Halny. Komisarz Forst. Tom 6

Pierwsze książka Remigiusza Mróz którą przeczytałam i na pewno nie ostatnia. Rewelacja, bardzo mnie wciągła.

Książka jest świetna trzymająca w napięciu kolejny raz się nie zawiodłam jak dla mnie świetna część Forsta jak zaczyna się ją czytać to nie chce się przestać jest wciągająca. Gorąco polecam na jesienne wieczory

Mega wciągająca. Super jak wszystkie książki Mroza

Kolejna książka o komisarzu. Forst, Dominika, osica dają radę, jestem bardzo zadowolona, fajnie się czyta.

„Halny” to szósta część z Wiktorem Forstem w roli głównej. Niespełna dwa i pół roku Remigiusz Mróz kazał czekać nam na kolejną historię z komisarzem. Ale warto było czekać, gdyż „Halny” to istny huragan emocji. Jeśli chcecie dowiedzieć się co słychać u Forsta, Eljasza, Osicy i Wadryś-Hansen to niezwłocznie sięgnijcie po najnowszą książkę tego autora.

„Ekspozycja”, „Przewieszenie”, „Trawers”, „Deniwelacja”, „Zerwa” jeśli czytaliście te książki, to doskonale wiecie, że Forst, to facet, który nie cofnie się przed niczym. Czy będzie tak i tym razem? A bądźcie pewni, że gdy zerwie się „Halny” wszystko może wywrócić się do góry nogami.

Od czasu, gdy komisarz schwytał mordercę okrzykniętego mianem „Bestii z Giewontu” nic nie wskazywało na to, że do gór ponownie zawita zło. Zło w najczystszej postaci. Zło, które nadeszło wraz z halnym. To właśnie trzy lata po schwytaniu „Bestii z Giewontu” w górach ponownie zadrżało. Prokurator Dominika Wadryś-Hansen zmuszona jest powrócić do Zakopanego. Odnalezione zwłoki tuż przed wejściem do kaplicy na Wiktorówkach ponownie rzucają strach na mieszkańców. Bestialsko okaleczone ciało kobiety, w której ustach morderca umieścił monetę przywołują wspomnienia o seryjnym mordercy sprzed lat. Poszlaki nie przybliżają śledczych do poznania prawdy. A jedyną osobą, która może do niej przybliżyć jest osadzony w więzieniu Iwo Eliasz. Pytanie tylko, czy mężczyzna będzie chciał współpracować? Jeśli tak, to jakie będą jego warunki?

Jak się okazuje, mężczyzna może podzielić się swoją wiedzą z jednym człowiekiem. Człowiekiem, który zniknął! A Wy możecie być pewni, że czytając tę książkę znikniecie bez reszty. Bo nie sposób oderwać się od tak misternie poprowadzonej fabuły, którą utkał Remigiusz Mróz. To, co przyciąga mnie do twórczości autora, to nie tylko styl, czy też pomysł na rozbudowanie historii, lecz dawkowanie emocji z odpowiednią dozą ładunku niepewności o to, co czeka na mnie na następnej stronie. A każda chwila obcowania z bohaterami jest przygodą, która już na zawsze pozostaje w pamięci. Jest to zasługą Remigiusza Mroza w umiejętnym tworzeniu otoczki, która skutecznie i na trwałe zawiązuje się w naszej pamięci. Bo nie sposób wymazać z niej, to, co autor zapisał na kartach najnowszego kryminału.

„Halny” to kolejny dowód na to, że autor potrafi żonglować naszymi emocjami, wystawiając nas najwyższą próbę wytrzymałości. A ja ciekaw jestem jak długo wytrzymamy w oczekiwaniu na kolejną część, mając nadzieję, że Forst nie powiedział jeszcze ostatniego zdania. Zatem Panie Remigiuszu proszę pisać!

