Kto zabił mamusię?

Ostatnio u mnie na półkach rozrywkowo i komediowo. Tym razem przyszła pora na powieść z masą żartów, zabytkowym dworkiem i więcej niż jednym trupem. Brzmi całkiem interesująco, prawda? Zatem bierzemy na tapet „Kto zabił mamusię”.

Główną bohaterką najnowszej książki Małgorzaty Starosty jest… Małgorzata Starosta. Tak, wiem, jak to może brzmieć, ale uwierzcie mi, że jest to całkiem fajny zabieg, który tworzy iluzję wiarygodności historii. Daje to ciekawe wrażenie przy odbiorze całej historii, a na końcu masę pytań. Ile ze swojej bohaterki ma sama autorka? Czy cokolwiek z opowieści wydarzyło się naprawdę? Itd.

No dobrze, ale o czym właściwie jest ta książka? Tutaj dużo podpowiada tytuł. Otóż nasza Małgorzata Starosta – pisarka, zostaje wmieszana w sprawę zabójstwa swojej byłej teściowej, z którą nie miała kontaktu przez ostatnie dwie dekady. Jako autorka komedii kryminalnych nie jest w stanie przejść obok historii obojętnie. Postanawia rozwiązać zagadkę tajemniczej śmierci kobiety. Pomaga jej w tym policjant, który kropka w kropkę przypomina postać z jej własnych książek oraz najlepsza przyjaciółka, będąca jej pamięcią podręczną i bratnią, choć strasznie gadatliwą duszą. Na kartach powieści pojawi się również rodzina Starosty, w tym obecna teściowa, która niejednego czytelnika przyprawi o kilka dobrych minut zdrowego chichotu.

Komediowość „Kto zabił mamusię” zawdzięczamy kreacji bohaterów, ale przede wszystkim przezabawnym dialogom. Gwarantuję, że czytając każdą stronę, choć raz się uśmiechniecie, jeśli nie więcej. Rozmowy bohaterów są jednocześnie zabawne i inteligentne. To mieszanka, która wciąga i nadaje niesamowitego smaczku całości.

Sama zagadka śmierci teściowej też jest nie lada gratką. Ja do samego końca nie byłam pewna, kto zabił i dlaczego. Żeby było ciekawiej, szybko okazuje się, że zabójstwo mamusi ma związek z pewną niewyjaśnioną zbrodnią sprzed lat. Tropy prowadzą między innymi do odrestaurowanego dworku w Gruszewie, gdzie razem z bohaterami czytelnik może spędzić kilka przyjemnych chwil.

W powieści czuć doświadczone i wyszlifowane pióro autorki. „Kto zabił mamusię” to doskonała robota zarówno w kontekście komedii, zagadki kryminalnej, ale również sposobu opowiedzenia samej w sobie historii. Bawiłam się świetnie i jestem pewna, że nie ja jedna.

Całym serduchem polecam tą powieść każdemu, kto potrzebuje poprawy humoru i kilku chwil w lekko zwariowanym towarzystwie. Oj, z „Kto zabił mamusię” z pewnością nie będziecie się nudzić. 😉

Małgonia to autorka książek, a także była synowa. Do tego była synowa martwej teściowej, która zostawia list z wieloma zagadkami, dzięki którym uda się znaleźć mordercę, a przy okazji rozwiązać tajemnicę sprzed lat. A żeby nie było nudno, to mająca obecną teściową „na głowie”, bo u wyżej wymienionej trwa remont😉

„Kto zabił mamusię” to kolejna książka Małgorzaty Starosty, która trafiła w moje ręce i przy której miło spędziłam czas.

Wciągająca fabuła, świetne poczucie humoru i lekkie pióro to jest to co lubię i co dostałam czytając tę powieść.

Niezwykle relaksująca, ćwicząca szare komórki, bo jednak zagadkę trzeba rozwiązać oraz mięśnie twarzy, bo uśmiech towarzyszy przy czytaniu, pozwoliła mi zapomnieć o problemach. Pochłonęłam ją w jeden dzień czytając i słuchając na zmianę, bo nawet przy gotowaniu, cieżko było mi się od niej oderwać😉

„Kto zabił mamusię” to książka, która wraz z czytelnikami, początkowo pisana była na Facebooku jako powieść w odcinkach, a część dochodu z jej sprzedaży zostanie przekazana na pomoc Ukrainie.

Mówi się, że dobra teściowa, to martwa teściowa. Kawały o „tych paniach” mnożą się jak grzyby po deszczu, twórcy prześcigają się fantazją i wyobraźnią, a przyszywane mamusie wpisują się w kanon codziennych zmagań, bo ten, kto nabył prawa do posiadania teściowych, wie, o czym mowa i rozumie.

