Polowanie na duchy. Lucky Luke. Tom 61

Duchy i Lucky Luke :)

Autorzy całego pomysłu na tę serię, główną postać i konwencję niestety już nie żyją, lecz jak widać doczekali się kontynuatorów. To cieszy :) Bardzo ;) Co dostaliśmy więc tym razem?

Ano dostaliśmy... zaginiony dyliżans. A wraz z nim zaginione przesyłki, bagaże, zaginionych podróżnych... duchy? ;) ... To już wyjaśni niezawodny Lucky Luke. Lecz tym razem nie sam, lecz w towarzystwie Calamity Jane, panny o dość... odbiegających od kobiecych standardów manierach :)

Ech... komiks - klasyk :) Tak samo zresztą jak kreskówka ;) Wiele razy już o tym pisałem, ale kolejny raz chyba nie zaszkodzi - UWIELBIAM tę serię :) :) I mam szaloną nadzieję, że jeszcze niejedna jej część wpadnie mi w ręce :)

Polecam.

Dziękuję Egmont Polska za egzemplarz recenzencki.

Recenzja znajduje się także na moim blogu:

[Adres usunięty]

Sięgnąłem po kolejny album w którym LL i jego drużyna sprawia, że uśmiech nie schodzi z twarzy, a dodatkowo można się przyjrzeć jak bardzo stereotypy rządzą naszym postrzeganiem, chociażby takiego Dzikiego Zachodu. A opowieści o kowboju szybszym od swojego cienia od lat bawią kolejne pokolenia czytelników, a co najważniejsze, powstają także nowe przygody. A tylko chwalić taki zamysł.

Tym razem przyszła pora na „Polowanie na duchy”.

Sprawa jest poważna, bowiem bez śladu znika dyliżans pełen pasażerów i żadne poszlaki nie wskazują co też mogło się stać z powozem i ludźmi. Do akcji wkracza nasz przyjaciel, a partnerować mu będzie legenda Dzikiego Zachodu, która nie otrzymała swojego nowego sztucera. Tą legendą jest sama Calamity Jane, a jej zachowanie odbiega nieco od zachowania typowej damy. Ale czy rozwiązanie jest takie proste i za wszystkim stoją zwykli bandyci? Przekonajcie się sami.

Nie pierwszy to komiks, w którym nadprzyrodzone-w pewnym sensie-moce, będą grały pierwsze skrzypce. Dodając do tego wybuchowy charakter Calamity i spokojnego mimo wszystko Lucky’ego, otrzymujemy doprawdy zabawną historię.

Co do rysunków jest zdecydowanie ciekawie. Dociekliwi dostrzegą na niektórych planszach ciekawe nawiązania, a całość nie tylko bawi, ale i może przestraszyć. Jednak jest to zdecydowanie strasznie śmieszne, niż przerażające. Tym bardziej polecam wszystkim.

KOMEDIA WESTERN KRYMINAŁ HORROR?

Lucky Luke i duchy chyba się lubią, bo to nie pierwsza przygoda dzielnego kowboja zahaczająca o horror. Ale to dobrze, bo mieszanie się gatunków wpływa odświeżająco na każdą serię i tak jest też tym razem. W konsekwencji zabaw z konwencjami powstał nie tylko kolejny naprawdę udany tom "LL", ale także kawał dobrego humorystycznego westernu pomieszanego z grozą i kryminałem, który spodoba się nie tylko miłośnikom cyklu.

Kompania przewozowa Wells Fargo tym razem miała pecha. W piątek trzynastego zniknął dyliżans wraz z towarem i ludźmi i choć minęło już nieco czasu, nic nie udało się w tej sprawie ustalić. Ponieważ sytuacja jest niepokojąca i nikt nie chce powozić kolejnymi transportami, do przewiezienia ludzi, a także wyjaśnienia sprawy zaangażowany zostaje nie kto inny, jak Lucky Luke. W wyprawie towarzyszy mu porywcza Calamity Jane, która chce odzyskać broń, jaka miała trafić do niej wraz z zaginionym dyliżansem. Oboje spodziewają się spotkać przestępców napadających na powozy, ale czy prawda nie będzie o wiele bardziej skomplikowana, niż myślą?

"Lucky Luke" to jedna z tych licznych klasycznych europejskich serii komiksowych, które czyta się znakomicie i daje się porwać szalonej zabawie niezależnie od swoich gatunkowych preferencji. Ja nie lubię westernów, a jednak od tego cyklu nie potrafię się oderwać. Wiem, że to przede wszystkim komedia, ale nie oszukujmy się, czy to ma jakieś znaczenie? Nie, liczy się jedno: wykonanie, a to w przypadku tych komiksów pozostaje zawsze na wysokim poziomie.

I nie chodzi mi tu tylko o siłę nośną całości czyli żarty. Te oczywiście są znakomite, w punkt trafione i bawią zarówno na poziomie słownym, jak i samych obrazów. Ale też o to, że i cała reszta też jest bardzo udana. Ciekawe przygody, sympatyczni bohaterowie, szybkie tempo, dużo wydarzeń... Nie ma tu miejsca na nudę, jest za to naprawdę sporo satyry. W tym tomie na dodatek mamy ciekawy klimat z pogranicza strasznej opowieści i kryminału/thrillera - parodystycznie przedstawiony, ale jednak.

Do tego dochodzi znakomita, klasyczna szata graficzna, świetny kolor, dobre wydanie... Mali i duzi czytelnicy mający ochotę się pośmiać na poziomie, będą bardzo zadowoleni. Ja niezmiennie polecam.