Maybe Someday

And if I can’t be yours now

I’ll wait here ON this ground

Till you come

Till you take me away

Maybe someday

Sydney jest studentką pracującą w bibliotece. Mieszka w wynajmowanym mieszkaniu wraz ze swoim chłopakiem oraz najlepszą przyjaciółką. W dniu jej urodzin świat Sydney zostaje odwrócony do góry nogami. Dziewczyna zostaje bez dachu nad głową, ale schronienia udziela jej Ridge, muzyk mieszkający naprzeciwko.

Czy można dotrzeć się bez słów? Czy miłość na pewno pokona wszelkie granice? Na te pytania odpowiada Colleen Hoover w powieści „Maybe someday”.

Jest to moje kolejne spotkanie z twórczością Colleen Hoover. Autorka jest znana z romansów, powieści new adult oraz opowiadań publikowanych na platformie Wattpad. Z reguły alergicznie reaguję na wattpadowe dzieła, ale w przypadku Colleen sprawa ma się inaczej. Bardzo lubię jej powieści za ciepło, które z nich bije i emocje, które wywołują w czytelniku. „Maybe someday” pod tym względem nie zawodzi.

Wielką zaletą powieści są bohaterowie. Jest ich niewielu, ponieważ poza głównymi bohaterami jest tak naprawdę sześciu bohaterów drugoplanowych, z czego czwórka z nich przewija się przez większość książki. Tak mała ilość bohaterów mogłaby sprawić, że historia staje się płaska i na jedyno kopyto, jednak Colleen zgrabnie to ominęła. Udało jej się uniknąć nudy głównie przez kreację postaci Ridge’a.

Ridge jest gitarzystą i tekściarzem w zespole Sound of Cedar. Niestety, od jakiegoś czasu cierpi na brak weny. Pewnego dnia poznaje Sydney, która okazuje się mieć talent do pisania tekstów. Zaczynają wspólnie tworzyć muzykę. Rodzi się między nimi uczucie, ale Ridge jest rozdarty między Sydney, a swoją dziewczyną, z którą jest już kilka lat. Jego wewnętrzne rozdarcie znajduje ujście w zachowaniu. Bywa nielogiczny, ale pomijając to jest niezwykle wrażliwym i opiekuńczym mężczyzną, który pragnie tylko dobra kobiet, który zawładnęły jego sercem.

Sydney z kolei jest młodziutką studentką, która zostaje przygarnięta przez Ridge’a w najtrudniejszym okresie w swoim życiu. Zostaje zdradzona przez najbliższe osoby i zostaje dosłownie z niczym. Pobyt w mieszkaniu Ridge’a pozwala jej w małym stopniu postawić się na nogi. Sydney jest dziewczyną, która myśli sercem i łatwo ją zranić. Stara się grać twardą, ale ostatnie wydarzenia sprawiają, że jest bezbronna. Traci wiarę w siebie, lecz dzięki Ridge’owi i ich wspólnemu pisaniu odzyskuje ją w szybkim czasie.

Historia jest schematyczna, bo czego innego spodziewać się po powieści z gatunku new adult. Główne skrzypce gra w niej trójkąt miłosny, ale ogromnie spodobało mi się jak Colleen sobie z nim poradziła. Nie uświadczymy tutaj nielogicznych zachowań całej trójki, czy bezowocnego rozczulania się nad sobą. Wręcz przeciwnie – Sydney i Ridge wiedzą, że nie mogą dać swojemu uczuciu rozkwitnąć, więc starają się trzymać na dystans, ponieważ zdają sobie sprawę jaką krzywdę zrobiliby dziewczynie Ridge’a. Wspaniałe jest to, że przyjaźń jest równie ważna jak miłość. Colleen dużą część książki przeznaczyła na rozwój przyjaźni między bohaterami. Każda z relacji, miłosna, czy też nie, rozwija się powoli, autorka daje bohaterom czas na poznanie się i zrozumienie. Osobiście uwielbiam w jej powieściach to, że nie biegnie sprintem do scen łóżkowych – są one raczej miłym dodatkiem do całości.

Jedynym minusem jaki zauważyłam to nagłe zakończenie książki. Zanim się obejrzałam przewróciłam ostatnią stronę i przez chwilę zastanawiałam się, co się stało, ponieważ ostatnie zdanie nie jest typowym zakończeniem historii. Sugeruje to kontynuację, która zresztą jest publikowana na Wattpadzie autorki.

