Projekt Prawda

„Czasem zastanawiam się, jakie błędy

widzi w sobie,

a które boi się zobaczyć we mnie".

Pierwszy raz spotykam się z książką pisaną w taki sposób. Wierszem. Jednak, tekst ten łączy się w tak spójny sposób, że przez kolejne wersy dosłownie się płynie. To historia siedemnastolatki, która podejmuje się projektu na zakończenie szkoły. Dziewczyna postanawia poznać swoje pochodzenie i wysyła próbkę swojego DNA do laboratorium. Świat zwala jej się na głowę, gdy okazuje się, że jej życie było jednym wielkim kłamstwem a ona? Sama nie wie kim jest. Pocieszeniem okazuje się jej partner w projekcie i jej dawny przyjaciel – Kodiak.

Byłam zafascynowana odmienną formą, którą autorka przelała na kartki papieru. Czytałam tekst wierszem. Maile i smsy stworzyły niesamowitą i niepowtarzalną historię, która wręcz pochłania. Losy Cordelii śledziłam z ogromnym zaciekawieniem. To jak prawda wpływa na jej teraźniejsze życie i burzy je. Kłamstwo, w którym żyła udowadnia jej, że nie wie kim jest i musi znaleźć drogę, aby to odkryć. Z tym wszystkim zostaje sama – tak jej się przynajmniej wydaje.

„Projekt prawda” to książka o poszukiwaniu własnej tożsamości i miejsca na ziemi. To piękna historia miłości oraz przyjaźni, która jest w stanie przetrwać nawet największą burzę. Polecam, jako moją #polecajkaodzaczytanej 🦉❤

Do książki „Projekt prawda” zachęciła mnie nie tylko bardzo ładna i dopracowana okładka, ale także opis, który zapowiadał w życiu młodej bohaterki dramat, z którym trudno jej się było pogodzić, pomimo tego, że w środku gdzieś to przeczuwała. Co innego jest jednak snuć domysły, a stanąć twarzą w twarz z prawdą, która szokuje, a jednocześnie osuwa grunt spod stóp młodej dziewczyny, która tak bardzo potrzebowała stabilizacji. Temat rodzicielstwa czy to biologicznego, czy też nie, nie należy do łatwych, nie ma się wpływu na to, kto jest biologicznym ojcem, czy matką, ale ma się wpływ na to, kto naprawdę zasługuje na to miano, nawet, jeśli w żyłach potomstwa nie płynie jego krew.

To, co powinno być prostym projektem genealogicznym, staje się odkryciem zmieniającym życie i cały światopogląd siedemnastoletniej Cordelii Koenig. Dziewczyna chciała jedynie osiągnąć sukces, zebrać wyższą notę za wykonaniem dodatkowego projektu, który miał potwierdzić jej pochodzenie, co z resztą wcześnie zrobiła jej siostra. Niewinne zadanie miało także przynieść jej korzyść pracy w zespole chłopaka, który był dla niej ważny, Kodiakiem Jonesem. Gdzieś w środku wiedziała, że różni się od swojej rodziny, jednak czasem każdy nastolatek w chwilach emocjonalnego wzburzenia myśli, czy mówi różne rzeczy, co nie znaczy, że w nie wierzy i pragnie, aby okazały się one prawdą. Kiedy Cordelia otrzymała wyniki badania DNA nie tego się spodziewa, w jednej chwili, cały uporządkowany świat lega w gruzach. Człowiek, którego kochała i miała za ojca, okazuje się nim nie być, nie z punktu biologicznego. Cordelia była zagubiona, sfrustrowana, czuła się okłamywana przez najbliższych tracąc do nich zaufanie. Czy uda jej się odzyskać równowagę i zaufanie rodziny? Czy taka prawda wpłynie na jej rozpad, czy wręcz przeciwnie scali ją? Ludzie popełniają błędy, ale co czuje ktoś, kiedy odkrywa, że popełniają je rodzice, ktoś, kto fundamentalnie budował świat od podstaw?

