Zbrodnia i kara

Powieść Fiodora Dostojewskiego napisana jest prostym i zrozumiałym językiem dla każdego czytelnika. Nie powinno to jednak sugerować, że tak samo nieskomplikowana jest treść samej książki.

Głównym bohaterem, byłym studentem, targają sprzeczne emocje i uczucia. Dostojewski uchodzi za mistrza analizy psychologicznej i jednego z najwybitniejszych powieściopisarzy działających w XIX w. W "Zbrodni i karze" bardzo dokładnie widzimy, iż takie opinie nie są na wyrost. Przekonanie o własnej sile i wyższości nad innymi, może doprowadzić do skrajnie nieodpowiedzialnych zachowań, w tym przypadku nawet do zbrodni. Dostojewski.

Warto odnieść się też do samego tytułu powieści. Otóż nie ma zbrodni bez kary. A co ważne, nie musi być to od razu kara fizyczna polegająca na pobycie w odosobnieniu. Czasami to cierpienia natury psychicznej, lęk przed sprawiedliwością, mogą być jeszcze bardziej okrutnym przeżyciem. Dostojewski udowadnia, że niefortunna ideologia kierująca pojedynczym człowiekiem bywa bardzo zgubna i niekiedy nadchodzi taki moment, że człowiek przestaje panować nad swoimi myślami i w efekcie dokonuje pochopnych ruchów.

"Zbrodnia i kara" jest dziełem, do którego zdecydowanie warto wracać - to pozycja ponadczasowa.

"Zbrodnia i kara" to bardzo ciekawa książka, jedna z moich ulubionych lektur. Dużo się w niej dzieje, więc na pewno nie można narzekać na nudę. Bardzo podobał mi się fakt, że pojawiały się tam różne wątki, zarówno obyczajowe, jak i religijne czy filozoficzne. Dzięki temu książka wzbudzała we mnie różne emocje i skłoniła mnie do wielu przemyśleń i refleksji. Główny bohater, Raskolnikow był dla mnie niezwykle ciekawą i złożoną postacią. Czasami było mi go szkoda, gdyż wydawał się bardzo zagubiony, a czasami kompletnie nie mogłam zrozumieć jego decyzji czy poczynań. Niezwykle interesująca książka, pełna realizmu, tajemniczości i filozoficznych rozważań.

Nie bez powodu "Zbrodnia i kara" znajduje się w kanonie lektur szkolnych. Wspaniale budowane napięcie i opisy psychologiczne bohaterów! Przyznaję, że młodzi czytelnicy niekoniecznie mogą docenić kunszt pisarki i złożoność postaci, ale z czasem na pewno dojdą do podobnych wniosków. "Zbrodnia i kara" to naprawdę dobrze napisana powieść, która powoduje momentami ciarki na plecach. Można dosłownie wejść w skórę Raskolnikowa i poczuć się przez chwilę mordercą. A może nie? W każdym wypadku naprawdę warto znać tę pozycję!

Przez lata szkolnej nauki myślałam, że nie będzie lektury, która spodobałaby mi się na tyle, bym chciała wrócić do niej jako osoba dorosła. Zmienił to Dostojewski, którego "Zbrodnia i kara" pozostała w mojej pamięci na dłużej, a jej bohater stał się jedną z moich ulubionych literackich postaci. Plastyczne opisy przygotowania się do popełnienia zbrodni, idące za nią wyrzuty sumienia, do tego różne wydarzenia, które dokładały ciężaru - połączenie tego wszystkiego dało kilkaset stron, od których trudno było mi się oderwać.

"Zbrodnia i kara" to jedna z tych lektur szkolnych, które nie kojarzą się z przykrym obowiązkiem, a mają ogromny potencjał, aby zachęcić młodzież do czytania książek. Dostojewski jest autorem tej zdecydowanie ponadczasowej książki, która potrafi zaciekawić nawet bardziej, niż współcześnie powstające kryminały. Akcja dzieje się na tyle dynamicznie, że łatwo się wciągnąć w fabułę. Wielowymiarowa kreacja głównego bohatera jest według mnie jej największym atutem. Rodion jest niesamowicie złożoną postacią, którą warto poznać. Zdecydowanie polecam.

