Metro 2034

1. 

   Początkujący Recenzent

   Ocena: 5/5

   Dodana przez Sławomir Ś. w dniu 2014-04-22

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   17 z 27 osób uznało recenzję za przydatną

   Książka chyba trochę bardziej tajemnicza niż Metro 2033. W tej części metra bardziej zapoznamy się z mieszkańcami poszczególnych stacji. Oba tomy przeczytane jednym ciągiem i tak je chyba trzeba traktować - jako nierozerwalną całość. Nie ma co opisywać - naprawdę warto przeczytać.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
2. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 5/5

   Dodana przez Katrina S. w dniu 2016-02-10

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   4 z 5 osób uznało recenzję za przydatną

   Pierwsza część Metra wywołała u mnie nie mały zachwyt. Styl, fabuła, świat... wszystko idealnie się ze sobą zgrywało i po prostu chciałam więcej. Dlatego też gdy nadarzyła się okazja od razu sięgnęłam po kontynuacje, stawiając jednak jej dość wysoko poprzeczkę.
   
   Metro 2034 przynajmniej pozornie nie ma wiele wspólnego z częścią pierwszą. Poznajemy w niej Homera - starszego mężczyznę, któremu wybuch atomowego konfliktu odebrał wszystko. Od tamtej pory wykonuje sumiennie swoje obowiązki w Metrze, głęboko w sobie kryjąc marzenie o tym, aby napisać powieść, wielki epos, który pozna każdy żyjący w jego świecie. Gdy pewnego dnia karawana transportująca towary do jego stacji znika, a kontakt z sąsiednią urywa się, tajemniczy Hunter zgłasza się, aby zbadać sytuacje. Wraz z nim w podróż wybrać ma się Homer wraz z młodym Ahmedem. Wkrótce odchodzą. Nikt z żyjących nie spodziewa się zobaczyć ich znów żywych.
   
   Gulkhovski znów zachwyca lekkim stylem, klimatycznymi, celnym porównaniami oraz niezwykle żywym światem. Metro 2034, podobnie jak poprzednia część, może wciągnąć i skończyć się niezwykle szybko. Poza tym nie raz odnosiłam wrażenie, że to nie sama linia fabularna jest w powieści najważniejsza, a to, co dzieje się wokół. Autor znów wypełnił treść legendami, historiami pojedynczych jednostek, opisami zniszczonej Ziemi i bólem tych, którzy przeżyli. To sprawia, że sama podróż do jego uniwersum jest czymś niezwykłym - mamy wrażenie, że trafiamy do realnego świata, a nie odseparowanej, płaskiej rzeczywistości.
   
   Choć świat dalej jest niezwykły, a bohaterowie dobrze skonstruowani, kontynuacja jest jednak zdecydowanie słabsza od pierwszej części. Zdaje sobie sprawę z tego, że wiele osób nie przepada za drugim tomem przez nikły wątek dotyczący Artema, bohatera pierwszej części, jednak myślę, że nie to stanowi sedno problemu, jaki ma Metro 2034.
   
   Pierwszy tom był czymś zupełnie zaskakującym. Nowym, świeżym. Świat chciało się poznawać, fabuła zachwycała zmiennością i tempem akcji, za każdym rogiem czaiła się nowa przygoda. W tej części Gulkhovski jakby trochę się rozleniwił. Wykorzystuje te same schematy, dość łatwo przewidzieć, co się stanie dalej. I choć sama akcja brnie, jest cały czas obecna, może znudzić co mniej wytrwałych czytelników.
   
   Ta powieść jest dobrą, lecz nie genialną kontynuacją Metra 2033. Oczywiście, dla fanów uniwersum jest to lektura obowiązkowa i nie wątpię, że ci ją polubią, ale jeśli jesteś po lekturze pierwszego tomu, który nijak przypadł Ci do gustu nie licz na to, że kolejna część poprawi Twoją opinię o serii. No, chyba, że akurat dostrzeżesz w niej coś, czego nie mogłam dostrzec ja :)

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
3. 

   Recenzent Wybitny

   Ocena: 5/5

   Dodana przez Anna S. w dniu 2016-09-21

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   2 z 2 osób uznało recenzję za przydatną

   Metro 2034 jako kontynuacja wypada doskonale. Opowiada losy zaginionego Huntera oraz Homera o Saszy. Rzecz dzieje się rok po wydarzeniach ostatniej części, kiedy to Artem zgładził Czarnych, ponoć zagrażających życiu ludzi skrywających się w moskiewskich tunelach.
   
   Unicestwienie jednych, nie zapewniło jednak ochrony przez atakiem innych. Metro dziesiątkuje zaraza, której wytępienia podejmuje się Hunter – mężczyzna-legenda, łowca, przed którym sieć tuneli nie ma, zdawałoby się, żadnych tajemnic. Dodatkowym problemem staje się utracona łączność ze stacją zapewniającą dostawę amunicji, bez której nie ma co liczyć na przetrwanie. Obie sprawy wydają się ze sobą powiązane.
   
   Książkę tę czytało się znacznie lepiej niż tom pierwszy, bowiem bardziej angażuje ona czytelnika w wątki obyczajowe, rozwija historie głównych postaci, zarysowuje ich psychikę i trudy zmagań po spotkaniu z czarnymi.
   
   Przeczytałam ją właściwe na jednym wdechu, później nie mogąc zasnąć – to stanowić może chyba najlepszą rekomendację, tym bardziej, że do książek o tej tematyce podchodzę z dużą dożą ostrożności.
   