„Projekt prawda” autorstwa Medema Dante jest książką, która porusza, nie tylko za sprawą fabuły, jak i do niej podejścia. Jest niezwykle realistyczna, reakcje głównej bohaterki, nastolatki, która nie panuje do końca nad swoimi emocjami, jest nimi czasami przytłoczona i zagubiona, potrafią wywołać gęsią skórkę. Dla kogoś, kto wkracza powoli w ten całkiem dorosły świat, prawie znajdując się u jego progu, rodzina była fundamentem silnej więzi, a zarazem wzorem na to, jak powinno wyglądać życie, co, kiedy pojawia się na idealnym obrazie skaza, którą tak trudno wybaczyć? „Projekt prawda” został opowiedziany w bardzo specyficzny sposób, znajdujemy tutaj wiersze, e-maile, pojedyncze teksty, a wszystko zostało pięknie dobrane graficznie. Powieść zaczynamy od czytania rozmowy dwóch przyjaciółek na jakimś messengerze, co jest dość nowatorskim sposobem przekazania fabuły. Bardziej młodzieżowym, mam nadzieję, że w ten sposób będzie bardziej zrozumiały dla młodego czytelnika. Byłam świadkiem pewnej emocjonalnej podróży bohaterki i odkrywania samej siebie, swojej prawdziwej tożsamości, chociaż tak, naprawdę była sobą, nawet, jeśli miała zupełnie inne korzenie. Była owocem zdrady jej matki, popełnionego w przeszłości błędu, jednak ona sama nim nie była. Cordelia gubiła się tak bardzo, że okłamywała własną rodzinę, zmieniła się, co zostało dostrzeżone przez jej siostrę, a wiadomo, że w takich chwilach najlepiej pozostać szczerym z rodziną. Cordelia podejmuje wątpliwe decyzje, nawet wbrew radom swojej najlepszej przyjaciółki i Kodiaka.

To była szybka lektura, która była zarówno rozdzierająca serce, jak i wzruszająca. Niektóre z zagadnień omawianych to ciąża nastolatek, aborcja, prawdziwe przyjaźnie, romanse, odkrywanie samego siebie i prawdziwe znaczenie tego, co tworzy rodzinę. Zakończyła się naprawdę dobrze iw emocjonalnie satysfakcjonujący sposób. Myślę, że „Projekt prawda” spodoba się nie tylko nastolatkom.

Cordelia to jest z najpilniejszych uczennic w szkole. Czeka ją już ostatni projekt, od które wiele będzie zależeć. Chce tak jak siostra opisać swoje pochodzenie etniczne za pomocą wierszy. Gdy wysyła swoje DNA do zbadania nie przypuszcza, że wyniki będą tak zaskakujące. Dodatkowo pracę ma robić w parze z Kodiakiem, w którym wcześniej byłą zakochana, a który ma nieprzyjemną przeszłość. Odkrycie wyników sprawi, że dziewczyna przestanie we wszystkie wierzyć i większość kwestionować. Zaczyna doszukiwać się prawda, a zwykły projekt stał się poszukiwaniem własnej tożsamości. Co dziewczyna odkrywała? Czy poszukiwanie przyniosą oczekiwany rezultat? Jak potoczy się jej życie uczuciowe?

Spodziewałam się, że ta powieść będzie poruszająca i z pewnością mną wstrząśnie. Jednak nie przypuszczałam, że do tego stopnia! To ile emocji przeżywałam w jednym momencie było straszne, a jednocześnie niesamowite. To powieść, która zniszczy Was serce, zbuduje na nowo i da iskierkę nadziei.

Ta książka jest o tyle wyjątkowo, ponieważ nie jest napisana w klasyczny sposób, tylko wierszami. Jeżeli znacie powieści Crank czy Tippi i ja, to będziecie wiedzieć o co mi chodzi. To był świetny zabieg, bo nawet jeśli nie lubicie poezji to i tak zrozumiecie jej przekaz, a to pozwoliło autorce jeszcze mocnej oddać emocje bohaterów. Tutaj nie ma też tylko takiego testu wierszowanego, ale są też smsy czy emaile.

Bohaterowie są bardzo prawdziwi i jest ich całkiem sporo. Oczywiście na pierwszy plan wysuwa się Cordelia i Kordiak. Dziewczyna to skrupulatna uczennica, która wie czego chce i posiada szeroką wiedzę. Nie potrafi odpuścić czegoś, za co już się zabrała. Dąży do odkrycia prawdy, chociaż ma na drodze wiele przeszkód. To osoba, którą łatwo polubić i się z nią utożsamić. Kordiak zaś miał burzliwą przeszłość i wiele przeszedł. Teraz stara się wrócić na właściwe tory i poukładać własne życie. Jeśli kogoś to przekona to także piszę poezję, śpiewa i gra na gitarze! Jest naprawdę świetnym facetem, który uczy się na własnych błędach, ale i tak lubi małe szaleństwa. Jest jeszcze siostra Cordelii Bea, która z początku wydaje się niezbyt miła, ale warto dać jej czas. I Sara, którą uwielbiam za jej poczucie humoru i podejście do niektórych spraw!

Powieść czyta się naprawdę szybko i nie, nie jest to tylko za sprawą jej formy, ale tego, że cholernie trudno się od niej oderwać. Strony uciekają w zawrotnym tempie, a czytelnik chce tylko więcej i więcej. Jeśli macie ją w planach czytelniczych, to od razu odłóżcie resztę planów i zajęć na później, bo od niej nie będziecie się mogli oderwać.

