Nigdy

Książka ''Nigdy'' Folleta moim zdaniem jest bardzo na czasie. Trafiłem na nią przypadkiem, ale jak tylko przeczytałem streszczenie, od razu wiedziałem że chcę ją przeczytać. I faktycznie pochłonąłem ją w kilka wieczorów. Znalazłem w niej po trochę wszystkiego, jest akcja, jest romans, jest przygoda. Nie do końca mój gatunek powieści, ale fabuła mnie wciągnęła. Było trochę nużących momentów i przydługich opisów, które wybaczam jej z uwagi na całokształt. Nie jest to może literacka górna półka, ale na pewno nadaje się w sam raz do odstresowania na jesienny wieczór. Kubek herbatki, kocyk i można przenieść się do świata intryg.

Moja żona jest ogromną pasjonatką powieści z pogranicza thrillera i książki przygodowej. Na jej czterdzieste urodziny zdecydowałem się zakupić jej jakiś ciekawy tytuł. Nasza wspólna znajoma poleciła mi książkę angielskiego pisarza Kena Folletta "Nigdy". Zamówiłem ją przez Internet i podarowałem małżonce. Przeczytała ją w dwa dni i oznajmiła mi radosnym tonem, że od wielu lat, nie miała tak wciągającej lektury w rękach. Doskonale zredagowana fabuła, wyczuwane podczas czytania napięcie, charakterne postacie oraz wyjątkowy klimat powieści. Postanowiłem sprawdzić, czy żona ma rację i w pełni podpisuję się pod jej opinią. Rewelacja.

Powieść jest wielowątkowa, a takie lubię najbardziej. Wątki przygodowe - zdecydowanie na plus, czytałam jednym tchem. Elementy polityczne - tu się trochę wynudziłam, ale to moje osobiste odczucia, bo nie jestem fanką takich tematów. Podobały mi się postacie, szczególnie Kiah. Lektura dała mi spore pole do przemyśleń, niekoniecznie pozytywnych, o kierunku, w który zmierza świat oraz ogromie władzy, którą oddaliśmy politykom. Choćby z tego względu poleciłabym te książkę - to kwestie, nad którymi warto się pochylić, ale często brakuje do tego okazji. To moja pierwsze książka Folletta, ale teraz zdecydowanie zainteresuję się innymi.

Fajna pozycje na jesienne wieczory pod kocem.

Na jesienne wczesne wieczory przepis jest tylko jeden - sprawdzony autor, gruba książka, koc i kubek gorącej herbaty. Wtedy wszelkie troski dnia codziennego umykają na bok a my możemy w pełni popuścić wodzę wyobraźni.

Najnowsza książka Kena Folletta świetnie sprawdzi się w takim zestawieniu, ponieważ liczy sobie ponad siedemset stron, obiecuje przygodę pełną niezapomnianych wrażeń a sam autor już niejednokrotnie udowodnił, że potrafi skupiać uwagę czytelnika a jego historie są pomysłowe, emocjonalne i zaskakujące. Czy "Nigdy" również zalicza się do tego grona? Owszem, choć szczerze mówiąc na początku potrzeba chwili, by wgryźć się w fabułę i przejść przez przyjemny, ale trochę zbyt mało dynamiczny wstęp. To jednak liczne połączenie gatunkowe od sensacji, thrillera, powieść polityczną i czasami wkraczającą na tory historyczne, więc potrzeba czasu, by to wszystko odpowiednio poukładać.

Follett snuje przerażającą, ale zabójczo prawdziwą, potencjalną wizję niedalekiej przyszłości. Nawiązuje do sporów pomiędzy przywódcami państw, do niesnasek i konfliktów, które zaczynają się od niewielkich przepychanek a kończą na rozpoczęciu wojny nuklearnej. W aktualnych czasach to mroczna, ale tym bardziej przerażająca wizja, ponieważ czytelnik bez problemu potrafi przełożyć rozgrywane wydarzenia na prawdziwe życie i zastanawia się czy obrazowy styl autora i jego doskonała, szczegółowa tendencja do oddawania emocji oraz wydarzeń jest jedynie oznaką nieograniczonej wyobraźni czy może wstępem do prawdziwego życia.

