Tajemnica Wilczego Jaru Ii Zyzak Paweł

Najnowsza książka Pawła Zyzaka Tajemnica Wilczego Jaru przenosi czytelnika w okres sprzed wybuchu społecznego latem 1980 roku. Osią narracji jest sprawa katastrofy autobusowej, która wydarzyła się 15 listopada 1978 roku w Beskidach. Autor, łącząc style badacza, reportażysty oraz dziennikarza śledczego, dąży do wyjaśnienia przyczyn tragedii. Tłem dla tytułowej historii są największe katastrofy PRL-u. Paweł Zyzak wraca do wypadków z Osiecznicy i z Otłoczyna, do pożaru w rafinerii w Czechowicach-Dziedzicach czy do wybuchu gazu w warszawskiej Rotundzie. Nie tylko stara się wyjaśnić towarzyszące im kontrowersje, ale ukazuje uniwersalny mechanizm działania władz, sterujących organami śledczymi oraz przekazem medialnym, po to, by zablokować rozprzestrzenianie się niewygodnych informacji. Niniejsza książka stanowi emocjonalne świadectwo rodzin, które straciły w Wilczym Jarze swoich bliskich. Opisuje zmagania mieszkańców Żywiecczyzny z szarą rzeczywistością PRL-u, przedstawia meandry funkcjonowania lokalnej administracji, prokuratury, wojska i milicji. Ukoronowaniem całości są wyniki historycznego śledztwa, które poprzez setki relacji i dokumentów zaprowadziło autora do konkretnych i niespodziewanych wniosków w sprawie przyczyn katastrofy w Wilczym Jarze. Narastający na moście skowyt dobywający się z ludzkich gardeł. Silne uderzenie. Piskliwy dźwięk tarcia metalu o metal. Głuchy odgłos silnika i… Ryszard Bargiel ocknął się na dnie wąwozu: „Gdy podniosłem głowę, zobaczyłem, że jedzie podobny autobus jak nasz... w tym samym miejscu, tym samym otworem w barierze wpada do jeziora. Wpadał on przodem, miał zapalone światła”. „Te światła widzę do teraz” – mówi dziś Józef Bojęś. Z brzegu upadek, jakby w zwolnionym tempie, obserwował Janusz Kinek: „…Widziałem jego długie cielsko, jak koziołkował, nie słyszałem pracy silnika. Przed tym na moście zobaczyłem ogień i słyszałem łoskot. (…) W czasie jak leciał, słyszałem krzyki, aby go zatrzymać i dalej, aby się ratować”. Tak to widział Benedykt Szwed: „Dźwięk silnika mieszał się z krzykiem ludzkim. Takim cichym jękiem. Zdawało się, że to ci ludzie w środku autobusu tak wyją. Na moście było wtedy ponad sto osób i to oni tak naprawdę wydawali ten dźwięk... Zrobił takie pół obrotu i spadł na dach. Odbił się – dźwignął się raz i zatonął. Uderzenie o wodę to był taki wielki trzask. Po nim zapanowała zupełna cisza, jakby makiem zasiał. Przez kilkadziesiąt sekund nikt się do nikogo nie odzywał. Tylko pomruki…”. Siła uderzenia była olbrzymia. Wewnątrz z mocowań powypadały siedzenia, a z okien wyleciały wszystkie szyby. Wedle ocen biegłych autokar zawadził jeszcze kabiną kierowcy o dno zatoki, co dopełniło bezmiaru zniszczeń... 35. rocznica katastrofy w Oczkowie

Recenzje książki Tajemnica Wilczego Jaru Ii Zyzak Paweł (1)

1. 

   Recenzent Wybitny

   Ocena: 5/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Krzysztof G. w dniu 2014-02-18

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   4 z 7 osób uznało recenzję za przydatną

   Jak zwykle - profesjonalne podejście do tematu (dla Autora - tym razem tematu ze stron rodzinnych). Pasja dziennikarska wylewa się z każdego akapitu tego genialnego bądź co bądź thillera. A czyta się go znakomicie z uwagi na komunikatywny język i umiejętnie wykładane i odsłaniane karty (fakty). Sam opis wypadku (rozciągnięty na kilkanaście stron i parokrotnie przytaczany w innych miejscach książki w wypowiedziach osób, które go przeżyły) i późniejszej akcji ratunkowej niesamowicie wyostrza zmysły. Czytelnik mimowolnie najpierw staje się pasażerem feralnego kursu, by już za moment znaleźć się pośród ratujących ocalałych z wypadku.
   
   Rzecz na minus to fragment opisu z okładki: "Paweł Zyzak wraca do wypadków z Osiecznicy i z Otłoczyna, do pożaru w rafinerii w Czechowicach - Dziedzicach czy do wybuchu gazu w warszawskiej Rotundzie". W sumie racja - ale po kilkanaście zdań wzmianki o tych katastrofach (nie licząc Osiecznicy, opisanej w osobnym rozdziale) to stanowczo nadinterpretacja. Tym bardziej w przypadku, w którym ktoś decyzję o kupnie danej książki podejmuje w księgarni, posiłkując się wyłącznie streszczeniem z obwoluty. W tekście mamy też kilkanaście błędów składniowych i literówek (chętnie zatrudnię się jako korektor u PZ ;) ale, przy ponad pięciuset stronach pasjonującej lektury, to praktycznie tyle co nic.
   
   Szkoda, że parę osób, które mogłyby rzucić światło na pewne fakty czy dokumenty odmówiło rozmowy z Autorem, bo z pewnością poznalibyśmy więcej szczegółów, ale i tak dzięki "Tajemnicy Wilczego Jaru" o wypadkach w Oczkowie wiemy już bardzo dużo

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz

Komentarz

Twoja ocena:

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Jestem użytkownikiem produktu i opinia jest moim własnym zdaniem. Potwierdzam zapoznanie z zasadami dodawania i pisania recenzji

Dodaj recenzję