Po raz pierwszy czytałem tę powieść w szkole jako lekturę. Pamiętam, że wtedy nie do końca przypadła mi ona do gustu. Myślę, że nie byłem wtedy jeszcze gotowy na taką literaturę. Teraz po latach zdecydowałem się po nią sięgnąć raz jeszcze i muszę przyznać, że ta powieść to prawdziwa klasyka. Książka została napisana naprawdę dobrze, fabuła wciąga od pierwszej strony, a portret psychologiczny bohaterów został rozbudowany naprawdę bardzo szeroko. Powieść porusza istotne tematy, które aktualne są do dzisiaj. Polecam wrócić po raz drugi do książki.

"Zbrodnia i kara" to książka znana na całym świecie. Jest to klasyka gatunku, którą każdy z nas z pewnością zna jako lekturę szkolną. Wtedy jednak nie do końca rozumieliśmy, o co tak naprawdę chodzi w tej powieści. Wiele osób jej nie przeczytało albo zrobiło to pobieżnie. Kilka dni temu postanowiłam wrócić do tej książki raz jeszcze, aby spróbować zrozumieć ją lepiej. Muszę przyznać, że obecnie zrobiła ona na mnie ogromne wrażenie. Przeczytałam ją naprawdę szybko, tak bardzo mnie wciągnęła. Szczerze zachęcam do lektury.

Czytałem tę książkę w liceum, ale wtedy jakoś nie doceniłem twórczości Dostojewskiego. Dopiero teraz, kiedy sięgnąłem po lekturę po wielu latach, zrozumiałem, czym zachwycają się czytelnicy na całym świecie. Ta pozycja to prawdziwy majstersztyk, to książka, która wciąga od samego początku i zostaje z człowiekiem na długie godziny. Trzeba tylko chcieć zrozumieć, co autor miał na myśli i co chciał przekazać czytelnikom. Jeśli nie znacie jeszcze tej powieści, to koniecznie musicie to nadrobić. Polecam.

Książka od wydawnictwa Greg jak zawsze trzyma poziom. Samej treści nie będę opisywał, bo to dość znana pozycja - w końcu to lektura obowiązkowa ;) Na plus dodatkowe opracowanie, dwa streszczenia (jedno bardzo szczegółowe i drugie krótsze, ogólne), plan wydarzeń i charakterystyki. Książka zawiera dokładnie to, czego potrzeba na lekcjach do przerobienia jej jako lektury. Kupiłem wydanie w grubej oprawie, ponieważ książka sama w sobie jest długa, a z opracowaniem wychodzi prawie 500 stron.

Podsumowując, polecam tę książkę, i za wydanie z opracowaniem, i za samą treść.

"Zbrodnia i kara" to zdecydowanie moja ulubiona lektura szkolna, z resztą wielu moich znajomych ze szkoły ma podobne zdanie. Niestety lektury szkolne często nie są takimi książkami, po które byśmy sięgnęli z własnej woli. Tę chętnie poznałabym, nawet gdybym nie musiała. Styl Fiodora Dostojewskiego, mimo upływu tylu lat od daty wydania tej książki, wciąż zachwyca i przemawia do mojej wyobraźni. Uwielbiam za historię, portret psychologiczny bohaterów oraz dość mroczną, gęstą atmosferę petersburskiego lata. Na pewno do tej książki wrócę za kilka czy kilkanaście lat, a tymczasem niedługo zabieram się za "Braci Karamazow".

Ulubiona lektura szkolna przeczytana po latach znowu zachwyca. Śledzenie historii osoby, która popełnia zbrodni, gdy jednocześnie nie ma cech psychopatycznych, jego motywacji to fascynująca podróż po ludzkiej psychice. Wszak poznając postać Rodiona ma się wrażenie, że jest to zwykły, normalny chłopak z osiedla.