” Kto zabił mamusię?” Małgorzaty Starosty, to zabawna komedia pomyłek i niedomówień, która potrafi rozbawić do łez, wyprowadzić z równowagi, przyprawić o zawrót głowy. Jest to moje pierwsze spotkanie z autorką, ale znajomość ta zapowiada się obiecująco.

Autorka umieściła siebie jako główną bohaterkę powieści, która zostaje uwikłana w morderstwo ex teściowej. Była mamuśka zostawia list, w którym rozpływa się nad wspaniałością byłej synowej i umieszcza szereg wskazówek, mających doprowadzić pisarkę do odnalezienia jej mordercy, a tym samym rozwikłania zagadki śmierci młodej kobiety sprzed wielu lat. Tam, gdzie odnaleziono zwłoki, tam trzeba przeprowadzić śledztwo. Naładowana fantazją głowa pisarki idealnie pasuje do odegrania roli detektywa, a przy pomocy szalonej przyjaciółki, gwarancja sukcesu murowana. Kobiety biorą sprawy w swoje ręce, co mnoży serię przezabawnych sytuacji, by sekrety skrywane od lat ujrzały światło dzienne.

Ta opowieść jest jak czeski film, to istny chaos, gonitwa za mordercą, odkrywanie tajemnic, komedia zbiegów okoliczności, domysłów i niedopowiedzeń. Fabuła tak abstrakcyjna i absurdalna niby z każdą przeczytaną stroną przybliża czytelnika do ujęcia sprawcy, by po chwili zagrać mu na nosie i wprowadzić w błąd. Intryga utkana z należytą starannością, przesycona absurdem i ironią składa się na zabawną całość. Szalone zwroty akcji ociekające groteską, cięty język autorki ze złośliwymi odzywkami jak na kryminalną komedię przystało, zapewnił mi rozrywkę i przyprawił o niekontrolowane napady śmiechu. Bohaterowie powieści nadali smaku i wyrazistości opowieści, barwni i niepowtarzalni, troszkę infantylni i oderwani od rzeczywistości to wisienka umieszczona na torcie tego gatunku. Tak zagmatwana historia wzbudziła we mnie ogromną ciekawość, choć czasami wymagała pokładów cierpliwości, ale koniecznie chciałam poznać rozwiązanie zagadki i odpowiedź na pytanie KTO?

Ta powieść to fenomenalny sposób na oderwanie się od problemów i szarej rzeczywistości a kąśliwe poczucie humoru poprawi nastrój i samopoczucie.

Jestem fanką komedii kryminalnych, zwłaszcza tych w wykonaniu polskich autorek, więc chętnie sięgnęłam po książkę “Kto zabił mamusię”. Przeczytałam, oczywiście, wcześniejsze książki Małgorzaty Starosty, zarówno cykl z przebojowymi “Pruskimi babami”, jak i ten z przedsiębiorczą “panną z odzysku” czyli Agatą Śródką.

Najnowsza powieść, “Kto zabił mamusię” nie ustępuje w niczym swoim poprzedniczkom. Główna bohaterka, Małgorzata Starosta (nomen omen) jest znaną pisarką i właśnie dowiaduje się, że jej teściowa (była) nie żyje, a zmarła śmiercią raczej nienaturalną, w dodatku zostawiła jej długi list. Z taką informacją przychodzi do Małgoni znany nam skądinąd, podkomisarz Michał Bączyński. Informacja jest zaskakująca dla najbliższych pisarki, bo dotąd nie mieli pojęcia, że miała ona już kiedyś męża, a co za tym idzie i teściową, czyli tragicznie zmarłą Irenkę.

List, jak się można domyślić, zawiera wskazówki mające ułatwić rozwiązanie zagadki morderstwa i prowadzi do wydarzeń z przeszłości czyli z lat wczesnej młodości Małgosi, jej późniejszego męża o historycznym imieniu Mieszko ( to ten od teściowej Irenki) i przyjaciółki Basia. I tu zaczyna się zamieszanie. Pojawiają się bowiem nowe tropy, jeden z nich wiedzie do klimatycznego pałacu w Gruszowie, a nawet sięga XIX wieku. W rozwikłaniu tajemnicy pomagają Bączkowi, a może przeszkadzają nasze dzielne bohaterki - panie Starosty, od aktualnej teściowej po nastoletnią córkę Małgorzaty. Prym wiedzie sama Małgosia i jej błyskotliwa przyjaciółka Basia. Dużo się dzieje, na brak atrakcji i niespodzianek nie możemy narzekać! Ostatecznie intryga kryminalna z morderstwem w tle zostaje rozwiązana.