Za egzemplarz książki serdecznie dziękuję Wydawnictwu FILIA, FILIA Mroczna Strona [Adres usunięty]

[Adres usunięty]

Klasyczny Remigiusz Mróz w doskonałym wydaniu. W mojej opinii to jedna z najlepszych części (jeśli nie najlepsza) w całej serii, głównie dlatego, że jest wyjątkowo wciągająca i mistrzowsko trzyma w napięciu - naprawdę trudno ją odłożyć chociaż na chwilę. Tęskniłem za tą klimatyczną górską scenerią, która tak znakomicie się tu sprawdza, uwielbiam takie rozwiązania. Na kartach znajdziemy klasycznie mnóstwo intryg, łamigłówek i zwrotów akcji, jednym słowem wszystkiego, co najlepsze. Mróz po raz kolejny przebił tu samego siebie, zdecydowanie warto sięgnąć po tę pozycję, jak i wszystkie pozostałe części z tej serii.

Seria, która początkowo miała mieć trzy tomy doczekała się właśnie szóstego. Nadchodzi ,,Halny".

Gdy wydawało się, że Bestia z Giewontu przebywa w więzieniu, gdzie spędzi resztę życia rozpoczęły się nowe morderstwa, gdzie monety ogrywały ważną rolę. A przynajmniej jedna z nich. Czy to spisek Bestii czy może kogoś z jego uczniów/naśladowców? W jaki sposób w sprawę zawiązany jest Wiktor Forst?

Od ukazania się poprzedniego tomu minęło sporo czasu. Jak pisze sam autor, nie wiedział, czy ta książka powstanie w całości i czy ujrzy światło dzienne na rynku czytelniczym. Historia jednak nie dawała o sobie zapomnieć, o czym można się przekonać podczas lektury tej powieści.

,,Halny" Remigiusza Mroza to już szósty tom serii, w którym pisarzowi znów udało się sporo namieszać. Nie sposób się od tej książki oderwać przed przeczytaniem ostatniego zdania i poznaniem wszystkich zagadek.

Jest to kolejna świetna książka Remigiusza Mroza. Książka wciągnęła mnie od pierwszych stron. Powieść posiada ciekawe dialogi, zawiera sporą dawkę wiedzy prawniczej. Na początku fabuła wydała mi się dość oczywista, jednak z czasem książka potrafi zaskoczyć właściwie na każdym kroku.

Uważam, że jest to najlepsza książka z serii przygód komisarza Forsta. Jestem zadowolona, że Mróz kontynuuje przygody komisarza Forsta, powieść dostarcza fajną rozrywkę na długie wieczory. Jest to bardzo ciekawy thriller, czułam chwilami ciarki na ciele. To właśnie dzięki historiom Mroza pokochałam powieści kryminalne.

"Terror, który sieje halny, nie będzie miał tylko wymiaru fizycznego. Zawsze, kiedy występował, zbierał żniwa w umysłach górali. To podczas halnego dochodziło do rekordowej liczby samobójstw."

Po tak długiej przerwie prawie zapomniałam za co uwielbiam tę serię. Na szczęście wystarczyło kilka rozdziałów by powrócić na właściwe tory i w pełni zatopić się w świecie Forsta.

Uwielbiam duet Forst - Osica. Te ich ciągłe potyczki słowne, przekomarzania i udowadnianie kto ma rację.

"- Zadusisz się tu kiedyś - ocenił Osica.

- Będzie miał pan jeden problem na głowie mniej.

- Wątpię. Z zaświatów byłbyś takim samym hemoroidem na moim istnieniu, jak teraz.

- Z pewnością bym się postarał."

Ta relacja, niby tylko zawodowa, a balansuje na krawędzi przybranego ojcostwa. Inspektor Osica twardą ręką prowadzi komisarza, jednak w jego zachowaniu bardzo łatwo można wyczuć pewną opiekuńczą nutę.

Tej części, jak i całej serii towarzyszy nieustająca sinusoida emocji. Autor podkręca pokrętło niemal do maksimum, by za chwilę zrobić zwrot i pozostawić czytelnika ze szczęką w podłodze. Tutaj można spodziewać się niemalże wszystkiego.

