Większość bezwzględna. W kręgach władzy. Tom 2

Political fiction ? A może tak naprawdę wygląda nasza polityczna rzeczywistość ? ,,Większość bezwzględna” Remigiusza Mroza wciąga, fascynuje, ale i po trosze przeraża. Temat ataku terrorystycznego, który zagraża państwu, przynajmniej jak dla mnie, mniej ciekawy niż same rozgrywki polityków z I części.

,,W kręgach władzy” to jedna z nowszych serii Remigiusza Mroza. Autor tym razem skupił się na mało popularnym w Polsce gatunku – political fiction. ,,Większość bezwzględna” Remigiusz Mróz to drugi tom serii.

Remigiusz Mróz nie spoczywa na laurach

Niektórzy zarzucają pisarzowi, że pisze niezwykle dużo. Liczba wydanych książek w ciągu roku z całą pewnością zdumiewa, a Remigiusz Mróz wyprzedza pod tym względem innych autorów. Bywają tacy, którzy twierdzą, że jego książki tracą na wartości, gdyż jakim sposobem w ciągu roku można stworzyć tak wiele nowych powieści. Osobiście uważam, że autor ma w swoim dorobku lepsze i gorsze publikacje, jednak żadnej z nich nie zaliczyłabym do szczególnie nieudanych. Political fiction to nowy gatunek na polskim rynku, którzy przysporzył autorowi wielu nowych czytelników. Choć nie jestem fanką polityki, z serią zapoznaję się z przyjemnością.

,,Większość bezwzględna” Remigiusz Mróz

Daria Seyda piastuje urząd prezydenta, choć czasy po wyborach okazały się bardzo niespokojne. W życiu jej rywala także wiele się zmieniło, niekoniecznie na korzyść Hauera. Milena jednak nie odpuszcza i dalej pracuje nad wizerunkiem męża. U góry władzy zaczynają się niespokojne czasy, zawiązują się nowe sojusze, pojawiają wrogowie. Jak by tego było mało, pani prezydent musi zmierzyć się z tym, co spotkało ją w tomie pierwszym, czyli ,,Wotum nieufności”, do lektury którego serdecznie Was zachęcam.

Co dalej?

Zakończenie ,,Większość bezwzględna” Remigiusz Mróz daje czytelnikowi sporo do myślenia. Tak naprawdę nie wiadomo, co autor przygotuje dla nas w trzeciej części cyklu. Mimo sporych gabarytów, powieść czyta się naprawdę szybko. Jedyne, co może irytować, to wtrącanie ciekawostek, niedokańczanie myśli i urywanie ich w najciekawszym momencie. Osobiście uważam, że jeśli autor chciał poszczycić się wiedzą, co uważam za duży plus, powinien to zrobić w sposób całkowity, choć taki zabieg może zachęcić czytelnika do poszerzenia wiedzy we własnym zakresie. Moim zdaniem, ,,Większość bezwzględna” Remigiusz Mróz to książka nie tylko dla miłośników polityki, rzekłabym, że wręcz przeciwnie. Całość stworzona została w sposób obrazowy, bez problemu można zorientować się w rządowej fabule. Pisarz symbolicznie wplata także postać Chyłki z ,,Kasacji” oraz Gerarda Edlinga, występującego w ,,Behawioryście”. ,,W kręgach władzy” nie należy do moich najbardziej ulubionych serii autora, jednak uważam, że warto dać szansę i poświęcić czas tej serii.

Remigiusz Mróz to najgłośniejsze i najpłodniejsze nazwisko literackie w Polsce. Każda jego kolejna książka (a tworzy z zastraszającą wręcz prędkością) to pewny bestseller.

Po udanej lekturze Wotum nieufności. postanowiłem sięgnąć po kolejny tom serii, Większość bezwzględna. Bardzo lubię political fiction i byłem ciekaw jak Mróz poradzi sobie po raz kolejny z tym zagadnieniem.

