chciałam zwrócić na to uwagę.

Nie jestem wielką fanką tańca, czy śpiewu, dlatego w książkę nie zostałam wciągnięta. Mimo tego doceniałam styl autorki oraz opisy, jakie wprowadziła, bo mimo wszystko, książka ma sporo stron.

W książce przeszkadzał mi brak konkretnej akcji. Chodzi mi o to, że bohaterowie wciąż kręcili się wokół jednej sprawy i tak naprawdę nie było niczego więcej. Ranili siebie, odchodzili, wracali. Kompletne zamieszanie i brak punktów kulminacyjnych. Całość nie była nudna, bo nie ziewałam, czytając, ale spodziewałam się czegoś więcej. Zakończenie było zaskakujące, to przyznaję, ale bardziej byłam zdziwiona, dlatego że trochę monotonnych rozdziałach, nagle zdarzyła się taka sytuacja…

Livi nie polubiłam i tego nie będę ukryć. Irytowało mnie jej niezdecydowanie oraz trochę dziecinne zachowanie. Najbardziej do tej myśli przekonałam się, gdy autorka wprowadziła Alexa i wtedy pogubiłam w logicznym toku myślenia Livii. Bo chyba jednak logiki tam zabrakło.

Teraz wspomnę Kathy, przyjaciółkę bohaterki oraz dziewczynę Zafira. Była postacią miłą, uroczą i pozytywną. I ją rzeczywiście darzyłam sympatią. Od razu mnie do siebie przekonała. W przeciwieństwie do Jamesa, któremu nigdy bym więcej nie zaufała, nie po tym, jak traktował kobiety. Nie lubię takich zachowań w mężczyznach i nie rozumiem, czemu Livia mu tak łatwo ulegała, jakby był święty. Wystarczyło kilka słów, a ona zapominała, co narobił.

Jednakże całość oceniam na „dobry”, dlatego, że jest to lekka książka na lato. Nie trzeba się na niej skupiać, nie porusza jakiś poważnych problemów. Nie były to moje klimaty, odebrałam to tak, a nie inaczej, ale nie żałuję, że zapoznałam się z lekturą.

4/5

Za możliwość przeczytania książki, dziękuję wydawnictwu Editio Red.

„Nie zamykaj swojego serca ponieważ zostało zranione i złamane. Może ktoś w przyszłości wejdzie z butami do twojego życia z taśmą klejącą zrobioną z miłości i wszystko poskleja w całość”.

Zawodowa tancerka Livia Innocenti wraz z zespołem tworzy show podczas koncertów i teledysków gwiazd muzyki rozrywkowej.

Słynny piosenkarz, imprezowicz James Sheridan jest przysłowiowym „lepem na muchy”, jeżeli chodzi o fanki. Jego nazwisko jest częstym gościem w portalach plotkarskich.

„Warto ryzykować. Na tym właśnie polega życie. Na ciągłym ryzykowaniu i graniu va banque. O wszystko.”

Tych dwoje spotyka się w Rzymie podczas wzajemnej współpracy. James wynajął zespół, w którym tańczy Livia na czas swojego tournée po Europie. Egoistyczny gwiazdor zupełnie nie baczy na uczucia innych, zupełnie olewa członków grupy tanecznej nie zaszczycając ich żadnym przywitaniem. Livia, która po tym wydarzeniu wyrobiła sobie niezbyt pochlebne zdanie na temat mężczyzny, wkrótce ma poznać jego lepszą stronę. Oboje zyskują nić porozumienia tańcząc ze sobą w duecie. Początkowo ignorują się nawzajem, ale z czasem zaczynają ze sobą spędzać czas również poza salą treningową.

„Dane, sing, love” okazało się dla mnie naprawdę przyjemną lekturą. Brak przedłużających się rozczuleń nad sobą bohaterów ułatwia dosłowne połykanie treści. Sytuacje jakie przeżywało tych dwoje wzbudzało we mnie istny wachlarz emocji i reakcji – rozbawienie, smutek, rozczarowanie, irytacja, złość, niedowierzanie, ekscytacja, nadzieja. Książka mimo swoich rozmiarów jest wyjątkowo lekka i podczas czytania nie mamy wrażenia usilnego rozciągnięcia historii.

Główni bohaterowie nie zachwycili mnie tak, jak sytuacje w których zostali obsadzeni. Owszem Livia nie wywarła na mnie najlepszego wrażenia. Często mnie irytowała i czasami zdarzyło mi się ją uznać za żałosną ramotę, jednak im byłam bliżej końca i im więcej z nią obcowałam, tym bardziej ją lubiłam. Co do James’a to wydawał mi się taki nie do końca wyraźny, może nawet mdły.

Niczym nie odznaczających się bohaterów, naprawdę ratuje oryginalna treść i zaskakujące sploty wydarzeń. Mimo tego drobnego mankamentu książka zdecydowanie jest godna polecenia.

Sławna gwiazda pop i mało znana tancerka — ich drogi przecinają się dzięki kontraktowi na wspólne tournée po Europie. Początkowo Livia kompletnie nie zwraca uwagi na Jamesa, nie ulega jego czarowi, nie rozumie swojej przyjaciółki, której odbiera mowę, gdy ON jest w pobliżu. Jednak James to dupek i podstępem zmusza Livię do wspólnego zwiedzania Rzymu, dziewczyna zna miasto i język, więc dzięki niej będzie mógł incognito zobaczyć miasto. Jednak dzień nie kończy się tak, jak to zaplanowali, a cała sytuacja staje się zalążkiem ich burzliwej relacji. Ona wie, że ON ma dziewczynę. On wie, że kocha Sylvię, ale nie potrafi ignorować uczuć do Livi.

Czy odnajdą wspólny rytm i stworzą związek wbrew różnicom?

Czytając Miłosny układ pierwszą rzeczą, na jaką zwróciłam uwagę, był styl pisania autorki. Jest to debiut Layli Wheldon i zaskoczyło mnie to, jakim językiem się posługuje — jest ON urozmaicony, bogaty, a jednocześnie bez udziwnień, mało powtórzeń, dodajmy do tego bardzo plastycznie opisane miejsca, które otaczały bohaterów — byłam i jestem pod wrażeniem. Skoro już jestem przy opisach — podobnie jak Dominika z Life by Bookaholic uważam, że w książce jest ich trochę za dużo, lub nie tyle za dużo — są za długie. Pomysł na fabułę jest ciekawy, widać, że autorka od początku miała pomysł na sposób w jaki pokieruje losami bohaterów. Mamy kilka zwrotów akcji, przy których miałam ochotę, dosłownie, dokopać Livi i Jamesowi, lub Sandrze (Layli). Teraz może słówko lub dwa o bohaterach? Pozwólcie, że skupię się na głównych postaciach. Livia to skomplikowana dziewczyna, z jednej strony wie, czego chce, taniec jest całym jej życiem, z drugiej pozwala uczuciom wygrać z rozsądkiem. James to dupek, który nie potrafi poradzić sobie ze swoim życiem, mając dziewczynę, zbliża się do Livi. To, co ich łączy to ciężki charakter, spokojnie można nazwać ich upartymi osłami, w rezultacie czego, jak możecie się spodziewać, pomiędzy nimi często dochodzi do spięć i kłótni. Historia tej dwójki, choć mogłaby się wydawać banalna, niesamowicie wciąga. Autorka włożyła w tę książkę mnóstwo emocji — tych pozytywnych i negatywnych, obok tej historii nie można przejść obojętnie. Bardzo ważną rolę w tej książce odgrywa pasja — u Livii jest to taniec u Jamesa śpiew, tym co ich łączy jest muzyka (i whisky). Jednak Miłosny układ to coś więcej niż historia miłosna — to obraz najprawdziwszej przyjaźni, jaka może istnieć. Autorka podarowała Livii najlepszych przyjaciół, wpierających bez względu na ich własne zdanie.

Dance&Sing&Love. Miłosny układ to świetny debiut Layli Wheldon. Książka oczywiście nie jest pozbawiona wad, jednak nie przeszkadzały mi one w odbiorze tej historii. Książka dosłownie porwała mnie w świat muzyki, tańca i miłości, nie mogłam i nie chciałam się od niej odrywać. Zakończenie sprawiło, że już teraz chciałabym sięgnąć po kontynuację, jednak na to muszę jeszcze poczekać. Nie mogę się doczekać, aż wy poznacie tę historię i podzielicie się ze mną wrażeniami po lekturze.

