Jasnowidz na policyjnym etacie

Rzadko sięgam po literaturę faktu i chcę zmienić ten stan rzeczy. Dlaczego? Bo myślę, że warto, że jest bardziej ambitna niż historie wymyślone przez autora. Nie mówię że pozostałe książki są gorsze, co to to nie. Na książkę Krzysztofa Janoszki natrafiłam przypadkiem ale tematyka zaciekawiła mnie na tyle by ją kupić. Kilka razy widziałam Pana Krzysztofa Jackowskiego w telewizji, gdzie poprzez wizje pomagał odnajdywać ludzi, najczęściej ciała.

Temat jasnowidzów wywołuje kontrowersje, Kościół Katolicki neguje wszelkie sytuacje, w których pojawiają się jasnowidzenia a wręcz uważa to za wytwór szatana. Policja również unika wspominania o jasnowidzach, którzy niejednokrotnie pomagali im w rozwiązaniu długo niewyjaśnionych spraw a nawet zaprzecza jakoby mieli oni jakikolwiek udział w dochodzeniu.

Książka Krzysztofa Janoszki ma na celu pokazanie na czym polega dar jasnowidzenia i kim jest osoba Krzysztofa Jackowskiego. Wypowiedzi osób, które pracowały z jasnowidzem, historie odnalezienia wielu ciał oraz obszerna dokumentacja zawarta w książce mówią jednoznacznie jak bardzo przydatny jest dar Pana Krzysztofa. Bardzo fajna i skłaniająca do myślenia lektura, pozwalająca zrozumieć zjawisko jasnowidztwa, jego zalet i wad.

Jeśli zastanawiacie się czy wszystkie rozwiązania trudnych spraw kryminalnych są zasługą policji albo skąd policjanci wiedzą jak to się stało, koniecznie sięgnijcie po tę pozycję. Młody policjant KrzysztofJanoszka przeprowadza wywiad z Krzysztofem Jackowskim i ludźmi którzy brali udział w poszukiwaniach. Jeśli lubicie wyjaśnienie niewyjaśnionego to musicie przeczytać tę książkę. Czyta się ją bardzo przyjemnie i szybko, pozbawiona jest policyjnego żargonu, więc każdy zrozumie temat bez problemu. Dołączone do rozmów materiały dowodowe potwierdzające osiągnięcia Jasnowidza robią wrażenie. Szkoda tylko, że pomimo pomocy jaką uzyskują służby od niego odcinają się i nie przyznają a wręcz zaprzeczają współpracy. Ważne że dzięki tym umiejętnościom wiele rodzin zaznaje spokoju. Jak działa jasnowidztwo, czy można się tego nauczyć, co jest potrzebne do wizji, ile można na tym zarobić i dla uważnych nr telefonu do bohatera książki - to wszystko znajdziecie na 300 stronach. Gorąco polecam!

[Adres usunięty]

Sceptycy podważają jego działania i negują "wizje", ale są tacy, którzy wierzą w jego doskonałe zdolności jasnowidzenia. W tej książce dowiecie się od kulis jak wygląda praca najbardziej znanego jasnowidza w Polsce Krzysztofa Jackowskiego.

OPIS:

W przekonaniu rzecznika prasowego policji "Żaden jasnowidz nie przyczynił się do odnalezienia zaginionego". Kościół odrzuca jasnowidztwo, określając je jako kontakt z demonami, a media uznają, że telepatii po prostu nie ma. Czy da wyjaśnić się to, że Krzysztof Jackowski pomógł w rozwiązaniu tak wielu spraw zaginionych? Czym więc są dokumenty policyjne, prokuratorskie i relacje funkcjonariuszy o pozytywnych wizjach jasnowidza, który przyczyniły się do rozwiązania spraw? W niektórych momentach policja nie może znaleźć rozwiązania i wtedy proszą o pomoc Jackowskiego. Niezwykły talent, ogromne zdolności pozwoliły wskazać miejsca morderstw i zwłok zaginionych. Niekiedy nawet jasnowidz opisuje przebieg zbrodni jaka się dokonała, rozwiązał wiele zagadek, nawet tych niezwykle ciężkich. W rozmowie z policjantem Krzysztofem Janoszką opowiada o tajnikach swojej pracy.

MOIM ZDANIEM:

Czym jest jasnowidzenie?

- jasnowidzenie – uznane jest w parapsychologii jako zdolność umożliwiająca postrzeganie osób, zjawisk i przedmiotów w czasie i przestrzeni bez udziału percepcji zmysłowej

Czytając te książkę już od pierwszych stron poczujecie magię tajemnicy. Zaczniecie zastanawiać się, czy to miało możliwość istnienia? Czy to zdarzyło się na prawdę? Jak to możliwe? Książka, która zawiera wiele dowodów na to, że to wszystko jest prawdą, może nieźle zburzyć wasze dotychczasowe spojrzenie na taki temat.

