Marvel. Wojna domowa

Oryginalna komiksowa historia to jedna z najlepszych rzeczy, jakie przydarzyła się Wydawnictwu Marvel Comics. Została napisana przez Marka Millara, który pośród fanów komiksów jest istną legendą, oraz narysowana przez Steve’a McNivena. Komiks został zaadaptowany na powieść przez Stuarta Moore’a.

Sam pomysł, żeby wziąć komiks i zmienić go w powieść wydaje się dziwny, jednak wykonalny. Bardzo trudno jest przełożyć na słowa język ilustracji, co niestety da się tutaj zauważyć. Autor miejscami ma problem z poinformowaniem nas, kto i gdzie się znajduje lub czasem wręcz przeciwnie, zaczyna scenę od dokładnego opisu postaci, ich krótkiej genezy oraz otoczenia. Będąc przy bohaterach, warto zaznaczyć, że ktoś nie zna komiksów Marvela lub swoją wiedzę o tym uniwersum czerpie tylko z filmów, może czuć się nieco zagubiony. Pojawia się wielu superbohaterów i złoczyńców, którzy nie doczekali się ani kinowej, ani serialowej interpretacji, tak samo, jak lokacje czy wydarzenia.

O czym właściwie opowiada „Wojna Domowa”? Jest to historia skupiająca się na Tonym Starku (Iron Manie), który na skutek śmierci setek niewinnych mieszkańców miasteczka, zabitych przez działania młodych, niedoświadczonych herosów, staje się twarzą i głównym orędownikiem ustawy o rejestracji superbohaterów. Staje ON jednak przed ciężkim zadaniem, ponieważ nie dość, że zwyczajni obywatele domagają się odpowiedzialności, to jego znajomi po fachu nie zamierzają się zgodzić na pracę dla rządu. Następuje rozłam i tworzą się dwa stronnictwa, a potem zaczyna się prawdziwa wojna.

Zaletą historii jest skupienie się na emocjach bohaterów, rozdartych i muszących stanąć naprzeciw swoich przyjaciół czy rodziny. Autorowi udało się bardzo dobrze oddać te przeżycia, a także zarysować ich motywacje. Sceny walki dzieją się powoli, ale są na tyle jasno opisane, że przynajmniej wiemy, co się dzieje.

Niestety poświęca się większości bohaterom za mało miejsca. Co prawda mamy kilku narratorów z różnych stron i z zupełnie różnymi konfliktami moralnymi, ale pojawia się dużo postaci, mających praktycznie jedną scenę i nawet się nie odzywają, co dla kogoś, dla kogo ci ludzie są zupełnie obcy, wprowadza tylko niepotrzebny zamęt. W oryginalnej historii to jeszcze działało, ponieważ konkretne postaci czy drużyny dostały własne komiksy, w których opowiadano, co robili w czasie Wojny Domowej, a ich pojawienie się na chwilę w głównej historii miało tylko połączyć te dwie serie.

Podsumowując, komuś nieznającemu tego uniwersum będzie trudno cieszyć się z lektury i jeśli komuś naprawdę zależy na tej historii, powinien sięgnąć po komiks, który przez swoją formę jest bardziej przystępny. Za to dla fanów oryginału będzie to idealne urozmaicenie i wspaniała rozrywka.

Ania, lat 17

źródło: [Adres usunięty]

W ostatnich latach zainteresowanie Marvelem znacznie wzrosło głównie przez premiery kolejnych filmów należących do Marvel Cinematic Universe (MCU) – a ostatnio szczególnie przy okazji trzeciej (2018) i czwartej (2019) części Avengersów: „Infinity War” oraz „Endgame”. Wcale mnie to nie dziwi, ponieważ jedenaście lat i ponad dwadzieścia filmów, które w pewien sposób się łączą to nie byle wyczyn i produkcje na taką skalę nie zdarzają się często. Filmowe przygody komiksowych bohaterów różnią się jednak od pierwowzorów i w „Wojnie domowej” Stuarta Moore'a jest to dobrze widoczne (w 2016 roku swoją premierę miał film, będący trzecią częścią przygód Kapitana Ameryki, o tytule „Civil War” – polski tytuł to „Wojna bohaterów” inspirowany komiksem o tej samej nazwie).