Jak to zazwyczaj u Starosty, zabawa była przednia. Wybornie zarysowane postaci, z charakternymi bohaterkami, nieprzerysowanymi, zabawnymi. Świetna warstwa językowa powieści, inteligentny humor, polot, zabawa słowem, naturalny styl, bez udziwnień, obco brzmiących wtrętów, który sprawia, że powieść czyta się świetnie. I te rzucające się w oczy nawiązania do komedii kryminalnych Chmielewskiej z jej najlepszych czasów: podobny styl pisania, rodzaj komizmu, koloryt i klimat powieści. Smaczku książce dodają też literackie cytaty poprzedzające każdy rozdział, a odnoszące się do postaci mam, mamuś, teściowych, no i kapitalne powiedzonka w stylu: “genu nie wydłubiesz”.

Zgodnie z dedykacją autorki chichotałam nie raz i nie dwa podczas lektury jej powieści. Myślę, że nie zawiedziecie się, czytając “Kto zabił mamusię”, zwłaszcza jeśli lubicie komedie kryminalne. Zachęcam jednak do sięgnięcia po tę książkę, gdyż część dochodu z jej sprzedaży zostanie przekazana na rzecz fundacji humanitarnych wspomagających Ukrainę.

Książka została otrzymana z Klubu Recenzenta serwisu [Adres usunięty].

Pani Małgorzato Starosto pisarko – cóż to była za przyjemna lektura.

Pani Małgorzato Starosto pisarko – ileż to razy się uśmiałam.

Pani Małgorzato Starosto pisarko – jak mnie intrygowało, ile tym razem trupów „wypadnie z szafy”.

Pani Małgorzato Starosto pisarko – jak mnie bawiły te dialogi.

Pani Małgorzato Starosto pisarko – jak tu było pomysłowo, ciekawie i wciągająco.

Pani Małgorzato Starosto pisarko – jak to się lekko i szybko czytało.

Pani Małgorzato Starosto pisarko – jakie atrakcyjne i charakterne postacie tu się pojawiły.

Pani Małgorzato Starosto pisarko – jak we mnie rosła ciekawość, no kto zabił tę mamysię?

Jeśli Was też to ciekawi i chcecie spędzić troszkę czasu z dobrą komedią kryminalną, to koniecznie sięgnijcie po „Kto zabił mamusię?”. Tym bardziej, że część dochodu ze sprzedaży książki zostanie przekazana na rzecz fundacji humanitarnych wspomagających Ukrainę.

Lubię czytać książki siedząc na ławce w parku. W przeszłości robiłam to często. Teraz nie mam ku temu okazji. A jednak w zeszłą środę, gdy czekałam na znajomą, taka szansa się pojawiła. Wyjęłam z plecaka najnowszą powieść Małgorzaty Starosty i oddałam się lekturze.

"Kto zabił mamusię?" to komedia kryminalna, przy której nie sposób pozostać poważnym. Na mojej twarzy, co chwilę pojawiał się duży uśmiech. Chichotałam cichutko, ukryta za książką i miałam nadzieję, że jeszcze długo, nikt nie przerwie mi lektury.

Małgorzata Starosta, autorka komedii kryminalnych, dowiaduje się, że jej teściowa nie żyje. Dodajmy była teściowa, której nie widziała od wielu lat. Denatka zostawiła dla niej tajemniczy list, który ma doprowadzić pisarkę do znalezienia winnego.

I już robi się ciekawie. A to dopiero początek.

My czytelnicy i wielbiciele powieści pani Małgorzaty, po raz kolejny mamy możliwość wzięcia udziału w śledztwie. To zadanie dla dobrych detektywów, gdzie nasz spryt i dedukcja bardzo się przydadzą. A autorka nie będzie nam ułatwiać sprawy, bo mylenie tropów to jej specjalność.

"Kto zabił mamusię?" to książkowa petarda, która gwarantuje nam wystrzałową zabawę.

Autorka ma świeże i niestandardowe pomysły na fabułę. Jej bohaterowie są jedyni w swoim rodzaju. Nie da się ich nie lubić. A ich potyczki słowne wywołują salwy śmiechu. Są inteligentni, posiadają cięty język i mają humor ostry jak brzytwa.

Uwielbiam styl pisarki, bo nie potrzebuję wiele wyobraźni, żeby przenieść się w komediowo - kryminalny świat. Bardzo łatwo mogę wyobrazić sobie miejsca, wydarzenia i postacie występujące w książce.

Podobał mi się też pomysł, umieszczenia cytatów z innych powieści, które dotyczą teściowych.

"Kto zabił mamusię?" pisana była wraz z czytelnikami na Facebooku, a część dochodu zostanie przekazana na pomoc Ukrainie.

"Nie ma zbiegów okoliczności, one są zawsze zaplanowane..."

Życzę wam wyśmienitej zabawy. Czytajcie i polecacie innym.

Mamusia została zamordowana. Dla dokładności chodzi o byłą teściową Małgoni, z którą ta od lat nie utrzymywała kontaktu. Dlaczego więc kobieta zostaje wmieszana w tę sprawę? Dlaczego staruszka to właśnie jej zostawiła list w razie, gdyby coś się jej stało?