Książka powstała we współpracy z młodym policjantem - Krzysztofem Janoszką, absolwentem Wydziału Bezpieczeństwa Wewnętrznego Wyższej Szkoły Policji w Szczytnie oraz Centrum Nauk Sądowniczych Uniwersytetu Warszawskiego. Pasjonat parapsychologii, uważa, że w wielu przypadkach ta dziedzina okazała się pomocna dla rozwiązania wielu spraw do jakich policja była przydzielona. Jego kontakt z Krzysztofem Jackowskim okazał się nie tylko pomocą w pisaniu książki, ale też wielkim źródłem wiedzy o jasnowidzeniu.

Jasnowidz w rozmowach z policjantem wyjaśnia na czym tak naprawdę polega praca jasnowidza, jak odbierany jest przez opinię publiczną, media oraz jak wygląda jego praca. Poznacie w tej pozycji wiele spraw, które czasem mrożą krew w żyłach, a niekiedy wzruszają. W książce zostało opisane wiele spraw w których, dzięki pomocy Krzysztofa Jackowskiego udało się znaleźć sprawcę zbrodni. Jasnowidz często jest w stanie odtworzyć przebieg wydarzeń morderstw czy zaginięć. Czytając byłam pewna, że jasnowidz nie oszukuje, mówi jak jest. Rozmowy są szczere i pełne wyznań.

W książce nie brakuje dokumentów policyjnych, które potwierdzają iż wizje Krzysztofa Jackowskiego pomogły w rozwiązaniu spraw, jednak rzecznik prasowy policji nigdy nie potwierdził pomocy jasnowidza. Czemu policja nie do końca chce się utożsamiać z pomocą Jackowskiego? Dlaczego tak wiele wydanych dokumentów, potwierdzeń nie wystarcza opinii publicznej aby wierzyć w jego pomoc? Na te pytania znajdziecie odpowiedź w książce.

Ta pozycja podziała nie tylko na waszą wyobraźnię, ale też na wasze poglądy. Jestem przekonana, że poszerzycie nie tylko swoją wiedzę na temat parapsychologii, ale też poznacie poglądy samego Krzysztofa Jackowskiego. Poznacie jego zdanie na wiele tematów - zderzenia ze sceptykami, odniesienia do codzienności w której żyje, poznamy jego tajemnice i dowiemy się jak to jest być najsławniejszym jasnowidzem w Polsce. Ja przeczytałam ją jednym tchem dzięki temu, że rozdziały są podzielone w bardzo fajny sposób, forma wywiadów pozwala na wygodne czytanie, a opisy spraw nie ciągną się w nieskończoność a zawierają najbardziej cenne informacje dla czytelnika.

DLA KOGO:

Dla wszystkich osób, które chociaż trochę interesują się tematem parapsychologi i kryminologii. Książka, którą warto przeczytać. Książka, która na długo pozostanie w waszej głowie, po jej przeczytaniu. Polecam.

Z Krzysztofem Jackowskim i jego dwiema innymi książkami miałam do czynienia już parę ładnych lat temu. Gdy je czytałam miałam bardzo różne odczucia. A te wahania spowodowały, że całkiem się pogubiłam. Wierzyć? Nie wierzyć? To prawda czy fałsz? Mamienie nam oczu czy jednak realny świat tylko taki, którego nie możemy dotknąć? Bogatsza o kolejną książkę, kolejne wyznania, wręcz dowody w ciągu dalszym jedyne co mogę powiedzieć to: nie wiem co sądzę. Bo nie wiem, na prawdę.

Z jednej strony ciężko powiedzieć: "nie wierzę, bo nie widzę, nie dotknę, nie zmierzę". Bo jednak prawie każdy z nas należy do jakiejś religii, która opiera się na wierze, a nie na namacalnych rzeczach. Skoro więc umiemy uwierzyć w Boga, którego nie widzimy to dlaczego nie uwierzyć w jasnowidzenie? Pan Krzysztof ma pełno dowodów, że to co robi to prawda. Że nikogo nie oszukuje. Może moja awersja jest spowodowana tym, że na świecie jest wielu oszustów. Byli, są i będą i zawsze zepsują reputację tym, którzy robią wszystko dobrze. Jackowski ma wielu takich "wrogów", a wsadzanie go do jednego worka z wróżkami i wróżami z gazet i telewizji to już jak dla mnie przesada. On sam mówi, że nie podejmie się każdej sprawy, a im mniej o niej wie tym lepiej dla niego i dla śledztwa. Każda informacja powoduje, że zaczyna mieć jakieś ukierunkowanie - czy to swoje czy "narzucone" przez opinię innych. Mając tylko to co potrzebuje czyli jakąś rzecz należącą do ewentualnej poszukiwanej osoby ma otwarty umysł. Na to co się stało i co może przekazać mu taki człowiek - najczęściej martwy. Pan Krzysztof sam mówi, że woli szukać osób martwych, bo one nie przemieszczają i łatwiej "złapać" mu punkt zaczepienie. Osoba żywa, która zagięła może się przemieszczać i to myli. W tej chwili jest tu, za chwilę gdzie indziej i ciężko się skupić, zorientować.