Gorąco polecam!

Sensacja wattpada. Romans #1.

Ponad 2,5 miliona odsłon!

I wszyscy, którzy śledzą książkowe nowości już wiedzą, że mowa tu o powieści Layli Wheldon.

Czy jednak wirtualny sukces Dance, sing, love. Miłosny układ znajdzie swoje odzwierciedlenie w rzeczywistości? Kto w dniu premiery, czyli 17 sierpnia, z przyjemnością sięgnie po kolejny literacki debiut, a kto będzie omijał go z daleka? Kto dla tej powieści zarwie noc, a kto będzie czytał ją po kilka stron ?

Livia jest zawodową tancerką. Pod czujnym okiem choreografki Mirandy, Liv wraz z zespołem tworzą niesamowite show podczas występów największych gwiazd. Ponad to występują w teledyskach, statystują w filmach.

James Sheridan (czy tylko mnie kojarzy się ON z Ed'em?) jest topowym piosenkarzem, na punkcie którego szaleje tysiące fanek. Zapatrzony w siebie 26-latek jest największym dupkiem na świecie. Tak, tak. James'owi zdecydowanie woda sodowa uderzyła do głowy. I kobiety. I alkohol. I sława. I pieniądze. Idealny materiał dla plotkarskich portali.

Drogi Livii i James'a po raz pierwszy skrzyżują się w Rzymie podczas przygotowań do wielkiego tournee gwiazdora. Nikt nie będzie tak irytował zdolnej tancerki jak zadufany Sheridan. Jednak tygodnie prób, niedostępność celebryty, odwaga tancerki i potajemne zwiedzanie największych i najpiękniejszych miast Europy w końcu zbliżą do siebie tę dwójkę. Livia dostrzeże w James'ie normalnego faceta i wreszcie odda mu swoje serce. Gdyby tylko wiedziała, że miłość zamiast uszczęśliwiać może niszczyć i sprawiać ból...

"Niedługo potem wszystko wywróciło się do góry nogami, cały mój świat.

Nie miałam na to dużego wpływu.

Próbowałam się opierać, walczyć z uczuciami,

jakie we mnie narastały z dnia na dzień,

z tygodnia na tydzień. Miesiąc po miesiącu.

Bezskutecznie. I w końcu przepadłam.

Taniec był dla mnie wszystkim.

Dopóki James nie wkroczył do mojego życia.

(...)

Byłam na niego zła,

bo wykorzystał wobec mnie swój urok,

a nie miałam wystarczająco dużo siły,

aby się na to uodpornić.

Kiedyś to umiałam,

jednak z każdym dniem spędzanym w jego towarzystwie ten mur, jaki utworzyłam wokół siebie, kruszył się i upadał . Codziennie po trochu".

Taniec i miłość. Czy jest wśród nas ktoś, kto nie ekscytowal się filmami muzycznymi : Step up, czy Just Dance? Kto nie czekał na imponujące pokazy taneczne? Niech pierwsza rzuci kamieniem ta, która nie czekała na pierwszy pocałunek głównych bohaterów. Niejedna pewnie śniła o boskim ciele Channinga Tatuma ☺ Zatańczyć z nim chociaż jeden raz...

Layla Wheldon, a właściwie Sandra Sotomska, poszła o krok dalej i dodała do tego śpiew. I w ten sposób stworzyła idealne tło dla głównych aktorów swojego literackiego przedstawienia.

Czy jest to więc powieść tylko dla fanów tańca i śpiewu? Absolutnie nie. Przyznam szczerze, że po opisie spodziewałam się zupełnie czegoś innego - właśnie w typie wspomnianych wcześniej filmów, gdzie taniec wypełniał w zasadzie ponad 90% fabuły.

U Sandry Sotomskiej taniec i śpiew ustąpiły miejsca... uczuciom. Całej skomplikowanej sieci uczuć. Od miłości, euforii, poprzez nienawiść i zawiść, aż do zwykłej sympatii.

Ma to oczywiście swoje plusy jak i minusy.

Z jednej strony jest to dobry sposób na lepsze "pokazanie" czytelnikowi skomplikowanych relacji bohaterów i praw jakim rządzi się bezlitosny show biznes, czy życie w blasku fleszy bez odrobiny prywatności.

Z drugiej zaś, czytelnik po zapoznaniu się z opisem nastawia się na eksplozję pasji i tańca. I w tej kwestii po ekscytującym początku może czuć się lekko rozczarowany. Może, ale musi. Na szczęście Wy już będziecie wiedzieć czego się po tej powieści spodziewać ☺

Mnie do gustu bardzo przypadł styl Layli Wheldon.

Pomimo dość pokaźnego rozmiaru jak na debiut (co swoją drogą jest odważnym posunięciem) , powieść czytało mi się bardzo szybko. Lekkie pióro bez żadnych udziwnień to jest to, co lubię najbardziej.

Historia nie jest opowiedziana tylko z punktu widzenia ambitnej Livii, więc miałam okazję spojrzeć na wszystko również z innej perspektywy. Autorka zadbała o to, abym ani przez chwilę nie nudziła się podróżując u boku bohaterów jej opowieści. Zwroty akcji w życiu tancerzy i piosenkarzy z każdą stroną podkręcaly atmosferę. Już nawet nie wspomnę o zakończeniu, które musiałam przeczytać dwa razy. W tak ogromnym byłam szoku!

Na szczęście to nie koniec tej historii.

Co do bohaterów. Jednych polubiłam bardziej, innych mniej. Niektórzy stracili w moich oczach, by drudzy mogli zyskać. Część z nich zaakceptowałam od pierwszych stron, pozostali musieli sobie porządnie zapracować na moje zaufanie. Jak w życiu...

Nie jest oczywiście tak, że ta powieść jest bez skazy. Przed debiutująca autorką jeszcze wiele pracy. Tym bardziej, że już w swojej pierwszej książce ustawiła sobie poprzeczkę bardzo wysoko. Zastanawiam się nawet czy nie za wysoko. Bo w zasadzie poza drobnymi szczegółami nie mogę się do niczego przyczepić.

Ta powieść jest przemyślana w 100%. Tu nic nie jest kwestią przypadku, lecz doskonale ułożonego scenariusza.

Jak dla mnie debiutująca autorka, Sandra Sotomska, wykonała kawał dobrej roboty!

Czy można kochać kogoś za bardzo? Czy miłość zamiast unosić w powietrzu może podcinać skrzydła? Czy można być ślepym widząc doskonale wszystko wokół?

Po prostu dance, sing AND love, a sami znajdziecie odpowiedź!

Twórcy filmowi nie szczędzą widzom scenariuszy, w których miłość i taniec idą razem w parze. Literatura młodzieżowa nie jest zaś tak hojna, a przynajmniej nie była do tego czasu. Czy można ryzykować oddając siebie komuś, kto kocha inną osobę? Czy zróżnicowany status społeczny i sława muszą oznaczać barierę nie do przekroczenia? Czy taniec i śpiew zawsze odnajdują wspólny rytm? Jeżeli szukacie zmierzającego w nieodgadnionym kierunku romansu i chcecie dać się wplątać w dobrze zapowiadającą się serię, zapraszam na recenzję książki autorstwa Layli Wheldon – „Dance, sing, love. Miłosny układ”.

Dla Livii Innocenti i jej grupy tanecznej to miało być kolejne, typowe zlecenie. Jak zawsze, stanowiąc barwne tło, zespół musi stworzyć show na koncercie korzystającej z ich usług gwiazdy. Kiedy jednak James Sheridan, topowy piosenkarz i przyspieszający bicie damskich serc idol, spotyka się z tancerzami podczas próby, wszystko wskazuje na to, że tym razem będzie inaczej. A już na pewno inaczej dla Livii.

Arogancki, zarozumiały, rozkapryszony celebryta okazuje się bardzo męczącym partnerem. Livia daje z siebie wszystko, ale wykorzystywana i poniekąd szantażowana staje u kresu sił. Dobry kontakt z Jamesem wydaje się iluzją, choć wkrótce zarówno on, jak i ona przekonają się, że serce lubi płatać figle.