Colleen porusza w powieści kilka trudnych tematów, ale nie sprawiają, że historia jest dołująca. Z książki bije specyficzne ciepło i pozytywne emocje, które zostają z czytelnikiem nawet po zamknięciu książki. „Maybe someday” jest idealną lekturą na odprężenie po ciężkim dniu, czy też na moment kiedy chce się być podniesionym na duchu.

[Adres usunięty]

[Adres usunięty]

Dużo bardziej podobała mi się "Ugly love" niż "Maybe someday", ale nie mogłam sobie przecież odmówić przyjemności poczytania o miłości :) Zwłaszcza, że Colleen potrafi pisać o uczuciach i poruszać w czytelniku najczulsze struny. Pomysł na wplatanie w fabułę książki tekstów piosenek zasługuje na uznanie.

''You don't know me like you think you do...''.

Dwudzieste drugie urodziny Sydney nie są cudowne. Dziewczyna dowiaduje się, że chłopak zdradzał ją od pewnego czasu z najlepszą przyjaciółką a jednocześnie współlokatorką. Studentkę ratuje Ridge, utalentowany gitarzysta, którego gra porusza każdego. Okazuje się, że łączy ich wiele wspólnego. Czy jednak pozwolą sobie na uczucie, gdy mają tyle do stracenia?

Muzyka towarzyszy mi od zawsze. Gdy usłyszałam, że jedna z powieści Colleen Hoover opowiada właśnie historię z nią związaną, postanowiłam bez wahania sięgnąć po jej utwór. Czy opowieść Sydney i Ridge'a porusza serce?

Maybe Someday w brutalny sposób potrafi złamać serce czytelnika i wywołać burzę emocji, której nie da się uciszyć nawet po lekturze. Colleen Hoover zaskoczyła mnie bardzo pozytywnie i ośmielę się stwierdzić, że jak na razie jest to jej najlepsza książka. Nie mogę się doczekać kolejnych utworów tej autorki. Czytelnicy szukający ciekawej i nieco poważniejszej romantycznej powieści powinni bez wahania wybrać historię Sydney oraz Ridge'a. Zalecam w pakiecie kupić również pudełko chusteczek - przyda Wam się podczas tej wzruszającej lektury!

Pełna recenzja znajduje się na stronie: [Adres usunięty]

„Czasami słowa mają większy wpływ na czyjeś serce niż pocałunki.”

Colleen Hoover zna chyba każdy, kto lubi czytać. „Maybe Someday” to pierwszy tom serii „Maybe”.

Ridge gra na gitarze i ma wielki talent. Jego muzyka potrafi poruszyć każdego, jednak ostatnio kompletnie opuściła go wena i piosenki pozostają bez tekstu. Gdy zauważa, że sąsiadka z przeciwnego bloku śpiewa do jego muzyki, postanawia poznać ją bliżej.

Sydney ma poukładane życie: studiuje, pracuje i ma kochającego chłopaka. Wszystko jednak rozpada się na kawałki w ciągu kilku godzin. Pomocną dłoń wyciąga jej przystojny sąsiad, przygarniając ją do siebie.

Wkrótce ta dwójka odkryje, że razem mogą stworzyć coś wyjątkowego. Jej teksty i jego muzyka są początkiem czegoś niezwykłego. Jednocześnie zbliża ich do siebie i komplikuje wszystko. Sydney i Ridge przekonają się, jak łatwo jest złamać czyjeś serce. Zawsze się mówi, że kochać można tylko jedną osobę, jednak co jeśli w sercu znajdzie się jeszcze wystarczająco dużo miejsca dla innej osoby?

To było moje drugie podejście do książek Hoover. Pierwsze, kilka lat temu, okazało się klapą, jednak cieszę się, że dałam jej drugą szansę, bo „Maybe Someday” to naprawdę bardzo dobra książka.

Jest to historia pełna wielkiego talentu i prawdziwej pasji, jaką jest muzyka. Dosłownie czuć ją całym ciałem. Emocje są odczuwane niczym każdy dźwięk czy nuta, przenikają do nas z każdym słowem tekstu utworu.

Namiętność pomiędzy głównymi bohaterami miesza się z bólem, rozdarciem, poczuciem zdrady i przede wszystkim ogromną lojalnością.

Ta książka pokazuje, że by poczuć prawdziwie muzykę, tak naprawdę nie trzeba jej słyszeć, a miłość nie jest ani łatwa, ani prosta.