Historia składa się na splot życia kilku bohaterów. Poznajemy Pauline Green, amerykańską prezydent, która robi wszystko, by uniknąć wojny nuklearnej, Chang Cai, szefa chińskiego wywiadu, Tamarę i Abdula, agentów CIA prowadzących w Afryce Północnej prace nad rozbrojeniem islamskich terrorystów aż w końcu Kiah, którą chyba polubiłam najbardziej, ponieważ zdecydowała się pokonać Saharę, by zapewnić przyszłość swojemu dziecku. ta barwna paleta osobowości wydaje się ze sobą na pozór nie połączona, ale im więcej stron przerzucimy, tym więcej połączeń dostrzeżemy a zachwyt nad kreacją bohaterów ustąpi miejsca misternej intrydze, która składa się na szereg zaskakujących decyzji. Wspomniani bohaterowie robili wszystko, by uchronić świat przed zagładą, ale czy to wystarczy, by uciec przed przeznaczeniem?

Ken Follett może pochwalić się licznymi zakręconymi, w pełni dopracowanymi, dającymi do myślenia powieściami a "Nigdy" dorównuje jego największym dziełom. To lektura, która wpływa na czytelnika indywidualnie, ponieważ wydaje się boleśnie aktualna i wręcz prorocza. Pomijając jednak fakt aktualnego tematu, muszę przyznać, że autor wykonał kawał solidnej pracy, prezentując nam plejadę charyzmatycznych i intrygujących bohaterów, których przygoda nie zwalnia tempa a wiszące w powietrzu napięcie staje się motorem napędowym. Liczne osobowości, miejsca oraz przeznaczenia łączą się w historię od której po prostu nie można się oderwać a dzieła dopełniają skrajne emocje i idealnie oddające to co nas otacza.

Jeśli widzę powieść, którą napisał Ken Follett, to biorę w ciemno. Wiem, że zawsze mogę liczyć na lekturę z najwyższej półki. Tak też się stało za sprawą jego nowej książki. Po skończeniu czytania mogę stwierdzić, że "Nigdy" wstrząsa, pobudza emocje i potrafi przerazić.

Świetnie skonstruowana fabuła wciąga, przenosząc do różnych miejsc, ukazując zmagania głównych postaci. Pomimo tego, że książka jest obszerna i ma ponad 700 stron to czyta się ją bardzo szybko. Zachwyca styl autora i umiejętność przedstawienia przez niego wydarzeń tak, żeby nie było ani chwili nudy. Wszystko świetnie się tutaj łączy ze sobą co też zaliczam na wielki plus. Mogę dodać jeszcze tylko jedno. Jeśli szukacie doskonałej książki, która wręcz porywa podczas czytania, to sięgnijcie po tę powieść!

Świat a oblicze kryzysu? To jedna z tych pozycji czytelniczych, która może zrodzić więcej pytań niż odpowiedzi. Jeżeli zbytnio nie interesujemy się historią czy też nie analizujemy rozgrywek politycznych, to ta książka może nas zainteresować, jednak dla osób obeznanych z tematem jest to już kwestia dyskusyjna. Z niektórymi twierdzeniami w książce osobiście się nie zgadzam, ale oczywiście każdy ma swój punkt widzenia. Książka zachowana jest w konwencji thrillera, jednak w moim osobistym odczuciu momentami mnie nużyła, trochę męczyła, ale to już są indywidualne preferencje czytelnicze, jednakże budowanie w niej napięcia jest jak najbardziej na duży plus.

„Nigdy” to najnowsze dzieło Kena Folletta i przy okazji taki „mały grubasek”. Do tej pory moja przygoda z książkami autora była dość burzliwa. Jedne książki potrafiłam pochłonąć w dwa dni, a z innymi męczyłam się tygodniami. W przypadku „Nigdy” muszę przyznać, że były różne momenty.