Drugą świetnie stworzoną postacią jest Sonia. Z jednej strony wykonywany przez nią zawód może zachęcać do osądzania jej i „wieszania na niej psów”, a z drugiej poznajemy jej motywację, trudy życia, a zagłębiając się w lekturę widzimy jak inteligentną jest osobą. Uważam, że jest to jedna z wartościowszych lektur szkolnych i książek w ogóle.

"Zbrodnia i kara" to trochę niedoceniania w Polsce książka, być może ze względu na pochodzenie autora. A jest to przecież tak niezwykłe studium psychologiczne. Główny bohater na początku powieści podejmuje decyzje, co do których nie ma wielkich wątpliwości. Dobro i zło wydaje się dla niego oczywiste. Jednak wraz z kolejnymi działaniami Raskolnikowa, pojawia się coraz więcej danych i sytuacja już nie jest taka jasna. Co jest dobre, co jest złe? Czy można być pewnym słuszności swoich wyborów? Czy mając dobre przesłanki można moralnie usprawiedliwić złe czyny? Niezwykle ciekawa książka z magicznym tłem XIX-wiecznego Petersburga.

Nie lubię czytać lektur, ale tutaj bądźmy zupełnie szczerzy - kto je lubi? "Zbrodnia i kara" to moim zdaniem nie jest tylko lektura, ale też naprawdę dobra książka. Dla mnie to jest literackie "Braking Bad". Mamy bohatera, który na początku jest przedstawiany jako dobry, a później bardzo szybko okazuje się, że niezły z niego świr.

Szczerze mówiąc, literatura z dziewiętnastego wieku kojarzyła mi się głównie z opisami przyrody na piętnaście stron. A tutaj - jest akcja. Może powolna, ale jednak jest. Są dylematy moralne i oczywiście obiecana w tytule kara.

Wszystko spoko, tylko dalej nie rozumiem, dlaczego Sonia pojechała za Rodionem na Syberię (ale może odpowiedź znajdę w opracowaniu).

Muszę przyznać, że nie byłam nigdy fanką czytania lektur szkolnych, a do tej podchodziłam bardzo sceptycznie. Jednak pozytywnie zaskoczyłam się, czytając "Zbrodnię i karę", historia Rodiona Raskolnikowa - niesamowicie mnie wciągnęła i każdy pojawiający się nowy zwrot akcji sprawiał, że książka stawała się coraz ciekawsza. Ogromnym plusem jest na pewno dodatkowe opracowanie zamieszczone w książce, znacznie ułatwiła to usystematyzowanie informacji i przygotowanie do sprawdzianu z lektury, jest szczegółowe i zawiera wszystkie niezbędne elementy, z pewnością przyda mi się dodatkowo do powtórek przed samą maturą.

Uważam, że "Zbrodnia i kara" to jedna z najlepszych lektur szkolnych, którą każdy powinien przeczytać. Jest to wspaniała powieść, która została napisana w ciekawy sposób i daje do myślenia. Bardzo interesującą postacią jest dla mnie główny bohater, czyli Raskolnikow. Jest ON zagubiony, jego przemyślenia niekiedy były dziwne lub niepokojące, jednak było mi go szkoda i bardzo mu współczułam. Pozostali bohaterowie również są bardzo ciekawi i nietuzinkowi. Książka jest dosyć długa, ale czyta się ją bardzo szybko i czasami trudno było się od niej oderwać. Bardzo podoba mi się także styl tej powieści. Jest ON bardzo realistyczny, pozbawiony niepotrzebnych upiększeń. Po prostu pokazuje rzeczy takimi, jakimi są.

'Zbrodnia i kara' Fiodora Dostojewskiego to powieść o uniwersalnej, ponadczasowej treści. Podczas czytania, zastanawiałam się, czy jej akcja nie mogłaby mieć miejsca dzisiaj, kiedy ludzie negują istotę Boga, przez co zaciera się u nich granica pomiędzy dobrem i złem. Wiele mnie ta książka nauczyła, dzięki niej znalazłam odpowiedzi na pytania, które długi czas mnie nurtowały, [Adres usunięty]. czy posługując się złem, jak Raskolnikow, możemy walczyć o dobre, szczytne ideały. Pisarz zadaje ważne pytania o konstrukcję naszego człowieczeństwa, Akcja w moim przekonaniu jest wartka, fabuła dobrze zarysowana, przez co książkę czyta się bardzo miło i wręcz błyskawicznie, aż żal, że tak szybko się kończy.