Jak zwykle u Mroza atutem są doskonale odmalowani, pełnokrwiści i niezwykle różnorodni bohaterowie. Część bohaterów znamy z Wotum nieufności, część jest nowa. Jednych można lubić (zdecydowana mniejszość) innych nie, niektóre osoby wzbudzają wręcz obrzydzenie, ale z pewnością wobec żadnej postaci nie pozostanie się obojętnym.

Książka przesiąknięta brudem, bezwzględnością, bezpardonową walka, czyli polityką. Polityka i wszystko co z nią związane, są kwintesencją książki. Polityka u Mroza budzi niechęć, odrazę, odruch obronny. Ale jednocześnie książkę czyta się ze sporym zainteresowaniem.

Mróz ciągnie dalej wątki z Wotum nieufności, ale dodaje też całkiem sporo nowych, które oby nigdy się nie ziściły.

Książka jest na tyle realna (autor bazuje na wielu wydarzeniach dziejących się tuż obok, tu i teraz), że budzi uzasadnione obawy. Pewne wrażenie deja vu umacnia fakt, iż część postaci, zdarzeń do złudzenia przypomina te z realnego świata. Ot choćby Lechu i Kwachu i hmmm dziwno-demoniczno-straszny minister obrony narodowej...

Nowe wątki, o których wspomniałem to nowa partia na scenie politycznej (i to samo w sobie nie jest złe, ale chodzi o skład partii i jej...hmm..założenia) i widmo ataku terrorystycznego na jedno z wybranych miejsc w Polsce i związane z tym lekceważenie polskich-książkowych polityków.

Poza tym walka prezydent z premierem, szantaże, zakulisowe rozgrywki, problemy na gruntach prywatnych, biorący udział w wielu machinacjach Rosjanie i wiele innych wątków.

Ogromny plus za świetne dialogi, choć są momenty,w których książka jest odrobinę przegadana.

To wszystko połączone ze sposobem pisania Mroza sprawia, iż książkę czyta się w mgnieniu oka. Gorąco polecam. Większość bezwzględna to doskonała książka dla kobiet, jak i dla mężczyzn.

Remigiusz Mróz, to twórca, którego w Polsce zna praktycznie każdy. A przynajmniej ten kto lubi tego rodzaju literaturę. Młody pisarz, który ma już na koncie kilkanaście książek, a na premierę czekają kolejne. I dodatkowo, nie są to publikacje w jednym-konkretnym gatunku. Przeciwnie. Znajdziemy wśród jego książek historyczną opowieść z czasów wojny, kryminał, thriller, powieść science fiction, a nawet cykl kryminałów dziejących się na Wyspach Owczych. Pisarz ten ostatni cykl napisał pod pseudonimem i większość czytelników poczuła się jak barany. Nawet w temacie, rzec by można.

A political fiction? Cóż to kolejny gatunek, w którym trzeba się wykazać jakąś inwencją. I chyba pisarzowi się to udało, zważywszy, że to już drugi tom cyklu.

"Większość bezwzględna", bo taki tytuł nosi ten tom, rozgrywa się pewien okres czasu później niż wydarzenia z wcześniejszej części. Prezydent Seyda doskonale sobie radzi na swoim stanowisku. Do czasu, kiedy przed pewnym niezwykle ważnym międzynarodowym szczytem, otrzymuje informacje o wielce prawdopodobnym zamachu. Sytuację komplikuje fakt, że informacje te pochodzą od zaciekłego przeciwnika pani prezydent. Co robić w takiej sytuacji? Przekonajcie się sami.

Podsumowując, zarówno sama opowieść jak i bohaterowie całkiem dobrze skonstruowano. Czyta się to wyśmienicie, ze względu na to że pisarz słynie z lekkości swojego pióra. Jednak jak na political fiction cała ta historia trochę odbiegała od tego czego mogłem się spodziewać. Każdy może się zapoznać i wyrobić sobie własne zdanie. A zakończenie tej powieści w ogóle mi się nie spodobało. Mówię nie takim sytuacjom!