Wrony

Bardzo przejmująca i poruszająca. To naprawdę dobra pozycja.

Autorka książki, ukazuje nam życie rodziny, która na pierwszy rzut oka może wydawać się normalna. Jednak to tylko pozory. Pod powłoką szczęśliwej rodziny, kryje się przemoc psychiczna i fizyczna, brak wsparcia i akceptacji, ciągła krytyka. Czyli paskudny pakiet krzywd, z którymi musi się zmagać główna bohaterka - dwunastoletnia Basia.

Muszę przyznać, że podczas czytania tej lektury, na zmianę czułam ogromne wzruszenie, ból i złość. Nie mogłam również zdzierżyć faktu, że dorośli ludzie, posunęli się do tak krzywdzących i narażających zdrowie dziecka zachowań. Nasza główna bohaterka, musiała żyć w wielkim cierpieniu, lęku i samotności. Była przede wszystkim nierozumiana i niedoceniana, wiecznie porównywana do rok starszej siostry. Uważam, że jest to naprawdę dobra pozycja. Ukazuje nam sytuacje, które choć są naprawdę złe i przerażające, to w wielu rodzinach normalizowane dla dobra sprawców.

Dawno już nie było mi tak przykro podczas lektury.. 🥺 Już jakiś czas temu, po przeczytaniu recenzji @asiaqwert wiedziałam, że będzie to poruszająca historia. Nie sądziłam jednak, że wywoła we mnie aż tyle emocji! Ta cieniutka książka jest przykładem na to, że czasami mniej znaczy więcej.

Rodzina Basi jest jak owoc - na pierwszy rzut oka zdrowy i smaczny, ale jak obejrzysz go z każdej strony i przekroisz na pół, okazuje się że od dawna gnije. Dziewczynka uwielbia malować i przyglądać się wronom, które widzi za oknem. Obserwuje ich spokojne życie, podczas gdy jej własne skrzydła są regularnie podcinane i deptane przez despotyczną matkę, agresywnego ojca i zawistną siostrę. Oprócz nauczyciela plastyki, Basia nie ma żadnego sprzymierzeńca. Niestety nawet szkoła nie jest w stanie jej pomóc.

Nie mieści mi się w głowie jak można być tak podłym dla własnego dziecka. Współczułam Basi przez całą lekturę, a to co stało się na jej końcu mocno mną wstrząsnęło i jestem pewna, że zostanie mi w głowie na długi czas.

Nie jest to łatwa i przyjemna lektura, ale zdecydowanie warta przeczytania. Polecam wszystkim dorosłym, jako antyporadnik wychowywania dzieci.

Jeśli chodzi o samą książkę, jest ona bardzo dobrze napisana. Czyta się ją dobrze i szybko. Lekkie pióro autorki jest mi znane już od dawna, dlatego sięgnęłam po nią w ciemno. Szokuje i daje do myślenia temat zawarty w tej książce, a raczej problem, który obecny jest również w rzeczywistości w wielu rodzinach, a mianowicie problem przemocy, nieodpowiedzialności rodzicielskiej i znęcania się. Idealnie pokazuje jak się zachowywać, aby nie zasłużyć na miano matki. Myślę, że niektórzy powinni ją przeczytać.

,,Nagle pojmuję, że to jeszcze małe dziecko(...) przede wszystkim musi wyrosnąć na porządnego człowieka."

Co to znaczy porządny człowiek? Empatyczny, taki który szanuje innych a jednocześnie umie wyznaczyć granice i przekazać swoje zdanie, ale to też człowiek szczęśliwy.

Barbara i Kasia to siostry. Ulubienica taty i ulubienica mamy. Obie utalentowane, ale tylko jedna kochana. Druga w szkole stwarza pozory a w domu jest diabłem wcielonym w oczach matki. Matka się złości, ojciec leje.

Powiedz słowo, poskarż się...

Nie mów, będzie gorzej...

Ile tutaj jest emocji, bólu, krzywdy i łez. Krótka rzecz, na jeden wieczór.

Była tak przejmująca, że nie wiem co mam wam o niej napisać, żeby was zachęcić.

Przede wszystkim historia traktuje o rodzinie, podstawowej komórce społecznej, w której człowiek powinien się czuć bezpiecznie. Tutaj to słowo kojarzy się że strachem i cierpieniem. Smutek potęguje otoczenie, które coś tam próbuje zrobić, ale na wszystko patrzy przez palce. Dlaczego społeczeństwo ciągle nie umie reagować?

Droga, na której życie dopiero się rozpędza... I nagle bum!

Opowieść o sile słów i czynów. Jak szybko można stłamsić, zniszczyć i zdeptać drugiego człowieka, gdzie brak poszanowania podstawowych zasad i wartości wybijają się na drugi plan.

Pierwszy jest zarezerwowany dla cierpienia Basi, niewinnej istoty, która pragnie się przypodobać matce. Ogrzeć swoje dziecięce serce w odrobinie matczynej miłości, której tak potrzebuje do życia.

Niesamowicie dużo kwesti porusza ta krótka książka. Od dojrzewania, po tematy tabu, faworyzowanie dzieci i przemoc w rodzinie. Niezwykle przejmująca i poruszająca, rozrywa serce na kawałki a jednocześnie prosta i klarowna.

Polecam ten tytuł waszej uwadze👌