Co ciekawe ta konkretna książka nie powstała z rąk samego pana Jackowskiego. Osoba, która jak by przejęła nad nią kontrolę to młody policjant. Absolwent Wydziału Bezpieczeństwa Wewnętrznego Wyższej Szkoły Policji w Szczytnie oraz Centrum Nauk Sądowniczych Uniwersytetu Warszawskiego. Ma zaledwie 28 lat, został nagrodzony za najlepszą pracę dyplomową na WSP. Mowa o panu Krzysztofie Janoszce. Prywatnie i od lat jest pasjonatem parapsychologii. Interesuje go możliwość jej wykorzystania w pracy organów ścigania. To było powodem nawiązanie przez niego kontaktu z Krzysztofem Jackowskim.

Ta książka to nie tylko opisanie spraw, którymi zajmował się Jackowski. To także jego rozmowy z Janoszką, ale też rozmowy Janoszki z różnymi przedstawicielami policji, dziennikarzem, byłym wiceministrem spraw wewnętrznych z doktorem i byłym oficerem policji i wykładowcą w WSP. Te rozmowy powodują, że książka staje się realna i prawdziwa, a osoby, które się wypowiadają nie negują umiejętności Krzysztofa Jackowskiego.

Mimo to, mimo wielu podziękowań ze strony rodzin i policji udokumentowanych na piśmie większość organizacji nie przyznaje się do jakiejkolwiek współpracy z jasnowidzem. Ci, którzy się tu wypowiadali w pewien sposób to rozumieją. Wbrew temu nie chodzi o samą opinię Polaków czy całego świata: "Jak to policja sobie nie radzi i musi korzystać z czarów?". Nie. Tu chodzi o media i ich podejście. Tak zwane: "robienie z igły widły". Wyolbrzymianie i znajdywanie tylko złych stron. A przecież sam Jackowski przyznaje, że nie zawsze umie pomóc, nie zawsze potrafi. Chcieć nie znaczy móc.

Ja w dalszym ciągu stoję na rozstaju dróg i nie wiem co sądzę, co uważam, w co wierzę. Nie neguję, nie potwierdzam. Myślę, że każdy z nas musi sam odpowiedzieć sobie na pytanie czy jasnowidzenie istnieje. A książkę polecam nawet jeśli nie dla miłośników parapsychologii to jednak dla wielbicieli kryminalistyki. Sprawy tu ukazane niejednokrotnie wbijają w fotel i szokują tym, że to jednak nie wyobraźnia autora, a życie. Życie, które toczy się tuż obok nas...

Więcej na:

[Adres usunięty]

Nauka wobec wielu zjawisk pozostaje bezradna i nie potrafi ich racjonalnie wytłumaczyć, jednym z nich jest jasnowidzenie. Jedni, odbierają je jako formę wróżbiarstwa, odwoływanie się do Szatana czy kontakt z demonami, a inni twierdzą, że jasnowidze nie istnieje, bo...? No właśnie...co? Trafione wizje, o których czasami słyszymy w mediach są tłumaczone zbiegiem okoliczności, przypadkiem, albo tym, że akurat dany jasnowidz miał szczęście i mu się udało. Tylko, że w przypadku Pana Krzysztofa Jackowskiego owych ,,zbiegów okoliczności” jest za dużo.

,,Pomimo rozwoju cywilizacji i ogromnego postępu materialnego świat zapłacił wysoką cenę w postaci utraty najważniejszego elementu naszego istnienia: ludzkiego ducha.” (s. 16)

Książka zawiera krótkie rozdziały, które opisują historie różnych morderstw i zaginięć . Pokazują one jaką rolę w ich wyjaśnieniu odegrał Krzysztof Jackowski. Drugą składową książki są wywiady – z samym jasnowidzem oraz funkcjonariuszami policji, którzy którzy korzystali z jego usług. Dodatkowo, w całej pracy możemy znaleźć wycinki z różnych gazet, mapka (która pokazują z jaką dokładnością określany jest obszar, na którym należy szukać zwłok), oraz obszerna dokumentacja potwierdzająca współpracę z policją.

Książka bardzo mi się podobała, wręcz nie mogłam się od niej oderwać. Bardzo ciekawy rozdział o głośniej sprawie Hannibala Lectera z Krakowa. Wywiady, również poruszają interesujące tematy, począwszy od wyjaśnienia, w jaki sposób wykonuje się wizje, po sprawy takie jak śmierć Andrzeja Leppera, katastrofa smoleńska i zaginięcie Jarosława Ziętary. Za zamieszczenie dokumentacji, również wielki plus. Uważam, że to właśnie ona może zasiać ziarno niepewności wśród racjonalistów. Mi pomogła tylko utwierdzić się w przekonaniu, że Krzysztof Jackowski jest człowiekiem niedocenianym. Książka napisana jest prostym językiem, czyta się ją bardzo szybko.

Od zawsze interesowała mnie postać pana Krzysztofa Jackowskiego, dlatego kiedy zobaczyłam tę książkę, wiedziałam, że muszę ją przeczytać. Nie zawiodłam się – bardzo, bardzo ciekawa. Żałuję tylko, że jest taka krótka, jednak mam nadzieję, że owoców współpracy Janoszki z najpopularniejszym polskim jasnowidzem będzie więcej. Polecam wszystkim!