Jeśli zaczniecie czytać tę książkę, nie będziecie mogli jej odłożyć. Przez całą książkę będziecie się zastanawiać czy i kiedy „może kiedyś” zmieni się we „właśnie teraz”. I uwierzcie, że odkrywając całą historię, sami poczujecie się rozdarci niczym bohaterowie, tak naprawdę nie wiedząc jakiego wyboru sami byście dokonali.

„Czasami słowa mają większy wpływ na czyjeś serce niż pocałunki.”

Colleen Hoover zna chyba każdy, kto lubi czytać. „Maybe Someday” to pierwszy tom serii „Maybe”.

Ridge gra na gitarze i ma wielki talent. Jego muzyka potrafi poruszyć każdego, jednak ostatnio kompletnie opuściła go wena i piosenki pozostają bez tekstu. Gdy zauważa, że sąsiadka z przeciwnego bloku śpiewa do jego muzyki, postanawia poznać ją bliżej.

Sydney ma poukładane życie: studiuje, pracuje i ma kochającego chłopaka. Wszystko jednak rozpada się na kawałki w ciągu kilku godzin. Pomocną dłoń wyciąga jej przystojny sąsiad, przygarniając ją do siebie.

Wkrótce ta dwójka odkryje, że razem mogą stworzyć coś wyjątkowego. Jej teksty i jego muzyka są początkiem czegoś niezwykłego. Jednocześnie zbliża ich do siebie i komplikuje wszystko. Sydney i Ridge przekonają się, jak łatwo jest złamać czyjeś serce. Zawsze się mówi, że kochać można tylko jedną osobę, jednak co jeśli w sercu znajdzie się jeszcze wystarczająco dużo miejsca dla innej osoby?

To było moje drugie podejście do książek Hoover. Pierwsze, kilka lat temu, okazało się klapą, jednak cieszę się, że dałam jej drugą szansę, bo „Maybe Someday” to naprawdę bardzo dobra książka.

Jest to historia pełna wielkiego talentu i prawdziwej pasji, jaką jest muzyka. Dosłownie czuć ją całym ciałem. Emocje są odczuwane niczym każdy dźwięk czy nuta, przenikają do nas z każdym słowem tekstu utworu.

Namiętność pomiędzy głównymi bohaterami miesza się z bólem, rozdarciem, poczuciem zdrady i przede wszystkim ogromną lojalnością.

Ta książka pokazuje, że by poczuć prawdziwie muzykę, tak naprawdę nie trzeba jej słyszeć, a miłość nie jest ani łatwa, ani prosta.

Jeśli zaczniecie czytać tę książkę, nie będziecie mogli jej odłożyć. Przez całą książkę będziecie się zastanawiać czy i kiedy „może kiedyś” zmieni się we „właśnie teraz”. I uwierzcie, że odkrywając całą historię, sami poczujecie się rozdarci niczym bohaterowie, tak naprawdę nie wiedząc jakiego wyboru sami byście dokonali.

Ten tom według mnie jest najgorszy ze wszystkich. Mam wrażenie, że ta książka przekazuje złe wartości. Sidney na początku książki zostaje zdradzona, wprowadza się tymczasowo do Ridge’a, który w tym czasie ma dziewczynę. Pomimo wszystko rodzi się między nimi uczucie, a nawet dochodzi do pocałunku. Obaj wiedzą, że ta relacja jest zła, „próbują” jej zapobiec, ale wychodzi jak wychodzi. Sidney pomimo, że wie jakie to uczucie być zdradzoną, robi to samo drugiej dziewczynie. Nie podobała mi się postawa bohaterów, a wręcz szkoda mi było Maggie. Nie dość, że była w trudnej sytuacji zdrowotnej, to jeszcze to. Wątek muzyczny za to dodał świetnego vibe’u temu tytułowi!   

Paul Claudel kiedyś powiedział, że od muzyki piękniejsza jest tylko cisza. A w tej książce otrzymamy tak samo piękną muzykę jak i ciszę. Muzykę, która oddaje niewypowiedziane na głos myśli i szalejące wewnątrz uczucia. Ciszę, która koi, daje poczucie bezpieczeństwa i bezwzględnej miłości. Lecz pomimo wszystko w tej historii nic nie jest proste, uczucia bywają mylące, miłość może doprowadzić do trudnych decyzji i ani muzyka ani cisza nie naprawią tego, co zostało zepsute i nie pomogą podjąć decyzji, które z całą pewnością złamią co najmniej jedno serce. Jednak gdy ich zabraknie, nie sposób będzie za nimi nie tęsknić.