Podsumowując Projekt prawda, to piękna, a zarazem smutna historia młodej osoby, która szuka własnej tożsamości. W krótkim czasie jej świat się wywraca, a ona nie wie jak sobie z tym poradzić. Szukanie prawdy nie zawsze kończy się szczęśliwym zakończeniem, a to czego się spodziewamy, nie zawsze wygląda tak samo w rzeczywistości. Ta książka opowiada jak nie zawsze więzy krwi są tak ważne by stać się dobrą osobą, a świat tak bardzo się nie zmiana jak dowiadujemy się czegoś, czego nigdy nie przypuszczaliśmy. To powieść o rodzinnej miłości, szukaniu własnego "ja", dojrzewaniu, pierwszym zakochaniu i poezji. Jedna z najlepszych powieści jakie w tym roku już przeczytałam i pewnie nieszybko z tej tabeli zniknie!

Zaczyna się niewinnie i właściwie od pójścia na łatwiznę. Cordelia na projekt zaliczeniowy do szkoły wybiera zbadanie swojego pochodzenia na podstawie testu DNA, dokładnie tak, jak zrobiła to wcześniej jej siostra. Swoje wyniki i odczucia ma opisać za pomocą wierszy. Dziewczyna ma też cichą nadzieję, że wyniki tego testu pomogą jej odnaleźć odpowiedź, dlaczego czuje się obco w swojej rodzinie. I tu zaczynają się problemy. Cordelia obstawiała pewne rozwiązanie, ale to, czego się dowiaduje jest jeszcze bardziej szokujące. Cały jej świat wywraca się do góry nogami. Jak teraz się w tym wszystkim odnaleźć?

Trzeba przyznać, że Projekt Prawda może początkowo nieco przerażać swoją formą - nie ma typowej narracji, za to cała historia jest przedstawiona za pomocą wierszy, wiadomości, maili, komunikatów. Jednak absolutnie nie powoduje to zgrzytów w czasie lektury. Wręcz przeciwnie! Niesamowicie wciągnęłam się w opowieść i dzięki takiej luźniejszej formie mogłam lepiej poczuć emocje bohaterów, których był cały ogrom. Po kilku stronach nie zauważałam już nawet, że nie ma tu takiego zwyczajnego narratora. Czytało mi się lekko, nawet jeśli tematy poruszane przez autorkę już takie nie były. Problemy młodych ludzi były przedstawione w realistyczny sposób, łatwo było zrozumieć rozterki bohaterów, a także poczuć do nich nić sympatii i chęć kibicowania im. Nie tylko losy Cordelii były ciekawe, ale także i Kodiaka - chłopaka, do którego nasza bohaterka miała słabość. Sytuacja z przyjaciółką Cordelii również była prawdziwie przedstawiona.

Projekt Prawda ma również coś dla fanów estetycznych wydań, a mianowicie - cudowne niebieskie strony. To prawdziwa ozdoba biblioteczki.

Nietypowa forma, jednak pragnienie przynależności i pasowania do tego jednego miejsca na ziemi tak bardzo znane każdemu z nas. Projekt Prawda to historia trudna i bolesna, a jednocześnie niezwykle wartościowa. Historia o kłamstwach, tajemnicach i o tym, jak poskładać się na nowo, gdy wszystko co znane, nagle staje się zupełnie obce. Cordelia białym wierszem zaprasza do najczarniejszych zakamarków swojej duszy - skorzystasz z jej zaproszenia?

@[Adres usunięty]

“Gdyby tylko mogła wyjąć serce

z piersi i zasadzić w doniczce

jak roślinkę.

Poić wszystkim, czego potrzebuje,

i włożyć na miejsce z powrotem,

kiedy miną trudne czasy.”

Siedemnastoletnia Cordelia Koenig musi stworzyć projekt na zakończenie szkoły. Ma w planach zbadać swoje etniczne pochodzenie, tak jak zrobiła to jej starsza siostra. Szczęśliwie ma pracować przy projekcie z Kodiakiem Jonesem, którym od dawna jest zauroczona. Jednak nie wszystko idzie po jej myśli. Gdy otrzymuje wyniki testu DNA, jej świat zaczyna się walić. Uświadamia sobie, że jej życie jest wypełnione kłamstwami. Czy Cordelia zdoła odnaleźć się w chaosie własnych uczuć?