Gosia Starosta znowu bawi się słowem, bawi się bohaterami i bawi się akcją, a robi to w sposób, który do mnie trafia na tyle, że śmiałam się w głos. Tym razem stworzyła bohaterkę, która mocno do niej nawiązuje i włożyła ją w sam środek kryminalnych zagadek z przeszłości. Sprawę morderstwa prowadzi Bączek z Pruskich Bab jak żywy (podkomisarz Michał Bączyński, który stanowi ucieleśnienie Michała Bączka z debiutu autorki), a pomagają mu w tym trzy pokolenia Starost (teściowa, główna bohaterka i córka), przyjaciółka Basia i kilka innych niestandardowych bohaterów (głównie bohaterek, oczywiście). Dzieje się dużo, narracja ma swój rytm, a zabaw słowem nie brakuje. W skrócie: Małgosia Starosta nie zawodzi i trzyma poziom! Znowu jestem oczarowana i znowu o powieści autorki potrafię powiedzieć same dobre rzeczy!

Ach, ale polecam wziąć się za lekturę, gdy już coś Gosi się zna. Wtedy całość nabiera smaku!

(Powieść początkowo pisana była w odcinkach z czytelnikami na Facebooku, a teraz wyszła jako książka, z której część dochodu zostanie przekazana na rzecz fundacji humanitarnych wspomagających Ukrainę. Była ukojenie nerwów po wybuchu wojny i stała się cegiełką, by dalej robić coś dobrego.)

„Nigdy nie wiemy, co nam ofiaruje maszyna losująca geny”.

Czasami tak się zdarzy, że los nas teściową obdarzy.. 😊.

Główna bohaterka najnowszej komedii kryminalnej Małgorzaty Starosty „Kto zabił mamusię?”, dziwnym trafem nosząca to samo imię i nazwisko – miała to szczęście posiadać teściową.. właściwie było to szczęście podwójne.

21 lat temu Gosia szczęśliwie zakończyła „epizod szumnie zwany pierwszym małżeństwem” Hecę tak krótką jak mrugnięcie oka. Nietrudno więc było o niej zapomnieć..

Dziś kobieta jest szczęśliwą żoną, mamą nastolatki, taką „trochę publiczną” osobą, autorką poczytnych kryminałów.. Zyskała też nową teściową. O byłym mężu – orlonosym Mieszku i byłej teściowej Irence, już wcale nie pamięta.

Pewnego dnia, ta właśnie była teściowa „zafundowała jej sentymentalną wycieczkę do dawno zapomnianej rzeczywistości”. Okazało się bowiem, że Irenka została zamordowana. Denatka zostawiła dla Małgoni list. A w tym liście liczne zagadki, wiadomości, które mogła zrozumieć tylko jej była synowa i których rozwikłanie doprowadzi do znalezienia mordercy Irenki i tak przy okazji, rozwiązania tajemniczej sprawy sprzed wielu lat.

Mimo wielu życiowych atrakcji, Małorzata postanawia zaangażować się w rozwiązanie zagadki pt.: „Kto zabił mamusię?”.

Powrót do przeszłości zapewni Małgoni spektakularny wyrzut adrenaliny i szok, nie – trzy szoki (nie mylić z orgazmami). Na szczęście tuż obok będzie jej najlepsza przyjaciółka, która potrafi podtrzymać na duch, zagrzać w boju i odpowiednio zmotywować. Autorka kryminałów będzie zmuszona zmierzyć się z implozją zdarzeń, nieprawdopodobnymi zbiegami okoliczności, mnogością przypuszczeń. Dokonać wykopków archeologicznych w przeszłości, a przy tym nie dać się oszołomić tempem zdarzeń teraźniejszych. Zgodność KTO, ale najpierw dowiedzieć się DLACZEGO.

„Kto zabił mamusię” to znakomita komedia kryminalna. Niezawodnie, jak to u Małgorzaty Straosty – jest kryminalnie i zabawnie, ale bywa poważnie i życiowo. Autorka częstuje nas tu świetną intrygą, przedstawia nam charakternych bohaterów, zasypuje żartami, anegdotami i pogodnym podejściem do życia. A wszystko to w pięknym okolicznościach przyrody.

Pół żartem, pół serio o teściowych, małżeństwie, relacjach, życiu, przyjaźni, marzeniach i sile charakteru.

Co tu się dzieje. „Oesu”.

Nic tylko czytać się czilować.

Polecam.

P.S. Pozdrawiam swoją teściową😊.

„Kto zabił mamusię” to książka, która była początkowo pisana wraz z czytelnikami na Facebooku jako powieść w odcinkach. Część dochodu z tej publikacji zostanie przekazana na rzecz fundacji humanitarnych wspomagających Ukrainę.