Za sprawą lektury wędrujemy po prawie całym świecie. Fabuła skupia się przede wszystkim na tym, że istnieje możliwość wybuchu III Wojny Światowej.

Autor przedstawia nam wiele elementów układanki, które być może do siebie pasują. Jednak kilka z nich zdecydowanie zostało oderwanych od rzeczywistości tworząc tym samym zaburzony obraz całości. Follett ma doskonałą wiedzę na temat polityki i to jest fakt niezaprzeczalny. Potrafi w swoich książkach przedstawić wiele smaczków politycznych i obyczajów panujących w rządach największych mocarstw świata. Nie zabrakło tego także w „Nigdy”. Nie raz mnie zaintrygował, zaskoczył i sprawił, że niektórych wydarzeń kompletnie się nie spodziewałam, ale to akurat jest na zdecydowanie duży minus. Momentami autor próbował w moim odczuciu na siłę poprawić historię co spotkało się z marnym skutkiem. Bardzo się na tym zawiodłam! Dodatkowo niektóre opisy są tak długie, że Follett skutecznie mnie usypiał.

Jeżeli chodzi o bohaterów to jak zawsze mamy do czynienia z wieloma osobami i tutaj naprawdę nie można mieć zastrzeżeń. Sprawnie umieszcza ich w dość rozbudowanej fabule i steruje nimi jak marionetkami.

Pomimo, że do „Nigdy” mam dość mieszane uczucia to trzeba przyznać, że autor „trafia w punkt”. Wystarczy jedna nietrafna decyzja, aby doprowadzić do katastrofy rozmiaru globalnego. Skutki III Wojny Świtowej mogłyby być druzgoczące i nawet nie chce myśleć o tym czy ma szansę kiedyś wybuchnąć.

Książka mi się podobała, ale i momentami bardzo nudziła. Wpadki z historią są dla mnie nie do przyjęcia. Zapewne osoby, które się nią nie interesują będą w stanie przymknąć na to oko. Czy polecam? I tak i nie. Po prostu jeżeli lubicie intrygi polityczne to sięgnijcie po tę książkę i przekonajcie się sami czy przypadnie Wam do gustu.

"Nigdy" Kena Folletta to świetnie napisany thriller polityczny. Brytyjski pisarz znów pokazał swój kunszt pióra. Choć książka nie należy do lekkich i ma ponad 700 stron, to przeczytałam ją w zaledwie 4 dni. Świetnie wykreowani bohaterowie i wielowątkowa fabuła, to ogromne plusy tej książki. Tu nie można się nudzić. Autor zabiera nas na niezłą wycieczkę od gorącego Chadu, przez Waszyngton, aż do Chin. Tu znajdziemy wszystko. Autor świetnie pokazał, że wystarczy jedna zła decyzja, jedna zła osoba na wysokim stanowisku, by doprowadzić do ogromnej katastrofy. Jeśli lubicie thrillery polityczne, to szczerze wam polecam książkę Kena Folletta.

Zwykle, książki Folleta są błyskotliwe, pomysły rzutkie, a treść dopieszczona i pasująca do siebie jak elementy puzzli. W najnowszej książce tego nie brakuje, ale też kilka ważnych spraw wykoleiło się z hukiem, nawet jeśli to tylko fikcja, to pewne sprawy są nienaruszalne.

Cała historia tutaj, skupia się na tym, że istnieje możliwość wybuchu III wojny światowej i, że nieporozumienia, błahe, początkowo mało istotne sprawy mogą urosnąć do rangi globalnego problemu i zapoczątkować konflikt, którego nie da się zatrzymać.