Halny, który z drugiego rzędu rozdaje karty tworzy niesamowity, tajemniczy i jednocześnie mroczny klimat.

Świętna kolejna część! Warto sięgnąć po wszystkie. Czyta się z zapartym tchem. I chce się jeszcze i jeszcze, polecam!

Cudownie wciągająca.

Pana Mroza książki mogę pochłaniać tonami! Polecam

Jest to moja pierwsza przeczytana książka Remigiusza Mroza. Muszę przyznać, że niezbyt przemawia do mnie ten typ głównego bohatera - z nieciekawą przeszłością, katastroficznego, niemalże z depresją. W tym przypadku zupełnie nie poczułam do niego sympatii. Sama historia również nie wydała mi się szczególnie ciekawa, ponieważ od początku przeczuwałam, do czego zmierza historia i kto okaże się mordercą. Byłam jednak zaskoczona, jak szybko dotarłam do końca książki. Zupełnie tego nie zauważyłam, a książka jest dosyć gruba. Dla mnie to dowód na to, że jest bardzo dobrze napisana. Również opis morderstw popełnionych w górach i opisy halnego wprowadzają szczególny klimat całej historii. Myślę, że wielu osobom ten kryminał może się spodobać.

Seria z Forstem to jedna z moich ukochanych serii autorstwa Remigiusza Mroza, więc w okolicach premiery nowej części miałam ją już u siebie na półce. I wtedy pojawiły się wątpliwości – czy chcę ją czytać od razu? Nie chcę przecież po raz kolejny mieć świadomości, że ta historia może mieć kontynuację, a ja będę musiała na nią długo czekać. Odczekałam zatem kilka miesięcy i w końcu uznałam, że jestem gotowa na kolejne spotkanie z komisarzem Forstem.

„Halny” jest już szóstą częścią, w której czytelnicy śledzą poczynania znanego już komisarza Wiktora Forsta. Trzy lata temu udało mu się w końcu schwytać mordercę, który działał w Tatrach i nazywany był w Polsce Bestią z Giewontu. Podczas halnego jednak okazuje się, że w Tatrach znaleziono kolejne ciało, a modus operandi wskazuje, że w sprawę mogła być zamieszana właśnie Bestia z Giewontu. Fakt, że Iwo Eliasz jest zamknięty w więzieniu i według oficjalnych danych nie ma ON sposobności, by komunikować się z kimkolwiek z zewnątrz komplikuje sprawę. Informuje ON jednak śledczych, że jest w stanie podjąć się współpracy, jednak tylko z konkretną, wyznaczoną przez siebie osobą – Wiktorem Forstem. Czy po raz kolejny komisarzowi uda się powstrzymać serię morderstw?

Nie muszę chyba wspominać, że Wiktor Forst to jedna z moich ulubionych postaci, jakie kiedykolwiek powstały w jakiejkolwiek książce. Nie jest bohaterem tekturowym, ma swoje zalety, ale także wady i uzależnienia. Jest przede wszystkim człowiekiem specyficznym, którego ukształtowało życie oraz zawód, jaki wybrał. Od razu lepiej mi się czyta książkę, gdy widzę, że bohater nie jest kształtowany na człowieka idealnego, kryształowego, bo takich ludzi zwyczajnie nie ma i powieść byłaby nierealistyczna. „Halny” od pierwszych stron trzyma w napięciu, a Pan Remigiusz powoli ujawnia coraz więcej faktów, z jakimi musimy się zmierzyć. Gdy już się bowiem okazuje, że sytuacja została opanowana, a śledczy są kilka kroków przed mordercą, w rzeczywistości natrafiają oni na fałszywy trop. Uwielbiam takie dawkowanie emocji i dramatyczne sytuacje, zdające się nie mieć wyjścia. Z każdą kolejną stroną coraz bardziej martwiłam się o bohaterów i ich losy, a jak zakończyła się książka? Tego zdecydowanie nie zdradzę, bo zakończenie tak mi się spodobało, że nikomu nie zamierzam go spoilerować – musicie poznać je na własną rękę ;) Zdecydowanie polecam całą serię z komisarzem Forstem.