Sydney poznajemy w momencie, gdy staje się bezdomna i bezrobotna. Zdradzona przez najbliższe jej osoby staje na rozdrożu dróg dokładnie w swoje [Adres usunięty]iny. A zdecydowanie na to nie zasługuje, bo analizując jej dalsze zachowania śmiało można stwierdzić, że to jedna z najbardziej szczerych i empatycznych osób, jaką przyszło nam poznać w książkowym świecie. Wspaniała tekściarka, z naturalnym talentem do muzyki, uparta, ambitna i przede wszystkim dążąca do tego, by polegać na sobie. Jest naturalna, nikogo nie udaje ale także nie próbuje ukrywać targających nią uczuć- zarówno pozytywnych jak i negatywnych. Co najważniejsze nigdy nie stawia swoich potrzeb na pierwszym miejscu, uważnie najpierw przygląda się, czy aby na pewno kogoś tym nie skrzywdzi, czy ktoś inny nie potrzebuje czegoś bardziej niż ona. I tak właśnie jest w przypadku jej relacji z Ridgem.

Ridge kocha grać na gitarze i jest w tym kierunku niezwykle utalentowany, ma za sobą wiele udanie napisanych tekstów piosenek, które śpiewa jego brat, jednak wie, że z muzyką nie może wiązać do końca swojej przyszłości i opierać na niej swojego zarobku. A wszystko przez to, że nie słyszy. Jedynie dzięki ogromnemu uporowi i samodyscyplinie osiągnął tak wiele w słuchaniu poprzez inne swoje zmysły. Od lat otacza się tym samym gronem zaufanych osób- młodszym bratem, jedynym w swoim rodzaju przyjacielem, ukochaną dziewczyną, i zdaje się, że nic w tej materii nie ulegnie zmianie. To mężczyzna, który uwielbia pomagać i ratować z opresji, robiąc to zupełnie bezinteresownie i z dobrego serca. Jego dzieciństwo przypominało piekło, lecz być może właśnie dzięki temu stał się tak niezwykłym i godnym podziwu człowiekiem. Na tyle niesamowitym, że gdy się go pozna, nie sposób się w nim nie zakochać.

"Maybe someday" to szalenie emocjonalna opowieść o odkładaniu swoich pragnień w imię większego dobra. Czy można żyć poświęcając się dla innych, a swoje potrzeby spychać na margines, byleby tylko inni byli szczęśliwi? A może warto walczyć o swoje szczęście na przekór wszystkim i pomimo wszystkiego? Czy można kochać dwie osoby w ten sam sposób? Te i inne pytania nasuwają nam się do głowy podczas lektury i nie ma na nie dobrych odpowiedzi. Genialna kreacja bohaterów sprawia, że wszystkich na swój sposób uwielbiamy- także tych będących jedynie tłem dla opowieści o trudnej miłości Syd i Ridge`a. I to właśnie ten ostatni podbił moje serce wszystkimi przymiotami, które miał i wszystkimi wartościami, które sobą reprezentował. Nie przeczę, były momenty, że mnie irytował z uwagi na swoje wahania, lecz z drugiej strony wszelkie jego rozterki oraz to, jak zostało to rozegrane uważam za poprowadzone perfekcyjnie. I wszystkie sposoby, które wykorzystywał na porozumiewanie się i radzenie sobie w życiu- imponujące! A wisienką na torcie są cudowne teksty piosenek, które można także znaleźć w wykonaniu Griffina Petersona, idealnie dopełniające całą opowieść. Podsumowując, to naprawdę piekielnie dobra historia miłosna, którą ogromnie polecam!

Maybe Someday to opowieść o rozterkach dwojga ludzi, między emocjami bohaterów przeplatana muzyka. Sydney i Ridge poznają się, gdy ten codziennie wychodzi na balkon, by grać tam na gitarze, Sydney codziennie przychodzi go posłuchać. W końcu zaczyna wymyślać teksty piosenek do jego utworów. Pewne wydarzenie psuje psychikę Sydney, której życie było ułożone, teraz jest w rozsypce. Książka pokazuje, że życie nigdy nie jest zbyt długo kolorowe i w jednej chwili sytuacja potrafi się zmienić o 180 stopni. Książka ma własny, cudowny soundtrack stworzony przez Griffina Petersona. 9/10

“Maybe someday” czytałam pierwszy raz bardzo dawno temu, kiedy chyba dopiero co została wydana w Polsce, więc zdążyłam już praktycznie wszystko z fabuły zapomnieć. Pozostały mi jednak piękne wspomnienia z tej lektury, więc pragnęłam ją sobie teraz odświeżyć. Powroty do ukochanych książek są niesamowite i każdemu je polecam.