Ken Follet w swoich powieściach potrafi wciągnąć w fabułę wszelkie polityczne smaczki. Doskonale zna zasady panujące w rządach największych światowych mocarstw, potrafi zaintrygować, zaskoczyć, poprowadzić historię tak, by zadziwiała. W najnowszej książce autor trochę o tym zapomina. Bywają momenty, w których Follet trochę przynudza. Rozwleka niepotrzebnie pewne sytuacje, błądzi żeby wnieść do opowieści troche niepokoju, a to summa summarum przynosi odwrotny skutek.

Trzeba przyznać jednak, że autor nadal kładzie duży nacisk na mnogość bohaterów. Tworzy je z rozmachem, wkręca bez problemu w fabułę i lubi nimi sterować jak marionetkami. To zawsze jest mocna strona jego powieści i tutaj się to nie zmienia.

To potężne tomisko przyniesie radość ludziom, którzy na co dzień nie interesują się historią, nie wnikają w polityczne światowe zagrywki i nie orientują się we wszystkich mniejszych lub większych intrygach. To pasjonująca lektura dla świeżaków. Cała reszta natomiast, może mieć zupełnie inne zdanie, ale to już pozostawiam osobistym odczuciom.

"Nigdy" to dla mnie bardzo ważna książka, która w pewnym sensie otworzyła mi oczy. Przeczytałem ją w styczniu i zrozumiałem, że to, co opisuje tutaj autor, jest jak najbardziej możliwe i prawdopodobne. Wcześniej chyba nie dopuszczałem do siebie tej myśli. Powieść świetnie łączy w sobie cechy charakterystyczne dla różnych gatunków, np. sensację, thriller i książkę obyczajową. Przerażająca, wciągająca, niezwykle realistyczna. Jest to na pewno trudna książka, niemniej jednak myślę, że naprawdę warto ją przeczytać.

"Nigdy", to książka autorstwa Ken'a Folletta, którą dostałam od mojej mamy na urodziny. Przyznam się szczerze, że na początku dosyć sceptycznie odniosłam się do podarku, ale postanowiłam przeczytać, powieść. I jestem nią zachwycona! Doskonała mieszkanka thrillera, z akcją i niesamowita dawka adrenaliny, towarzysząca czytelnikowi na każdym kroku. Przeczytałam książkę w dwa dni i dalej nie mogę wyjść z podziwu na rewelacyjną fabułą i zaskakującym zakończeniem powieści. Dla mnie rewelacja. Polecam każdemu.

Tytuł książki wydaje się intrygujący i zdecydowanie sprawił, że sięgnęłam po tę książkę. Problemem powieści Kena Folletta wydaje mi się jednak długość, jestem raczej zwolenniczką krótszych książek, mniej zobowiązujących. Wizja świata przedstawionego w tym dziele wydaje się przerażająca, jeden przycisk dzieli nas od katastrofy. Powieść Folletta zaczęłam jeszcze przed wybuchem wojny, a jej lekturę musiałam dawkować, dopiero ją skończyłam i nabrała dla mnie bardzo aktualnego charakteru. Mimo wszystko polecam tę lekturę, zdecydowanie otworzyła moją perspektywę na wiele wydarzeń.

Muszę przyznać, że nie wybrałam sobie najlepszego momentu na sięgnięcie po tę książkę, gdyż zrobiłam to na tydzień przed tym, co wydarzyło się na terenie Ukrainy. Z przerażeniem uświadomiłam sobie, że to, co wszystko, o czym autor napisał, tak naprawdę może się wydarzyć i się właśnie wydarza. Bo czy ktoś przypuszczał, że w XXI wieku, w Europie, może dojść do wojny? A jednak to wszystko dzieje się na naszych oczach. Uważam, że warto sięgnąć po tę pozycję, aby przekonać się, co tak naprawdę może nas czekać.