Dzieło Dostojewskiego od zawsze było moją ulubioną lekturą w szkole. Na tle innych książek klasyków literatury zawsze wyróżniała się zrozumiałym językiem i świetną fabułą. Pomimo lat czyta się ją jak najlepsze współczesne kryminały. Dochodzi tu naprawdę świetna postać głównego bohatera, który musi podejmować trudne decyzje. Jego dylematy moralne i przemyślenia filozoficzne nigdy nie tracą na uniwersalności. Wrażenie robi też na mnie zróżnicowanie charakterologiczne postaci, gdzie każda posiada odmienne cechy i poglądy na różne sprawy. To jedna z niewielu lektur szkolnych, do których zawsze będę regularnie wracał.

Klasyk Fiodora Dostojewskiego, z którym pierwszy raz zetknąłem się w szkole. Pamiętam, że książka zrobiła na mnie wtedy dobre wrażenie i zaciekawiła oryginalną fabułą. Powrót do lektury po latach pozwolił mi na inne, być może bardziej dojrzałe spojrzenie na całość świata przedstawionego. Znając już fabułę, mogłem skupić się na psychologii postaci oraz filozoficznych dywagacjach autora. "Zbrodnia i Kara" to w moim odczuciu ciekawe literackie doświadczenie. Brutalne, naturalistyczne opisy realiów XIX wiecznego St. Petersburga przeplatają się tam z metafizycznym spojrzeniem na naturę człowieka a detektywistyczna intryga z opowieścią o udręce i odkupieniu. Polecam!

Zbrodnia i Kara to moim zdaniem jedna z najlepszych powieści jakie powstały do tej pory. Dlatego wracam do niej co jakiś czas. W książce znajdziemy wszystko. Kątek kryminalny, tajemniczy i dość mroczny Petersburg i przede wszystkim główny bohater. Raskolnikow, morderca fascynuje mnie od lat. Dostojewski świetnie opisał jego rozterki... Generalnie w powieści znajdziemy mnóstwo różnych wątków i odniesień kulturowych, na przykład do filozofii. Lubię też Sonię. Jest dla mnie postacią na wskroś tragiczną Jej los został naznaczony na samym początku... Cała powieść jest dla mnie dość smutna, ale zakończenie daje nadzieję.

Lubię wracać do Zbrodni i Kary. Jest to klasyk, ale który można też śmiało przenieść do obecnych czasów, ponieważ natura ludzka tak naprawdę pozostała taka sama. Sama książka ma charakter niezwykle psychologiczny i ukazuje mechanizm i tok myślenia zabójcy. Wszakże sam autor inspirował się współwięźniami, którzy byli mordercami! Dzięki temu historia jest głębsza, ponieważ Dostojewski mógł rozłożyć mechanizm, którym kierują się mordercy na czynniki pierwsze, mając materiał z pierwszej ręki. Oczywiście poza przemyśleniami psychologicznymi autor przedstawił w książce arcy wciągającą historię fabularną, która oczywiście jest na pierwszym miejscu, ale bardziej zaangażowani czytelnicy potrafią również wyciągnąć pewne wnioski i przemyślenia ;)

Historia jest przerażająca i zarazem wciągająca. Przerażające jest przede wszystkim to, że ktoś jest zdolny do zabójstwa niewinnej, a w dodatku starszej kobiety. A jeszcze bardziej przerażające jest to, że ta sama osoba potrafi w dodatku usprawiedliwiać swój czyn! Co z tymi ludźmi? Książka pozwala niejako wejść w umysł mordercy i poznać jego schemat rozumowania. Co prawda nigdy nie pojmę, czemu ludzie są do tego zdolni, ale paradoksalnie ta książka jest bardzo ważna, ponieważ może dać szansę trochę poznać sposób myślenia morderców, a taka znajomość może potencjalnie przydać się w życiu, aby uważać na osoby o skłonnościach psychopatycznych. Reasumując, książka godna polecenia.