Akcja książki rozgrywa się w Zakopanem gdzie dobrze znani nam bohaterowie, komisarz Igor Forst, prokurator Dominika Wadryś-Hansen oraz inspektor Edmund Osica, po raz kolejny mierzą się z serią zabójstw, w które zamieszany jest Iwo Eliasz. Autor postanowił wprowadzić bohaterów innej serii, czyli Joannę Chyłkę oraz Kordiana Oryńskiego, którzy absolutnie nic nie wnieśli do tej książki.

.

Przeczytałam gdzieś, że to fantastyka kryminalna i trudno mi się z tym nie zgodzić. Niby fabuła jest spójna jednak po raz kolejny kompletnie oderwana od rzeczywistości. Nie chcę zdradzać szczegółów historii, ale czytelnicy wcześniejszych tomów doskonale wiedzą, że Forst nie cofnie się przed niczym i zwycięży wszystko i wszystkich. Nie inaczej dzieje się tym razem.

.

Muszę przyznać, że to chyba najlepsza część tej serii. Rozterki głównego bohatera oraz przezwyciężanie własnych słabości śledziłam z zainteresowaniem. Tak samo, jak napięcie pomiędzy Wadryś-Hansen a Forstem czy utarczki słowne Osicy z komisarzem. Nie mam też wątpliwości, że autor zna i lubi Tatry a ja po każdym przeczytanym tomie mam ochotę spakować się i ruszyć na górskie szlak.

.

Ta seria kończyła się już chyba dwa razy, ale okazało się, że dopóki Forst żyje wszystko jest możliwe dlatego nie zdziwię się jeżeli Remigiusz Mróz napisze kolejne części a ja pewnie po nie sięgnę chociażby z sentymentu do bohaterów czy Tatr. Uważam, że tę serię należy czytać po kolei dlatego, jeżeli miałabym polecić komuś tę książkę to tylko osobom, które przebrnęły przez pięć pierwszych tomów.

Poznając przed dwoma laty powieść Remigiusza Mroza pt. "Zerwa", byliśmy pewni co do tego, że książka ta stanowi ostatnią część popularnego cyklu o przygodach zakopiańskiego komisarza policji - Wiktora Forsta. Jak się jednak okazuje, w literaturze, a w szczególności tej spod pióra pana Remigiusza, nic nie może być pewnym. I tak oto dziś mam przyjemność opowiedzieć wam o najnowszej odsłonie tej serii pt. "Halny", którą otrzymałam z księgarni TaniaK[Adres usunięty]!

Fabuła powieści rozgrywa się kilka lat po wydarzeniach z poprzedniej części, gdy oto udało się wreszcie pojmać i osadzić w więzieniu słynną "Bestię z Giewontu", czyli psychopatycznego mordercę w osobie Iwo Eliasza. Oto jednak przed wejściem do górskiej kaplicy na Wiktorówkach znaleziono potwornie okaleczone zwłoki kobiety, którą zamordowany w sposób łudząco podobny do dokonań "Bestii". Zajmujący się sprawą prokurator Dominika Wadryś-Hansen i policyjny inspektor Edmund Osica, otrzymują wkrótce wiadomość o gotowości do współpracy przesiadującego w więzieniu Eliasza, który jednak będzie rozmawiał tylko z jedną osobą - Wiktorem Forstem...

Wszyscy znamy doskonale to powiedzenie, że do tej samej rzeki dwa razy się nie wchodzi... Jednakże czasami warto uczynić wyjątek tym względzie, i tak właśnie ma się sprawa z tą niniejszą powieścią. W pewnym sensie jest to bowiem powtórka z rozrywki, czyli seria makabrycznych zabójstw w polskich górach, konfrontacja Wiktora Forsta z psychopatycznym szaleńcem i jego poplecznikami oraz ukazanie piękna, ale też i przerażającej siły, górskiej natury. I wiecie co... - to wciąż działa! Ta relacja, te postacie i ta powieściowa rzeczywistość wciąż nas intryguje, ciekawi, porywa bez reszty i zapewnię ogromne emocje. I bardzo mi się to podoba...