“Projekt prawda” Dante Medemy to oryginalna, poruszająca i dojrzała opowieść o poszukiwaniu siebie i uczeniu się czym jest miłość. Jest opowiedziana za pomocą wierszy i wiadomości, dzięki czemu to nietypowa powieść, zachwycająca formą. Jest przy tym bardzo lekka i przystępna, doskonała także dla osób nieprzepadających za wierszami. Osobiście uwielbiam poezję, jednak rzadko kiedy trafia do mnie poezja współczesna. Tym większe było moje zdziwienie, gdy okazało się, że nie mogłam oderwać się od czytania. To wyjątkowa książka, można powiedzieć, że nie jest napisana słowami, lecz emocjami.

Historia Cordelii to bez wątpienia powiew świeżości w literaturze młodzieżowej. Po raz pierwszy miałam okazję czytać powieść napisaną wierszem i była to wspaniała przygoda. To książka, która niesamowicie wciąga, przez którą dosłownie się płynie. Mocno zadziałała na moją wyobraźnię, widziałam każde opisane w niej wydarzenie niezwykle wyraźnie. Także wrażliwość i delikatność Cordelii zrobiła na mnie duże wrażenie. Jej historia dostarczyła mi wielu emocji i jestem pewna, że to jedna z tych książek, które zyskują na każdym kolejnym przeczytaniu.

“Projekt prawda” Dante Medemy to powieść napisana z duszą. Pokazuje, że prawda nie zawsze wyzwala, lecz czasem jest ciężarem kierującym człowieka ku upadkowi. Pozwala także dostrzec, że poezją może być całe nasze życie, jeśli tylko spojrzymy na nie z odpowiedniej perspektywy. Ogromnie polecam, dajcie się nią zachwycić! :)

Sięgnęłam po tę książkę z czystej ciekawości. No dobra… Walory estetyczne okładki również zrobiły swoje. 🙈 Zaintrygowało mnie również to, że książka jest pisana w formie wierszy, maili i wiadomości SMS.

Jeśli chodzi o te dwie ostatnie rzeczy, to zdarza się, że pojawiają się one w książkach, które czytam. Jednak jeśli chodzi o te wiersze, to przyznam szczerze, że z początku nie wiedziałam jak się w tym odnajdę, bo to coś zupełnie innego. Dla każdego, kto myśli nad sięgnięciem po tę książkę- uspokajam. Nie jest to tekst z rymami częstochowskimi. Bardziej określiłabym to jako wiersz biały. (Ale uprzedzam. Ja się na tym nie znam.) Odnoszę wrażenie, że każdy czytając tę historię będzie ją odbierał inaczej. Niektórzy uznają to za szybką lekturę, a niektórzy skupią się na podziałach zdań, rozmieszczeniu ich i tym, co autorka chciała przekazać wybierając taką, a nie inną formę przekazu. Jakimkolwiek nie byłoby się czytelnikiem, to i tak wyniesie się z tej książki jakieś przesłanie, jednak od nas zależy jak bardzo będzie ono głębokie.

A sama historia? Jest drogą do poszukiwania siebie i zrozumienia swojej “inności”. Pokazuje też jak kłamstwo potrafi wpłynąć na więcej, niż jedno ludzkie życie. Kolejna książka poruszająca w nieszablonowy sposób emocje. Pokazuje miłość i przyjaźń, której jednocześnie może towarzyszyć samotność. Odkrycie tytułowej prawdy zmienia bohaterkę, która nagle zaczyna przeżywać poważny kryzys tożsamości i to w młodym wieku. Jak ją ukształtuje? Co w niej zmieni? Co odkryje Cordelia? I najważniejsze: czy i gdzie odnajdzie swoje miejsce w świecie?

To piękna, poruszająca i przede wszystkim inna historia. Nieszablonowy sposób przekazania treści jedynie podkreśla emocje i wewnętrzne rozterki bohaterki. Ja jak najbardziej polecam. Choćby dla odkrycia czegoś innego.

CZYTAJCIE TĘ KSIĄŻKĘ

Wyciszona, spokojna, zmęczona i zagubiona jak igła w stogu siana.

Taka właśnie usiadłam z „Projektem Prawda”. Wrażliwość, która była wyczuwalna od pierwszych błękitnych stron, oderwała mnie od rzeczywistości i przeniosła na Alaskę. Przeczytałam ją na raz i poczułam w środku, że rozumiem Cordelię. Rozumiem jej ból, złość, zagubienie, strach. Rozumiem jej szczęście i radość. Połączyła mnie z nią niewidzialna nić. W tej na pozór banalnej historii odnalazłam cząstkę siebie. Piszę na pozór banalnej, bo okazała się ona trudna i skomplikowana. Była podobna, a jednak całkowicie różniła się od wszystkich innych książek.