"Zbrodnia i kara", książka znana głównie z bycia lekturą szkolną. To dość przykre, bo bez wątpienia jest to ponadczasowe dzieło, z tak samo ponadczasową lekcją — nie ma zbrodni bez kary. Dlatego warto mieć tę książkę na własność i wracać do niej co jakiś czas, aby móc jeszcze dogłębniej poznawać jej sens. Napisana jest w sposób łatwy w odbiorze, więc pochłanianie kolejnych wątków fabuły stanowi czystą przyjemność. Osobiście mogę powiedzieć, że niezależnie od tego, który raz czytam z kolei tę powieść, to zawsze trzyma mnie w takim samym napięciu i zawsze mocno przeżywam losy głównego bohatera. Jeżeli nie czytaliście w szkole, to czas nadrobić zaległości, nie pożałujecie!

Klasyka, którą warto znać! Tytuł pamiętam jeszcze ze szkoły średniej, jednak wtedy nie przywiązywałam uwagi do lektur. Wróciłam do niej po kilkunastu latach i nie żałuję! :) Książka, która sama w sobie napisana jest pięknym językiem, skłania do refleksji, do przemyślenia poruszanych w niej tematów. Dostojewski w sposób zrozumiały przedstawił umysł głównego bohatera, a we mnie pobudził zainteresowanie psychologią. Dodatkowym atutem jest to, że mogę spędzić trochę czasu z moim dzieckiem, które akurat też teraz ten tytuł przerabia. Pokazuje to tylko, jak ponadczasowa jest ta treść! Gorąco zachęcam do sięgnięcia po tę pozycję!

"Zbrodnia i kara" to lektura szkolna, którą miałem w czasach szkoły średniej. Jako, że wtedy byłem buntownikiem i nie miałem ochoty na książki to jej nie przeczytałem. Postanowiłem do niej wrócić po kilku latach od skończenia szkoły i jestem zachwycony. Książka mimo swoich lat ma ogrom wiedzy i prawd życiowych, które aktualne są do teraz. Lekturę czyta się przyjemnie chociaż tematyka jest trudna. Uważam, że jest to jedna z lepszych książek wszechczasów i każdy powinien ją przeczytać. Zawiera wiele uniwersalnych prawd i można wyciągnąć z niej ogrom wiedzy dotyczącej życia. Zdecydowanie polecam!

"Zbrodnia i kara" to klasyk wśród polskich lektur szkolnych. Sama pamiętam ze swoich szkolnych lat jak z niektórymi lekturami się męczyłam, żeby je przeczytać. Nie wiedziałam co jest ważne, na co zwrócić uwagę. Jednak na rewelacyjny sposób wpadło wydawnictwo Greg, aby oprócz samej lektury wydać również wersję z opracowaniem. Wstawki w książce, które informują nas o ważnych fragmentach, na które warto zwrócić uwagę to świetne rozwiązanie! Dodatkowo na końcu znajdziemy opracowanie lektury wraz z charakterystykami postaci czy streszczeniem. Świetny sposób na podsumowanie wiedzy! Dzięki temu moje dziecko łatwiej przyswoiło wiedzę z lektury szkolnej. Cieszę się, że zdecydowałam się na zakup tej wersji.

''Zbrodnia i kara'' Fiodora Dostojewskiego to powieść wartościowa, jednak nie dla każdego. To wnikliwa analiza psychiki zbrodniarza, zawiera dość sporo elementów z zakresu psychologii, co niekoniecznie sprzyja wartkiej akcji. Jest to doskonała książka dla osób chcących poznać meandry ludzkiej osobowości, motywacje zewnętrzne i wewnętrzne, dla których ludzie dają się uwieść złu. Na tym autor jednak nie poprzestaje. Z żelazną konsekwencją pokazuje skutki przywłaszczenia sobie przez człowieka boskich praw. Każdy morderca zostanie pokonany przez własne sumienie, a więzienie czy nawet pobyt na Syberii nie jest największą karą, jaka go może spotkać. Powieść warto przeczytać choćby ze względu na jej psychologiczne aspekty.