Na fali popularności całej tej franczyzy postanowili skorzystać wydawcy, ale myślę, że fanom uniwersum jest to całkowicie na rękę. Owszem, w powieści „Wojna domowa”, która jest adaptacją powieści graficznej Marka Millara i Steve'a McNivena, występuje o wiele więcej postaci niż przedstawiono w filmach, ale dla kogoś, kto nie czytał komiksów, może być to dobry wstęp do poznania ich. Z tych mniej znanych znajdziemy tutaj Daredevila, Cloaka, Dagger, Goliata, Fantastyczną Czwórkę, X-Menów, ale i takich, których nawet ja nie kojarzyłam wcale: She-Hulk, Tigrę, Wiccana, Hulklinga i innych. Pojawia się nawet Wonder Woman! W pewnym momencie przyznaję, że można lekko się pogubić od takiej ilości tych postaci, jednak nie oni wszyscy stanowią trzon całej fabuły, więc nie powinien być to aż taki duży problem – ja dałam radę!

O samej fabule mówić dużo nie będę, bo głównie opiera się ona na konflikcie wartości między Kapitanem Ameryką a Iron Manem i tymi, którzy stoją za nimi murem. Spodobało mi się zwrócenie uwagi na wątki poboczne, zwłaszcza na Spider-Mana, chociaż jego postać w książce przedstawiona została inaczej od tej, którą już znam z popkultury. Przede wszystkim większość scen – te zawierające chwile walki lub nie – zostały opisane tak, że czyta się je „gładko”, czasem z zapartym tchem i choć nie jest to może język górnolotny, całkiem dobrze się czyta i budowane jest napięcie.

Wydawnictwo Insignis postarało się i – moim zdaniem – „Wojnę domową” wydało z okładką lepszą od oryginału. Do tego przekład jest dobry, chociaż niektóre nazwy dziwnie czyta się w polskiej wersji, nieważne w jak zostałyby przełożone (tytuły filmów przeważnie uznaję te oryginalne jak np. „Endgame” czy „Infinity War”).

Podsumowując, starcie między dwoma Avengersami w wersji książkowej do mnie przemówiło. Ukazanie przez autora psychiki bohaterów, którzy musieli opowiedzieć się po którejś stronie, było wyzwaniem, jakiemu według mnie podołał, choć fenomenalnym bym tego nie nazwała. Warto pamiętać, że nie jest to coś nowego – to tylko kolejna odsłona tego, co już wiemy z komiksów bądź filmów, więc nie miejcie dużych wymagań. Po prostu korzystajcie z możliwości przeżywania tych wydarzeń na nowo! Fanom polecam zdecydowanie.

Siadając do lektury Wojny domowej Stuarta Moore’a miałem pewne obawy, czy taka adaptacja powieściowa komiksu ma rację bytu, ale szybko okazało się, że moje obawy były bezpodstawne. Przede wszystkim dlatego, że autor podszedł do tematu z dużym zaangażowaniem i starał się zachować możliwie jak najwierniej całą historię, a jednocześnie dać lepszy wgląd w psychikę i myśli poszczególnych bohaterów. Dzięki czemu mamy okazję lepiej poznać ich problemy, obawy i wątpliwości związane z ustawą. W książce nieustannie coś się dzieje, dzięki czemu Wojnę domową czyta się z zapartym tchem, śledząc kolejne wydarzenia i obserwując jak tytułowy konflikt się rozwija. Dodatkowo książka jest napisana przystępnym i lekkim językiem, co w połączeniu z pozostałymi elementami, powoduje, że czyta się ją naprawdę szybko i przyjemnie oraz stanowi bardzo dobrą rozrywkę.