Jak wygląda miłosny układ? Czy w obliczu wielu barier chwiejne uczucie ma jakikolwiek sens?

Zbyt pewny siebie, egoistyczny, nieliczący się z innymi i… zakochany w swojej ex piosenkarz. Ambitna, oddana swojej pasji, potrafiąca otwarcie wyrazić swoje zdanie tancerka. Mogłoby się wydawać, że tych dwoje nie ma najmniejszej szansy funkcjonować na jednej powierzchni. A jednak, autorka nakreśliła bohaterów wyrazistą, choć chwiejną kreską, stawiając przed sobą i czytelnikiem niełatwe zadanie. Bo kiedy ma się wrażenie, że najgorsze przeszkody są już pokonane, to dopiero zalążek wyzwań i niepewności, o których czyta się z satysfakcją wymalowaną na twarzy.

Myślałam, że to będzie kolejna historia o Kopciuszku, który na parkiecie olśniewa zamożnego księcia. Byłam w błędzie. Kopciuszek nie jest nieśmiałą myszką, a książę nie wydaje się zaślepiony urokiem tanecznej partnerki. Tak tak, to nie jest książka, w której wielki wybuch budzi lawinę miłosnych emocji będących w stanie pokonać każdą z przeszkód. „Dance, sing, love. Miłosny układ” to powieść o podrygach uczucia, podążająca skomplikowaną ścieżką pełną zwrotów akcji. Jest dawna miłość Jamesa, do której mężczyzna ma ogromną słabość, są zawahania Livii, która szuka wsparcia u boku pewnego znajomego. Jaki finał będzie miała ta historia? Nie wiem, bo zakończenie książki, swoją drogą fundujące mocny i absolutnie niespodziewany cliffhanger, zapowiada kolejną, intrygującą część serii.

Autorka proponuje zmienną scenerię, której jednak zawsze towarzyszy piękno ludzkich pasji. Paryż, Rzym, Londyn, na czele ze śpiewem, tańcem, ale także zazdrością i nadzieją na lepsze jutro. Miałam moment kryzysu, kiedy książka odrobinę zaczęła mnie przytaczać. Szybko minęło, ponieważ wyszukani bohaterowie nie pozwalają się nudzić. A wrażeń naprawdę mi nie zabrakło.

Takie love stories wpadają w nasze ręce wtedy, kiedy myślimy, że w literaturze już nic nie będzie w stanie nas zaskoczyć. „Dance, sing, love. Miłosny układ” przywróciła mi wiarę w to, że na temat miłości jest jeszcze naprawdę wiele do powiedzenia. Jeżeli szukacie wiarygodnych scenariuszy i romansów z szerokim wachlarzem przeszkód na czele, powieść może się Wam spodobać. Ja jestem bardzo zadowolona i czekam na więcej.

[Adres usunięty]

Wyobraźcie sobie, że sięgacie po książkę, w której emocję są opowiedziane w tak autentyczny sposób, że odczuwacie je równie mocno jak bohaterzy w niej zawarci 🤔 Pożądanie, radość, smutek i uczucia podczas tańca…. Była ich pełna gama. Ta historia pochłonęła nas obie bez reszty ! Nie często zdarza nam się czytać wspólnie jakąś historię, a tym razem wyjątkowo czytamy razem wyjąc razem do księżyca „Ale to było dobre !” ❤️

Historia opowiada o tancerce, która „wygląda całkiem ładnie w makijażu”🤭, rozpoczyna wraz ze swoim zespołem trasę koncertową gdzie będzie tańczyć dla samego Jamesa Sheridana. Piosenkarz jest obłędnie przystojny i wzdychają za nim wszystkie dumne posiadaczki jajników, nawet te, które gustują tylko w płci podobnej. Livia jest zupełnie odporna na urok celebryty, który okazuje się być zapatrzonym w siebie dupkiem. Taaaak, zalazł nam za skórę i obie w pewnym momencie książki miałyśmy ochotę zakopać jego zwłoki głęboko w ziemi, nie zaszywając nawet ran po kastracji. 🤬

Autorka całą książkę wodziła nas za nos, stawiając na drodze Jamesa i Livii mnóstwo przeszkód, które starali się pokonywać tonąc przy tym w litrach alkoholu. Książka stale trzymała nas w napięciu, w dodatku co po rusz poznając nowe postacie w tym Alexa, który całkiem przypadkiem pojawił się w odpowiednim momencie. Wtedy rozpoczęła się ich wspólna gra, której ceną była zazdrość. Jesteście ciekawi do czego doprowadziło to Liv i Alexa ? Jak zareagował James i czy plan się powiódł ? Jak wiele litrów alkoholu poleje się zanim bohaterowie dojdą do momentu w którym ich życie wyjdzie na prostą ? Czy Livia będzie szczęśliwa u boku mężczyzny któremu oddała serce, a może przygodny seks stanie się czymś więcej ? 😈

Jesteśmy pod wrażeniem fabuły, która okazała się być przemyślana w każdym calu co udowodniły pewne wydarzenia. Nie ładnie tak podsuwać czytelnikom błędne insynuacje 😁 Po prostu kopara opadła ! 😁

Czytanie książki było ogromną przyjemnością, a zakończenie wprawiło nas w osłupienie.

Jest to kolejna pozycja, która stała na mojej półce kilka miesięcy. Byłam podekscytowana możliwością przeczytania tej historii, ale odwlekałam tę przyjemność w czasie. Jednocześnie chciałam, ale i nie chciałam rozpoczynać tej historii, ponieważ wszystko, co dobre, szybko się kończyć. Jednak, czy naprawdę była to tak dobra książka?

Livia uświadomiła mi, jak piękne może być posiadanie pasji i pielęgnowanie jej. Podczas czytania widziałam i czułam wyraźnie jej ogromną miłość do tańca, a także szczęście płynące z tej czynności. Było to dla mnie coś niezwykłego, ponieważ jeszcze w żadnej książce nie spotkałam tak wielkiego poświęcenia dla tego, co się robi. Ta bohaterka od razu zyskała moją sympatię, choć w pewnym momencie zaczęło się to trochę psuć. Zaczęło irytować mnie to wyciszanie przez nią problemów za pomocą alkoholu. Moim zdaniem było to odrobinę niedojrzałe z jej strony.

Cóż mogę powiedzieć o Jamesie... Irytował mnie i to dosyć mocno, swoim szczeniackim zachowaniem. Facet ma dwadzieścia sześć lat na karku, a zachowuje się jak rozpieszczony szesnastolatek. Jednak w pewnym momencie, gdzieś tam zaczęły pojawiać się delikatne zmiany w jego zachowaniu, ale nie zdradzę Wam, czy były one dobre czy złe. Musicie wiedzieć tylko to, że autorka genialnie ukazała tę jego przemianę.

Historia, jaką zaserwowała tu Layla Wheldon słodko-gorzką opowieścią o losach dwójki młodych ludzi, którzy muszą gdzieś tam zmagać się z różnymi przeszkodami, zanim odkryją, co naprawdę czują. Autorka pisze lekkim piórem, co sprawia, że książkę czyta się błyskawicznie i nie sposób się oderwać. Te wszystkie emocje, jakich doświadczali bohaterowie, wpływały na mnie tak bardzo, że kiedy oni byli przygnębieni- ja też byłam, kiedy oni się wściekali- ja też, kiedy oni się zakochiwali- JA TEŻ. Z tą różnicą, że ja zakochałam się w całej tej historii.

Miłosny układ to prawdziwy rollercoaster, jeśli chodzi o emocje, a to właśnie w książkach uwielbiam. Zakończenie okrutnie wytrąciło mnie z równowagi i nie mogę znieść mojej niewiedzy, co będzie dalej. Myślę, że będzie to idealna lektura dla miłośniczek wszelkich romansów, powieści young adult oraz erotyków.

[Adres usunięty]

Z książką tą pierwszy raz zetknęłam się szukając ciekawego opowiadania na [Adres usunięty]. Już sam opis wskazywał, że nie jest to typowa historia miłosna, jaką można spotkać w książkach na tej stronie. W 100% a może nawet i więcej zachęcona do przeczytania książki dodałam ją do swojej biblioteki. Niestety inne obowiązki codzienne zmusiły mnie do dłuższego oczekiwania na poznanie tej historii, a kiedy już znalazłam odrobinę czasu, aby z tabletem w ręce i herbatą w drugiej, w domowym zaciszu uciec w krainę zapomnienia, okazało się, że książka została cofnięta z publikacji i zostanie wydana w formie papierowej. W dalszym ciągu będąc ciekawa historii, jaką przeczytałam w opisie niezwłocznie zamówiłam książkę.