"Zbrodnia i kara" to moja ulubiona powieść Fiodora Dostojewskiego. Zawsze lubię do niej wracać co jakiś czas, a teraz kiedy córka miała tę powieść jako lekturę w szkole, postanowiłem zakupić własny egzemplarz. Za każdym razem, kiedy mierzę się z tym dziełem, jestem zafascynowany piórem Dostojewskiego. "Zbrodnia i kara" jest świetnie rozpisanym kryminałem, jak dla mnie. Ale ma też w sobie coś z dramatu psychologicznego. No, bo historia biednego studenta, który ma masę problemów aż tu nagle w tle pojawia się okazja i morderstwo. Książka jest tak napisana, że trzyma w napięciu. Powiedziałbym, że Dostojewski to taka Bonda tamtych czasów.

Powieść Dostojewskiego ''Zbrodnia i kara'' jest szczegółową opowieścią o tym, jak na człowieka wpływa środowisko i przestrzeń, w której żyje. Główny bohater tej historii-Rodion Raskolnikow-mieszka w Petersburgu. To wielkie rosyjskie miasto jest nazywane ''miastem-potworem''. Autor pokazuje je jako miasto w ciągłej budowie, pokryte wapnem, kurzem i brudem. Opisuje mieszkające tam prostytutki i wiecznie pijanych mężczyzn. Tak wykreowana przestrzeń psuje ludzi od środka, gniją oni moralnie, w żadnym miejscu nie ma dla nich ratunku. W Petersburgu nie ma Boga, Rodion go nie widzi, nie czuje jego mocy. Generalnie Dostojewski propagował wiarę w Boga, co widać dopiero w ostatnich rozdziałach ''Zbrodni i kary''.

"Zbrodnia i kara" to niesamowita powieść, którą doceniłam dopiero jako dorosła osoba. Raskolnikowa jest niesamowitą, wielowymiarową postacią, która w czasie trwania akcji przechodzi. przemianę. W powieści znajdziemy nie tylko wątek kryminalny. Dostojewski doskonale opisuje Petersburg tamtych lat, zwłaszcza dzielnice biedy. Sporo jest też wątków nawiązujących do biblii czy filozofii, chociażby do panslawizmu. Ogólnie rzecz biorąc "Zbrodnia i kara" jest powieścią w której można odnaleźć coś nowego w czasie kolejnego czytania. Co jakiś czas do niej wracam, pomimo tego że maturę już dawno mam za sobą.

"Zbrodnia i kara" to prawdziwy klasyk, po który po prostu wypada sięgnąć przynajmniej raz w życiu. Jest to książka, która niesie za sobą bardzo ważne przesłanie, a jednocześnie jest dość przyjemna w odbiorze. Powieść czytałem dwa razy w życiu. Po raz pierwszy wiele lat temu, jeszcze w szkole, jako lekturę, a drugi raz kilka dni temu. Muszę przyznać, że tym razem o wiele więcej wyniosłem z tej lektury. Zrozumiałem pewne zachowania i wybory głównych bohaterów, a co za tym idzie, mogłem lepiej zrozumieć treść książki. Jeśli do tej pory nie mieliście jeszcze przyjemności z tą powieścią, to koniecznie musicie to nadrobić.

Kilka dni temu po raz pierwszy sięgnęłam po książkę pt. "Zbrodnia i kara". Wcześniej oczywiście wielokrotnie o niej słyszałam, wiedziałam mniej więcej, o czym jest, ale nie miałam okazji po nią sięgnąć. Teraz się na to zdecydowałam i muszę powiedzieć, że powieść wciągnęła mnie niemal od pierwszej strony, tak bardzo, że nie byłam w stanie oderwać się od czytania. Fabuła jest tutaj spójna, logiczna i tak naprawdę nic tutaj nie zaskakuje, ale to dobrze, bo właśnie taki był zamysł autora. Bohaterowie zostali wykreowani niezwykle dokładnie, z dbałością niemal o każdy szczegół. Szczerze zachęcam do sięgnięcia po tę lekturę. Warto.