Wiele bym dała, aby fabuła tej książki nigdy nie stała się prawdą. "Nigdy" opowiada bowiem w tak realistyczny sposób o możliwym konflikcie nuklearnym, że momentami aż czułam rzeczywisty niepokój podczas czytania tej pozycji. Follett w mistrzowski sposób wpływa na emocje czytelnika, trzymając go w napięciu właściwie od pierwszej strony, aż do ostatniej i sprawiając, że nawet na długo po zakończeniu lektury, nie da się o niej łatwo zapomnieć. We mnie na pewno pozostawiła pewien ślad: uświadomiła mi, jak kruchy jest współczesny świat i jak wiele może się na nim zmienić w naprawdę mgnieniu oka. Świetna pozycja literacka.

Książka ,,Nigdy” Ken Follett posiada rozbudowaną, mocną, tajemniczą fabułę. Trzyma czytelnika w napięciu. Jest tam wiele przygód wojennych, dramatycznych rozwiązań, zdrad, wiary w lepsze czasy. Ken Follett stworzył fantastycznych, odważnych bohaterów, którzy gotowi są poświęcić swoje życie, aby zapewnić swoim najbliższym i światu lepszą przyszłość, bez chaosu, nędzy i ubóstwa. ,,Nigdy” Kena Folletta pokazuje, że nie należy się poddawać, trzeba walczyć o tych, których się kocha i żyć z nadzieją.

Ta książka mną zdecydowanie wstrząsnęła. Roztoczona w niej wizja ataku nuklearnego, który narodził się z pozornie nic nie znaczącej akcji wywiadowczej, naprawdę mną poruszył. Follet pisze w "Nigdy" o czymś, co współczesnemu człowiekowi jednocześnie jest szalenie bliskie - widmo wojny, ataki nuklearne, mocarstwa atomowe... - i dalekie, bo wydaje nam się, że nic nam nie grozi. Tymczasem dynamiczna sytuacja na świecie pokazuje, że fabuła tej powieści jest niebezpiecznie bliska rzeczywistości; że fikcja może stać się prawdą. Polecam więc, bo nie dość, że to dobra lektura od Folleta, to jeszcze naprawdę daje do myślenia.

Ken Follett napisał bardzo realistyczną powieść 'Nigdy książka', która bardzo mi się spodobała, jednak w moim wnętrzu zasiała ziarno przerażenia. Przeczytałam jednak muszę stwierdzić, że pomimo niewątpliwych atutów, minusem będzie tutaj zbyt mała dynamiczność, niektóre fragmenty czytałam szybko, inne natomiast musiałam jakoś przemęczyć. Książka na czasie, gdyż porusza tematykę kryzysu nuklearnego, który ma miejsce teraz kiedy Rosjanie weszli na Ukrainę i nie wiadomo czego tak naprawdę się spodziewać. Skończyłam na dwa dni przed agresją, nieświadoma wtedy co nas czeka, polecam z pełnym przekonaniem bo warto.

Choć "Nigdy" podobało mi się znacznie mniej, niż inne znane mi pozycje Folletta, to i tak wywarło na mnie olbrzymie wrażenie. Świetna fabuła, doskonale zaplanowane i przedstawione postacie, wciągające wątki i emocje, przez które nie mogłem się od niej oderwać... to wszystko sprawiło, że przygodę z tą lekturą naprawdę wspominam bardzo dobrze. Ostatnich 100 stron przeczytałem w ogóle bez wytchnienia, nie było mowy o tym, aby odłożyć książkę na półkę. Obecnie, wziąwszy pod uwagę sytuację na świecie, czuję niepokój wobec fabuły "Nigdy" - wydaje się być aż nadto, niestety, prawdopodobna...

Powieść Kena Folletta „Nigdy” skończyłam czytać dzień przed wybuchem wojny. I tak jak nie dopuszczałam do siebie myśli, że możemy obudzić się w nowej tragicznej rzeczywistości, podszytej strachem o jutro, tak wtedy zrozumiałam, że to o czym pisze autor może naprawdę się zdarzyć. Byłby to koniec znanego nam świata. Przeraziło mnie to okropnie.

"Tyrani raczej nie są skłonni iść na ustępstwa, bo uważają to za oznakę słabości."