.

Jaki jest najlepszy sposób na poznanie nowych osób? Pójście na imprezę? Spotkanie w kawiarni? Ktoś z grupy na studiach? No, ale na pewno nie da się kogoś poznać słuchając czyjegoś grania na gitarze siedząc na balkonie? A jednak. Ridge i Sydney poznali się na balkonie. Ona po kryjomu pisała teksty do jego muzyki, a ON ukradkiem na nią zerkał. A to zerkanie w okna jej balkonu skończyło się odkryciem tajemnic jej chłopaka i przyjaciółki. W końcu musiał jej o nich powiedzieć i tak oto Sydney wylądowała bez dachu nad głową. Na szczęście mogła liczyć na Ridga. Tylko czy przygarnięcie fascynującej Sydney do pokoju obok może się obejść bez komplikacji?

.

Dwoje bohaterów, jedno złamane serce i wiele wylanych łez. Tak można podsumować jak zaczęła się ta historia. Autorka jednak tak skonstruowała bohaterów, że ta historia przestaje być oczywistym romansem, staje się czymś więcej, głęboką analizą ludzkich relacji, walką Sydney i Ridga z samymi sobą. Zakochałam się w tej książce wtedy i kocham ją do dziś, polecam.

Polecam!!! Świetna książka. Colleen Hoover po raz kolejny oczarowała mnie swoją powieścią.

Książka, która daje dużo do myślenia. Skłania do refleksji. Piękna opowieść o miłości, walce i przeciwnościach losu. Zdecydowanie najlepsza książka Colleen Hoover.

Cudowna książka. To od niej zaczęła się moja przygoda z czytaniem. Szczerze polecam

Ridge według mnie jest najbardziej oryginalna i charyzmatyczną osobą, którą stworzyła Collen. Zykła i przereklamowana historia New Adult? Nie. Jest to jedna z najlepszych powieści tej pisarki, jak nie najlepsza. Od pierwszych stron byłam zakochana w głównych bohaterach. Bardzo ciekawa książka, która mogę wam bardzo polecić

Szczerze wątpię, żeby w ostatnim czasie pojawiła się choć jedna nastolatka, której o uszy nie obiło się nazwisko Colleen Hoover, prawda? Ja sama zaczęłam zapoznawać się z jej twórczością stosunkowo niedawno, jednak dziś chciałabym opowiedzieć Wam o pełnym sprzeczności ,,Maybe Someday".

Książka dość długo musiała czekać na swoją kolej, ponieważ nie byłam przekonana, czy nadszedł odpowiedni czas, aby dać jej szansę. Jak może pamiętacie, ,,November 9" zaliczyłam do przeciętnych lektur, jednak w końcu postanowiłam dać szansę historii znajomości Sydney Blake i Ridge'a Lawsona.

Wierzycie w przypadkowe połączenie dusz? Można powiedzieć, że tak właśnie poznało się tych dwoje bohaterów. Chłopak, wychodzący na balkon, grający na gitarze i dziewczyna, która postanawia spisywać teksty do tych utworów. Z biegiem czasu okazuje się, że sytuacja nie jest tak przewidywalna i prosta, jak by się mogło wydawać. Skomplikowana przeszłość, niewyjaśnione sprawy, obecne znajomości. To wszystko sprawia, że tytułowe ,,Maybe Someday" nabiera drugiego znaczenia.

Korzystając z wyjazdowego weekendu postanowiłam zabrać ze sobą kolejną pozycję autorstwa pisarki, dotychczas mało mi znanej, ale uwielbianej przez czytelniczki na całym świecie. Można powiedzieć, że praktycznie przeczytałam ją w dwa dni. Na początku nie mogłam się przekonać do tej historii, jednak z biegiem stron dawałam coraz większy kredyt zaufania znajomości Sydney i Ridge'a. Każdy w swoim związku poprzez zawirowania życiowe musi zmienić swoje priorytety.

,,Maybe Someday" nie bez przyczyny zaliczana jest do nowości w dziedzinie bestsellerów. To ciepła historia znajomości dwojga poszukujących siebie ludzi, którzy mogą sobie nawzajem pomóc. Tylko czy zdołają przedłożyć dobro innych ludzi nad swoje? O tym musicie przekonać się sami.