Nigdy nie miałem okazji czytać komiksu, który stał się podstawą dla tej powieści, a jedynie oglądać jego ekranizację, czyli Wojnę bohaterów. Stąd wiele rzeczy było dla mnie zupełnie nowych. Byłem zaskoczony jak duże różnice występują między filmem i książką. W przeciwieństwie do ekranizacji, w powieści występuje kilkadziesiąt superbohaterów – tych znanych, jak i tych mniej - Iron Man, Spider Man, Kapitan Ameryka, Czarna Wdowa, ale i Punisher, Fantastyczna Czwórka, czy przez moment również X-Meni. Dzięki czemu ma się poczucie, że jest to konflikt w całkiem dużej i złożonej społeczności, którą spajają wspólne cele niesienie pomocy zwykłym ludziom. Jedni superbohaterowie popierają ustawę, drudzy nie, a trzeci nie chcą się angażować i opuszczają granice USA. Nie ma jednak poczucia przytłoczenia liczbą postaci, co udało się osiągnąć autorowi poprzez ukazanie wydarzeń z perspektywy kilku bohaterów. W ten sposób mamy też okazję poznać różne punkty widzenia i sposoby myślenia – zarówno Iron Mana, Kapitana Ameryki, ale i tych bohaterów, którzy się wahają i chcą pozostać neutralni. To wszystko powoduje, że jest to konflikt skomplikowany, niejednoznaczny i dający wiele do myślenia.

Wojna domowa jest powieściową adaptacją komiksu Marka Millera i Steve'a McNivena o tym samym tytule. Miałem co do tej książki małe obawy, ale okazała się być bardzo przyjemną lekturą. Daje wgląd w psychikę postaci i szeroko porusza problem tytułowej wojny.

Za możliwość przeczytania książki serdecznie dziękuję Wydawnictwu Insignis!

[Adres usunięty]

Marvel podzielony.

Wojna domowa wśród superbohaterów to dla fanów Marvela temat zaiste elektryzujący. Do tego wprowadza ON świetny twist fabularny w całej historii bohaterskiego uniwersum, dzięki któremu otrzymujemy nowe elementy całej układanki. Obawa przy niniejszej książce była i jest tylko jedna – czy sprosta komiksowemu oryginałowi?

Komiks będący pierwowzorem „Wojny domowej” ma już trochę lat na karku, mimo to jednak wciąż jest klasą sam dla siebie. Film braci Russo był jego luźną (bardzo luźną) interpretacją, zatem wyznacznik porównawczy z tego żaden. Co innego niniejsza książka. Cóż… Niczego w niej w zasadzie względem komiksu nie zmieniono, można więc powiedzieć, że to próba przepisania komiksu prozą. I nawet się to udało ;) (nawet pomimo faktu, że komiks i proza to jak niebo i ziemia).

Sedno historii myślę, że znamy wszyscy (przynajmniej ci wtajemniczeni w temat): miasteczko Stamford w wyniku splotu tragicznych okoliczności zostaje w dużej mierze zniszczone, a mieszkańcy w większości giną. Udział mają w tym – nie do końca ze swej winy – superbohaterowie. Rząd USA w obliczu tych wydarzeń domaga się, ażeby każdy bohater ujawnił swą tożsamość i zarejestrował swe moce po to, by móc ich legalnie używać. Wszystko zaś usprawiedliwiane jest koniecznością dbania o bezpieczeństwo obywateli. Wśród superbohaterów dochodzi do rozłamu – część z nich pod przewodnictwem Iron Mana uważa nowe obostrzenia za przykrą konieczność, reszta z kolei (pod przewodnictwem Kapitana Ameryki) kategorycznie nie zgadza się na nowe regulacje upatrując w nich sposobu na ograniczenie swobód obywatelskich. Między dwoma grupami narasta napięcie, które przerodzi się wkrótce w otwarty konflikt…

Książka moim skromnym zdaniem sprostała zadaniu. A nie było ono łatwe – opisanie dobrej historii na zasadzie przeniesienia komiksu do konwencji, w której pierwsze skrzypce gra proza, a na dokładkę zrobienie tego dobrze… no, to wymaga pewnych umiejętności. Na całe szczęście się udało.

Polecam :)

Dziękuję Wydawnictwu Insignis za egzemplarz recenzencki.

[Adres usunięty]