Księgi krwi

KSIĘGI PISANE KRWIĄ I MASOCHIZMEM

Clive Barker to jedna z legend horroru. Najbardziej znany pozostaje z serii „Hellriser” (w latach 80. XX wieku stworzył co prawda tylko jeden tom, ale miał swój udział w filmowej serii zainspirowanej całością, a w ostatnich latach powrócił do tego uniwersum), ale dał życie niejednej kultowej historii. Głównie w formie opowiadań, które wydał w formie sześciu zbiorów znanych jako „Księgi krwi”. A teraz po polsku ukaz się tom zbierający pierwsze trzy z nich. I chociaż nie ma tu większości najsłynniejszych i najważniejszych krótkich form autora, to absolutnie rewelacyjna, mocna lektura, którą poznać powinien każdy miłośnik horrorów i thrillerów

Wszystkie nasze ciała to księgi krwi: Gdy nas otworzyć, widać czerwień.

Witajcie w świecie masochistycznej grozy. Wsiądźcie do pociągu, z którego nie wysiądziecie żywi. Poznajcie studentów, którzy popadli w fascynację lękiem. I weźcie udział w paradzie potworów. A to zaledwie początek koszmaru, jaki na Was czeka…

Bodajże najważniejsze opowiadanie, jakie napisał Clive Barker, to opublikowany w piątym tomie „Ksiąg krwi” zakazany, którego na pewno kojarzycie z jego adaptacji, czyli filmowej serii „Candyman”. W tym tomie jednak nie zabraknie opowieści, które znacie z kinowych czy telewizyjnych ekranów. Jednym z najbardziej rozpoznawalnych tekstów, które znajdziecie na stronach książki, pozostaje z pewnością „Nocny pociąg z mięsem”, ale mamy tu także tekst „Yattering i Jack” sfilmowane jako jeden z odcinków „Opowieści z ciemnej strony”, „Lęk” (w 2009 roku powstał film o takim samym tytule) czy „Króla trupiogłowego”, który na filmową taśmę trafił w 1986 roku. Swoją drogą powstał też film o tytle „Księga krwi”, na podstawie pierwszego opowiadania z tego zbioru i tekstu z kolejnych, ale to już materiał na inne rozważania.

Wracając do książki, trzeba przyznać, że jest to literatura specyficzna. Jeśli miałbym ją podsumować tytułem jednego opowiadania, byłby to tekst „Pornografia i całun”. Clive Barker to mistrz sadomasochistycznego horroru, pełnego obrzydliwości i drastyczności. Krew leje się strumieniami, groza atakuje nas ze wszystkich stron, a jednocześnie całość wypełniona jest zarówno skupieniem autora na temacie seksu, jak i jego fascynacją religią. Barker z niezwykłym pietyzmem wyszukuje wszelkiej maści odpychające czy odrzucające elementy i w krótkich tekstach przemienia je w znakomite historie grozy.

Nieważne czy pisze o próbach Szatana by przejąć władze na Ziemi, czy zabiera nas do Jugosławii albo opowiada o męskiej prostytutce, każda historia ma klimat i jest dobrze napisana. Śmiało można rzec, że teraz takich opowiadań już się nie pisze. Niewielu autorów w kilka stron potrafi zbudować obecnie tak kompletne i przemyślane teksty. Nie wszystkie są utrzymane na takim samym poziomie, ale jako całość „Księgi krwi” to iście rewelacyjna lektura dla miłośników ekstremalnych horrorów. Lektura, która niejednego zaboli. I o to właśnie chodzi.

Clive Barker to obok innych słynnych autorów niekwestionowany mistrz gatunku grozy. Jego opowieść mają unikalny klimat i są przy tym niezwykle przerażające. Połączenie talentu, wyobraźni i oryginalności przyniosło autorowi zasłużony sukces. Jednym ze świadczących o tym dowodów jest ten zbiór opowiadań.

Mroczne i przyprawiające o gęsią skórkę historie, które zawiera "Księga krwi", na długo pozostają w pamięci, a otrząśnięcie się z nich również wymaga czasu. To literatura grozy w najlepszym i najbardziej przerażającym wydaniu. Jeśli macie ochotę się o tym przekonać, to nie ma innego wyjścia jak sięgnąć po klasykę gatunku.