Chłonęłam każdą stronę. Wiersz, SMS, mail, wiadomość, ogłoszenie. Chłonęłam tę książkę jak zeschnięta ziemia wodę. A po przeczytaniu uświadomiłam sobie, że teraz, w tym dniu, godzinie, chwili i minucie – potrzebna mi ona była. Poruszyła moją duszę, skradła mi serce. Przepełniła emocjami tak, że… byłam totalnie rozwalona i pozwoliłam płynąć wstrzymywanym łzom. Tak, że szczerze się uśmiechnęłam, a nie tylko ułożyłam usta w grymasie.

Kiedy znajdujesz bohaterkę podobną do siebie.

Kiedy historia sprawia, że czujesz niedosyt.

To pragniesz więcej.

Pragniesz zostać z bohaterami. Tak cudownymi i naturalnymi.

Pragniesz towarzyszyć Cordelii, kiedy wali jej się świat.

Pragniesz mieć przy sobie kogoś, kto narysuje we wnętrzu twojej dłoni serce jako znak wsparcia.

Pragniesz poszukać samej siebie. 

„Projekt Prawda” to książka o szukaniu tożsamości i sile rodziny. Jest jak lekcja w szkole, tyle że dużo bardziej potrzebna, która pokazuje, że wsparcie, miłość, zrozumienie, przyjaźń, akceptacja i rodzina daje siłę, dzięki której żadne kłody rzucane pod nogi nie będą straszne. Jest historią pokazującą, że rodzicem nie zawsze jest ten, kto daje życie, ale ten, kto trwa i nas wychowuje.

Myślałam długo jak wam to przekazać, że „Projekt Prawda” to książka wyjątkowa i niepowtarzalna. I, mimo że napisałam tyle, to wydaje mi się, że to, co czytacie, to jest za mało. Pozostaje mi mieć więc nadzieję, że wy wiecie, że mnie rozumiecie.

Dla mnie to jeden z lepszych debiutów tego roku i na pewno jedna z tych książek, do której będę wracać.

„Będzie dobrze.

Teraz nie jest dobrze,

ale jeszcze będzie".

Czasami za pięknymi okładkami skrywa się nieciekawa treść. Jak jest w przypadku książki „Projekt prawda”? W tym przypadku, za piękną okładką, na pięknych niebieskich stronach skrywa się przepiękna opowieść. Cóż to była za przygoda.

Siedemnastoletnia Cordelia na zakończenie szkoły chce napisać projekt o swoim pochodzeniu etnicznym. Jedno badanie genetyczne burzy jej świat i stawia wszystko na głowie. A żeby tego było mało, dziewczyna pisze projekt wspólnie ze swoją miłością sprzed lat. Mogłoby się wydawać, że to historia, jakich wiele, jednak sposób jej przedstawienia czyni ją wyjątkową i niepowtarzalną. Ta opowieść porusza serce i duszę. Pełno w niej myśli, które są oczywiste, a jednak przedstawione w tak piękny sposób. Nie mam w zwyczaju zaznaczać cytatów w książce, a tu co chwilę to robiłam. A zakończenie wycisnęło ze mnie cztery miliardy łez.

Książka „Projekt prawda” skradła moje serce już od pierwszych stron. Jest to opowieść o poszukiwaniu swojej tożsamości, o miłości, o rodzinie, a całość okraszona jest nietuzinkową formą stylistyczną. Nie zdarza mi się czytać książek pisanych wierszem, ale ta jest fenomenalna i z całego serca polecam ją wszystkim, bez względu na wiek. Ja jestem nią oczarowana.

"Zawsze wiedziałam, że jestem inna."

*

Cordelia Koenig ma idealną rodzinę, świetną przyjaciółkę i doskonale się uczy. Od wyjazdu na studia dzieli ją tylko projekt końcowy. Idąc za przykładem starszej siostry, dziewczyna chce zbadać swoje pochodzenie etniczne i stworzyć wiersz na ten temat. Zostało więc tylko wysłać próbkę DNA, dogadać się ze swoim zespołem w osobie Kodiaka (💘) i napisać genialną pracę ... Co się jednak stanie, gdy wyniki testu wywróci jej świat do góry nogami, a jednocześni da szansę poznać PRAWDĘ o sobie...

*

"Projekt: PRAWDA" to książka nietypowa pod każdym względem. Poczynając od wykonania: niespotykane błękitne strony i cudowna okładka, kończąc na treści, która składa się tylko z przemyśleń, wierszy, maili oraz sms'ów.

*

Czytając tę książkę, miałam wrażenie, że niemal wkradłam się w życie bohaterki. Dzięki poznaniu treści jej prywatnych wiadomości i rozmyślań mogłam poznać nie tylko samą Cordelie, co jej sposób myślenia i postrzegania świata.