Scenariusz powieści cechuje wielka dynamika, nieprzewidywalność i napięcie, które tylko i wyłącznie wzrasta. Tradycyjnie mamy tu kilku wątkową relację, która z jednej strony ukazuje kolejny losy i kroki Wiktora Forsta, z drugiej śledcze poczynania Dominiki i Osicy, a z jeszcze innej wydarzenia z udziałem ich oponentów, którzy realizują przerażający plan zemsty. I tak też mamy tu zarówno wartką akcję z walką, pościgami i wspinaczkami po górskich szczytach, jak i też nie mniej interesujące sceny ze śledztwa, na które to składają się rozmowy z ludźmi, kojarzenie poszlak i budowanie na ich podstawie możliwych ścieżek rozwoju zdarzeń. Oczywiście, są wielkie niespodzianki, ślepe uliczki i spektakularny finał, który zresztą w jakiejś mierze sugeruje, że nie koniecznie musi to być koniec tej opowieści...

Bohaterowie książki są niezwykle intrygujący, realistyczny i charakterni, by wspomnieć choćby i charakternym, w jakiejś mierze zmęczonym życiem i coraz bardziej antyspołecznym Wiktorze Forście; kolejno inteligentnej, uczciwej i zdeterminowanej w działaniu prokurator Wadryś-Hansen; czy też uszczypliwym, wiecznie podenerwowanym, ale też i bardzo poczciwym - inspektorze Osicy. Oczywiście, mamy tu także Iwo Eliasza, czyli słynną "Bestię z Giewontu", który nie stracił nic ze swej przebiegliwości, inteligencji i szaleńczego wyrachowania. To właśnie te postacie, ale też i kilku nowych bohaterów, nadają tej relacji charakteru, wiarygodności i efektowności...

Efektownie przedstawia się również obraz miejsca akcji tej powieści, czyli Zakopanego i jego okolicznych gór w czasie niszczącej ingerencji halnego. Remigusz Mróz kolejny raz zaprosił nas do tej specyficznej scenerii, oddając nie tylko codzienność życia mieszkańców tego zakątka Polski, ale przede wszystkim potęgę gór, zmienność natury i niebezpieczeństwo, jakie wiąże się z tym miejscem. Do tego warto wspomnieć o nie mniej istotnym obrazie pracy polskiej policji, który wydaje się być jak najbardziej realistyczny i prawdziwy, choć w kilku miejscach być może nazbyt spektakualrny, ale ten fakt tłumaczy skala zagrożenia, jaka się tu pojawia. Ogólnie rzecz ujmując i posługując się kolokwialnym słownictwem - kupuję ten obraz!

Pozycja ta oczaruje i zachwyci sobą miłośników literackiego kryminału spod znaku wartkiej akcji i wielkiej przygody, w którym to równie istotna jest efektowność relacji, co i jej inteligencja. Ponieważ ja należę do tej grupy czytelników, to bawiłam się przy tej lekturze naprawdę znakomicie, angażując w losy bohaterów, odkrywając piękno i siłę halnego huraganu, czy też wreszcie starając się zgłębić wciąż nieodgadnioną naturę Wiktora Forsta. Dlatego też mogę pokusić się o stwierdzenie, iż powrót autora do tej serii okazał się bardzo dobrą decyzją - tak dla niej samej, jak i dla nas czytelników, którzy mogliśmy wraz z tą lekturą wyruszyć raz jeszcze w polskie góry...

"Halny" Remigiusza Mroza, to bardzo dobra, udana, świetnie napisana i mająca sobą wiele do zaoferowania, powieść. Ekscytująca fabuła, nietuzinkowe postacie oraz klimatyczna aura i emocje, o których nie zapomnimy przez długi czas - tak przedstawia się oferta tego tytułu, do którego poznania gorąco was zachęcam. To znakomita porcja literackiej rozrywki, która najlepiej smakuje właśnie teraz, w ten niemalże już zimowy czas...