Dni do premiery ciągnęły się i ciągnęły, tak jak by celowo każdy dzień wydłużał się o kilka godzin, testując moją cierpliwość.

I stało się. Trzy dni przed oficjalną premierą książki otrzymała swój egzemplarz i od razu zabrałam się do czytania.

Czy opłacało się czekać? Zdecydowanie tak, chociaż moje pierwsze wyobrażenia znacznie minęły się z rzeczywistością.

Główną bohaterką książki jest 23-letnia Livia Innocenti, która dzięki swoim umiejętnościom tanecznym należy do zespołu Black Diamonds, znanego z występów dla znanych piosenkarzy. Grupa otrzymuje zlecenie, aby tańczyć na koncertach, jakie odbędą się podczas tournée znanego muzyka -Jamesa Sheridana. Na początku Livia nie pała entuzjazmem, w stosunku do artysty, jak jej pozostali koledzy i koleżanki z zespołu. Jego osoba jest dla niej wręcz irytująca. Nie może się z nim porozumieć, nie znosi jego kąśliwych uwag i z dezaprobatą patrzy, w jakim stanie przychodzi na próby (ma kaca). Jednak z biegiem czasu sytuacja zmienia się i dziewczyna coraz bardziej zaczyna lubić Sheridana, a także żywić nieco głębsze uczucia.

Początek książki, jaki udało mi się przeczytać z publikacji fragmentu w internecie bardzo mnie zachwycił i myślałam ze tournée przedstawione w opisie będzie ciągnąć się do końcowych stron. Zaskoczeniem było dla mnie, gdy okazało się, że przedstawienie trasy i znacząca zmiana, jaka zachodzi w relacji między bohaterami i która jest podstawą dla dalszej ich znajomości, kończy się już na ok. 180 stronie. W tym momencie moje, całe wyobrażenie o książce runęło niczym zamek z kart. Nie mogłam uwierzyć, że autorka tak szybko zakończyła wątek, który tak bardzo zachęcił mnie do sięgnięcia po tą lekturę. Sceptycznie podeszłam do czytania dalszej części książki.

I wiecie, co? Bardzo, ale to bardzo się pomyliłam. Moje negatywne nastawienie zupełnie zniknęło wraz z dalszym przekręcaniem stron. Nawet po zakończeniu wątku trasy, książka jest tak samo świetna. Nic w niej nie ubyło, a nawet powiedziałabym, że przybyło. To w tym momencie życie Livi zaczyna nabierać tempa.

Autorka w świetny sposób ukazała codzienność głównej bohaterki. Podróże do innych krajów, kontakty z przyjaciółmi, dalszą, trudną znajomość z Jamesem oraz zainteresowanie innych muzyków jej osobą, jako potencjalną partnerką.

Książka jest o tyle świetna, że nie występują w niej wątki nierealne. Każda sytuacja, w jakiej znajdują się bohaterowie jest naturalna, wzbogacona o niewymuszone emocje i odczucia. Przedstawienie zmian w relacjach między bohaterami nie jest nagłe. Stopniowo, wraz z głębszym poznawaniem się i spędzaniem większej ilości czasu razem, stosunek bohaterów do siebie ulega zmianie. Nadaje to książce lekkości i realności. Pozwala na wczucie się czytelnikowi w sytuacje i wspólne przeżywanie problemów.

I pełne napięcia zakończenie książki, które pozostaje otwarte, jako wstęp do dalszej części. Czytając je wyobraziłam sobie już przynajmniej cztery drogi, w jakie może pójść autorka przy pisaniu kolejnego tomu. Jednak nigdy nic nie wiadomo i tak jak przy tej książce miałam swoje wyobrażenie, tak przy kolejnej nie będę już spekulować. Cierpliwie poczekam na dalsze losy bohaterów i w pełni zdam się na pomysły, jakie przyjdą do głowy świetnie zapowiadającej się, początkującej autorce Layli Wheldon (Sandrze Sotomskiej).

Wszystkim tym, którzy lubią czytać książki o dopiero, co rodzącej się miłości i trudach, jakie stoją na drodze do jej spełnienia polecam przeczytać Dance, Sing & Love – Miłosny układ.

Na pewno odnajdziecie w niej to, czego szukacie.

Na samym początku kompletnie nie umiałam wgryźć się w książkę. Pierwsze kilkanaście stron stanowi jedno wielkie niefajne streszczenie. Dowiadujemy się tam całej historii miłości Liv do tańca, jak znalazła się w tym miejscu, w którym jest obecnie i jaką musiała przejść drogę, by to wszystko osiągnąć. Wolałabym, żeby było to rozwinięte, a nie potraktowane jak sekcja „previously” w serialach.

Prowadzi nas to do tego, że niektóre momenty były strasznie skrócone, potraktowane po łepkach i uznane za mało interesujące, gdzie tak naprawdę ja chętnie bym o nich więcej poczytała. Z drugiej strony inne były strasznie rozwleczone, przemaglowane na każdy możliwy sposób, a nie były znowu aż tak istotne dla fabuły. Brakowało w tym umiaru, z jednej skrajności wpadaliśmy zaraz w drugą.

Gdy już udało mi się przebrnąć przez te pierwsze rozdziały, poszło już z górki. Najbardziej w powieściach z gatunku new adult lubię fazę „gonienia króliczka”. Gdy bohaterowie czują coś do siebie i mają między sobą chemię, ale jeszcze nie tworzą nudnego, mdłego, przepełnionego patatającymi jednorożcami związku. Dance sing love dało mi to w całkiem niezłym stopniu, ale i tak w moim osobistym guście trochę za szybko bohaterowie przeszli z romantycznych podchodów do tworzenia toksycznej relacji, w jaką przypadkowo webrnęli.

Książka pierwszy raz ujrzała światło dzienne na Wattpadzie i tak też wygląda jej wnętrze, jak stereotypowy wattpadowski fanfik. Wszyscy też wiemy, jak takie opowiadania się pisze. Fanfiction znane są z przeciągania. Pięć razy można byłoby historię zakończyć, ale nie, ciągnie się to i ciągnie. W Dance sing love fabuła sama nie wie, dokąd zmierza i w jakim momencie powinna się skończyć. Znalazłam przynajmniej trzy potencjalne punkty, w którym można byłoby urwać tę historię i nikt by nie płakał. Za to, gdy nastąpiło już to oficjalne zakończenie, byłam zaskoczona. Nie spodziewałam się, że autorka w tak kreatywny sposób skumuluje wątki. Niestety równocześnie sugeruje tym, że będziemy mieć do czynienia z drugim tomem, który będzie nie-mam-pomysłu-o-czym, bo większość dram została wyczerpana. Tylko, że dzięki takiemu a nie innemu finałowi, mam ochotę sięgnąć po tę nieszczęsną kontynuację.

Źródło: [Adres usunięty]

"Wszystko wywróciło się do góry nogami, cały mój świat. Nie miałam na to dużego wpływu. Próbowałam się opierać, walczyć z uczuciami, jakie we mnie narastały z dnia na dzień, z tygodnia na tydzień. Miesiąc po miesiącu. Bezskutecznie.

I w końcu przepadłam. Taniec był dla mnie wszystkim... Dopóki James nie wkroczył do mojego życia."

Taniec od zawsze stanowił nieodłączny element życia Liv. W jej domu zawsze była muzyka, śpiew i taniec a pasją do tańca zaraził ją ojciec. Ukończyła studia na kierunku choreografia i techniki tańca a teraz jest częścią zespołu Black Diamonds, który asystuje na koncertach największym gwiazdom muzyki. Wyjeżdża do Europy na trasę koncertową James'a Sheridana. James ma 26 lat, karierę zaczął robić już jako nastolatek. Na jego widok fanki mdleją jednak na Livii jego obecność nie robi żadnego wrażenia. Przyczynia się do tego aroganckie, egoistyczne zachowanie chłopaka, który uważa się za pępek świata i nie zwraca uwagi na tancerzy. Niedługo potem Livia zostaje przewodniczką Sheridana po Rzymie. Dziewczyna nie jest zadowolona z tego faktu, jednak musi robić to co zechce jej irytujący szef, inaczej ją zwolni. Spędzają ze sobą coraz więcej czasu. Z każdym dniem mur wzniesiony przez Livię coraz bardziej się kruszy a emocje, które towarzyszą obecności Sheridana stają się coraz silniejsze. Czy Livia uniknie zakochania się po uszy? Jak potoczą się ich losy po zakończeniu tournee? I co z Sylvią, którą wciąż kocha James?