5, 4, 3, 2, 1... Pięć kroków dzieli najniższy stan gotowości od wojny nuklearnej. Wystarczy też pięć minut, by rozpocząć wojnę atomową. Czy ktokolwiek się porwie na tak destrukcyjny ruch? Przecież w tym układzie nie ma wygranych. Przegrywa cała ludzkość.

Autor z rozmachem ukazuje wielką politykę, działania wywiadowcze, za którymi stoją ludzie z krwi i kości kierujący się różnymi pobudkami, mający życie osobiste, plany i marzenia.

Pokazuje jak bardzo powiązane są polityczne naczynia, jaki wpływ ma pozornie nieistotna decyzja na jednym końcu świata na sytuację w zupełnie innym. A kolejne wydawać by się mogło niewiele znaczące lokalne konflikty niczym kostki domina uruchamiają lawinę, której nie sposób powstrzymać. Nikt nie chce się cofnąć o krok w obawie przed utratą twarzy i pozycji. Jednak w czasie gdy jedni politycy za wszelką cenę starają się zapobiec wojnie, inni stroszą piórka i prężą muskuły, nie zważając na konsekwencje. Dla polityków kolejne ruchy są niczym pionki przesuwane po szachownicy, ale kryją za sobą życie ludzi.

Follett pokazuje też jakimi ścieżkami wywiady różnych krajów walczą z terroryzmem, jak zdobywają informacje, ile przy tym ryzykują, pozostając jednocześnie bezimiennymi bohaterami w cieniu polityków, którzy zbierają laury i oklaski za przeprowadzone na podstawie ich informacji akcje. Bo w świecie polityki wszystko opiera się na informacji, pewnej i docierającej z odpowiednim wyprzedzeniem.

Znakomita książka, która rodzi ogromne obawy. Bo czy możemy być pewni, że to, co nigdy nie powinno się zdarzyć, nigdy się nie zdarzy?

Czy jesteście gotowi na autorską wizję zagłady świata według Folletta? Niesłychanie przerażając, ale jak się jej przyjrzeć bliżej, nie do końca nierealna. Wystarczy małe zarzewie konfliktu, aby mogło dojść do wybuchu nuklearnego. Brak chęci porozumienia, wydumane ambicje i pokusa rządzenia całym światem mogą doprowadzić do światowej katastrofy. To co prawda fikcja literacka, ale skłania do niecodziennych i głębokich refleksji.

Autor porusza kilka głównych wątków, które w finale łączą zgrabnie w jeden obraz. Poznajemy pierwszą damę Ameryki, Paulinę Green, która okaże się twardą negocjatorką i odważną przywódczynią światowego mocarstwa. Czy uda jej się zapobiec kryzysowi w państwach azjatyckich? Poznajemy młodą pracownicę CIA, Tamarę Levit, która będzie dążyć do rozbicia islamskich grup przestępczych na niebezpiecznych terenach państw afrykańskich. Warto wspomnieć, że duże znaczenie na powodzeniu jej misji odegra pewien mężczyzna. Czy możliwe jest stworzenie szczęśliwego związku w takich trudnych realiach? Udajemy się do Chin, gdzie młody szef chińskiego wywiadu, Chang Kai, stara się dzięki swojemu sprytowi i znakomitym znajomościom i układom nie dopuścić do kolejnej wojny. Ale czy będzie w stanie przebić mur złożony ze skorumpowanych przedstawicieli komunistycznych władz, z ojcem na czele? Całość akcji uzupełnia wątek Abdula Haddada, amerykańskiego agenta wywiadu, na którego drodze staje młoda wdowa Kiah z synkiem, którzy za wszelką cenę chcą się dostać do Europy. Czy Abdula im w tym pomoże? Jak skończy się ta z góry skazana na niepowodzenie znajomość? Nie sposób odpowiedzieć na wszystkie pytania i wyjaśnić wszelkie wątpliwości. Warto samemu spróbować rozgryźć sieć powiązań, znajomości i układów służb specjalnych, przedstawicieli światowych mocarstw, ludzi stojących w drugim szeregu, a pociągających za sznurki …