Remigiusz Mróz niby już nie planował kolejnych części, jednak tak podświadomie czułam, że kontynuacja nastąpi. Długo musiałam czekać na powrót Wiktora Forsta, ale jak najbardziej się opłacało! Minęły trzy lata, odkąd główny bohater złapał tzw. Bestię z Giewontu. Ale tak jak przyszedł halny, tak przyszło kolejne morderstwo w Zakopanym ;)

Mróz to mój ulubiony autor i wręcz "pochłaniam" każdą jego książkę, dlatego nic dziwnego w tym, że "Halny" zamówiłam od razu po premierze. Mimo prawie 500 stron książkę przeczytałam w dwa dni i mogę z czystym sercem ją polecić. Ta świetna kontynuacja serii z komisarzem Forstem pokazuje, że Mróz potrafi zaskoczyć i pewnie zrobi to jeszcze nie raz!

Powrót Wiktora Forsta był niespodziewany i mówiąc szczerze trochę się obawiałam tego co zgotował mu autor. Jednak Forst wraca w wielkim stylu. A razem z nim pozostali bohaterowie [Adres usunięty]. Osica, Wadryś-Hansen i Szrebska.

🏔️W Tatrach znowu dochodzi do rozlewu krwi. W górach szaleje halny. A śledczy z Osicą i prokurator Wadryś-Hansen na czele, odnajdują zwłoki kobiety przy kaplicy na Wiktorówkach. W ciele ofiary zostaje znaleziona moneta. Bestia z Giewontu jest pilnie strzeżonaly w więzieniu, więc wszystko wskazuje, że pojawił się naśladowca.

🏔️W tym samym czasie Eliasz informuje dyrektor więzienia, że ma informacje dotyczące zabójstwa na Wiktorówkach. Jednak rozmawiać będzie tylko z Forstem. Czy Wiktor zgodzi się na warunki stawiane przez Bestię? Czy dołączy do śledztwa i kto naśladuje Gjorda?

🏔️Jak w większości książek Remigiusza Mroza, akcja wciąga jak wir i pędzi z prędkością halnego. Kolejne zwroty akcji zaskakują czytelnika. Do tego rewelacyjne zakończenie.

Jest to już szósta część cyklu z Wiktorem Forstem i moim zdaniem jedna z lepszych.

🏔️Wiktor jest świetnej formie. Jego szorstka przyjaźń z Osicą ma się dobrze. Napięcie między Forstem a Dominiką jest tak wyczuwalne, że można je kroić. Gjord Hansen ponownie pokazuje swoją przebiegłość i manipulacje. A w jakim celu pojawia się tu Joanna Chyłka?

🏔️Podsumowując, książek czytało mi się szybko i przyjemnie. Uwielbiam uniwersum Mroza, przeplatanie się bohaterów w kolejnych powieściach i cyklach.

Ta seria kończyła się już chyba dwa razy, więc nie wiadomo czy tym razem to ostateczny koniec. Póki Forst żyje wszystko jest możliwe.

Dziś przychodzę do Was z recenzją książki "Halny" Remigiusza Mroza.

Komisarz Wiktor Forst powrócił w wielkim stylu.

W górach znów dochodzi do makabrycznych zbrodni. Niemożliwym jest, aby stał za nimi Gjord Hansen, gdyż jest jednym z najpilniej strzeżonych więźniów w Polsce. Czy to oznacza, że pojawił się naśladowca Bestii z Giewontu?