"Dance, sing, love. Miłosny układ." Układ emocji, uczuć dwojga ludzi, ich rozstań i powrotów - a to wszystko w rytmie płynącej muzyki.

Niczego nie podejrzewając usiadłam z książką i kubkiem herbaty pod kocem. Włączyłam piosenki z dołączonej playlisty, zaczęłam czytać i ... po prostu przepadłam. Jestem zachwycona - uwielbiam takie historie! Nic nie jest przesłodzone. Livia dała sobie spokój ze związkami dlatego relacja łącząca ją z Sheridanem całkowicie jej odpowiadała. Jednak im dłużej to trwało, tym bardziej czuła się skołowana. Poznała co to bolesne, destrukcyjne uczucie ale czy potrafiła z nim walczyć?

Autorka stworzyła oryginalną i emocjonującą powieść. Pasja, gniew, szczęście ale i zranienie i rozczarowanie - nie jest to typowy romans, gdzie wszystko jest pewne. Wręcz przeciwnie, nie raz dałam się zaskoczyć a historia przybrała nieoczekiwany obrót. Byłam bardzo ciekawa, co o całej sytuacji sądzi James i ucieszyłam się kiedy zobaczyłam, że i z jego perspektywy została przedstawiona ich historia. Przenosimy się w świat pełen pasji, namiętności, skomplikowanych relacji i trudnych wyborów. Miałam uczucie jakbym wraz z bohaterami przeżywała ich smutki i radości. Wątek miłosny nie przytłacza, jedynie kiełkuje z każdą stroną aż staje się bardzo silny. Autorka udowadnia, że miłość nie zawsze jest łatwym uczuciem, ujmuje swoim stylem. Zakończenie powaliło mnie na łopatki, czegoś takiego się nie spodziewałam. Chcę więcej a kontynuacja losów bohaterów dopiero w 2018 roku.

Przepiękna historia, już dawno żadna historia tak mnie nie wciągnęła. "Dance, sing, love. Miłosny układ." nie jest zwykłą historią o miłości. Przekonajcie się sami.

''Puszczaj mnie, ty seksowny szantażysto! Chcę moją torebkę! - zawołałam w irytacji i po chwili otworzyłam szeroko oczy, bo dotarło do mnie, co powiedziałam. - Tylko szantażysto, popaprańcu! Nie myśl sobie!''

Dla Livi taniec był wszystkim. To ojciec zaraził ją tańcem i pierwszy raz, pod jego czujnym okiem uczyła się baletu. Później zakosztowała tańca jazzowego, street dance i nie tylko.

Dziewczyna jest tancerką w zespole tanecznym Black Diamonds asystującym największym gwiazdom muzyki. Występowali z nimi nie tylko na scenie, ale również w reklamach, teledyskach, filmach i w musicalach. Chociaż jej praca nie zawsze była łatwa, ona ją kochała. Dawała jej spełnienie i radość.

Pewnego dnia Livia i jej grupa dowiaduje się, że pewien sławny piosenkarz, James Sheridan chce wynająć ich na całą trasę koncertową po Europie. Kiedy jej koleżanki z zespołu są zachwycone gwiazdą, ona wręcz przeciwnie. Nie lubi go, a wręcz nie znosi. Ze wzajemnością zresztą. Dziewczyna uważa, że facetowi uderzyła woda sodowa do głowy. Jest chamski, nieuprzejmy i traktuje grupę jak powietrze. Na domiar złego okazuje się, że Miranda, jej instruktorka, zaplanowała choreografię tak, że kilka utworów wykonują wspólnie.

Bardzo, bardzo rzadko sięgam po książki polskich autorów. Nie raz się zawiodłam, a ostatni raz przelał czarę goryczy. Kiedy dostałam propozycję zrecenzowania ''Dance, Sing, Love'' nie wiedziałam, że jest to powieść polskiej autorki. Wzięłam tę książkę bez wahania. Piękna okładka, intrygujący opis - to wystarczyło, abym zechciała sięgnąć po tę powieść. Czy się zawiodłam? O dziwo nie! Kiedy już wiedziałam, że jest to nasza rodzima książka dość długo się wahałam, kiedy po nią sięgnąć. To był błąd, ponieważ książka wciągnęła mnie od pierwszej strony i pochłonęła bez reszty. Byłam zachwycona. Nie jest to książka bez wad, chociaż moim zdaniem były one niewielkie. Niektóre mnie zaszokowały, a niektóre nie. Pierwsze, co zaczęło mnie denerwować to charakter James'a. Jak ON mnie irytował! Chyba jeszcze w żadnej książce nie widziałam, aż takiego buca, któremu miałabym ochotę co chwila przywalić. Jeśli chodzi o Liv, jej postać początkowa była fajna. Miała swoje zdanie, cięty język, ale z czasem zrobiła się z niej miękka kluseczka, która częściej była pijana niż trzeźwa. Ja poważnie się o nią martwiłam, czy autorka nie zaserwuje jej wizyty w AA. Chociaż ja bym to tak, czy siak zrobiła. Co ta miłość potrafi zrobić z człowiekiem?

Były dwie rzeczy, które mnie zaskoczyły i zaszokowały. Nie, żeby to było coś, co mnie zgorszyło, ale pewnie znajdą się tacy, którym one nie przypadną do gustu.

''Dance, Sing, Love'' jak na powieść polską naprawdę mnie zaskoczyło i to pozytywnie. Jest to przyjemna i wciągająca książka gdzie pasja i taniec grają pierwsze skrzypce, gdzie miłość wcale do najszczęśliwszych nie należy. Autorka uczy nas, że warto walczyć o rzeczy i ludzi, na których nam zależy, bo inaczej będziemy żałować. Chociaż nie bez wad to ja ją pokochałam. Słowne potyczki głównych bohaterów nie raz mnie bawiły, a klimat jaki stworzyła autorka sprawił, że płynęłam przez kolejne książki. Layla skupiła się nie tylko na głównych bohaterach, ale postarała się, aby postacie drugoplanowe również miały tu swój udział. Dzięki temu nie miałam wrażenia, że główni bohaterowie żyją w bańce, do której dostępu nie ma reszta świata. A końcówka? Nie spodziewałam się jej. Najpierw byłam w szoku, a później zła, że na tym zakończyła się ta część. Ja chcę więcej! Pani Laylo proszę się spieszyć! Mam nadzieję, że kolejna część utrzyma poziom pierwszej, albo autorka w kolejnej podniesie poprzeczkę. Uważam, że twórczość Layli Wheldon ma potencjał. Polecam!

Ponoć początki powinny mieć to w sobie, żeby zachęcić czytelnika do brnięcia dalej w historię bohaterów. Powinny zmuszać odbiorcę do powiedzenia: "tak, chcę cię przeczytać, chcę więcej!". Zabierając się za wersję wattpadową (jakiś czas temu, nim wiedziałam, że będę czytać ją w papierowej), ciężko było mi przebrnąć przez sam prolog. Wyłączyłam. Ale książce z tak dobrymi opiniami trzeba dać drugą szansę. Niestety, znów się zawiodłam, przez co nie byłam zbyt optymistycznie nastawiona do całości. Ciągłe przeskoki czasowe oraz nierozwinięte ważne kwestie, które mogłyby zostać dopowiedziane, a w istocie zostałt całkowicie ukrócone, to coś, co dobrze nie zapowiada książki. Tym razem jednak udało mi się przebrnąć przez początek. Dałam radę. Czy żałuję? Absolutnie nie.

(...)