   Tym, co oceniam bardzo wysoko jeśli idzie o Metro 2034 są rozważania o kondycji ludzkiej, sednie człowieczeństwa, jego istocie i tym co decyduje o naszym byciu lub nie człowiekiem. Świetnie poprowadzone rozważania, pokazujące jak niewiele trzeba, by utracić status prawdziwej istoty ludzkiej, jak krucha jest nasza psychika i jak łatwo ją nadszarpnąć, czyniąc straty nie do odrobienia. Autor pyta o to, co stawia ludzi wyżej niż zwierzęta, co czyni nas lepszymi? Jego refleksje mają charakter ogólnoludzki i uniwersalny: bez względu na to, kto i kiedy weźmie je pod lupę, wciąż będą aktualne. Nieważne czy pyta człowiek średniowiecza, czy osoba żyjąca w świecie po katastrofie. Pytania i odpowiedzi pozostają niezmienne, co bardzo sugestywnie widać na tle zarysowanego uniwersum. Tutaj nabierają one nowego sensu.
   
   W mojej opinii jest o wiele lepsza niż tom pierwszy, nie tylko pod względem łatwości i lekkości lekturowej. Metro 2033 skupiało się właściwie na zarysowaniu świata postapokaliptycznego i głównych osi narracyjnych. Stanowiło ono świetne wprowadzenie w uniwersum, jednak to dopiero tutaj można zaangażować się w lekturę w pełni, także poprzez identyfikowanie się z postaciami. Mniej jest już chaosu, więcej się wyjaśnia, zostaje dopowiedziane w jakiś, chociażby naskórkowy sposób, zapewniając większy komfort czytania. Przy tym wszystkim pojawiają się w końcu jakieś uczucia – okazuje się (uff!), że nie wszyscy utracili zdolność kochania, współczucia i bycia serdecznym.
   
   Choć wiem, że Metro 2035 nie rozwija wątku, który chciałabym aby został dopowiedziany, sięgnę po kolejny tom z nieskrywaną przyjemnością.
   
   Kto by pomyślał!

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
4. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 4/5

   Dodana przez Ernest K. w dniu 2017-07-29

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   1 z 1 osób uznało recenzję za przydatną

   "Metro 2034" to druga część powieści "Metro 2033", opowiadająca dzieje ludzkości po nuklearnej katastrofie. Tym razem akcja dzieje się rok później, po przeciwległej stronie moskiewskiego metra, na stacji Sewastopolskiej, walczącej o przetrwanie z nowymi formami życia. Gdy dostarczające amunicję karawany nagle giną bez wieści, trójka śmiałków podejmuje się misji wyjaśnienia sytuacji. Mamy tu więc schemat fabularny ogólnie podobny do tego z pierwszej części - nieznane zagrożenie, bohater, misja i próba realizacji tej misji polegająca głównie na żmudnym przedzieraniu się przez poszczególne stacje. "Metro 2034" budzi we mnie mieszane odczucia. Z jednej strony mamy niepowtarzalny klimat metra, ale w porównaniu do pierwszej części autor przedstawił je zdecydowanie zbyt skąpo, jedynie jako tło wydarzeń; brakuje tu charakterystycznej tajemniczości czającej się w tunelach i na poszczególnych stacjach, mrok wcale nie wydaje się być już tak gęsty, a poczucie zagrożenia podczas wędrówki bohaterów przypomina bardziej nocną przeprawę przez las, niż przez śmiertelnie niebezpieczne metro. Dalej - akcja i fabuła. Przymykając oko na wspomnianą wcześniej schematyczność, ale mając na uwadze tak zwane lekkie pióro autora, "Metro 2034" jest dziełem ogólnie dobrym. Fakt, zaskoczenia i nagłych zwrotów akcji jest tu jak na lekarstwo, a sporą część powieści cechuje przewidywalność. Wszystko jakby zbyt szybko (i niepotrzebnie!) staje się zbyt jasne. W pewnych momentach można nawet odnieść wrażenie, że w metrze jest po prostu nudno (powiedzieć to samo o pierwszej części byłoby ciężkim grzechem). Glukhovsky jednak broni się kreacją głównych bohaterów. Każdy z nich jest postacią dość klarowną i na swój sposób oryginalną. Ponadto autor tchnął w nich sporą dozę człowieczeństwa, pozwalając im zapomnieć o brutalnej przyziemności metra i zająć się wartościami ponadczasowymi, od wieków bliskimi człowiekowi i niejako definiującymi jego wyższość nad innymi gatunkami - literaturą, muzyką, filozofią, miłością. I jeszcze język. Widać, że pisząc "Metro 2034" Glukhovsky był pisarzem dojrzalszym. Filozoficzne rozważania oraz wtrącone (szkoda, że tak rzadko) fragmenty pisanej przez Homera powieści czynią z "Metra 2034" coś więcej, niż tylko płytką historyjkę fantasy. Jednak po lekturze pierwszej części czytelnik w pełni zasłużenie ma prawo oczekiwać kontynuacji zdecydowanie ciekawszej i co najmniej równie wciągającej. Niestety oczekiwania te w dużej mierze zostają niespełnione. Tak jak pierwsza część niosła ze sobą spory bagaż emocji i w literacko pozytywny sposób pozostawiła czytelnika z wieloma pytaniami bez odpowiedzi, tak druga część, mniej emocjonalna, ale bardziej refleksyjna, pozostawia duży niedosyt i czyni magię metra zdecydowanie zbyt ulotną.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
5. 

   Początkujący Recenzent

   Ocena: 5/5

   Dodana przez Robert T. w dniu 2020-02-04

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   Kolejna książka z tego uniwersum i kolejny sukces autora. Świat przedstawimy zachwyca, klimat fantastyczny.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz

Pokaż pozostałe 3 recenzje

Komentarz

Twoja ocena:

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Dodaj recenzję