Nigdy nie ukrywałam, że uwielbiam książki Remigiusza Mroza, ale gdy coś mi się w nich nie podoba, umiem powiedzieć o tym głośno. Tym razem jednak nie mam się do czego przyczepić. Remigiusz Mróz już po raz szósty zabiera nas w Tatry. Jestem pod ogromnym wrażeniem, jak precyzyjnie autor opisuje górskie szlaki. Czytając książkę nie mogę się oprzeć wrażeniu, że jest ON ogromnym znawcą tamtejszej topografii. Sama historia również jest niezwykle efektowna. Pomimo iż jest to już szóste spotkanie z Forstem, nawet przez moment fabuła nie jest oczywista i przewidywalna. Znów mamy do czynienia z ciekawą, wciągającą historią, której akcja zmienia się jak w kalejdoskopie. Kiedy już myślałam, że jesteśmy bliscy rozwiązania zagadki, następował totalny zwrot, a śledczy raz po raz błądzili jak we mgle. A zakończenie... no prawdziwy majstersztyk. Dla mnie jest to chyba najlepsza z części i bardzo liczę na to, że jeszcze kiedyś autor zabierze nas na spotkanie z bohaterami tej serii.

Remigiusz Mróz pisze książki szybciej, niż jestem w stanie je przeczytać! To żart, ale premiera poprzedniej części serii o Wiktorze Forście nie była wcale tak dawno, a ja ledwo co miałem czas nadrobić "Zerwę" przed "Halnym". Najnowsza, szósta część serii to klasyczny dla kryminału powrót do przeszłości z Tatrami w tle. Jak zwykle u Mroza wątek zbrodni jest poprowadzony w bardzo dobry sposób, a powieść wciąga aż do samej końcówki. Co prawda tym razem miałem wrażenie, że wątek społeczny został trochę mniej rozbudowany, a akcja powieści równie dobrze mogła się dziać w Bieszczadach, ale mimo to serdecznie polecam "Halnego" wszystkim fanom i fankom kryminałów!

Byłem bardzo ucieszony, kiedy dowiedziałem się, że komisarz Forst powróci w nowym, szóstym już tomie serii. Z dużą niecierpliwością czekałem na to, żeby móc przeczytać "Halny" Remigiusza Mroza. No i nie zawiodłem się, zresztą jak zawsze na tym autorze. Styl pisania sprawia, że mogę czytać cały czas jego powieści, a i tak będzie mi mało. Przez powieść przepłynąłem. Dopiero co się zaczęło, a ja już byłem po lekturze. Uwielbiam klimat Tatr, który prezentowany jest w książce. Mogę rzec, iż komisarz Forst powrócił w swoim, bardzo dobrym stylu. Mimo tego, że schematy u Mroza się powtarzają, bo ciężko, żeby tak nie było przy tylu napisanych książkach, to bardzo polecam tę powieść.

Książka idealna na zimowe wieczory. Jestem pod wrażeniem tego, jak ta powieść mnie wciągnęła i zaciekawiła, mimo że niektóre z poprzednich utworów Remigiusza Mroza mnie nie porwały. Akcja nie była szczególnie dynamiczna, ale jest to zaleta, ponieważ brak szybkiego rozwoju wydarzeń dodawał naturalności. Zakończenie było zaskakujące i niespodziewane, co jest już chyba znakiem rozpoznawczym autora. „Halny” to szósta część historii z komisarzem, więc nadal możemy poznać jego osobę z zupełnie innej strony niż wcześniej. Jak na kryminał jest to dosyć luźna, a nawet można stwierdzić, że delikatna pozycja. W szczególności polecam ją osobom, które dopiero zaczynają swoją przygodę z literaturą kryminalną.

Najtrudniej jest zakończyć z przytupem i w odpowiednim momencie. Poprzednie części sagi intrygowały mnie na tyle, że zaczęłam od pana Mroza wymagać zakończenia, które zwieńczy całą historię w jego stylu. Co prawda, w książce można było zaobserwować pewne schematy, ale zupełnie mi to nie przeszkadzało. Jesień za oknem tylko podsycała mój apetyt na losy Forsta. Tym razem było trochę spokojniej, co nie znaczy, że Mróz zrezygnował z charakterystycznego dla niego zaskakującego napięcia. Bardzo ucieszyło mnie to, że pisarz rozszerzył postacie głównych bohaterów i pokazał ich w trochę innym wydaniu.