Już po kilku następnych rozdziałach przekonałam się, że dobrze zrobiłam, nie rezygnując na samym początku. Nie wiem, czy autorka po prologu zmieniła taktykę pisania tej książki, ale wciągnęłam się całkowicie. Pozwoliłam sobie stanąć obok Livii i obserwować jej zmagania w zespole,radzenie sobie z celebrytą, któremu woda sodowa uderzyła do głowy, zmieniające się uczucia oraz rosnącą miłość. Książka wyzwalała we mnie różne emocje, przez co nie dało się nudzić. Śmiałam się (czasami aż do płaczu), wzruszałam i krzyczałam, mając ochotę wskoczyć do historii, żeby mocno potrząsnąć bohaterami. Podobało mi się również to, że mogłam poznać świat show-biznesu od tej drugiej strony, podobnie jak w uwielbianej przeze mnie Ostatniej Spowiedzi. Książka ukazuje również tę ścieżkę miłości, która nie zawsze bywa kolorowa i usłana różami - jest brutalna, nieszczęśliwa i zdradliwa (dosłownie). Nie zmylcie się, DSL nie jest ckliwym romansidłem, ani nudną historyjką dla nastolatek.

(...)

"Dance&Sing&Love. Miłosny układ" to świetny debiut polskiej autorki z pewnością zasługujący na laury. Historia pełna zwrotów akcji, wzlotów, upadków i namiętności. Przede wszystkim to rollercoaster emocji, który nie pozwoli ci odłożyć lektury na później. Wciągnie cię do reszty, a potem pozostawi po sobie niedosyt i ból oczekiwania na kolejny tom oraz dalszy rozwój wydarzeń. Polecam ją fanom young/new adult, romansów i obyczajówek. To książka, obok której nie można przejść obojętnie.

Link do pełnej recenzji:

[Adres usunięty]

[Adres usunięty]

Książka przypadła mi do gustu i spodobał mi się pomysł na historię. Nawet nie miałam problemu z tym, że Layla bardzo okroiła wątek z tańcem i śpiewem. Za to moim największym utrapieniem byli główni bohaterowie. Nie wiedziałam czy ich kochać czy nienawidzić. Na tym świecie nie istnieje skala, która określałaby poziom ich głupoty i naiwności.

To może zacznijmy od Liv, bo w jej kwestii mam mieszane uczucia. Na początku darzyłam ją wielką sympatią. Dziewczyna, która spełniła swoje marzenia, nigdy się nie poddaje i ma swoje zasady. Później jej postać obróciła się o trzysta sześćdziesiąt stopni. Jak to możliwe, że ta tancereczka, która wydawała się być taka silna i twardo trzymała się swoich przekonań, stoczyła się na dno? Z jednej strony autorka zrobiła tutaj coś fajnego, pokazała co miłość potrafi zrobić z człowiekiem i w jaki sposób ludzie sobie radzą ze złamanym sercem. A zaś z drugiej, Livia doprowadzała mnie do szaleństwa. Zachowywała się jak masochistka, może to jest zbyt mocne określenie, ale w końcu ona sama wracała po więcej.

James, to dla mnie typowy samiec alfa, któremu pieniądze i sława uderzyły do głowy. Już bym nawet zrozumiała jego niezbyt przyjazny stosunek do pracowników, ale to jak traktował Liv przechodziło ludzkie granice. Można by to było usprawiedliwiać tym, że wcale się nie krył z faktem, że darzy uczuciami kogoś innego, ale czy to jest powód żeby słownie upokarzać kobietę? W tamtym momencie miałam ochotę wyciągnąć go z tej książki i skopać mu tyłek.

Czyli tak podsuwając. Głównie bohaterowie niemiłosiernie mnie irytowali, co było plusem i minusem. Dzięki nim z każdym rozdziałem towarzyszyły mi różne emocje od radości do złości. W "Dance, Sing, Love. Miłosny układ" przez cały czas się coś działo, w jednej przenosiliśmy się w różne miejsca, w jednej chwili byliśmy w Stanach Zjednoczonych, a zaraz później w Londynie. Nadal jestem oniemiała po zakończeniu, które Layla nam zafundowała. Pozostało mi czekać do 2018 roku żeby wiedzieć co będzie dalej.

Gdy ujrzałam "Dance & Sing & Love" w zapowiedziach, wiedziałam, że z pewnością po nią sięgnę. Kondensacja tańca, muzyki, sceny, pasji oraz miłości zapowiadała piękną, fascynującą, emocjonującą i zarazem przyjemną opowieść. Nie ukrywam, że wobec owej książki miałam ogromne oczekiwania, pomimo iż jest ona debiutem pisarskim autorki. Nastawiłam się naprawdę na wyjątkową i doskonałą lekturę, tym bardziej, że zgodnie z opisem fabularnym skupiała się też na muzyce, która jest moją miłością, najważniejszą pasją, poniekąd moim tlenem, dzięki niej w dużym stopniu ładuję codziennie akumulatory. Ściślej mówiąc, nie wyobrażam sobie bez niej życia. Czy zatem historia ukazana w powieści mnie ujęła i pobudziła zmysły? Czy wobec tego zostałam czytelniczo i emocjonalnie zaspokojona? Zapraszam na recenzję.

Layla Wheldon to pseudonim Sandry Sotomskiej na [Adres usunięty], portalu dla młodych twórców, na którym publikuje od 2015 roku. Choć na co dzień studiuje informatykę, jej pasją jest pisanie - pisze od kilku lat. "Miłosny układ" to jej debiut pisarski. Książka przez długi czas utrzymywała się na pierwszym miejscu na [Adres usunięty], w kategorii romansów, i osiągnęła rekordową liczbę odsłon - ponad 2 miliony. W przygotowaniu są kolejne tomy serii "Dance & Sing & Love". Autorka interesuje się muzyką, a także językiem angielskim, kulturą Wielkiej Brytanii, Stanów Zjednoczonych i Australii. Lubi podróżować i poznawać nowe miejsca. (źródło: okładka książki "Miłosny układ")

Livia Innocenti to dwudziestodwuletnia, uzdolniona i ambitna tancerka w zespole Black Diamonds, asystującym gwiazdom muzycznej estrady. Pewnego dnia, w trakcie jednego z treningów, menedżerka oznajmia członkom grupy, iż wkrótce odbędą podróż do Rzymu, aby towarzyszyć znanemu piosenkarzowi Jamesowi Sheridan w tournee po Europie. Wszystkie tancerki są przeszczęśliwe i podekscytowane perspektywą spędzenia wspólnego czasu z przystojnym i utalentowanym wokalistą. Ale nie Livia, która profesjonalnie podchodzi do zadania. Ponadto uważa Jamesa za imprezowicza i podrywacza. Nie przepada za jego twórczością, no może poza kilkoma utworami. Zespół leci do Włoch. Rozpoczynają się próby do zbliżających się wielkimi krokami koncertów. Livia jest zdegustowana zachowaniem Jamesa. Chłopak swą postawą mocno ją irytuje. Jakby tego było mało, Miranda wyznacza Livię do duetu z celebrytą. Dodatkowo aprobuje pomysł chłopaka, kiedy ten po jednym z treningów proponuje Livii, aby ta, jako Włoszka z pochodzenia, oprowadziła go po Rzymie. Dziewczyna nie widząc szans na wykręt, zgadza się. Na jednym jednak wyjściu się nie kończy. Z każdym kolejnym spotkaniem do Livii dociera, że zaczyna darzyć Jamesa uczuciem, przed którym cały czas się wzbraniała. Jednak nie może wyjawić mu prawdy, bo ON jest przecież w związku z Sylvią, którą kocha....

