Prawdziwa historia świata. Książka ważniejsza od "Iliady" i "Odysei".
Książka "Mahabharata" zawiera wszystko, co w kulturze indyjskiej fascynuje ludzi Zachodu: duchowość, mistycyzm, świat bogów, demonów i joginów, wierzenia, miłość, erotykę, obrazy wojny. Historia Mahabharaty została opisana w kategoriach konfliktu między dwiema gałęziami rodziny Bharata. Przedmiotem kontrowersji jest tron Hashtinapury - stolicy Bharata-Varsha (tradycyjna nazwa Indii). Poprzez intrygi Korawa wygnali swoich kuzynów i nielegalnie sprawowali władzę w królestwie.
Kulminacją historii jest wielka bitwa pod Kuruksetrą, podczas której zginęli Korawa i prawie wszyscy żołnierze, którzy brali udział w bitwie. Przed starciem odczytano Bhagavad-gitę (Pieśń Pana), której 700 wersetów stanowi część Mahabharaty, najważniejszego i świętego tekstu dla Hindusów. Kryszna, uznawany za samego Pana Wisznu, przedstawia w nim swojego przyjaciela Ardżunę (jednego z Pandawów) i naucza o naturze świata, prawach karmy, zasadach reinkarnacji i różnych systemach jogi.
Książka "Mahabharata" jest jednym z najważniejszych eposów w kulturze indyjskiej. Wraz z ramadanem są one dwoma najważniejszymi tekstami kultury, na których opiera się kultura, tradycja oraz religia Indii, a teksty były inspiracją dla wielu malarzy, rzeźbiarzy czy pisarzy, którzy w swojej twórczości wplatali nawet całe wersy lub historie z książki "Mahabharata". Sam tekst powstawał na przestrzeni kilku wieków, od IV wieku przed naszą erą aż do IV wieku naszej ery.