Remigiusz Mróz po raz kolejny rozkłada mnie na łopatki i nie pozwala mi się podnieść. To człowiek, który pisze w taki sposób, że zadowala moje bardzo wymagające gusta. Mróz należy do takich autorów, który już ma stałe miejsce na mojej półce z książkami. Nic więc dziwnego, że kolejna opowieść o Wiktorze Forscie musiała zostać przeze mnie zakupiona. Genialna opowieść, która mrozi krew w żyłach. Brutalność tej książki niejako mnie zachwyca, aczkolwiek nie wyobrażam sobie takiej sytuacji w życiu realnym. Na szczęście to tylko opowieść kryminalna, która jest wspaniała i sprawiła, że ciężko mi było się od niej oderwać.

Wiem, że Remigiusz Mróz pisze, ale jak dotąd nie byłem wielkim fanem tego autora. Całkiem możliwe, że niedługo się to zmieni, ponieważ miałem przyjemność przeczytać opowieść pt."Halny". Książka jest bardzo dobra. Ma w sobie wszystkie te elementy, które musi mieć dobry thriller. Co prawda, nigdy wcześniej nie czytałem o Wiktorze Froscie, ale chyba po lekturze tego tomu będę skłonny do tego, aby nadrobić swoje zaległości. Podoba mi się w tej książce wszystko. Mamy tutaj bardzo mocne uderzenie już na samym początku, które trzyma w wielkim napięciu aż do samego końca. Takiego finału sprawy chyba nikt się nie spodziewa.

Bardzo było dobrze wrócić do bohatera. Forst i Wadryś-Hansen w świetnej formie, historia bardzo ciekawa, wciągająca z pięknymi górami w tle. Bardzo dobra kontynuacja świetnej serii.

świetna kontynuacja, wciągająca, zaskakująca; Forst, Osica i Dominika znów dają radę ;-) a te nasze góry - rewelacja ...

„Halny” Remigiusza Mroza to szósty tom cyklu o komisarzu Forście, który od tomu poprzedniego dzieli okres niecałych trzech lat przerwy. Oczywiście wszystkie wcześniejsze czytałam na bieżąco, więc i tej lektury nie mogłam sobie odmówić. Muszę jednak przyznać, że tym razem nie czuję się w pełni usatysfakcjonowała. Jasne – miło było wrócić do znanych bohaterów i poznać ich dalsze losy, obserwować czy te dwa i pół roku coś w ich zachowaniu zmieniło. Fajnym akcentem na pewno była też mała rólka Chyłki i Kordiana, co daje uczucie pełności twórczości autora, swoistego uniwersum Mroza. Podobał mi się też klimat miejsca – wydarzenia, które toczą się w wysokich górach wzbudzają całkiem inne odczucia, niż te toczące się w zatłoczony mieście. Tu zostaje tylko sam człowiek kontra siła natury, w tym tomie podkreślona tym mocniej, gdyż raz po raz odzywa się halny, mocno oddziałując na całe śledztwo. To co zatem było nie tak? Jakoś przez pierwszą połowę lektury nie umiałam wczuć się w klimat, fabuła niespecjalnie mnie wciągnęła, co praktycznie się nie zdarza w książkach tego autora! Miała wrażenie powtarzalności, nie czułam się specjalnie zaskoczona. Na szczęście zmieniło się to w drugiej połowie – zaczęło się dużo dziać, akcja nabrała tempa, a twisty fabularne były mocno zaskakujące. Nie wymazało to jednak słabego początku. Zabrakło mi też poruszenia tematu jakiegoś ważnego problemu społecznego, co do tej pory myślałam, że jest z autorem nierozerwalnie związane. Tak więc „Halny” wpada u mnie w rankingu do tych raczej średnio udanych książek autora, ale zarazem mam nadzieję, że jest to rozgrzewka przed kolejnymi przygodami bohaterów, które autor jasno zapowiedział w posłowiu.