Akcja w Nigdy rozwija się stopniowo, z początku się dłuży, płynie spokojnie i leniwie. Ale jak już nie sposób zapanować nad światem i grą światowych służb specjalnych, fabuła się rozkręca z każdą chwilą. Emocje się nakręcają, każda decyzja bohaterów wywołuje strach i niepokój. Nie wiemy do czego się posuną, jakie mają priorytety i co jest dla nich najważniejsze. W zaciszu gabinetów uczestniczymy w tajnych rozmowach, licznych telefonicznych rozmowach przywódców mocarstw, od których zależy jutro. Widzimy jak się zmagają z trudnymi decyzjami, jak za wszelką cenę chcą z jednej strony chronić swoich obywateli, a z drugiej utrzymać powagę ważnego gracza na arenie międzynarodowej.

Wiele miejsca autor poświęcił osobistym sprawom bohaterów, przeżyciom i potrzebom, pokazał ich codzienność, problemy z dziećmi czy małżonkami. Ukazał również ich słabe strony, wewnętrzną walkę z własnymi emocjami i przekonaniami. Wniknął w głąb ich psychiki i starał się pokazać ich ludzkie oblicze, często skrzętnie skrywane przed obywatelami.

Nigdy to poruszający, ale i przerażający obraz ewentualnej zagłady świata. Zakulisowe rozgrywki, tajne narady i rozmowy, przewidywania i chęć przechytrzenia przeciwnika stanowią znakomite tło całej fabuły. Wielkim atutem powieści jest znajomość przez autora realiów politycznych, powiązań i zależności między wielkimi mocarstwami, zasad działania służb specjalnych, działań organizacji terrorystycznych. Wielki szacunek za takie drobiazgowe i przemycane niechcący i przy okazji ciekawostki.

Nigdy nie chcę, aby taka wizja, jaką z rozmachem przedstawił Ken Follett się spełniła. Wolę, aby to pozostało w sferze literackiej opowieści.

Mistrzowska rozgrywka, godna najlepszych!

Mówi się, że niekiedy trzepot motylich skrzydeł, może wywołać lawinę na przeciwnym biegunie. Podobnie rzecz ma się w polityce, gdzie każdy, nawet najmniejszy szczegół ma znaczenie. Niczym system naczyń połączonych, rzeczywistość może zamienić się w koszmar, za sprawą tylko jednej źle podjętej decyzji lub jednego błędu człowieka. Wszystko to bowiem ma określone konsekwencje, które prowadzą do kolejnych, często błędnych posunięć. Tak właśnie wszczyna i przegrywa się wojny, tak traci się majątki czy niszczy własne życie.

Wie o tym doskonale Ken Follet, autor, który wielokrotnie dał się poznać jako doskonały obserwator otoczenia o analitycznym umyśle. Jego nowa powieść pt. „Nigdy”, to niezwykle realistyczny thriller polityczny, który zabiera nas w szaleńczą podróż nie tylko poprzez różne kraje, ale również ludzkie umysły i różnorakie motywy działania. Opublikowana nakładem Wydawnictwa Albatros powieść zadowoli nie tylko miłośników gatunku, ale i wszystkich ceniących sobie mistrzowsko opowiedziane, wielowątkowe historie. Mimo iż akcja rozgrywa się w przyszłości, to jest ona dla nas niezwykle realna, bowiem opierając się wyłącznie na śladowych przesłankach i tak widzimy, że przyszłość wielu państw zmierza w kierunki wskazanym przez autora. Właśnie ten autentyzm w połączeniu z plastycznym językiem oraz szczegółowymi opisami sprawiają, że czujemy się niemal bezpośrednimi uczestnikami wydarzeń.