*

Fabuła książki jest ciekawa i pełna zaskoczeń, chociaż momentami również przewidywalna, co niestety w moim odczuciu jest typowe dla dramatów młodzieżowych. Jednak dzięki intrygującej formie oraz ilość emocji ukrytych w treści nie mogłam się nawet na chwilę oderwać od czytania.

*

Podsumowując... "Projekt: PRAWDA" zdecydowanie wyróżnia się na tle innych książek młodzieżowych i w moim odczuciu nie można obok niej przejść obojętnie. Oceniam na 9/10 .

Są takie książki, które na długo zapadają nam w pamięć. Wciąż o nich myślimy, analizujemy, wracamy do nich. Jedną z takich książek jest właśnie Projekt prawda autorstwa Dante Medema – książka reprezentująca literaturę młodzieżową, do której miałam zaszczyt i przyjemność napisać swoją rekomendację.

Siedemnastoletnia Cordelia Koening od dziecka czuła się w swojej rodzinie obco. Swoje niedopasowanie tłumaczyła… adopcją. Gdy na zakończenie szkoły średniej musiała zrobić w parach jakiś projekt, postanowiła zbadać swoje etniczne pochodzenie. Co więcej, postanowiła za jednym zamachem upiec dwie pieczenie na jednym ogniu – postarała się wykonywać projekt w parze z Kodiakiem, chłopakiem, w którym od dawna jest zakochana. W ramach projektu musi wysłać próbkę swojego DNA do laboratorium. Gdy w końcu dostaje wyniki testu, wali się jej cały dotychczasowy świat. Okazuje się bowiem, że miała wiele racji….

Nastolatka ma wrażenie, że całe jej dotychczasowe życie było kłamstwem, ułudą, mistyfikacją stworzoną przez matkę, która zdradziła ojca. Traci zaufanie do matki, coraz bardziej oddala się od swojej rodziny i otacza niewidzialnym murem. Spędza coraz więcej czasu z Kodiakiem – chłopakiem z gitarą i przeszłością. Chłopakiem, od którego powinna trzymać się z daleka. Jak pogodzić odwieczny konflikt serca i rozumu? Do jakiego stopnia życie nastolatki może odmienić jeden szkolny projekt?

Projekt prawda to młodzieżowa powieść poetycka, napisana w formie wiersza. Składają się na nią również SMS-y, maile oraz wiersze. Poza niezwykłą formą, książkę tę wyróżnia również piękna szata graficzna. Strony wewnątrz są w kolorze niebieskim, okładka zaś w polskim wydaniu jest różowo-niebieska i błyszcząca. Wydawnictwo Media Rodzina zawsze wkłada całe swoje serce w projektowanie książek, tak, by były niepowtarzalne. Nie inaczej było i tym razem. Projekt prawda to prawdziwa uczta dla zmysłów i książka zawierająca ważne treści – nie tylko dla młodzieży.

Gorąco zachęcam do przeczytania jej i zastanowienia się, jak ważna w naszym życiu jest prawda i do czego prowadzi zatajanie jej przed najbliższymi.

[Adres usunięty]

Dla Cordelii Koenig wykonanie projektu na zakończenie szkoły to tylko formalność – nauka nigdy nie sprawiała jej problemu, a pomysł podsunięty przez jej siostrę, aby w ramach projektu zbadać swoje pochodzenie etniczne, napełnia ją ekscytacją. Będzie musiała tylko wysłać próbki swojego DNA do laboratorium i zaczekać na wyniki… Kiedy jednak dostaje ona wiadomość zwrotną z labolatorium, świat Cordelii wywraca się do góry nogami. Dziewczyna traci poczucie przynależności i tożsamości, a na swoją matkę nie potrafi patrzeć już inaczej niż z rezerwą i dystansem. Czy raz zburzony porządek życia można na nowo poskładać? Czy Cordelia zdecyduje się podążać za nowo odkrytym tropem i dowiedzieć się więcej o swojej prawdziwej tożsamości?

Czasem zdarza się, że po przeczytaniu zaledwie kilku pierwszych stron książki, wyczuwacie w rozpoczynanej lekturze pewien rodzaj wyjątkowej wrażliwości i subtelności, która mówi wam, że to, co czytacie, będzie czymś wielkim. Ja miałam tak w przypadki ,,Projektu Prawda". Zabrałam się za tę książkę w najbardziej intensywnym okresie semestru na studiach, ale przeczytanie jej zajęło mi znacznie mniej czasu, niż przewidywałam. Właściwie to pochłonęłam ją w zaledwie dwa wieczory, a podczas czytania nieustannie towarzyszył mi ten rodzaj przyjemnego oderwania od rzeczywistości, który pojawia się, gdy czytacie coś nadzwyczaj wciągającego.