Uwielbiam sięgać po debiuty, bowiem to zawsze coś nowego, świeżego, innego i oryginalnego. Decydując się na "Miłosny układ" liczyłam na wyśmienitą powieść, która dostarczy mi mnóstwo wrażeń, wzbudzi rozmaite uczucia, porwie do tańca, przypomni czasy, kiedy to dane mi było stać na scenie (krótko i małej, ale jednak), wskrzesi na nowo emocje, które niegdyś mi towarzyszyły, uwiedzie swą zmysłowością, rozbudzi wyobraźnię, zaangażuje i przywoła co poniektóre wspomnienia. I owszem, w pewnym sensie owych doświadczyłam. Od pierwszej strony wczułam się w taneczno-sceniczny klimat, wsiąknęłam w opowieść. Stwierdziłam nawet "to jest to". Intensywność uczuć i przeżyć, pasjonujące, a jednocześnie sprawiające fizyczny ból opisy treningów, wiarygodne zobrazowanie odwiedzanych podczas trasy miejsc, adrenalina i niesamowita ekscytacja zarówno przed wyjściem na scenę, jak i w trakcie występu, dały mi nadzieję na niebywałą, szaloną, gwałtowną oraz żywiołową historię, a także rozbudziły moją ciekawość i nasiliły nutkę niepewności. W poczuciu nadziei chłonęłam i przewracałam kolejne kartki, ale niestety po kilkudziesięciu stronach, z każdą następną czułam się coraz bardziej oszukana - tak to chyba odpowiednie słowo. Gdzie taniec? Gdzie muzyka? Zamiast tego na pierwszy plan wysunął się alkohol - głównie w postaci whisky. Ów przysłonił wszystko. A dodatkiem do niego stały się namiętność, pożądanie, miłość, słabość, bezradność, cierpienie, samotność oraz utrata poczucia bezpieczeństwa. Scena, treningi i muzyka stanowiły jedynie pojedyncze akcenty. A szkoda.

Niezrozumiała relacja bohaterów, ich emocjonalne rozgrywki, szarpaniny, utarczki słowne, szamotaniny myślowe - one też przysłoniły dwa pierwsze hasła tytułu omawianej pozycji "Dance, Sing...". Bezradność uczuciowa prowadziła do coraz częstszego zatracania się w procentach. Zaczęło mi przeszkadzać właśnie skupianie się na ciągłym upojeniu alkoholowym głównej bohaterki, na nieustannym przez nią zaglądaniu do kieliszka. Ileż można. To zdecydowanie niwelowało przyjemniejszy odbiór książki. Od czasu do czasu można było poczuć zawroty głowy od samego czytania o piciu trunków. W pewnym momencie przestałam już liczyć na to, że jeszcze uświadczę w owym tomie scen tanecznych czy też występów wokalnych. Cóż... Jak się ostatecznie okazało, one były tylko wstępem, ledwo dostrzegalnym tłem. W dalszej części bowiem prym wiodły alkohol oraz oblicza miłości. Zakazanej. Toksycznej. Tymczasowo nieosiągalnej.

Muszę przyznać, że motyw miłosny nie w pełni przypadł mi do gustu, a to za sprawą bezustannej chwiejności i zmienności nastrojów oraz wahań emocjonalnych ukazanych postaci. Ponadto niesmaczne było ciągłe łączenie alkoholu z seksem (na zasadzie "bez alkoholu nie ma zbliżenia"). Podobało mi się natomiast we wspomnianym wątku to, iż wyzwalał ON kompletnie skrajne emocje, od esencjonalności, subtelności, poprzez wzburzenie i irytację, aż po dociekliwość i współczucie. Niejednokrotnie też powodował, iż na mych ustach jawił się uśmiech, który długo nie znikał, nawet po skończonej lekturze. Nie ukrywam, że intrygowało mnie rozwiązanie podjętych poszczególnych wątków. Poza miłosnymi dziejami głównych bohaterów, pozostawały interesujące również pozostałe, niemniej romantyczne i bardziej stonowane, epizody postaci drugoplanowych. W tym miejscu pragnę zasygnalizować, że same sceny intymne były rysowane w sposób delikatny, namiętny, głęboki i przyjemny, co stanowiło w moim odczuciu atut owej powieści. Co do zakończenia, hmmm.... Miałam niejedną jego wizję. Żadna nie odnalazła odzwierciedlenia w książce. Nie udało mi się przewidzieć końca. Kompletnie nie spodziewałam się tego, co zaserwowała autorka. Szczerze mówiąc, po zaznajomieniu się z ostatnim zdaniem pierwszego tomu, zastygłam z rozdziawionymi ustami. A następnie na głos wypowiedziałam dwa słowa: "Ale poważnie?". Bez wątpienia, nie wpadłabym na taki finał. Na pewno jednak na tyle mnie zaciekawił, że mam ochotę poznać ciąg dalszy.

Ogólnie lektura powieści przebiega w ekspresowym tempie, a to głównie za sprawą lekkiego stylu. Aczkolwiek bywały momenty, kiedy miałam wrażenie celowego wydłużania akcji. Tym sposobem powstał ponad pięciusetstronicowy tom, a uważam, że całą historię spokojnie można byłoby rozpisać na połowie tejże objętości. Czasem dopadało mnie lekkie znużenie, a nawet zniecierpliwienie. Pragnęłam już, natychmiast dotrzeć do ostatniej kartki i zapoznać się z zakończeniem. Wielokrotnie łapałam się na tym, aby zwyczajnie zajrzeć na końcową stronę i zaspokoić "głód". Walczyłam sama ze sobą. Jednak nie poddałam się i nie zajrzałam wcześniej na końcówkę.

Opowieść przedstawiona jest z perspektywy głównej bohaterki - Livii Innocenti, a gdzieniegdzie głos zabierał nawet James Sheridan, w którym dziewczyna się zadurzyła. Narracja pierwszoosobowa pozwoliła na lepsze i głębsze zaznajomienie się z owymi postaciami, ich uczuciami, nabytymi doświadczeniami, problemami, uzależnieniami, niesnaskami z przeszłości, a także bolesnymi wspomnieniami, które odcisnęły swe piętno na ich sercach, duszy oraz niewątpliwie wpłynęły na przyszły życiowy obraz. Oboje toczą nieustanną walkę z targającymi nimi emocjami, oboje zmagają się z bólem (nie tylko fizycznym) oraz uzależnieniem emocjonalnym, oboje przywołują miłe chwile, aby zaraz takowe odsunąć. Oboje nie przyjmują do wiadomości tego, co głęboko osadziło się w ich sercach, tłumią w sobie uczucia, spychają je na samo dno, bojąc się, że ponownie zostaną zranieni, odepchnięci, samotni i pełni żalu. Ona - wspaniała i utalentowana tancerka, świadoma swych umiejętności w tejże dziedzinie, ale niepewna siebie i zakompleksiona jako kobieta. Zraniona, zagubiona, uparta, wrażliwa, lojalna, szczera, obdarzająca uczuciem nieodpowiednich mężczyzn, a gdy trzeba umiejąca pokazać pazurki. Lubująca się w czekoladoterapii i alkoholu, w którym upatruje rozwiązań swych rozterek. To jej swego rodzaju antidotum na smutki. Tymczasowe zapomnienie i uśmierzenie bólu rozdzierającego serce i przeszywającego ciało na wskroś. Do czasu... On - znany i wielbiony piosenkarz, bożyszcze kobiet, bogaty, przystojny, wytatuowany, arogancki, pewny siebie, wulgarny (zbyt często z jego ust wylewa się potok niecenzuralnych słów), a zarazem dysponujący poczuciem humoru, niezdecydowany, skryty, niewylewny, niepotrafiący wyrażać swych uczuć. Ona uważa go za ignoranta, ON jej nie zauważa. Z czasem zbliżają się do siebie... Mogłabym dokonać analizy ich bogatych i problematycznych osobowości, ale wówczas aż nadto bym się rozpisała, a tego czynić nie zamierzam, ponieważ nie o to chodzi, aby ujawniać szczegóły z ich życia i tym samym zdradzać konkretne fakty fabularne. Otoczeni są gronem przyjaciół, którzy również zasługują na uwagę, nie mniejszą zresztą. Mam na myśli między innymi przyjaciółkę Livii - Kathy, Zafira Malufa - wokalistę i przyjaciela Jamesa, Sylvię - dziewczynę Jamesa, wymagającą choreografkę Mirandę oraz uroczego i zabawnego Alexa Camdena. Wszyscy niezwykle wyraziści, nierzadko irytujący i doprowadzający swym zachowaniem do szału, ale przede wszystkim pełni obaw i zbłąkani emocjonalnie. Kontrowersyjne postacie, które budzą mieszane uczucia.