Uwielbiam czytać Dostojewskiego. Mam już za sobą jego największe dzieła, a kilka dni temu przeczytałam po raz kolejny "Zbrodnię i karę" i muszę przyznać, że zrobiła ona na mnie wrażenie. Za każdym razem robi to wrażenie, a ja za każdym razem czytam tę powieść, jakbym miała ją po raz pierwszy w rękach. Ta pozycja to prawdziwa uczta dla ducha. Czyta się ją naprawdę szybko, lekko i przyjemnie, choć porusza dość trudne tematy. Fabuła w tej książce po prostu sama płynie, a postacie są tak świetnie zarysowane, że czytelnik po prostu chłonie to wszystko, co dostaje od autora. Szczerze zachęcam do czytania, bo warto.

Zbrodnia i Kara jest według mnie mistrzowsko poprowadzonym dramatem psychologicznym, gdzie postępowanie głównego bohatera można rozkładać na czynniki pierwsze. Nie mogę uwierzyć, że Dostojewski napisał tę powieść tak dawno, bo w 1866 roku, a mam wrażenie, jakby w dalszym ciągu była aktualna i można by było przenieść pewne mechanizmy na obecne czasy. Najbardziej podoba mi się oczywiście moment zbrodni, to jak szczegółowo Dostojewski opisał te wydarzenia czasem sprawia, że myślę, że ON sam takowe planował albo popełnił (kto wie, może zostało zatuszowane). W każdym razie, pozostaję fanem Zbrodni i Kary niezmiennie od czasów licealnych.

Autor: Fiodor Dostojewski

Tytuł: Zbrodnia i kara

Wydawnictwo: MG

Słynna powieść Fiodora Dostojewskiego, opowiadająca o losach byłego studenta Rodiona Raskolnikowa, który postanawia zamordować i obrabować bogatą lichwiarkę. Pomysł na tę powieść narodził się w czasie, kiedy sam autor przebywał na katordze. Zainteresował się wtedy psychologią współwięźniów, wśród których byli i tacy, którzy zostali skazani za morderstwo. Bohater powieści, 23-letni były student prawa jest półsierotą, ma jednak kochająca rodzinę. Jego matka i siostra darzą go głęboką miłością i wspierają finansowo. Jednak bohater, zbuntowany przeciw porządkowi świata, decyduje się popełnić morderstwo. Jest przekonany, że jako jednostka wybitna, ma prawo zabijać, gdyż geniusz usprawiedliwia wszystkie zbrodnie na „zwykłych” ludziach. Morderstwo ma stać się rodzajem sprawdzianu jego odwagi. Choć jednocześnie bezpośrednią pobudką tego czynu jest zła sytuacja finansowa Raskolnikowa…

Książka ta była moją lekturą szkolną. Wiadomo, że czasami, a raczej często nie chce się czytać lektura. Przynajmniej w moim wypadku tak jest, że jeżeli mam czytać coś, to szkoły to odpadam. Bałam się, że przez pryzmat lektury ta pozycja wywoła we mnie złe uczucia. Jakie było moje zdziwienie, kiedy zaczęłam czytać, a pozycja była dla mnie bardzo interesująca. Nie wyobrażałam sobie, że aż tak bardzo wyciągnęła się w nią. Historia Raskolnikowa w pewnych momentach działa mi na nerwach. Nie rozumiałam jego zachowania, jednak starałam się patrzeć na tę sprawę z dwóch perspektyw. Muszę przyznać, że ta pozycja wywarła we mnie mnóstwo emocji, które nie zawsze były dobre, lecz nie przeszkadzało mi to w czytaniu. przeczytałam ją dość szybko, a już niedługo planuje czytać ją jeszcze raz. Może przy kolejnym razie będę patrzył na nią jeszcze inaczej. Pozycja ta jest świetna. Dajcie znać jak tam wasze odczucie po niej. Ocena 8/10