Zacznijmy jednak od początku. Główną bohaterką książki jest nastoletnia Cordelia Koenig – bystra i inteligentna dziewczyna, która jest u progu ukończenia szkoły średniej. Jak wszyscy uczniowie, musi wykonać własnego pomysłu projekt, który wieńczył będzie jej naukę w liceum. Cordelia postanawia wykonać badanie DNA, które pokaże jej dokładnie, jakie pochodzenie ukryte jest w jej genach, a następnie wykorzystać wyniki do projektu. Dziewczyna odkrywa jednak coś, czego się nie spodziewała – coś, czego odkryć nie chciała. Jest to moment zwrotny w życiu nastolatki, która traci jeden z najważniejszych elementów istnienia człowieka – poczucie tożsamości i przynależności.

,,Projekt Prawda" wyróżnia się na tle innych młodzieżówek przede wszystkim swoją formą. Nie poznajemy bowiem historii Cordelii poprzez klasyczną narrację przeplecioną dialogami, lecz przez jej wiersze, wiadomości wymieniane ze znajomymi oraz maile, jakie otrzymuje i wysyła. Wiersze te nie są najbardziej wyszukaną formą poezji, lecz jej „codzienną” odmianą, jak bym ją nazwała. Jednak jest to w mojej opinii odpowiednie uproszenie – w końcu gdybyśmy chcieli przeczytać tomik poezji, sięgnęlibyśmy po niego, a nie po książkę młodzieżową. Jednak w wierszach Cordelii zachowane jest piękno języka i delikatna, kobieca subtelność, w której się zakochałam. Ciężko jest to wytłumaczyć, jednak sposób, w jaki autorka (poprzez Cordelię) opisuje trudne doświadczenia bohaterki, sprawia, że cała historia jest jeszcze bardziej przejmująca. Jednocześnie jednak tragizm ten nie jest narzucający się, nie toniemy w nim podczas czytania – wręcz przeciwnie, subtelność jest mocną stroną tej lektury.

,,Projekt Prawda" to jedna z tych książek, które pozostawiają czytelnika wrażliwszym. Możecie tego nawet nie czuć, ale podczas czytania powolutku się rozklejacie, stajecie się bardziej podatni na emocje, bardziej empatyczni i zdolni do wzruszeń. Historia ukazana w tej powieści sama w sobie nie jest niesamowicie oryginalna – zresztą wiadomo, że powstało już tak wiele książek, że trudną rzeczą jest znaleźć niszę, której nikt wcześniej nie odkrył. Jednak Dante Medema znajduje inny sposób, aby dotrzeć do czytelnika – robi to za pomocą dobrze dobranych słów i delikatności.

Historia Cordelii pokazuje, jak ważne są nasze korzenie – to, co tworzy naszą tożsamość i poczucie bezpieczeństwa. Gdy jeden raz je utracimy, bardzo trudno jest je odbudować. Bohaterka na koniec dochodzi jednak do wniosku, że w odbudowaniu siebie pomóc jej mogą najbliżsi. Jest to lekcja, którą można wyciągnąć z powieści Dante Medemy – człowiek potrzebuje do życia relacji, a sam niewiele może działać. To wsparcie i miłość innych daje nam siłę, aby realizować swoje cele.

,,Projekt Prawda" to lektura, którą doceniłam za wyjątkową wrażliwość i oryginalność formy. Przepadam za poezją i w głębi duszy jestem romantyczką, więc wiersze i ładne słowa trafiają do mnie skutecznie. Myślę jednak, że nawet jeśli poezja to nie Wasza bajka, warto jest przeczytać książkę Dante Medemy, która wyróżnia się spośród innych młodzieżówek, a co najważniejsze – zostawia po sobie ślad w czytelniku: wyjątkowy rodzaj wzruszenia, który dociera głęboko do serca.

Poezja jest niczym szept duszy. Zdaje się wybrzmiewać prosto z serca i czaruje swoją szczerością. Nawet gdy mówi o fikcyjnych wydarzeniach, wciąż sprawia wrażenie, jakby autor zdradzał sekret przeznaczony tylko dla naszych uszu. Poezja upiększa świat zdań, choć nie każda jej forma stanowi dla nas piękno.

„Poezja jest muzyką,

która łączy słowa w dźwięki. "

Co więc się stanie, gdy artysta zrezygnuje z prozy na rzecz poezji z wstawkami z komunikatorów? Połączy tak odmienne formy — chaotyczne smsy, oficjalne maile i zgrabne wiersze — by opowiedzieć historię o pewnym projekcie, pewnej rodzinie i pewnych uczuciach? Czy możliwe jest, by taka zabawa mogła przypaść do gustu szerszemu gronu odbiorców?