Szczerze mówiąc, mam ambiwalentne odczucia po lekturze "Dance & Sing & Love. Miłosny układ". Z jednej strony dostarczyła mi ona niemałej rozrywki i zapewniła relaks oraz odprężenie od wymagających publikacji (owa z pewnością do takowych nie należy), a z drugiej sprawiła, że czuję niedosyt, spowodowany brakiem ogromnej dawki tańca i muzyki, które tak energicznie promowały ową powieść. W zamian otrzymałam sporo alkoholu, seksu, powtarzających się rozmyślań i skomplikowanych relacji międzyludzkich, a nie tego tak zupełnie oczekiwałam. Jednak pomimo licznych mankamentów, nie zamierzam wcale negatywnie oceniać tegoż debiutu. Jestem nawet skłonna stwierdzić, że owa powieść rozkłada na łopatki co poniektóre zagranicznych autorów, które dane mi było przeczytać. Co więcej, mam w planach sięgnąć po drugi tom serii, nie tylko aby dowiedzieć się, jak potoczą się dalsze losy bohaterów, ale też z czystej ciekawości kierunku rozwoju pisarskiego Layli Wheldon (Sandry Sotomskiej).

"Miłosny układ" to opowieść o namiętności, zmysłowości, życiu ludzi z pierwszych stron gazet, spełnianiu marzeń, pasji, dążeniu do celu, przywiązaniu do drugiego człowieka, podejmowaniu prób radzenia sobie z przeszłością, zaufaniu, a także o nadziei. Jednak przede wszystkim to historia o miłości, która nie zawsze uszczęśliwia, a często niestety zadaje bolesne rany, pozostawiając niegojące się blizny i trwałe ślady w sercu oraz na duszy.

„Dance, sing, love. Miłosny układ” to debiut pisarski polskiej autorki, Sandry Sotomskiej, kryjącej się pod pseudonimem Layla Wheldon. Historia początkowo była publikowana na popularnym portalu [Adres usunięty] i tam została doceniona przez masę czytelników, przez jakiś czas zajmując pierwsze miejsce w kategorii romans. Próbowałam kiedyś zapoznać się z opowiadaniami zamieszczanymi na tej stronie, niestety w dużej mierze trafiałam na słabe, a w najlepszym wypadku przeciętne twory, na które po prostu szkoda mi było czasu. Przedtem jednak miałam okazję zapoznać się chyba z największym fenomenem wattpadu, który także doczekał się wydania; mam tu oczywiście na myśli popularną serię „After” amerykańskiej autorki, Anny Todd, która okazała się wielkim nieporozumieniem. Muszę przyznać, że dosyć sceptycznie podchodziłam do dzieła Layli Wheldon i długo się wahałam, zanim zdecydowałam się sięgnąć po tę pozycję, starając się jednocześnie nie mieć zbyt wygórowanych oczekiwań.

„Dance, sing, love. Miłosny układ” opowiada historię utalentowanej tancerki, Livii Innocenti i znanego piosenkarza muzyki pop, Jamesa Sheridana. Livia należy do zespołu Black Diamonds i ma okazję występować w teledyskach największych gwiazd, jak również podczas ich koncertów. Tak właśnie poznaje Jamesa, który odbywa tournee po Europie i postanawia zaangażować jej ekipę do trasy koncertowej. Arogancki i zapatrzony w siebie mężczyzna nie wywiera na niej dobrego pierwszego wrażenia, pojawiając się na próbach w kiepskiej formie i traktując wszystkich jak powietrze. Gdy szantażem zmusza ją do oprowadzenia go po Rzymie, przez cały czas flirtując z każdą nowo napotkaną dziewczyną, Livia wątpi, że kiedykolwiek dojdzie między nimi do porozumienia i stara się go unikać. Nie jest jednak w stanie zignorować niepokojącego przyciągania między nimi, mimo iż zdaje sobie sprawę, że Sheridan jest wciąż zakochany w swojej byłej dziewczynie…

Początek „Miłosnego układu” wypadł dosyć obiecująco i byłam zaskoczona całkiem niezłym stylem autorki, który jest plastyczny i łatwy w odbiorze, dzięki czemu książkę czyta się w błyskawicznym tempie, mimo sporej objętości. Niestety Layli Wheldon nie udało się uniknąć schematyczności, a jej dzieło jest dosyć przewidywalne i nie zaskakuje oryginalnością, mimo umiejętnie wplecionego wątku tanecznego. Bohaterowie również nie zdobyli mojego serca i często miałam ochotę nimi potrząsnąć, zwłaszcza główną bohaterką. Biorąc pod uwagę jak zaczęli znajomość, nie mogłam uwierzyć, jak szybko Livia poddała się wątpliwemu urokowi Jamesa, na którego korzyść przemawia tak naprawdę tylko jego atrakcyjny wygląd. Wątek miłosny zdecydowanie zbyt szybko się rozwinął, a co gorsza, główny bohater przez ponad połowę książki jest zakochany w innej kobiecie. Dlatego gdy nagle zrozumiał, że kocha Livię i magicznie odkochał się w swojej byłej, nie potrafiłam tego kupić, zwłaszcza że jak sam stwierdził James, przez znaczną część tego niezobowiązującego układu z Livią, przebywali w swoim towarzystwie nietrzeźwi. Mam nadzieję, że w kolejnej części udadzą się na jakąś terapię, bo jak na mój gust oboje są uzależnieni od alkoholu, który jest w tej książce wszechobecny. Mimo tych znaczących mankamentów, dzieło Layli Wheldon okazało się lekkim i przyjemnym w odbiorze romansem, pełnym gorących i zmysłowych scen, dzięki któremu się zrelaksowałam i oderwałam na chwilę od rzeczywistości.

„Dance, sing, love. Miłosny układ” to słodko-gorzka opowieść o różnych odcieniach miłości, która nie tylko uszczęśliwia i daje nadzieję, ale też przynosi cierpienie, niepewność i rozpacz, zwłaszcza gdy mężczyzna, którego się kocha, dawno oddał serce innej. To przesycona pożądaniem i skomplikowanymi emocjami historia źle ulokowanego uczucia, które niszczy i odbiera spokój, każąc odrzucić na bok dumę i zdrowy rozsądek. Layli Wheldon ostatecznie nie udało się mnie zachwycić, jednak bez wątpienia stworzyła wciągającą i pełną uczuć książkę, w której nie brakuje namiętności, romantycznych uniesień i zmysłowych doznań, jak również pasji do tańca i śpiewu. Miałam już zbyt wiele razy do czynienia z tym gatunkiem i coraz trudniej mnie czymś zaskoczyć, jednak „Dance, sing, love. Miłosny układ” jako debiut wypadł całkiem nieźle i świetnie się sprawdził w roli lekkiej i niezobowiązującej lektury na lato, dlatego chętnie sięgnę po kontynuację.

,,Dance, sing, love. Miłosny układ" to debiut literacki, a zarazem pierwszy tom serii i nowość wydawnictwa Editio. Czy warto się z nią zapoznać?

Muszę przyznać, że książka czekała dość długo na swoją kolej, ponieważ po początkowym zachwycie, po otrzymaniu jej nie do końca byłam przekonana, czy to na pewno historia, którą chciałabym poznać. W końcu zmobilizowana zbliżającym się wyjazdem postanowiłam dać jej szansę. Nie żałuję, choć szczerze mówiąc ostatnie kilkadziesiąt stron już nieco mnie nużyło. A o czym właściwie jest ,,Miłosny układ"?

To historia wybitnej tancerki Livii Innocenti, która już od najmłodszych lat zakochała się w tańcu i to z nim postanowiła związać swoją przyszłość. Należała do zespołu tanecznego Black Diamonds, gdzie w czasie prób poznała muzyczną gwiazdę, Jamesa Sheridana. Zarozumiałego, zapatrzonego w siebie mężczyznę, który wybitnie działał jej na nerwy. Poza tym, miał narzeczoną... Czy to jednak miało stanąć na drodze prawdziwej miłości? A może w planach był tylko przygodny seks? Akcja rozwijała się w zawrotnym tempie, nic nie było wiadomo na pewno.

Layla Wheldon to pseudonim artystyczny Sandry Sotomskiej, a ,,Miłosny układ" to pierwsza powieść jej autorstwa. Muszę przyznać, że było to całkiem udane spotkanie i nawet dość duża liczebność bohaterów nie sprawiła, że nie mogłam się połapać, kto z kim i dlaczego. Historia przedstawia znajomość Livii i Jamesa, ale tak naprawdę ogromną role odgrywa w niej taniec, śpiew i miłość. Mam nadzieję, że nie długo będzie nam dane czekać na kolejny tom, bowiem ten zakończył się w niezwykle interesującym momencie.