Wielowątkowa powieść odsłania przed nami różne sekrety, nie tylko polityków i najwyższych władz państwa, ale i służb specjalnych. Poznajemy [Adres usunięty]. Paulinę Green, amerykańską prezydent, kobietę myślącą perspektywicznie i zaangażowaną w służbę dla kraju. Już wizytując tzw. Krainę Manczkinów, tajny kompleks służący zapewnieniu przetrwania wybranym osobom stwierdza, że jej pobyt tu oznaczałby porażkę. A wówczas nawet nie sądziła, że przyjdzie jej zmierzyć się z niezwykle ważką decyzją, związaną z użyciem broni nuklearnej. Na szali stoi bezpieczeństwo jej narodu, za który jest odpowiedzialna, a do rozlicznych wyzwań, z jakimi musi się zmierzyć, dochodzą jeszcze problemy osobiste.

W tym samym czasie szef chińskiego wywiadu Chang Cai, stara się za wszelką cenę nie dopuścić do bezpośredniego starcia kraju z USA. Z kolei Tamara i Abdul, agenci CIA działający głównie na terenie Sahary, mają za zadanie rozpracowują struktury islamskich terrorystów. Z kolei poznana przez Tamarę Kiah, młoda Afrykanka, decyduje się na ryzykowną ucieczkę, by zapewnić przyszłość swojemu synowi – po zabiciu jej męża przez dżihadystów niewiele ma możliwości utrzymania się w upadłej, rybackiej wiosce.

Wszystkich tych bohaterów łączy pewien sposób myślenia, pewien idealizm i poświęcenie w imię wyższego dobra. Tylko, czy to wystarczy, by uniknąć wybuchu II wojny światowej? Ken Follet mało pozostawia nam nadziei, że podejście jednostek jest rzeczywiście poddźwignąć świat z upadku. Jednocześnie autorowi udało się upleść misterną intrygę, łączącą świat wielkiej polityki i zwykłych szarych obywateli. Dość pesymistyczna wymowa powieści uderza w nas mocno, zresztą sama lektura jest prawdziwym wyzwaniem. Mimo objętości czyta się ją łatwo, ale nie możemy oprzeć się nieustannemu analizowaniu sytuacji oraz emocjonalnemu reagowaniu na wydarzenia. A te rozgrywają się lawinowo, niekiedy nawet wyprzedzając nasze myśli. Ponad siedemset stron lektury, z których każda jest zapełniona wizją przyszłości, jakiej trudno uniknąć, budzi przerażenie i trudno pozbyć się wrażenia, że świat zmierza ku końcowi i … że na to zasłużyliśmy, jako ludzkość.

Nie czytałam jeszcze nic pióra Kena Folletta, więc postanowiłam skusić się na jego najnowszą powieść wydaną w Polsce - ,,Nigdy".

Pozycja jest tak obszerna, że gdy zobaczyłam ją w pierwszej chwili nieco przeraziłam się jej objętością. Na szczęście bardzo szybko zabrałam się za tę lekturę i się w nią wciągnęłam. Akcja toczy się kilkuwątkowo i zadaniem jest nie doprowadzenie do wojny nuklearnej. Mamy jednak rządy kilku państw, które niekoniecznie mają zbieżne cele.

Do tego dość dobrze możemy poznać rodzinę pani prezydent Stanów Zjednoczonych, jej problemy z córką oraz doradców innych państw. Mnie najbardziej interesował wątek tajnego agenta, który udawał sprzedawcę papierosów, a następnie pozornie chciał nielegalnie przedostać się za granicę. Zawsze czekałam na wątek o Kiah.

Ken Follett stworzył wciągającą pozycję, która pokazuje do czego może doprowadzić wojna nuklearna. Pozycja jest bardzo obszerna, jednak tak wciągająca, że z powodzeniem można się z nią zapoznać w dwa dni. Autor pokazuje także jak traktowani są ci, którzy liczą na lepsze życie i jak łatwo można ich oszukać.

,,Nigdy" Kena Folletta to wciągająca i jednocześnie przerażająca książka o tym co może się wydarzyć naprawdę.