„Wspinam się na pokrytą śniegiem górę tylko po to, żeby się przekonać,

że nie ma dla mnie bezpiecznej drogi z powrotem."

Dante Medema kryje w sobie potencjał. Potencjał, który musiała częściowo poskromić i ukryć, by jej twory były zrozumiałe dla kogoś, kto na co dzień nie obcuje z tekstami wierszowanymi. Całość napisała w sposób przystępny dla każdego, czym otworzyła furtkę do innego świata literatury młodzieżowej. A wszystko z pomocą historii o Cordelii. Nastolatki, która staje przed wyzwaniem stworzenia projektu na zakończenie szkoły. By lepiej poznać siebie, postanawia zbadać swoje pochodzenie. Musi tylko wysłać próbkę DNA, napisać kilka wierszy o swoich korzeniach i dostać wysoką ocenę. Brzmi jak zadanie niezwykle łatwe, ale wyniki niszczą świat, jako dotychczas znała. Cordelia gubi się w tym, kim jest, co czuje i jak wyglądać ma jej przyszłość. Ostatnia klasa, zawirowania rodzinne i rozterki związane z Kodiakiem wywołują ogom emocji, które bohaterka przelewa na papier w postaci wierszy. Wierszy, dzięki którym poznajemy po kolei losy nastolatki.

„Znacznie łatwiej napisać wiersz i zostawić go w notesie,

niż powiedzieć, co czuję."

Och, ile było w tym uczuć! Mniej dialogów, mniej akcji, a przede wszystkim chaos emocji, zagubienie i determinacja, by na nowo poczuć się sobą. Niedopowiedzenia wciąż siedzą w mojej głowie, ale tylko dodały tej historii uroku. Spotęgowało wrażenie czegoś ulotnego acz wyraźnego. Podkreśliły wartość pewnych elementów, by stopniowo wyciszyć te mniej istotne w naszym życiu. Te, które nie przynoszą niczego dobrego, a jedynie potęgują chaos.

Cordelia w poezji odnajduje ucieczkę. To jej sposób na okiełznanie nadmiaru emocji i uchwycenie ulotnych chwil. Pomysł nakreślenie całej historii za pomocą wierszy, uważam więc za zabieg fantastyczny! To Cordelia jest narratorką i to jej teksty mówią o tym, co wokół niej i w jej wnętrzu się dzieje. Odejście od prozy sprawiło, że opowieść stała się bardziej prawdziwa. Że byłabym w stanie uwierzyć, iż gdzieś tam żyje ta zagubiona nastolatka i tworzy coś w rodzaju pamiętnika. Zabieg więc w moim odczuciu trafiony. Wiersze autorki nie do końca odpowiadają mojemu gustowi, ale jedynie dlatego, że uważam ja za zbyt proste. To z kolei jest kolejnym atutem. Bywają one bardo dosłowne i zawierają w sobie fragmenty dialogów. Wyraźnie nakreślają fabułę i emocje, więc nikt nie powinien mieć kłopotów z ich odczytaniem. Mają w sobie jednak lekkość i określiłabym je jako zgrabne, więc tekst zdecydowanie czyta się przyjemnie.

Jeśli natomiast chodzi o samą historię — podoba mi się jej przesłanie i to jak została ukazana. Jak bohaterka gubi się, gdy wszystko w niej zdaje się wrzeć, by w końcu znaleźć ukojenie. Cordelia zadaje pytania, które każdy zna z doświadczenia - kim jestem i co mnie definiuje. Czeka ją jednak wyboista droga do znalezienia na nie odpowiedzi, a my mamy szansę ją obserwować i wynieść z tego naukę.

Bohaterowie występują w szerokiej palecie barw, choć nie poznajemy ich dobrze. Oczywiście jako czytelnik mamy sympatie czy antypatie, ale zdają się oni być bardzo odlegli. Na pierwszym miejscu jest historia głównej bohaterki, a reszta stanowi jedynie tło. Zwykle nie przekonują mnie tak zbudowane opowieści, ale jeśli weźmiemy poprawkę na formę całości — wybaczam. Ten jeden raz.

„Projekt prawda" jest powiewem świeżości w literaturze młodzieżowej. Udowadnia, że znane historie można opowiedzieć na inny, wyjątkowy sposób. Nie jest to lektura, która będzie cieszyła się wyłącznie pochlebnymi komentarzami, ale zdecydowanie stanowi przyjemną odmianę od standardowych form, które z czasem mogą już zmęczyć czytelnika. Pierwszy raz w tej gałęzi literatury trafiłam na coś tak interesującego!

„Chodzi o to, żeby żyć w zgodzie z sobą,

w głębi serca."