Miała dzikie serce

„O miłości mówi tak, że natychmiast pragniesz się zakochać.

Gdy pisze o smutku i samotności, dostajesz gęsiej skórki – bo wydaje ci się, że czytasz o sobie.

Bezczelnie i szczerze wyraża, co czuje, a ty wiesz, jak wyglądają wtedy jego oczy.

A może to oczy kogoś innego, o kim teraz myślisz?

Atticus jak nikt inny ubiera emocje w słowa, a słowa w emocje. Jego utwory poruszają

tak bardzo, że stały się najczęściej tatuowaną poezją na świecie.

Sprawdź, który wiersz najlepiej wyraża ciebie.”

Jeszcze nigdy nie pisałam recenzji tomiku wierszy, ale przecież zawsze jest czas na ten pierwszy raz. Przyznam też szczerze, że dawno nie czytałam wierszy, które zrobiłyby na mnie tak piorunujące wrażenie, jak te, które znalazłam w tym tomiku. Atticus trafił nimi wprost do mojego serca i choć przeczytałam je już kilka dni temu, to często wracam do nich myślami. Kilkanaście z nich zapisałam sobie na kartce i na pewno je gdzieś wykorzystam. Mogłabym nawet napisać, że autor obdarł mnie z emocji oraz odsłonił moją duszę i serce, bo naprawdę te wiersze są tak piękne, tak prawdziwe, że niejednokrotnie czułam się tak, jakby autor znał mnie na wlot i pisał właśnie o mnie. To przedziwne, ale i zaraz cudowne uczucie i jestem przekonana, że i Wy podczas czytania tych krótkich, ale jakże pięknych wierszy, poczujecie to samo co ja. Tomik zawiera wiersze białe, czyli takie, które zawsze najbardziej do mnie przemawiały i choć ostatnio nie mam czasu, by czytywać poezję, to dla Atticusa zrobiłabym jeszcze niejeden wyjątek. Autor pisze sercem i przelewa uczucia na papier, czuć to naprawdę w każdym słowie, które zostało przelane na papier. Wszystkie jego utwory są o czymś ważnym, prawdziwym i tylko od nas zależy, jak zostaną zinterpretowane i co w nich znajdziemy, bo jestem przekonana, że każdy czytelnik spojrzy na nie innym okiem i sercem.

Tomik podzielony jest na trzy części i by troszkę przybliżyć Wam każdą z części, wkleję Wam przykładowe wiersze, byście mogli zobaczyć, o czym tak naprawdę piszę cały czas.

Część pierwsza

MOJA MIŁOŚĆ

„Miłość

to nurkowanie głową w dół

w cudzy chaos

i odkrywanie,

że ma to sens.”

Część druga

DZIEWCZYNA

„Mieszkała we mnie

jak pierwsze kilka dni

lata:

ciepła

i nowa

i

nieskończenie

możliwa."

Część trzecia

DZIKIE SERCE

"Nasze wiersze

były liścikami,

które zostawialiśmy

naszym

zdezorientowanym

młodszym

wcieleniom.”

Prawda, że są piękne? Mam nadzieję, że tak uważacie i sięgniecie po ten tomik, by zachwycić się nimi tak jak ja. To piękna, emocjonująca i magiczna poezja, która wciąga swoim pięknem i zarazem prostotą. Każdy wiersz ma sobie głębię, niejeden wzrusza i chwyta za serce. Ja pokochałam twórczość autora i mam nadzieję, że jeszcze nie raz będę miała okazję czytać jego wiersze. Nadmienię także, że książka jest obłędnie wydana, już sama okładka zachwyca, a środek jest jeszcze dużo lepszy. Piękne wiersze, piękne zdjęcia. Nic więcej do szczęścia nie jest mi potrzebne. Uważam, że nie trzeba kochać poezji, by zatracić się w tych pięknych wierszach.

Polecam i mam nadzieję, że tak jak i ja znajdziecie w środku wiersze, które w stu procentach wyrażają Waszą osobę.

Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Otwarte.

Sylwia

Tekst pochodzi z bloga: [Adres usunięty]

ROBI WRAŻENIE

Robi wrażenie! Właśnie to pomyślałam, gdy zobaczyłam zapowiedź tego tomiku. I tak pozostało do samego końca! Przepiękne wydanie, emocjonalne teksty i klimatyczne zdjęcia dopełniające treść. Poezja w takiej formie zdecydowanie do mnie przemawia! Czytając wiersze Atticusa, czuje się jego miłość. Czuje się chęć do życia, przeżywa się to wszystko razem z nim. Ogromnie podobało mi się, jak lekko i szybko wciągnęłam się w jego teksty, a także to, że wszystko przyszło mi tak naturalnie, bez szczegółowego zastanawiania się nad ukrytym sensem. Autor ma niezwykły dar przelewania na papier tego, co czuje niemal każdy. Przy niektórych tekstach można było poczuć, jakby były właśnie o nas. I to było fascynujące.

Nie będę Wam jednak opisywała każdego wiersza z kolei, czy też siliła się na analizę środków stylistycznych, bo nie o to tutaj chodzi. Napiszę więc Wam prosto i na temat - podobało mi się. I to bardzo!

STRUKTURA

Tomik podzielony jest na trzy części: Moja miłość, Dziewczyna oraz Dzikie serce. W każdej części znajdują się krótsze i dłuższe wiersze, skupiające się wokół tematyki danej części. W pierwszej zapragniesz się zakochać, bo Atticus o miłości pisze pięknie jak mało kto. Druga, ukaże kobiety jego oczami i będzie to obraz, jaki każda kobieta chciałaby zobaczyć. Trzecia część jest bardziej o życiu, korzystaniu z niego i o tym, aby przeżyć dobrze każdą chwilę. Wiersze są bardzo proste, białe, jednak ujmujące i przyjazne w odbiorze. Czuje się też niesamowity klimat, który podkręcany jest jeszcze przez niezwykle estetyczne wydanie tego tomiku. Czarno-białe zdjęcia, czarne lub białe strony, prosta czcionka, niekiedy imitująca pismo ręczne - istna magia!

PODSUMOWUJĄC

Miała dzikie serce, to tomik poezji, który się pochłania. Piękne wiersze, pełne emocji i magii. Słowa tak lekkie, tak niewymuszone i pisane z serca, a nie pod publiczkę. Teksty, które się nie tylko czyta, ale też i czuje. W połączeniu z estetycznym wydaniem stanowią coś, do czego chętnie będę wracała. Myślę, że ten tomik może zachwycić fanów poezji nowoczesnej i nie tylko. Ma szanse przekonać do liryki także tych, którzy wcześniej od niej stronili.

Do mnie utwory Atticusa zdecydowanie trafiły, jak będzie z Wami? Musicie przekonać się sami! Sprawdźcie, z którym wierszem Wy będziecie mogli się utożsamić! Serdecznie polecam! ;-)