Legendarny średniowieczny podręcznik dla łowców czarownic w przystępnej dla czytelnika wersji, a do tego napisany współczesną polszczyzną!
"Młot na czarownice" Jacoba Sprengera i Heinricha Krammera to jedno z najsłynniejszych - a jednocześnie niesławnych - dzieł późnego średniowiecza. Ten swego rodzaju podręcznik dla łowców czarownic jest znakomitym źródłem historycznym oraz dokumentem stanu umysłów późnego XV wieku, gdy nawet profesorowie uniwersyteccy byli przekonani o istnieniu magii, możliwości jej stosowania na szkodę społeczeństwa i konieczności aktywnego wyszukiwania i zwalczania czarowników oraz czarownic.
Autorzy z pełną świadomością i powagą dokonują klasyfikacji typów magii i tego, jak należy się przed nią bronić. Co ciekawe, pierwsza polska wersja tego traktatu powstała dopiero w 1614 roku, gdy na Zachodzie traktat został już zastąpiony nowszymi opracowaniami. Stanisław Ząbkowic, ceniony prawnik z Krakowa, dokonał de facto parafrazy dzieła oryginalnego - i ta wersja stała się podstawą nowego wydania z uwspółcześnionym językiem, pozwalającym czytelnikowi lepiej zrozumieć jego treść.
Lektura traktatu jest niezwykłym przeżyciem pozwalającym lepiej zrozumieć czasy, gdy dla zjawisk, które dla człowieka współczesnego są oczywiste, szukano wytłumaczenia jako efektu działania magii i zaprzedania duszy szatanowi.
O autorach
Autorami "Młota na czarownice" są Jacob Sprenger i Heinrich Krammer, dwaj dominikańscy inkwizytorzy aktywni w Niemczech. Na potrzeby swojego dzieła uzyskali wszystkie możliwe w ówczesnych czasach zatwierdzenia wyższych instancji - w tym uniwersytetu kolońskiego oraz samego papieża, który wymienił ich w swej bulli. Za datę wydania traktatu uznaje się 1487 rok, był wielokrotnie wznawiany i tłumaczony. Polski przekład z 1614 roku to dzieło Stanisława Ząbkowica, który sparafrazował oryginalny tekst. Może więc być ON uznawany za swego rodzaju współautora polskiej wersji traktatu.